Κυριακή 22 Απριλίου 2018

Ένας προϊστάμενος που θέλει να είναι όχι μόνο καλός αλλά και αποτελεσματικός, πρέπει να έχει δεξιότητες σε πολλούς τομείς.
Παράλληλα είναι αναγκαίο να έχει την ικανότητα να είναι πάντοτε ένας καλός μαθητής με δίψα για μάθηση και να χαρακτηρίζεται από μεγάλη υπομονή, σεβασμό και προσοχή, ιδιαίτερα όταν ακούει τους άλλους.
Αρχικά είναι πολύ σημαντικό να αποτελεί ένα παράδειγμα που οι άλλοι να θέλουν να μιμηθούν. Αυτό φυσικά δεν κτίζεται σε μια μέρα ή σε λίγο χρονικό διάστημα. Όλες οι ενέργειες που έχει κάνει ο προϊστάμενος διαχρονικά στον οργανισμό που δραστηριοποιείται, καθορίζουν κατά πόσο οι υπόλοιποι εργαζόμενοι θα τον εμπιστεύονται, θα συνεργάζονται μαζί του και θα το βοηθούν. 

Ένας επιτυχημένος προϊστάμενος ξέρει να κτίζει επιτυχημένες προσωπικές σχέσεις. Είναι ικανός να φροντίζει για τους άλλους, να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους, δείχνει σεβασμό στον καθένα ξεχωριστά, οποιαδήποτε και αν είναι η θέση του.
Είναι προσεκτικός στις ευαισθησίες των άλλων και έτσι κερδίζει την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των άλλων εργαζομένων στον τομέα του.

Ο αποτελεσματικός προϊστάμενος φροντίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα θέματα επικοινωνίας. Επικοινωνεί προσωπικά, με γραπτά σημειώματα ή με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Δεν αφήνει εκκρεμότητες στην επικοινωνία του με τους άλλους, είναι συνεπής στις δεσμεύσεις του όταν πρόκειται να επικοινωνήσει με κάποιον.
Ο προϊστάμενος που κερδίζει, είναι αυτός που ξέρει να κτίζει την ομάδα του. Είναι αυτός που αποτελεί τον καταλύτη για να συνεργάζονται και να επικοινωνούν καλύτερα τα μέλη της ομάδας του μεταξύ τους.
Ο αρχηγός που ξέρει να κτίζει και να ενδυναμώνει καλύτερα την ομάδα του, καταφέρνει να κάνει τους ανθρώπους που εργάζονται για αυτόν να είναι πιο δημιουργικοί, αποτελεσματικότεροι και περισσότερο παραγωγικοί.
Εκτός από τις δεξιότητες στον τομέα της οργάνωσης των ανθρώπων και στην ψυχολογία των διαπροσωπικών σχέσεων, ο καλός προϊστάμενος πρέπει να αντιλαμβάνεται πολύ καλά τις οικονομικές παραμέτρους που επηρεάζουν την επιχείρηση ή τον οργανισμό στον οποίο εργάζεται. Η κατανόηση αυτή πρέπει να συνδυάζεται με τις μεθόδους συμπεριφοράς προς το ανθρώπινο δυναμικό με στόχο τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και της κερδοφορίας σε όλα τα επίπεδα.
Ο ικανός διευθυντής, δεν βλέπει μόνο το παρόν και το παρελθόν. Πάντοτε σκέφτεται και μεριμνά για το μέλλον. Φροντίζει για την εκπαίδευση των υφισταμένων του, ψάχνει τρόπους για να βελτιώνουν τις δεξιότητες τους.
Φροντίζει να γίνονται επί τόπου στο χώρο εργασίας, εκπαιδευτικές δραστηριότητες ή μεριμνά για την αποστολή των μελών της ομάδας του αλλού σε συνέδρια ή άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Ο επιτυχημένος αρχηγός, δίνει όραμα, τοποθετεί στόχους, βελτιώνει τις μεθόδους εργασίας, δίνει την ευκαιρία στα μέλη της ομάδας του να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ελέγχει τα αποτελέσματα, αναγνωρίζει και επικροτεί την πρόοδο και τα επιτεύγματα των άλλων. 
Ταυτόχρονα δίνει ο ίδιος το καλό παράδειγμα έμπρακτα για τα όσα εισηγείται.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλα που μπορεί να κάνει ο προϊστάμενος μιας ομάδας για να είναι ο ίδιος επιτυχημένος αλλά παράλληλα να οδηγεί την ομάδα του σε νέα ψηλά επίπεδα προόδου και επιτυχίας.
Όμως πιστεύουμε ότι οι πιο πάνω εισηγήσεις μας, μπορούν να προσθέσουν πολλά στον προϊστάμενο μιας ομάδας αλλά και στους υφισταμένους του για μια καλύτερη και παραγωγικότερη, χαρακτηρισμένη από επιτυχίες, επαγγελματική και προσωπική ζωή.


Πως θα γίνετε καλύτερος προϊστάμενος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ένας προϊστάμενος που θέλει να είναι όχι μόνο καλός αλλά και αποτελεσματικός, πρέπει να έχει δεξιότητες σε πολλούς τομείς.
Παράλληλα είναι αναγκαίο να έχει την ικανότητα να είναι πάντοτε ένας καλός μαθητής με δίψα για μάθηση και να χαρακτηρίζεται από μεγάλη υπομονή, σεβασμό και προσοχή, ιδιαίτερα όταν ακούει τους άλλους.
Αρχικά είναι πολύ σημαντικό να αποτελεί ένα παράδειγμα που οι άλλοι να θέλουν να μιμηθούν. Αυτό φυσικά δεν κτίζεται σε μια μέρα ή σε λίγο χρονικό διάστημα. Όλες οι ενέργειες που έχει κάνει ο προϊστάμενος διαχρονικά στον οργανισμό που δραστηριοποιείται, καθορίζουν κατά πόσο οι υπόλοιποι εργαζόμενοι θα τον εμπιστεύονται, θα συνεργάζονται μαζί του και θα το βοηθούν. 

Ένας επιτυχημένος προϊστάμενος ξέρει να κτίζει επιτυχημένες προσωπικές σχέσεις. Είναι ικανός να φροντίζει για τους άλλους, να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους, δείχνει σεβασμό στον καθένα ξεχωριστά, οποιαδήποτε και αν είναι η θέση του.
Είναι προσεκτικός στις ευαισθησίες των άλλων και έτσι κερδίζει την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των άλλων εργαζομένων στον τομέα του.

Ο αποτελεσματικός προϊστάμενος φροντίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα θέματα επικοινωνίας. Επικοινωνεί προσωπικά, με γραπτά σημειώματα ή με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Δεν αφήνει εκκρεμότητες στην επικοινωνία του με τους άλλους, είναι συνεπής στις δεσμεύσεις του όταν πρόκειται να επικοινωνήσει με κάποιον.
Ο προϊστάμενος που κερδίζει, είναι αυτός που ξέρει να κτίζει την ομάδα του. Είναι αυτός που αποτελεί τον καταλύτη για να συνεργάζονται και να επικοινωνούν καλύτερα τα μέλη της ομάδας του μεταξύ τους.
Ο αρχηγός που ξέρει να κτίζει και να ενδυναμώνει καλύτερα την ομάδα του, καταφέρνει να κάνει τους ανθρώπους που εργάζονται για αυτόν να είναι πιο δημιουργικοί, αποτελεσματικότεροι και περισσότερο παραγωγικοί.
Εκτός από τις δεξιότητες στον τομέα της οργάνωσης των ανθρώπων και στην ψυχολογία των διαπροσωπικών σχέσεων, ο καλός προϊστάμενος πρέπει να αντιλαμβάνεται πολύ καλά τις οικονομικές παραμέτρους που επηρεάζουν την επιχείρηση ή τον οργανισμό στον οποίο εργάζεται. Η κατανόηση αυτή πρέπει να συνδυάζεται με τις μεθόδους συμπεριφοράς προς το ανθρώπινο δυναμικό με στόχο τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και της κερδοφορίας σε όλα τα επίπεδα.
Ο ικανός διευθυντής, δεν βλέπει μόνο το παρόν και το παρελθόν. Πάντοτε σκέφτεται και μεριμνά για το μέλλον. Φροντίζει για την εκπαίδευση των υφισταμένων του, ψάχνει τρόπους για να βελτιώνουν τις δεξιότητες τους.
Φροντίζει να γίνονται επί τόπου στο χώρο εργασίας, εκπαιδευτικές δραστηριότητες ή μεριμνά για την αποστολή των μελών της ομάδας του αλλού σε συνέδρια ή άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Ο επιτυχημένος αρχηγός, δίνει όραμα, τοποθετεί στόχους, βελτιώνει τις μεθόδους εργασίας, δίνει την ευκαιρία στα μέλη της ομάδας του να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ελέγχει τα αποτελέσματα, αναγνωρίζει και επικροτεί την πρόοδο και τα επιτεύγματα των άλλων. 
Ταυτόχρονα δίνει ο ίδιος το καλό παράδειγμα έμπρακτα για τα όσα εισηγείται.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλα που μπορεί να κάνει ο προϊστάμενος μιας ομάδας για να είναι ο ίδιος επιτυχημένος αλλά παράλληλα να οδηγεί την ομάδα του σε νέα ψηλά επίπεδα προόδου και επιτυχίας.
Όμως πιστεύουμε ότι οι πιο πάνω εισηγήσεις μας, μπορούν να προσθέσουν πολλά στον προϊστάμενο μιας ομάδας αλλά και στους υφισταμένους του για μια καλύτερη και παραγωγικότερη, χαρακτηρισμένη από επιτυχίες, επαγγελματική και προσωπική ζωή.


Το εξαιρετικά έντονο στρες προκαλεί τη διακοπή της ανάπτυξης των μαλλιών και στη συνέχεια την πτώση τους.
Το σύνηθες στρες που βιώνουμε στην καθημερινή ζωή και στην εργασία μας, δεν είναι στις περισσότερες περιπτώσεις, αιτία έναρξης της πτώσης των μαλλιών.
Το υπερβολικό στρες που είναι αιτία πτώσης μαλλιών μπορεί να προκληθεί από έντονες σοβαρές συναισθηματικές καταστάσεις, από ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, το διαβήτη, από σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις και από ορισμένα φάρμακα. Επίσης γεγονότα της ζωής όπως η γέννηση ενός παιδιού ή μια αποβολή, προκαλούν ψηλού επιπέδου στρες που δυνατόν να προκαλέσει πτώση μαλλιών.
Η εγκυμοσύνη είναι μια σοβαρή αιτία απώλειας μαλλιών. Υπολογίζεται ότι μέχρι 45% των νέων μητέρων, παρουσιάζουν κάποιο βαθμό απώλειας μαλλιών λόγω του στρες που συνοδεύει τη γέννηση ενός παιδιού.
Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλές αιτίες στρες που βιώνουμε συχνά, μπορεί να ξεκινήσουν την πτώση των μαλλιών. Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να αντιληφθούμε ποια ήταν η συγκεκριμένη αιτία που άρχισε την πτώση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πτώσης μαλλιών λόγω στρες, τα μαλλιά θα ξανά βλαστήσουν εντός των 6 μηνών που θα ακολουθήσουν. Όμως σε σημαντικό ποσοστό, αυτό το είδος απώλειας μαλλιών είναι η απαρχή ενός σοβαρότερου μακροχρόνιου προβλήματος.
Πώς το στρες προκαλεί την πτώση των μαλλιών;
Τα μαλλιά μεγαλώνουν σε επαναλαμβανόμενους κύκλους. Η φάση της ενεργούς ανάπτυξης διαρκεί περίπου 2 χρόνια. Στη συνέχεια ακολουθούν 3 μήνες χωρίς μεταβολές και ακολούθως τα μαλλιά πέφτουν από το κεφάλι.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι τρίχες βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του κύκλου ανάπτυξης και πτώσης. Έτσι η πτώση των μαλλιών δεν γίνεται αντιληπτή. Είναι φυσιολογικό να χάνουμε περίπου 100 τρίχες από τα μαλλιά της κεφαλής κάθε μέρα.

Όμως σε περιπτώσεις που βιώνουμε έντονο στρες πολύ ψηλού βαθμού, υπολογίζεται ότι μέχρι 70% των μαλλιών μας, μπορεί να εισέλθουν πρόωρα στη φάση ανάπαυσης χωρίς μεταβολές που ονομάζεται τελογενές στάδιο.
Τρεις μήνες αργότερα, τα μαλλιά αυτά αρχίζουν να πέφτουν προκαλώντας σημαντική τριχόπτωση που γίνεται αντιληπτή (τελογενής πτώση).

Το άτομο που υφίσταται αυτό το φαινόμενο, δεν γίνεται εντελώς φαλακρό και η αραίωση των μαλλιών του δεν θα είναι πολύ εμφανής. Όμως η καθυστέρηση των 3 μηνών από τη στρεσσογόνο κατάσταση και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός, είναι οι λόγοι για τους οποίους δημιουργείται σύγχυση για το τι ήταν η αιτία του προβλήματος.
Ευτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μαλλιά θα αρχίσουν να φυτρώνουν ξανά εντός των 6 μηνών που ακολουθούν. Σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων όμως, η τελογενής απώλεια, μπορεί να είναι η αιτία έναρξης για μακροχρόνια πτώση των μαλλιών.
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά αρχίζετε να χάνετε μαλλιά, τότε πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε το δερματολόγο σας. Χρειάζεται να γίνει μια διαγνωστική διερεύνηση του προβλήματος ακόμη και στις περιπτώσεις που ένα στρεσσογόνο γεγονός ή άλλο, μπορεί να είναι η αιτία (γονιός που πρόσφατα έχασε ένα παιδί του, μητέρα που μόλις γέννησε ένα παιδί, νεαρή γυναίκα που σταμάτησε να παίρνει αντισυλληπτικά).
Μεταξύ των τεστ που πρέπει να γίνονται περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σιδήρου στον οργανισμό, η αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ορμονών.
Σε νεαρές γυναίκες είναι συχνό εύρημα τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό. Η χορήγηση σιδήρου ή η αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στη διατροφή, μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο απώλειας μαλλιών λόγω χαμηλού σιδήρου.
Βέβαια μια πολύ καλή συμβουλή για τον περιορισμό της πτώσης μαλλιών λόγω στρες, είναι να ελέγχετε και να χειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που το προκαλούν. Αντίθετα, περισσότερο έντονο στρες μπορεί να είναι αιτία μακροχρόνιας απώλειας μαλλιών.

Πτώση μαλλιών λόγω στρες;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το εξαιρετικά έντονο στρες προκαλεί τη διακοπή της ανάπτυξης των μαλλιών και στη συνέχεια την πτώση τους.
Το σύνηθες στρες που βιώνουμε στην καθημερινή ζωή και στην εργασία μας, δεν είναι στις περισσότερες περιπτώσεις, αιτία έναρξης της πτώσης των μαλλιών.
Το υπερβολικό στρες που είναι αιτία πτώσης μαλλιών μπορεί να προκληθεί από έντονες σοβαρές συναισθηματικές καταστάσεις, από ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, το διαβήτη, από σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις και από ορισμένα φάρμακα. Επίσης γεγονότα της ζωής όπως η γέννηση ενός παιδιού ή μια αποβολή, προκαλούν ψηλού επιπέδου στρες που δυνατόν να προκαλέσει πτώση μαλλιών.
Η εγκυμοσύνη είναι μια σοβαρή αιτία απώλειας μαλλιών. Υπολογίζεται ότι μέχρι 45% των νέων μητέρων, παρουσιάζουν κάποιο βαθμό απώλειας μαλλιών λόγω του στρες που συνοδεύει τη γέννηση ενός παιδιού.
Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλές αιτίες στρες που βιώνουμε συχνά, μπορεί να ξεκινήσουν την πτώση των μαλλιών. Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να αντιληφθούμε ποια ήταν η συγκεκριμένη αιτία που άρχισε την πτώση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πτώσης μαλλιών λόγω στρες, τα μαλλιά θα ξανά βλαστήσουν εντός των 6 μηνών που θα ακολουθήσουν. Όμως σε σημαντικό ποσοστό, αυτό το είδος απώλειας μαλλιών είναι η απαρχή ενός σοβαρότερου μακροχρόνιου προβλήματος.
Πώς το στρες προκαλεί την πτώση των μαλλιών;
Τα μαλλιά μεγαλώνουν σε επαναλαμβανόμενους κύκλους. Η φάση της ενεργούς ανάπτυξης διαρκεί περίπου 2 χρόνια. Στη συνέχεια ακολουθούν 3 μήνες χωρίς μεταβολές και ακολούθως τα μαλλιά πέφτουν από το κεφάλι.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι τρίχες βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του κύκλου ανάπτυξης και πτώσης. Έτσι η πτώση των μαλλιών δεν γίνεται αντιληπτή. Είναι φυσιολογικό να χάνουμε περίπου 100 τρίχες από τα μαλλιά της κεφαλής κάθε μέρα.

Όμως σε περιπτώσεις που βιώνουμε έντονο στρες πολύ ψηλού βαθμού, υπολογίζεται ότι μέχρι 70% των μαλλιών μας, μπορεί να εισέλθουν πρόωρα στη φάση ανάπαυσης χωρίς μεταβολές που ονομάζεται τελογενές στάδιο.
Τρεις μήνες αργότερα, τα μαλλιά αυτά αρχίζουν να πέφτουν προκαλώντας σημαντική τριχόπτωση που γίνεται αντιληπτή (τελογενής πτώση).

Το άτομο που υφίσταται αυτό το φαινόμενο, δεν γίνεται εντελώς φαλακρό και η αραίωση των μαλλιών του δεν θα είναι πολύ εμφανής. Όμως η καθυστέρηση των 3 μηνών από τη στρεσσογόνο κατάσταση και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός, είναι οι λόγοι για τους οποίους δημιουργείται σύγχυση για το τι ήταν η αιτία του προβλήματος.
Ευτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μαλλιά θα αρχίσουν να φυτρώνουν ξανά εντός των 6 μηνών που ακολουθούν. Σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων όμως, η τελογενής απώλεια, μπορεί να είναι η αιτία έναρξης για μακροχρόνια πτώση των μαλλιών.
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά αρχίζετε να χάνετε μαλλιά, τότε πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε το δερματολόγο σας. Χρειάζεται να γίνει μια διαγνωστική διερεύνηση του προβλήματος ακόμη και στις περιπτώσεις που ένα στρεσσογόνο γεγονός ή άλλο, μπορεί να είναι η αιτία (γονιός που πρόσφατα έχασε ένα παιδί του, μητέρα που μόλις γέννησε ένα παιδί, νεαρή γυναίκα που σταμάτησε να παίρνει αντισυλληπτικά).
Μεταξύ των τεστ που πρέπει να γίνονται περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σιδήρου στον οργανισμό, η αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ορμονών.
Σε νεαρές γυναίκες είναι συχνό εύρημα τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό. Η χορήγηση σιδήρου ή η αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στη διατροφή, μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο απώλειας μαλλιών λόγω χαμηλού σιδήρου.
Βέβαια μια πολύ καλή συμβουλή για τον περιορισμό της πτώσης μαλλιών λόγω στρες, είναι να ελέγχετε και να χειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που το προκαλούν. Αντίθετα, περισσότερο έντονο στρες μπορεί να είναι αιτία μακροχρόνιας απώλειας μαλλιών.

Οι πόνοι που μπορούν να έχουν τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό, το οποίο είναι όχι μόνο οδυνηρό αλλά μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες και τη σχολική απόδοση των κοριτσιών.
Περίπου το 65% των κοριτσιών παραπονιούνται για πόνους της κάτω κοιλιακής χώρας ή και για κράμπες κατά την εφηβεία. Ορισμένα κορίτσια μπορεί να έχουν τόσο σοβαρούς πόνους που μπορεί να υποχρεώνονται ν' απουσιάζουν από το σχολείο μερικές μέρες κάθε μήνα.
Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο και να χορηγούνται τα ανάλογα φάρμακα για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.
Οι πόνοι αυτοί συνήθως οφείλονται σε λειτουργικές αιτίες οι οποίες συνοδεύουν μια φυσιολογική ανατομική κατάσταση.
Όμως στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι έχουν μια ασυνήθιστη ένταση ή προκαλούν ζαλάδες και εμετούς μπορεί να υπάρχει μια άλλη ανωμαλία όπως η ενδομητρίωση ή ανατομικό πρόβλημα το οποίο πλέον να χρειάζεται εξειδικευμένη αντιμετώπιση εκτός από τα συνήθη αναλγησικά φάρμακα τα οποία καταπολεμούν τον πόνο.
Οι πόνοι και οι κράμπες που αισθάνονται τα κορίτσια οφείλονται σε συσπάσεις της μήτρας οι οποίες προκαλούνται από ενδογενείς χημικές ουσίες οι οποίες ονομάζονται προσταγλανδίνες. Οι προσταγλανδίνες εκκρίνονται από την μήτρα αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Οι μυς της μήτρας έχουν συσπάσεις και προκαλούν πόνο ο οποίος γίνεται αισθητός στην πλάτη, στη λεκάνη και στα πόδια. Τα περισσότερα κορίτσια νιώθουν τους πόνους αυτούς κατά τις πρώτες δύο μέρες της περιόδου τους.
Η έμμηνος ρήση (περίοδος) στα κορίτσια μπορεί να αρχίσει στις ηλικίες μεταξύ 9 και 16 ετών. Συνήθως αρχίζει μεταξύ 12 και 13 ετών.
Τα κορίτσια σε προχωρημένη εφηβική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κράμπες σε κάθε περίοδο. Οι πόνοι και κράμπες είναι συχνότερες στα κορίτσια που έχουν ωορρηξία σε κάθε κύκλο που είναι η ωρίμανση και απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι είναι πολύ έντονοι ή συνοδεύονται από ζαλάδες και εμετούς πρέπει ένας ειδικός γιατρός όπως ένας γυναικολόγος με ειδικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, να εξετάσει την έφηβο διότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένη αιτιολογία που να κρύβεται πίσω από το πρόβλημα.
Υπάρχουν ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και του γεννητικού συστήματος που να δημιουργήθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή οι οποίες να μη επιτρέπουν τη φυσιολογική διαδικασία της έμμηνου ρήσης με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσάρεστες και οδυνηρές επιπλοκές.
Επίσης υπάρχουν ασθένειες όπως η ενδομητρίωση η οποία αν και είναι σχετικά σπάνια στις έφηβους εντούτοις υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε ανάλογες περιπτώσεις. 
Στην ενδομητρίωση υπάρχουν αποικίες κυττάρων, όμοιων με αυτών της εσωτερικής επιφάνειας της μήτρας (ενδομήτριο), τα οποία έχουν δημιουργηθεί και τοποθετηθεί σε ανατομικές περιοχές εκτός της μήτρας που θα έπρεπε να ήταν, όπως σε όργανα της κοιλιάς.
Οι ομάδες αυτές των κυττάρων ακολουθούν τον κανονικό ορμονικό κύκλο αλλά βρίσκονται σε λάθος χώρο ή όργανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις.
Η αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου στις έφηβους χρειάζεται λοιπόν εκτός από τα αναλγησικά φάρμακα και μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό στις περιπτώσεις που οι πόνοι είναι ασυνήθιστα έντονοι.
Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση του πόνου είναι:
τα μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν δράση που καταστέλλει τη δράση των προσταγλανδινών. Τέτοια φάρμακα είναι το ibuprofen (400 mg μαζί με το φαγητό κάθε 6 ώρες, εάν οι πόνοι δεν υποχωρήσουν μπορεί η δόση ν' αυξηθεί σε 600mg κάθε 6 ώρες)).
αναλγησικά φάρμακα όπως το acetaminophen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις ήπιων πόνων (από 650 έως 1000 mg κάθε 6 ώρες)
η ασπιρίνη αν και είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο με πολύ ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών έχει εγκαταλειφθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια διότι η χορήγηση της ασπιρίνης σε παιδιά έχει συσχετισθεί με την εκδήλωση ενός πολύ σοβαρού και δυνητικά συνδρόμου του συνδρόμου του Rey.
υπάρχουν και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών όπως το naproxen, το mefenamic acid, το flurbiprofen και άλλα
ακόμη ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για σοβαρούς πόνους της περιόδου είναι ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης τα οποία χρησιμοποιούνται σαν αντισυλληπτικά φάρμακα. Τα αντισυλληπτικά αυτά φάρμακα επειδή μεταβάλλουν την κανονική ορμονική διαδικασία που οδηγεί στην ωορρηξία μειώνουν τους πόνους της έμμηνου ρήσης. Ο ειδικός γιατρός θ' αποφασίσει εάν επιβάλλεται η θεραπεία αυτή ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ή όχι σεξουαλική δραστηριότητα.

Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι οι πόνοι και οι έντονες κράμπες που ταλαιπωρούν τα κορίτσια κατά την εφηβική ηλικία δεν πρέπει ν' αφήνονται χωρίς αντιμετώπιση.
Πρέπει να δίνονται τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα με τρόπο τέτοιο που να μην διαταράσσονται οι κανονικές δραστηριότητες σχολικές και άλλες του παιδιού.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις έντονων πόνων, μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό είναι απαραίτητη για ν' αποκλείονται τυχόν παθολογικές οργανικές καταστάσεις.

Οι πόνοι της περιόδου σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι πόνοι που μπορούν να έχουν τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό, το οποίο είναι όχι μόνο οδυνηρό αλλά μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες και τη σχολική απόδοση των κοριτσιών.
Περίπου το 65% των κοριτσιών παραπονιούνται για πόνους της κάτω κοιλιακής χώρας ή και για κράμπες κατά την εφηβεία. Ορισμένα κορίτσια μπορεί να έχουν τόσο σοβαρούς πόνους που μπορεί να υποχρεώνονται ν' απουσιάζουν από το σχολείο μερικές μέρες κάθε μήνα.
Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο και να χορηγούνται τα ανάλογα φάρμακα για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.
Οι πόνοι αυτοί συνήθως οφείλονται σε λειτουργικές αιτίες οι οποίες συνοδεύουν μια φυσιολογική ανατομική κατάσταση.
Όμως στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι έχουν μια ασυνήθιστη ένταση ή προκαλούν ζαλάδες και εμετούς μπορεί να υπάρχει μια άλλη ανωμαλία όπως η ενδομητρίωση ή ανατομικό πρόβλημα το οποίο πλέον να χρειάζεται εξειδικευμένη αντιμετώπιση εκτός από τα συνήθη αναλγησικά φάρμακα τα οποία καταπολεμούν τον πόνο.
Οι πόνοι και οι κράμπες που αισθάνονται τα κορίτσια οφείλονται σε συσπάσεις της μήτρας οι οποίες προκαλούνται από ενδογενείς χημικές ουσίες οι οποίες ονομάζονται προσταγλανδίνες. Οι προσταγλανδίνες εκκρίνονται από την μήτρα αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Οι μυς της μήτρας έχουν συσπάσεις και προκαλούν πόνο ο οποίος γίνεται αισθητός στην πλάτη, στη λεκάνη και στα πόδια. Τα περισσότερα κορίτσια νιώθουν τους πόνους αυτούς κατά τις πρώτες δύο μέρες της περιόδου τους.
Η έμμηνος ρήση (περίοδος) στα κορίτσια μπορεί να αρχίσει στις ηλικίες μεταξύ 9 και 16 ετών. Συνήθως αρχίζει μεταξύ 12 και 13 ετών.
Τα κορίτσια σε προχωρημένη εφηβική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κράμπες σε κάθε περίοδο. Οι πόνοι και κράμπες είναι συχνότερες στα κορίτσια που έχουν ωορρηξία σε κάθε κύκλο που είναι η ωρίμανση και απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι είναι πολύ έντονοι ή συνοδεύονται από ζαλάδες και εμετούς πρέπει ένας ειδικός γιατρός όπως ένας γυναικολόγος με ειδικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, να εξετάσει την έφηβο διότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένη αιτιολογία που να κρύβεται πίσω από το πρόβλημα.
Υπάρχουν ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και του γεννητικού συστήματος που να δημιουργήθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή οι οποίες να μη επιτρέπουν τη φυσιολογική διαδικασία της έμμηνου ρήσης με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσάρεστες και οδυνηρές επιπλοκές.
Επίσης υπάρχουν ασθένειες όπως η ενδομητρίωση η οποία αν και είναι σχετικά σπάνια στις έφηβους εντούτοις υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε ανάλογες περιπτώσεις. 
Στην ενδομητρίωση υπάρχουν αποικίες κυττάρων, όμοιων με αυτών της εσωτερικής επιφάνειας της μήτρας (ενδομήτριο), τα οποία έχουν δημιουργηθεί και τοποθετηθεί σε ανατομικές περιοχές εκτός της μήτρας που θα έπρεπε να ήταν, όπως σε όργανα της κοιλιάς.
Οι ομάδες αυτές των κυττάρων ακολουθούν τον κανονικό ορμονικό κύκλο αλλά βρίσκονται σε λάθος χώρο ή όργανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις.
Η αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου στις έφηβους χρειάζεται λοιπόν εκτός από τα αναλγησικά φάρμακα και μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό στις περιπτώσεις που οι πόνοι είναι ασυνήθιστα έντονοι.
Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση του πόνου είναι:
τα μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν δράση που καταστέλλει τη δράση των προσταγλανδινών. Τέτοια φάρμακα είναι το ibuprofen (400 mg μαζί με το φαγητό κάθε 6 ώρες, εάν οι πόνοι δεν υποχωρήσουν μπορεί η δόση ν' αυξηθεί σε 600mg κάθε 6 ώρες)).
αναλγησικά φάρμακα όπως το acetaminophen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις ήπιων πόνων (από 650 έως 1000 mg κάθε 6 ώρες)
η ασπιρίνη αν και είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο με πολύ ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών έχει εγκαταλειφθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια διότι η χορήγηση της ασπιρίνης σε παιδιά έχει συσχετισθεί με την εκδήλωση ενός πολύ σοβαρού και δυνητικά συνδρόμου του συνδρόμου του Rey.
υπάρχουν και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών όπως το naproxen, το mefenamic acid, το flurbiprofen και άλλα
ακόμη ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για σοβαρούς πόνους της περιόδου είναι ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης τα οποία χρησιμοποιούνται σαν αντισυλληπτικά φάρμακα. Τα αντισυλληπτικά αυτά φάρμακα επειδή μεταβάλλουν την κανονική ορμονική διαδικασία που οδηγεί στην ωορρηξία μειώνουν τους πόνους της έμμηνου ρήσης. Ο ειδικός γιατρός θ' αποφασίσει εάν επιβάλλεται η θεραπεία αυτή ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ή όχι σεξουαλική δραστηριότητα.

Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι οι πόνοι και οι έντονες κράμπες που ταλαιπωρούν τα κορίτσια κατά την εφηβική ηλικία δεν πρέπει ν' αφήνονται χωρίς αντιμετώπιση.
Πρέπει να δίνονται τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα με τρόπο τέτοιο που να μην διαταράσσονται οι κανονικές δραστηριότητες σχολικές και άλλες του παιδιού.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις έντονων πόνων, μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό είναι απαραίτητη για ν' αποκλείονται τυχόν παθολογικές οργανικές καταστάσεις.

Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.

Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
 
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
 
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
 
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
 
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
 
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
 
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
 
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια
 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
 
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου

Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 

Οι εργαζόμενοι και η κατάθλιψη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.

Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
 
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
 
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
 
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
 
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
 
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
 
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
 
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια
 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
 
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου

Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 

Όταν ένας άνδρας μάθει ότι πρόκειται να γίνει πατέρας, εισέρχεται αυτόματα σε μια νέα συναισθηματική κατάσταση.
Εκτός από το γεγονός ότι πρέπει να εξοικειωθεί με την έννοια της εγκυμοσύνης και του επερχόμενου τοκετού, μια σειρά από αισθήματα και σκέψεις τον κατακλύζουν. Συχνά στην αρχική φάση, του δημιουργείται κάποια σύγχυση με αντικρουόμενες ψυχικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται με λύπη ή χαρά, φόβο ή άγχος.
Οι σκέψεις και τα συναισθήματα αυτά έχουν να κάνουν με πολλές πτυχές της ζωής του άνδρα, της γυναίκας, του παιδιού που αναμένεται και της οικογένειας γενικά.

Οι φόβοι για το κατά πόσο ο ίδιος σαν μελλοντικός πατέρας θα μπορέσει να προστατεύσει και να προσφέρει τα απαραίτητα στην οικογένεια του, αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες που του προκαλούν ένταση και άγχος.

Ας μην ξεχνούμε ότι σε πολλά ζευγάρια, ο ερχομός του πρώτου παιδιού συνοδεύεται και από μια σημαντική αλλαγή. Τα εισοδήματα της οικογένειας που βασίζονταν σε δύο μισθούς, τώρα θα βασίζονται σε ένα μισθό ενώ οι ανάγκες δεν θα είναι για δύο άτομα αλλά για τρία.
Στο δύσκολο κόσμο που ζούμε, θα πρέπει ο άνδρας να βρει νέες δυνάμεις για να μπορέσει να υποστηρίξει την οικογένεια του τόσο οικονομικά αλλά και συναισθηματικά. Η γυναίκα του θα χρειαστεί πολύ περισσότερο τη βοήθειά του τώρα που αυτή θα βιώσει τις απαιτητικές εμπειρίες της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της φροντίδας του νεογέννητου παιδιού της.

Πολλοί άνδρες νιώθουν φόβο και αβεβαιότητα σχετικά με τον τοκετό και τη γέννηση.

Για αυτούς η εγκυμοσύνη, η διαδικασία της γέννησης, τα μαιευτήρια, το νεογέννητο παιδί αποτελούν ένα άγνωστο κόσμο.
Φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις διάφορες δοκιμασίες, φοβούνται μήπως λιποθυμήσουν στην αίθουσα τοκετού και φοβούνται μήπως οι ίδιοι αντί να βοηθήσουν τη γυναίκα τους θα κάνουν το αντίθετο.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα νοσοκομεία είναι ένα περιβάλλον δύσκολο, αφιλόξενο, κρύο όπου ο μελλοντικός πατέρας νιώθει αμήχανος και χωρίς έλεγχο.
Η εμπειρία δείχνει ότι στο τέλος τα πάνε πολύ καλά. Οι στατιστικές λένε ότι πολύ σπάνια μπορεί ένας άνδρας να λιποθυμήσει κατά τον τοκετό.
Εάν κάποιος δεν μπορεί να βλέπει αίμα πρέπει να το αναγνωρίσει και να αποφύγει να μπει στην αίθουσα τοκετού. Ή ακόμη καλύτερα να δει το θέμα με το ψυχολόγο του και κατά πόσο μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό.

Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανδρών που ενστικτωδώς νιώθουν αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι πραγματικά οι βιολογικοί πατέρες του παιδιού.

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές μέχρι και 50% των ανδρών νιώθουν σε κάποια στιγμή τον ενστικτώδη αυτό φόβο.
Σίγουρα αντιλαμβάνονται ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο στη σκέψη τους. Εξ' άλλου σε περίπτωση που εκφράσουν αυτές τις σκέψεις για παράδειγμα στον ψυχολόγο τους, εάν ερωτηθούν κατά πόσο πιστεύουν ότι η γυναίκα τους είχε μια άλλη σχέση, τότε νιώθουν άσχημα και προσβεβλημένοι.
Οι φόβοι για την πατρότητα έχουν να κάνουν περισσότερο με προσωπικές τους αμφιβολίες, πρωτόγονους φόβους και με την αμηχανία που νιώθουν βλέποντας ότι έχει συμβεί σε αυτούς κάτι τόσο ωραίο όπως η γέννηση ενός παιδιού.

Σε πολλούς άνδρες η γέννηση ενός παιδιού φέρνει μαζί της μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη ζωή.

Σίγουρα όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί τα αισθήματα αυτά είναι πολύ πιο έντονα. Όμως μπορεί να υπάρχουν και κατά τη γέννηση άλλων παιδιών.
Ξαφνικά ο άνδρας νιώθει ότι δεν είναι πλέον μέρος της νεώτερης γενεάς. Γίνεται γονιός, το νεογέννητο παιδί αντιπροσωπεύει κατά κάποιο τρόπο τον αντικαταστάτη του που έχει φθάσει.
Παράλληλα οι φόβοι για το θάνατο γίνονται πολύ πιο έντονοι παρά πρωτύτερα όταν ο άνδρας ήταν χωρίς παιδί. Φοβάται ότι εάν αυτός πάθει κάτι το παιδί θα μείνει μόνο του χωρίς πατέρα και υποστήριξη. Οι σκέψεις αυτές κάνουν πολλούς άνδρες να πάρουν δραστικές αποφάσεις και να αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή τους και στην επαγγελματική τους καριέρα.

Η γέννηση ενός παιδιού δημιουργεί φόβους και αγωνία στον άνδρα για τη ζωή της γυναίκας του και του παιδιού του.

Στον τοκετό μπορεί κάποτε να συμβούν δυσάρεστα πράγματα με κινδύνους για τη γυναίκα και το παιδί. Ας μην ξεχνούμε ότι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η κυριότερη αιτία θανάτου στις γυναίκες κάτω των 50 ετών ήταν η γέννηση ενός παιδιού.
Σήμερα οι κίνδυνοι αυτοί έχουν ελαχιστοποιηθεί χωρίς όμως να έχουν μηδενιστεί. Μετά από τη γέννηση πολύ συχνά ο πατέρας κοιτάζει προσεκτικά το παιδί για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι φυσιολογικά.

Οι άνδρες νιώθουν ότι η σχέση τους με τη γυναίκα τους μετά από τη γέννηση του παιδιού αλλάζει.
Φοβούνται ότι η σχέση τους θα περιοριστεί, το παιδί θα πάρει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτούς και παράλληλα η σχέση τους με το παιδί θα υπόκειται στον έλεγχο της μητέρας.

Η προσοχή της μητέρας επικεντρώνεται στο παιδί. Επιπρόσθετα μπορεί να βάζει κάποιους περιορισμούς στο τι μπορεί να κάνει ο άνδρας με το παιδί.
Είναι σημαντικό στη σχέση τους με το παιδί και οι δύο γονείς να συμβάλλουν ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Συνήθως η μητέρα θα δώσει την ασφάλεια, τη στοργή, τη θαλπωρή που χρειάζεται το παιδί ενώ ο πατέρας θα προσφέρει το αίσθημα της ελευθερίας, την ανεξαρτησία, την κατανόηση του κόσμου.
Φυσικά δεν υπάρχουν στεγανά στο τι θα δώσει ο καθένας αλλά το σημαντικό είναι ο καθένας με τον τρόπο του να προσφέρει στο παιδί το καλύτερο δυνατό.
Η μητέρα θα πρέπει να καταλαβαίνει τις φοβίες και ανησυχίες του πατέρα, να το βοηθά να τις ξεπερνά και όταν και οι δύο συνεργαστούν τα αποτελέσματα για όλους θα είναι εξαιρετικά.

Πως νιώθει ένας πατέρας αναμένοντας τη γέννηση ενός παιδιού;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όταν ένας άνδρας μάθει ότι πρόκειται να γίνει πατέρας, εισέρχεται αυτόματα σε μια νέα συναισθηματική κατάσταση.
Εκτός από το γεγονός ότι πρέπει να εξοικειωθεί με την έννοια της εγκυμοσύνης και του επερχόμενου τοκετού, μια σειρά από αισθήματα και σκέψεις τον κατακλύζουν. Συχνά στην αρχική φάση, του δημιουργείται κάποια σύγχυση με αντικρουόμενες ψυχικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται με λύπη ή χαρά, φόβο ή άγχος.
Οι σκέψεις και τα συναισθήματα αυτά έχουν να κάνουν με πολλές πτυχές της ζωής του άνδρα, της γυναίκας, του παιδιού που αναμένεται και της οικογένειας γενικά.

Οι φόβοι για το κατά πόσο ο ίδιος σαν μελλοντικός πατέρας θα μπορέσει να προστατεύσει και να προσφέρει τα απαραίτητα στην οικογένεια του, αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες που του προκαλούν ένταση και άγχος.

Ας μην ξεχνούμε ότι σε πολλά ζευγάρια, ο ερχομός του πρώτου παιδιού συνοδεύεται και από μια σημαντική αλλαγή. Τα εισοδήματα της οικογένειας που βασίζονταν σε δύο μισθούς, τώρα θα βασίζονται σε ένα μισθό ενώ οι ανάγκες δεν θα είναι για δύο άτομα αλλά για τρία.
Στο δύσκολο κόσμο που ζούμε, θα πρέπει ο άνδρας να βρει νέες δυνάμεις για να μπορέσει να υποστηρίξει την οικογένεια του τόσο οικονομικά αλλά και συναισθηματικά. Η γυναίκα του θα χρειαστεί πολύ περισσότερο τη βοήθειά του τώρα που αυτή θα βιώσει τις απαιτητικές εμπειρίες της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της φροντίδας του νεογέννητου παιδιού της.

Πολλοί άνδρες νιώθουν φόβο και αβεβαιότητα σχετικά με τον τοκετό και τη γέννηση.

Για αυτούς η εγκυμοσύνη, η διαδικασία της γέννησης, τα μαιευτήρια, το νεογέννητο παιδί αποτελούν ένα άγνωστο κόσμο.
Φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις διάφορες δοκιμασίες, φοβούνται μήπως λιποθυμήσουν στην αίθουσα τοκετού και φοβούνται μήπως οι ίδιοι αντί να βοηθήσουν τη γυναίκα τους θα κάνουν το αντίθετο.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα νοσοκομεία είναι ένα περιβάλλον δύσκολο, αφιλόξενο, κρύο όπου ο μελλοντικός πατέρας νιώθει αμήχανος και χωρίς έλεγχο.
Η εμπειρία δείχνει ότι στο τέλος τα πάνε πολύ καλά. Οι στατιστικές λένε ότι πολύ σπάνια μπορεί ένας άνδρας να λιποθυμήσει κατά τον τοκετό.
Εάν κάποιος δεν μπορεί να βλέπει αίμα πρέπει να το αναγνωρίσει και να αποφύγει να μπει στην αίθουσα τοκετού. Ή ακόμη καλύτερα να δει το θέμα με το ψυχολόγο του και κατά πόσο μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό.

Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανδρών που ενστικτωδώς νιώθουν αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι πραγματικά οι βιολογικοί πατέρες του παιδιού.

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές μέχρι και 50% των ανδρών νιώθουν σε κάποια στιγμή τον ενστικτώδη αυτό φόβο.
Σίγουρα αντιλαμβάνονται ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο στη σκέψη τους. Εξ' άλλου σε περίπτωση που εκφράσουν αυτές τις σκέψεις για παράδειγμα στον ψυχολόγο τους, εάν ερωτηθούν κατά πόσο πιστεύουν ότι η γυναίκα τους είχε μια άλλη σχέση, τότε νιώθουν άσχημα και προσβεβλημένοι.
Οι φόβοι για την πατρότητα έχουν να κάνουν περισσότερο με προσωπικές τους αμφιβολίες, πρωτόγονους φόβους και με την αμηχανία που νιώθουν βλέποντας ότι έχει συμβεί σε αυτούς κάτι τόσο ωραίο όπως η γέννηση ενός παιδιού.

Σε πολλούς άνδρες η γέννηση ενός παιδιού φέρνει μαζί της μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη ζωή.

Σίγουρα όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί τα αισθήματα αυτά είναι πολύ πιο έντονα. Όμως μπορεί να υπάρχουν και κατά τη γέννηση άλλων παιδιών.
Ξαφνικά ο άνδρας νιώθει ότι δεν είναι πλέον μέρος της νεώτερης γενεάς. Γίνεται γονιός, το νεογέννητο παιδί αντιπροσωπεύει κατά κάποιο τρόπο τον αντικαταστάτη του που έχει φθάσει.
Παράλληλα οι φόβοι για το θάνατο γίνονται πολύ πιο έντονοι παρά πρωτύτερα όταν ο άνδρας ήταν χωρίς παιδί. Φοβάται ότι εάν αυτός πάθει κάτι το παιδί θα μείνει μόνο του χωρίς πατέρα και υποστήριξη. Οι σκέψεις αυτές κάνουν πολλούς άνδρες να πάρουν δραστικές αποφάσεις και να αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή τους και στην επαγγελματική τους καριέρα.

Η γέννηση ενός παιδιού δημιουργεί φόβους και αγωνία στον άνδρα για τη ζωή της γυναίκας του και του παιδιού του.

Στον τοκετό μπορεί κάποτε να συμβούν δυσάρεστα πράγματα με κινδύνους για τη γυναίκα και το παιδί. Ας μην ξεχνούμε ότι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η κυριότερη αιτία θανάτου στις γυναίκες κάτω των 50 ετών ήταν η γέννηση ενός παιδιού.
Σήμερα οι κίνδυνοι αυτοί έχουν ελαχιστοποιηθεί χωρίς όμως να έχουν μηδενιστεί. Μετά από τη γέννηση πολύ συχνά ο πατέρας κοιτάζει προσεκτικά το παιδί για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι φυσιολογικά.

Οι άνδρες νιώθουν ότι η σχέση τους με τη γυναίκα τους μετά από τη γέννηση του παιδιού αλλάζει.
Φοβούνται ότι η σχέση τους θα περιοριστεί, το παιδί θα πάρει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτούς και παράλληλα η σχέση τους με το παιδί θα υπόκειται στον έλεγχο της μητέρας.

Η προσοχή της μητέρας επικεντρώνεται στο παιδί. Επιπρόσθετα μπορεί να βάζει κάποιους περιορισμούς στο τι μπορεί να κάνει ο άνδρας με το παιδί.
Είναι σημαντικό στη σχέση τους με το παιδί και οι δύο γονείς να συμβάλλουν ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Συνήθως η μητέρα θα δώσει την ασφάλεια, τη στοργή, τη θαλπωρή που χρειάζεται το παιδί ενώ ο πατέρας θα προσφέρει το αίσθημα της ελευθερίας, την ανεξαρτησία, την κατανόηση του κόσμου.
Φυσικά δεν υπάρχουν στεγανά στο τι θα δώσει ο καθένας αλλά το σημαντικό είναι ο καθένας με τον τρόπο του να προσφέρει στο παιδί το καλύτερο δυνατό.
Η μητέρα θα πρέπει να καταλαβαίνει τις φοβίες και ανησυχίες του πατέρα, να το βοηθά να τις ξεπερνά και όταν και οι δύο συνεργαστούν τα αποτελέσματα για όλους θα είναι εξαιρετικά.

Στην εποχή μας ο αριθμός των διαζυγίων αυξάνεται. Παράλληλα αυξάνονται και οι γάμοι στους οποίους ο ένας από τους δύο έχει ήδη παντρευτεί μια πρώτη φορά.
Συχνά στους δεύτερους γάμους, υπάρχουν και παιδιά από τον πρώτο γάμο.
Το ζευγάρι στο δεύτερο γάμο είναι αντιμέτωπο με δυσκολίες που αφορούν στη δική του σχέση, στα παιδιά από ένα προηγούμενο γάμο, στη νέα οικογένεια που δημιουργείται, στις σχέσεις με τις οικογένειες των νέων πεθερικών. Παράλληλα υπάρχει και το θέμα των σχέσεων με τον προηγούμενο άντρα ή γυναίκα.
Τα ζευγάρια σε δεύτερο γάμο, γνωρίζουν τις προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν. Συχνά είναι περισσότερο αποφασισμένα στο να δημιουργήσουν μια επιτυχή σχέση και να έχουν μια επιτυχημένη συζυγική και οικογενειακή ζωή μετά από το δεύτερο γάμο τους.
Παρά την αποφασιστικότητα που παρατηρείται, υπάρχουν δυστυχώς και περιπτώσεις που το νέο ζευγάρι δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες και εμπόδια που υπάρχουν.
Είναι λοιπόν σημαντικό τα άτομα που σκέφτονται να προχωρήσουν σε δεύτερο γάμο, να γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της νέας κατάστασης πριν από την απόφαση για νέο γάμο.
Με εφόδιο τις γνώσεις αυτές θα μπορούσαν καλύτερα να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που πιθανόν να εμφανίζονται στη νέα ζωή.
Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται μέχρι και δύο χρόνια για να ανακάμψουν και να προσαρμοστούν μετά από ένα χωρισμό ή διαζύγιο. Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο ή λιγότερο χρόνο.
Το γεγονός αυτό μας δείχνει ότι πριν από την απόφαση για ένα νέο γάμο, κάποιος πρέπει να εξετάζει κατά πόσο έχει ξεπεράσει τα ψυχολογικά τραύματα ή αναστάτωση που του έχει προκαλέσει το τέλος της προηγούμενης σχέσης.
Σε περιπτώσεις που κάποιος νιώθει ότι έχει εγκαταλειφθεί από το προηγούμενο ταίρι του ή που δεν ήθελε να καταλήξει σε διαζύγιο, πιθανόν ο χρόνος ανάκαμψης να είναι μεγαλύτερος.
Είναι λοιπόν σημαντικό να αναγνωρίζει κάποιος εάν ακόμη έχει έντονα αισθήματα θυμού, λύπης, προσβολής λόγω της προηγούμενης του σχέσης. Έχει απαλλαχθεί από σκέψεις που τον αναστατώνουν σε σχέση με τον ή την προηγούμενο σύζυγο; Έχει αποκτήσει ξανά το αίσθημα αυτοπεποίθησης και έχει προσαρμοστεί στο να ζει μόνος; Είναι σε θέση, ψύχραιμα και αντικειμενικά, να κοιτάξει προς τα πίσω και να αναγνωρίσει τι δεν πήγε καλά και τι οδήγησε στο διαζύγιο;
Τα πιο πάνω σημεία είναι σημαντικά διότι επιτρέπουν στο άτομο να καταλάβει εάν είναι συναισθηματικά απαλλαγμένο από αρνητικές προηγούμενες δυσάρεστες καταστάσεις και εάν είναι έτοιμο, με καθαρό μυαλό, να αποφασίσει για ένα δεύτερο γάμο.
Με λίγα λόγια το χρονικό σημείο της απόφασης για ένα δεύτερο γάμο δεν εξαρτάται μόνο από τη νομική πτυχή του θέματος αλλά πολύ σημαντικότερο από τη συναισθηματική ωρίμανση για την ορθή απόφαση για ένα νέο γάμο.
Το άτομο που θέλει να παντρευτεί ξανά, θα πρέπει αφού ξεπεράσει τα συναισθηματικά προβλήματα λόγω του πρώτου διαζυγίου, να διερωτηθεί και να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους επιθυμεί να παντρευτεί ξανά.
Οι λόγοι που μπορεί να υπάρχουν μπορεί να είναι ότι κάποιος θέλει να είναι μαζί με τον άνθρωπο που αγαπά, διότι δεν θέλει να είναι μόνος ή γιατί έχει παιδιά και θέλει να τους δώσει μια νέα οικογένεια ή ακόμη διότι θέλει και άλλα παιδιά.
Είναι σημαντικό κάποιος να κατανοεί καλά γιατί θέλει να ξαναπαντρευτεί διότι αυτό εκτός από το ότι θα βοηθήσει στην επιτυχία της νέας γαμήλιας ζωής, παράλληλα το βοηθά στο να βρει το πιο κατάλληλο ταίρι.
Η επιλογή του νέου ή της νέας συζύγου, έχει αναπόφευκτα τεράστια σημασία. Οι εμπειρίες από προηγούμενες σχέσεις, βοηθούν στην επιλογή. Σε περίπτωση αμφιβολιών είναι προτιμότερο να δίνεται περισσότερος χρόνος. 
Το να είναι κάποιος ερωτευμένος, δεν είναι από μόνο του αρκετό για να δείξει ότι η οικογενειακή ζωή που θα ακολουθήσει το γάμο θα είναι επιτυχημένη. Κάποτε μετά από την πάροδο της πρώτης φάσης του έρωτα και του ενθουσιασμού που το χαρακτηρίζουν, μπορεί να προκύψουν νέες πτυχές στη σχέση και αλληλοεπιδράσεις.
Για το λόγο αυτό πολλά ζευγάρια προτού προχωρήσουν σε ένα δεύτερο γάμο, προτιμούν να ζουν μαζί για ένα χρονικό διάστημα. Φυσικά αυτό μπορεί να βοηθήσει αλλά δεν είναι το ίδιο όπως μετά από το γάμο. Εάν υπάρχουν παιδιά από προηγούμενο γάμο, μπορεί η εν λόγω διευθέτηση να τους δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας και για αυτό να χρειάζονται καθησυχασμό.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι τα παιδιά μπορεί να μην έχουν αποδεχθεί το χωρισμό των γονιών τους και συναισθηματικά να μην έχουν προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση.
Μετά από το νέο γάμο, τα παιδιά καλούνται να ζήσουν με μια νέα οικογένεια διαφορετική από την πρώτη τους οικογένεια. Χρειάζεται μια περίοδος προσαρμογής και για τα παιδιά η περίοδος αυτή είναι μεγαλύτερη.
Στη νέα οικογένεια υπάρχουν περισσότερες και σύνθετες σχέσεις: Τα παιδιά με τον πατέρα και τη μητέρα τους που έχουν χωρίσει,  τον πατριό ή τη μητριά και τις δικές τους οικογένειες, με τους παππούδες και γιαγιάδες, με αδέλφια που θα γεννηθούν από το νέο γάμο.
Στην ευρύτερη αυτή οικογενειακή κατάσταση τόσο το νέο ζευγάρι όσο και τα παιδιά από προηγούμενο γάμο, μπορούν να έχουν μια νέα καρποφόρα και εποικοδομητική εμπειρία. Όμως χρειάζεται προσπάθεια, ευαισθησία και θέληση για την καλύτερη δυνατή εξέλιξη και επιτυχία.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει αίσθημα αδυναμίας ή φοβίας για αποτυχία, είναι χρήσιμο είτε πριν από τη απόφαση για ένα νέο γάμο, είτε μετά, για τον άντρα, τη γυναίκα, το ζευγάρι ή τα παιδιά, να ζητείται βοήθεια από εξειδικευμένους σύμβουλους στον τομέα αυτό.


Ο δεύτερος γάμος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Στην εποχή μας ο αριθμός των διαζυγίων αυξάνεται. Παράλληλα αυξάνονται και οι γάμοι στους οποίους ο ένας από τους δύο έχει ήδη παντρευτεί μια πρώτη φορά.
Συχνά στους δεύτερους γάμους, υπάρχουν και παιδιά από τον πρώτο γάμο.
Το ζευγάρι στο δεύτερο γάμο είναι αντιμέτωπο με δυσκολίες που αφορούν στη δική του σχέση, στα παιδιά από ένα προηγούμενο γάμο, στη νέα οικογένεια που δημιουργείται, στις σχέσεις με τις οικογένειες των νέων πεθερικών. Παράλληλα υπάρχει και το θέμα των σχέσεων με τον προηγούμενο άντρα ή γυναίκα.
Τα ζευγάρια σε δεύτερο γάμο, γνωρίζουν τις προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν. Συχνά είναι περισσότερο αποφασισμένα στο να δημιουργήσουν μια επιτυχή σχέση και να έχουν μια επιτυχημένη συζυγική και οικογενειακή ζωή μετά από το δεύτερο γάμο τους.
Παρά την αποφασιστικότητα που παρατηρείται, υπάρχουν δυστυχώς και περιπτώσεις που το νέο ζευγάρι δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες και εμπόδια που υπάρχουν.
Είναι λοιπόν σημαντικό τα άτομα που σκέφτονται να προχωρήσουν σε δεύτερο γάμο, να γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της νέας κατάστασης πριν από την απόφαση για νέο γάμο.
Με εφόδιο τις γνώσεις αυτές θα μπορούσαν καλύτερα να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που πιθανόν να εμφανίζονται στη νέα ζωή.
Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται μέχρι και δύο χρόνια για να ανακάμψουν και να προσαρμοστούν μετά από ένα χωρισμό ή διαζύγιο. Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο ή λιγότερο χρόνο.
Το γεγονός αυτό μας δείχνει ότι πριν από την απόφαση για ένα νέο γάμο, κάποιος πρέπει να εξετάζει κατά πόσο έχει ξεπεράσει τα ψυχολογικά τραύματα ή αναστάτωση που του έχει προκαλέσει το τέλος της προηγούμενης σχέσης.
Σε περιπτώσεις που κάποιος νιώθει ότι έχει εγκαταλειφθεί από το προηγούμενο ταίρι του ή που δεν ήθελε να καταλήξει σε διαζύγιο, πιθανόν ο χρόνος ανάκαμψης να είναι μεγαλύτερος.
Είναι λοιπόν σημαντικό να αναγνωρίζει κάποιος εάν ακόμη έχει έντονα αισθήματα θυμού, λύπης, προσβολής λόγω της προηγούμενης του σχέσης. Έχει απαλλαχθεί από σκέψεις που τον αναστατώνουν σε σχέση με τον ή την προηγούμενο σύζυγο; Έχει αποκτήσει ξανά το αίσθημα αυτοπεποίθησης και έχει προσαρμοστεί στο να ζει μόνος; Είναι σε θέση, ψύχραιμα και αντικειμενικά, να κοιτάξει προς τα πίσω και να αναγνωρίσει τι δεν πήγε καλά και τι οδήγησε στο διαζύγιο;
Τα πιο πάνω σημεία είναι σημαντικά διότι επιτρέπουν στο άτομο να καταλάβει εάν είναι συναισθηματικά απαλλαγμένο από αρνητικές προηγούμενες δυσάρεστες καταστάσεις και εάν είναι έτοιμο, με καθαρό μυαλό, να αποφασίσει για ένα δεύτερο γάμο.
Με λίγα λόγια το χρονικό σημείο της απόφασης για ένα δεύτερο γάμο δεν εξαρτάται μόνο από τη νομική πτυχή του θέματος αλλά πολύ σημαντικότερο από τη συναισθηματική ωρίμανση για την ορθή απόφαση για ένα νέο γάμο.
Το άτομο που θέλει να παντρευτεί ξανά, θα πρέπει αφού ξεπεράσει τα συναισθηματικά προβλήματα λόγω του πρώτου διαζυγίου, να διερωτηθεί και να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους επιθυμεί να παντρευτεί ξανά.
Οι λόγοι που μπορεί να υπάρχουν μπορεί να είναι ότι κάποιος θέλει να είναι μαζί με τον άνθρωπο που αγαπά, διότι δεν θέλει να είναι μόνος ή γιατί έχει παιδιά και θέλει να τους δώσει μια νέα οικογένεια ή ακόμη διότι θέλει και άλλα παιδιά.
Είναι σημαντικό κάποιος να κατανοεί καλά γιατί θέλει να ξαναπαντρευτεί διότι αυτό εκτός από το ότι θα βοηθήσει στην επιτυχία της νέας γαμήλιας ζωής, παράλληλα το βοηθά στο να βρει το πιο κατάλληλο ταίρι.
Η επιλογή του νέου ή της νέας συζύγου, έχει αναπόφευκτα τεράστια σημασία. Οι εμπειρίες από προηγούμενες σχέσεις, βοηθούν στην επιλογή. Σε περίπτωση αμφιβολιών είναι προτιμότερο να δίνεται περισσότερος χρόνος. 
Το να είναι κάποιος ερωτευμένος, δεν είναι από μόνο του αρκετό για να δείξει ότι η οικογενειακή ζωή που θα ακολουθήσει το γάμο θα είναι επιτυχημένη. Κάποτε μετά από την πάροδο της πρώτης φάσης του έρωτα και του ενθουσιασμού που το χαρακτηρίζουν, μπορεί να προκύψουν νέες πτυχές στη σχέση και αλληλοεπιδράσεις.
Για το λόγο αυτό πολλά ζευγάρια προτού προχωρήσουν σε ένα δεύτερο γάμο, προτιμούν να ζουν μαζί για ένα χρονικό διάστημα. Φυσικά αυτό μπορεί να βοηθήσει αλλά δεν είναι το ίδιο όπως μετά από το γάμο. Εάν υπάρχουν παιδιά από προηγούμενο γάμο, μπορεί η εν λόγω διευθέτηση να τους δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας και για αυτό να χρειάζονται καθησυχασμό.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι τα παιδιά μπορεί να μην έχουν αποδεχθεί το χωρισμό των γονιών τους και συναισθηματικά να μην έχουν προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση.
Μετά από το νέο γάμο, τα παιδιά καλούνται να ζήσουν με μια νέα οικογένεια διαφορετική από την πρώτη τους οικογένεια. Χρειάζεται μια περίοδος προσαρμογής και για τα παιδιά η περίοδος αυτή είναι μεγαλύτερη.
Στη νέα οικογένεια υπάρχουν περισσότερες και σύνθετες σχέσεις: Τα παιδιά με τον πατέρα και τη μητέρα τους που έχουν χωρίσει,  τον πατριό ή τη μητριά και τις δικές τους οικογένειες, με τους παππούδες και γιαγιάδες, με αδέλφια που θα γεννηθούν από το νέο γάμο.
Στην ευρύτερη αυτή οικογενειακή κατάσταση τόσο το νέο ζευγάρι όσο και τα παιδιά από προηγούμενο γάμο, μπορούν να έχουν μια νέα καρποφόρα και εποικοδομητική εμπειρία. Όμως χρειάζεται προσπάθεια, ευαισθησία και θέληση για την καλύτερη δυνατή εξέλιξη και επιτυχία.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει αίσθημα αδυναμίας ή φοβίας για αποτυχία, είναι χρήσιμο είτε πριν από τη απόφαση για ένα νέο γάμο, είτε μετά, για τον άντρα, τη γυναίκα, το ζευγάρι ή τα παιδιά, να ζητείται βοήθεια από εξειδικευμένους σύμβουλους στον τομέα αυτό.


Είναι πολύ δύσκολο σήμερα με τις μεθόδους που υπάρχουν να γίνει αντιληπτό εάν κάποιος λέει ψέματα.
Όμως οι ανάγκες για μια μέθοδο, που να μπορεί αντικειμενικά να αναγνωρίζει αυτούς οι οποίοι ψεύδονται, είναι όσο ποτέ άλλοτε πιεστικές αν λάβουμε υπ' όψη τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει πάρει η διεθνής τρομοκρατία.
Σίγουρα στα αεροδρόμια εάν υπήρχε μια αξιόπιστη μέθοδος που να αναγνωρίζει αυτούς που ψεύδονται, τότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα μπορούσαν να αναγνωρισθούν ευκολότερα. 

Μια νέα μέθοδος έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα η οποία έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Βασίζεται στη φυσιολογική διαπίστωση ότι αυτοί που ψεύδονται, έχουν μια αύξηση της ροής του αίματος γύρω από τα μάτια, με έξαψη και κοκκίνισμα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από την κανονική όραση.
Όμως τα φαινόμενα αυτά που συνοδεύονται και από αύξηση της τοπικής θερμότητας, μπορούν να ανιχνευθούν από μια ειδική υπερευαίσθητη θερμική φωτογραφική μηχανή η οποία μπορεί να απεικονίζει τις αλλαγές που γίνονται γύρω από τα μάτια.
Η ανακάλυψη αυτή όπως επίσης και η κατασκευή ενός συστήματος που ανιχνεύει και απεικονίζει τις ευαίσθητες και ανεπαίσθητες αλλαγές γύρω από τα μάτια, έγινε από γιατρούς και ερευνητές της διεθνούς φήμης Mayo Clinic, Rochester, Minnesota.
 

Σε μια κλινική μελέτη, οι γιατροί δοκίμασαν την αξιοπιστία της μεθόδου τους σε 20 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι εθελοντικά προσφέρθηκαν να διαπράξουν εικονικά εγκλήματα και κλοπές.
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης των "υπόπτων" που ακολουθούσε φάνηκε ότι αυτοί που ήσαν ένοχοι είχαν αυξημένη θερμότητα γύρω από τα μάτια τους όταν έλεγαν ψέματα.
ΟΙ αθώοι όταν μιλούσαν και έλεγαν την αλήθεια δεν είχαν αύξηση της θερμότητας γύρω από τα μάτια και έμεναν κρύοι στην περιοχή αυτή. 
Η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης του ψεύδους, κατάφερε να κάνει τη σωστή διάκριση μεταξύ αθώων και ενόχων σε 80% των περιπτώσεων.

Μέχρι σήμερα η κυριότερη επιστημονική μέθοδος που υπάρχει για την αναγνώριση του ψέματος είναι η πολυγραφική μέθοδος (το γνωστό τεστ αλήθειας).
Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην αύξηση του παλμού της καρδίας, της αναπνοής και του ιδρώτα που παρατηρούνται σε αυτούς που ψεύδονται. Το ποσοστό επιτυχίας της πολυγραφικής μεθόδου είναι παρόμοιο με αυτό της θερμικής μεθόδου.
Το μεγάλο πλεονέκτημα της νέας μεθόδου είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιείται εξ' αποστάσεως και γίνεται στιγμιαία. Η θερμική απεικόνιση των αλλαγών γύρω από τα μάτια μπορεί να γίνεται χωρίς τα άτομα που ελέγχονται να το γνωρίζουν.
Σε αντίθεση για το τεστ αλήθειας με τον πολυγράφο, χρειάζεται η συνεργασία του ατόμου που ελέγχεται. Επίσης η ερμηνεία του πολυγραφικού τεστ είναι χρονοβόρα και χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις για την ερμηνεία των δεδομένων.
 

Η ομάδα των γιατρών που έκαναν την έρευνα, πιστεύουν ότι η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης αυτών που ψεύδονται, θα μπορούσε να έχει εφαρμογές για τον έλεγχο των επιβατών στα αεροδρόμια, λίγο πριν να εισέλθουν στα αεροπλάνα.
Για παράδειγμα η θερμοευαίσθητη φωτογραφική μηχανή θα μπορούσε να ελέγχει το πρόσωπό και τα μάτια τους, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και να καταγράφει την αντίδραση τους όταν θα υποβάλλονται σε ερωτήσεις που αφορούν το εάν μεταφέρουν όπλα ή εάν έχουν ετοιμάσει μόνοι τους τις αποσκευές τους.
Αναμφίβολα χρειάζονται περαιτέρω έρευνες που να αξιολογούν τα ενδιαφέροντα και σημαντικά ευρήματα της θερμικής μεθόδου.
Η νέα αυτή τεχνολογία σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο παράγοντα πιθανόν να μπορεί να αναγνωρίζει καλύτερα αυτούς που με το ψέμα και το δόλο διέπραξαν ή πρόκειται να διαπράξουν εγκλήματα και τρομοκρατικά κτυπήματα.

Νέος τρόπος ανίχνευσης του ψέματος και του εγκλήματος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Είναι πολύ δύσκολο σήμερα με τις μεθόδους που υπάρχουν να γίνει αντιληπτό εάν κάποιος λέει ψέματα.
Όμως οι ανάγκες για μια μέθοδο, που να μπορεί αντικειμενικά να αναγνωρίζει αυτούς οι οποίοι ψεύδονται, είναι όσο ποτέ άλλοτε πιεστικές αν λάβουμε υπ' όψη τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει πάρει η διεθνής τρομοκρατία.
Σίγουρα στα αεροδρόμια εάν υπήρχε μια αξιόπιστη μέθοδος που να αναγνωρίζει αυτούς που ψεύδονται, τότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα μπορούσαν να αναγνωρισθούν ευκολότερα. 

Μια νέα μέθοδος έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα η οποία έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Βασίζεται στη φυσιολογική διαπίστωση ότι αυτοί που ψεύδονται, έχουν μια αύξηση της ροής του αίματος γύρω από τα μάτια, με έξαψη και κοκκίνισμα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από την κανονική όραση.
Όμως τα φαινόμενα αυτά που συνοδεύονται και από αύξηση της τοπικής θερμότητας, μπορούν να ανιχνευθούν από μια ειδική υπερευαίσθητη θερμική φωτογραφική μηχανή η οποία μπορεί να απεικονίζει τις αλλαγές που γίνονται γύρω από τα μάτια.
Η ανακάλυψη αυτή όπως επίσης και η κατασκευή ενός συστήματος που ανιχνεύει και απεικονίζει τις ευαίσθητες και ανεπαίσθητες αλλαγές γύρω από τα μάτια, έγινε από γιατρούς και ερευνητές της διεθνούς φήμης Mayo Clinic, Rochester, Minnesota.
 

Σε μια κλινική μελέτη, οι γιατροί δοκίμασαν την αξιοπιστία της μεθόδου τους σε 20 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι εθελοντικά προσφέρθηκαν να διαπράξουν εικονικά εγκλήματα και κλοπές.
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης των "υπόπτων" που ακολουθούσε φάνηκε ότι αυτοί που ήσαν ένοχοι είχαν αυξημένη θερμότητα γύρω από τα μάτια τους όταν έλεγαν ψέματα.
ΟΙ αθώοι όταν μιλούσαν και έλεγαν την αλήθεια δεν είχαν αύξηση της θερμότητας γύρω από τα μάτια και έμεναν κρύοι στην περιοχή αυτή. 
Η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης του ψεύδους, κατάφερε να κάνει τη σωστή διάκριση μεταξύ αθώων και ενόχων σε 80% των περιπτώσεων.

Μέχρι σήμερα η κυριότερη επιστημονική μέθοδος που υπάρχει για την αναγνώριση του ψέματος είναι η πολυγραφική μέθοδος (το γνωστό τεστ αλήθειας).
Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην αύξηση του παλμού της καρδίας, της αναπνοής και του ιδρώτα που παρατηρούνται σε αυτούς που ψεύδονται. Το ποσοστό επιτυχίας της πολυγραφικής μεθόδου είναι παρόμοιο με αυτό της θερμικής μεθόδου.
Το μεγάλο πλεονέκτημα της νέας μεθόδου είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιείται εξ' αποστάσεως και γίνεται στιγμιαία. Η θερμική απεικόνιση των αλλαγών γύρω από τα μάτια μπορεί να γίνεται χωρίς τα άτομα που ελέγχονται να το γνωρίζουν.
Σε αντίθεση για το τεστ αλήθειας με τον πολυγράφο, χρειάζεται η συνεργασία του ατόμου που ελέγχεται. Επίσης η ερμηνεία του πολυγραφικού τεστ είναι χρονοβόρα και χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις για την ερμηνεία των δεδομένων.
 

Η ομάδα των γιατρών που έκαναν την έρευνα, πιστεύουν ότι η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης αυτών που ψεύδονται, θα μπορούσε να έχει εφαρμογές για τον έλεγχο των επιβατών στα αεροδρόμια, λίγο πριν να εισέλθουν στα αεροπλάνα.
Για παράδειγμα η θερμοευαίσθητη φωτογραφική μηχανή θα μπορούσε να ελέγχει το πρόσωπό και τα μάτια τους, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και να καταγράφει την αντίδραση τους όταν θα υποβάλλονται σε ερωτήσεις που αφορούν το εάν μεταφέρουν όπλα ή εάν έχουν ετοιμάσει μόνοι τους τις αποσκευές τους.
Αναμφίβολα χρειάζονται περαιτέρω έρευνες που να αξιολογούν τα ενδιαφέροντα και σημαντικά ευρήματα της θερμικής μεθόδου.
Η νέα αυτή τεχνολογία σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο παράγοντα πιθανόν να μπορεί να αναγνωρίζει καλύτερα αυτούς που με το ψέμα και το δόλο διέπραξαν ή πρόκειται να διαπράξουν εγκλήματα και τρομοκρατικά κτυπήματα.

Εάν καταφέρνετε συνήθως να κοιμάστε καλά και αρκετά, τότε οι πιθανότητες σας να έχετε ένα κανονικό βάρος σώματος και να αποφύγετε την παχυσαρκία, είναι σημαντικά περισσότερες.
Το σημαντικό αυτό συμπέρασμα προέκυψε από τη μεγαλύτερη έρευνα που έγινε ποτέ αναφορικά με τη μακροχρόνια σχέση του ύπνου και του βάρους σώματος.
Η αξιόλογη αυτή εργασία άρχισε το 1986 και συμπεριέλαβε περίπου 70.000 μεσήλικες γυναίκες. Έγινε από γιατρούς του πανεπιστημίου Care Western του Οχάιο.
Στην αρχή της έρευνας οι γυναίκες έδωσαν πληροφορίες για τις ώρες που κοιμούνταν και για το βάρος σώματος τους. Η αξιολόγηση τους επαναλαμβανόταν κάθε 2 χρόνια.

Τα βασικά ευρήματα ήταν:
Στην αρχή της έρευνας, οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ώρες ή λιγότερες κάθε νύκτα, είχαν βάρος σώματος κατά μέσο όρο 2,45 κιλά περισσότερα από τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες τη νύκτα
  
Οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ή λιγότερες ώρες κάθε νύκτα, είχαν 32% πιο πολλές πιθανότητες να αποκτήσουν σημαντικά περισσότερο βάρος σε σύγκριση με τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες κάθε νύκτα
 
Οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ή λιγότερες ώρες κάθε νύκτα, κέρδισαν κατά μέσο όρο 15 κιλά περισσότερα για 16 χρόνια που έτυχαν παρακολούθησης και οι πιθανότητες τους να γίνουν παχύσαρκες ήταν 15% περισσότερες σε σύγκριση με τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες κάθε νύκτα.

Υπολογίστηκε ότι οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ώρες ή λιγότερες κέρδιζαν κάθε χρόνο 0,7 κιλά. Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι τα περιττά κιλά που συσσωρεύονται για 10, 20 ή 30 χρόνια είναι πολλά και αιτία παχυσαρκίας
 
Οι γυναίκες που κοιμούνταν 6 ώρες κάθε νύκτα, είχαν 12% περισσότερες πιθανότητες απόκτησης σημαντικού αριθμού περιττών κιλών και 6% πιο πολλές πιθανότητες να καταστούν παχύσαρκες σε σύγκριση με τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες κάθε νύκτα
 
Η αξιολόγηση όλων των παραγόντων που εμπλέκονταν έδειξε ότι η διαφορά στο βάρος σώματος μεταξύ των γυναικών που κοιμούνταν 5 ώρες ή λιγότερο και εκείνων που κοιμούνταν 7 ώρες, δεν οφειλόταν σε διαφορές της διατροφής και της σωματικής άσκησης

Μια πολύ σημαντική παρατήρηση σχετικά με τα ευρήματα των ερευνητών, είναι το γεγονός ότι ο ύπνος των γυναικών είχε μακροχρόνια πολύ μεγαλύτερη επιρροή στο βάρος των γυναικών από ότι οι συνήθειες διατροφής και η σωματική τους δραστηριότητα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, επηρεάζονται ακόμη και μετά από λίγες νύκτες με στέρηση ύπνου.
Εκείνο που ήταν απρόσμενο και εξέπληξε τους επιστήμονες, ήταν ότι οι γυναίκες που κοιμούνταν λιγότερο, φάνηκε ότι έτρωγαν λιγότερο σε σύγκριση με εκείνες που κοιμούνταν ικανοποιητικά. Αυτό συμπεραίνουν είναι ένδειξη ότι για το βάρος σώματος, ο ύπνος παίζει μακροχρόνια σημαντικότερο ρόλο από ότι οι συνήθειες διατροφής.
Μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται αρκετά, κινούνται περισσότερο όταν είναι ξύπνιοι. Αυτό τους βοηθά να καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες. Οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, είναι πολύ πιθανόν να διακυμαίνονται ανάλογα με τις ώρες ύπνου και αυτό έχει σχέση με το πόσες θερμίδες καταναλώνουμε κάθε μέρα.
Συνοπτικά εμείς θα συγκρατήσουμε ότι για να διατηρούμε κανονικό βάρος σώματος, είναι πολύ σημαντικό να εστιαστούμε σε τρεις βασικούς άξονες που είναι ο ικανοποιητικός ύπνος, η ορθή διατροφή και η σωματική άσκηση.
Εάν δεν δώσουμε τη σημασία που πρέπει έστω και σε ένα από τους τρεις αυτούς πυλώνες που σχετίζονται με το βάρος του σώματος μας, κινδυνεύουμε από περιττά κιλά και παχυσαρκία.

Ο ύπνος επηρεάζει το βάρος σώματος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Εάν καταφέρνετε συνήθως να κοιμάστε καλά και αρκετά, τότε οι πιθανότητες σας να έχετε ένα κανονικό βάρος σώματος και να αποφύγετε την παχυσαρκία, είναι σημαντικά περισσότερες.
Το σημαντικό αυτό συμπέρασμα προέκυψε από τη μεγαλύτερη έρευνα που έγινε ποτέ αναφορικά με τη μακροχρόνια σχέση του ύπνου και του βάρους σώματος.
Η αξιόλογη αυτή εργασία άρχισε το 1986 και συμπεριέλαβε περίπου 70.000 μεσήλικες γυναίκες. Έγινε από γιατρούς του πανεπιστημίου Care Western του Οχάιο.
Στην αρχή της έρευνας οι γυναίκες έδωσαν πληροφορίες για τις ώρες που κοιμούνταν και για το βάρος σώματος τους. Η αξιολόγηση τους επαναλαμβανόταν κάθε 2 χρόνια.

Τα βασικά ευρήματα ήταν:
Στην αρχή της έρευνας, οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ώρες ή λιγότερες κάθε νύκτα, είχαν βάρος σώματος κατά μέσο όρο 2,45 κιλά περισσότερα από τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες τη νύκτα
  
Οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ή λιγότερες ώρες κάθε νύκτα, είχαν 32% πιο πολλές πιθανότητες να αποκτήσουν σημαντικά περισσότερο βάρος σε σύγκριση με τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες κάθε νύκτα
 
Οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ή λιγότερες ώρες κάθε νύκτα, κέρδισαν κατά μέσο όρο 15 κιλά περισσότερα για 16 χρόνια που έτυχαν παρακολούθησης και οι πιθανότητες τους να γίνουν παχύσαρκες ήταν 15% περισσότερες σε σύγκριση με τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες κάθε νύκτα.

Υπολογίστηκε ότι οι γυναίκες που κοιμούνταν 5 ώρες ή λιγότερες κέρδιζαν κάθε χρόνο 0,7 κιλά. Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι τα περιττά κιλά που συσσωρεύονται για 10, 20 ή 30 χρόνια είναι πολλά και αιτία παχυσαρκίας
 
Οι γυναίκες που κοιμούνταν 6 ώρες κάθε νύκτα, είχαν 12% περισσότερες πιθανότητες απόκτησης σημαντικού αριθμού περιττών κιλών και 6% πιο πολλές πιθανότητες να καταστούν παχύσαρκες σε σύγκριση με τις γυναίκες που κοιμούνταν 7 ώρες κάθε νύκτα
 
Η αξιολόγηση όλων των παραγόντων που εμπλέκονταν έδειξε ότι η διαφορά στο βάρος σώματος μεταξύ των γυναικών που κοιμούνταν 5 ώρες ή λιγότερο και εκείνων που κοιμούνταν 7 ώρες, δεν οφειλόταν σε διαφορές της διατροφής και της σωματικής άσκησης

Μια πολύ σημαντική παρατήρηση σχετικά με τα ευρήματα των ερευνητών, είναι το γεγονός ότι ο ύπνος των γυναικών είχε μακροχρόνια πολύ μεγαλύτερη επιρροή στο βάρος των γυναικών από ότι οι συνήθειες διατροφής και η σωματική τους δραστηριότητα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, επηρεάζονται ακόμη και μετά από λίγες νύκτες με στέρηση ύπνου.
Εκείνο που ήταν απρόσμενο και εξέπληξε τους επιστήμονες, ήταν ότι οι γυναίκες που κοιμούνταν λιγότερο, φάνηκε ότι έτρωγαν λιγότερο σε σύγκριση με εκείνες που κοιμούνταν ικανοποιητικά. Αυτό συμπεραίνουν είναι ένδειξη ότι για το βάρος σώματος, ο ύπνος παίζει μακροχρόνια σημαντικότερο ρόλο από ότι οι συνήθειες διατροφής.
Μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται αρκετά, κινούνται περισσότερο όταν είναι ξύπνιοι. Αυτό τους βοηθά να καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες. Οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, είναι πολύ πιθανόν να διακυμαίνονται ανάλογα με τις ώρες ύπνου και αυτό έχει σχέση με το πόσες θερμίδες καταναλώνουμε κάθε μέρα.
Συνοπτικά εμείς θα συγκρατήσουμε ότι για να διατηρούμε κανονικό βάρος σώματος, είναι πολύ σημαντικό να εστιαστούμε σε τρεις βασικούς άξονες που είναι ο ικανοποιητικός ύπνος, η ορθή διατροφή και η σωματική άσκηση.
Εάν δεν δώσουμε τη σημασία που πρέπει έστω και σε ένα από τους τρεις αυτούς πυλώνες που σχετίζονται με το βάρος του σώματος μας, κινδυνεύουμε από περιττά κιλά και παχυσαρκία.

Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων


Οι γυναίκες κοιμούνται λιγότερο από τους άνδρες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων


Υπάρχει διαδεδομένη η αντίληψη ότι οι άνδρες είναι σεξουαλικά πιο δραστήριοι από τις γυναίκες. Όμως αυτό πιθανόν να μην αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
Οι γυναίκες όταν απαντούν ερωτήσεις αναφορικά με τη σεξουαλική τους δραστηριότητα δεν λένε την αλήθεια.
Οι γυναίκες αντιλαμβάνονται ορισμένα πράγματα που αναμένονται από αυτές από τους άλλους και από την κοινωνία γενικότερα και προσαρμόζουν τις απαντήσεις τους.
Οι άνδρες αναφέρουν ότι αρχίζει η σεξουαλική τους δραστηριότητα σε μια πιο νεαρή ηλικία, ότι κάνουν πιο συχνά σεξ και ότι έχουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από ότι οι γυναίκες.
Σύμφωνα με μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από επιστήμονες στο Οχάιο, η διαφορά αυτή είναι τεχνητή.
Οι γυναίκες είναι ευαίσθητες αναφορικά με το τι αναμένει η κοινωνία από αυτές. Έτσι σε έρευνες, όταν απαντούν ερωτήσεις, είναι λιγότερο ειλικρινείς όσον αφορά τις σεξουαλικές τους δραστηριότητες. 

Οι γυναίκες νιώθουν την πίεση να δείχνουν ότι είναι λιγότερο επιπόλαιες ή αχαλίνωτες σε θέματα σεξ σε αντίθεση με τους άνδρες.
Προτιμούν να δείχνουν αυτό που αναμένεται από αυτές δηλαδή ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για μόνιμες στενές σχέσεις χωρίς περιστασιακή και ασύδοτη συμπεριφορά σε θέματα σεξ.

Τα συμπεράσματα αυτά προέκυψαν από ερωτηματολόγια που έγιναν σε 201 ζευγάρια φοιτητών, αντρών και γυναικών, που δεν ήσαν παντρεμένοι.
Οι ερωτήσεις αφορούσαν τις σεξουαλικές τους εμπειρίες, την ηλικία της πρώτης φορά που έκαναν σεξ και τη γενικότερη σεξουαλική συμπεριφορά τους.
Οι απαντήσεις δόθηκαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Σε μια από τις συνθήκες αυτές τα άτομα μιας ομάδας φοιτητών, ήταν συνδεδεμένοι με πολυγράφο ο οποίος ανιχνεύει όταν κάποιος λέει ψέματα. Σε μια δεύτερη ομάδα οι απαντήσεις ήταν εντελώς ανώνυμες. Στην τρίτη ομάδα φοιτητών, δινόταν η εντύπωση ότι ο ερευνητής θα μπορούσε να δει τις απαντήσεις των συγκεκριμένων ατόμων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες που φοβόντουσαν ότι πιθανόν κάποιος ερευνητής που θα τις αναγνώριζε θα έβλεπε τις απαντήσεις τους, δήλωσαν ότι είχαν κατά μέσο όρο 2,6 εραστές στη ζωή τους. Εκείνες που ήταν σίγουρες για την ανωνυμία τους δήλωναν ότι είχαν 4,4 εραστές στη ζωή τους.
Στους άνδρες δεν παρατηρήθηκε αυτή η διακύμανση. Οι άνδρες που ήταν σίγουροι για την ανωνυμία τους δήλωναν περίπου 4 γυναίκες εραστές στη ζωή τους ενώ όταν δεν ήταν σίγουροι για την ανωνυμία δήλωναν ότι είχαν σεξουαλικές σχέσεις με 3,7 γυναίκες στη ζωή τους.
Βλέπουμε λοιπόν ότι όταν οι γυναίκες ήταν σίγουρες ότι κανείς δεν θα ήξερε για τις απαντήσεις τους, δήλωναν πιο ελεύθερα την πραγματικότητα αναφορικά με τη σεξουαλική τους δραστηριότητα.
Όταν όμως φοβόντουσαν ότι κάποιος θα μάθαινε τη δική τους πραγματικότητα για τη σεξουαλική τους ζωή, τότε προσάρμοζαν τις απαντήσεις τους.
Επειδή η κοινωνία δεν αναμένει από τους άνδρες την ίδια συμπεριφορά, αυτοί απαντούσαν χωρίς φόβο για τη δική τους σεξουαλική ζωή.
Τα δεδομένα αυτά πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη τόσο από τους ερευνητές όσο και από τους γιατρούς που καλούνται να βοηθήσουν ζευγάρια άντρες και γυναίκες κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
Οι απαντήσεις σε απ’ ευθείας ερωτήσεις, πρόσωπο με πρόσωπο μπορεί να είναι προσαρμοσμένες στο τι αναμένει κάποιος από αυτόν ή αυτήν που ερωτά

Οι γυναίκες και η αλήθεια για το σεξ.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπάρχει διαδεδομένη η αντίληψη ότι οι άνδρες είναι σεξουαλικά πιο δραστήριοι από τις γυναίκες. Όμως αυτό πιθανόν να μην αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
Οι γυναίκες όταν απαντούν ερωτήσεις αναφορικά με τη σεξουαλική τους δραστηριότητα δεν λένε την αλήθεια.
Οι γυναίκες αντιλαμβάνονται ορισμένα πράγματα που αναμένονται από αυτές από τους άλλους και από την κοινωνία γενικότερα και προσαρμόζουν τις απαντήσεις τους.
Οι άνδρες αναφέρουν ότι αρχίζει η σεξουαλική τους δραστηριότητα σε μια πιο νεαρή ηλικία, ότι κάνουν πιο συχνά σεξ και ότι έχουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από ότι οι γυναίκες.
Σύμφωνα με μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από επιστήμονες στο Οχάιο, η διαφορά αυτή είναι τεχνητή.
Οι γυναίκες είναι ευαίσθητες αναφορικά με το τι αναμένει η κοινωνία από αυτές. Έτσι σε έρευνες, όταν απαντούν ερωτήσεις, είναι λιγότερο ειλικρινείς όσον αφορά τις σεξουαλικές τους δραστηριότητες. 

Οι γυναίκες νιώθουν την πίεση να δείχνουν ότι είναι λιγότερο επιπόλαιες ή αχαλίνωτες σε θέματα σεξ σε αντίθεση με τους άνδρες.
Προτιμούν να δείχνουν αυτό που αναμένεται από αυτές δηλαδή ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για μόνιμες στενές σχέσεις χωρίς περιστασιακή και ασύδοτη συμπεριφορά σε θέματα σεξ.

Τα συμπεράσματα αυτά προέκυψαν από ερωτηματολόγια που έγιναν σε 201 ζευγάρια φοιτητών, αντρών και γυναικών, που δεν ήσαν παντρεμένοι.
Οι ερωτήσεις αφορούσαν τις σεξουαλικές τους εμπειρίες, την ηλικία της πρώτης φορά που έκαναν σεξ και τη γενικότερη σεξουαλική συμπεριφορά τους.
Οι απαντήσεις δόθηκαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Σε μια από τις συνθήκες αυτές τα άτομα μιας ομάδας φοιτητών, ήταν συνδεδεμένοι με πολυγράφο ο οποίος ανιχνεύει όταν κάποιος λέει ψέματα. Σε μια δεύτερη ομάδα οι απαντήσεις ήταν εντελώς ανώνυμες. Στην τρίτη ομάδα φοιτητών, δινόταν η εντύπωση ότι ο ερευνητής θα μπορούσε να δει τις απαντήσεις των συγκεκριμένων ατόμων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες που φοβόντουσαν ότι πιθανόν κάποιος ερευνητής που θα τις αναγνώριζε θα έβλεπε τις απαντήσεις τους, δήλωσαν ότι είχαν κατά μέσο όρο 2,6 εραστές στη ζωή τους. Εκείνες που ήταν σίγουρες για την ανωνυμία τους δήλωναν ότι είχαν 4,4 εραστές στη ζωή τους.
Στους άνδρες δεν παρατηρήθηκε αυτή η διακύμανση. Οι άνδρες που ήταν σίγουροι για την ανωνυμία τους δήλωναν περίπου 4 γυναίκες εραστές στη ζωή τους ενώ όταν δεν ήταν σίγουροι για την ανωνυμία δήλωναν ότι είχαν σεξουαλικές σχέσεις με 3,7 γυναίκες στη ζωή τους.
Βλέπουμε λοιπόν ότι όταν οι γυναίκες ήταν σίγουρες ότι κανείς δεν θα ήξερε για τις απαντήσεις τους, δήλωναν πιο ελεύθερα την πραγματικότητα αναφορικά με τη σεξουαλική τους δραστηριότητα.
Όταν όμως φοβόντουσαν ότι κάποιος θα μάθαινε τη δική τους πραγματικότητα για τη σεξουαλική τους ζωή, τότε προσάρμοζαν τις απαντήσεις τους.
Επειδή η κοινωνία δεν αναμένει από τους άνδρες την ίδια συμπεριφορά, αυτοί απαντούσαν χωρίς φόβο για τη δική τους σεξουαλική ζωή.
Τα δεδομένα αυτά πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη τόσο από τους ερευνητές όσο και από τους γιατρούς που καλούνται να βοηθήσουν ζευγάρια άντρες και γυναίκες κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
Οι απαντήσεις σε απ’ ευθείας ερωτήσεις, πρόσωπο με πρόσωπο μπορεί να είναι προσαρμοσμένες στο τι αναμένει κάποιος από αυτόν ή αυτήν που ερωτά

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών όσον αφορά στο πως επηρεάζουν οι κοινωνικές σχέσεις την κατάθλιψη.
Στις γυναίκες ο κίνδυνος σοβαρής κατάθλιψης αυξάνεται δραματικά όταν οι κοινωνικές σχέσεις και η υποστήριξη που παρέχουν μειώνονται.
Αντίθετα στους άνδρες λιγότερες κοινωνικές σχέσεις και υποστήριξη, δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για κατάθλιψη.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τάση να αναπτύσσουν μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα σχέσεων. Παράλληλα είναι γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Στις γυναίκες το αίσθημα αυτοεκτίμησης ισχυροποιείται από τον αριθμό και την ποιότητα των κοινωνικών τους σχέσεων.
Όταν νιώθουν ότι οι σχέσεις τους είναι φτωχής ποιότητας, ο συναισθηματικός τους κόσμος επηρεάζεται αρνητικά, σε πολύ ψηλό βαθμό.

Ενώ στις γυναίκες η ποιότητα των σχέσεων έχει τεράστια σημασία στην καλή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη, στους άνδρες υπερισχύει το ποσοστό επιτυχιών.
Στους άνδρες το αίσθημα αυτό εκτίμησης ισχυροποιείται από την αντίληψη που έχουν για τα κατορθώματα τους στον επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων για την ψυχική τους υγεία, δεν έχει τη σημασία που έχει στις γυναίκες.

Τα πιο πάνω ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγαν γιατροί από τη Βιργινία σε 1.057 ζεύγη διδύμων διαφορετικού φύλου.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους τους. Αξιολογήθηκε η αντίληψη που είχαν για την προσοχή, τη βοήθεια και την αγάπη που ελάμβαναν από τα άτομα του περιβάλλοντος τους.
Η αξιολόγηση έγινε δύο φορές με ένα χρόνο διαφορά. Ενώ οι γυναίκες είχαν συνολικά μεγαλύτερα υποστηρικτικά δίκτυα κοινωνικών σχέσεων, οι άνδρες φάνηκε ότι ελάμβαναν την περισσότερη υποστήριξη από τις συζύγους τους και τις δίδυμες αδελφές τους.
Οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τις αγαπούσαν περισσότερο και ότι νοιάζονταν για αυτές, είχαν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από κατάθλιψη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους παράγοντες που οδηγούν στην κατάθλιψη άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό του πληθυσμού που παρουσιάζει κατάθλιψη ανέρχεται κάθε χρόνο στο 10% περίπου.
Η κατάθλιψη επηρεάζει την κανονική λειτουργία του ατόμου και προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στα άτομα της οικογένειας του ή σε αυτούς που νοιάζονται για αυτόν.
Οι σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν παραμείνουν χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση. Ευτυχώς υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, φαρμακευτικές και ψυχοκοινωνικές, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι περισσότεροι ασθενείς με κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η νόσος αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία.
Εάν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος ή κάποιο άτομο του περιβάλλοντος του, υποφέρει από κατάθλιψη, είναι σημαντικό να αναζητείται η βοήθεια εξειδικευμένων γιατρών για να γίνεται η διάγνωση.
Μπορεί έτσι να μειωθεί ο πόνος και η δυστυχία που αισθάνονται οι ασθενείς με κατάθλιψη και ακόμη να διασωθούν πολλά συμπεριλαμβανομένης κάποτε και της ζωής ορισμένων ασθενών.

Κατάθλιψη, κοινωνικές σχέσεις, άνδρες και γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών όσον αφορά στο πως επηρεάζουν οι κοινωνικές σχέσεις την κατάθλιψη.
Στις γυναίκες ο κίνδυνος σοβαρής κατάθλιψης αυξάνεται δραματικά όταν οι κοινωνικές σχέσεις και η υποστήριξη που παρέχουν μειώνονται.
Αντίθετα στους άνδρες λιγότερες κοινωνικές σχέσεις και υποστήριξη, δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για κατάθλιψη.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τάση να αναπτύσσουν μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα σχέσεων. Παράλληλα είναι γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Στις γυναίκες το αίσθημα αυτοεκτίμησης ισχυροποιείται από τον αριθμό και την ποιότητα των κοινωνικών τους σχέσεων.
Όταν νιώθουν ότι οι σχέσεις τους είναι φτωχής ποιότητας, ο συναισθηματικός τους κόσμος επηρεάζεται αρνητικά, σε πολύ ψηλό βαθμό.

Ενώ στις γυναίκες η ποιότητα των σχέσεων έχει τεράστια σημασία στην καλή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη, στους άνδρες υπερισχύει το ποσοστό επιτυχιών.
Στους άνδρες το αίσθημα αυτό εκτίμησης ισχυροποιείται από την αντίληψη που έχουν για τα κατορθώματα τους στον επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων για την ψυχική τους υγεία, δεν έχει τη σημασία που έχει στις γυναίκες.

Τα πιο πάνω ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγαν γιατροί από τη Βιργινία σε 1.057 ζεύγη διδύμων διαφορετικού φύλου.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους τους. Αξιολογήθηκε η αντίληψη που είχαν για την προσοχή, τη βοήθεια και την αγάπη που ελάμβαναν από τα άτομα του περιβάλλοντος τους.
Η αξιολόγηση έγινε δύο φορές με ένα χρόνο διαφορά. Ενώ οι γυναίκες είχαν συνολικά μεγαλύτερα υποστηρικτικά δίκτυα κοινωνικών σχέσεων, οι άνδρες φάνηκε ότι ελάμβαναν την περισσότερη υποστήριξη από τις συζύγους τους και τις δίδυμες αδελφές τους.
Οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τις αγαπούσαν περισσότερο και ότι νοιάζονταν για αυτές, είχαν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από κατάθλιψη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους παράγοντες που οδηγούν στην κατάθλιψη άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό του πληθυσμού που παρουσιάζει κατάθλιψη ανέρχεται κάθε χρόνο στο 10% περίπου.
Η κατάθλιψη επηρεάζει την κανονική λειτουργία του ατόμου και προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στα άτομα της οικογένειας του ή σε αυτούς που νοιάζονται για αυτόν.
Οι σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν παραμείνουν χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση. Ευτυχώς υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, φαρμακευτικές και ψυχοκοινωνικές, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι περισσότεροι ασθενείς με κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η νόσος αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία.
Εάν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος ή κάποιο άτομο του περιβάλλοντος του, υποφέρει από κατάθλιψη, είναι σημαντικό να αναζητείται η βοήθεια εξειδικευμένων γιατρών για να γίνεται η διάγνωση.
Μπορεί έτσι να μειωθεί ο πόνος και η δυστυχία που αισθάνονται οι ασθενείς με κατάθλιψη και ακόμη να διασωθούν πολλά συμπεριλαμβανομένης κάποτε και της ζωής ορισμένων ασθενών.

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης του ασθενούς από το γιατρό ή τη νοσοκόμα στο ιατρείο, είναι δυνατόν, σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, να μην αντιπροσωπεύει την πραγματική πίεση του ασθενούς.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μπορεί να ανέρχεται και μέχρι το 30% του συνόλου, εκδηλώνει στο ιατρείο το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.
Οι ασθενείς αυτοί για ψυχολογικούς και νευρολογικούς λόγους όταν βρίσκονται στο ιατρείο, η πίεση τους αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πίεση τους αυξάνεται εκείνη τη στιγμή και οδηγεί το γιατρό στο να τοποθετήσει τη διάγνωση της ψηλής πίεσης.
Στην πραγματικότητα όμως τέτοιοι ασθενείς δεν έχουν κατά τη διάρκεια του 24ώρου ψηλή πίεση που να χρειάζεται φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα που δημιουργείται από την κατάσταση αυτή είναι ότι οι ασθενείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες που τους δίνονται. Διότι απλά κάθε φορά που θα είναι στο ιατρείο θα παρουσιάσουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας και έτσι θα θεωρηθούν ότι πάσχουν από ανθεκτική πίεση.
Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνονται στους ασθενείς αυτούς αλλαγές ή και προσθήκες νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση μιας "ανθεκτικής" ψηλής πίεσης που στην ουσία δεν είναι πραγματική ή μόνιμη.
Ο καλύτερος τρόπος για τη διερεύνηση των ασθενών αυτών είναι η μέτρηση επί 24ώρου βάσεως της πίεσης του ασθενούς στο οικείο του περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση ενός ειδικού μηχανήματος το οποίο αυτόματα, κάθε 30 ή 60 λεπτά, μετρά την πίεση του ασθενούς.
Οι μετρήσεις μπορούν να γίνονται όταν ο ασθενής κάνει τις συνήθεις δραστηριότητες του ή όταν κοιμάται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί ο μέσος όρος της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες για ένα συγκεκριμένο ασθενή. Η μέτρηση αυτή είναι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικής κατάστασης του ασθενούς.
Έρευνες έδειξαν ότι η πίεση που μετριέται στο ιατρείο από το γιατρό μπορεί να είναι από 10% έως 20% ψηλότερες από το μέσο όρο που μετριέται με τη μέθοδο των 24 ωρών στο σπίτι του ασθενούς.

Η μέθοδος των 24 ωρών για τη μέτρηση της πίεσης επιτρέπει στο να αναγνωρίζονται ποιοι ασθενείς έχουν πραγματικό πρόβλημα και χρειάζονται επιθετική θεραπεία.
Επίσης επιτρέπει στο να μην υποβάλλονται σε αχρείαστες θεραπείες άτομα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.

Τα δεδομένα αυτά προέκυψαν από κλινική έρευνα που έγινε σε 1.963 ασθενείς στο Βέλγιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη χρήση της μέτρησης του μέσου όρου της πίεσης των 24 ωρών, οι γιατροί κατάφεραν να αναγνωρίσουν καλύτερα τους ασθενείς που κινδύνευαν περισσότερο από τις γνωστές επιπλοκές της ψηλής πίεσης που απειλούν τη ζωή. Η μέθοδος έδωσε καλύτερα αποτελέσματα παρά με μόνο τη μέτρηση στο ιατρείο.
Οι γιατροί διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που είχαν μέσο όρο συστολικής πίεσης κατά το 24ωρο, ίσο ή ψηλότερο από 135 mmHg, είχαν 75% ψηλότερο κίνδυνο να υποστούν μια από τις κλασσικές επιπλοκές της ψηλής πίεσης (καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο).
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία της μεθόδου μέτρησης επί 24ώρου βάσης της πίεσης στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει την αποφυγή χορήγησης θεραπείας σε ασθενείς που δεν τη χρειάζονται και παράλληλα αναγνωρίζει τους ασθενείς εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο και που χρειάζονται μια πιο επιθετική θεραπεία.

Μέτρηση πίεσης στο σπίτι: Ποια είναι τα πλεονεκτήματα;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης του ασθενούς από το γιατρό ή τη νοσοκόμα στο ιατρείο, είναι δυνατόν, σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, να μην αντιπροσωπεύει την πραγματική πίεση του ασθενούς.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μπορεί να ανέρχεται και μέχρι το 30% του συνόλου, εκδηλώνει στο ιατρείο το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.
Οι ασθενείς αυτοί για ψυχολογικούς και νευρολογικούς λόγους όταν βρίσκονται στο ιατρείο, η πίεση τους αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πίεση τους αυξάνεται εκείνη τη στιγμή και οδηγεί το γιατρό στο να τοποθετήσει τη διάγνωση της ψηλής πίεσης.
Στην πραγματικότητα όμως τέτοιοι ασθενείς δεν έχουν κατά τη διάρκεια του 24ώρου ψηλή πίεση που να χρειάζεται φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα που δημιουργείται από την κατάσταση αυτή είναι ότι οι ασθενείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες που τους δίνονται. Διότι απλά κάθε φορά που θα είναι στο ιατρείο θα παρουσιάσουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας και έτσι θα θεωρηθούν ότι πάσχουν από ανθεκτική πίεση.
Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνονται στους ασθενείς αυτούς αλλαγές ή και προσθήκες νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση μιας "ανθεκτικής" ψηλής πίεσης που στην ουσία δεν είναι πραγματική ή μόνιμη.
Ο καλύτερος τρόπος για τη διερεύνηση των ασθενών αυτών είναι η μέτρηση επί 24ώρου βάσεως της πίεσης του ασθενούς στο οικείο του περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση ενός ειδικού μηχανήματος το οποίο αυτόματα, κάθε 30 ή 60 λεπτά, μετρά την πίεση του ασθενούς.
Οι μετρήσεις μπορούν να γίνονται όταν ο ασθενής κάνει τις συνήθεις δραστηριότητες του ή όταν κοιμάται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί ο μέσος όρος της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες για ένα συγκεκριμένο ασθενή. Η μέτρηση αυτή είναι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικής κατάστασης του ασθενούς.
Έρευνες έδειξαν ότι η πίεση που μετριέται στο ιατρείο από το γιατρό μπορεί να είναι από 10% έως 20% ψηλότερες από το μέσο όρο που μετριέται με τη μέθοδο των 24 ωρών στο σπίτι του ασθενούς.

Η μέθοδος των 24 ωρών για τη μέτρηση της πίεσης επιτρέπει στο να αναγνωρίζονται ποιοι ασθενείς έχουν πραγματικό πρόβλημα και χρειάζονται επιθετική θεραπεία.
Επίσης επιτρέπει στο να μην υποβάλλονται σε αχρείαστες θεραπείες άτομα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.

Τα δεδομένα αυτά προέκυψαν από κλινική έρευνα που έγινε σε 1.963 ασθενείς στο Βέλγιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη χρήση της μέτρησης του μέσου όρου της πίεσης των 24 ωρών, οι γιατροί κατάφεραν να αναγνωρίσουν καλύτερα τους ασθενείς που κινδύνευαν περισσότερο από τις γνωστές επιπλοκές της ψηλής πίεσης που απειλούν τη ζωή. Η μέθοδος έδωσε καλύτερα αποτελέσματα παρά με μόνο τη μέτρηση στο ιατρείο.
Οι γιατροί διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που είχαν μέσο όρο συστολικής πίεσης κατά το 24ωρο, ίσο ή ψηλότερο από 135 mmHg, είχαν 75% ψηλότερο κίνδυνο να υποστούν μια από τις κλασσικές επιπλοκές της ψηλής πίεσης (καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο).
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία της μεθόδου μέτρησης επί 24ώρου βάσης της πίεσης στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει την αποφυγή χορήγησης θεραπείας σε ασθενείς που δεν τη χρειάζονται και παράλληλα αναγνωρίζει τους ασθενείς εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο και που χρειάζονται μια πιο επιθετική θεραπεία.

Σε ποιες περιπτώσεις ένας γάμος μπορεί να θεωρηθεί άκυρος, ανυπόστατος ή να ακυρωθεί με δικαστική απόφαση; H δικηγόρος Μαρία Κουρή, από το δικηγορικό γραφείο KT Legal εξηγεί:
Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, απαγορεύεται να τελέσουν γάμο όσοι:
Δεν έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους, χωρίς την άδεια αυτών που ασκούν την επιμέλεια του ανηλίκου. Στην περίπτωση αυτή, εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι η τέλεση του γάμου επιβάλλεται από σπουδαίο λόγο μπορεί να την επιτρέψει,
Όσοι είναι ανίκανοι προς δικαιοπραξία και όσοι δεν έχουν συνείδηση των πράξεών τους ή βρίσκονται σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής τους,
Όσοι ήταν προηγουμένως παντρεμένοι και ο γάμος τους δεν έχει λυθεί με αμετάκλητη απόφαση Δικαστηρίου. Δεν αρκεί επομένως η συζήτηση και έκδοση απόφασης διαζυγίου από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αλλά χρειάζεται να έχουν ασκηθεί (ή οι διάδικοι να έχουν παραιτηθεί) από τα ένδικα μέσα της έφεσης και της αναίρεσης,
Όσοι έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αίματος, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και σε πλάγια γραμμή ως και τον τέταρτο βαθμό. Συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, σύμφωνα με το άρθρο 1461 ΑΚ, νοούνται τα πρόσωπα που το ένα κατάγεται από το άλλο (συγγένεια μεταξύ ανιόντων και κατιόντων πχ γονείς, παιδιά, εγγόνια κ.ο.κ.). Συγγενείς εξ αίματος σε πλάγια γραμμή είναι τα πρόσωπα που χωρίς να είναι συγγενείς σε ευθεία γραμμή, κατάγονται από τον ίδιο ανιόντα (π.χ. αδέλφια, ξαδέλφια κ.ο.κ.). Ο βαθμός της συγγένειας ορίζεται από τον αριθμό των γεννήσεων που συνδέουν τα πρόσωπα.
Όσοι έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αγχιστείας, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και σε πλάγια γραμμή ως και τον τρίτο βαθμό. Σύμφωνα με το άρθρο 1462 ΑΚ, οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και τον ίδιο βαθμό. Τονίζεται ότι η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου από τον οποίο δημιουργήθηκε.
Όσοι έχουν μεταξύ τους σχέση υιοθετούντα και υιοθετημένου ακόμα και αν η υιοθεσία λύθει με οιονδήποτε τρόπο.
Σε περίπτωση που οι ανωτέρω τελέσουν γάμο, τότε ο γάμος αυτός θεωρείται άκυρος.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες ένας γάμος μπορεί να μη θεωρείται άκυρος αλλά να δύναται να ακυρωθεί. Συγκεκριμένα γάμος που έχει τελεσθεί μπορεί να ακυρωθεί:
Εξαιτίας πλάνης σχετικής με την ταυτότητα του προσώπου του άλλου συζύγου.  Στην περίπτωση αυτή η ακύρωση αποκλείεται αν ο σύζυγος αναγνώρισε το γάμο μετά τη διάλυση της πλάνης (άρθρο 1374).
Αν ο σύζυγος εξαναγκάστηκε να συνάψει τον γάμο με απειλή, παράνομα ή αντίθετα προς τα χρηστά ήθη. Στην περίπτωση αυτή η ακύρωση αποκλείεται αν ο σύζυγος που εξαναγκάστηκε αναγνώρισε τον γάμο αφού πέρασε η απειλή (άρθρο 1375).
Τόσο στις περιπτώσεις άκυρου γάμου όσο και ακυρώσιμου απαιτείται δικαστική απόφαση που να αναγνωρίζει την ακυρότητα. Η αγωγή για την αναγνώριση ακυρότητας άκυρου γάμου μπορεί να ασκηθεί από α) κάποιον από τους συζύγους β) όποιον έχει έννομο συμφέρον και γ) τον εισαγγελέα αυτεπαγγέλτως, ενώ η αγωγή για την  ακύρωση γάμου λόγω πλάνης ή απειλής μπορεί να ασκηθεί μόνο από τον σύζυγο που πλανήθηκε ή απειλήθηκε και όχι από τους κληρονόμους του. Παραγραφή για την άσκηση αγωγής αναγνώρισης ακυρότητας γάμου δεν υπάρχει εκτός από τις περιπτώσεις που αυτή ζητείται εξαιτίας πλάνης ή απειλής. Σε αυτές τις περιπτώσεις η παραγραφή επέρχεται όταν περάσουν έξι μήνες αφότου έγινε δυνατόν να εγερθεί η αγωγή και πάντως όταν περάσουν τρία χρόνια από την τέλεση του γάμου. Τονίζεται ότι τα τέκνα που γεννήθηκαν σε γάμο που ακυρώθηκε διατηρούν την ιδιότητα των τέκνων γεννημένων σε γάμο.
Πηγή: news.gr

Γυναίκα: Ακύρωση γάμου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σε ποιες περιπτώσεις ένας γάμος μπορεί να θεωρηθεί άκυρος, ανυπόστατος ή να ακυρωθεί με δικαστική απόφαση; H δικηγόρος Μαρία Κουρή, από το δικηγορικό γραφείο KT Legal εξηγεί:
Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, απαγορεύεται να τελέσουν γάμο όσοι:
Δεν έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους, χωρίς την άδεια αυτών που ασκούν την επιμέλεια του ανηλίκου. Στην περίπτωση αυτή, εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι η τέλεση του γάμου επιβάλλεται από σπουδαίο λόγο μπορεί να την επιτρέψει,
Όσοι είναι ανίκανοι προς δικαιοπραξία και όσοι δεν έχουν συνείδηση των πράξεών τους ή βρίσκονται σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής τους,
Όσοι ήταν προηγουμένως παντρεμένοι και ο γάμος τους δεν έχει λυθεί με αμετάκλητη απόφαση Δικαστηρίου. Δεν αρκεί επομένως η συζήτηση και έκδοση απόφασης διαζυγίου από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αλλά χρειάζεται να έχουν ασκηθεί (ή οι διάδικοι να έχουν παραιτηθεί) από τα ένδικα μέσα της έφεσης και της αναίρεσης,
Όσοι έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αίματος, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και σε πλάγια γραμμή ως και τον τέταρτο βαθμό. Συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, σύμφωνα με το άρθρο 1461 ΑΚ, νοούνται τα πρόσωπα που το ένα κατάγεται από το άλλο (συγγένεια μεταξύ ανιόντων και κατιόντων πχ γονείς, παιδιά, εγγόνια κ.ο.κ.). Συγγενείς εξ αίματος σε πλάγια γραμμή είναι τα πρόσωπα που χωρίς να είναι συγγενείς σε ευθεία γραμμή, κατάγονται από τον ίδιο ανιόντα (π.χ. αδέλφια, ξαδέλφια κ.ο.κ.). Ο βαθμός της συγγένειας ορίζεται από τον αριθμό των γεννήσεων που συνδέουν τα πρόσωπα.
Όσοι έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αγχιστείας, σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και σε πλάγια γραμμή ως και τον τρίτο βαθμό. Σύμφωνα με το άρθρο 1462 ΑΚ, οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και τον ίδιο βαθμό. Τονίζεται ότι η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου από τον οποίο δημιουργήθηκε.
Όσοι έχουν μεταξύ τους σχέση υιοθετούντα και υιοθετημένου ακόμα και αν η υιοθεσία λύθει με οιονδήποτε τρόπο.
Σε περίπτωση που οι ανωτέρω τελέσουν γάμο, τότε ο γάμος αυτός θεωρείται άκυρος.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες ένας γάμος μπορεί να μη θεωρείται άκυρος αλλά να δύναται να ακυρωθεί. Συγκεκριμένα γάμος που έχει τελεσθεί μπορεί να ακυρωθεί:
Εξαιτίας πλάνης σχετικής με την ταυτότητα του προσώπου του άλλου συζύγου.  Στην περίπτωση αυτή η ακύρωση αποκλείεται αν ο σύζυγος αναγνώρισε το γάμο μετά τη διάλυση της πλάνης (άρθρο 1374).
Αν ο σύζυγος εξαναγκάστηκε να συνάψει τον γάμο με απειλή, παράνομα ή αντίθετα προς τα χρηστά ήθη. Στην περίπτωση αυτή η ακύρωση αποκλείεται αν ο σύζυγος που εξαναγκάστηκε αναγνώρισε τον γάμο αφού πέρασε η απειλή (άρθρο 1375).
Τόσο στις περιπτώσεις άκυρου γάμου όσο και ακυρώσιμου απαιτείται δικαστική απόφαση που να αναγνωρίζει την ακυρότητα. Η αγωγή για την αναγνώριση ακυρότητας άκυρου γάμου μπορεί να ασκηθεί από α) κάποιον από τους συζύγους β) όποιον έχει έννομο συμφέρον και γ) τον εισαγγελέα αυτεπαγγέλτως, ενώ η αγωγή για την  ακύρωση γάμου λόγω πλάνης ή απειλής μπορεί να ασκηθεί μόνο από τον σύζυγο που πλανήθηκε ή απειλήθηκε και όχι από τους κληρονόμους του. Παραγραφή για την άσκηση αγωγής αναγνώρισης ακυρότητας γάμου δεν υπάρχει εκτός από τις περιπτώσεις που αυτή ζητείται εξαιτίας πλάνης ή απειλής. Σε αυτές τις περιπτώσεις η παραγραφή επέρχεται όταν περάσουν έξι μήνες αφότου έγινε δυνατόν να εγερθεί η αγωγή και πάντως όταν περάσουν τρία χρόνια από την τέλεση του γάμου. Τονίζεται ότι τα τέκνα που γεννήθηκαν σε γάμο που ακυρώθηκε διατηρούν την ιδιότητα των τέκνων γεννημένων σε γάμο.
Πηγή: news.gr

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)