-Σε μια πλαγιά ενός λόφου ένας αγρότης φύτεψε δυο δέντρα, μια Αχλαδιά και μια Ακακία.
-Κάθε χρόνο κλάδευε την
Αχλαδιά, η Ακακία παρακολουθούσε και όταν έφευγε ο αγρότης έλεγε στην Αχλαδιά: Ω!…
πόσο λυπάμαι που σε βασανίζει, σε κλαδεύει - σε πριονίζει, θα πρέπει να πονάς
και να υποφέρεις αρκετά και ας μην το δείχνεις.
-Έτσι πέρναγαν τα χρόνια και
ήρθε η στιγμή που η Αχλαδιά έβγαλε καρπούς, μεγάλα ζουμερά αχλάδια, τότε η Αχλαδιά είπε στην Ακακία: Όσοι σε αγαπάν σε «πονάνε και σε παιδεύουν» με
σκοπό να σε κάνουν καλύτερο, έτσι είναι οι άνθρωποι!.-
Κεντρική
ιδέα: «Στην κρίση του Αναγνώστη!».
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Διαχ. στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
