Έχει πλέον περάσει
η εποχή που μόνο ο πατέρας κέρδιζε το ψωμί της οικογένειας. Παλαιότερα στην
τυπική οικογένεια, η μητέρα μεριμνούσε για το σπίτι, το νοικοκυριό και φρόντιζε
τα παιδιά όταν επέστρεφαν από το σχολείο. Η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει
δραματικά και οι πλείστες μητέρες σήμερα εργάζονται. Πολύ συχνά όταν τα παιδιά
επιστρέφουν πίσω στο σπίτι, τα φροντίζουν άλλοι μέχρι που οι γονείς να
τελειώσουν με τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Δεν είναι λίγα τα παιδιά,
ακόμη και πολύ νεαρής ηλικίας που μετά το σχολείο μένουν μόνα τους στο σπίτι
για πολλές ώρες.Για τους γονείς οι συνθήκες αυτές δεν ιδανικές ούτε ευχάριστες.
Σίγουρα θα προτιμούσαν διαφορετικά. Όμως οι τόσες πολλές οικονομικές υποχρεώσεις
που βαραίνουν σήμερα τις οικογένειες, δεν αφήνουν άλλη επιλογή από την
αναγκαστική επαγγελματική απασχόληση και των δύο γονέων.Τα ερωτήματα που
απασχολούν και στην ουσία βασανίζουν τους γονείς είναι πολλά και
δικαιολογημένα:
1.Ποιες είναι οι
επιδράσεις της κατάστασης αυτής στα παιδιά;
2.Πώς μπορούν οι γονείς να προβλέπουν και να ελέγχουν ποιες καθημερινές εμπειρίες θα βιώνουν τα παιδιά τους κατά την πολύωρη απουσία τους;
3.Ποιες μπορεί να είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες για την οικογενειακή ζωή και την εξέλιξη των παιδιών της νέας αυτής τάξης των πραγμάτων;
2.Πώς μπορούν οι γονείς να προβλέπουν και να ελέγχουν ποιες καθημερινές εμπειρίες θα βιώνουν τα παιδιά τους κατά την πολύωρη απουσία τους;
3.Ποιες μπορεί να είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες για την οικογενειακή ζωή και την εξέλιξη των παιδιών της νέας αυτής τάξης των πραγμάτων;
Οι ειδικοί
επισημαίνουν ότι όταν και οι δύο γονείς εργάζονται μπορούν να συμβούν
τουλάχιστον δύο καταστάσεις στις οποίες ο γονικός ρόλος υποφέρει επικίνδυνα. Στην
πρώτη κατάσταση, ορισμένοι γονείς μπορεί να δείχνουν σημεία λιγότερου
ενδιαφέροντος για την ανατροφή των παιδιών τους ή να είναι λιγότερο αισθηματικά
διαθέσιμοι για τα παιδιά τους. Ο ξέφρενος ρυθμός της ζωής τους, οι απαιτήσεις
και αγωνίες που συνοδεύουν τη δουλειά τους, δεν τους επιτρέπουν να προσφέρουν
την απαιτούμενη για τα παιδιά τους προσοχή, αγάπη και φροντίδα με την ορθή
συναισθηματική διάσταση που τόσο καλά μπορούν τα παιδιά να διαισθάνονται. Στη
δεύτερη κατάσταση, οι γονείς φοβούνται να τοποθετούν όρια στα παιδιά τους. Λόγω
της δικής τους δύσκολης κατάστασης, δεν έχουν την αυτοπεποίθηση για την
αυστηρότητα που απαιτείται για την τοποθέτηση ορίων. Οι πολλές ώρες απουσίας
τους, σωματικής ή ψυχικής, τους αδυνατίζει ακόμη περισσότερο στο ρόλο της
οριοθέτησης των παιδιών. Όμως η τοποθέτηση ορίων είναι βασική και εξαιρετικά
σημαντική συνιστώσα για την ανάπτυξη και ανατροφή των παιδιών. Προσφέρει την
ασφάλεια που χρειάζονται τα παιδιά, συμβάλλει στην ευτυχία τους όταν θα είναι
ενήλικες και η εφαρμογή τους είναι βασικό στοιχείο για την υιοθέτηση από τα
παιδιά των αξιών που θέλουν να τους διδάξουν και να τους δώσουν οι γονείς
τους. Η αναγνώριση, μελέτη και κατανόηση των καταστάσεων που
δημιουργούνται λόγω της επαγγελματικής απασχόλησης των δύο γονέων και των
απαιτήσεων της σύγχρονης οικογενειακής ζωής, επιτρέπουν μια καλύτερη πορεία
στην αντιμετώπιση τους. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούμε και τα θετικά που
αποφέρει η επαγγελματική απασχόληση και των δύο γονέων. Η οικογένεια μπορεί να
έχει ένα σημαντικά μεγαλύτερο εισόδημα, γεγονός που μειώνει το οικονομικό στρες
που βιώνει. Παράλληλα όταν και οι δύο γονείς εργάζονται, δημιουργείται
μεγαλύτερη ισότητα στους ρόλους του πατέρα και της μητέρας. Επίσης ανάλογα με
το είδος των απασχολήσεων και των αξιών μιας οικογένειας, ο άντρας μπορεί να
λαμβάνει μεγαλύτερο μέρος στη φροντίδα των παιδιών από ότι παραδοσιακά γινόταν.
Στην ανατροφή των
παιδιών, οι αξίες πρέπει να διδάσκονται και να εφαρμόζονται, η τοποθέτηση ορίων
και η πειθαρχία πρέπει να γίνονται χωρίς αμέλεια, με αλληλοστήριξη των γονιών
παρά τις δυσκολίες που έχει η επαγγελματική απασχόληση και των δύο, για το
καλύτερο των παιδιών τους.
