-Ένας
βουλευτής ταξίδευε στην εθνική οδό, η πολύωρη οδήγηση σε συνδυασμό με την
απρόσμενη βροχή τον κούρασαν, έτσι αποφάσισε να σταματήσει στο πρώτο κατάστημα
που θα βρει.
-Για
καλή του τύχη μετά από λίγα λεπτά βρήκε ένα εστιατόριο, μπαίνοντας μέσα
διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα ελεύθερο τραπέζι και έκανε να φύγει, εκείνη
την ώρα τον είδε ο σερβιτόρος και προθυμοποιήθηκε να τον εξυπηρετήσει.
-Σε
ένα τραπέζι καθόταν ένας εργολάβος, ο σερβιτόρος τον πλησίασε και του πρότεινε
να κάτσει μαζί του ο βουλευτής, ο εργολάβος έγνεψε καταφατικά τον σερβιτόρο και
έκανε νεύμα στον βουλευτή να πλησιάσει, η ώρα πέρασε και ο εργολάβος προθυμοποιήθηκε να πληρώσει το
«πλούσιο» τραπέζι, έστρεψε το βλέμμα του στον σερβιτόρο και του έγνεψε να
έλθει, ο σερβιτόρος τον πλησίασε και ο εργολάβος εκνευρισμένος είπε: «Θα περιμένω πολύ ώρα ακόμα
να μου φέρεις τα ρέστα».
-Ο
σερβιτόρος έκπληκτος απαντά: «Μα κύριε δεν με πληρώσατε».
-Ο
εργολάβος θυμωμένος λέει: «Έχει αρκετή ώρα που σου έδωσα ένα εκατοστάρικο και
περιμένω τα ρέστα, θα κρατήσει πολύ αυτό το αστείο».
-Ο
σερβιτόρος ξαφνιασμένος αλλά γεμάτος ελπίδα απευθύνεται στον βουλευτή: «Κύριε!
εσείς τα είδατε όλα, πείτε την αλήθεια, είδατε να με πληρώνει;»
Ο
βουλευτής κατέβασε το κεφάλι και με χαμηλή φωνή απάντησε: «Δεν μπορώ να πάρω
θέση, μαζί τα φάγαμε…».-
Κεντρική ιδέα: Πολιτικοί
και εργολάβοι στο ίδιο τηγάνι.
Σπύρος Α.
Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
- Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com
