Αυτοί είναι οι πέντε τύποι γυναικών που ελκύουν τους άντρες| Σύμφωνα με την επιστήμη. Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ

Το αγόρι (της πρωτοχρονιάς)

Το κορίτσι (των Χριστουγέννων)

Ένα χαρτί με ένα θλιβερό μυστικό

 

Το Κάλεσμα! (…του Αετού)

Οι δημοσιογράφοι σήμερα (…οι μεγάλοι ωθητές)

-Κάποτε ένας παλιός γνώριμος ρώτησε ένα δημοσιογράφο: Πες μου σε παρακαλώ υπάρχουν ελεύθερες «πένες», έξω από τα πολιτικά συμφέροντα ίντριγκες και δεσμεύσεις;

 -Η απάντηση ήταν: Φυσικά και υπάρχουν! δίνουν βήμα σε όλους τους πολιτικούς, όσοι το ζητήσουν το έχουν, το ότι κάποια πρόσωπα «παίζουν» πολύ περισσότερο και άλλα λιγότερο αυτό είναι επιλογή τους, βρίσκουν χρόνο να παραχωρούν συνεντεύξεις και να εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα, βρίσκουν χρόνο να είναι κοντά στην ροή των γεγονότων, ο δημοσιογράφος απλά αμερόληπτα τους προβάλει.

Κι έρχεται η στιγμή, που χάνεις τον εαυτό σου| Σε μια κτητική αντωνυμία δεν της άρεσε το όνομα της και ήθελε να το αλλάξει

Ήτανε μια φορά μια κτητική αντωνυμία, που δεν της άρεσε το όνομα της και ήθελε να το αλλάξει.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν της είχε πει πόσο ωραίο όνομα είχε. Κανείς δεν την είχε βοηθήσει να δει ότι από μόνο του το όνομα της, είχε υπόσταση. Αντίθετα, όλοι της έλεγαν ότι για να μπορέσουν να την αποδεχτούν στον κόσμο που γεννήθηκε, έπρεπε πρώτα από όλα να αλλάξει το όνομα της.

Πάλεψε, είναι η αλήθεια. Πάλεψε μόνη της στην αρχή να αποδείξει ότι το πρόβλημα δεν ήταν στο όνομά της, αλλά στην ουσία του.

Όλοι γύρω της όμως επέμεναν ότι η αλλαγή του ονόματος θα έφερνε και την πολυπόθητη αλλαγή στην ουσία. 

Η Γάτα μου (…έχει ένα αυτί)

-Η Γάτα μου έχει ένα αυτί, δεν την θέλει κανένας γάτος στην γειτονία, το βλέπω στα μάτια της ο πόνος είναι μεγάλος και η στενοχώρια της αβάσταχτη.

-Όλες οι γάτες βρίσκουν ταίρι και ζευγαρώνουν μόνο η δική μου δεν μπορεί, την απορρίπτουν όλοι οι γάτοι την ειρωνεύονται και την περιπαίζουν.

-Μια μέρα εμφανίστηκε ένας ξένος Γάτος με ένα μάτι, ταίριαξε αμέσως με την Γάτα μου, έκαναν παρέα, έβγαιναν βόλτα συχνά, ζευγάρωσαν και έφεραν στον κόσμο τρία χαριτωμένα γατάκια.

-Η Γάτα μου έγινε μητέρα, η ζωή της πήρε αξία! αισθανόταν περήφανη για τα «παιδιά» της, το έβλεπα το ένιωθα, παρατηρούσα πως τα καμάρωνε και πως τα πρόσεχε… όλα άλλαξαν, η Γάτα μου «κέρδισε τη ζωή!».-

Κεντρική ιδέα: Ο ήλιος βγαίνει για όλους!.

Κοινωνικού περιεχομένου| Η Ευτυχία χαμογέλασε

Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και, ξαφνικά, βλέπουν μες στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρίσκεται παγιδευμένη η Ευτυχία.

Τότε η πρώτη γυναίκα λέει:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως, μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή κι ευτυχισμένη έφυγε.
Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως, εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει κι ευτυχισμένη φεύγει.

Η μητέρα που είχε μόνο ένα μάτι| Ντρεπόταν γι' αυτήν, κι ώρες – ώρες τη μισούσε

Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στη φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μη μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με ένα μάτι, μονόφθαλμης.

Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα. Μα, από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του!

Κοινωνικά θέματα| Τέσσερις διαφορετικοί τρόποι ζωής

Μια φορά και ένα καιρό ένας σοφός είχε τέσσερις μαθητές, οι οποίοι υπερείχαν σε ικανότητες συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Μια μέρα, λοιπόν, συγκεντρώθηκαν και οι τέσσερις και ο σοφός απευθύνθηκε στον πρώτο του μαθητή, «Πες μου τι βλέπεις όταν εξετάζεις τον κόσμο».

«Βλέπω αγριότητα. Ο πλανήτης είναι εγκλωβισμένος. Ο κόσμος κρύβεται από την αλήθεια. Υπάρχουν τα σωματίδια στην ατμόσφαιρα και η όξινη βροχή. Τα δάση καταστρέφονται και σαν αποτέλεσμα και το όζον μαζί τους. Υπάρχει τόσο μεγάλη άγνοια και ιδιοτέλεια.

Ο γενναίος στρατιώτης (ήταν πιστός φίλος!)

-Μετά τη μάχη ένας στρατιώτης ζήτησε άδεια από τον διοικητή του να πάει πίσω στο πεδίο της μάχης να βρει τον χαμένο φίλο του.

-Ο διοικητής του είπε ότι είναι μάταιο να πάει, θα είναι ήδη σκοτωμένος, ο στρατιώτης δεν άκουσε την εντολή  και πήγε! τον βρήκε και τον έφερε πίσω.

-Ο διοικητής τον είδε να τον κρατάει στα χέρια και είπε: Είδες, είναι σκοτωμένος άδικα πήγες.

-Ο γενναίος στρατιώτης απάντησε: Όταν τον βρήκα ήταν τραυματισμένος βαριά αλλά ακόμα ζωντανός, πριν πεθάνει πρόλαβε να μου πει: Το ήξερα ότι θα με ψάξεις, το ήξερα ότι θα έρθεις, σε περίμενα! Αυτά τα λόγια μου φτάνουν, έκανα αυτό που έπρεπε ... έτσι είναι οι φίλοι.-

Ο επιζών (της αμαξοστοιχίας 222)

-Με την 222 ταχεία αμαξοστοιχία ταξίδευαν δυο παλιοί γνώριμοι, ο Άπιστος και ο Πιστός, καθόταν στην ίδια σειρά των καθισμάτων.

 -Το κάθισμα του Πιστού ήταν ξεβιδωμένο και κουνούσε δεν μπορούσε να βολευτεί, ο Άπιστος για να του αποδείξει ότι τον διακρίνει αγάπη και καλοσύνη πρότεινε να αλλάξουν.

 -Ο Πιστός με ανακούφιση το δέχτηκε και τον ευχαρίστησε, μετά από λίγη ώρα ακούστηκαν δυο έντονα παρατεταμένα σφυρίγματα και ακολούθησε μια σφοδρή σύγκρουση με έναν εκκωφαντικό κρότο.

 -Από ανθρώπινο λάθος οδηγηθήκαν δυο τρένα στην ίδια γραμμή, η σύγκρουση ήταν μοιραία όλοι βρήκαν τραγικό θάνατο εκτός από τον Άπιστο που καθόταν στο ξεβιδωμένο κάθισμα.

-Εκτινάχτηκαν μαζί από το παράθυρο σε μια βαμβακοκαλλιέργεια, κατατρομαγμένος με «χαμένα» σχεδόν τα λογικά του συνειδητοποίησε ότι ήταν ο μόνος επιζών του δυστυχήματος.

 -Έπεσε στα γόνατα και αναφώνησε με δύναμη ψυχής «θαύμα!... έγινε θαύμα! Κύριε δεν υπήρξα ποτέ πιστός από σήμερα όμως δέος και πίστη πλημμύρισαν τη ψυχή μου, προσδοκώ δε να με κρίνεις με επιείκεια όταν έρθει η ώρα να παραδώσω την ψυχή μου Σε Σένα»!.-

Πραγματοποιήθηκε η κοπή της βασιλόπιταςτωνακαδημιώνχάντμπολ του Αμύντα Αμυνταίου

Σε γιορτινό κλίμα πραγματοποιήθηκε ο ετήσιος Αγιασμός και η κοπή της βασιλόπιτας των ακαδημιών χάντμπολ του Αμύντα Αμυνταίου, το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023, στο ΔΑΚ Αμυνταίου. Ο πατήρ Γεώργιος τέλεσε την ακολουθία του Αγιασμού και στη συνέχεια ευλόγησε τη βασιλόπιτα.

Ο πρόεδρος του συλλόγου κος. Γιώργος Θεοχαρίδης, αφού καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, έκανε ένα σύντομο διοικητικό απολογισμό και ευχήθηκε υγεία, ευημερία και προκοπή.

Κοπή πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας στην Στέγη Ποντίων Αμυνταίου και Περιχώρων και στον Σύλλογο Φίλων Αγίου Όρους Φλώρινας

Αντωνιάδης Γιάννης: Ευχαριστώ θερμά τα Διοικητικά Συμβούλια και τους φίλους για την ευγενική τους πρόσκληση και την εγκάρδια υποδοχή και φιλοξενία τους.

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

Πηγή από f.b Γιάννης Αντωνιάδης

Κοπή πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Υποδεχθήκαμε το 2023 στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας με την κοπή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, καθώς και των στελεχών που υπηρετούν στο Υπουργείο.

Ευχές για καλή χρονιά με υγεία, δημιουργία και συνθήκες ευημερίας για όλους.

Παραμένουμε στις επάλξεις του καθήκοντος, συνεχίζουμε ακούραστα τη δουλειά μας.

ΠΗΓΗ: Nikos I. Panagiotopoulos

Το αγόρι (της πρωτοχρονιάς)

 

-Ένα αγόρι ήθελε ένα ζεστό παλτό, την παραμονή της πρωτοχρονιάς είπε στους γονείς του ότι το βράδυ πριν πλαγιάσει θα το ζητήσει από τον Άι  Βασίλη, οι γονείς του δεν μπορούσαν να το αγοράσουν και έτσι του είπαν με πόνο ψυχής ότι δεν υπάρχει Άι Βασίλης και να μην το περιμένει.

-Εκείνη την στιγμή περνούσε από το παράθυρο του φτωχόσπιτου ένας άστεγος, άκουσε όλα όσα είπαν και στην επόμενη γωνία του δρόμου στάθηκε μπροστά σε μια βιτρίνα με ρούχα έβγαλε τα χρήματα που είχε τα μέτρησε τα ξανά μέτρησε και είδε ότι αν πάρει παλτό στο αγόρι δεν θα έχει να φάει τις επόμενες μέρες.

-Για μια στιγμή πήρε το βλέμμα του από την βιτρίνα και το έστρεψε απέναντι στο μπακάλικο έκανε μερικά βήματα προς αυτό μα γρήγορα σταμάτησε, επέστρεψε και το αγόρασε.

-Νωρίς το ξημέρωμα με προσοχή το άφησε στο παράθυρο του αγοριού χτύπησε το τζάμι και έφυγε, ο μικρός ξύπνησε και αντίκρισε το πολυπόθητο παλτό που ονειρευόταν, η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη που έτρεξε αμέσως στους γονείς του λέγοντας, «Υπάρχει Άι Βασίλης!!! κοιτάξτε μου έφερε το παλτό που ζήτησα».

-Την ίδια μέρα η ζωή του άστεγου άλλαξε ο έμπορος ενδυμάτων τον ακολούθησε, είδε την πράξη, την εκτίμησε, τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε δουλειά και σπίτι!.-

Ηθικό δίδαγμα: Τον καλοκάγαθο άνθρωπο που δίνει από το στέρημα δεν τον ξεχνά ο Δημιουργός.

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος

Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος

TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Εκτιμήστε αυτό που έχετε

 

Μια φορά κι ένα καιρό, ένας νεαρός είχε σταθεί στη μέση της πόλης και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σ' όλη την περιοχή. Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του, που ήταν τέλεια. Δεν υπήρχε ούτε σημάδι, ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της. Κι όλοι τότε συμφώνησαν ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη καρδιά που είχαν δει ποτέ τους.
Ο νεαρός μας ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν φωνάζοντας για την ωραία του καρδιά. Ξάφνου ένας γέρος στάθηκε μπροστά στον κόσμο κι είπε, "Όμως η καρδιά σου δεν πλησιάζει την ομορφιά της δικής μου καρδιάς."
Ο κόσμος, αλλά και το παλικάρι, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα. Χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές. Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα, που όμως δεν ταίριαζαν καλά με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες. Κι αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα, απ' όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια.
Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο - πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη, σκέφτονταν ;

"Ζητείται αγάπη"

 

Κάποιος διάβασε κάποτε μια αγγελία στην εφημερίδα, που τότε του φάνηκε πολύ αστεία: «Ζητείται αγάπη». Δυο λέξεις που κρύβουν μέσα τους έναν κόσμο ολόκληρο. Μια κραυγή ανθρωπιάς, ίσως, στον υπερμοντέρνο κόσμο μας. Αγάπη, είναι εκείνο το συναίσθημα που σε κάνει να θες να αγκαλιάσεις όλο τον κόσμο και να τον κλείσεις στην καρδιά σου, εκείνο το συναίσθημα που σε κάνει να πονάς με τον πονεμένο, να γελάς με τον ευτυχισμένο, ο ήλιος να σου φαίνεται πιο λαμπρός.

 Η αγάπη δεν κοιτά τάξεις, φύλο και ηλικία. Είναι πλατιά κι εκεί μπορούν να βρουν ζεστό καταφύγιο και θαλπωρή όλοι. Μέσα σ’ αυτό το υπέροχο συναίσθημα που δεν έχει μέτρο και όριο, μπορείς να νιώσεις ολόκληρος, άνθρωπος πραγματικός.

Το κορίτσι (των Χριστουγέννων)

 

-Σε ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι στην άκρη ενός μεγάλου λιβαδιού ζούσε  μια μητέρα με την επτάχρονη κόρη της. Ήταν φτωχοί μα καλοπροαίρετοι αγαθοί και βαθιά θρησκευόμενοι, δεν είχαν στον κόσμο κανέναν ζούσαν με μια μικρή σύνταξη που τους άφησε ο πατέρας.

-Η μητέρα αρρώστησε βαριά τα οικονομικά δεν της επέτρεπαν να πάει στον γιατρό, έτσι ένα κρύο απόγευμα του Δεκέμβρη κάλεσε την κόρη και είπε: «Σε λίγο φεύγω από την ζωή, εκεί που θα πάω θα σε νοιάζομαι θα σε προσέχω θα σε βλέπω και θα σε προστατεύω».

-Η κόρη έγειρε το κεφάλι στο στήθος της μητέρας και είπε: «Μου έμαθες να πλέω στο ποτάμι της ζωής με ασφάλεια, να πηγαίνω σχολείο να σέβομαι τους μεγάλους να μην λέω ψέματα και να προσεύχομαι κάθε βράδυ πριν πλαγιάσω, θα τα καταφέρω μητέρα να είσαι ήσυχη εκεί που θα πας».