Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019

Σύμφωνα με έρευνα Ούγγρων ερευνητών, οι γυναίκες έχουν την τάση να επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που μοιάζουν εμφανισιακά με τους πατέρες τους.
Φαίνεται ότι σε πολύ μικρή ηλικία οι γυναίκες συντάσσουν ασυνείδητα τις «προδιαγραφές» του μελλοντικού συζύγου τους βασιζόμενες στην πατρική εικόνα.
Οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους είναι πιθανότερο να διαθέτουν κοινά γονίδια. Και η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι ως ένα βαθμό ωφέλιμη για τους απογόνους.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Γκλεν Ουάισφιλντ του Πανεπιστημίου Wayne στο Ντιτρόιτ, ο οποίος δεν μετείχε στην έρευνα, υπάρχουν ενδείξεις ότι στον άνθρωπο τα ανδρόγυνα που μοιάζουν παρουσιάζουν μικρότερη συχνότητα αποβολών.
Όταν πάντως η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι μεγάλη, συχνά δημιουργεί προβλήματα, όπως στις περιπτώσεις αιμομιξίας.
Οι ερευνητές μελέτησαν 26 οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά, ώστε να αποκλείσουν τυχόν κληρονομήσιμες προτιμήσεις στην επιλογή συντρόφου. Περίπου 250 φοιτητές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την εμφανισιακή ομοιότητα των μελών κάθε οικογένειας σε τρεις σειρές φωτογραφιών.
Οι φοιτητές αντιστοίχισαν τις γυναίκες με τους συζύγους τους (εντόπισαν αυξημένη ομοιότητα) με ποσοστό επιτυχίας τόσο υψηλό που δεν μπορεί να οφείλεται στην τύχη. Ακόμα και οι σύζυγοι υιοθετημένων γυναικών αντιστοιχήθηκαν επιτυχώς με τους θετούς πατέρες. Το ποσοστό επιτυχίας στην περίπτωση αυτή ήταν 38%, ενώ αν οι απαντήσεις ήταν τυχαίες δεν θα ήταν δυνατό να υπερβαίνει το 25%.
Ομοιότητα ανάμεσα στις γυναίκες και στις θετές μητέρες τους δεν παρατηρήθηκε.
Ένα «μη αναμενόμενο εύρημα» σχολιάζει ο Ουάισφιλντ, ήταν ότι οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι οι θετοί πατέρες τους ήταν δοτικοί συναισθηματικά είχαν αυξημένη πιθανότητα να παντρευτούν άντρες που έμοιαζαν στους θετούς πατέρες τους. Ο Ουάισφιλντ διευκρινίζει, πάντως, ότι στον άνθρωπο η διαδικασία επιλογής συντρόφου είναι περίπλοκη και εξαρτάται από πολλούς ακόμα παράγοντες, όπως η οσμή.


Οι γυναίκες επιλέγουν συζύγους που μοιάζουν με τον πατέρα τους

Σύμφωνα με έρευνα Ούγγρων ερευνητών, οι γυναίκες έχουν την τάση να επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που μοιάζουν εμφανισιακά με τους πατέρες τους.
Φαίνεται ότι σε πολύ μικρή ηλικία οι γυναίκες συντάσσουν ασυνείδητα τις «προδιαγραφές» του μελλοντικού συζύγου τους βασιζόμενες στην πατρική εικόνα.
Οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους είναι πιθανότερο να διαθέτουν κοινά γονίδια. Και η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι ως ένα βαθμό ωφέλιμη για τους απογόνους.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Γκλεν Ουάισφιλντ του Πανεπιστημίου Wayne στο Ντιτρόιτ, ο οποίος δεν μετείχε στην έρευνα, υπάρχουν ενδείξεις ότι στον άνθρωπο τα ανδρόγυνα που μοιάζουν παρουσιάζουν μικρότερη συχνότητα αποβολών.
Όταν πάντως η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι μεγάλη, συχνά δημιουργεί προβλήματα, όπως στις περιπτώσεις αιμομιξίας.
Οι ερευνητές μελέτησαν 26 οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά, ώστε να αποκλείσουν τυχόν κληρονομήσιμες προτιμήσεις στην επιλογή συντρόφου. Περίπου 250 φοιτητές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την εμφανισιακή ομοιότητα των μελών κάθε οικογένειας σε τρεις σειρές φωτογραφιών.
Οι φοιτητές αντιστοίχισαν τις γυναίκες με τους συζύγους τους (εντόπισαν αυξημένη ομοιότητα) με ποσοστό επιτυχίας τόσο υψηλό που δεν μπορεί να οφείλεται στην τύχη. Ακόμα και οι σύζυγοι υιοθετημένων γυναικών αντιστοιχήθηκαν επιτυχώς με τους θετούς πατέρες. Το ποσοστό επιτυχίας στην περίπτωση αυτή ήταν 38%, ενώ αν οι απαντήσεις ήταν τυχαίες δεν θα ήταν δυνατό να υπερβαίνει το 25%.
Ομοιότητα ανάμεσα στις γυναίκες και στις θετές μητέρες τους δεν παρατηρήθηκε.
Ένα «μη αναμενόμενο εύρημα» σχολιάζει ο Ουάισφιλντ, ήταν ότι οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι οι θετοί πατέρες τους ήταν δοτικοί συναισθηματικά είχαν αυξημένη πιθανότητα να παντρευτούν άντρες που έμοιαζαν στους θετούς πατέρες τους. Ο Ουάισφιλντ διευκρινίζει, πάντως, ότι στον άνθρωπο η διαδικασία επιλογής συντρόφου είναι περίπλοκη και εξαρτάται από πολλούς ακόμα παράγοντες, όπως η οσμή.


-Αγαπητοί πολίτες,
με την λήξη της θητείας μου κλείνει ουσιαστικά ο κύκλος στο χώρο της πολιτικής μετά από πέντε τετραετίες συνεχόμενης εκλογής μου στην τ.κ Νέου Καυκάσου Φλώρινας.
-Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι η απόφαση αποχώρησης  μετά από 21 χρόνια από το χώρο που υπηρέτησα με πίστη και αφοσίωση από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων μου από το 1998, μέχρι και το 2019 είναι αποτέλεσμα καθαρά προσωπικής επιλογής.
-Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα το γεγονός ότι συνεργάστηκα με όλους εσάς τους συγχωριανούς, τους καθημερινούς πολίτες, τους αξιωματούχους πολιτικούς, σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτό το πολύ όμορφο δημιουργικό «πολιτικό ταξίδι» της τοπικής αυτοδιοίκησης.
-Προσπάθησα με όλη την δύναμη της ψυχής μου να φανώ αντάξιος των προσδοκιών σας στο «τιμόνι» της κοινότητας, σας ευχαριστώ όλους  που αγκαλιάσατε κάθε προσπάθεια που κατέβαλα καθ όλη την διάρκεια της θητείας μου, εκφράζω από καρδιά και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας!.
                                                   
Κωνσταντίνος Γιαλαμάς
        π. Πρόεδρος
Νέου Καυκάσου Φλώρινας

Ευχαριστήρια – αποχαιρετιστήρια επιστολή του π. Προέδρου Κωνσταντίνου Γιαλάμα

-Αγαπητοί πολίτες,
με την λήξη της θητείας μου κλείνει ουσιαστικά ο κύκλος στο χώρο της πολιτικής μετά από πέντε τετραετίες συνεχόμενης εκλογής μου στην τ.κ Νέου Καυκάσου Φλώρινας.
-Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι η απόφαση αποχώρησης  μετά από 21 χρόνια από το χώρο που υπηρέτησα με πίστη και αφοσίωση από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων μου από το 1998, μέχρι και το 2019 είναι αποτέλεσμα καθαρά προσωπικής επιλογής.
-Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα το γεγονός ότι συνεργάστηκα με όλους εσάς τους συγχωριανούς, τους καθημερινούς πολίτες, τους αξιωματούχους πολιτικούς, σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτό το πολύ όμορφο δημιουργικό «πολιτικό ταξίδι» της τοπικής αυτοδιοίκησης.
-Προσπάθησα με όλη την δύναμη της ψυχής μου να φανώ αντάξιος των προσδοκιών σας στο «τιμόνι» της κοινότητας, σας ευχαριστώ όλους  που αγκαλιάσατε κάθε προσπάθεια που κατέβαλα καθ όλη την διάρκεια της θητείας μου, εκφράζω από καρδιά και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας!.
                                                   
Κωνσταντίνος Γιαλαμάς
        π. Πρόεδρος
Νέου Καυκάσου Φλώρινας

Δεν είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κερδίζουν πολλά χρήματα, να αποκτούν πολλά αγαθά πιστεύοντας ότι έτσι θα φτάσουν στην ευτυχία;
Τα χρήματα είναι απαραίτητα για την ευτυχία αλλά έως ένα σημείο. Έρευνες δείχνουν ότι η ευτυχία από τα χρήματα είναι μια σχετική έννοια.
Οι άνθρωποι συγκρίνουν τα χρήματα που κερδίζουν με άλλους, ανάλογους τους. Ενόσω κερδίζουν περισσότερα από αυτούς, φαίνεται ότι παραμένουν ευτυχισμένοι.
Ωστόσο η ευτυχία τους βασίζεται μόνο εν μέρει στην υπεροχή αυτή. Οι άνθρωποι κερδίζοντας περισσότερα χρήματα, αγοράζουν περισσότερα και ακριβότερα υλικά αγαθά ή υπηρεσίες και υιοθετούν ένα νέο τρόπο ζωής.
Σταδιακά, οι περισσότεροι συνηθίζουν στη νέα κατάσταση, αναζητούν περισσότερα και το επίπεδο ευτυχίας που αισθάνονται, αρχίζει να υποβαθμίζεται. Οι ερευνητές γνωρίζουν καλά το φαινόμενο αυτό που παρουσιάζουν πολλοί άνθρωποι το οποίο τους οδηγεί να αγοράζουν συνεχώς, ακριβότερα και καλύτερα αγαθά για να πετύχουν την ευτυχία.
Το ονόμασαν «ηδονιστικό κινούμενο διάδρομο» για να δείξουν ότι κινούνται συνεχώς χωρίς στην ουσία να φτάνουν κάπου.
Αφού τα χρήματα δεν είναι το διαβατήριο προς την ευτυχία, τι  μπορείτε να κάνετε για να έχετε μια διαρκή ευτυχία;
Είναι το σύνολο ενός τρόπου σκέψης και δράσης που προσφέρουν την ευτυχία. Αρχικά, δεν πρέπει να υποτιμούμε το χρήμα αλλά να του δίνουμε την ορθή του διάσταση γνωρίζοντας ότι το σημαντικό είναι το τι κάνουμε με αυτό. 
Μια καλή οικονομική κατάσταση είναι απαραίτητη για ένα βασικό επίπεδο ευτυχίας. Κτίστε ισχυρές οικογενειακές σχέσεις. Οι άνθρωποι χρειάζονται για να νιώθουν ευτυχισμένοι, την οικειότητα και αγάπη της οικογένειας.
Αντίθετα, το διαζύγιο και ο χωρισμός προκαλούν από τις μεγαλύτερες πτώσεις της προσωπικής ευτυχίας. Η εργασία σας, δεν πρέπει μόνο να παρέχει χρήματα για τις ανάγκες σας.
Θα είστε πιο ευτυχισμένοι όταν αισθάνεστε ότι η δουλειά σας συμβάλλει στην κοινωνία και βοηθά τους συνανθρώπους σας.
Καλλιεργείστε τις σχέσεις σας με φίλους και ευρύτερα στην κοινότητα που ζείτε. Οι άνθρωποι με περισσότερους στενούς φίλους, δηλώνουν συχνότερα πολύ ευτυχισμένοι σε σύγκριση με άλλους που έχουν πολύ λίγους φίλους. Γελάστε, τραγουδήστε, ψυχαγωγηθείτε μαζί τους.
Το γέλιο και το χιούμορ ενισχύουν τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων, βελτιώνουν τη διάθεση και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ευτυχία. Ευεργετούν την καρδία, τον εγκέφαλο, μειώνουν το στρες και ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού σας.
Μην αμελείτε την υγεία σας. Οι άνθρωποι συνήθως δεν προσέχουν όσο θα έπρεπε την υγεία τους έως ότου τη χάσουν.
Φροντίστε τη διατροφή, τον ύπνο σας, τη σωματική άσκηση, γελάτε συχνότερα και περισσότερο, χαλαρώνετε, φροντίζετε για την ψυχαγωγία σας για να ζήσετε περισσότερο, καλύτερα και πιο ευτυχισμένοι.
Τέλος, μην παραπονιέστε και μελαγχολείτε για πράγματα που δεν έχετε αλλά εστιαστείτε με αισθήματα ευγνωμοσύνης στα πολύτιμα πράγματα που η ζωή σας προσφέρει.


Η ευτυχία, τα χρήματα και το γέλιο

Δεν είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κερδίζουν πολλά χρήματα, να αποκτούν πολλά αγαθά πιστεύοντας ότι έτσι θα φτάσουν στην ευτυχία;
Τα χρήματα είναι απαραίτητα για την ευτυχία αλλά έως ένα σημείο. Έρευνες δείχνουν ότι η ευτυχία από τα χρήματα είναι μια σχετική έννοια.
Οι άνθρωποι συγκρίνουν τα χρήματα που κερδίζουν με άλλους, ανάλογους τους. Ενόσω κερδίζουν περισσότερα από αυτούς, φαίνεται ότι παραμένουν ευτυχισμένοι.
Ωστόσο η ευτυχία τους βασίζεται μόνο εν μέρει στην υπεροχή αυτή. Οι άνθρωποι κερδίζοντας περισσότερα χρήματα, αγοράζουν περισσότερα και ακριβότερα υλικά αγαθά ή υπηρεσίες και υιοθετούν ένα νέο τρόπο ζωής.
Σταδιακά, οι περισσότεροι συνηθίζουν στη νέα κατάσταση, αναζητούν περισσότερα και το επίπεδο ευτυχίας που αισθάνονται, αρχίζει να υποβαθμίζεται. Οι ερευνητές γνωρίζουν καλά το φαινόμενο αυτό που παρουσιάζουν πολλοί άνθρωποι το οποίο τους οδηγεί να αγοράζουν συνεχώς, ακριβότερα και καλύτερα αγαθά για να πετύχουν την ευτυχία.
Το ονόμασαν «ηδονιστικό κινούμενο διάδρομο» για να δείξουν ότι κινούνται συνεχώς χωρίς στην ουσία να φτάνουν κάπου.
Αφού τα χρήματα δεν είναι το διαβατήριο προς την ευτυχία, τι  μπορείτε να κάνετε για να έχετε μια διαρκή ευτυχία;
Είναι το σύνολο ενός τρόπου σκέψης και δράσης που προσφέρουν την ευτυχία. Αρχικά, δεν πρέπει να υποτιμούμε το χρήμα αλλά να του δίνουμε την ορθή του διάσταση γνωρίζοντας ότι το σημαντικό είναι το τι κάνουμε με αυτό. 
Μια καλή οικονομική κατάσταση είναι απαραίτητη για ένα βασικό επίπεδο ευτυχίας. Κτίστε ισχυρές οικογενειακές σχέσεις. Οι άνθρωποι χρειάζονται για να νιώθουν ευτυχισμένοι, την οικειότητα και αγάπη της οικογένειας.
Αντίθετα, το διαζύγιο και ο χωρισμός προκαλούν από τις μεγαλύτερες πτώσεις της προσωπικής ευτυχίας. Η εργασία σας, δεν πρέπει μόνο να παρέχει χρήματα για τις ανάγκες σας.
Θα είστε πιο ευτυχισμένοι όταν αισθάνεστε ότι η δουλειά σας συμβάλλει στην κοινωνία και βοηθά τους συνανθρώπους σας.
Καλλιεργείστε τις σχέσεις σας με φίλους και ευρύτερα στην κοινότητα που ζείτε. Οι άνθρωποι με περισσότερους στενούς φίλους, δηλώνουν συχνότερα πολύ ευτυχισμένοι σε σύγκριση με άλλους που έχουν πολύ λίγους φίλους. Γελάστε, τραγουδήστε, ψυχαγωγηθείτε μαζί τους.
Το γέλιο και το χιούμορ ενισχύουν τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων, βελτιώνουν τη διάθεση και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ευτυχία. Ευεργετούν την καρδία, τον εγκέφαλο, μειώνουν το στρες και ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού σας.
Μην αμελείτε την υγεία σας. Οι άνθρωποι συνήθως δεν προσέχουν όσο θα έπρεπε την υγεία τους έως ότου τη χάσουν.
Φροντίστε τη διατροφή, τον ύπνο σας, τη σωματική άσκηση, γελάτε συχνότερα και περισσότερο, χαλαρώνετε, φροντίζετε για την ψυχαγωγία σας για να ζήσετε περισσότερο, καλύτερα και πιο ευτυχισμένοι.
Τέλος, μην παραπονιέστε και μελαγχολείτε για πράγματα που δεν έχετε αλλά εστιαστείτε με αισθήματα ευγνωμοσύνης στα πολύτιμα πράγματα που η ζωή σας προσφέρει.


Την εμφάνισή τους κάνουν και τα κολάν, στενά, ελαστικά παντελόνια που ξεκινούν από τους χορευτές –συνοδευόμενα με γκέτες- και σύντομα γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της γκαρνταρόμπας κάθε γυναίκας.
Τα κολάν παραμένουν στη μόδα και οι γυναίκες τα φορούν με φαρδιά και μακριά πουλόβερ και μπλούζες και ίσια αθλητικά παπούτσια. Αυτή η μόδα φτάνει στο απόγειό της στις αρχές της δεκαετίας του ’90 αλλά παρακμάζει αρκετά σύντομα.
Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει με λεπτότερο ύφασμα που θυμίζει περισσότερο καλσόν!


Κολάν δεκαετία 80!

Την εμφάνισή τους κάνουν και τα κολάν, στενά, ελαστικά παντελόνια που ξεκινούν από τους χορευτές –συνοδευόμενα με γκέτες- και σύντομα γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της γκαρνταρόμπας κάθε γυναίκας.
Τα κολάν παραμένουν στη μόδα και οι γυναίκες τα φορούν με φαρδιά και μακριά πουλόβερ και μπλούζες και ίσια αθλητικά παπούτσια. Αυτή η μόδα φτάνει στο απόγειό της στις αρχές της δεκαετίας του ’90 αλλά παρακμάζει αρκετά σύντομα.
Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει με λεπτότερο ύφασμα που θυμίζει περισσότερο καλσόν!


Απελευθέρωσε τις γυναίκες, ξεσήκωσε τους άντρες, δίχασε τους σχεδιαστές, προβλημάτισε τους οικονομολόγους. Με λίγα λόγια, η μίνι φούστα έγραψε ιστορία η οποία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Τον περασμένο Απρίλιο ένας Αζέρος μουσουλμάνος, κάτοικος Αγ. Πετρούπολης συνελήφθη γιατί κατέβαλε σε δύο συμπατριώτες του 3.000 ευρώ για να σκοτώσουν την 21χρονη κόρη του, επειδή παρά τις συστάσεις του συνέχιζε να φορά μίνι. Δύο χρόνια νωρίτερα, στη Σιβηρία, ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυπτε πέτρινα αγαλματίδια του 7500 π.Χ. που απεικόνιζαν γυναίκες ντυμένες με μίνι φούστες. Αυτό που συνδέει τη μία «λίθινη εποχή» με την άλλη είναι ένα μικρό κομμάτι ύφασμα με τεράστιες προεκτάσεις, διότι από το 7500 π.Χ. μέχρι σήμερα τα πράγματα έχουν πάψει να είναι απλά, παρά τα φαινόμενα που συνήθως απατούν.
-Η προϊστορία του μίνι
Στο πλαίσιο της απλούστευσης και της απελευθέρωσης στο ντύσιμο που έφερε μαζί της η άνοδος της αστικής τάξης, η πρώτη γυναικεία φιγούρα που άρχισε να φοράει όλο και πιο κοντές φούστες ήταν η flapper, η «νέα γυναίκα» των '20s, η οποία χόρευε τσάρλεστον, κάπνιζε, έκοβε τα μαλλιά της κοντά και τόνιζε τα μάτια της με μαύρο κολ, ελεύθερη από τα δεσμά του κορσέ χάρη στη σουφραζέτα που είχε προηγηθεί.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα με μακριές φούστες στα '30s, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ευνόησε και πάλι την άνοδο του στριφώματος για έναν απλό λόγο: την οικονομία που έπρεπε να γίνεται στο ύφασμα και το γεγονός ότι κάθε γυναίκα το προμηθευόταν με δελτίο. Στα '40s, οι σταρ του Χόλιγουντ αρχίζουν να φλερτάρουν με το μίνι, αντιμετωπίζοντάς το όμως περισσότερο ως μία προέκταση του σέξι εσωρούχου και του μαγιό.
Από το 1947 και μετά, η μακριά και πολύ φαρδιά φούστα του περιβόητου «New Look» του Κριστιάν Ντιόρ αποτελούσε ουσιαστικά μια σημειολογική αποτύπωση της μεταπολεμικής αφθονίας. Σε αυτό το look ήρθε ουσιαστικά να αντιταχθεί (και) ενδυματολογικά η νεολαία των '60s καθιερώνοντας το μίνι στη σύγχρονη μορφή του. Προηγουμένως, έπρεπε να αντιμετωπιστεί ένα πρακτικό ζήτημα: Για να ανέβει πραγματικά η φούστα, έπρεπε να εξαφανιστεί η ζαρτιέρα. Αυτό συνέβη πολύ βολικά το 1959, όταν η υφαντουργία Γκλεν Ρέιβεν στη Βόρεια Καρολίνα λάνσαρε μια επινόηση του Αλεν Γκαντ του πρεσβύτερου, το καλσόν.
-Η χρυσή εποχή
Για την πατρότητα του σύγχρονου μίνι «ερίζουν» τρεις σχεδιαστές: ο Γάλλος Αντρέ Κουρέζ, ο γεννημένος στην Ιταλία Πιέρ Καρντέν και η Αγγλίδα Μέρι Κουάντ. Αν και η τελευταία έχει καταγραφεί στο συλλογικό ασυνείδητο ως νικήτρια, ο Κουρέζ μάλλον δικαιώνεται από τους ιστορικούς μόδας, οι οποίοι ωστόσο προσθέτουν στην ήδη μπερδεμένη κατάσταση τον βρετανό σχεδιαστή Τζον Μπέιτς (γνωστός για τα πανέμορφα κοστούμια της Νταιάνα Ριγκ στην τηλεοπτική σειρά «Οι εκδικητές»), αναφέροντας ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’60 είχε ήδη παρουσιάσει μερικά πολύ τολμηρά μίνι φορέματα.
Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το μίνι ήταν στην παρισινή πασαρέλα του Κουρέζ, εν έτει 1964, μπροστά σε ένα κοινό που παρακολουθούσε το θέαμα εμβρόντητο και ακούνητο αντί να χειροκροτά έστω από ευγένεια, ως είθισται στις επιδείξεις. Οι μίνι φούστες του Κουρέζ ήταν σε γραμμή Α και το στρίφωμά τους τελείωνε δέκα εκατοστά πάνω από το γόνατο.
Την επόμενη χρονιά, η Μέρι Κουάντ λάνσαρε στην μπουτίκ της «Bazaar» τη δική της εκδοχή για το μίνι, η οποία ήταν εφαρμοστή και ακόμη πιο κοντή, φτάνοντας μέχρι τη μέση του μηρού. Σύντομα, το μίνι της Κουάντ έγινε σημαία του mod στυλ στο Λονδίνο.>
-Τα swinging sixties ή «Chelsea Girls» ή «Dolly Birds» βάδιζαν παράλληλα με τη σεξουαλική επανάσταση, με τους Beatles και τους Stones, με την καθιέρωση των τινέιτζερ ως γκρουπ υπολογίσιμου από τις εταιρείες μάρκετινγκ και ούτω καθεξής. Μέχρι τo 1967, η κυριαρχία του μίνι στην ποπ κουλτούρα έγινε αδιαμφισβήτητο γεγονός.
-Το κυρίαρχο μίνι
Ηταν θέμα χρόνου τα κορίτσια του Λονδίνου των swinging sixties να επιβάλουν τη φούστα τους και τα γούστα τους σε όλο τον κόσμο. Το 1965 η Τζιν Σρίμπτον, το αντίπαλον δέος της Τουίγκι, αποφάσισε να εμφανιστεί στον ιππόδρομο της Μελβούρνης με λευκό μίνι φόρεμα και χωρίς καλσόν, καπέλο και γάντια, σε μια κατάφωρη παραβίαση του ενδυματολογικού κώδικα. Η φωτογραφία της έκανε το γύρο του κόσμου και στο φόντο της διακρίνεται η αντίδραση κάποιων κυριών μέσης ηλικίας, που την κοιτούν επικριτικά φορώντας καπελαδούρες και πέρλες.
Στη ραγδαία εξάπλωση και απενοχοποίηση του μίνι συνεισέφερε και η Τζάκι Κένεντι. Στο Παλμ Μπιτς, η παλιά συμμαθήτρια της Τζάκι, Λίλι Πούλιτζερ, ήταν μια επώνυμη κυρία γνωστή για το μποέμ στυλ της: Ψυχαγωγούσε τους καλεσμένους της στην κουζίνα, κυκλοφορούσε ξυπόλητη -και χωρίς εσώρουχο- και είχε κλεφτεί με τον Πίτερ Πούλιτζερ της γνωστής εκδοτικής οικογενείας. Επίσης, είχε στήσει έναν πάγκο όπου πουλούσε χυμούς. Κάποια στιγμή, διαπίστωσε ότι χρειαζόταν ένα ρούχο που να μη φαίνονται οι λεκέδες από τα φρούτα, έτσι ζήτησε από τη μοδίστρα της να της φτιάξει ένα αμάνικο μίνι φόρεμα με έντονα πολύχρωμα εμπριμέ. Σύντομα τα φορέματα αυτά, που έμειναν στην ιστορία με το παρατσούκλι «Lilly's», άρχισαν να πουλιούνται σαν τρελά από τον πάγκο της, ο οποίος εξελίχθηκε σε μια αυτοκρατορία μόδας. Κάπως έτσι το εμπριμέ μίνι έγινε μόδα, και μάλιστα φοδραρισμένο με λευκή μουσελίνα, ένα τρικ με το οποίο η Πούλιτζερ ενθάρρυνε τις οπαδούς της να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και να μη φοράνε εσώρουχα. Παρά το τολμηρό της υπόθεσης, αυτή ήταν η εμπορική πλευρά της τάσης, με τα χαρούμενα εμπριμέ να αμβλύνουν τις εντυπώσεις των μονοχρωμιών των Κουρέζ και Κουάντ.

Η ιστορία του μίνι

Απελευθέρωσε τις γυναίκες, ξεσήκωσε τους άντρες, δίχασε τους σχεδιαστές, προβλημάτισε τους οικονομολόγους. Με λίγα λόγια, η μίνι φούστα έγραψε ιστορία η οποία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Τον περασμένο Απρίλιο ένας Αζέρος μουσουλμάνος, κάτοικος Αγ. Πετρούπολης συνελήφθη γιατί κατέβαλε σε δύο συμπατριώτες του 3.000 ευρώ για να σκοτώσουν την 21χρονη κόρη του, επειδή παρά τις συστάσεις του συνέχιζε να φορά μίνι. Δύο χρόνια νωρίτερα, στη Σιβηρία, ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυπτε πέτρινα αγαλματίδια του 7500 π.Χ. που απεικόνιζαν γυναίκες ντυμένες με μίνι φούστες. Αυτό που συνδέει τη μία «λίθινη εποχή» με την άλλη είναι ένα μικρό κομμάτι ύφασμα με τεράστιες προεκτάσεις, διότι από το 7500 π.Χ. μέχρι σήμερα τα πράγματα έχουν πάψει να είναι απλά, παρά τα φαινόμενα που συνήθως απατούν.
-Η προϊστορία του μίνι
Στο πλαίσιο της απλούστευσης και της απελευθέρωσης στο ντύσιμο που έφερε μαζί της η άνοδος της αστικής τάξης, η πρώτη γυναικεία φιγούρα που άρχισε να φοράει όλο και πιο κοντές φούστες ήταν η flapper, η «νέα γυναίκα» των '20s, η οποία χόρευε τσάρλεστον, κάπνιζε, έκοβε τα μαλλιά της κοντά και τόνιζε τα μάτια της με μαύρο κολ, ελεύθερη από τα δεσμά του κορσέ χάρη στη σουφραζέτα που είχε προηγηθεί.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα με μακριές φούστες στα '30s, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ευνόησε και πάλι την άνοδο του στριφώματος για έναν απλό λόγο: την οικονομία που έπρεπε να γίνεται στο ύφασμα και το γεγονός ότι κάθε γυναίκα το προμηθευόταν με δελτίο. Στα '40s, οι σταρ του Χόλιγουντ αρχίζουν να φλερτάρουν με το μίνι, αντιμετωπίζοντάς το όμως περισσότερο ως μία προέκταση του σέξι εσωρούχου και του μαγιό.
Από το 1947 και μετά, η μακριά και πολύ φαρδιά φούστα του περιβόητου «New Look» του Κριστιάν Ντιόρ αποτελούσε ουσιαστικά μια σημειολογική αποτύπωση της μεταπολεμικής αφθονίας. Σε αυτό το look ήρθε ουσιαστικά να αντιταχθεί (και) ενδυματολογικά η νεολαία των '60s καθιερώνοντας το μίνι στη σύγχρονη μορφή του. Προηγουμένως, έπρεπε να αντιμετωπιστεί ένα πρακτικό ζήτημα: Για να ανέβει πραγματικά η φούστα, έπρεπε να εξαφανιστεί η ζαρτιέρα. Αυτό συνέβη πολύ βολικά το 1959, όταν η υφαντουργία Γκλεν Ρέιβεν στη Βόρεια Καρολίνα λάνσαρε μια επινόηση του Αλεν Γκαντ του πρεσβύτερου, το καλσόν.
-Η χρυσή εποχή
Για την πατρότητα του σύγχρονου μίνι «ερίζουν» τρεις σχεδιαστές: ο Γάλλος Αντρέ Κουρέζ, ο γεννημένος στην Ιταλία Πιέρ Καρντέν και η Αγγλίδα Μέρι Κουάντ. Αν και η τελευταία έχει καταγραφεί στο συλλογικό ασυνείδητο ως νικήτρια, ο Κουρέζ μάλλον δικαιώνεται από τους ιστορικούς μόδας, οι οποίοι ωστόσο προσθέτουν στην ήδη μπερδεμένη κατάσταση τον βρετανό σχεδιαστή Τζον Μπέιτς (γνωστός για τα πανέμορφα κοστούμια της Νταιάνα Ριγκ στην τηλεοπτική σειρά «Οι εκδικητές»), αναφέροντας ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’60 είχε ήδη παρουσιάσει μερικά πολύ τολμηρά μίνι φορέματα.
Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το μίνι ήταν στην παρισινή πασαρέλα του Κουρέζ, εν έτει 1964, μπροστά σε ένα κοινό που παρακολουθούσε το θέαμα εμβρόντητο και ακούνητο αντί να χειροκροτά έστω από ευγένεια, ως είθισται στις επιδείξεις. Οι μίνι φούστες του Κουρέζ ήταν σε γραμμή Α και το στρίφωμά τους τελείωνε δέκα εκατοστά πάνω από το γόνατο.
Την επόμενη χρονιά, η Μέρι Κουάντ λάνσαρε στην μπουτίκ της «Bazaar» τη δική της εκδοχή για το μίνι, η οποία ήταν εφαρμοστή και ακόμη πιο κοντή, φτάνοντας μέχρι τη μέση του μηρού. Σύντομα, το μίνι της Κουάντ έγινε σημαία του mod στυλ στο Λονδίνο.>
-Τα swinging sixties ή «Chelsea Girls» ή «Dolly Birds» βάδιζαν παράλληλα με τη σεξουαλική επανάσταση, με τους Beatles και τους Stones, με την καθιέρωση των τινέιτζερ ως γκρουπ υπολογίσιμου από τις εταιρείες μάρκετινγκ και ούτω καθεξής. Μέχρι τo 1967, η κυριαρχία του μίνι στην ποπ κουλτούρα έγινε αδιαμφισβήτητο γεγονός.
-Το κυρίαρχο μίνι
Ηταν θέμα χρόνου τα κορίτσια του Λονδίνου των swinging sixties να επιβάλουν τη φούστα τους και τα γούστα τους σε όλο τον κόσμο. Το 1965 η Τζιν Σρίμπτον, το αντίπαλον δέος της Τουίγκι, αποφάσισε να εμφανιστεί στον ιππόδρομο της Μελβούρνης με λευκό μίνι φόρεμα και χωρίς καλσόν, καπέλο και γάντια, σε μια κατάφωρη παραβίαση του ενδυματολογικού κώδικα. Η φωτογραφία της έκανε το γύρο του κόσμου και στο φόντο της διακρίνεται η αντίδραση κάποιων κυριών μέσης ηλικίας, που την κοιτούν επικριτικά φορώντας καπελαδούρες και πέρλες.
Στη ραγδαία εξάπλωση και απενοχοποίηση του μίνι συνεισέφερε και η Τζάκι Κένεντι. Στο Παλμ Μπιτς, η παλιά συμμαθήτρια της Τζάκι, Λίλι Πούλιτζερ, ήταν μια επώνυμη κυρία γνωστή για το μποέμ στυλ της: Ψυχαγωγούσε τους καλεσμένους της στην κουζίνα, κυκλοφορούσε ξυπόλητη -και χωρίς εσώρουχο- και είχε κλεφτεί με τον Πίτερ Πούλιτζερ της γνωστής εκδοτικής οικογενείας. Επίσης, είχε στήσει έναν πάγκο όπου πουλούσε χυμούς. Κάποια στιγμή, διαπίστωσε ότι χρειαζόταν ένα ρούχο που να μη φαίνονται οι λεκέδες από τα φρούτα, έτσι ζήτησε από τη μοδίστρα της να της φτιάξει ένα αμάνικο μίνι φόρεμα με έντονα πολύχρωμα εμπριμέ. Σύντομα τα φορέματα αυτά, που έμειναν στην ιστορία με το παρατσούκλι «Lilly's», άρχισαν να πουλιούνται σαν τρελά από τον πάγκο της, ο οποίος εξελίχθηκε σε μια αυτοκρατορία μόδας. Κάπως έτσι το εμπριμέ μίνι έγινε μόδα, και μάλιστα φοδραρισμένο με λευκή μουσελίνα, ένα τρικ με το οποίο η Πούλιτζερ ενθάρρυνε τις οπαδούς της να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και να μη φοράνε εσώρουχα. Παρά το τολμηρό της υπόθεσης, αυτή ήταν η εμπορική πλευρά της τάσης, με τα χαρούμενα εμπριμέ να αμβλύνουν τις εντυπώσεις των μονοχρωμιών των Κουρέζ και Κουάντ.

Ναι. Η Διεθνής Ομοσπονδία Κυνοφιλίας αναγνωρίζει τις ράτσες Xoloitzcuintle, Chinese Crested Dog και Peruvian Inca Orchid.
Η έλλειψη τριχώματος οφεί­λεται σε μια γενετική μετάλ­λαξη που συνδέεται με την απουσία προγομφίων, ορι­σμένες φορές και κυνοδό­ντων. Ωστόσο δύο «γυμνοί» γονείς ενδέχεται να αποκτή­σουν κουτάβια με τρίχωμα.
Ο Xoloitzcuintle ή το γυμνό σκυλί του Μεξικού έχει στο κεφάλι μόνο ένα τσουλούφι και ελάχιστο τρίχωμα στα πόδια και στην ουρά. Το δέρμα του είναι μαλακό και ζαρωμένο, το σώμα του μα­κρύ και τα αφτιά του ίσια. Στο παρελθόν ήταν πολύτιμη τροφή των Αζτέκων.
Το Chinese Crested Dog, το κινεζικό σκυλί με το λοφίο, είναι μικρόσωμο, ζυγίζει πέ­ντε με έξι κιλά, είναι άτριχο αλλά έχει πυκνά τσουλούφια στο κεφάλι, στην ουρά και στα πόδια.
Το Peruvian Inca Orchid ή Perro φτάνει σε ύψος μέχρι τα 65 εκατοστά και έχει ελά­χιστο τρίχωμα στο κεφάλι, στα άκρα και στην ουρά του.


Υπάρχουν σκύλοι χωρίς τρίχωμα;

Ναι. Η Διεθνής Ομοσπονδία Κυνοφιλίας αναγνωρίζει τις ράτσες Xoloitzcuintle, Chinese Crested Dog και Peruvian Inca Orchid.
Η έλλειψη τριχώματος οφεί­λεται σε μια γενετική μετάλ­λαξη που συνδέεται με την απουσία προγομφίων, ορι­σμένες φορές και κυνοδό­ντων. Ωστόσο δύο «γυμνοί» γονείς ενδέχεται να αποκτή­σουν κουτάβια με τρίχωμα.
Ο Xoloitzcuintle ή το γυμνό σκυλί του Μεξικού έχει στο κεφάλι μόνο ένα τσουλούφι και ελάχιστο τρίχωμα στα πόδια και στην ουρά. Το δέρμα του είναι μαλακό και ζαρωμένο, το σώμα του μα­κρύ και τα αφτιά του ίσια. Στο παρελθόν ήταν πολύτιμη τροφή των Αζτέκων.
Το Chinese Crested Dog, το κινεζικό σκυλί με το λοφίο, είναι μικρόσωμο, ζυγίζει πέ­ντε με έξι κιλά, είναι άτριχο αλλά έχει πυκνά τσουλούφια στο κεφάλι, στην ουρά και στα πόδια.
Το Peruvian Inca Orchid ή Perro φτάνει σε ύψος μέχρι τα 65 εκατοστά και έχει ελά­χιστο τρίχωμα στο κεφάλι, στα άκρα και στην ουρά του.


Πασχάλη το όνομά σου φανερώνει ότι είσαι ένας άνδρας χαρωπός που κάθε μέρα της ζωής σου είναι για σένα ζωή! Λατρεύεις το φλερτ, τον έρωτα και στη ζωή σου ερωτεύεσαι πολλές φορές και αρκετά έντονα. Σύμφωνα με την αριθμολογία, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 2 και αυτό σημαίνει ότι είσαι από τους άνδρες που δεν μπορείς ούτε στιγμή χωρίς να έχεις στο πλάι σου μία γυναίκα. Έχεις έναν τρυφερό και γλυκό χαρακτήρα, δεν κρατάς μυστικά για τον εαυτό σου και δίνεσαι ολοκληρωτικά στους ανθρώπους, χωρίς κανέναν φόβο ή δισταγμό! Δεν θέλεις να κακοκαρδίζεις, για αυτό και πολλές φορές πνίγεις μέσα σου τα παράπονά σου προκειμένου να μην διαταράξεις την ηρεμία στη ζωή σου και στις σχέσεις σου. Στα επαγγελματικά σου διακρίνεσαι από τις άριστες δημόσιες σχέσεις που διατηρείς, αλλά και για τον διπλωματικό σου χαρακτήρα. Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι την δειλία και την αναποφασιστικότητά σου, γιατί πολλές φορές μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην εξέλιξή σου!
ΠΗΓΗ: myastro.gr


Πασχάλης

Πασχάλη το όνομά σου φανερώνει ότι είσαι ένας άνδρας χαρωπός που κάθε μέρα της ζωής σου είναι για σένα ζωή! Λατρεύεις το φλερτ, τον έρωτα και στη ζωή σου ερωτεύεσαι πολλές φορές και αρκετά έντονα. Σύμφωνα με την αριθμολογία, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 2 και αυτό σημαίνει ότι είσαι από τους άνδρες που δεν μπορείς ούτε στιγμή χωρίς να έχεις στο πλάι σου μία γυναίκα. Έχεις έναν τρυφερό και γλυκό χαρακτήρα, δεν κρατάς μυστικά για τον εαυτό σου και δίνεσαι ολοκληρωτικά στους ανθρώπους, χωρίς κανέναν φόβο ή δισταγμό! Δεν θέλεις να κακοκαρδίζεις, για αυτό και πολλές φορές πνίγεις μέσα σου τα παράπονά σου προκειμένου να μην διαταράξεις την ηρεμία στη ζωή σου και στις σχέσεις σου. Στα επαγγελματικά σου διακρίνεσαι από τις άριστες δημόσιες σχέσεις που διατηρείς, αλλά και για τον διπλωματικό σου χαρακτήρα. Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι την δειλία και την αναποφασιστικότητά σου, γιατί πολλές φορές μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην εξέλιξή σου!
ΠΗΓΗ: myastro.gr


Σάββατο 31 Αυγούστου 2019

Υπάρχει σήμερα ένα χάσμα επικοινωνίας ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς ή τους δασκάλους που έχουν αναλάβει την ανατροφή τους, που γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Tο κεφάλαιο αυτό θα είναι χρήσιμο σε όσους επιθυμούν να αποκτήσουν μια αρμονική και αποτελεσματική επικοινωνία με τα παιδιά τους.
Oι κατευθυντήριες γραμμές για μια αποτελεσματική επικοινωνία με τα παιδιά είναι βέβαια οι ίδιες αρχές που καθορίζουν την επικοινωνία ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους. H βάση κάθε επικοινωνίας είναι ο χρυσός κανόνας "κάνε στους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν κι οι άλλοι σε σένα". Δεν χρειάζεται, λοιπόν, παρά να αναρωτηθούμε  με ποιόν τρόπο θα θέλαμε οι άλλοι να επικοινωνούν μαζί μας;.  Ας αναφέρουμε μερικές σκέψεις πάνω`σε`αυτό.
1. Όλοι θα θέλαμε απόλυτη ειλικρίνεια απ’ όσους επικοινωνούν μαζί μας. Σε κανένα δεν αρέσει να του λένε ψέματα. Ούτε συμπαθούμε τους ανθρώπους που εφευρίσκουν διάφορες ιστορίες και δικαιολογίες. Θα θέλαμε να ξέρουμε όλη την αλήθεια για το τι σκέφτεται, νιώθει ή κάνει ο άλλος. Νιώθουμε πιο ασφαλείς, περισσότερο ικανοί να χειριστούμε μια κατάσταση, όταν γνωρίζουμε τι ακριβώς αντιμετωπίζουμε. Tο ίδιο ισχύει και για το παιδί. Όταν του λένε ψέματα νιώθει ανασφάλεια και δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στον κόσμο γύρω του. Μαθαίνει και το ίδιο να λέει ψέματα. Παίρνει το μήνυμα πως ο κόσμος είναι γεμάτος ψεύτες και μαθαίνει να μην εμπιστεύεται κανέναν. Σ’ αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία. Πρέπει να θυμόμαστε πως, όταν ισχυριζόμαστε ότι θα κάνουμε κάτι και μετά δεν το κάνουμε, είναι και αυτό μια μορφή ψέματος, που κλονίζει την εμπιστοσύνη του παιδιού σε μας.
2. Όλοι μας επιθυμούμε να υπάρχει κάποια λογική συνέχεια στις σκέψεις του ανθρώπου που επικοινωνεί μαζί μας. Αν αρχίσει να μας μιλά κάποιος με παράλογο τρόπο ή να λέει " άκου εδώ, θα γίνει έτσι και δε σκοπεύω να σου εξηγήσω το γιατί. Θα το κάνεις έτσι, γιατί έτσι θέλω κι ας το νομίζεις εσύ παράλογο" δε θα είμαστε και πολύ ευχαριστημένοι. Θα νιώσουμε πως ο άλλος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις ανάγκες μας ή τα συναισθήματά μας. Θα νιώσουμε, ακόμη, πως δε μας σέβεται. Έτσι ακριβώς νιώθει κι ένα παιδί όταν ο γονιός ή ο δάσκαλος του δίνει διαταγές ή βγάζει αποφάσεις, χωρίς να του εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σ’ αυτές.
Κανένα παιδί δεν είναι πολύ μικρό για να του μιλήσουμε με κατανόηση και λογική. Ακόμα κι αν δεν είναι σε θέση να καταλάβει όλους τους λόγους, θα νιώσει τουλάχιστον πως το σέβονται. Kι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
3. O σεβασμός είναι ένα απαραίτητο στοιχείο στην επικοινωνία. Έχουμε την ανάγκη να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Αυτό σημαίνει πως από τη μια μεριά δεν καταπιέζουμε τις επιθυμίες ή τα συναισθήματά μας και από την άλλη δεν καταπιέζουμε τον άλλον. Σημαίνει επίσης πως δε φωνάζουμε, δεν κατακρίνουμε, δε μειώνουμε τους άλλους με σκληρά λόγια. Ούτε σε μας άλλωστε θα άρεσε να μας μιλούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Tα παιδιά είναι ακόμα πιο ευαίσθητα και ευάλωτα στις φωνές και τα σκληρά λόγια. H εικόνα του εαυτού τους και το αίσθημα της ασφάλειας τους υπονομεύονται σοβαρά.
O σεβασμός γεννά σεβασμό. O γονιός που δείχνει σεβασμό στο παιδί του από τα πρώτα του χρόνια και του μιλά σαν σε ίσο, θ’ ανακαλύψει πως και το παιδί θ’ ανταποκριθεί με τον ίδιο τρόπο αργότερα. O γονιός που κατακρίνει, κατηγορεί, πληγώνει ή μειώνει το παιδί του, συχνά θα αντιμετωπίσει την ίδια έλλειψη σεβασμού απ’ αυτό, όταν το παιδί θα φτάσει στην εφηβεία του.


Επικοινωνία με τα παιδιά μας...

Υπάρχει σήμερα ένα χάσμα επικοινωνίας ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς ή τους δασκάλους που έχουν αναλάβει την ανατροφή τους, που γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Tο κεφάλαιο αυτό θα είναι χρήσιμο σε όσους επιθυμούν να αποκτήσουν μια αρμονική και αποτελεσματική επικοινωνία με τα παιδιά τους.
Oι κατευθυντήριες γραμμές για μια αποτελεσματική επικοινωνία με τα παιδιά είναι βέβαια οι ίδιες αρχές που καθορίζουν την επικοινωνία ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους. H βάση κάθε επικοινωνίας είναι ο χρυσός κανόνας "κάνε στους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν κι οι άλλοι σε σένα". Δεν χρειάζεται, λοιπόν, παρά να αναρωτηθούμε  με ποιόν τρόπο θα θέλαμε οι άλλοι να επικοινωνούν μαζί μας;.  Ας αναφέρουμε μερικές σκέψεις πάνω`σε`αυτό.
1. Όλοι θα θέλαμε απόλυτη ειλικρίνεια απ’ όσους επικοινωνούν μαζί μας. Σε κανένα δεν αρέσει να του λένε ψέματα. Ούτε συμπαθούμε τους ανθρώπους που εφευρίσκουν διάφορες ιστορίες και δικαιολογίες. Θα θέλαμε να ξέρουμε όλη την αλήθεια για το τι σκέφτεται, νιώθει ή κάνει ο άλλος. Νιώθουμε πιο ασφαλείς, περισσότερο ικανοί να χειριστούμε μια κατάσταση, όταν γνωρίζουμε τι ακριβώς αντιμετωπίζουμε. Tο ίδιο ισχύει και για το παιδί. Όταν του λένε ψέματα νιώθει ανασφάλεια και δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στον κόσμο γύρω του. Μαθαίνει και το ίδιο να λέει ψέματα. Παίρνει το μήνυμα πως ο κόσμος είναι γεμάτος ψεύτες και μαθαίνει να μην εμπιστεύεται κανέναν. Σ’ αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία. Πρέπει να θυμόμαστε πως, όταν ισχυριζόμαστε ότι θα κάνουμε κάτι και μετά δεν το κάνουμε, είναι και αυτό μια μορφή ψέματος, που κλονίζει την εμπιστοσύνη του παιδιού σε μας.
2. Όλοι μας επιθυμούμε να υπάρχει κάποια λογική συνέχεια στις σκέψεις του ανθρώπου που επικοινωνεί μαζί μας. Αν αρχίσει να μας μιλά κάποιος με παράλογο τρόπο ή να λέει " άκου εδώ, θα γίνει έτσι και δε σκοπεύω να σου εξηγήσω το γιατί. Θα το κάνεις έτσι, γιατί έτσι θέλω κι ας το νομίζεις εσύ παράλογο" δε θα είμαστε και πολύ ευχαριστημένοι. Θα νιώσουμε πως ο άλλος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις ανάγκες μας ή τα συναισθήματά μας. Θα νιώσουμε, ακόμη, πως δε μας σέβεται. Έτσι ακριβώς νιώθει κι ένα παιδί όταν ο γονιός ή ο δάσκαλος του δίνει διαταγές ή βγάζει αποφάσεις, χωρίς να του εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σ’ αυτές.
Κανένα παιδί δεν είναι πολύ μικρό για να του μιλήσουμε με κατανόηση και λογική. Ακόμα κι αν δεν είναι σε θέση να καταλάβει όλους τους λόγους, θα νιώσει τουλάχιστον πως το σέβονται. Kι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
3. O σεβασμός είναι ένα απαραίτητο στοιχείο στην επικοινωνία. Έχουμε την ανάγκη να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Αυτό σημαίνει πως από τη μια μεριά δεν καταπιέζουμε τις επιθυμίες ή τα συναισθήματά μας και από την άλλη δεν καταπιέζουμε τον άλλον. Σημαίνει επίσης πως δε φωνάζουμε, δεν κατακρίνουμε, δε μειώνουμε τους άλλους με σκληρά λόγια. Ούτε σε μας άλλωστε θα άρεσε να μας μιλούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Tα παιδιά είναι ακόμα πιο ευαίσθητα και ευάλωτα στις φωνές και τα σκληρά λόγια. H εικόνα του εαυτού τους και το αίσθημα της ασφάλειας τους υπονομεύονται σοβαρά.
O σεβασμός γεννά σεβασμό. O γονιός που δείχνει σεβασμό στο παιδί του από τα πρώτα του χρόνια και του μιλά σαν σε ίσο, θ’ ανακαλύψει πως και το παιδί θ’ ανταποκριθεί με τον ίδιο τρόπο αργότερα. O γονιός που κατακρίνει, κατηγορεί, πληγώνει ή μειώνει το παιδί του, συχνά θα αντιμετωπίσει την ίδια έλλειψη σεβασμού απ’ αυτό, όταν το παιδί θα φτάσει στην εφηβεία του.


 Κατασχέθηκαν το ανωτέρω Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, το χρηματικό ποσό των 710 ευρώ, 5 κινητά τηλέφωνα και 6 κάρτες SIM
Συνελήφθη χθες (30-08-2019) το βράδυ σε περιοχή της Καστοριάς, από μικτό κλιμάκιο αστυνομικών του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Μεσοποταμίας, της Ομάδας Πρόληψης Καταστολής Εγκληματικότητας (Ο.Π.Κ.Ε) της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Καστοριάς και της Ομάδας Ελέγχου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων (Ο.Ε.Π.Τ.Α.) του Τμήματος Τροχαίας Καστοριάς, 29χρονος αλλοδαπός, για μεταφορά και διευκόλυνση παράνομης εξόδου από τη χώρα τεσσάρων (4) αλλοδαπών.
Ειδικότερα, στο πλαίσιο στοχευμένων αστυνομικών ελέγχων για τον εντοπισμό ατόμων που δραστηριοποιούνται στην παράνομη διακίνηση αλλοδαπών, εντοπίστηκε από τους προαναφερόμενους αστυνομικούς σε περιοχή της Καστοριάς Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο με οδηγό τον 29χρονο, ο οποίος στερούταν άδειας ικανότητας οδήγησης και σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε διαπιστώθηκε ότι μετέφερε προς το εξωτερικό της χώρας, τέσσερις (4) αλλοδαπούς, ηλικίας από 22 έως 25 ετών, διευκολύνοντας την παράνομη έξοδό τους από τη χώρα.
Κατασχέθηκαν το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά, το χρηματικό ποσό των επτακοσίων δέκα (710) ευρώ, πέντε (5) κινητά τηλέφωνα και έξι (6) κάρτες SIM.
Την προανάκριση ενεργεί το Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Μεσοποταμίας, ενώ ο συλληφθείς με τη δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα που σχηματίσθηκε σε βάρος του θα οδηγηθεί στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καστοριάς.


Συνελήφθη 29χρονος αλλοδαπός, σε περιοχή της Καστοριάς, ο οποίος με Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο μετέφερε 4 αλλοδαπούς διευκολύνοντας την παράνομη έξοδό τους από την ελληνική επικράτεια

 Κατασχέθηκαν το ανωτέρω Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, το χρηματικό ποσό των 710 ευρώ, 5 κινητά τηλέφωνα και 6 κάρτες SIM
Συνελήφθη χθες (30-08-2019) το βράδυ σε περιοχή της Καστοριάς, από μικτό κλιμάκιο αστυνομικών του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Μεσοποταμίας, της Ομάδας Πρόληψης Καταστολής Εγκληματικότητας (Ο.Π.Κ.Ε) της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Καστοριάς και της Ομάδας Ελέγχου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων (Ο.Ε.Π.Τ.Α.) του Τμήματος Τροχαίας Καστοριάς, 29χρονος αλλοδαπός, για μεταφορά και διευκόλυνση παράνομης εξόδου από τη χώρα τεσσάρων (4) αλλοδαπών.
Ειδικότερα, στο πλαίσιο στοχευμένων αστυνομικών ελέγχων για τον εντοπισμό ατόμων που δραστηριοποιούνται στην παράνομη διακίνηση αλλοδαπών, εντοπίστηκε από τους προαναφερόμενους αστυνομικούς σε περιοχή της Καστοριάς Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο με οδηγό τον 29χρονο, ο οποίος στερούταν άδειας ικανότητας οδήγησης και σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε διαπιστώθηκε ότι μετέφερε προς το εξωτερικό της χώρας, τέσσερις (4) αλλοδαπούς, ηλικίας από 22 έως 25 ετών, διευκολύνοντας την παράνομη έξοδό τους από τη χώρα.
Κατασχέθηκαν το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά, το χρηματικό ποσό των επτακοσίων δέκα (710) ευρώ, πέντε (5) κινητά τηλέφωνα και έξι (6) κάρτες SIM.
Την προανάκριση ενεργεί το Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Μεσοποταμίας, ενώ ο συλληφθείς με τη δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα που σχηματίσθηκε σε βάρος του θα οδηγηθεί στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καστοριάς.


Το διαζύγιο φαίνεται ότι βλάπτει περισσότερο την καρδιά των μεσήλικων γυναικών από ότι βλάπτει την καρδιά των μεσήλικων ανδρών.
Οι συνέπειες του διαζυγίου στον οικονομικό και συναισθηματικό τομέα, ευθύνονται για τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες.Παρά το γεγονός ότι το διαζύγιο δεν φαίνεται να επηρεάζει την καρδιαγγειακή υγεία των μεσήλικων ανδρών που είναι διαζευγμένοι, χήροι ή που ξαναπαντρεύτηκαν, εντούτοις έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα εξαιτίας μη καρδιακών λόγων από ότι οι άνδρες που παρέμειναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα.Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από ενδιαφέρουσα έρευνα που διεξήγαγαν Αμερικανοί επιστήμονες σε 9.434 μεσήλικες άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεταξύ 51 και 61 ετών το 1992 όταν είχε αρχίσει η μελέτη. Κάθε 2 χρόνια μέχρι το 2000 γινόταν νέα αξιολόγηση της κατάστασης τους.Οι γυναίκες που είχαν διαζευχθεί, έμειναν χήρες ή ξαναπαντρεύτηκαν, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τις γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες. Υπολογίστηκε ότι εάν μέχρι την ηλικία των 60 ετών καμία γυναίκα δεν πέθαινε, τότε 31% των γυναικών που ξαναπαντρεύτηκαν, 33% των γυναικών με διαζύγιο και 30% των γυναικών που έμειναν χήρες θα είχαν καρδιοπάθεια. Συγκριτικά μόνο 22% των γυναικών που παρέμεναν παντρεμένες με τον ίδιο άνδρα παρουσίαζαν καρδιοπάθεια. Αντίθετα καμία τέτοια διαφορά δεν καταγράφηκε μεταξύ των ανδρών που διαζεύχθηκαν και των ανδρών που παρέμεναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα. Στην πραγματικότητα, οι άνδρες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν 19% λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τους άνδρες που παρέμεναν παντρεμένοι με το ίδιο πρόσωπο.Οι γυναίκες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια από ότι οι γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες με τον ίδιο άντρα και παρά το γεγονός ότι η οικονομική τους κατάσταση δεν ήταν ουσιαστικά χειρότερη. Οι ευεργετικές για την υγεία επιδράσεις της γαμήλιας ζωής, έχουν πλέον τεκμηριωθεί επαρκώς. Οι άνθρωποι που παντρεύτηκαν στη ζωή τους, έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής  από ότι ανάλογοι άνθρωποι που δεν έχουν ποτέ παντρευτεί. Επίσης οι πιθανότητες τους να παρουσιάσουν προβλήματα της ψυχικής τους υγείας όπως κατάθλιψη και άγχος, είναι λιγότερες. Είναι όμως γεγονός ότι οι μελέτες των επιπτώσεων στην υγεία του.

Το διαζύγιο και η καρδιά των γυναικών

Το διαζύγιο φαίνεται ότι βλάπτει περισσότερο την καρδιά των μεσήλικων γυναικών από ότι βλάπτει την καρδιά των μεσήλικων ανδρών.
Οι συνέπειες του διαζυγίου στον οικονομικό και συναισθηματικό τομέα, ευθύνονται για τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες.Παρά το γεγονός ότι το διαζύγιο δεν φαίνεται να επηρεάζει την καρδιαγγειακή υγεία των μεσήλικων ανδρών που είναι διαζευγμένοι, χήροι ή που ξαναπαντρεύτηκαν, εντούτοις έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα εξαιτίας μη καρδιακών λόγων από ότι οι άνδρες που παρέμειναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα.Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από ενδιαφέρουσα έρευνα που διεξήγαγαν Αμερικανοί επιστήμονες σε 9.434 μεσήλικες άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεταξύ 51 και 61 ετών το 1992 όταν είχε αρχίσει η μελέτη. Κάθε 2 χρόνια μέχρι το 2000 γινόταν νέα αξιολόγηση της κατάστασης τους.Οι γυναίκες που είχαν διαζευχθεί, έμειναν χήρες ή ξαναπαντρεύτηκαν, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τις γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες. Υπολογίστηκε ότι εάν μέχρι την ηλικία των 60 ετών καμία γυναίκα δεν πέθαινε, τότε 31% των γυναικών που ξαναπαντρεύτηκαν, 33% των γυναικών με διαζύγιο και 30% των γυναικών που έμειναν χήρες θα είχαν καρδιοπάθεια. Συγκριτικά μόνο 22% των γυναικών που παρέμεναν παντρεμένες με τον ίδιο άνδρα παρουσίαζαν καρδιοπάθεια. Αντίθετα καμία τέτοια διαφορά δεν καταγράφηκε μεταξύ των ανδρών που διαζεύχθηκαν και των ανδρών που παρέμεναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα. Στην πραγματικότητα, οι άνδρες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν 19% λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τους άνδρες που παρέμεναν παντρεμένοι με το ίδιο πρόσωπο.Οι γυναίκες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια από ότι οι γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες με τον ίδιο άντρα και παρά το γεγονός ότι η οικονομική τους κατάσταση δεν ήταν ουσιαστικά χειρότερη. Οι ευεργετικές για την υγεία επιδράσεις της γαμήλιας ζωής, έχουν πλέον τεκμηριωθεί επαρκώς. Οι άνθρωποι που παντρεύτηκαν στη ζωή τους, έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής  από ότι ανάλογοι άνθρωποι που δεν έχουν ποτέ παντρευτεί. Επίσης οι πιθανότητες τους να παρουσιάσουν προβλήματα της ψυχικής τους υγείας όπως κατάθλιψη και άγχος, είναι λιγότερες. Είναι όμως γεγονός ότι οι μελέτες των επιπτώσεων στην υγεία του.

Το κάπνισμα και η παχυσαρ­κία προκαλούν απώλεια ακοής. Όπως και η έκθεση σε δυνατούς ήχους στο χώρο εργασίας, είναι παράγοντες κινδύνου για μόνιμη, μη ανατρέψιμη βλάβη στο ακουστικό σύ­στημα των ανθρώπων.
Αντίθετα, η ήπια κατανάλωση αλκοόλ, φαίνεται να βοηθά στη συντήρηση της ακοής από τις απώλειες που υφίσταται λόγω αύξησης της ηλικίας.
Η έναρξη της απώλειας ακοής αρχίζει σε ανθρώπους που καπνίζουν
συστηματικά για περισσότερο από ένα χρόνο. Ακόμη και νέοι υφίστανται τις βλάβες στην ακοή τους λόγω καπνίσματος. Η αύξηση της ηλικίας επιδεινώνει
το πρόβλημα. Οι νέοι πρέπει να καταλά­βουν ότι οι μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή λόγω καπνίσματος επέρχονται νω­ρίς. Είναι ψευδαίσθηση να νομίζουν ότι εάν σταματήσουν να καπνίζουν αργότερα στη ζωή τους, θα αποφύγουν την απώλεια
ακοής και άλλα δεινά που τους επιφέρει το κάπνισμα.  
Η παχυσαρκία όπως προσδιο­ρίζεται από το δείκτη μάζας σώματος,
συνοδεύεται επίσης από μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή. (Για το δείκτη μάζας σώματος και τη σχέση του σωματικού βάρους με ασθένειες, διαβάστε περισσότερα στο άρθρο Το υπερβολικό βάρος προκαλεί σοβαρές χρόνιες ασθένειες <http://www.medlook.net/article.asp?item_id=776>  )
Ο μηχανισμός διαμέσου του οποίου το κάπνισμα και η παχυσαρκία βλάπτουν το ακουστικό σύστημα είναι οι βλαβερές συνέπειες και οι διαταραχές που προκαλούν στο κυκλοφορικό σύστημα. Όπως και σε άλλα όργανα, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επηρεάζουν αρνητικά την κυκλοφορία του αίματος. Έτσι δεν επιτρέπουν την καλή οξυγόνωση των ιστών και δυσκολεύουν την αποτελεσματική απομάκρυνση τοξικών ουσιών από ευαίσθητα κύτταρα.
Η μείωση παροχής οξυγόνου και η υπερβολική έκθεση σε τοξικές ουσίες, βλάπτουν μεταξύ άλλων το ακουστικό σύστημα, την καρδία, τους νεφρούς και τον εγκέφαλο. Εξάλλου έρευνες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα είναι αιτία επιδείνωσης της μνήμης.
Οι βλάβες στη μνήμη συμ­βάλλουν στη γένεση της άνοιας. Η απώλεια της μνήμης και άλλων πνευματι­κών ικανοτήτων που χαρα­κτηρίζουν διάφορες μορφές άνοιας όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η γεροντική άνοια, στις επόμενες δεκαετίες. Για αυτό είναι σημαντικό να ανα­γνωριστούν όσο το δυνατό καλύτερα οι γενε­σιουργοί παράγοντες του προβλήματος και να εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης.
Η σχέση καπνίσματος, παχυ­σαρκίας και απώλειας ακοής εξετάστηκαν σε μεγάλη Ευρωπαϊκή έρευνα που συμπεριέλαβε 4.083 αν­θρώπους από 7 χώρες.
Πρόκειται για μια από τις πιο μεγάλες έρευνες που έγιναν ποτέ και οι
οποίες εξέτασαν τους παρά­γοντες που προκαλούν απώ­λεια ακοής.
Οι ηλικίες των συμμετεχό­ντων ήταν μεταξύ 53 και 67 ετών. Συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σχετικό με το ιατρικό τους ιστορικό και την έκθεση τους σε περιβαλλοντικούς νοση­ρούς παράγοντες.
Στη συνέχεια της έρευνας εξετάστηκε η ακοή τους σε 9 ακουολογικά κέντρα των 7 Ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν. Τα δεδο­μένα που προέκυψαν, αναλύθηκαν για να φανεί εάν υπήρχαν σχέσεις μεταξύ της απώλειας της ακοής τους και διαφόρων χαρακτηριστικών των ασθε­νών ή παραγόντων στους οποίους υποβάλλονταν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
1. Η έκθεση σε ήχους ψηλής έντασης, συσχετιζόταν με σημαντική
απώλεια ακοής ιδιαίτερα στις ψηλές συχνότητες (>1 kHz)
2. Το κάπνισμα μείωνε σημαντικά την απώλεια ακοής στις ψηλές
συχνότητες. Ο βαθμός απώ­λειας της ακοής ήταν μεγα­λύτερος όταν οι άνθρωποι κάπνιζαν περισσό­τερο
3. Οι άνθρωποι με το με­γαλύτερο ύψος είχαν κατά μέσο όρο καλύτερη ακοή και αυτό ήταν πιο έντονο στις χαμηλές συχνό­τητες ήχων (<2 kHz)         
4. Ο ψηλότερος δείκτης μάζας σώματος (υπέρβαροι και παχύσαρκοι
άνθρωποι) σχετιζόταν με απώλεια ακοής στις συχνότη­τες που αξιολογήθηκαν
5. Η ήπια κατανάλωση αλκοόλ σχετιζόταν αντί­στροφα με απώλεια ακοής, δηλαδή η ήπια κατανάλωση με τουλάχιστον 1 αλκοο­λούχο ποτό εβδομαδιαίως, μείωνε τον κίνδυνο απώλειας ακοής.
Ένα αλκοολούχο ποτό θεωρείτο στην έρευνα ένα ποτήρι με κρασί, μπίρα ή άλλο αλκοολούχο ποτό. Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και η σχέση της με την ακοή δεν εξετάστηκαν στην έρευνα.
Είναι γεγονός ότι η απώλεια ακοής θεωρείτο ανέκαθεν ως αναπόσπαστο μέρος της γήρανσης. Ωστόσο όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι αυτό δεν είναι αναγκαστικά ο κανόνας.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το ακου­στικό σύστημα. Με την πάροδο του χρόνου οι επι­δράσεις τους συσσωρεύονται και συναθροίζονται προκαλώντας αλλοιώσεις στην ακοή.
Είναι λοιπόν σημαντικό να γνωρίζουμε τους παράγοντες που βλάπτουν την ακοή μας όπως οι δυνατοί ήχοι στη δουλειά, στην ψυχαγωγία στο σπίτι ή αλλού, το κάπνισμα και η παχυσαρκία.
Λαμβάνοντας τα μέτρα πρόληψης, είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε την καλή ποιότητα της ακοής μας προστατεύοντας την όσο το δυνατό καλύτερα από το πέρασμα του χρόνου.


Κάπνισμα και παχυσαρκία: Προκαλούν απώλεια ακοής και μνήμης

Το κάπνισμα και η παχυσαρ­κία προκαλούν απώλεια ακοής. Όπως και η έκθεση σε δυνατούς ήχους στο χώρο εργασίας, είναι παράγοντες κινδύνου για μόνιμη, μη ανατρέψιμη βλάβη στο ακουστικό σύ­στημα των ανθρώπων.
Αντίθετα, η ήπια κατανάλωση αλκοόλ, φαίνεται να βοηθά στη συντήρηση της ακοής από τις απώλειες που υφίσταται λόγω αύξησης της ηλικίας.
Η έναρξη της απώλειας ακοής αρχίζει σε ανθρώπους που καπνίζουν
συστηματικά για περισσότερο από ένα χρόνο. Ακόμη και νέοι υφίστανται τις βλάβες στην ακοή τους λόγω καπνίσματος. Η αύξηση της ηλικίας επιδεινώνει
το πρόβλημα. Οι νέοι πρέπει να καταλά­βουν ότι οι μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή λόγω καπνίσματος επέρχονται νω­ρίς. Είναι ψευδαίσθηση να νομίζουν ότι εάν σταματήσουν να καπνίζουν αργότερα στη ζωή τους, θα αποφύγουν την απώλεια
ακοής και άλλα δεινά που τους επιφέρει το κάπνισμα.  
Η παχυσαρκία όπως προσδιο­ρίζεται από το δείκτη μάζας σώματος,
συνοδεύεται επίσης από μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή. (Για το δείκτη μάζας σώματος και τη σχέση του σωματικού βάρους με ασθένειες, διαβάστε περισσότερα στο άρθρο Το υπερβολικό βάρος προκαλεί σοβαρές χρόνιες ασθένειες <http://www.medlook.net/article.asp?item_id=776>  )
Ο μηχανισμός διαμέσου του οποίου το κάπνισμα και η παχυσαρκία βλάπτουν το ακουστικό σύστημα είναι οι βλαβερές συνέπειες και οι διαταραχές που προκαλούν στο κυκλοφορικό σύστημα. Όπως και σε άλλα όργανα, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επηρεάζουν αρνητικά την κυκλοφορία του αίματος. Έτσι δεν επιτρέπουν την καλή οξυγόνωση των ιστών και δυσκολεύουν την αποτελεσματική απομάκρυνση τοξικών ουσιών από ευαίσθητα κύτταρα.
Η μείωση παροχής οξυγόνου και η υπερβολική έκθεση σε τοξικές ουσίες, βλάπτουν μεταξύ άλλων το ακουστικό σύστημα, την καρδία, τους νεφρούς και τον εγκέφαλο. Εξάλλου έρευνες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα είναι αιτία επιδείνωσης της μνήμης.
Οι βλάβες στη μνήμη συμ­βάλλουν στη γένεση της άνοιας. Η απώλεια της μνήμης και άλλων πνευματι­κών ικανοτήτων που χαρα­κτηρίζουν διάφορες μορφές άνοιας όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η γεροντική άνοια, στις επόμενες δεκαετίες. Για αυτό είναι σημαντικό να ανα­γνωριστούν όσο το δυνατό καλύτερα οι γενε­σιουργοί παράγοντες του προβλήματος και να εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης.
Η σχέση καπνίσματος, παχυ­σαρκίας και απώλειας ακοής εξετάστηκαν σε μεγάλη Ευρωπαϊκή έρευνα που συμπεριέλαβε 4.083 αν­θρώπους από 7 χώρες.
Πρόκειται για μια από τις πιο μεγάλες έρευνες που έγιναν ποτέ και οι
οποίες εξέτασαν τους παρά­γοντες που προκαλούν απώ­λεια ακοής.
Οι ηλικίες των συμμετεχό­ντων ήταν μεταξύ 53 και 67 ετών. Συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σχετικό με το ιατρικό τους ιστορικό και την έκθεση τους σε περιβαλλοντικούς νοση­ρούς παράγοντες.
Στη συνέχεια της έρευνας εξετάστηκε η ακοή τους σε 9 ακουολογικά κέντρα των 7 Ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν. Τα δεδο­μένα που προέκυψαν, αναλύθηκαν για να φανεί εάν υπήρχαν σχέσεις μεταξύ της απώλειας της ακοής τους και διαφόρων χαρακτηριστικών των ασθε­νών ή παραγόντων στους οποίους υποβάλλονταν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
1. Η έκθεση σε ήχους ψηλής έντασης, συσχετιζόταν με σημαντική
απώλεια ακοής ιδιαίτερα στις ψηλές συχνότητες (>1 kHz)
2. Το κάπνισμα μείωνε σημαντικά την απώλεια ακοής στις ψηλές
συχνότητες. Ο βαθμός απώ­λειας της ακοής ήταν μεγα­λύτερος όταν οι άνθρωποι κάπνιζαν περισσό­τερο
3. Οι άνθρωποι με το με­γαλύτερο ύψος είχαν κατά μέσο όρο καλύτερη ακοή και αυτό ήταν πιο έντονο στις χαμηλές συχνό­τητες ήχων (<2 kHz)         
4. Ο ψηλότερος δείκτης μάζας σώματος (υπέρβαροι και παχύσαρκοι
άνθρωποι) σχετιζόταν με απώλεια ακοής στις συχνότη­τες που αξιολογήθηκαν
5. Η ήπια κατανάλωση αλκοόλ σχετιζόταν αντί­στροφα με απώλεια ακοής, δηλαδή η ήπια κατανάλωση με τουλάχιστον 1 αλκοο­λούχο ποτό εβδομαδιαίως, μείωνε τον κίνδυνο απώλειας ακοής.
Ένα αλκοολούχο ποτό θεωρείτο στην έρευνα ένα ποτήρι με κρασί, μπίρα ή άλλο αλκοολούχο ποτό. Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και η σχέση της με την ακοή δεν εξετάστηκαν στην έρευνα.
Είναι γεγονός ότι η απώλεια ακοής θεωρείτο ανέκαθεν ως αναπόσπαστο μέρος της γήρανσης. Ωστόσο όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι αυτό δεν είναι αναγκαστικά ο κανόνας.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το ακου­στικό σύστημα. Με την πάροδο του χρόνου οι επι­δράσεις τους συσσωρεύονται και συναθροίζονται προκαλώντας αλλοιώσεις στην ακοή.
Είναι λοιπόν σημαντικό να γνωρίζουμε τους παράγοντες που βλάπτουν την ακοή μας όπως οι δυνατοί ήχοι στη δουλειά, στην ψυχαγωγία στο σπίτι ή αλλού, το κάπνισμα και η παχυσαρκία.
Λαμβάνοντας τα μέτρα πρόληψης, είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε την καλή ποιότητα της ακοής μας προστατεύοντας την όσο το δυνατό καλύτερα από το πέρασμα του χρόνου.


Ομιλία της Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας κ. Π. Πέρκα στην Ολομέλεια της Βουλής για την ψήφιση του σχεδίου νόμου "Ρυθμίσεις του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και άλλες επείγουσες διατάξεις".
Η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Π.Ε. Φλώρινας και Αναπληρώτρια Τομεάρχης Μεταφορών κ. Π. Πέρκα παρέμβηκε ως εισηγήτρια της αντιπολίτευσης στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων σήμερα Παρασκευή 30-08-2019 σχετικά με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο με τίτλο: "Ρυθμίσεις του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και άλλες επείγουσες διατάξεις".
        Στην καυστική της τοποθέτηση ανέφερε τα παρακάτω:
Δεν υπήρχε καμία διάταξη που να δικαιολογεί τη συζήτηση του νομοσχεδίου ως κατεπείγον και μάλιστα εντελώς κυνικά χωρίς καν έκθεση δημόσιας διαβούλευσης. Για άλλη μια φορά οι φορείς και η κοινωνία των πολιτών βρίσκονται εκτός διαδικασίας, πρακτική που η κυβέρνηση εφαρμόζει κατ΄ εξακολούθηση παρόλες τις αναφορές περί καλής νομοθέτησης στον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο το «επιτελικό κράτος». 
        Ένα νομοσχέδιο που στην πραγματικότητα επαναφέρει το προηγούμενο στρεβλό, διεφθαρμένο και επικίνδυνο καθεστώς. Έρχεται να καταλύσει μια προηγούμενη νομοθέτηση η οποία επιχείρησε με τόλμη να δώσει τέλος στα κέντρα διαφθοράς, τις συναλλαγές για έκδοση άδειας οδήγησης αλλά και την προσπάθεια για μείωση των ατυχημάτων στην χώρα μας.
        Η επιστήμη της συγκοινωνιακής τεχνικής έχει αποφανθεί ότι οι τρεις είναι οι κύριοι παράγοντες που εμπλέκονται στην πρόκληση ατυχήματος:  η υποδομή, το όχημα και ο οδηγός. Με την ολοκλήρωση και των μεγάλων οδικών αξόνων και την βελτίωση του εθνικού δικτύου της χώρας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (βεβαίως απαιτούνται και άλλες παρεμβάσεις στο εθνικό δίκτυο και τακτικά έργα συντήρησης) αλλά και την πρόοδο της τεχνολογίας και των συστημάτων ασφαλείας οι παράγοντες υποδομή και όχημα έχουν σημειώσει μεγάλη βελτίωση.  Δυστυχώς ο τρίτος παράγοντας δηλ. ο οδηγός φαίνεται να εμπλέκεται στο 95% των ατυχημάτων ενώ για το 75% είναι αποκλειστικά υπεύθυνος.
Στη χώρα μας τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου για νέους έως 29 ετών. Η οδηγική συμπεριφορά είναι θέμα κουλτούρας και η εκπαίδευση των υποψήφιων οδηγών είναι πολύ βασικό στάδιο για την απόκτηση αυτής της κουλτούρας.
      Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχοντας ως στόχο τη διαφύλαξη και προάσπιση του αγαθού της οδικής ασφάλειας από κοινού με την επίτευξη του δημοσίου συμφέροντος, έκανε με τον νόμο που ψήφισε στοχευμένη  παρέμβαση σε επίπεδο ουσιαστικών ρυθμίσεων, ώστε να θεραπευτούν χρόνια προβλήματα και δυσχέρειες και να προετοιμαστεί το θεσμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα λειτουργήσει ο νέος μηχανισμός.
Ενδεικτικά, με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου της ΝΔ επιχειρείται να καταργηθούν τα εξής:
α. κλήρωση για τον εξεταστή λίγο πριν την εξέταση ώστε να μην είναι γνωστό από πριν το ζευγάρι εξεταζόμενου-εξεταστή
β. οπτικοακουστικά μέσα κατά τη διάρκεια της εξέτασης και σύνδεση σε πραγματικό χρόνο με το κέντρο ελέγχου του ΥΠΟΜΕ
γ. εποπτεία και αξιολόγηση των εξεταστών και εκπαιδευτών
δ. απουσία του εκπαιδευτή από το όχημα (που δίνουμε εξετάσεις με τον δάσκαλό μας;)
ε. σύσταση Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Μεταφορών
Όσα θεσμοθετήθηκαν σε αυτό τον νόμο αποτελούν βέλτιστες πρακτικές και ακολουθούν  απολύτως τις επιταγές της επιστήμης. Μπορεί να υπάρχουν καθυστερήσεις, προβλήματα στην φάση εφαρμογής. Πράγματι δεν υπήρχε η ετοιμότητα από τους δήμους και τις περιφέρειες για την κατασκευή πιστών ώστε οι ειδικές δοκιμασίες (οπισθοπορεία με στροφή και παρκάρισμα) να γίνεται εντός «πιστών». Κάποτε όμως πρέπει να γίνουν. Να παραχωρηθούν χώροι, οι οποίοι με κατάλληλη σήμανση θα χρησιμοποιηθούν για τις πρακτικές δοκιμασίες.
Το σύστημα για την  ηλεκτρονική καταγραφή όλων των αποτελεσμάτων των πρακτικών εξετάσεων προκειμένου να δημιουργηθεί το προφίλ όλων των παραγόντων που συμμετέχουν στις εξετάσεις (εξεταστών, εκπαιδευτών και σχολών οδηγών) για να εξαχθούν ενδείξεις για την ποιότητά τους για να δοθεί προτεραιότητα στους ελέγχους όπου παρουσιάζονται ακραίες τιμές από τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων δεν ήταν έτοιμο. Για όλα αυτά όμως υπήρχαν μεταβατικές διατάξεις και προβλέψεις.
Άλλο είναι λοιπό να κάνουμε  διορθωτικές κινήσεις σε μια διαδικασία και άλλο να καταργείται  και να έχουμε επιστροφή στο παρελθόν. Είναι η λογική του ράβε - ξήλωνε. Μια σοβαρή μεταρρύθμιση, χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για την υλοποίησή της, διάστημα που ξεπερνά τη μέση θητεία ενός υπουργού ή και μιας κυβέρνησης, αυτή η προφανής διαπίστωση αγνοείται. Και αγνοείται γιατί συνειδητά ή ασυνείδητα ο σκοπός δεν είναι η υλοποίηση της μεταρρύθμισης.
Είναι γεγονός ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει ότι κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κάνει τομές, να σπάσει κυκλώματα, να βάλει κανόνες είχε να αντιμετωπίσει έναν εσμό αντιδράσεων, συκοφαντιών, διαστρεβλώσεων πάντα με την βοήθεια και ευγενή χορηγία των φιλικών στη ΝΔ  ΜΜΕ.
Η παρέμβαση μας επομένως ξέραμε ότι δεν θα εξελισσόταν εύκολα και ομαλά. Οι συμπολίτες μας που ταλαιπωρήθηκαν και ταλαιπωρούνται πρέπει να γνωρίζουν ότι αιτία είναι είτε η  αποχή των εξεταστών είτε η αποχή εδώ και μήνες των εκπαιδευτών που είναι άτυπη και υπόγεια. Θέλουμε να μας πείτε πόσοι ακριβώς είναι στην αναμονή με λίστα ανά Περιφερειακή ενότητα και πόσες εξετάσεις έγιναν με το νέο σύστημα και σε ποιες περιφερειακές ενότητες. Ακούγονται νούμερα 100.000-150.000 τα οποία προφανώς δεν επιβεβαιώνουμε. Δώστε στη Βουλή τα στοιχεία αυτά και να προβληματιστούμε όλοι αλλά και να δούμε που ήταν τα προβλήματα και γιατί.
Παρόλο που δηλώνετε έτοιμοι από καιρό με το παρόν νομοσχέδιο συστήνετε μια επιτροπή που θα φέρει έναν νέο νόμο σε 9 μήνες. Αλήθεια? Και τι πολιτική κατεύθυνση θα δοθεί στην επιτροπή? Γιατί είναι σίγουρο ότι εάν ακολουθήσει τις διεθνείς καλές πρακτικές και επιστημονικές μεθόδους θα καταλήξει σε προτάσεις σαν αυτές που καταργείτε, π.χ. κέντρο ελέγχου στο ΥΠΟΜΕ, ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα παρακολούθησης, εκπαίδευσης και εξέτασης… εκτός βέβαια εάν λάβει την πολιτική εντολή να μείνουν όλα ως έχουν γεγονός για το οποίο έχουμε βάσιμους φόβους. Η παρουσία του κ. Ηλιάδη χθες στην Επιτροπή Παραγωγής  Εμπορίου ενισχύει  αυτόν τον φόβο. Αν συμβουλεύουν τη ΝΔ οι άνθρωποι που φέρονται να εμπλέκονται σε κυκλώματα πλαστών διπλωμάτων οδήγησης, τότε έχουμε πρόβλημα. 
- Όλα τα θέματα που αφορούσαν στη συμμετοχή των εξεταστών τροποποιήθηκαν τον Ιούνιο και τα ασφαλιστικά προϊόντα κυκλοφορούν ενώ οι πίστες είχαν εφαρμογή 20 μήνες μετά
- Σε ότι αφορά τις ΔΙΕ θα έπρεπε να έχετε πληροφορηθεί ότι δεν έχουν λειτουργήσει ποτέ και μεταβιβάζετε το κόστος στους πολίτες.
- Οι τετράτροχες μοτοσυκλέτες έως 125 κυβ. (γουρούνες) έχει καταγραφεί ότι εμπλέκονται σε πολλά τροχαία ατυχήματα. Δεν έχουν κατασκευαστεί για να κυκλοφορούν σε οδόστρωμα αλλά σε χωμάτινους δρόμους, λάσπες κ.α. Επίσης δεν προβλέπεται πουθενά να έχει ο οδηγός άδεια οδήγησης αυτού του οχήματος που διαφέρει και από τα αυτοκίνητα και από τις μηχανές. Τις επαναφέρετε στην κυκλοφορία στην άσφαλτο τη στιγμή που μιλάτε για ειδικό πρόγραμμα οδικής ασφάλεια στην Κρήτη από τους φορείς της οποίας προέκυψε σε μεγάλο βαθμό η ρύθμιση αυτή και ενώ έχουν γίνει ειδικές μεταβατικές διατάξεις για τις υφιστάμενες.  Αναλαμβάνετε την εξυπηρέτηση ποιων και με ποιο κόστος λειτουργίας του οδικού δικτύου;
- Επίσης να μας πείτε θα μειωθεί το παράβολο που αυξήθηκε από 10 σε 15 ευρώ στον Ν.4599 που η αύξηση αυτή θα πάει στις Περιφέρειες? Και τι θα γίνουν τα χρήματα που συλλέχθηκαν στο μεσοδιάστημα και έπρεπε να δοθούν για πίστες και θέματα οδικής ασφάλειας;
-Η επανεξέταση των άνω των 74 ετών  έχει εφαρμοστεί στην  Αυστραλία και στη Δανία. Κάθε κυβέρνηση οφείλει να κάνει καινοτόμες δράσεις. Στην Ευρώπη υπάρχουν προγράμματα που έχουν ως στόχο την πρόταση πρωτοκόλλων για δοκιμασίες εκτίμησης της ικανότητας οδήγησης των ηλικιωμένων. Αλήθεια οι 74χρονοι που δεν πέρασαν με επιτυχία τις εξετάσεις θα ανανεώσουν το δίπλωμά τους; Αναλαμβάνετε αυτήν την ευθύνη;
Λυπάμαι αλλά πραγματικά φαίνεται ότι κλείνετε το μάτι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα. Να δώσουμε περισσότερο χρόνο στις μεταβατικές, να παρέμβουμε σημειακά όπου παρατηρήθηκε ότι οι εμπλεκόμενοι δημόσιοι φορείς αλλά και η αγορά δεν ήταν έτοιμοι να προσαρμοστούν. Αλλά καμία άδεια οδήγησης-οπλοφορίας δεν πρέπει να εκδοθεί με το παλιό σύστημα.»
        Τέλος, καυτηρίασε και σχολίασε τα άρθρα που αφορούν σε εννιά υπουργεία. Πρόκειται για «ουρές» των νόμων που η κυβέρνηση πρόσφατα ψήφισε πρόχειρα, γρήγορα και απρόσεχτα. Ιδιαιτέρως αναφέρθηκε στο άρθρο που ρυθμίζει θέματα των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ). «Ενώ κλαίτε και οδύρεστε για την κλιματική αλλαγή, όταν νομοθετείτε η περιβαλλοντική συνιστώσα πάει περίπατο. Τα αντισταθμιστικά οφέλη, που με τις παλιές διατάξεις διατίθονταν αποκλειστικά για περιβαλλοντική αντιστάθμιση από την λειτουργία των εγκαταστάσεων, με το παρόν άρθρο ο πόρος μπορεί να διατεθεί για οποιαδήποτε δαπάνη! Η διάταξη μοιάζει φωτογραφική.


"Ρυθμίσεις του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και άλλες επείγουσες διατάξεις"

Ομιλία της Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας κ. Π. Πέρκα στην Ολομέλεια της Βουλής για την ψήφιση του σχεδίου νόμου "Ρυθμίσεις του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και άλλες επείγουσες διατάξεις".
Η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Π.Ε. Φλώρινας και Αναπληρώτρια Τομεάρχης Μεταφορών κ. Π. Πέρκα παρέμβηκε ως εισηγήτρια της αντιπολίτευσης στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων σήμερα Παρασκευή 30-08-2019 σχετικά με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο με τίτλο: "Ρυθμίσεις του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και άλλες επείγουσες διατάξεις".
        Στην καυστική της τοποθέτηση ανέφερε τα παρακάτω:
Δεν υπήρχε καμία διάταξη που να δικαιολογεί τη συζήτηση του νομοσχεδίου ως κατεπείγον και μάλιστα εντελώς κυνικά χωρίς καν έκθεση δημόσιας διαβούλευσης. Για άλλη μια φορά οι φορείς και η κοινωνία των πολιτών βρίσκονται εκτός διαδικασίας, πρακτική που η κυβέρνηση εφαρμόζει κατ΄ εξακολούθηση παρόλες τις αναφορές περί καλής νομοθέτησης στον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο το «επιτελικό κράτος». 
        Ένα νομοσχέδιο που στην πραγματικότητα επαναφέρει το προηγούμενο στρεβλό, διεφθαρμένο και επικίνδυνο καθεστώς. Έρχεται να καταλύσει μια προηγούμενη νομοθέτηση η οποία επιχείρησε με τόλμη να δώσει τέλος στα κέντρα διαφθοράς, τις συναλλαγές για έκδοση άδειας οδήγησης αλλά και την προσπάθεια για μείωση των ατυχημάτων στην χώρα μας.
        Η επιστήμη της συγκοινωνιακής τεχνικής έχει αποφανθεί ότι οι τρεις είναι οι κύριοι παράγοντες που εμπλέκονται στην πρόκληση ατυχήματος:  η υποδομή, το όχημα και ο οδηγός. Με την ολοκλήρωση και των μεγάλων οδικών αξόνων και την βελτίωση του εθνικού δικτύου της χώρας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (βεβαίως απαιτούνται και άλλες παρεμβάσεις στο εθνικό δίκτυο και τακτικά έργα συντήρησης) αλλά και την πρόοδο της τεχνολογίας και των συστημάτων ασφαλείας οι παράγοντες υποδομή και όχημα έχουν σημειώσει μεγάλη βελτίωση.  Δυστυχώς ο τρίτος παράγοντας δηλ. ο οδηγός φαίνεται να εμπλέκεται στο 95% των ατυχημάτων ενώ για το 75% είναι αποκλειστικά υπεύθυνος.
Στη χώρα μας τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου για νέους έως 29 ετών. Η οδηγική συμπεριφορά είναι θέμα κουλτούρας και η εκπαίδευση των υποψήφιων οδηγών είναι πολύ βασικό στάδιο για την απόκτηση αυτής της κουλτούρας.
      Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχοντας ως στόχο τη διαφύλαξη και προάσπιση του αγαθού της οδικής ασφάλειας από κοινού με την επίτευξη του δημοσίου συμφέροντος, έκανε με τον νόμο που ψήφισε στοχευμένη  παρέμβαση σε επίπεδο ουσιαστικών ρυθμίσεων, ώστε να θεραπευτούν χρόνια προβλήματα και δυσχέρειες και να προετοιμαστεί το θεσμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα λειτουργήσει ο νέος μηχανισμός.
Ενδεικτικά, με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου της ΝΔ επιχειρείται να καταργηθούν τα εξής:
α. κλήρωση για τον εξεταστή λίγο πριν την εξέταση ώστε να μην είναι γνωστό από πριν το ζευγάρι εξεταζόμενου-εξεταστή
β. οπτικοακουστικά μέσα κατά τη διάρκεια της εξέτασης και σύνδεση σε πραγματικό χρόνο με το κέντρο ελέγχου του ΥΠΟΜΕ
γ. εποπτεία και αξιολόγηση των εξεταστών και εκπαιδευτών
δ. απουσία του εκπαιδευτή από το όχημα (που δίνουμε εξετάσεις με τον δάσκαλό μας;)
ε. σύσταση Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Μεταφορών
Όσα θεσμοθετήθηκαν σε αυτό τον νόμο αποτελούν βέλτιστες πρακτικές και ακολουθούν  απολύτως τις επιταγές της επιστήμης. Μπορεί να υπάρχουν καθυστερήσεις, προβλήματα στην φάση εφαρμογής. Πράγματι δεν υπήρχε η ετοιμότητα από τους δήμους και τις περιφέρειες για την κατασκευή πιστών ώστε οι ειδικές δοκιμασίες (οπισθοπορεία με στροφή και παρκάρισμα) να γίνεται εντός «πιστών». Κάποτε όμως πρέπει να γίνουν. Να παραχωρηθούν χώροι, οι οποίοι με κατάλληλη σήμανση θα χρησιμοποιηθούν για τις πρακτικές δοκιμασίες.
Το σύστημα για την  ηλεκτρονική καταγραφή όλων των αποτελεσμάτων των πρακτικών εξετάσεων προκειμένου να δημιουργηθεί το προφίλ όλων των παραγόντων που συμμετέχουν στις εξετάσεις (εξεταστών, εκπαιδευτών και σχολών οδηγών) για να εξαχθούν ενδείξεις για την ποιότητά τους για να δοθεί προτεραιότητα στους ελέγχους όπου παρουσιάζονται ακραίες τιμές από τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων δεν ήταν έτοιμο. Για όλα αυτά όμως υπήρχαν μεταβατικές διατάξεις και προβλέψεις.
Άλλο είναι λοιπό να κάνουμε  διορθωτικές κινήσεις σε μια διαδικασία και άλλο να καταργείται  και να έχουμε επιστροφή στο παρελθόν. Είναι η λογική του ράβε - ξήλωνε. Μια σοβαρή μεταρρύθμιση, χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για την υλοποίησή της, διάστημα που ξεπερνά τη μέση θητεία ενός υπουργού ή και μιας κυβέρνησης, αυτή η προφανής διαπίστωση αγνοείται. Και αγνοείται γιατί συνειδητά ή ασυνείδητα ο σκοπός δεν είναι η υλοποίηση της μεταρρύθμισης.
Είναι γεγονός ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει ότι κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κάνει τομές, να σπάσει κυκλώματα, να βάλει κανόνες είχε να αντιμετωπίσει έναν εσμό αντιδράσεων, συκοφαντιών, διαστρεβλώσεων πάντα με την βοήθεια και ευγενή χορηγία των φιλικών στη ΝΔ  ΜΜΕ.
Η παρέμβαση μας επομένως ξέραμε ότι δεν θα εξελισσόταν εύκολα και ομαλά. Οι συμπολίτες μας που ταλαιπωρήθηκαν και ταλαιπωρούνται πρέπει να γνωρίζουν ότι αιτία είναι είτε η  αποχή των εξεταστών είτε η αποχή εδώ και μήνες των εκπαιδευτών που είναι άτυπη και υπόγεια. Θέλουμε να μας πείτε πόσοι ακριβώς είναι στην αναμονή με λίστα ανά Περιφερειακή ενότητα και πόσες εξετάσεις έγιναν με το νέο σύστημα και σε ποιες περιφερειακές ενότητες. Ακούγονται νούμερα 100.000-150.000 τα οποία προφανώς δεν επιβεβαιώνουμε. Δώστε στη Βουλή τα στοιχεία αυτά και να προβληματιστούμε όλοι αλλά και να δούμε που ήταν τα προβλήματα και γιατί.
Παρόλο που δηλώνετε έτοιμοι από καιρό με το παρόν νομοσχέδιο συστήνετε μια επιτροπή που θα φέρει έναν νέο νόμο σε 9 μήνες. Αλήθεια? Και τι πολιτική κατεύθυνση θα δοθεί στην επιτροπή? Γιατί είναι σίγουρο ότι εάν ακολουθήσει τις διεθνείς καλές πρακτικές και επιστημονικές μεθόδους θα καταλήξει σε προτάσεις σαν αυτές που καταργείτε, π.χ. κέντρο ελέγχου στο ΥΠΟΜΕ, ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα παρακολούθησης, εκπαίδευσης και εξέτασης… εκτός βέβαια εάν λάβει την πολιτική εντολή να μείνουν όλα ως έχουν γεγονός για το οποίο έχουμε βάσιμους φόβους. Η παρουσία του κ. Ηλιάδη χθες στην Επιτροπή Παραγωγής  Εμπορίου ενισχύει  αυτόν τον φόβο. Αν συμβουλεύουν τη ΝΔ οι άνθρωποι που φέρονται να εμπλέκονται σε κυκλώματα πλαστών διπλωμάτων οδήγησης, τότε έχουμε πρόβλημα. 
- Όλα τα θέματα που αφορούσαν στη συμμετοχή των εξεταστών τροποποιήθηκαν τον Ιούνιο και τα ασφαλιστικά προϊόντα κυκλοφορούν ενώ οι πίστες είχαν εφαρμογή 20 μήνες μετά
- Σε ότι αφορά τις ΔΙΕ θα έπρεπε να έχετε πληροφορηθεί ότι δεν έχουν λειτουργήσει ποτέ και μεταβιβάζετε το κόστος στους πολίτες.
- Οι τετράτροχες μοτοσυκλέτες έως 125 κυβ. (γουρούνες) έχει καταγραφεί ότι εμπλέκονται σε πολλά τροχαία ατυχήματα. Δεν έχουν κατασκευαστεί για να κυκλοφορούν σε οδόστρωμα αλλά σε χωμάτινους δρόμους, λάσπες κ.α. Επίσης δεν προβλέπεται πουθενά να έχει ο οδηγός άδεια οδήγησης αυτού του οχήματος που διαφέρει και από τα αυτοκίνητα και από τις μηχανές. Τις επαναφέρετε στην κυκλοφορία στην άσφαλτο τη στιγμή που μιλάτε για ειδικό πρόγραμμα οδικής ασφάλεια στην Κρήτη από τους φορείς της οποίας προέκυψε σε μεγάλο βαθμό η ρύθμιση αυτή και ενώ έχουν γίνει ειδικές μεταβατικές διατάξεις για τις υφιστάμενες.  Αναλαμβάνετε την εξυπηρέτηση ποιων και με ποιο κόστος λειτουργίας του οδικού δικτύου;
- Επίσης να μας πείτε θα μειωθεί το παράβολο που αυξήθηκε από 10 σε 15 ευρώ στον Ν.4599 που η αύξηση αυτή θα πάει στις Περιφέρειες? Και τι θα γίνουν τα χρήματα που συλλέχθηκαν στο μεσοδιάστημα και έπρεπε να δοθούν για πίστες και θέματα οδικής ασφάλειας;
-Η επανεξέταση των άνω των 74 ετών  έχει εφαρμοστεί στην  Αυστραλία και στη Δανία. Κάθε κυβέρνηση οφείλει να κάνει καινοτόμες δράσεις. Στην Ευρώπη υπάρχουν προγράμματα που έχουν ως στόχο την πρόταση πρωτοκόλλων για δοκιμασίες εκτίμησης της ικανότητας οδήγησης των ηλικιωμένων. Αλήθεια οι 74χρονοι που δεν πέρασαν με επιτυχία τις εξετάσεις θα ανανεώσουν το δίπλωμά τους; Αναλαμβάνετε αυτήν την ευθύνη;
Λυπάμαι αλλά πραγματικά φαίνεται ότι κλείνετε το μάτι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα. Να δώσουμε περισσότερο χρόνο στις μεταβατικές, να παρέμβουμε σημειακά όπου παρατηρήθηκε ότι οι εμπλεκόμενοι δημόσιοι φορείς αλλά και η αγορά δεν ήταν έτοιμοι να προσαρμοστούν. Αλλά καμία άδεια οδήγησης-οπλοφορίας δεν πρέπει να εκδοθεί με το παλιό σύστημα.»
        Τέλος, καυτηρίασε και σχολίασε τα άρθρα που αφορούν σε εννιά υπουργεία. Πρόκειται για «ουρές» των νόμων που η κυβέρνηση πρόσφατα ψήφισε πρόχειρα, γρήγορα και απρόσεχτα. Ιδιαιτέρως αναφέρθηκε στο άρθρο που ρυθμίζει θέματα των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ). «Ενώ κλαίτε και οδύρεστε για την κλιματική αλλαγή, όταν νομοθετείτε η περιβαλλοντική συνιστώσα πάει περίπατο. Τα αντισταθμιστικά οφέλη, που με τις παλιές διατάξεις διατίθονταν αποκλειστικά για περιβαλλοντική αντιστάθμιση από την λειτουργία των εγκαταστάσεων, με το παρόν άρθρο ο πόρος μπορεί να διατεθεί για οποιαδήποτε δαπάνη! Η διάταξη μοιάζει φωτογραφική.


Το θέμα της βίας κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια, τέθηκε από το Γυναικείο Κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 στην Ευρώπη και Αμερική και μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα, όταν οργανώθηκαν αυτόνομες γυναικείες ομάδες με φεμινιστικά αιτήματα.
Το 1986 η Γενική Γραμματεία Ισότητας έθιξε για πρώτη φορά σε κυβερνητικό επίπεδο το θέμα αυτό και ζήτησε από  ομάδα γυναικών επιστημόνων, μια μελέτη προσέγγισης του προβλήματος από γυναικεία σκοπιά και προτάσεις για κρατική παρέμβαση. Το 1988 η  Γενική Γραμματεία Ισότητας δημιούργησε το Κέντρο Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών στην Αθήνα και το 1993 σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, δημιουργήθηκε Ξενώνας για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους.
Από τότε μέχρι σήμερα αρκετά από τα αιτήματα του γυναικείου κινήματος έχουν κατακτηθεί και σε άλλα έχει αλλάξει ο τρόπος διεκδίκησης τους. Όμως η «αθέατη βία» όπως ονομάζεται η βία μέσα στο σπίτι  εξακολουθεί να αποτελεί μια σιωπηλή πτυχή της καθημερινής ζωής πολλών γυναικών.
Οι γυναίκες είναι ακόμη τα κύρια θύματα της δημόσιας και της ιδιωτικής βίας σε παγκόσμια κλίμακα. Το ζήτημα της κακοποίησης των γυναικών από τους συζύγους, εραστές, αδελφούς η πατέρες  δεν είναι μόνον ένα «γυναικείο θέμα» αλλά έχει ευρύτερες προεκτάσεις ψυχολογικές, ιατρικές, νομικές και κοινωνιολογικές .
Απαιτεί τη συνεργασία των γυναικείων οργανώσεων και όλων των κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων που έρχονται σε επαφή με τους δράστες και τα θύματα κακοποίησης, αλλά και την ευαισθητοποίηση του κοινού πάνω στα θέματα ενδοοικογενειακής βίας γενικότερα. 
Ορισμός των μορφών βίας κατά των γυναικών
Η βία κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια περιλαμβάνει τις εξής μορφές:

κακοποίηση

σεξουαλική  παρενόχληση

βιασμό και ασέλγεια
Η κακοποίηση γυναικών αναφέρεται στην άσκηση σωματικής, ψυχικής, οικονομικής ή /και σεξουαλικής βίας σε μια γυναίκα από το σύζυγο ή τον ερωτικό σύντροφο, νυν ή πρώην, με στόχο "την επιβολή ελέγχου". Ο όρος συμπεριλαμβάνει επομένως και το βιασμό στο ζευγάρι, με ή χωρίς γάμο. Ο ευρύτερος όρος "κακοποίηση γυναικών στην οικογένεια" αναφέρεται επιπλέον στην άσκηση βίας σε μια γυναίκα από πατέρα ή αδελφό η άλλο συγγενικό
πρόσωπο, αλλά και στην άσκηση βίας σε ηλικιωμένες γυναίκες από τα παιδιά τους.

ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Το θέμα της βίας κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια, τέθηκε από το Γυναικείο Κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 στην Ευρώπη και Αμερική και μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα, όταν οργανώθηκαν αυτόνομες γυναικείες ομάδες με φεμινιστικά αιτήματα.
Το 1986 η Γενική Γραμματεία Ισότητας έθιξε για πρώτη φορά σε κυβερνητικό επίπεδο το θέμα αυτό και ζήτησε από  ομάδα γυναικών επιστημόνων, μια μελέτη προσέγγισης του προβλήματος από γυναικεία σκοπιά και προτάσεις για κρατική παρέμβαση. Το 1988 η  Γενική Γραμματεία Ισότητας δημιούργησε το Κέντρο Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών στην Αθήνα και το 1993 σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, δημιουργήθηκε Ξενώνας για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους.
Από τότε μέχρι σήμερα αρκετά από τα αιτήματα του γυναικείου κινήματος έχουν κατακτηθεί και σε άλλα έχει αλλάξει ο τρόπος διεκδίκησης τους. Όμως η «αθέατη βία» όπως ονομάζεται η βία μέσα στο σπίτι  εξακολουθεί να αποτελεί μια σιωπηλή πτυχή της καθημερινής ζωής πολλών γυναικών.
Οι γυναίκες είναι ακόμη τα κύρια θύματα της δημόσιας και της ιδιωτικής βίας σε παγκόσμια κλίμακα. Το ζήτημα της κακοποίησης των γυναικών από τους συζύγους, εραστές, αδελφούς η πατέρες  δεν είναι μόνον ένα «γυναικείο θέμα» αλλά έχει ευρύτερες προεκτάσεις ψυχολογικές, ιατρικές, νομικές και κοινωνιολογικές .
Απαιτεί τη συνεργασία των γυναικείων οργανώσεων και όλων των κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων που έρχονται σε επαφή με τους δράστες και τα θύματα κακοποίησης, αλλά και την ευαισθητοποίηση του κοινού πάνω στα θέματα ενδοοικογενειακής βίας γενικότερα. 
Ορισμός των μορφών βίας κατά των γυναικών
Η βία κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια περιλαμβάνει τις εξής μορφές:

κακοποίηση

σεξουαλική  παρενόχληση

βιασμό και ασέλγεια
Η κακοποίηση γυναικών αναφέρεται στην άσκηση σωματικής, ψυχικής, οικονομικής ή /και σεξουαλικής βίας σε μια γυναίκα από το σύζυγο ή τον ερωτικό σύντροφο, νυν ή πρώην, με στόχο "την επιβολή ελέγχου". Ο όρος συμπεριλαμβάνει επομένως και το βιασμό στο ζευγάρι, με ή χωρίς γάμο. Ο ευρύτερος όρος "κακοποίηση γυναικών στην οικογένεια" αναφέρεται επιπλέον στην άσκηση βίας σε μια γυναίκα από πατέρα ή αδελφό η άλλο συγγενικό
πρόσωπο, αλλά και στην άσκηση βίας σε ηλικιωμένες γυναίκες από τα παιδιά τους.

Άρθρο του Π. Γ. Γώγου.
   Συμφωνούμε ότι όπως κάθε νέα αρχή θέλει τον χρόνο της έτσι και κάθε νέα κυβέρνηση θέλει και αυτή στο ξεκίνημά της κάποια επιείκεια και κατανόηση μέχρι να βρει τον δρόμο της …αλλά ως εδώ. Περίμενα στωικά να δω το πρόσωπο της νέας κυβέρνησης και η αλήθεια είναι ότι σε πολλούς τομείς(λ.χ. οι επιλογές προσώπων -υπουργοί, γραμματείς, επικεφαλής γραφείων)και, κυρίως, στο μείζον εθνικό θέμα της «συμφωνίας της προδοσίας» της λίμνης, οι όποιες υποψίες και αμφιβολίες που είχα στο μυαλό μου, επιβεβαιώθηκαν στον μέγιστο βαθμό. Πασοκογενείς, πρώην αριστεριστές -όλοι τους νεοταξίτες-,τοποθετούνται σε καίρια πόστα της κυβέρνησης, λες και έχουν εκλείψει τα ικανά στελέχη από το κυβερνών κόμμα.
Νέα ήθη ή νέες πολιτικές συναλλαγές;
   Από την πρώτη, κι όλας, στιγμή, η ρητορική των «παλατιανών» της κυβέρνησης, παρουσιάζει  μια «ερμαφρόδιτη» στάση καταδεικνύοντας ότι, «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» των όψιμων Μακεδονολάγνων της ΝΔ, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μόνο στάχτη στα μάτια του λαού (ιδιαίτερα αυτού της Μακεδονίας),στάση καθαρά ψηφοθηρική, δημαγωγική, επαίσχυντα καιροσκοπική. Οι μάσκες έφυγαν μαζί με  τις στολές των μακεδονομάχων, πριν καν ακόμα ζεσταθούν οι καρέκλες και τσαλακωθεί το απαραίτητο «κουστούμι εργασίας» που τους δόθηκε. Προέβηκαν σε δηλώσεις που είναι παράλληλες και εφάμιλλες με αυτές των προηγούμενων… ιδεολόγων της Φασιστεράς, επικαλούμενοι ως «άλλοθι» μια dejure και defacto διεθνή συμφωνία, λησμόνησαν την ακύρωση που υπόσχονταν.( « έχει σοβαρά ελαττώματα αλλά μπορούν να αμβλυνθούν μέσα από τη συνολική ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων»  Κ. Μητσοτάκης σε Α. Μερκελ).
   Ξαφνικά σιγή ιχθύος καλύπτει τα πάντα που αφορούν το μέγιστο θέμα της εκχώρησης κάθε τι Μακεδονικού στους βόρειους γείτονές μας. Αμήχανα χαμόγελα, περιπαικτική έως και υπερφίαλη συμπεριφορά από τους νεοεκλεγέντες εκπροσώπους μας, που ξεχνούν ότι ο λαός που βγήκε στους δρόμους και διέσυρε τους προηγούμενους δεν θα διστάσει να πράξει το ίδιο αν νιώσει ότι υπάρχει «εθνικός εμπαιγμός».
    Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, γινόμαστε θεατές των κάθε είδους «λατρευτικών» εκδηλώσεων όλων εκείνων που μόνο πόνο δυστυχία και θάνατο έφεραν -ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Εδώ και δεκαετίες παρακολουθούμε την επικράτηση της αριστερής εκδοχής της ιστορίας, που επιλεκτικά ξεχνά τα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα της «αριστεράς» (από δολοφονίες έως ξεκλήρισμα ολόκληρων οικογενειών και χωριών), ένα οργανωμένο σχέδιο διαστροφής της ιστορίας και αποσιώπησης ευθυνών, όπου οι θύτες μεταμορφώνονται σε θύματα, οι προδότες σε ήρωες και οι υπερασπιστές του έθνους σε «μιάσματα». Κάπως έτσι, οι συνεχιστές εκείνων εκτέλεσαν άψογα το σχέδιο της λίμνης, συνέχεια του παλαιού σχεδίου του 1949, που έβλεπε την Μακεδονία ως ξεχωριστό κράτος μιας κομμουνιστικής-σλαβικής-βαλκανικής ομοσπονδίας…». (Χ. Σαρζετάκης    1999 Αναδημοσιεύεται από το site Ινφογνώμων Πολιτικά.) http://infognomonpolitics.blogspot.com/2018/08/1946-1949.html
   Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι οι «νταβατζήδες της εξουσίας» είναι παρόντες και συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο.
   Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, φαίνεται ότι οι «παγκόσμιοι ρυθμιστές»  των λαών και «καταστροφείς» των εθνών, περνάνε τα σχέδια μιας νέας Άλωσης του «έθνους των Ελλήνων».
   Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, απαξιώνεται και λησμονιέται ο αγώνας εκείνων που με το αίμα τους κράτησαν ελεύθερη την Ελλάδα.
   Εμείς θα προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να κρατήσουμε, να αντέξουμε, να μην υποχωρήσουμε.
   Θα τιμήσουμε όπως αρμόζει όσους πολέμησαν και θυσιάστηκαν για μια ελεύθερη Μακεδονία, για μια ελεύθερη Ελλάδα!
Θα τιμήσουμε τους Νεκρούς στο Γράμμο και στο Βίτσι την
Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019
όπως τους αξίζει!
70 χρόνια μετά ο Αγώνας για την Μακεδονία συνεχίζεται!
Έχουμε χρέος να τιμήσουμε αυτούς που κράτησαν την Ελλάδα Ελεύθερη!


Οι μάσκες βγαίνουν … ο Αγώνας Συνεχίζεται!

Άρθρο του Π. Γ. Γώγου.
   Συμφωνούμε ότι όπως κάθε νέα αρχή θέλει τον χρόνο της έτσι και κάθε νέα κυβέρνηση θέλει και αυτή στο ξεκίνημά της κάποια επιείκεια και κατανόηση μέχρι να βρει τον δρόμο της …αλλά ως εδώ. Περίμενα στωικά να δω το πρόσωπο της νέας κυβέρνησης και η αλήθεια είναι ότι σε πολλούς τομείς(λ.χ. οι επιλογές προσώπων -υπουργοί, γραμματείς, επικεφαλής γραφείων)και, κυρίως, στο μείζον εθνικό θέμα της «συμφωνίας της προδοσίας» της λίμνης, οι όποιες υποψίες και αμφιβολίες που είχα στο μυαλό μου, επιβεβαιώθηκαν στον μέγιστο βαθμό. Πασοκογενείς, πρώην αριστεριστές -όλοι τους νεοταξίτες-,τοποθετούνται σε καίρια πόστα της κυβέρνησης, λες και έχουν εκλείψει τα ικανά στελέχη από το κυβερνών κόμμα.
Νέα ήθη ή νέες πολιτικές συναλλαγές;
   Από την πρώτη, κι όλας, στιγμή, η ρητορική των «παλατιανών» της κυβέρνησης, παρουσιάζει  μια «ερμαφρόδιτη» στάση καταδεικνύοντας ότι, «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» των όψιμων Μακεδονολάγνων της ΝΔ, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μόνο στάχτη στα μάτια του λαού (ιδιαίτερα αυτού της Μακεδονίας),στάση καθαρά ψηφοθηρική, δημαγωγική, επαίσχυντα καιροσκοπική. Οι μάσκες έφυγαν μαζί με  τις στολές των μακεδονομάχων, πριν καν ακόμα ζεσταθούν οι καρέκλες και τσαλακωθεί το απαραίτητο «κουστούμι εργασίας» που τους δόθηκε. Προέβηκαν σε δηλώσεις που είναι παράλληλες και εφάμιλλες με αυτές των προηγούμενων… ιδεολόγων της Φασιστεράς, επικαλούμενοι ως «άλλοθι» μια dejure και defacto διεθνή συμφωνία, λησμόνησαν την ακύρωση που υπόσχονταν.( « έχει σοβαρά ελαττώματα αλλά μπορούν να αμβλυνθούν μέσα από τη συνολική ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων»  Κ. Μητσοτάκης σε Α. Μερκελ).
   Ξαφνικά σιγή ιχθύος καλύπτει τα πάντα που αφορούν το μέγιστο θέμα της εκχώρησης κάθε τι Μακεδονικού στους βόρειους γείτονές μας. Αμήχανα χαμόγελα, περιπαικτική έως και υπερφίαλη συμπεριφορά από τους νεοεκλεγέντες εκπροσώπους μας, που ξεχνούν ότι ο λαός που βγήκε στους δρόμους και διέσυρε τους προηγούμενους δεν θα διστάσει να πράξει το ίδιο αν νιώσει ότι υπάρχει «εθνικός εμπαιγμός».
    Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, γινόμαστε θεατές των κάθε είδους «λατρευτικών» εκδηλώσεων όλων εκείνων που μόνο πόνο δυστυχία και θάνατο έφεραν -ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Εδώ και δεκαετίες παρακολουθούμε την επικράτηση της αριστερής εκδοχής της ιστορίας, που επιλεκτικά ξεχνά τα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα της «αριστεράς» (από δολοφονίες έως ξεκλήρισμα ολόκληρων οικογενειών και χωριών), ένα οργανωμένο σχέδιο διαστροφής της ιστορίας και αποσιώπησης ευθυνών, όπου οι θύτες μεταμορφώνονται σε θύματα, οι προδότες σε ήρωες και οι υπερασπιστές του έθνους σε «μιάσματα». Κάπως έτσι, οι συνεχιστές εκείνων εκτέλεσαν άψογα το σχέδιο της λίμνης, συνέχεια του παλαιού σχεδίου του 1949, που έβλεπε την Μακεδονία ως ξεχωριστό κράτος μιας κομμουνιστικής-σλαβικής-βαλκανικής ομοσπονδίας…». (Χ. Σαρζετάκης    1999 Αναδημοσιεύεται από το site Ινφογνώμων Πολιτικά.) http://infognomonpolitics.blogspot.com/2018/08/1946-1949.html
   Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι οι «νταβατζήδες της εξουσίας» είναι παρόντες και συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο.
   Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, φαίνεται ότι οι «παγκόσμιοι ρυθμιστές»  των λαών και «καταστροφείς» των εθνών, περνάνε τα σχέδια μιας νέας Άλωσης του «έθνους των Ελλήνων».
   Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, απαξιώνεται και λησμονιέται ο αγώνας εκείνων που με το αίμα τους κράτησαν ελεύθερη την Ελλάδα.
   Εμείς θα προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να κρατήσουμε, να αντέξουμε, να μην υποχωρήσουμε.
   Θα τιμήσουμε όπως αρμόζει όσους πολέμησαν και θυσιάστηκαν για μια ελεύθερη Μακεδονία, για μια ελεύθερη Ελλάδα!
Θα τιμήσουμε τους Νεκρούς στο Γράμμο και στο Βίτσι την
Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019
όπως τους αξίζει!
70 χρόνια μετά ο Αγώνας για την Μακεδονία συνεχίζεται!
Έχουμε χρέος να τιμήσουμε αυτούς που κράτησαν την Ελλάδα Ελεύθερη!


Ο αριθμός των ζευγαριών που επιθυμούν να κάνουν παιδιά αλλά το
αναβάλλουν για αργότερα, συνεχώς αυξάνεται.
Όμως ποια είναι η επίδραση της αύξησης της ηλικίας του άνδρα στη
δυνατότητα αναπαραγωγής που έχει το ζευγάρι;
Είναι σημαντικό να γνωρίζουν τα ζευγάρια ότι όταν η ηλικία του άνδρα είναι άνω των 40 ετών, οι πιθανότητες σύλληψης και τεκνοποίησης μειώνονται σημαντικά.
Πολλοί άνδρες δεν γνωρίζουν ότι η αύξηση της ηλικίας τους, επηρεάζει αρνητικά τις δυνατότητες τους να γίνουν πατέρες. Οι περισσότεροι γνωρίζουν βέβαια ότι οι δυνατότητες των γυναικών για να τεκνοποιήσουν μειώνονται με την αύξηση της ηλικίας ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 35 ετών.
Είναι γεγονός ότι η επίδραση της ηλικίας στην ικανότητα τεκνοποίησης που έχουν οι άνδρες, δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από Γάλλους γιατρούς βρέθηκε ότι η γονιμότητα των ανδρών μειώνεται σημαντικά με τον ίδιο τρόπο που
μειώνεται η ικανότητα των γυναικών να συλλάβουν μετά την ηλικία των 35.
Η έρευνα τους συμπεριέλαβε σχεδόν 2.000 ζευγάρια που λάμβαναν θεραπεία για στειρότητα. Οι βασικές διαπιστώσεις ήσαν οι ακόλουθες:
1. Οι πιθανότητες σύλληψης και εγκυμοσύνης ήταν 70% λιγότερες όταν ο άνδρας ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος σε σύγκριση με το εάν ήταν νεαρότερος των 30 ετών
2. Οι γυναίκες κάτω των 30 χρονών είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες όταν ο άνδρας τους ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος
3. Οι γυναίκες μεταξύ 35 και 37 ετών, είχαν 50% λιγότερες
πιθανότητες να συλλάβουν όταν ο άνδρας τους ήταν άνω των 40 ετών Βλέπουμε λοιπόν ότι συσσωρεύονται τα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι η
βιολογική γήρανση του ανδρός συνοδεύεται από ουσιαστική μείωση των δυνατοτήτων γονιμοποίησης που έχει και να γίνει πατέρας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές μια πιθανή εξήγηση είναι η μείωση στην
ποιότητα του σπέρματος που επέρχεται με την αύξηση της ηλικίας.
Σε προηγούμενες έρευνες τους οι ίδιοι Γάλλοι ερευνητές βρήκαν ότι η αύξηση της ηλικίας του ζευγαριού, συνοδεύεται όχι μόνο από μείωση των δυνατοτήτων σύλληψης αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής.
Στην αναπαραγωγή λοιπόν, δεν πρέπει μόνο να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία της μητέρας αλλά και του πατέρα. Οι Γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η προχωρημένη ηλικία για σκοπούς τεκνοποίησης είναι για τις γυναίκες τα 35 χρόνια ενώ για τους άνδρες τα 40.


Άνδρες άνω των 40 ετών: Προβλήματα τεκνοποίησης

Ο αριθμός των ζευγαριών που επιθυμούν να κάνουν παιδιά αλλά το
αναβάλλουν για αργότερα, συνεχώς αυξάνεται.
Όμως ποια είναι η επίδραση της αύξησης της ηλικίας του άνδρα στη
δυνατότητα αναπαραγωγής που έχει το ζευγάρι;
Είναι σημαντικό να γνωρίζουν τα ζευγάρια ότι όταν η ηλικία του άνδρα είναι άνω των 40 ετών, οι πιθανότητες σύλληψης και τεκνοποίησης μειώνονται σημαντικά.
Πολλοί άνδρες δεν γνωρίζουν ότι η αύξηση της ηλικίας τους, επηρεάζει αρνητικά τις δυνατότητες τους να γίνουν πατέρες. Οι περισσότεροι γνωρίζουν βέβαια ότι οι δυνατότητες των γυναικών για να τεκνοποιήσουν μειώνονται με την αύξηση της ηλικίας ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 35 ετών.
Είναι γεγονός ότι η επίδραση της ηλικίας στην ικανότητα τεκνοποίησης που έχουν οι άνδρες, δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από Γάλλους γιατρούς βρέθηκε ότι η γονιμότητα των ανδρών μειώνεται σημαντικά με τον ίδιο τρόπο που
μειώνεται η ικανότητα των γυναικών να συλλάβουν μετά την ηλικία των 35.
Η έρευνα τους συμπεριέλαβε σχεδόν 2.000 ζευγάρια που λάμβαναν θεραπεία για στειρότητα. Οι βασικές διαπιστώσεις ήσαν οι ακόλουθες:
1. Οι πιθανότητες σύλληψης και εγκυμοσύνης ήταν 70% λιγότερες όταν ο άνδρας ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος σε σύγκριση με το εάν ήταν νεαρότερος των 30 ετών
2. Οι γυναίκες κάτω των 30 χρονών είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες όταν ο άνδρας τους ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος
3. Οι γυναίκες μεταξύ 35 και 37 ετών, είχαν 50% λιγότερες
πιθανότητες να συλλάβουν όταν ο άνδρας τους ήταν άνω των 40 ετών Βλέπουμε λοιπόν ότι συσσωρεύονται τα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι η
βιολογική γήρανση του ανδρός συνοδεύεται από ουσιαστική μείωση των δυνατοτήτων γονιμοποίησης που έχει και να γίνει πατέρας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές μια πιθανή εξήγηση είναι η μείωση στην
ποιότητα του σπέρματος που επέρχεται με την αύξηση της ηλικίας.
Σε προηγούμενες έρευνες τους οι ίδιοι Γάλλοι ερευνητές βρήκαν ότι η αύξηση της ηλικίας του ζευγαριού, συνοδεύεται όχι μόνο από μείωση των δυνατοτήτων σύλληψης αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής.
Στην αναπαραγωγή λοιπόν, δεν πρέπει μόνο να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία της μητέρας αλλά και του πατέρα. Οι Γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η προχωρημένη ηλικία για σκοπούς τεκνοποίησης είναι για τις γυναίκες τα 35 χρόνια ενώ για τους άνδρες τα 40.


Ο αριθμός των γυναικών με σακχαρώδη διαβήτη κατά την εγκυμοσύνη παρουσιάζει αύξηση. Ο διαβήτης δημιουργεί προβλήματα τόσο για την εγκυμονούσα μητέρα όσο και για το παιδί της.
Ο σακχαρώδης διαβήτης παρουσιάζεται με δύο βασικές μορφές, το διαβήτη τύπου 1 και το διαβήτη τύπου 2. Χαρακτηρίζεται από ανωμαλίες του μεταβολισμού και ψηλά επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα που προκαλούν σοβαρές παθήσεις στους ασθενείς.
Στο διαβήτη τύπου 1 η παραγωγή της ινσουλίνης είναι ανεπαρκής. Στο διαβήτη τύπου 2, που είναι ο συχνότερος τύπος και μπορεί να παρουσιαστεί σε ενήλικες αλλά και σε παιδιά, το πρόβλημα δεν είναι η παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας αλλά η αντίσταση που παρουσιάζουν τα κύτταρα του οργανισμού στη δράση της.
Ο διαβήτης δυνατόν να προϋπάρχει της εγκυμοσύνης. Ο διαβήτης κύησης εκδηλώνεται σε γυναίκα που πριν από την εγκυμοσύνη δεν είχε διαβήτη.
Η αύξηση του σωματικού βάρους και οι ορμονικές αλλαγές που παρατηρούνται στη γυναίκα που εγκυμονεί, συμβάλλουν στη γένεση του διαβήτη κύησης ή στην επιδείνωση προϋπάρχοντος διαβήτη.
Υπολογίζεται ότι ο διαβήτης
κύησης εκδηλώνεται στο 5% των γυναικών που εγκυμονούν.
Οι έγκυες γυναίκες που δεν ελέγχουν σωστά το διαβήτη τους, διατρέχουν σοβαρούς κινδύνους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι κίνδυνοι για το παιδί και για την ίδια:
1.Μακροσωμία του παιδιού: Το νεογέννητο παιδί είναι μεγαλύτερο και έχει βάρος σώματος εκτός των φυσιολογικών ορίων
2. Υπογλυκαιμία του νεογνού: Το νεογέννητο παρουσιάζει χαμηλά
επίπεδα γλυκόζης στο αίμα του, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές
3. Δυστοκία: Η γέννηση του παιδιού μπορεί να είναι δύσκολη λόγω
προβλημάτων διέλευσης του παιδιού από τις φυσικές οδούς λόγω των μεγαλύτερων του διαστάσεων
4. Εκ γενετής ανωμαλίες
5. Μεγαλύτερος κίνδυνος για αναπνευστικά προβλήματα και ίκτερου στο νεογνό
6. Αυξημένος κίνδυνος για γέννηση του παιδιού με καισαρική τομή
7. Οι γυναίκες κινδυνεύουν να έχουν αποβολή ή να γεννήσουν νεκρό παιδί
8. Ψηλή πίεση (υπέρταση), νεφρική πάθηση, καρδιοπάθεια, νευρική
πάθηση, παθήσεις στα μάτια (διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια) και
τύφλωση: Τα προβλήματα αυτά μπορεί να δημιουργηθούν όταν εκδηλωθεί ο διαβήτης κύησης σε μια γυναίκα που δεν είχε πριν διαβήτη ή να προϋπάρχουν λόγω διαβήτη πριν από την εγκυμοσύνη
Ο σωστός έλεγχος και ρύθμιση του διαβήτη πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης βοηθούν αποτελεσματικά στην πρόληψη των κινδύνων που απειλούν την εγκυμονούσα μητέρα με διαβήτη και το παιδί της.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο διαβήτης στην εγκυμοσύνη μπορεί να ρυθμιστεί με κατάλληλη διατροφή και τακτική σωματική άσκηση ήπιας
έντασης σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως για τη διατήρηση της γλυκόζης αίματος σε επιθυμητά επίπεδα απαιτείται χορήγηση ινσουλίνης. Συνήθως ο διαβήτης κύησης φεύγει μετά τη γέννηση του παιδιού. Ωστόσο πολλές γυναίκες, περίπου 50%, που παρουσίασαν διαβήτη κύησης παρουσιάζουν αργότερα στη ζωή τους σακχαρώδη διαβήτη τύπου.
2. Επισημαίνεται ότι παιδιά των οποίων η μητέρα είχε διαβήτη κύησης έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν παχυσαρκία, ανωμαλίες στην
ανεκτικότητα της γλυκόζης και διαβήτη. Για τους λόγους αυτούς απαιτείται η διαπαιδαγώγηση και η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης εναντίον του διαβήτη
και της παχυσαρκίας.
Οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη πρέπει να προετοιμάζονται σωστά με τη βοήθεια του γιατρού τους και να προγραμματίζουν την εγκυμοσύνη του.

Εγκυμοσύνη και διαβήτης

Ο αριθμός των γυναικών με σακχαρώδη διαβήτη κατά την εγκυμοσύνη παρουσιάζει αύξηση. Ο διαβήτης δημιουργεί προβλήματα τόσο για την εγκυμονούσα μητέρα όσο και για το παιδί της.
Ο σακχαρώδης διαβήτης παρουσιάζεται με δύο βασικές μορφές, το διαβήτη τύπου 1 και το διαβήτη τύπου 2. Χαρακτηρίζεται από ανωμαλίες του μεταβολισμού και ψηλά επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα που προκαλούν σοβαρές παθήσεις στους ασθενείς.
Στο διαβήτη τύπου 1 η παραγωγή της ινσουλίνης είναι ανεπαρκής. Στο διαβήτη τύπου 2, που είναι ο συχνότερος τύπος και μπορεί να παρουσιαστεί σε ενήλικες αλλά και σε παιδιά, το πρόβλημα δεν είναι η παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας αλλά η αντίσταση που παρουσιάζουν τα κύτταρα του οργανισμού στη δράση της.
Ο διαβήτης δυνατόν να προϋπάρχει της εγκυμοσύνης. Ο διαβήτης κύησης εκδηλώνεται σε γυναίκα που πριν από την εγκυμοσύνη δεν είχε διαβήτη.
Η αύξηση του σωματικού βάρους και οι ορμονικές αλλαγές που παρατηρούνται στη γυναίκα που εγκυμονεί, συμβάλλουν στη γένεση του διαβήτη κύησης ή στην επιδείνωση προϋπάρχοντος διαβήτη.
Υπολογίζεται ότι ο διαβήτης
κύησης εκδηλώνεται στο 5% των γυναικών που εγκυμονούν.
Οι έγκυες γυναίκες που δεν ελέγχουν σωστά το διαβήτη τους, διατρέχουν σοβαρούς κινδύνους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι κίνδυνοι για το παιδί και για την ίδια:
1.Μακροσωμία του παιδιού: Το νεογέννητο παιδί είναι μεγαλύτερο και έχει βάρος σώματος εκτός των φυσιολογικών ορίων
2. Υπογλυκαιμία του νεογνού: Το νεογέννητο παρουσιάζει χαμηλά
επίπεδα γλυκόζης στο αίμα του, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές
3. Δυστοκία: Η γέννηση του παιδιού μπορεί να είναι δύσκολη λόγω
προβλημάτων διέλευσης του παιδιού από τις φυσικές οδούς λόγω των μεγαλύτερων του διαστάσεων
4. Εκ γενετής ανωμαλίες
5. Μεγαλύτερος κίνδυνος για αναπνευστικά προβλήματα και ίκτερου στο νεογνό
6. Αυξημένος κίνδυνος για γέννηση του παιδιού με καισαρική τομή
7. Οι γυναίκες κινδυνεύουν να έχουν αποβολή ή να γεννήσουν νεκρό παιδί
8. Ψηλή πίεση (υπέρταση), νεφρική πάθηση, καρδιοπάθεια, νευρική
πάθηση, παθήσεις στα μάτια (διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια) και
τύφλωση: Τα προβλήματα αυτά μπορεί να δημιουργηθούν όταν εκδηλωθεί ο διαβήτης κύησης σε μια γυναίκα που δεν είχε πριν διαβήτη ή να προϋπάρχουν λόγω διαβήτη πριν από την εγκυμοσύνη
Ο σωστός έλεγχος και ρύθμιση του διαβήτη πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης βοηθούν αποτελεσματικά στην πρόληψη των κινδύνων που απειλούν την εγκυμονούσα μητέρα με διαβήτη και το παιδί της.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο διαβήτης στην εγκυμοσύνη μπορεί να ρυθμιστεί με κατάλληλη διατροφή και τακτική σωματική άσκηση ήπιας
έντασης σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως για τη διατήρηση της γλυκόζης αίματος σε επιθυμητά επίπεδα απαιτείται χορήγηση ινσουλίνης. Συνήθως ο διαβήτης κύησης φεύγει μετά τη γέννηση του παιδιού. Ωστόσο πολλές γυναίκες, περίπου 50%, που παρουσίασαν διαβήτη κύησης παρουσιάζουν αργότερα στη ζωή τους σακχαρώδη διαβήτη τύπου.
2. Επισημαίνεται ότι παιδιά των οποίων η μητέρα είχε διαβήτη κύησης έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν παχυσαρκία, ανωμαλίες στην
ανεκτικότητα της γλυκόζης και διαβήτη. Για τους λόγους αυτούς απαιτείται η διαπαιδαγώγηση και η εφαρμογή των μέτρων πρόληψης εναντίον του διαβήτη
και της παχυσαρκίας.
Οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη πρέπει να προετοιμάζονται σωστά με τη βοήθεια του γιατρού τους και να προγραμματίζουν την εγκυμοσύνη του.

Ο Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα, ένας από τους σύγχρονους στοχαστές με τη μεγαλύτερη ακτινοβολία, γεννήθηκε το 1844 στο Ρένκεν της Πρωσικής Σαξονίας και πέθανε το 1900 στη Βαϊμάρη.
Οι προσπάθειές του να ανακαλύψει τα ελατήρια που βρίσκονται κάτω από την παραδοσιακή θρησκεία, την ηθική και τη φιλοσοφία της Δύσης άκσησαν βαθιά επίδραση σε γενεές θεολόγων, φιλοσόφων, ψυχολόγων, ποιητών, μυθηστοριογράφων και δραματουργών.
Αναλογίστηκε τις συνέπειες του θριάμβου της εκκοσμίκευσης του Διαφωτισμού, εκπεφρασμένες με την παρατήρησή του ότι «ο Θεός πέθανε», κατά έναν τρόπο που προσδιόρισε τα θέματα καθημερινής συζήτησης των πιο διάσημων διανοουμένων της Ευρώπης, μετά το θάνατό του το 1900.Αν και ήταν σφοδρός πολέμιος του εθνικισμού, του αντισημιτισμού και της πολιτικής ισχύος, εν τούτοις οι φασίστες επικαλέστηκαν αργότερα το όνομά του για να προωθήσουν εκείνα ακριβώς τα πράγματα που απεχθανόταν.
Το 1850 η οικογένεια του μετακόμισε στο Νάουμπουργκ, στις όχθες του ποταμού Ζάαλε, όπου ο Νίτσε πήγε σε ιδιωτικό προπαρασκευαστικό σχολείο, το Ντομγκυμνάζιουμ. Το 1858 κέρδισε μια υποτροφία για την Σούλπφορτα, ένα από τα σπουδαιότερα προτεσταντικά οικοτροφεία της Γερμανίας. Εκεί διέπρεψε, έλαβε πρώτης τάξεως κλασική μόρφωση και, όταν το 1864 αποφοίτησε, πήγε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης για να σπουδάσει Θεολογία και Κλασική Φιλολογία.
 Παρά τις προσπάθειές του να λάβει μέρος στην πανεπιστημιακή ζωή, τα δύο εξάμηνά του στην Βόννη υπήρξαν αποτυχία, που οφειλόταν κυρίως στους καβγάδες μεταξύ των δύο σπουδαιότερων καθηγητών της Κλασικής Φιλολογίας, του Ότο Γιαν και του Φρήντριχ Βίλχελμ Ριτσλ.
Ο Νίτσε αναζήτησε καταφύγιο στη μουσική συνθέτοντας μερικά κομμάτια, επηρεασμένος πολύ από τον Ρόμπερτ Σούμαν, τον Γερμανό Ρομαντικό συνθέτη. Το 1865 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας μαζί με τον Ριτσλ, που είχε δεχθεί θέση εκεί.
Ο Νίτσε σημείωσε μεγάλες προόδους υπό την εποπτεία του Ριτσλ. Υπήρξε ο μόνος φοιτητής που δημοσίευσε ποτέ άρθρο στο περιοδικό του Ριτσλ Ράινισες Μουζέουμ.
Στα χρόνια των σπουδών του στη Λειψία, ο Νίτσε ανακάλυψε τη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ, γνώρισε το μεγάλο μουσικό δραματουργό Ρίχαρντ Βάγκνερ και άρχισε τη φιλία του, μια φιλία που κράτησε ως το τέλος της ζωής του, με τον κλασικιστή Έρβιν Ρόντε, συγγραφέα της Ψυχής.
Όταν το 1869 έμεινε κενή μία έδρα Κλασικής Φιλολογίας στη Βασιλεία της Ελβετίας, ο Ριτσλ πρότεινε τον Νίτσε, εκθειάζοντας τον με τα πιο ενθουσιώδη λόγια. Δεν είχε ολοκληρώσει ούτε τη διδακτορική ούτε τη συμπληρωματική διατριβή που ήταν απαραίτητες για την απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου στη Γερμανία.
Εν τούτοις, ο Ριτσλ διαβεβαίωσε το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας ότι στα 40 χρόνια που δίδασκε δεν είχε συναντήσει ποτέ κάποιον σαν τον Νίτσε, με τόσο απεριόριστα χαρίσματα.
Το 1869 το Πανεπιστήμιο της Λειψίας του απένειμε τον τίτλο του διδάκτορα χωρίς εξετάσεις ή διατριβή, με βάση τα δημοσιεύματά του, και το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας τον εξέλεξε έκτακτο καθηγητή της Κλασικής Φιλολογίας. Τον επόμενο χρόνο ο Νίτσε έγινε Ελβετός υπήκοος και
προήχθη σε τακτικό καθηγητή.
Κατά τα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Βασιλεία ωρίμασε η αμφίθυμη φιλία του με τον Βάγκνερ και συνήθιζε να επισκέπτεται με κάθε ευκαιρία τον Ρίχαρντ και τη σύζυγό του. Ο Βάγκνερ εκτιμούσε τον Νίτσε ως λαμπρό ακαδημαϊκό κήρυκα νέων ιδεών, εκείνος όμως δεν μπόρεσε τελικά να ανεχθεί τα χριστιανικά θέματα –όπως στον Παρσιφάλ- που χρησιμοποιούσε όλο και πιο συχνά ο Βάγκνερ, σε συνδυασμό με τον σωβινισμό και τον αντισημιτισμό του. Το 1878 η ρήξη ανάμεσα στους δύο άνδρες ήταν πλέον οριστική.
Πέρα από τα βιβλία που ο Νίτσε έγραψε ανάμεσα στο 1879 και το 1889, η ζωή του στην περίοδο αυτή δεν παρουσιάζει κάποιο ουσιαστικό ενδιαφέρον. Βαριά άρρωστος, σχεδόν τυφλός, υποφέροντας από ασταμάτητους πόνους, ζούσε σε οικοτροφεία της Ελβετίας, της Γαλλικής Ριβιέρας και της Ιταλίας, έχοντας πολύ αραιή επικοινωνία με ανθρώπους.
Ο τελευταίος χρόνος της διανοητικής διάυγειας του Νίτσε, το 1888, υπήρξε περίοδος σε υπέρτατο βαθμό παραγωγική. Έγραψε και εξέδωσε το Η περίπτωση Βάγκνερ. Επίσης, έγραψε μία σύνοψη του φιλοσοφικού του συστήματος και τα έργα Το λυκόφως των ειδώλων, Ο Αντίχριστος, Νίτσε εναντίον Βάγκνερ και Ίδε ο Άνθρωπος, ένα διαλογισμό γύρω από τα έργα του και την προσωπική του αξία. Το Λυκόφως των ειδώλων κυκλοφόρησε το 1889, Ο Αντίχριστος και το Νίτσε εναντίον Βάγκνερ είδαν το φως μόλις το 1895.
Τα έργα του Νίτσε διακρίνονται σε τρεις με ακρίβεια προσδιορισμένες περιόδους. Στα έργα της πρώτης περιόδου κυριαρχεί η ρομαντική αντίληψη με επιδράσεις του Σοπενχάουερ και του Βάγκνερ.
Τα έργα της δεύτερης περιόδου ανακλούν την παράδοση των Γάλλων αφοριστών. Τα έργα αυτά, στα οποία ο Νίτσε πλέκει το εγκώμιο της λογικής και της επιστήμης και πειραματίζεται με τα φιλολογικά είδη, εκφράζουν την χειραφέτησή του από τον νεανικό του ρομαντισμό και της επιδράσεις του Σοπενχάουερ και του Βάγκνερ.
Στα έργα της ωριμότητάς του ο Νίτσε ασχολήθηκε με το πρόβλημα της καταγωγής και της λειτουργίας των αξιών στην ανθρώπινη ζωή. Εφόσον, κατά τον Νίτσε, η ζωή παρά το γεγονός ότι ούτε διαθέτει ούτε στερείται αξίας εγγενών, αποτελεί πάντοτε αντικείμενο κριτικών εκτιμήσεων, τότε οι εκτιμήσεις αυτές δεν μπορούν να αναγνωστούν παρά ως συμπτώματα της κατάστασης εκείνου ο οποίος διατυπώνει τις εκτιμήσεις.
Κατά συνέπεια, ο Νίτσε προχώρησε σε μία κατά βάθος ανάλυση και εκτίμηση των θεμελιωδών πολιτιστικών αξιών της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της ηθικής της Δύσης και κατέληξε να τις χαρακτηρίσει ως εκφράσεις του ασκητικού ιδεώδους.
Με τον όρο «μηδενισμό» ο Νίτσε περιέγραφε τον υποβιβασμό των υψηλών αξιών, τις οποίες είχε θέσει με αξιωματικό τρόπο το ασκητικό ιδεώδες.
Πίστευε ότι η εποχή που ζούσε ήταν μία εποχή παθητικού μηδενισμού, δηλαδή μία εποχή η οποία δεν είχε αντιληφθεί ότι τα θεωρούμενα από τη θρησκεία και τη φιλοσοφία ως απόλυτα είχαν αποσυντεθεί με την εμφάνιση του θετικισμού του 19ου αιώνα.
Και η επικράτηση της επίγνωσης έλλειψης νοήματος σήμαινε τον θρίαμβο του μηδενισμού: «Ο Θεός είναι νεκρός».
Ο Νίτσε κάποτε έγραψε ότι μερικοί άνθρωποι γέννιουνται μετά το θάνατό τους και αυτό ασφαλώς ισχύει στην περίπτωσή του. Η ιστορία της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της ψυχολογίας του
20ου αιώνα δεν νοείται χωρίς αυτόν.


Φρήντριχ Νίτσε. Ο άνθρωπος που σκεφτόταν επικίνδυνα

Ο Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα, ένας από τους σύγχρονους στοχαστές με τη μεγαλύτερη ακτινοβολία, γεννήθηκε το 1844 στο Ρένκεν της Πρωσικής Σαξονίας και πέθανε το 1900 στη Βαϊμάρη.
Οι προσπάθειές του να ανακαλύψει τα ελατήρια που βρίσκονται κάτω από την παραδοσιακή θρησκεία, την ηθική και τη φιλοσοφία της Δύσης άκσησαν βαθιά επίδραση σε γενεές θεολόγων, φιλοσόφων, ψυχολόγων, ποιητών, μυθηστοριογράφων και δραματουργών.
Αναλογίστηκε τις συνέπειες του θριάμβου της εκκοσμίκευσης του Διαφωτισμού, εκπεφρασμένες με την παρατήρησή του ότι «ο Θεός πέθανε», κατά έναν τρόπο που προσδιόρισε τα θέματα καθημερινής συζήτησης των πιο διάσημων διανοουμένων της Ευρώπης, μετά το θάνατό του το 1900.Αν και ήταν σφοδρός πολέμιος του εθνικισμού, του αντισημιτισμού και της πολιτικής ισχύος, εν τούτοις οι φασίστες επικαλέστηκαν αργότερα το όνομά του για να προωθήσουν εκείνα ακριβώς τα πράγματα που απεχθανόταν.
Το 1850 η οικογένεια του μετακόμισε στο Νάουμπουργκ, στις όχθες του ποταμού Ζάαλε, όπου ο Νίτσε πήγε σε ιδιωτικό προπαρασκευαστικό σχολείο, το Ντομγκυμνάζιουμ. Το 1858 κέρδισε μια υποτροφία για την Σούλπφορτα, ένα από τα σπουδαιότερα προτεσταντικά οικοτροφεία της Γερμανίας. Εκεί διέπρεψε, έλαβε πρώτης τάξεως κλασική μόρφωση και, όταν το 1864 αποφοίτησε, πήγε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης για να σπουδάσει Θεολογία και Κλασική Φιλολογία.
 Παρά τις προσπάθειές του να λάβει μέρος στην πανεπιστημιακή ζωή, τα δύο εξάμηνά του στην Βόννη υπήρξαν αποτυχία, που οφειλόταν κυρίως στους καβγάδες μεταξύ των δύο σπουδαιότερων καθηγητών της Κλασικής Φιλολογίας, του Ότο Γιαν και του Φρήντριχ Βίλχελμ Ριτσλ.
Ο Νίτσε αναζήτησε καταφύγιο στη μουσική συνθέτοντας μερικά κομμάτια, επηρεασμένος πολύ από τον Ρόμπερτ Σούμαν, τον Γερμανό Ρομαντικό συνθέτη. Το 1865 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας μαζί με τον Ριτσλ, που είχε δεχθεί θέση εκεί.
Ο Νίτσε σημείωσε μεγάλες προόδους υπό την εποπτεία του Ριτσλ. Υπήρξε ο μόνος φοιτητής που δημοσίευσε ποτέ άρθρο στο περιοδικό του Ριτσλ Ράινισες Μουζέουμ.
Στα χρόνια των σπουδών του στη Λειψία, ο Νίτσε ανακάλυψε τη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ, γνώρισε το μεγάλο μουσικό δραματουργό Ρίχαρντ Βάγκνερ και άρχισε τη φιλία του, μια φιλία που κράτησε ως το τέλος της ζωής του, με τον κλασικιστή Έρβιν Ρόντε, συγγραφέα της Ψυχής.
Όταν το 1869 έμεινε κενή μία έδρα Κλασικής Φιλολογίας στη Βασιλεία της Ελβετίας, ο Ριτσλ πρότεινε τον Νίτσε, εκθειάζοντας τον με τα πιο ενθουσιώδη λόγια. Δεν είχε ολοκληρώσει ούτε τη διδακτορική ούτε τη συμπληρωματική διατριβή που ήταν απαραίτητες για την απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου στη Γερμανία.
Εν τούτοις, ο Ριτσλ διαβεβαίωσε το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας ότι στα 40 χρόνια που δίδασκε δεν είχε συναντήσει ποτέ κάποιον σαν τον Νίτσε, με τόσο απεριόριστα χαρίσματα.
Το 1869 το Πανεπιστήμιο της Λειψίας του απένειμε τον τίτλο του διδάκτορα χωρίς εξετάσεις ή διατριβή, με βάση τα δημοσιεύματά του, και το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας τον εξέλεξε έκτακτο καθηγητή της Κλασικής Φιλολογίας. Τον επόμενο χρόνο ο Νίτσε έγινε Ελβετός υπήκοος και
προήχθη σε τακτικό καθηγητή.
Κατά τα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Βασιλεία ωρίμασε η αμφίθυμη φιλία του με τον Βάγκνερ και συνήθιζε να επισκέπτεται με κάθε ευκαιρία τον Ρίχαρντ και τη σύζυγό του. Ο Βάγκνερ εκτιμούσε τον Νίτσε ως λαμπρό ακαδημαϊκό κήρυκα νέων ιδεών, εκείνος όμως δεν μπόρεσε τελικά να ανεχθεί τα χριστιανικά θέματα –όπως στον Παρσιφάλ- που χρησιμοποιούσε όλο και πιο συχνά ο Βάγκνερ, σε συνδυασμό με τον σωβινισμό και τον αντισημιτισμό του. Το 1878 η ρήξη ανάμεσα στους δύο άνδρες ήταν πλέον οριστική.
Πέρα από τα βιβλία που ο Νίτσε έγραψε ανάμεσα στο 1879 και το 1889, η ζωή του στην περίοδο αυτή δεν παρουσιάζει κάποιο ουσιαστικό ενδιαφέρον. Βαριά άρρωστος, σχεδόν τυφλός, υποφέροντας από ασταμάτητους πόνους, ζούσε σε οικοτροφεία της Ελβετίας, της Γαλλικής Ριβιέρας και της Ιταλίας, έχοντας πολύ αραιή επικοινωνία με ανθρώπους.
Ο τελευταίος χρόνος της διανοητικής διάυγειας του Νίτσε, το 1888, υπήρξε περίοδος σε υπέρτατο βαθμό παραγωγική. Έγραψε και εξέδωσε το Η περίπτωση Βάγκνερ. Επίσης, έγραψε μία σύνοψη του φιλοσοφικού του συστήματος και τα έργα Το λυκόφως των ειδώλων, Ο Αντίχριστος, Νίτσε εναντίον Βάγκνερ και Ίδε ο Άνθρωπος, ένα διαλογισμό γύρω από τα έργα του και την προσωπική του αξία. Το Λυκόφως των ειδώλων κυκλοφόρησε το 1889, Ο Αντίχριστος και το Νίτσε εναντίον Βάγκνερ είδαν το φως μόλις το 1895.
Τα έργα του Νίτσε διακρίνονται σε τρεις με ακρίβεια προσδιορισμένες περιόδους. Στα έργα της πρώτης περιόδου κυριαρχεί η ρομαντική αντίληψη με επιδράσεις του Σοπενχάουερ και του Βάγκνερ.
Τα έργα της δεύτερης περιόδου ανακλούν την παράδοση των Γάλλων αφοριστών. Τα έργα αυτά, στα οποία ο Νίτσε πλέκει το εγκώμιο της λογικής και της επιστήμης και πειραματίζεται με τα φιλολογικά είδη, εκφράζουν την χειραφέτησή του από τον νεανικό του ρομαντισμό και της επιδράσεις του Σοπενχάουερ και του Βάγκνερ.
Στα έργα της ωριμότητάς του ο Νίτσε ασχολήθηκε με το πρόβλημα της καταγωγής και της λειτουργίας των αξιών στην ανθρώπινη ζωή. Εφόσον, κατά τον Νίτσε, η ζωή παρά το γεγονός ότι ούτε διαθέτει ούτε στερείται αξίας εγγενών, αποτελεί πάντοτε αντικείμενο κριτικών εκτιμήσεων, τότε οι εκτιμήσεις αυτές δεν μπορούν να αναγνωστούν παρά ως συμπτώματα της κατάστασης εκείνου ο οποίος διατυπώνει τις εκτιμήσεις.
Κατά συνέπεια, ο Νίτσε προχώρησε σε μία κατά βάθος ανάλυση και εκτίμηση των θεμελιωδών πολιτιστικών αξιών της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της ηθικής της Δύσης και κατέληξε να τις χαρακτηρίσει ως εκφράσεις του ασκητικού ιδεώδους.
Με τον όρο «μηδενισμό» ο Νίτσε περιέγραφε τον υποβιβασμό των υψηλών αξιών, τις οποίες είχε θέσει με αξιωματικό τρόπο το ασκητικό ιδεώδες.
Πίστευε ότι η εποχή που ζούσε ήταν μία εποχή παθητικού μηδενισμού, δηλαδή μία εποχή η οποία δεν είχε αντιληφθεί ότι τα θεωρούμενα από τη θρησκεία και τη φιλοσοφία ως απόλυτα είχαν αποσυντεθεί με την εμφάνιση του θετικισμού του 19ου αιώνα.
Και η επικράτηση της επίγνωσης έλλειψης νοήματος σήμαινε τον θρίαμβο του μηδενισμού: «Ο Θεός είναι νεκρός».
Ο Νίτσε κάποτε έγραψε ότι μερικοί άνθρωποι γέννιουνται μετά το θάνατό τους και αυτό ασφαλώς ισχύει στην περίπτωσή του. Η ιστορία της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της ψυχολογίας του
20ου αιώνα δεν νοείται χωρίς αυτόν.


Στην αρχαία ελληνική τέχνη, η ψυχή απεικονίζεται ως μια όμορφη νεαρή γυναίκα με φτερά. Αργότερα ο χριστιανι­σμός την ξαναζωγραφίζει στην εικόνα του κάθε αν­θρώπου, ανάλογα με τις πρά­ξεις του.
Στην «Ημέρα της Κρίσης» του Μιχαήλ Αγγέ­λου, οι ολοφώτιστες ψυχές των δικαίων διαφέρουν από τις μαύρες ψυχές των αμαρ­τωλών.
Σήμερα η νευροβιολογία μάς λέει ότι η ψυχή δεν υπάρχει, ότι ο νους του ανθρώπου είναι ηλεκτροχημικές αντι­δράσεις που συμβαίνουν στα κύτταρα του εγκεφάλου μας. Η ζωή είναι μεταβολισμός. Κι όταν πεθάνουμε, τότε, απλά, παύουμε να υπάρχουμε. Κι όμως, παρά την αφοριστική άρνηση της ψυχής από την επιστήμη, ­εκατομμύρια άν­θρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να πιστεύουν σ’ αυτή καθώς και σε «άυ­λες» υπάρξεις έξω από τον υλικό κόσμο, σε φαντάσματα, σε προγονικά πνεύματα, στους νεκρούς που ζουν σε κάποια άλλη διάσταση. Στο τρέχον τεύχος μας θα αναζη­τήσουμε το λόγο που τα φαι­νόμενα αυτά ­επιμένουν να μας απασχολούν τόσο πολύ.

Υπάρχει η ψυχή;

Στην αρχαία ελληνική τέχνη, η ψυχή απεικονίζεται ως μια όμορφη νεαρή γυναίκα με φτερά. Αργότερα ο χριστιανι­σμός την ξαναζωγραφίζει στην εικόνα του κάθε αν­θρώπου, ανάλογα με τις πρά­ξεις του.
Στην «Ημέρα της Κρίσης» του Μιχαήλ Αγγέ­λου, οι ολοφώτιστες ψυχές των δικαίων διαφέρουν από τις μαύρες ψυχές των αμαρ­τωλών.
Σήμερα η νευροβιολογία μάς λέει ότι η ψυχή δεν υπάρχει, ότι ο νους του ανθρώπου είναι ηλεκτροχημικές αντι­δράσεις που συμβαίνουν στα κύτταρα του εγκεφάλου μας. Η ζωή είναι μεταβολισμός. Κι όταν πεθάνουμε, τότε, απλά, παύουμε να υπάρχουμε. Κι όμως, παρά την αφοριστική άρνηση της ψυχής από την επιστήμη, ­εκατομμύρια άν­θρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να πιστεύουν σ’ αυτή καθώς και σε «άυ­λες» υπάρξεις έξω από τον υλικό κόσμο, σε φαντάσματα, σε προγονικά πνεύματα, στους νεκρούς που ζουν σε κάποια άλλη διάσταση. Στο τρέχον τεύχος μας θα αναζη­τήσουμε το λόγο που τα φαι­νόμενα αυτά ­επιμένουν να μας απασχολούν τόσο πολύ.

Την επόμενη φορά που θα μπείτε σε μια διαδικασία θυμού, λογομαχίας, φιλονικίας ή καβγά με τον ή τη σύζυγο σας, σκεφτείτε τις επιδράσεις που θα έχει η συμπεριφορά σας στο παιδί σας. Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τις καθημερινές συζυγικές δυσκολίες και διαφορές, έχουν μεγάλη επίδραση στη μελλοντική συναισθηματική εξέλιξη και προσαρμογή στην κοινωνία των παιδιών τους. Όταν η σχέση μεταξύ των δύο γονιών λειτουργεί καλά, το παιδί κερδίζει μια ισχυρή συναισθηματική ασφάλεια. Αυτή είναι απαραίτητη για να μπορέσει το παιδί να εξερευνήσει τους άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσει σχέσεις μαζί τους. Αντίθετα όταν η συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού διαβρώνεται από καταστροφικές διαμάχες των γονιών, το παιδί χάνει την εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση του. Διστάζει να προχωρήσει μπροστά ή προχωρά με απορυθμισμένο τρόπο. Δυσκολεύεται να στηριχθεί στον εαυτό του ή να βρει στήριξη σε σχέσεις με άλλους.Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα που πρέπει να προβληματίσουν τους γονείς, προέκυψαν από δύο πρόσφατες έρευνες από το πανεπιστήμιο του Rochester και του Καθολικού πανεπιστημίου της Αμερικής στην Ουάσινγκτον.
Συνοπτικά τα ευρήματα των δύο αυτών ερευνών ήταν τα ακόλουθα:
Ακόμη και οι διαμάχες των γονιών σε μικρή κλίμακα, είναι σε θέση να προκαλούν καταστροφή στη ζωή των παιδιών, προβλήματα στον ύπνο τους, αρνητικά συναισθήματα στην καθημερινή τους ζωή όπως συναισθηματικά ανασφάλεια, δυσκολίες προσαρμογής συμπεριλαμβανόμενων κατάθλιψης, άγχους και προβλημάτων συμπεριφοράς
Τα ξεσπάσματα θυμού, τα μειωτικά σχόλια, η λεκτική εχθρότητα, οι προσωπικές προσβολές μεταξύ των δύο γονέων, έστω και σε μέτριες ποσότητες, διαταράσσουν ποιοτικά και ποσοτικά, τον ύπνο των παιδιών. Βρέθηκε ότι σε οικογένειες με μέτριας έως σοβαρής κλίμακας συγκρούσεις, τα παιδιά χάνουν τουλάχιστον 30 λεπτά του ύπνου τους κάθε βράδυ.
Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πολύ. Επειδή όμως τα λεπτά αυτά κατανέμονται καθόλη τη διάρκεια της νύχτας, τα παιδιά μπορεί να χάνουν σημαντικά στάδια του ύπνου που τους προσφέρουν την αναγκαία αναζωογόνηση. Το αποτέλεσμα είναι ότι την επόμενη μέρα, τα παιδιά είναι ευερέθιστα, κουρασμένα και παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα
Τα παιδιά θλίβονται και καταπονούνται ακόμη και όταν οι γονείς τους εκφράζουν ο ένας προς τον άλλο, σιωπηλά την εχθρότητα μεταξύ τους με την ελπίδα ότι τα παιδιά δεν θα το αντιληφθούν. Τα παιδιά είναι σε θέση να αναγνωρίζουν όταν οι γονείς τους δεν είναι καλά μεταξύ τους
Όταν οι γονείς είναι εχθρικοί ή απαθείς μεταξύ τους, τα παιδιά υποφέρουν από συναισθηματικές δυσκολίες. Τα παιδιά, διαχρονικά δεν συνηθίζουν στη διαμάχη των γονιών τους αλλά υποφέρουν πάντοτε χωρίς μείωση
Στις περιπτώσεις που υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ των γονέων και τα παιδιά ήσαν ενήμερα, η επίλυση των προβλημάτων με θετικό τρόπο, συμβιβασμούς, αγάπη και αλληλοκατανόηση, είχε ευνοϊκή επίδραση στη συναισθηματική ασφάλεια των παιδιών 
Με βάση τα σοβαρά αυτά στοιχεία, τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;
Αρχικά είναι απαραίτητο να κατανοούν και να έχουν συνεχώς στο μυαλό τους τις επιδράσεις της δικής τους συμπεριφοράς στην συναισθηματική εξέλιξη των παιδιών τους
Είναι επίσης επιτακτικό, για το καλό των παιδιών τους, να κρατούν μακριά από αυτά, οποιαδήποτε σύγκρουση που δυνατόν να υπάρξει μεταξύ τους
Εάν μια διαμάχη μεταξύ των γονιών γίνεται αντιληπτή από τα παιδιά τα οποία τη βιώνουν, η πιθανή επίλυση της με συμβιβασμό, κατανόηση και αγάπη, είναι καλό να γίνει με την παρουσία των παιδιών ή τουλάχιστον αυτά να ενημερώνονται. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο αυξάνει τη συναισθηματική ασφάλεια των παιδιών.
Δυστυχώς τόσο οι γονείς όσο και οι επαγγελματίες της υγείας δεν είναι τόσο καλοί γνώστες της πολύ μεγάλης σημασίας που έχουν οι συζυγικές συγκρούσεις στη συναισθηματική και κοινωνική εξέλιξη των παιδιών. Πολύ λίγοι γνωρίζουν πόσο στενά συνδεδεμένα είναι η συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού με την ποιότητα των σχέσεων των γονιών του.Πιστεύουμε ότι οι γνώσεις που μας προσφέρουν οι δύο εργασίες που σας παρουσιάζουμε, αποτελούν ένα ισχυρό μήνυμα προς τους γονείς στους οποίους συστήνεται να μάθουν να χειρίζονται τις διαφορές και συγκρούσεις που έχουν μεταξύ τους, με εποικοδομητικό τρόπο για το καλό των παιδιών τους αλλά και για τη δική τους αρμονική εξέλιξη.

Οι καβγάδες των γονιών και η επίδραση τους στα παιδιά

Την επόμενη φορά που θα μπείτε σε μια διαδικασία θυμού, λογομαχίας, φιλονικίας ή καβγά με τον ή τη σύζυγο σας, σκεφτείτε τις επιδράσεις που θα έχει η συμπεριφορά σας στο παιδί σας. Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τις καθημερινές συζυγικές δυσκολίες και διαφορές, έχουν μεγάλη επίδραση στη μελλοντική συναισθηματική εξέλιξη και προσαρμογή στην κοινωνία των παιδιών τους. Όταν η σχέση μεταξύ των δύο γονιών λειτουργεί καλά, το παιδί κερδίζει μια ισχυρή συναισθηματική ασφάλεια. Αυτή είναι απαραίτητη για να μπορέσει το παιδί να εξερευνήσει τους άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσει σχέσεις μαζί τους. Αντίθετα όταν η συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού διαβρώνεται από καταστροφικές διαμάχες των γονιών, το παιδί χάνει την εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση του. Διστάζει να προχωρήσει μπροστά ή προχωρά με απορυθμισμένο τρόπο. Δυσκολεύεται να στηριχθεί στον εαυτό του ή να βρει στήριξη σε σχέσεις με άλλους.Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα που πρέπει να προβληματίσουν τους γονείς, προέκυψαν από δύο πρόσφατες έρευνες από το πανεπιστήμιο του Rochester και του Καθολικού πανεπιστημίου της Αμερικής στην Ουάσινγκτον.
Συνοπτικά τα ευρήματα των δύο αυτών ερευνών ήταν τα ακόλουθα:
Ακόμη και οι διαμάχες των γονιών σε μικρή κλίμακα, είναι σε θέση να προκαλούν καταστροφή στη ζωή των παιδιών, προβλήματα στον ύπνο τους, αρνητικά συναισθήματα στην καθημερινή τους ζωή όπως συναισθηματικά ανασφάλεια, δυσκολίες προσαρμογής συμπεριλαμβανόμενων κατάθλιψης, άγχους και προβλημάτων συμπεριφοράς
Τα ξεσπάσματα θυμού, τα μειωτικά σχόλια, η λεκτική εχθρότητα, οι προσωπικές προσβολές μεταξύ των δύο γονέων, έστω και σε μέτριες ποσότητες, διαταράσσουν ποιοτικά και ποσοτικά, τον ύπνο των παιδιών. Βρέθηκε ότι σε οικογένειες με μέτριας έως σοβαρής κλίμακας συγκρούσεις, τα παιδιά χάνουν τουλάχιστον 30 λεπτά του ύπνου τους κάθε βράδυ.
Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πολύ. Επειδή όμως τα λεπτά αυτά κατανέμονται καθόλη τη διάρκεια της νύχτας, τα παιδιά μπορεί να χάνουν σημαντικά στάδια του ύπνου που τους προσφέρουν την αναγκαία αναζωογόνηση. Το αποτέλεσμα είναι ότι την επόμενη μέρα, τα παιδιά είναι ευερέθιστα, κουρασμένα και παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα
Τα παιδιά θλίβονται και καταπονούνται ακόμη και όταν οι γονείς τους εκφράζουν ο ένας προς τον άλλο, σιωπηλά την εχθρότητα μεταξύ τους με την ελπίδα ότι τα παιδιά δεν θα το αντιληφθούν. Τα παιδιά είναι σε θέση να αναγνωρίζουν όταν οι γονείς τους δεν είναι καλά μεταξύ τους
Όταν οι γονείς είναι εχθρικοί ή απαθείς μεταξύ τους, τα παιδιά υποφέρουν από συναισθηματικές δυσκολίες. Τα παιδιά, διαχρονικά δεν συνηθίζουν στη διαμάχη των γονιών τους αλλά υποφέρουν πάντοτε χωρίς μείωση
Στις περιπτώσεις που υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ των γονέων και τα παιδιά ήσαν ενήμερα, η επίλυση των προβλημάτων με θετικό τρόπο, συμβιβασμούς, αγάπη και αλληλοκατανόηση, είχε ευνοϊκή επίδραση στη συναισθηματική ασφάλεια των παιδιών 
Με βάση τα σοβαρά αυτά στοιχεία, τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;
Αρχικά είναι απαραίτητο να κατανοούν και να έχουν συνεχώς στο μυαλό τους τις επιδράσεις της δικής τους συμπεριφοράς στην συναισθηματική εξέλιξη των παιδιών τους
Είναι επίσης επιτακτικό, για το καλό των παιδιών τους, να κρατούν μακριά από αυτά, οποιαδήποτε σύγκρουση που δυνατόν να υπάρξει μεταξύ τους
Εάν μια διαμάχη μεταξύ των γονιών γίνεται αντιληπτή από τα παιδιά τα οποία τη βιώνουν, η πιθανή επίλυση της με συμβιβασμό, κατανόηση και αγάπη, είναι καλό να γίνει με την παρουσία των παιδιών ή τουλάχιστον αυτά να ενημερώνονται. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο αυξάνει τη συναισθηματική ασφάλεια των παιδιών.
Δυστυχώς τόσο οι γονείς όσο και οι επαγγελματίες της υγείας δεν είναι τόσο καλοί γνώστες της πολύ μεγάλης σημασίας που έχουν οι συζυγικές συγκρούσεις στη συναισθηματική και κοινωνική εξέλιξη των παιδιών. Πολύ λίγοι γνωρίζουν πόσο στενά συνδεδεμένα είναι η συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού με την ποιότητα των σχέσεων των γονιών του.Πιστεύουμε ότι οι γνώσεις που μας προσφέρουν οι δύο εργασίες που σας παρουσιάζουμε, αποτελούν ένα ισχυρό μήνυμα προς τους γονείς στους οποίους συστήνεται να μάθουν να χειρίζονται τις διαφορές και συγκρούσεις που έχουν μεταξύ τους, με εποικοδομητικό τρόπο για το καλό των παιδιών τους αλλά και για τη δική τους αρμονική εξέλιξη.

Ανοίγω το θέμα αυτό για να ζητήσω γνώμες σε ότι αφορά νομοθεσία σχετικά με ανήλικους σε χώρους Internet Café. Όχι παιδία ηλικίας άνω των 16 ( που ναι είναι ανήλικα )αλλά για μικρά παιδία ηλικίας 9-14. παρατηρώ τον τελευταίο καιρό σε διάφορα τέτοια κατάστημα παΐδια τέτοιον ηλικιών μόνα τους, να έχουν στην κυριολεξία λιώσει μπροστά στις οθόνες παίζοντας τα διάφορα παιχνίδια τύπου Lineage / AOEIII / Counter Strike / Battlefield κτλ.
Και οι ερωτήσεις μου:
1. δεν απαγορεύεται αυτό;
2. μεταφράζεται σε παραπλάνηση ανηλίκου;
3. οι ιδιοκτήτες αυτών των καταστημάτων δεν έχουν καμία συνείδηση ότι αυτό είναι κακό για τα παιδιά;
4. οι γονείς αυτών τον παιδιών δεν ανησυχούν που είναι τα παιδιά τους (έτυχε) να δω πιτσιρικά κάπου 11 ετών σε ένα τέτοιο κατάστημα στις ΠΕΝΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ!!!
5. Η αστυνομία τι κάνει;
6. τα παιχνίδια αυτά δεν έχουν κάποιο όριο ηλικίας για να τα παίζεις;
Δεν θέλω να μπω σε διαδικασίες με καταστηματάρχες για να μου πουν ότι θα τους κόψουν την δουλεία και θα χάσουν έσοδα κτλ, τα ερωτήματα μου είναι απλά, είναι νομίζω θέμα συνείδησης όλων. Το Θέμα αυτό το έχω βάλει και σε άλλο φόρουμ (δεν το αναφέρω για να μην διαφημίσω) και οι απαντήσεις που πήρα δεν με ικανοποίησαν.

Απορίες σχετικά με Internet Café και ανήλικους

Ανοίγω το θέμα αυτό για να ζητήσω γνώμες σε ότι αφορά νομοθεσία σχετικά με ανήλικους σε χώρους Internet Café. Όχι παιδία ηλικίας άνω των 16 ( που ναι είναι ανήλικα )αλλά για μικρά παιδία ηλικίας 9-14. παρατηρώ τον τελευταίο καιρό σε διάφορα τέτοια κατάστημα παΐδια τέτοιον ηλικιών μόνα τους, να έχουν στην κυριολεξία λιώσει μπροστά στις οθόνες παίζοντας τα διάφορα παιχνίδια τύπου Lineage / AOEIII / Counter Strike / Battlefield κτλ.
Και οι ερωτήσεις μου:
1. δεν απαγορεύεται αυτό;
2. μεταφράζεται σε παραπλάνηση ανηλίκου;
3. οι ιδιοκτήτες αυτών των καταστημάτων δεν έχουν καμία συνείδηση ότι αυτό είναι κακό για τα παιδιά;
4. οι γονείς αυτών τον παιδιών δεν ανησυχούν που είναι τα παιδιά τους (έτυχε) να δω πιτσιρικά κάπου 11 ετών σε ένα τέτοιο κατάστημα στις ΠΕΝΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ!!!
5. Η αστυνομία τι κάνει;
6. τα παιχνίδια αυτά δεν έχουν κάποιο όριο ηλικίας για να τα παίζεις;
Δεν θέλω να μπω σε διαδικασίες με καταστηματάρχες για να μου πουν ότι θα τους κόψουν την δουλεία και θα χάσουν έσοδα κτλ, τα ερωτήματα μου είναι απλά, είναι νομίζω θέμα συνείδησης όλων. Το Θέμα αυτό το έχω βάλει και σε άλλο φόρουμ (δεν το αναφέρω για να μην διαφημίσω) και οι απαντήσεις που πήρα δεν με ικανοποίησαν.