-Έρχονται
στιγμές που η μοίρα παίζει παιχνίδια στους ανθρώπους, αναζητάς λίγη σκιά να
ξαποστάσεις λίγο νερό να ξεδιψάσεις και δεν βρίσκεις πουθενά.
-Έρχονται
στιγμές που ταυτίζεσαι με την μοναξιά, βλέπεις να χάνεται η αγάπη σε ένα παλιό
αλγόριθμο, να αυτοκτονεί το πάθος να γίνονται σπάνιες οι λέξεις και ακριβό το
χάδι.
-Έρχονται
στιγμές που βλέπεις τη ζωή μονότονα, λουλούδια χωρίς χρώματα, μαυρόασπρα
λιβάδια, αέρας καυτός να ανεμίζει στις παρυφές των δέντρων και αυτά να λυγάν
από κάψα.
-Έρχονται
στιγμές που βλέπεις το σκοτάδι να παραμερίζει το φως, οι σκιές να διώχνουν τον ήλιο, τα βράδια το
ολόγιομο φεγγάρι να μην αγγίζει τα νερά της θάλασσας.
-Έρχονται
στιγμές που αισθάνεσαι ότι η ζωή σε αδίκησε, πυρπόλησε τα όνειρα σου, νιώθεις
ότι άφησες τον Ποσειδώνα να βουλιάξει τα όνειρα σου στην τρικυμία του μυαλού
σου.
-Έρχονται
στιγμές που καταλαβαίνεις ότι τα έκανες όλα λάθος, γιατί έθεσες το λάθος σε
λάθος βάση σε λάθος στιγμή σε λάθος χρόνο με λάθος επιλογή.-
Κεντρική ιδέα: Η
ζωή «αποταμιεύει» τα λάθη μας, αργά ή γρήγορα τα φέρνει μπροστά μας.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος - Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com