Ο άντρας που συμπεριφέρεται
στη γυναίκα του σαν να είναι πριγκίπισσα, αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι
ανατράφηκε από μια βασίλισσα, λέει ένα γνωστό ρητό!
Η ψυχολογία του δεσμού που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μητέρα και το γιο της έχει
αποτελέσει θέμα έρευνας και ανάλυσης περίπου από το 440 π.Χ. Τότε, ο Σοφοκλής,
ο ένας από τους τρεις μεγαλύτερους τραγικούς ποιητές της κλασικής εποχής (οι
άλλοι δύο ήταν ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης), έγραψε την τραγωδία «Οιδίπους
Τύραννος», στην οποία ο βασιλιάς Οιδίποδας σκότωσε τον πατέρα του ενώ ήταν
ερωτευμένος με τη μητέρα του. Και, βέβαια, κανείς άλλος από τους σύγχρονους
ψυχαναλυτές δεν έδειξε τόσο ενδιαφέρον γι’ αυτό το «σενάριο» όσο ο Σίγκμουντ
Φρόυντ, ο οποίος ανέπτυξε τη θεωρία του Οιδιπόδειου Συμπλέγματος.
Σύμφωνα με
αυτό, τα αγόρια ηλικίας μεταξύ 3 και 5 ετών αισθάνονται λατρεία για τις μαμάδες
τους και υποσυνείδητα θέλουν να απομονώσουν τους μπαμπάδες τους από αυτό το
«δεσμό» τους, προκειμένου να πάρουν το ρόλο τους. Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων
που έχει αποδοκιμάσει αυτή τη Φροϋδική θεωρία υποστηρίζοντας ότι δεν έχει καμία
ρεαλιστική αξία, ωστόσο πολλές είναι οι συνιστώσες που μαρτυρούν αυτή την
ιδιαίτερη σχέση μεταξύ μάνας και γιου…
Ένας άρρηκτος δεσμός
Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τους επιστήμονες στο University of
Reading στη Μαλαισία υποστηρίζει ότι όλα τα παιδιά, και ιδιαίτερα τα αγόρια, τα
οποία δεν έχουν έντονο δέσιμο με τη μαμά τους παρουσιάζουν περισσότερα
προβλήματα συμπεριφοράς. Η Κέιτ Στόουν Λομπάρντι, συγγραφέας του βιβλίου «The
Mama’s Boy Myth: Why Keeping Our Sons Close Makes Them Stronger», τονίζει ότι
τα αγόρια που δεν έχουν ουσιαστικό δεσμό με τη μητέρα τους από τα πρώτα χρόνια
της ζωής τους, μεγαλώνοντας γίνονται εχθρικά, επιθετικά και αυτοκαταστροφικά.
Αντίθετα, εκείνα που έχουν στενό δεσμό με τη μαμά τους τείνουν να αποφεύγουν
οποιαδήποτε εμπλοκή τους σε παραβατικές συμπεριφορές στο μέλλον.
Η θεωρία της προσκόλλησης
Πρόκειται για μια νέα τάση
διαπαιδαγώγησης, που στηρίζεται στο στενό δεσμό παιδιού και γονιών. Σύμφωνα με
τα όσα προασπίζεται, μόνο έτσι τα παιδιά νιώθουν ότι οι γονείςτους τα στηρίζουν
και τα προστατεύουν. Αντίθετα, τα παιδιά που εισπράττουν απόρριψη ή
αποσπασματική φροντίδα από τους γονείς τους, τείνουν να εμφανίσουν
συμπεριφοριστικές διαταραχές. Σχετική έρευνα από το δρ. Πάσκο Φίρον, καθηγητή
στο «School of Psychology and Clinical Language Science» του University of
Reading, που βασίστηκε σε επιστημονικά στοιχεία από 69 μελέτες, στις οποίες
συμμετείχαν συνολικά περισσότερα από 6.000 παιδιά, επιβεβαιώνει περίτρανα την
εγκυρότητα της θεωρίας της προσκόλλησης.
Μεγάλη δόση μητρότητας
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η υπερβολική «μητρότητα» μεγαλώνει… μαμόθρεφτα
αγόρια. Ο αμερικανός παρουσιαστής, ηθοποιός και συγγραφέας Τζέρι Σάινφιλντ είπε
κάποια στιγμή σχετικά στο ομώνυμο τηλεοπτικό σόου του: «Όχι ότι υπάρχει κάτι
κακό σε αυτό!». Ωστόσο, εκείνο που πραγματικά εννοούσε ήταν ότι «Ναι, είναι
πολλοί εκείνοι που θεωρούν ότι αυτό δεν είναι καθόλου καλό». Η δρ. Πέγκι
Ντρέξλερ, ερευνήτρια ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Raising Boys Without
Men», καταλήγει σε σχετικό άρθρο της ότι η κοινωνία αντιδρά συγκαταβατικά σε
ένα κορίτσι που είναι το «παιδί του μπαμπά», αλλά δεν έχει καθόλου την ίδια
αντίδραση όταν πρόκειται για ένα αγόρι που είναι το «παιδί της μαμάς». Ωστόσο,
η ιδέα τού να μεγαλώνει μια στοργική μητέρα ένα ευαίσθητο αγόρι δεν είναι
τίποτα άλλο παρά ένας μύθος. Αυτό που η ειδικός προτείνει είναι ότι η μητέρα
πρέπει να αποτελεί «ασφαλές καταφύγιο» για το αγόρι της, αλλά παράλληλα οφείλει
να ενισχύει την ανεξαρτησία του. Πάνω από όλα, όμως, τονίζει ότι η μητρική
αγάπη δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!
Καλή «συνομιλητής και στήριγμα»
Όπως υποστηρίζει η Λομπάρντι στο βιβλίο της, «οι μαμάδες που έχουν στενό δεσμό
με τους γιους τους τείνουν να μεγαλώνουν αγόρια που έχουν ανεπτυγμένη ικανότητα
να επικοινωνούν τα συναισθήματά τους και να αντιμετωπίζουν άφοβα τα ενδεχόμενα
προβλήματα». Όταν φτάσει η στιγμή της ενηλικίωσης, ο γιος που έχει βιώσει μια
τρυφερή, γεμάτη σεβασμό σχέση με τη μητέρα του, έχει πολύ περισσότερες
πιθανότητες να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο στη μελλοντική του σύντροφο,
προσθέτει. Κι αυτό αποτελεί το πιο γερό θεμέλιο για μια επιτυχημένη ερωτική
σχέση στη ζωή του!
Mήπως όμως υπάρχει και ένας μαμάκιας μέσα στο σπίτι ήδη;
Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε
κατά καιρούς συναναστραφεί με κάποιον άντρα που μπορεί να έχει μια μικρή
αδυναμία στη μαμά του. Και, παρά το ώριμο της ηλικίας του, συχνά μετατρέπεται
σε ανήλικο αγοράκι όταν βρίσκεται μαζί της. Μήπως, όμως, ο λεγόμενος «μαμάκιας»
υπάρχει και μέσα στο σπίτι σας; Σύμφωνα με τη συγγραφέα, μπλόγκερ και μαμά 3
παιδιών Chaunie Brusie, θα βρείτε την απάντηση στα παρακάτω
σημάδια…
1. Συγκρίνει τη μαγειρική σας με τη δική της
«Αγάπη μου, η μπεσαμέλ είναι πολύ σφιχτή… η μαμά μου την κάνει πιο αφράτη.
Μήπως να πάρεις τη δική της συνταγή για παστίτσιο;» ή «Το κέικ δεν φούσκωσε
αρκετά… πάρε τη μαμά να σου πει το μυστικό!». Μπορεί και να 'χει δίκιο ο καλός
σας, αλλά μάλλον δεν πρόκειται τόσο για το ίδιο το φαγητό, αλλά κυρίως για
αυτές τις αξέχαστες αναμνήσεις που του έρχονται στο μυαλό από τα παιδικά του
χρόνια και του θυμίζουν τις υπέροχες στιγμές που το πατρικό του μοσχομύριζε
«φαΐ μαμάς» που για ένα μικρό παιδάκι δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο… με
τη μόνη διαφορά, βέβαια, ότι πλέον έχει μεγαλώσει αρκετά, έτσι δεν είναι;
2. Μιλάνε στο τηλέφωνο κάθε μέρα
Αισθάνεται ο άντρας σας την ανάγκη να της τηλεφωνεί καθημερινά; Μήπως εκείνη
τον παίρνει κάθε βράδυ για να δει πώς πέρασε τη μέρα του ή κάθε πρωί για να του
πει «καλημέρα»; Ε, τότε, προφανώς η σχέση τους έχει περάσει σε… άλλα επίπεδα!
3. Φέρεται σαν μπέμπης όποτε τη βλέπει
Έχετε παρατηρήσει ότι ο σύντροφός σας αλλάζει συμπεριφορά κάθε φορά που συναντά
τη μητέρα του; Αν όντως μετατρέπεται από ενήλικο σε ανήλικο, σαν να θέλει να
της πει: «Μαμά, κοίτα με!!!», τότε είναι ξεκάθαρο ότι μπροστά της τουλάχιστον
ξεχνάει την ηλικία του και το ρόλο του και δεν χάνει ευκαιρία να παλιμπαιδίζει
ασταμάτητα…
4. Παίρνει πάντα το μέρος της
Του εκφράζετε οποιοδήποτε παράπονό σας για εκείνη και το μόνο που κάνει είναι
να την υπερασπίζεται χωρίς δεύτερη κουβέντα; «Έλα, αγάπη μου, πώς κάνεις έτσι,
η Μαμά μου είναι, μην είσαι υπερβολική…».
5. Εμφανίζεται απροειδοποίητα μπροστά σας
Αν η πεθερά σας έχει το δικαίωμα να έρχεται στο σπίτι όποτε εκείνη το
αποφασίσει, χωρίς καν να σας ενημερώνει, τότε είναι σίγουρο ότι το έχει πάρει
από το γιο της. Και δεν είναι ότι δεν τη θέλετε στη ζωή σας. Απλώς, η αδιαφορία
της για τις καθημερινές σας υποχρεώσεις και το πρόγραμμά σας δείχνει ότι
πιστεύει πώς για το γιο της είναι ακόμα η Νο1 προτεραιότητα στη ζωή του! Και
ποιος φταίει γι’ αυτό;
6. Είναι ενοχικός μαζί της
Επειδή η ευτυχία τους είναι συνυφασμένη με το παιδί τους, οι μαμάδες των
«μαμάκηδων» συχνά πιέζουν τους γιους τους προκειμένου να τις κάνουν να νιώθουν
ευχαριστημένες. Έτσι, το «παιδί της μαμάς» έχει εκπαιδευτεί από πολύ μικρή
ηλικία να νιώθει ενοχικά όταν δεν της κάνει τα χατίρια, και αυτό το κουβαλάει
σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Ωστόσο, κάτι τέτοιο έχει συνέπειες στον ίδιο, μιας
και μπορεί να τον κάνει έναν ενήλικο αναποφάσιστο και
ανασφαλή.
+1. Σας φέρεται σαν πριγκίπισσα
Ίσως, παρ’ όλα αυτά, ο άντρας που είναι το «παιδί της μαμάς» να είναι ένας πολύ
καλός σύντροφος. Ίσως τελικά μόνο εκείνος να ξέρει πώς πρέπει να φερθεί σε μια
γυναίκα, πώς να την κάνει να νιώσει καλά, πώς να υπολογίζει και να σέβεται τη
γνώμη της και πώς να την αγαπάει πραγματικά!
πηγή: boro.gr
