-Σε μια μεγάλη εύφορη κοιλάδα ζούσε ένας Ελέφαντας, θεωρούσε τον εαυτό του σπουδαίο και περηφανευόταν για το μέγεθος του.
-Ένα απόγευμα καθώς έκανε
περίπατο χώθηκε ανάμεσα στα πόδια του ένα Ποντίκι, με τρεμάμενη φωνή του είπε:
Σώσε με από την Γάτα και εγώ θα στο ανταποδώσω.
-Ο Ελέφαντας ξέσπασε σε
δυνατά γέλια ήταν τόσο δυνατά που ακούστηκαν σε όλη την κοιλάδα, με την
προβοσκίδα του έδωσε μια στην Γάτα και την πέταξε σαράντα μέτρα μακριά.
-Σου έσωσα την ζωή γιατί με
έκανες να γελάσω, εσύ ένα ταπεινό ποντικάκι τι βοήθεια μπορείς να δώσεις σε
εμένα τον σπουδαίο είπε ο Ελέφαντας.
-Καθώς έφευγε το Ποντίκι μονολόγησε
δυνατά να το ακούσει ο Ελέφαντας: Σε ευχαριστώ! αλλά πάψε να παριστάνεις τον
σπουδαίο, η ζωή θέλει σύνεση.
-Μετά από λίγους μήνες ήρθαν
κυνηγοί για να πιάσουν άγρια ζώα προκειμένου να τα πάνε στο τσίρκο της διπλανής
πόλης, την ίδια νύχτα ο Ελέφαντας αιχμαλωτίστηκε στην παγίδα τους…το Ποντίκι
πλησίασε με προσοχή και είπε στον Ελέφαντα: Είμαι ο «ταπεινός» Ποντικός σε λίγα
λεπτά θα σου χαρίσω την ελευθερία και άρχισε να κόβει με τα δόντια το χοντρό
σχοινί. Ο Ελέφαντας λύθηκε!... πριν πάρει τον δρόμο προς την ελευθερία ευχαρίστησε
εγκάρδια τον Ποντικό.-
Κεντρική ιδέα: Κανείς δεν είναι τόσο
σπουδαίος για να μην έχει την ανάγκη του άλλου και κανείς δεν είναι τόσο ταπεινός
για να μην μπορεί να βοηθήσει.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Διαχ. στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
