-Πριν πολλά χρόνια στην επιφάνεια του φεγγαριού κατοικούσαν όλα τα ζώα, το Φεγγάρι και ο Λύκος ερωτεύτηκαν, η αγάπη τους ήταν τόσο μεγάλη που προκαλούσε ζήλια και φθόνο στα άλλα.
-Η πονηρή Αλεπού μη μπορώντας να αντέξει την απόρριψη φρόντισε (δήθεν τυχαία) να συναντηθεί με τον λύκο, ο Λύκος την χαιρέτησε και ρώτησε: Πως από τα μέρη μας κυρά Αλεπού;
-Η Αλεπού προσποιούμενη την αδιάφορη είπε: Μπα, τίποτα το σπουδαίο το Φεγγάρι θέλει λίγα λουλούδια από την γη και λέω να κατέβω να τα μαζέψω.
-Ο Λύκος δεν απάντησε προχώρησε και μονολόγησε: Δεν είναι σωστό να πάει η Αλεπού λουλούδια στο Φεγγάρι μου, έκανε μια δρασκελιά και βρέθηκε στην γη, μη γνωρίζοντας ότι όσοι κατεβαίνουν δεν μπορούν να επιστρέψουν ξανά.
-Από τότε το Φεγγάρι βγαίνει μόνο τις νύχτες στον ουρανό, ο Λύκος το κοιτά σπαράζει και κλαίει.-
Κεντρική ιδέα: Η πονηριά είναι το «εργαλείο» του αδύνατου απέναντι στο δυνατό.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Αν σας άρεσε μπορείτε να το μοιραστείτε στα social media κάνοντας «κλικ» σε ένα από τα εικονίδια (κοινή χρήση) της επιλογής σας.
