Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Οι άνθρωποι που πίνουν μεγάλες ποσότητες καφέ κάθε μέρα δεν έχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Είναι μάλιστα πιθανόν ότι ο καφές, τους προστατεύει και μειώνει τον κίνδυνο θανάτου αυξάνοντας έτσι τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι άνδρες και γυναίκες που πίνουν συστηματικά και μακροχρόνια έως 6 φλιτζάνια καφέ την ημέρα, δεν παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
Στην πραγματικότητα η κατανάλωση του καφέ με καφεΐνη ή χωρίς καφεΐνη (ντεκαφεϊνέ), συσχετίζεται με λιγότερες πιθανότητες θανάτου λόγω καρδιακής πάθησης.
Παλαιότερες έρευνες έδειξαν ότι ο καφές είχε τόσο θετικές όσο και
αρνητικές επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων. Τα τελευταία χρόνια όμως νέες έρευνες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που πίνουν συστηματικά καφέ παρουσιάζουν χαμηλότερο κίνδυνο προσβολής από διαβήτη τύπου 2, καρδιακή και διάφορους τύπους καρκίνου.
Οι ευεργετικές δράσεις του καφέ φαίνεται να οφείλονται σε διάφορες
φυτοχημικές ουσίες που περιέχει ανεξάρτητα από την καφεΐνη. Οι θετικές επιδράσεις αφορούν στη ρύθμιση της φλεγμονής, στη λειτουργία του ενδοθηλίου των αρτηριών και στην ευαισθησία των κυττάρων του οργανισμού στην ινσουλίνη.
Για να ρίξουν φως στο ζήτημα της σχέσης του καφέ με την ανθρώπινη υγεία, γιατροί από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και της Μαδρίτης, παρακολούθησαν 41.736 μεσήλικες άνδρες και 84.214 μεσήλικες γυναίκες που συμμετείχαν σε μακροχρόνιες επιδημιολογικές έρευνες επαγγελματιών της υγείας (άνδρες) και νοσηλευτών (γυναίκες). Για να συμπεριληφθούν αρχικά
στις εν λόγω έρευνες, οι άνδρες και γυναίκες έπρεπε να μην είχαν καρκίνο ή νόσο της καρδίας.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, συμπλήρωναν ερωτηματολόγια κάθε 2 έως 4 χρόνια. Απαντούσαν σε ερωτήσεις και έδιναν πληροφορίες μεταξύ άλλων για
το πόσο συχνά έπιναν καφέ, το είδος καφέ που κατανάλωναν, εάν κάπνιζαν ή όχι, τις διατροφικές τους συνήθειες και τέλος για την κατάσταση της υγείας τους.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση που υπήρχε μεταξύ της κατανάλωσης καφέ και της συχνότητας θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, τους θανάτους λόγω πάθησης της καρδίας ή λόγω καρκίνου.
Η διάρκεια παρακολούθησης ήταν για τους άνδρες από το 1986 έως το 2004, δηλαδή 18 χρόνια. Για τις γυναίκες ήταν από το 1980 έως το 2004, δηλαδή 24 χρόνια.
Στην ανάλυση των συγκριτικών αποτελεσμάτων που προέκυψαν, οι ερευνητές έκαναν της αναγκαίες διορθώσεις λόγω άλλων παραγόντων που επηρεάζουν την εκδήλωση νόσων και τη θνησιμότητα όπως ο δείκτης μάζας σώματος (παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος σώματος), το κάπνισμα, τη διατροφή και
ειδικές παθήσεις.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι άνθρωποι που έπιναν περισσότερο καφέ, είχαν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.
Οι γυναίκες που έπιναν 2 έως 3 φλιτζάνια καφέ ημερησίως, είχαν 25% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιακή πάθηση σε σύγκριση με άτομα που δεν έπιναν καφέ. Παρουσίαζαν επίσης 18% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε άλλη αιτία θανάτου εκτός από καρκίνο και καρδιοπάθεια.
Στους άνδρες για τα ίδια επίπεδα κατανάλωσης καφέ, καταγράφηκε θετική επίδραση αλλά δεν ήταν σε επίπεδα για να είναι στατιστικά σημαντική.
Ο κυριότερος λόγος της χαμηλότερης θνησιμότητας που καταγράφηκε ήταν οι λιγότεροι θάνατοι λόγω καρδιακών παθήσεων στους συμμετέχοντες που έπιναν περισσότερο καφέ.
Οι Αμερικανοί και Ισπανοί ερευνητές δεν βρήκαν στους μεγάλους
καταναλωτές καφέ, λιγότερους θανάτους λόγω καρκίνου.
Οι συσχετισμοί που βρέθηκαν δεν φαίνεται να έχουν σχέση με την καφεΐνη αλλά με άλλα συστατικά του καφέ. Ο λόγος είναι ότι ο χαμηλότερος κίνδυνος θανάτου υπήρχε τόσο στους ανθρώπους που έπιναν καφέ με καφεΐνη όσο και σε αυτούς που κατανάλωναν καφέ ντεκαφεϊνέ. 
Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ενδιαφέροντα. Ωστόσο επισημαίνεται ότι ο σχεδιασμός της έρευνας και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε δεν επιτρέπουν με βεβαιότητα να δηλωθεί ότι είναι πράγματι ο καφές που μειώνει τον κίνδυνο θανάτου. Δεν αποκλείεται να υπάρχει κάτι άλλο στους καταναλωτές του καφέ που τους προστατεύει έστω και λίγο από καρδιακές παθήσεις και πρόωρο θάνατο.
Ακόμη ένας άλλος περιορισμός της αξίας της έρευνας, είναι το γεγονός ότι ήταν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες που δήλωναν πόσο καφέ έπιναν. Τα προβλήματα μνήμης και η υποκειμενικότητα σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί να επηρεάζουν την ορθότητα των πληροφοριών που παρέχονται.  

Ο Καφές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι άνθρωποι που πίνουν μεγάλες ποσότητες καφέ κάθε μέρα δεν έχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Είναι μάλιστα πιθανόν ότι ο καφές, τους προστατεύει και μειώνει τον κίνδυνο θανάτου αυξάνοντας έτσι τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι άνδρες και γυναίκες που πίνουν συστηματικά και μακροχρόνια έως 6 φλιτζάνια καφέ την ημέρα, δεν παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
Στην πραγματικότητα η κατανάλωση του καφέ με καφεΐνη ή χωρίς καφεΐνη (ντεκαφεϊνέ), συσχετίζεται με λιγότερες πιθανότητες θανάτου λόγω καρδιακής πάθησης.
Παλαιότερες έρευνες έδειξαν ότι ο καφές είχε τόσο θετικές όσο και
αρνητικές επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων. Τα τελευταία χρόνια όμως νέες έρευνες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που πίνουν συστηματικά καφέ παρουσιάζουν χαμηλότερο κίνδυνο προσβολής από διαβήτη τύπου 2, καρδιακή και διάφορους τύπους καρκίνου.
Οι ευεργετικές δράσεις του καφέ φαίνεται να οφείλονται σε διάφορες
φυτοχημικές ουσίες που περιέχει ανεξάρτητα από την καφεΐνη. Οι θετικές επιδράσεις αφορούν στη ρύθμιση της φλεγμονής, στη λειτουργία του ενδοθηλίου των αρτηριών και στην ευαισθησία των κυττάρων του οργανισμού στην ινσουλίνη.
Για να ρίξουν φως στο ζήτημα της σχέσης του καφέ με την ανθρώπινη υγεία, γιατροί από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και της Μαδρίτης, παρακολούθησαν 41.736 μεσήλικες άνδρες και 84.214 μεσήλικες γυναίκες που συμμετείχαν σε μακροχρόνιες επιδημιολογικές έρευνες επαγγελματιών της υγείας (άνδρες) και νοσηλευτών (γυναίκες). Για να συμπεριληφθούν αρχικά
στις εν λόγω έρευνες, οι άνδρες και γυναίκες έπρεπε να μην είχαν καρκίνο ή νόσο της καρδίας.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, συμπλήρωναν ερωτηματολόγια κάθε 2 έως 4 χρόνια. Απαντούσαν σε ερωτήσεις και έδιναν πληροφορίες μεταξύ άλλων για
το πόσο συχνά έπιναν καφέ, το είδος καφέ που κατανάλωναν, εάν κάπνιζαν ή όχι, τις διατροφικές τους συνήθειες και τέλος για την κατάσταση της υγείας τους.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση που υπήρχε μεταξύ της κατανάλωσης καφέ και της συχνότητας θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, τους θανάτους λόγω πάθησης της καρδίας ή λόγω καρκίνου.
Η διάρκεια παρακολούθησης ήταν για τους άνδρες από το 1986 έως το 2004, δηλαδή 18 χρόνια. Για τις γυναίκες ήταν από το 1980 έως το 2004, δηλαδή 24 χρόνια.
Στην ανάλυση των συγκριτικών αποτελεσμάτων που προέκυψαν, οι ερευνητές έκαναν της αναγκαίες διορθώσεις λόγω άλλων παραγόντων που επηρεάζουν την εκδήλωση νόσων και τη θνησιμότητα όπως ο δείκτης μάζας σώματος (παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος σώματος), το κάπνισμα, τη διατροφή και
ειδικές παθήσεις.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι άνθρωποι που έπιναν περισσότερο καφέ, είχαν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.
Οι γυναίκες που έπιναν 2 έως 3 φλιτζάνια καφέ ημερησίως, είχαν 25% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιακή πάθηση σε σύγκριση με άτομα που δεν έπιναν καφέ. Παρουσίαζαν επίσης 18% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε άλλη αιτία θανάτου εκτός από καρκίνο και καρδιοπάθεια.
Στους άνδρες για τα ίδια επίπεδα κατανάλωσης καφέ, καταγράφηκε θετική επίδραση αλλά δεν ήταν σε επίπεδα για να είναι στατιστικά σημαντική.
Ο κυριότερος λόγος της χαμηλότερης θνησιμότητας που καταγράφηκε ήταν οι λιγότεροι θάνατοι λόγω καρδιακών παθήσεων στους συμμετέχοντες που έπιναν περισσότερο καφέ.
Οι Αμερικανοί και Ισπανοί ερευνητές δεν βρήκαν στους μεγάλους
καταναλωτές καφέ, λιγότερους θανάτους λόγω καρκίνου.
Οι συσχετισμοί που βρέθηκαν δεν φαίνεται να έχουν σχέση με την καφεΐνη αλλά με άλλα συστατικά του καφέ. Ο λόγος είναι ότι ο χαμηλότερος κίνδυνος θανάτου υπήρχε τόσο στους ανθρώπους που έπιναν καφέ με καφεΐνη όσο και σε αυτούς που κατανάλωναν καφέ ντεκαφεϊνέ. 
Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ενδιαφέροντα. Ωστόσο επισημαίνεται ότι ο σχεδιασμός της έρευνας και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε δεν επιτρέπουν με βεβαιότητα να δηλωθεί ότι είναι πράγματι ο καφές που μειώνει τον κίνδυνο θανάτου. Δεν αποκλείεται να υπάρχει κάτι άλλο στους καταναλωτές του καφέ που τους προστατεύει έστω και λίγο από καρδιακές παθήσεις και πρόωρο θάνατο.
Ακόμη ένας άλλος περιορισμός της αξίας της έρευνας, είναι το γεγονός ότι ήταν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες που δήλωναν πόσο καφέ έπιναν. Τα προβλήματα μνήμης και η υποκειμενικότητα σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί να επηρεάζουν την ορθότητα των πληροφοριών που παρέχονται.  
Είναι γεγονός ότι στη σύγχρονη εποχή, που οι εικόνες, οι παραστάσεις και ο ανταγωνισμός έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη ταχύτητα και βαρύτητα οι άνδρες αισθάνονται περισσότερο ανασφαλείς. Τους απασχολεί ο χρόνος που περνάει. Φοβούνται να γεράσουν. Είναι "θύματα" της εικόνας τους. Σύγχρονοι άνδρες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης... λόγω ηλικίας.
Το ποσοστό των ανδρών που επισκέπτονται αισθητικούς χειρουργούς γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο, Μια πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε εκείνους που νοιάζονται κυρίως για τις επιδόσεις τους στο σεξ και σε εκείνους που τους απασχολεί περισσότερο η ηλικία τους. Οι ειδικοί έχουν καταλήξει: οι άνδρες φοβούνται να γεράσουν. Κι όμως, από πλευράς υγείας, οι προοπτικές είναι μάλλον καλές. Ο μέσος όρος ζωής των ανδρών είναι 76 χρόνια, πέντε χρόνια μικρότερος από των γυναικών, αλλά πολύ μεγαλύτερος από το μέσο όρο ζωής των πατεράδων τους.
-Θα ήθελαν να φαίνονται πάντα νέοι…
Τους αγχώνει, λοιπόν, ο καιρός που περνάει; Δεν είναι τόσο απλό το θέμα. Το πρόβλημα τους είναι η εικόνα που δίνουν προς τα έξω. Πανταχού παρών στις διαφημίσεις, ο μύθος της αιώνιας νεότητας έχει τεράστια βαρύτητα ατή βιομηχανία του μάρκετινγκ, αλλά έχει αντίκτυπο και στον ψυχισμό των ανδρών. Παρακολουθούν το σώμα τους, χρησιμοποιούν κρέμες και παίρνουν συμπληρώματα διατροφής.
Δεν ασχολούνται παρά μόνο με την εμφάνιση τους, λένε οι ειδικοί. Σε τι ωφελεί όμως να γίνουν σωσίες του Μπράντ Πιτ;  Ένας άνδρας που δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του δεν θα νιώθει καλά με το πέρασμα του χρόνου, ακόμα κι αν διατηρείται, με τακτικές επισκέψεις σε γυμναστήρια και ινστιτούτα αισθητικής. Είναι ουσιαστικό να αποδέχεσαι ένας άνδρας την ηλικία του. Το φαινόμενο αυτό είναι πάντως πρόσφατο. Σήμερα, ακόμα και νέοι άνθρωποι έχουν την αγωνία του χρόνου.
-Ο ρόλος της γυναίκας.
Αυτοί που έχουν μια ευτυχισμένη προσωπική ζωή φαίνονται λιγότερο αγχωμένοι. Γερνάμε καλύτερα όταν είμαστε δύο, υποστηρίζουν ψυχίατροι. Μέσα από μια ισορροπημένη σχέση, ο άνδρας
μπορεί να απολαύσει ευκολότερα τις χαρές της καθημερινής ζωής...
Αυτοί που νοιάζονται για τις επιδόσεις τους: το σπίτι, ο σκύλος, το αυτοκίνητο, το βιβλιάριο της τράπεζας, το γυμναστήριο, οι κατάλογοι των γραφείων ταξιδιών.
Αυτοί που τους απασχολεί η ηλικία τους: τα γυαλιά, η πολυθρόνα, η πίπα, τα φάρμακα, το μπλοκ των επιταγών και... η τρυφερότητα.
-Σε ποιά φάση  μπορεί ένας άνδρας να δυσκολεύεται να παραδεχθεί την ηλικία του;
Ο νέος θέλει να μεγαλώσει, γιατί η εικόνα του πατέρα αντιπροσωπεύει γι' αυτόν την ελευθερία. Αργότερα, είναι απασχολημένος με τη δημιουργία, θέλει να πετύχει επαγγελματικά, συναισθηματικά... Γύρω στα 40, ολοκληρώνει αυτήν την προσπάθεια και τα γενέθλια αρχίζουν να του φαίνονται τραυματικά.
Το πρόβλημα αρχίζει γύρω στα 45-55: ο άνδρας δεν έχει να αποδείξει πολλά πράγματα, η σεξουαλικότητά του είναι πιο ήρεμη... και έρχεται στο σημείο που αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό.
-Η λύση βρίσκεται στην ενασχόληση με την οικογένεια;
Είναι λάθος αντιμετώπιση αυτή, γιατί ο ρόλος του γονιού απαιτεί να ξεχάσει κανείς τον εαυτό του για να δοθεί στο παιδί. Μερικές φορές τα παιδιά μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε με απότομο τρόπο ορισμένα πράγματα.
-Πώς μπορεί ένας άνδρας να αποδεχθεί γαλήνια την ηλικία;
Γενικά, ο άνδρας δεν δέχεται εύκολα το γεγονός ότι γερνάει. Ο απολογισμός μιας ζωής μπορεί να είναι ικανοποιητικός ή να δημιουργεί πικρίες. Η μεγάλη ηλικία φέρνει μια ελευθερία: δεν υπάρχουν αντιξοότητες, σημαντικές ευθύνες. Υπάρχει όμως πάντα η δυνατότητα της δημιουργίας.

Περνούν και οι άνδρες κρίση ηλικίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Είναι γεγονός ότι στη σύγχρονη εποχή, που οι εικόνες, οι παραστάσεις και ο ανταγωνισμός έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη ταχύτητα και βαρύτητα οι άνδρες αισθάνονται περισσότερο ανασφαλείς. Τους απασχολεί ο χρόνος που περνάει. Φοβούνται να γεράσουν. Είναι "θύματα" της εικόνας τους. Σύγχρονοι άνδρες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης... λόγω ηλικίας.
Το ποσοστό των ανδρών που επισκέπτονται αισθητικούς χειρουργούς γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο, Μια πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε εκείνους που νοιάζονται κυρίως για τις επιδόσεις τους στο σεξ και σε εκείνους που τους απασχολεί περισσότερο η ηλικία τους. Οι ειδικοί έχουν καταλήξει: οι άνδρες φοβούνται να γεράσουν. Κι όμως, από πλευράς υγείας, οι προοπτικές είναι μάλλον καλές. Ο μέσος όρος ζωής των ανδρών είναι 76 χρόνια, πέντε χρόνια μικρότερος από των γυναικών, αλλά πολύ μεγαλύτερος από το μέσο όρο ζωής των πατεράδων τους.
-Θα ήθελαν να φαίνονται πάντα νέοι…
Τους αγχώνει, λοιπόν, ο καιρός που περνάει; Δεν είναι τόσο απλό το θέμα. Το πρόβλημα τους είναι η εικόνα που δίνουν προς τα έξω. Πανταχού παρών στις διαφημίσεις, ο μύθος της αιώνιας νεότητας έχει τεράστια βαρύτητα ατή βιομηχανία του μάρκετινγκ, αλλά έχει αντίκτυπο και στον ψυχισμό των ανδρών. Παρακολουθούν το σώμα τους, χρησιμοποιούν κρέμες και παίρνουν συμπληρώματα διατροφής.
Δεν ασχολούνται παρά μόνο με την εμφάνιση τους, λένε οι ειδικοί. Σε τι ωφελεί όμως να γίνουν σωσίες του Μπράντ Πιτ;  Ένας άνδρας που δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του δεν θα νιώθει καλά με το πέρασμα του χρόνου, ακόμα κι αν διατηρείται, με τακτικές επισκέψεις σε γυμναστήρια και ινστιτούτα αισθητικής. Είναι ουσιαστικό να αποδέχεσαι ένας άνδρας την ηλικία του. Το φαινόμενο αυτό είναι πάντως πρόσφατο. Σήμερα, ακόμα και νέοι άνθρωποι έχουν την αγωνία του χρόνου.
-Ο ρόλος της γυναίκας.
Αυτοί που έχουν μια ευτυχισμένη προσωπική ζωή φαίνονται λιγότερο αγχωμένοι. Γερνάμε καλύτερα όταν είμαστε δύο, υποστηρίζουν ψυχίατροι. Μέσα από μια ισορροπημένη σχέση, ο άνδρας
μπορεί να απολαύσει ευκολότερα τις χαρές της καθημερινής ζωής...
Αυτοί που νοιάζονται για τις επιδόσεις τους: το σπίτι, ο σκύλος, το αυτοκίνητο, το βιβλιάριο της τράπεζας, το γυμναστήριο, οι κατάλογοι των γραφείων ταξιδιών.
Αυτοί που τους απασχολεί η ηλικία τους: τα γυαλιά, η πολυθρόνα, η πίπα, τα φάρμακα, το μπλοκ των επιταγών και... η τρυφερότητα.
-Σε ποιά φάση  μπορεί ένας άνδρας να δυσκολεύεται να παραδεχθεί την ηλικία του;
Ο νέος θέλει να μεγαλώσει, γιατί η εικόνα του πατέρα αντιπροσωπεύει γι' αυτόν την ελευθερία. Αργότερα, είναι απασχολημένος με τη δημιουργία, θέλει να πετύχει επαγγελματικά, συναισθηματικά... Γύρω στα 40, ολοκληρώνει αυτήν την προσπάθεια και τα γενέθλια αρχίζουν να του φαίνονται τραυματικά.
Το πρόβλημα αρχίζει γύρω στα 45-55: ο άνδρας δεν έχει να αποδείξει πολλά πράγματα, η σεξουαλικότητά του είναι πιο ήρεμη... και έρχεται στο σημείο που αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό.
-Η λύση βρίσκεται στην ενασχόληση με την οικογένεια;
Είναι λάθος αντιμετώπιση αυτή, γιατί ο ρόλος του γονιού απαιτεί να ξεχάσει κανείς τον εαυτό του για να δοθεί στο παιδί. Μερικές φορές τα παιδιά μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε με απότομο τρόπο ορισμένα πράγματα.
-Πώς μπορεί ένας άνδρας να αποδεχθεί γαλήνια την ηλικία;
Γενικά, ο άνδρας δεν δέχεται εύκολα το γεγονός ότι γερνάει. Ο απολογισμός μιας ζωής μπορεί να είναι ικανοποιητικός ή να δημιουργεί πικρίες. Η μεγάλη ηλικία φέρνει μια ελευθερία: δεν υπάρχουν αντιξοότητες, σημαντικές ευθύνες. Υπάρχει όμως πάντα η δυνατότητα της δημιουργίας.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Ένας κορυφαίος ειδικός σε ζητήματα που αφορούν το παιδί, προειδοποιεί τους γονείς να περιορίσουν το χρόνο που τα νήπια ηλικίας μέχρι δύο ετών παρακολουθούν τηλεόραση, γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη από ό,τι ωφέλεια στην ανάπτυξή τους.
Ο καθηγητής Δημήτρης Χρηστάκης, ερευνητής του Ινστιτούτου Ερευνών για τα Παιδιά του Σιάτλ και καθηγητής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, σε μεγάλη του διεθνή έρευνα, που δημοσιεύεται στο παιδιατρικό περιοδικό "Acta Paediatrica", εξέφρασε επίσης σημαντικές επιφυλάξεις για τα εκπαιδευτικά ή ψυχαγωγικά DVD που απευθύνονται στα νήπια και ισχυρίζονται ότι είναι επωφελή γι' αυτά, παρά την έλλειψη των σχετικών επιστημονικών στοιχείων.
Ο Χρηστάκης, που μελέτησε 78 σχετικές έρευνες της τελευταίας 25ετίας, διαπίστωσε ότι εννέα στα δέκα παιδιά κάτω των δύο ετών παρακολουθούν τακτικά τηλεόραση διεθνώς. Μερικά μάλιστα περνούν μέχρι και 40% του χρόνου που είναι ξύπνια, μπροστά από την τηλεόραση, παρόλο που καμία επιστημονική έρευνα δεν έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι υπάρχουν οφέλη από αυτή την πρόωρη έκθεση ενός παιδιού στην επίδραση της τηλεόρασης.
Σύμφωνα με τον Χρηστάκη, η πλάστιγγα των επιστημονικών στοιχείων γέρνει σαφώς προς την κατεύθυνση των δυνητικών βλαβών. Αν και αρκετοί γονείς θεωρούν ότι η τηλεόραση κάνει καλό στον εγκέφαλο των νηπίων, γι' αυτό τα αφήνουν να βλέπουν με τις ώρες, οι ιατρικές μελέτες δεν έχουν επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων και DVD μπορεί να καθυστερήσει τη γλωσσική ανάπτυξη και το περιεχόμενο του λεξιλογίου, σύμφωνα με άλλες μελέτες.
Τα νήπια τείνουν να μιμούνται αυτό που βλέπουν στην οθόνη, όμως μαθαίνουν καλύτερα από τις ζωντανές παρουσιάσεις, ενώ μια άλλη μελέτη διαπίστωσε μέτρια προβλήματα συγκέντρωσης της προσοχής στην ηλικία των επτά ετών σε όσα μικρά παιδιά έβλεπαν πολλή τηλεόραση πριν τα τρία τους χρόνια.
Αρκετοί γονείς παραδέχονται ότι αφήνουν τα νήπια μπροστά από την τηλεόραση, επειδή χρειάζονται χρόνο για τους ίδιους, πράγμα που όσο κι αν είναι κατανοητό, πρέπει να αποφεύγεται κατά το δυνατό, σύμφωνα με τον έλληνα_ερευνητή.
Ο Χρηστάκης αποδίδει την αρνητική επίδραση της τηλεόρασης στο ότι εκθέτει τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο των νηπίων σε μια σειρά από υπερβολικά ερεθίσματα, όπως φώτα που αναβοσβήνουν, συνεχείς αλλαγές σκηνών, απότομες ηχητικές αλλαγές κ.α., ενώ παράλληλα υποκαθιστά άλλες αναγκαίες δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι ή η επαφή με τους γονείς.
Εδώ και τέσσερις δεκαετίες εκφράζονταν ανησυχίες για την επίδραση της τηλεόρασης στα νήπια, αλλά μόνο πρόσφατα διάφορες επιστημονικές μελέτες άρχισαν να παρέχουν εμπειρικά στοιχεία που να θεμελιώνουν αυτούς τους φόβους.


Η τηλεόραση βλάπτει τα νήπια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ένας κορυφαίος ειδικός σε ζητήματα που αφορούν το παιδί, προειδοποιεί τους γονείς να περιορίσουν το χρόνο που τα νήπια ηλικίας μέχρι δύο ετών παρακολουθούν τηλεόραση, γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη από ό,τι ωφέλεια στην ανάπτυξή τους.
Ο καθηγητής Δημήτρης Χρηστάκης, ερευνητής του Ινστιτούτου Ερευνών για τα Παιδιά του Σιάτλ και καθηγητής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, σε μεγάλη του διεθνή έρευνα, που δημοσιεύεται στο παιδιατρικό περιοδικό "Acta Paediatrica", εξέφρασε επίσης σημαντικές επιφυλάξεις για τα εκπαιδευτικά ή ψυχαγωγικά DVD που απευθύνονται στα νήπια και ισχυρίζονται ότι είναι επωφελή γι' αυτά, παρά την έλλειψη των σχετικών επιστημονικών στοιχείων.
Ο Χρηστάκης, που μελέτησε 78 σχετικές έρευνες της τελευταίας 25ετίας, διαπίστωσε ότι εννέα στα δέκα παιδιά κάτω των δύο ετών παρακολουθούν τακτικά τηλεόραση διεθνώς. Μερικά μάλιστα περνούν μέχρι και 40% του χρόνου που είναι ξύπνια, μπροστά από την τηλεόραση, παρόλο που καμία επιστημονική έρευνα δεν έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι υπάρχουν οφέλη από αυτή την πρόωρη έκθεση ενός παιδιού στην επίδραση της τηλεόρασης.
Σύμφωνα με τον Χρηστάκη, η πλάστιγγα των επιστημονικών στοιχείων γέρνει σαφώς προς την κατεύθυνση των δυνητικών βλαβών. Αν και αρκετοί γονείς θεωρούν ότι η τηλεόραση κάνει καλό στον εγκέφαλο των νηπίων, γι' αυτό τα αφήνουν να βλέπουν με τις ώρες, οι ιατρικές μελέτες δεν έχουν επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων και DVD μπορεί να καθυστερήσει τη γλωσσική ανάπτυξη και το περιεχόμενο του λεξιλογίου, σύμφωνα με άλλες μελέτες.
Τα νήπια τείνουν να μιμούνται αυτό που βλέπουν στην οθόνη, όμως μαθαίνουν καλύτερα από τις ζωντανές παρουσιάσεις, ενώ μια άλλη μελέτη διαπίστωσε μέτρια προβλήματα συγκέντρωσης της προσοχής στην ηλικία των επτά ετών σε όσα μικρά παιδιά έβλεπαν πολλή τηλεόραση πριν τα τρία τους χρόνια.
Αρκετοί γονείς παραδέχονται ότι αφήνουν τα νήπια μπροστά από την τηλεόραση, επειδή χρειάζονται χρόνο για τους ίδιους, πράγμα που όσο κι αν είναι κατανοητό, πρέπει να αποφεύγεται κατά το δυνατό, σύμφωνα με τον έλληνα_ερευνητή.
Ο Χρηστάκης αποδίδει την αρνητική επίδραση της τηλεόρασης στο ότι εκθέτει τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο των νηπίων σε μια σειρά από υπερβολικά ερεθίσματα, όπως φώτα που αναβοσβήνουν, συνεχείς αλλαγές σκηνών, απότομες ηχητικές αλλαγές κ.α., ενώ παράλληλα υποκαθιστά άλλες αναγκαίες δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι ή η επαφή με τους γονείς.
Εδώ και τέσσερις δεκαετίες εκφράζονταν ανησυχίες για την επίδραση της τηλεόρασης στα νήπια, αλλά μόνο πρόσφατα διάφορες επιστημονικές μελέτες άρχισαν να παρέχουν εμπειρικά στοιχεία που να θεμελιώνουν αυτούς τους φόβους.


Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sex Research οι γυναίκες λένε ψέματα. Ψυχολόγοι πραγματοποίησαν μελέτη για να μπορέσουν να λύσουν ένα φυλετικό παράδοξο: πώς είναι δυνατόν οι άνδρες να αναφέρουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από τις γυναίκες, ενώ οι αριθμοί θα έπρεπε στατιστικά να είναι ίσοι;
Η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες δεν έχουν την τάση να αυξάνουν τον αριθμό των κατακτήσεών τους, όπως πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Αντίθετα, οι γυναίκες τείνουν να αναφέρουν λιγότερους συντρόφους από ό,τι είχαν στην πραγματικότητα.
Ο Τέρι Φίσερ του Πανεπιστημίου του Οχάιο και η Μισέλ Αλεξάντερ του Πανεπιστημίου του Μέιν υπέβαλαν στο πείραμα 200 ανύπανδρους, ετεροφυλόφιλους φοιτητές και των δύο φύλων. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο αριθμός σεξουαλικών συντρόφων που ανέφεραν οι γυναίκες σχεδόν διπλασιάστηκε, όταν οι ερευνητές τις συνέδεσαν σε έναν (ψεύτικο) ανιχνευτή ψεύδους!
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού New Scientist, μια ομάδα φοιτητών συμπλήρωσε ανώνυμα ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε στους σεξουαλικούς συντρόφους, χωρίς την παρουσία επιτηρητών.
Οι φοιτητές της δεύτερης ομάδας συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αφότου οι ερευνητές τους ενημέρωσαν ότι θα ήλεγχαν τις απαντήσεις.
Και οι υπόλοιποι φοιτητές κλήθηκαν να δηλώσουν με πόσους συντρόφους είχαν επαφές, ενώ ήταν συνδεδεμένοι με ηλεκτρόδια σε έναν ψεύτικο ανιχνευτή ψεύδους.
Οι γυναίκες που έδωσαν ανώνυμες απαντήσεις ανέφεραν 2,6 συντρόφους κατά μέσο όρο. Οι γυναίκες που γνώριζαν ότι οι ερευνητές θα ήλεγχαν τις απαντήσεις ανέφεραν 3,4 συντρόφους κατά μέσο όρο, ενώ οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι τυχόν ψέμματα θα γίνονταν αντιληπτά ανέφεραν 4,4 συντρόφους κατά μέσο όρο!
Οι απαντήσεις των ανδρών, από την άλλη, δεν παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις. Η ομάδα του ανιχνευτή ψεύδους ανέφερε κατά μέσο όρο 4 συντρόφους, ενώ η δεύτερη ομάδα 3,7 συντρόφους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε κοινωνικά αίτια. Οι γυναίκες διστάζουν να παραδεχθούν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, φοβούμενες, ίσως, ότι θα χαρακτηριστούν ανήθικες.

Έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες δεν έχουν την τάση να αυξάνουν τον αριθμό των κατακτήσεών τους, όπως πίστευαν μέχρι σήμερα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sex Research οι γυναίκες λένε ψέματα. Ψυχολόγοι πραγματοποίησαν μελέτη για να μπορέσουν να λύσουν ένα φυλετικό παράδοξο: πώς είναι δυνατόν οι άνδρες να αναφέρουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από τις γυναίκες, ενώ οι αριθμοί θα έπρεπε στατιστικά να είναι ίσοι;
Η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες δεν έχουν την τάση να αυξάνουν τον αριθμό των κατακτήσεών τους, όπως πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Αντίθετα, οι γυναίκες τείνουν να αναφέρουν λιγότερους συντρόφους από ό,τι είχαν στην πραγματικότητα.
Ο Τέρι Φίσερ του Πανεπιστημίου του Οχάιο και η Μισέλ Αλεξάντερ του Πανεπιστημίου του Μέιν υπέβαλαν στο πείραμα 200 ανύπανδρους, ετεροφυλόφιλους φοιτητές και των δύο φύλων. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο αριθμός σεξουαλικών συντρόφων που ανέφεραν οι γυναίκες σχεδόν διπλασιάστηκε, όταν οι ερευνητές τις συνέδεσαν σε έναν (ψεύτικο) ανιχνευτή ψεύδους!
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού New Scientist, μια ομάδα φοιτητών συμπλήρωσε ανώνυμα ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε στους σεξουαλικούς συντρόφους, χωρίς την παρουσία επιτηρητών.
Οι φοιτητές της δεύτερης ομάδας συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αφότου οι ερευνητές τους ενημέρωσαν ότι θα ήλεγχαν τις απαντήσεις.
Και οι υπόλοιποι φοιτητές κλήθηκαν να δηλώσουν με πόσους συντρόφους είχαν επαφές, ενώ ήταν συνδεδεμένοι με ηλεκτρόδια σε έναν ψεύτικο ανιχνευτή ψεύδους.
Οι γυναίκες που έδωσαν ανώνυμες απαντήσεις ανέφεραν 2,6 συντρόφους κατά μέσο όρο. Οι γυναίκες που γνώριζαν ότι οι ερευνητές θα ήλεγχαν τις απαντήσεις ανέφεραν 3,4 συντρόφους κατά μέσο όρο, ενώ οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι τυχόν ψέμματα θα γίνονταν αντιληπτά ανέφεραν 4,4 συντρόφους κατά μέσο όρο!
Οι απαντήσεις των ανδρών, από την άλλη, δεν παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις. Η ομάδα του ανιχνευτή ψεύδους ανέφερε κατά μέσο όρο 4 συντρόφους, ενώ η δεύτερη ομάδα 3,7 συντρόφους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε κοινωνικά αίτια. Οι γυναίκες διστάζουν να παραδεχθούν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, φοβούμενες, ίσως, ότι θα χαρακτηριστούν ανήθικες.

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

Είναι πολύ δύσκολο σήμερα με τις μεθόδους που υπάρχουν να γίνει αντιληπτό εάν κάποιος λέει ψέματα. Όμως οι ανάγκες για μια μέθοδο, που να μπορεί αντικειμενικά να αναγνωρίζει αυτούς οι οποίοι ψεύδονται, είναι όσο ποτέ άλλοτε πιεστικές αν λάβουμε υπ' όψη τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει πάρει η διεθνής τρομοκρατία. Σίγουρα στα αεροδρόμια εάν υπήρχε μια αξιόπιστη μέθοδος που να αναγνωρίζει αυτούς που ψεύδονται, τότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα μπορούσαν να αναγνωρισθούν ευκολότερα. Μια νέα μέθοδος έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα η οποία έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Βασίζεται στη φυσιολογική διαπίστωση ότι αυτοί που ψεύδονται, έχουν μια αύξηση της ροής του αίματος γύρω από τα μάτια, με έξαψη και κοκκίνισμα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από την κανονική όραση. Όμως τα φαινόμενα αυτά που συνοδεύονται και από αύξηση της τοπικής θερμότητας, μπορούν να ανιχνευθούν από μια ειδική υπερευαίσθητη θερμική φωτογραφική μηχανή η οποία μπορεί να απεικονίζει τις αλλαγές που γίνονται γύρω από τα μάτια. Η ανακάλυψη αυτή όπως επίσης και η κατασκευή ενός συστήματος που ανιχνεύει και απεικονίζει τις ευαίσθητες και ανεπαίσθητες αλλαγές γύρω από τα μάτια, έγινε από γιατρούς και ερευνητές της διεθνούς φήμης Mayo Clinic, Rochester,Minnesota.
Σε μια κλινική μελέτη, οι γιατροί δοκίμασαν την αξιοπιστία της μεθόδου τους σε 20 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι εθελοντικά προσφέρθηκαν να διαπράξουν εικονικά εγκλήματα και κλοπές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης των "υπόπτων" που ακολουθούσε φάνηκε ότι αυτοί που ήσαν ένοχοι είχαν αυξημένη θερμότητα γύρω από τα μάτια τους όταν έλεγαν ψέματα. ΟΙ αθώοι όταν μιλούσαν και έλεγαν την αλήθεια δεν είχαν αύξηση της θερμότητας γύρω απότα μάτια και έμεναν κρύοι στην περιοχή αυτή.  Η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης του ψεύδους, κατάφερε να κάνει τη σωστή διάκριση μεταξύ αθώων και ενόχων σε 80% των περιπτώσεων. Μέχρι σήμερα η κυριότερη επιστημονική μέθοδος που υπάρχει για την αναγνώριση του ψέματος είναι η πολυγραφική μέθοδος (το γνωστό τεστ αλήθειας).  Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην αύξηση του παλμού της καρδίας, της αναπνοής και του ιδρώτα που παρατηρούνται σε αυτούς που ψεύδονται. Το ποσοστό επιτυχίας της πολυγραφικής μεθόδου είναι παρόμοιο με αυτό της θερμικής μεθόδου. Το μεγάλο πλεονέκτημα της νέας μεθόδου είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιείται εξ' αποστάσεως και γίνεται στιγμιαία. Η θερμική απεικόνιση των αλλαγών γύρω από τα μάτια μπορεί να γίνεται χωρίς τα άτομα που ελέγχονται να το γνωρίζουν. 
Σε αντίθεση για το τεστ αλήθειας με τον πολυγράφο, χρειάζεται η συνεργασία του ατόμου που ελέγχεται. Επίσης η ερμηνεία του πολυγραφικού τεστ είναι χρονοβόρα και χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις για την ερμηνεία των δεδομένων.
Η ομάδα των γιατρών που έκαναν την έρευνα, πιστεύουν ότι η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης αυτών που ψεύδονται, θα μπορούσε να έχει εφαρμογές για τον έλεγχο των επιβατών στα αεροδρόμια, λίγο πριν να εισέλθουν στα αεροπλάνα. Για παράδειγμα η θερμοευαίσθητη φωτογραφική μηχανή θα μπορούσε να ελέγχει το πρόσωπό και τα μάτια τους, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και να καταγράφει την αντίδραση τους όταν θα υποβάλλονται σε ερωτήσεις που αφορούν το εάν μεταφέρουν όπλα ή εάν έχουν ετοιμάσει μόνοι τους τις αποσκευές τους.Αναμφίβολα χρειάζονται περαιτέρω έρευνες που να αξιολογούν τα ενδιαφέροντα καισημαντικά ευρήματα της θερμικής μεθόδου. Η νέα αυτή τεχνολογία σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο παράγοντα πιθανόν να μπορεί να αναγνωρίζει καλύτερα αυτούς που με το ψέμα και το δόλο διέπραξαν ή πρόκειται να διαπράξουν εγκλήματα και τρομοκρατικά κτυπήματα.

Η ανίχνευση του ψέματος και του εγκλήματος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Είναι πολύ δύσκολο σήμερα με τις μεθόδους που υπάρχουν να γίνει αντιληπτό εάν κάποιος λέει ψέματα. Όμως οι ανάγκες για μια μέθοδο, που να μπορεί αντικειμενικά να αναγνωρίζει αυτούς οι οποίοι ψεύδονται, είναι όσο ποτέ άλλοτε πιεστικές αν λάβουμε υπ' όψη τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει πάρει η διεθνής τρομοκρατία. Σίγουρα στα αεροδρόμια εάν υπήρχε μια αξιόπιστη μέθοδος που να αναγνωρίζει αυτούς που ψεύδονται, τότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα μπορούσαν να αναγνωρισθούν ευκολότερα. Μια νέα μέθοδος έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα η οποία έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Βασίζεται στη φυσιολογική διαπίστωση ότι αυτοί που ψεύδονται, έχουν μια αύξηση της ροής του αίματος γύρω από τα μάτια, με έξαψη και κοκκίνισμα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από την κανονική όραση. Όμως τα φαινόμενα αυτά που συνοδεύονται και από αύξηση της τοπικής θερμότητας, μπορούν να ανιχνευθούν από μια ειδική υπερευαίσθητη θερμική φωτογραφική μηχανή η οποία μπορεί να απεικονίζει τις αλλαγές που γίνονται γύρω από τα μάτια. Η ανακάλυψη αυτή όπως επίσης και η κατασκευή ενός συστήματος που ανιχνεύει και απεικονίζει τις ευαίσθητες και ανεπαίσθητες αλλαγές γύρω από τα μάτια, έγινε από γιατρούς και ερευνητές της διεθνούς φήμης Mayo Clinic, Rochester,Minnesota.
Σε μια κλινική μελέτη, οι γιατροί δοκίμασαν την αξιοπιστία της μεθόδου τους σε 20 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι εθελοντικά προσφέρθηκαν να διαπράξουν εικονικά εγκλήματα και κλοπές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης των "υπόπτων" που ακολουθούσε φάνηκε ότι αυτοί που ήσαν ένοχοι είχαν αυξημένη θερμότητα γύρω από τα μάτια τους όταν έλεγαν ψέματα. ΟΙ αθώοι όταν μιλούσαν και έλεγαν την αλήθεια δεν είχαν αύξηση της θερμότητας γύρω απότα μάτια και έμεναν κρύοι στην περιοχή αυτή.  Η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης του ψεύδους, κατάφερε να κάνει τη σωστή διάκριση μεταξύ αθώων και ενόχων σε 80% των περιπτώσεων. Μέχρι σήμερα η κυριότερη επιστημονική μέθοδος που υπάρχει για την αναγνώριση του ψέματος είναι η πολυγραφική μέθοδος (το γνωστό τεστ αλήθειας).  Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην αύξηση του παλμού της καρδίας, της αναπνοής και του ιδρώτα που παρατηρούνται σε αυτούς που ψεύδονται. Το ποσοστό επιτυχίας της πολυγραφικής μεθόδου είναι παρόμοιο με αυτό της θερμικής μεθόδου. Το μεγάλο πλεονέκτημα της νέας μεθόδου είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιείται εξ' αποστάσεως και γίνεται στιγμιαία. Η θερμική απεικόνιση των αλλαγών γύρω από τα μάτια μπορεί να γίνεται χωρίς τα άτομα που ελέγχονται να το γνωρίζουν. 
Σε αντίθεση για το τεστ αλήθειας με τον πολυγράφο, χρειάζεται η συνεργασία του ατόμου που ελέγχεται. Επίσης η ερμηνεία του πολυγραφικού τεστ είναι χρονοβόρα και χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις για την ερμηνεία των δεδομένων.
Η ομάδα των γιατρών που έκαναν την έρευνα, πιστεύουν ότι η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης αυτών που ψεύδονται, θα μπορούσε να έχει εφαρμογές για τον έλεγχο των επιβατών στα αεροδρόμια, λίγο πριν να εισέλθουν στα αεροπλάνα. Για παράδειγμα η θερμοευαίσθητη φωτογραφική μηχανή θα μπορούσε να ελέγχει το πρόσωπό και τα μάτια τους, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και να καταγράφει την αντίδραση τους όταν θα υποβάλλονται σε ερωτήσεις που αφορούν το εάν μεταφέρουν όπλα ή εάν έχουν ετοιμάσει μόνοι τους τις αποσκευές τους.Αναμφίβολα χρειάζονται περαιτέρω έρευνες που να αξιολογούν τα ενδιαφέροντα καισημαντικά ευρήματα της θερμικής μεθόδου. Η νέα αυτή τεχνολογία σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο παράγοντα πιθανόν να μπορεί να αναγνωρίζει καλύτερα αυτούς που με το ψέμα και το δόλο διέπραξαν ή πρόκειται να διαπράξουν εγκλήματα και τρομοκρατικά κτυπήματα.

Ένας ακόμη μύθος καταρρέει, αφού σύμφωνα με νέα έρευνα δεν είναι μόνο οι άνδρες εκείνοι που αγχώνονται για το αν είναι καλοί στο σεξ.
Αντιθέτως και οι γυναίκες έχουν άγχος για το εάν έχουν καλές επιδόσεις στο σεξ, και φυσικά οι Ελληνίδες δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση.
Έρευνα που πραγματοποίησε το κέντρο σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας του Αριστοτελείου πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος των γυναικών που παρουσιάζουν σεξουαλική δυσλειτουργία αγχώνονται για το αν θα αποδώσουν.
Πολλές μάλιστα αιτίες σεξουαλικών προβλημάτων των γυναικών αποδίδονται ακριβώς σε αυτήν την αγωνία. Ειδικότερα το 68% των γυναικών που παρουσιάζουν προβλήματα οργασμού δήλωσαν πως έχουν άγχος απόδοσης.
Επίσης το 54% των γυναικών που έχουν επώδυνη επαφή εμφανίζουν επίσης το ανάλογο άγχος. Ενώ ένα ποσοστό 24% που έχει μειωμένη σεξουαλική επιθυμία αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με την απόδοση.
Πάντως εντυπωσιακό είναι ότι η πλειοψηφία των εκπρόσωπων του ωραίου φύλου δηλαδή το 95,2% βρίσκονταν σε σταθερή σχέση και παρ’ αυτά είχαν άγχος.
Ωστόσο οι περισσότερες δηλαδή το 79% είχαν στρες και γενικότερα στη ζωή τους ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών είναι 63,9%.

Οι επιδόσεις στο σεξ αγχώνουν και τις γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ένας ακόμη μύθος καταρρέει, αφού σύμφωνα με νέα έρευνα δεν είναι μόνο οι άνδρες εκείνοι που αγχώνονται για το αν είναι καλοί στο σεξ.
Αντιθέτως και οι γυναίκες έχουν άγχος για το εάν έχουν καλές επιδόσεις στο σεξ, και φυσικά οι Ελληνίδες δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση.
Έρευνα που πραγματοποίησε το κέντρο σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας του Αριστοτελείου πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος των γυναικών που παρουσιάζουν σεξουαλική δυσλειτουργία αγχώνονται για το αν θα αποδώσουν.
Πολλές μάλιστα αιτίες σεξουαλικών προβλημάτων των γυναικών αποδίδονται ακριβώς σε αυτήν την αγωνία. Ειδικότερα το 68% των γυναικών που παρουσιάζουν προβλήματα οργασμού δήλωσαν πως έχουν άγχος απόδοσης.
Επίσης το 54% των γυναικών που έχουν επώδυνη επαφή εμφανίζουν επίσης το ανάλογο άγχος. Ενώ ένα ποσοστό 24% που έχει μειωμένη σεξουαλική επιθυμία αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με την απόδοση.
Πάντως εντυπωσιακό είναι ότι η πλειοψηφία των εκπρόσωπων του ωραίου φύλου δηλαδή το 95,2% βρίσκονταν σε σταθερή σχέση και παρ’ αυτά είχαν άγχος.
Ωστόσο οι περισσότερες δηλαδή το 79% είχαν στρες και γενικότερα στη ζωή τους ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών είναι 63,9%.

Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

Οι αντιδράσεις μας σε πράγματα που μας τρομάζουν είναι γενετικά προγραμματισμένες να ενεργοποιούνται σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν δύο μελέτες για την επίδραση των γονιδίων στις φοβίες.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη ότι οι φόβοι και οι φοβίες προσδιορίζονται εν μέρει από τα γονίδια. Οι μονοζυγώτες δίδυμοι, παραδείγματος χάριν, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τις ίδιες φοβίες απ’ ό,τι οι ετεροζυγώτες δίδυμοι. Αλλά δεν είναι σαφές πότε ενεργοποιούνται τα σχετικά γονίδια και ποιες είναι οι επιπτώσεις τους.
Ο David Rakison από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, έδειξε σε μωρά πέντε μηνών απλές αναπαραστάσεις αραχνών και πιο μπερδεμένες εικόνες, φτιαγμένες όμως από τα ίδια τετραγωνισμένα σχήματα. Τα μωρά κοίταξαν τις σχηματοποιημένες εικόνες των αραχνών κατά μέσο όρο για 24 δευτερόλεπτα, 8 περίπου δευτερόλεπτα λιγότερο απ’ ό,τι τις πιο ετερόκλητες εικόνες.
Αυτό, σύμφωνα με τον Rakison και τον συνάδελφό του Jaime Derringer από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, υποδεικνύει ότι τα μωρά γεννιούνται με ένα «νοητικό οδηγό» για το σχήμα των αραχνών και πιθανόν και άλλων αντικειμένων που μπορούν να τα βλάψουν, καθώς είναι μάλλον απίθανο να αναπτύσσουν τα μωρά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις αράχνες λίγους μόλις μήνες μετά τη γέννησή τους.
Για τα ασφαλή αντικείμενα, δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοιος «οδηγός». Όταν ο Rakison επανέλαβε το πείραμα χρησιμοποιώντας μια αναπαράσταση λουλουδιού και ένα πιο ετερόκλητο ισοδύναμο, τα μωρά κοίταξαν τις εικόνες περίπου τον ίδιο χρόνο.
Από τη στιγμή της αναγνώρισής τους, οι αράχνες προκαλούν φόβο και αηδία σε πολλούς ανθρώπους. Αλλά αυτή η αντίδραση και τα γονίδια που την διαμορφώνουν, αλλάζουν κατά τη νεότητά μας, σύμφωνα με ξεχωριστή έρευνα του Kenneth Kendler από το Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth.
Στην εν λόγω μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν περίπου 1.250 ζεύγη διδύμων, μονοζυγωτών και μη, κατά την παιδική τους ηλικία και την εφηβεία, και έκαναν ερωτήσεις σχετικά με τα πράγματα που τους τρόμαζαν.
Η ομάδα του Kendler εντόπισε διακυμάνσεις στις γονιδιακές επιδράσεις καθώς τα παιδιά μεγάλωναν. Παραδείγματος χάριν, η γενετική συμβολή σε φοβίες αναφορικά με το αίμα και τους τραυματισμούς, κορυφωνόταν στις ηλικίες μεταξύ 13 και 17.
Τα αποτελέσματα δεν υποστηρίζουν ότι διαφορετικά γονίδια δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές ηλικίες, αλλά, σύμφωνα με τον Kendler, πιο αληθοφανής είναι η εξήγηση ότι οι πρόγονοί μας αντιμετώπιζαν διαφορετικά είδη απειλών σε διαφορετικές περιόδους της ζωής τους. Το να χαθεί στο σκοτάδι μπορεί, για παράδειγμα, να ήταν πιο επικίνδυνο για ένα τετράχρονο παιδί. Ένας νεαρός ενήλικος δεν χρειαζόταν να ανησυχεί τόσο για το αν θα χαθεί αλλά θα έπρεπε να φοβάται τους ξένους, από τη στιγμή που κινδύνευε να δεχθεί επίθεση από μέλη κάποιας άλλης φυλής.
Η έρευνα του Kendler επιβεβαιώνει προηγούμενες μελέτες που έχουν δείξει ότι οι ένα σημαντικό κομμάτι των φόβων είναι κληρονομητό, επισημαίνει ο Elliot Nelson, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις.


Η γενετική του φόβου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι αντιδράσεις μας σε πράγματα που μας τρομάζουν είναι γενετικά προγραμματισμένες να ενεργοποιούνται σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν δύο μελέτες για την επίδραση των γονιδίων στις φοβίες.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη ότι οι φόβοι και οι φοβίες προσδιορίζονται εν μέρει από τα γονίδια. Οι μονοζυγώτες δίδυμοι, παραδείγματος χάριν, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τις ίδιες φοβίες απ’ ό,τι οι ετεροζυγώτες δίδυμοι. Αλλά δεν είναι σαφές πότε ενεργοποιούνται τα σχετικά γονίδια και ποιες είναι οι επιπτώσεις τους.
Ο David Rakison από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, έδειξε σε μωρά πέντε μηνών απλές αναπαραστάσεις αραχνών και πιο μπερδεμένες εικόνες, φτιαγμένες όμως από τα ίδια τετραγωνισμένα σχήματα. Τα μωρά κοίταξαν τις σχηματοποιημένες εικόνες των αραχνών κατά μέσο όρο για 24 δευτερόλεπτα, 8 περίπου δευτερόλεπτα λιγότερο απ’ ό,τι τις πιο ετερόκλητες εικόνες.
Αυτό, σύμφωνα με τον Rakison και τον συνάδελφό του Jaime Derringer από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, υποδεικνύει ότι τα μωρά γεννιούνται με ένα «νοητικό οδηγό» για το σχήμα των αραχνών και πιθανόν και άλλων αντικειμένων που μπορούν να τα βλάψουν, καθώς είναι μάλλον απίθανο να αναπτύσσουν τα μωρά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις αράχνες λίγους μόλις μήνες μετά τη γέννησή τους.
Για τα ασφαλή αντικείμενα, δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοιος «οδηγός». Όταν ο Rakison επανέλαβε το πείραμα χρησιμοποιώντας μια αναπαράσταση λουλουδιού και ένα πιο ετερόκλητο ισοδύναμο, τα μωρά κοίταξαν τις εικόνες περίπου τον ίδιο χρόνο.
Από τη στιγμή της αναγνώρισής τους, οι αράχνες προκαλούν φόβο και αηδία σε πολλούς ανθρώπους. Αλλά αυτή η αντίδραση και τα γονίδια που την διαμορφώνουν, αλλάζουν κατά τη νεότητά μας, σύμφωνα με ξεχωριστή έρευνα του Kenneth Kendler από το Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth.
Στην εν λόγω μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν περίπου 1.250 ζεύγη διδύμων, μονοζυγωτών και μη, κατά την παιδική τους ηλικία και την εφηβεία, και έκαναν ερωτήσεις σχετικά με τα πράγματα που τους τρόμαζαν.
Η ομάδα του Kendler εντόπισε διακυμάνσεις στις γονιδιακές επιδράσεις καθώς τα παιδιά μεγάλωναν. Παραδείγματος χάριν, η γενετική συμβολή σε φοβίες αναφορικά με το αίμα και τους τραυματισμούς, κορυφωνόταν στις ηλικίες μεταξύ 13 και 17.
Τα αποτελέσματα δεν υποστηρίζουν ότι διαφορετικά γονίδια δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές ηλικίες, αλλά, σύμφωνα με τον Kendler, πιο αληθοφανής είναι η εξήγηση ότι οι πρόγονοί μας αντιμετώπιζαν διαφορετικά είδη απειλών σε διαφορετικές περιόδους της ζωής τους. Το να χαθεί στο σκοτάδι μπορεί, για παράδειγμα, να ήταν πιο επικίνδυνο για ένα τετράχρονο παιδί. Ένας νεαρός ενήλικος δεν χρειαζόταν να ανησυχεί τόσο για το αν θα χαθεί αλλά θα έπρεπε να φοβάται τους ξένους, από τη στιγμή που κινδύνευε να δεχθεί επίθεση από μέλη κάποιας άλλης φυλής.
Η έρευνα του Kendler επιβεβαιώνει προηγούμενες μελέτες που έχουν δείξει ότι οι ένα σημαντικό κομμάτι των φόβων είναι κληρονομητό, επισημαίνει ο Elliot Nelson, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις.


-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
        -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                          
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com

Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών (ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
        -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                          
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Οι αιτίες της συζυγικής απιστίας είναι πολλές και το πρόβλημα είναι πολύπλοκο. Υποθέσεις συζυγικής απιστίας μπορούν να συμβούν σε ζευγάρια που έχουν προβλήματα αλλά και σε ζευγάρια που είναι ευτυχισμένα.
Γενικά η συζυγική απιστία είναι μια συμπεριφορά που δεν είναι αποδεκτή από την κοινωνία. Σε δημοσκοπήσεις που έγιναν σε ανεπτυγμένες χώρες, φάνηκε ότι το 90% των ερωτηθέντων, αποδοκιμάζουν την απιστία.
Παρά τη φραστική αυτή αποδοκιμασία, άλλες έρευνες έδειξαν ότι 15% των
γυναικών και 25% των ανδρών είχαν εμπειρίες εξωσυζυγικού σεξ που συμπεριλάμβαναν και συνουσία.
Όταν στις εξωσυζυγικές σχέσεις συμπεριληφθούν οι περιπτώσεις με συναισθηματικές στενές σχέσεις οικειότητας με σεξουαλική συνιστώσα χωρίς όμως συνουσία, τότε το ποσοστό συζυγικής απιστίας φαίνεται να είναι πολύ ψηλότερο. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι όταν συμπεριλαμβάνονται και αυτές οι περιπτώσεις τότε τα ποσοστά απιστίας ανέρχονται στο 35% των γυναικών και στο 45% των ανδρών.
Ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν και οδηγούν σε συζυγική απιστία και που εξετάζεται διεξοδικά κατά τα τελευταία χρόνια, είναι η κληρονομικότητα. Πράγματι υπάρχει η υποψία ότι τουλάχιστο ένα ποσοστό των περιπτώσεων συζυγικής απιστίας μπορεί να οφείλεται σε ένα ή περισσότερα γονίδια.
Οι υποψίες των ερευνητών αναφορικά με την εμπλοκή της κληρονομικότητας ή και των γονιδίων στη συμπεριφορά της συζυγικής απιστίας, βασίζονται σε παρατηρήσεις που έγιναν τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα.
Πρόσφατα Άγγλοι επιστήμονες δημοσιοποίησαν τα ευρήματα τους όσον αφορά
δίδυμες αδελφές. Οι δίδυμες που είναι πανομοιότυπες, που έχουν δηλαδή κληρονομήσει ακριβώς τα ίδια χρωμοσώματα, προσφέρονται για μια αρχική γενετική, γονιδιακή προσέγγιση του ζητήματος.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν η μία από τις δύο ταυτόσημες δίδυμες
αδελφές παρουσιάζει συμπεριφορά συζυγικής απιστίας τότε οι πιθανότητες και ή άλλη αδελφή να έχει εξωσυζυγικές σχέσεις ανέρχονται στο 55%.
Η τάση και των δύο διδύμων να είναι ή να μην είναι πιστές στο σύντροφο τους, είναι εντονότερη σε ταυτόσημες δίδυμες παρά σε αυτές που δεν έχουν πανομοιότυπο γενετικό υλικό. 

Το γονίδιο της συζυγικής απιστίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι αιτίες της συζυγικής απιστίας είναι πολλές και το πρόβλημα είναι πολύπλοκο. Υποθέσεις συζυγικής απιστίας μπορούν να συμβούν σε ζευγάρια που έχουν προβλήματα αλλά και σε ζευγάρια που είναι ευτυχισμένα.
Γενικά η συζυγική απιστία είναι μια συμπεριφορά που δεν είναι αποδεκτή από την κοινωνία. Σε δημοσκοπήσεις που έγιναν σε ανεπτυγμένες χώρες, φάνηκε ότι το 90% των ερωτηθέντων, αποδοκιμάζουν την απιστία.
Παρά τη φραστική αυτή αποδοκιμασία, άλλες έρευνες έδειξαν ότι 15% των
γυναικών και 25% των ανδρών είχαν εμπειρίες εξωσυζυγικού σεξ που συμπεριλάμβαναν και συνουσία.
Όταν στις εξωσυζυγικές σχέσεις συμπεριληφθούν οι περιπτώσεις με συναισθηματικές στενές σχέσεις οικειότητας με σεξουαλική συνιστώσα χωρίς όμως συνουσία, τότε το ποσοστό συζυγικής απιστίας φαίνεται να είναι πολύ ψηλότερο. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι όταν συμπεριλαμβάνονται και αυτές οι περιπτώσεις τότε τα ποσοστά απιστίας ανέρχονται στο 35% των γυναικών και στο 45% των ανδρών.
Ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν και οδηγούν σε συζυγική απιστία και που εξετάζεται διεξοδικά κατά τα τελευταία χρόνια, είναι η κληρονομικότητα. Πράγματι υπάρχει η υποψία ότι τουλάχιστο ένα ποσοστό των περιπτώσεων συζυγικής απιστίας μπορεί να οφείλεται σε ένα ή περισσότερα γονίδια.
Οι υποψίες των ερευνητών αναφορικά με την εμπλοκή της κληρονομικότητας ή και των γονιδίων στη συμπεριφορά της συζυγικής απιστίας, βασίζονται σε παρατηρήσεις που έγιναν τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα.
Πρόσφατα Άγγλοι επιστήμονες δημοσιοποίησαν τα ευρήματα τους όσον αφορά
δίδυμες αδελφές. Οι δίδυμες που είναι πανομοιότυπες, που έχουν δηλαδή κληρονομήσει ακριβώς τα ίδια χρωμοσώματα, προσφέρονται για μια αρχική γενετική, γονιδιακή προσέγγιση του ζητήματος.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν η μία από τις δύο ταυτόσημες δίδυμες
αδελφές παρουσιάζει συμπεριφορά συζυγικής απιστίας τότε οι πιθανότητες και ή άλλη αδελφή να έχει εξωσυζυγικές σχέσεις ανέρχονται στο 55%.
Η τάση και των δύο διδύμων να είναι ή να μην είναι πιστές στο σύντροφο τους, είναι εντονότερη σε ταυτόσημες δίδυμες παρά σε αυτές που δεν έχουν πανομοιότυπο γενετικό υλικό. 
Οι γυναίκες υποφέρουν από περισσότερους εφιάλτες στον ύπνο τους σε σχέση με τους άνδρες, επειδή τούς είναι πιο δύσκολο να "σβήσουν" τα συναισθήματά τους στο τέλος της μέρας, πριν πάνε να κοιμηθούν. Έτσι, μεταφέρουν τις ανησυχίες τους ευκολότερα στον ύπνο τους, με συνέπεια να είναι πιο επιρρεπείς στους εφιάλτες.
Αυτή είναι η διαπίστωση έρευνας του βρετανικού πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ, με υπεύθυνη την ψυχολόγο λέκτορα Τζένιφερ Πάρκερ. Από την καταγραφή των πιο πρόσφατων ονείρων των εθελοντών που συμμετείχαν, προέκυψε ότι το 19% των ανδρών είχαν δει εφιάλτες έναντι 34% των γυναικών, δηλαδή σχεδόν διπλάσιο ποσοστό.
Η πενταετής έρευνα είναι η πρώτη που εξετάζει τη διαφορά των ονείρων ανδρών-γυναικών. Σύμφωνα με την Πάρκερ, όχι μόνο οι γυναίκες βλέπουν συχνότερους εφιάλτες, αλλά επιπλέον οι εφιάλτες τους είναι πιο έντονοι συναισθηματικά σε σχέση με των_ανδρών.
Οι κυριότεροι γυναικείοι εφιάλτες είναι τριών ειδών: το αίσθημα ότι κάποιος τις κυνηγά και η ζωή τους απειλείται, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και τα συγκεχυμένα όνειρα που φέρνουν δυσφορία. Οι άνδρες χονδρικά βλέπουν τους ίδιους εφιάλτες, αλλά τους βιώνουν συνήθως λιγότερο έντονα. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες βλέπουν πιο δυσάρεστα όνειρα εν γένει και αυτά περιέχουν περισσότερες ατυχίες, δυστυχίες, αποτυχίες και αρνητικά αισθήματα για τον εαυτό τους.
Άλλες έρευνες στο παρελθόν έχουν ανακαλύψει ότι τα γυναικεία όνειρα περιέχουν περισσότερα μέλη της οικογένειας, πιο αρνητικά συναισθήματα, περισσότερη δράση σε εξωτερικούς παρά εξωτερικούς χώρους και λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με τα ανδρικά όνειρα. Επιπλέον τα όνειρα των ανδρών περιέχουν περισσότερες αναφορές στη σεξουαλική επαφή καθεαυτή, ενώ τα όνειρα των γυναικών περιέχουν περισσότερα φιλιά, καθώς και σεξουαλικές φαντασιώσεις με ονειρικούς χαρακτήρες ανδρών.


Οι γυναίκες έχουν περισσότερους εφιάλτες από τους άνδρες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες υποφέρουν από περισσότερους εφιάλτες στον ύπνο τους σε σχέση με τους άνδρες, επειδή τούς είναι πιο δύσκολο να "σβήσουν" τα συναισθήματά τους στο τέλος της μέρας, πριν πάνε να κοιμηθούν. Έτσι, μεταφέρουν τις ανησυχίες τους ευκολότερα στον ύπνο τους, με συνέπεια να είναι πιο επιρρεπείς στους εφιάλτες.
Αυτή είναι η διαπίστωση έρευνας του βρετανικού πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ, με υπεύθυνη την ψυχολόγο λέκτορα Τζένιφερ Πάρκερ. Από την καταγραφή των πιο πρόσφατων ονείρων των εθελοντών που συμμετείχαν, προέκυψε ότι το 19% των ανδρών είχαν δει εφιάλτες έναντι 34% των γυναικών, δηλαδή σχεδόν διπλάσιο ποσοστό.
Η πενταετής έρευνα είναι η πρώτη που εξετάζει τη διαφορά των ονείρων ανδρών-γυναικών. Σύμφωνα με την Πάρκερ, όχι μόνο οι γυναίκες βλέπουν συχνότερους εφιάλτες, αλλά επιπλέον οι εφιάλτες τους είναι πιο έντονοι συναισθηματικά σε σχέση με των_ανδρών.
Οι κυριότεροι γυναικείοι εφιάλτες είναι τριών ειδών: το αίσθημα ότι κάποιος τις κυνηγά και η ζωή τους απειλείται, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και τα συγκεχυμένα όνειρα που φέρνουν δυσφορία. Οι άνδρες χονδρικά βλέπουν τους ίδιους εφιάλτες, αλλά τους βιώνουν συνήθως λιγότερο έντονα. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες βλέπουν πιο δυσάρεστα όνειρα εν γένει και αυτά περιέχουν περισσότερες ατυχίες, δυστυχίες, αποτυχίες και αρνητικά αισθήματα για τον εαυτό τους.
Άλλες έρευνες στο παρελθόν έχουν ανακαλύψει ότι τα γυναικεία όνειρα περιέχουν περισσότερα μέλη της οικογένειας, πιο αρνητικά συναισθήματα, περισσότερη δράση σε εξωτερικούς παρά εξωτερικούς χώρους και λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με τα ανδρικά όνειρα. Επιπλέον τα όνειρα των ανδρών περιέχουν περισσότερες αναφορές στη σεξουαλική επαφή καθεαυτή, ενώ τα όνειρα των γυναικών περιέχουν περισσότερα φιλιά, καθώς και σεξουαλικές φαντασιώσεις με ονειρικούς χαρακτήρες ανδρών.


«Ασπίδα» εναντίον της κατάθλιψης και του άγχους, για τις γυναίκες αποδεικνύεται ο γάμος. Ίσως λοιπόν αυτό να αποτελεί και την απάντηση γιατί οι γυναίκες είναι εκείνες που βιάζονται ή είναι και πιο απαιτητικές στο θέμα αυτό.
Η σύγχρονη γυναίκα άλλωστε που δεν έχει καταφέρει να παντρευτεί κινδυνεύει περισσότερο να εμφανίσει ψυχολογικά προβλήματα όπως αποδεικνύουν μελέτες ειδικών. Ειδικότερα σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα, το άγχος και η κατάθλιψη, χτυπούν ευκολότερα την πόρτα της ανύπαντρης γυναίκας αφού οι άγαμες παρουσιάζουν τα δύο αυτά συμπτώματα σε ποσοστά 35% και 26% αντίστοιχα, ενώ τα ποσοστά για τις έγγαμες είναι 16% και 13%.
Το άγχος της αποκατάστασης σε συνδυασμό ίσως με πιεστικές και απαιτητικές καριέρες μπορούν να ενοχοποιηθούν για το αποτέλεσμα, εξηγούν οι ειδικοί, ενώ η καθυστέρηση της μητρότητας συνδέεται σε αρκετές περιπτώσεις με την εμφάνιση του άγχους.
Οι ανύπαντρες γυναίκες καλούνται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα μόνες τους, ενώ είναι συναισθηματικά ακάλυπτες, πράγμα που τις οδηγεί ευκολότερα στην κατάθλιψη, στην κόπωση την ψυχολογική και την σωματική καθώς και στην εμφάνιση ψυχοσωματικών εκδηλώσεων όπως πονοκέφαλοι, προβλήματα με το στομάχι τους, διαταραχές σίτισης και άλλα.
Σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε η Κλινικός Ψυχολόγος, και διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Τουλούζης, Χαρά Νομικού και βασίστηκε σε στοιχεία ατόμων και ζευγαριών που ζήτησαν ψυχολογική βοήθεια, οι περισσότερες έγγαμες γυναίκες φαίνεται να προστατεύονται από την κατάθλιψη και το στρες.
Αυτό συμφωνεί και με τα αποτελέσματα που προκύπτουν από ανάλογες διεθνείς έρευνες σύμφωνα με τις οποίες ο γάμος φαίνεται πως δίνει ασφάλεια στις περισσότερες από αυτές, καθώς και την ευκαιρία να μοιράζονται τις ευθύνες και τα προβλήματα με τους συντρόφους τους.

Γάμο θέλω, τώρα τον θέλω! Γιατί;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
«Ασπίδα» εναντίον της κατάθλιψης και του άγχους, για τις γυναίκες αποδεικνύεται ο γάμος. Ίσως λοιπόν αυτό να αποτελεί και την απάντηση γιατί οι γυναίκες είναι εκείνες που βιάζονται ή είναι και πιο απαιτητικές στο θέμα αυτό.
Η σύγχρονη γυναίκα άλλωστε που δεν έχει καταφέρει να παντρευτεί κινδυνεύει περισσότερο να εμφανίσει ψυχολογικά προβλήματα όπως αποδεικνύουν μελέτες ειδικών. Ειδικότερα σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα, το άγχος και η κατάθλιψη, χτυπούν ευκολότερα την πόρτα της ανύπαντρης γυναίκας αφού οι άγαμες παρουσιάζουν τα δύο αυτά συμπτώματα σε ποσοστά 35% και 26% αντίστοιχα, ενώ τα ποσοστά για τις έγγαμες είναι 16% και 13%.
Το άγχος της αποκατάστασης σε συνδυασμό ίσως με πιεστικές και απαιτητικές καριέρες μπορούν να ενοχοποιηθούν για το αποτέλεσμα, εξηγούν οι ειδικοί, ενώ η καθυστέρηση της μητρότητας συνδέεται σε αρκετές περιπτώσεις με την εμφάνιση του άγχους.
Οι ανύπαντρες γυναίκες καλούνται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα μόνες τους, ενώ είναι συναισθηματικά ακάλυπτες, πράγμα που τις οδηγεί ευκολότερα στην κατάθλιψη, στην κόπωση την ψυχολογική και την σωματική καθώς και στην εμφάνιση ψυχοσωματικών εκδηλώσεων όπως πονοκέφαλοι, προβλήματα με το στομάχι τους, διαταραχές σίτισης και άλλα.
Σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε η Κλινικός Ψυχολόγος, και διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Τουλούζης, Χαρά Νομικού και βασίστηκε σε στοιχεία ατόμων και ζευγαριών που ζήτησαν ψυχολογική βοήθεια, οι περισσότερες έγγαμες γυναίκες φαίνεται να προστατεύονται από την κατάθλιψη και το στρες.
Αυτό συμφωνεί και με τα αποτελέσματα που προκύπτουν από ανάλογες διεθνείς έρευνες σύμφωνα με τις οποίες ο γάμος φαίνεται πως δίνει ασφάλεια στις περισσότερες από αυτές, καθώς και την ευκαιρία να μοιράζονται τις ευθύνες και τα προβλήματα με τους συντρόφους τους.

Η χρησιμοποίηση λαδιού καρύδας από κοκοφοίνικα μπορεί να καταπολεμήσει τα βακτήρια, τα οποία σαπίζουν τα δόντια.
Το εν λόγω λάδι αποτελεί αποτελεσματικό φυσικό αντιβιοτικό που θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας, σύμφωνα με ιρλανδούς επιστήμονες, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Εταιρίας Γενικής Μικροβιολογίας στη Βρετανία.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Athlone, με επικεφαλής τον δρα Ντάμιεν Μπρέιντι, έλεγξαν τις αντιμικροβιακές ιδιότητες του λαδιού καρύδας τόσο στη φυσική ανεπεξέργαστη κατάστασή του, όσο και μετά από την επεξεργασία του με ένζυμα (όπως κατά την πέψη).
Το λάδι δοκιμάστηκε εναντίον στελεχών του στρεπτόκοκκου, ενός βακτηρίου πολύ συνηθισμένου μέσα στο στόμα.
Όπως διαπιστώθηκε, ιδίως η επεξεργασμένη μέσω ενζύμων μορφή του λαδιού της καρύδας εμποδίζει σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη των περισσότερων στελεχών του στρεπτόκοκκου, μεταξύ των οποίων ενός (Streptococcus mutans) που παράγει οξύ και συνιστά μείζονα απειλή για φθορά των δοντιών.
Πολλές έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι διάφορες τροφές έχουν προστατευτική δράση κατά διαφόρων παθογόνων μικροοργανισμών.
Μεταξύ άλλων, έχει βρεθεί ότι το γάλα, μετά την προσθήκη ορισμένων ενζύμων, προστατεύει την αδαμαντίνη των δοντιών από τα βακτήρια του στρεπτόκοκκου.
Οι ιρλανδοί ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον συγκεκριμένο μοριακό μηχανισμό μέσω του οποίου το λάδι της καρύδας δρα πάνω στον στρεπτόκοκκο, καθώς και για να διαπιστώσουν έναντι ποιών άλλων βακτηρίων και ζυμομυκήτων είναι δραστικό το λάδι.
Ήδη οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το τροποποιημένο με ένζυμα λάδι καρύδας είναι αποτελεσματικό εναντίον του μύκητα Candida albicans, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προκαλεί άφτρες στο στόμα.
Σύμφωνα με τον Μπρέιντι, το εν λόγω λάδι -και μάλιστα σε χαμηλές ποσότητες- θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα συνήθη χημικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στα εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας.
Όπως προσθέτει, καθώς αυξάνεται διεθνώς η αντίσταση των μικροβίων στα υπάρχοντα αντιβιοτικά, είναι σημαντικό να αναζητηθούν νέοι τρόποι καταπολέμησης των μικροβιακών λοιμώξεων.

Το λάδι της καρύδας προστατεύει τα δόντια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η χρησιμοποίηση λαδιού καρύδας από κοκοφοίνικα μπορεί να καταπολεμήσει τα βακτήρια, τα οποία σαπίζουν τα δόντια.
Το εν λόγω λάδι αποτελεί αποτελεσματικό φυσικό αντιβιοτικό που θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας, σύμφωνα με ιρλανδούς επιστήμονες, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Εταιρίας Γενικής Μικροβιολογίας στη Βρετανία.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Athlone, με επικεφαλής τον δρα Ντάμιεν Μπρέιντι, έλεγξαν τις αντιμικροβιακές ιδιότητες του λαδιού καρύδας τόσο στη φυσική ανεπεξέργαστη κατάστασή του, όσο και μετά από την επεξεργασία του με ένζυμα (όπως κατά την πέψη).
Το λάδι δοκιμάστηκε εναντίον στελεχών του στρεπτόκοκκου, ενός βακτηρίου πολύ συνηθισμένου μέσα στο στόμα.
Όπως διαπιστώθηκε, ιδίως η επεξεργασμένη μέσω ενζύμων μορφή του λαδιού της καρύδας εμποδίζει σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη των περισσότερων στελεχών του στρεπτόκοκκου, μεταξύ των οποίων ενός (Streptococcus mutans) που παράγει οξύ και συνιστά μείζονα απειλή για φθορά των δοντιών.
Πολλές έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι διάφορες τροφές έχουν προστατευτική δράση κατά διαφόρων παθογόνων μικροοργανισμών.
Μεταξύ άλλων, έχει βρεθεί ότι το γάλα, μετά την προσθήκη ορισμένων ενζύμων, προστατεύει την αδαμαντίνη των δοντιών από τα βακτήρια του στρεπτόκοκκου.
Οι ιρλανδοί ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον συγκεκριμένο μοριακό μηχανισμό μέσω του οποίου το λάδι της καρύδας δρα πάνω στον στρεπτόκοκκο, καθώς και για να διαπιστώσουν έναντι ποιών άλλων βακτηρίων και ζυμομυκήτων είναι δραστικό το λάδι.
Ήδη οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το τροποποιημένο με ένζυμα λάδι καρύδας είναι αποτελεσματικό εναντίον του μύκητα Candida albicans, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προκαλεί άφτρες στο στόμα.
Σύμφωνα με τον Μπρέιντι, το εν λόγω λάδι -και μάλιστα σε χαμηλές ποσότητες- θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα συνήθη χημικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στα εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας.
Όπως προσθέτει, καθώς αυξάνεται διεθνώς η αντίσταση των μικροβίων στα υπάρχοντα αντιβιοτικά, είναι σημαντικό να αναζητηθούν νέοι τρόποι καταπολέμησης των μικροβιακών λοιμώξεων.

Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

Σχεδόν μία στις δύο γυναίκες ηλικίας από 28 έως 45 ετών καθυστερούν την απόφαση για απόκτηση οικογένειας επειδή δε θέλουν να χάσουν την ελευθερία τους, αναφέρει νέα έρευνα.
Οι περισσότερες αναβάλλουν την απόκτηση παιδιών επειδή θέλουν να βγάλουν λεφτά και να κοιτάξουν την καριέρα τους και να περάσουν περισσότερο χρόνο με το σύντροφό τους.
Σύμφωνα με την έρευνα Modern Motherhood Report 2012 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Red, όπως γράφει η βρετανική Daily Mail, το 22% των γυναικών είχε διαφωνήσει με το σύντροφο ή σύζυγό του σχετικά με το θέμα.
Η έρευνα έγινε σε 3.000 γυναίκες ηλικίας 28 έως 45 ετών και σύμφωνα με αυτή περίπου το ένα τρίτο (ποσοστό 36%) δεν ήταν σίγουρο αν ήθελε να κάνει ποτέ οικογένεια.
Περισσότερες από τις μισές (54%) δήλωσαν ότι το γεγονός ότι το να μην κάνουν παιδί επειδή δεν έχουν βρει ακόμη τον «κ. Τέλειο» είναι το ίδιο σοβαρό και συναισθηματικά βαρύ με την υπογονιμότητα.
Μία στις πέντε δήλωσε ότι θα σκεφτόταν να μείνει έγκυος με δότη σπέρματος, ενώ ίδιο ήταν το ποσοστό σε εκείνες που σκέφτονταν να παγώσουν τα ωάριά τους, προκειμένου να μπορούν να κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία.


Καθυστερούν την τεκνοποίηση οι γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σχεδόν μία στις δύο γυναίκες ηλικίας από 28 έως 45 ετών καθυστερούν την απόφαση για απόκτηση οικογένειας επειδή δε θέλουν να χάσουν την ελευθερία τους, αναφέρει νέα έρευνα.
Οι περισσότερες αναβάλλουν την απόκτηση παιδιών επειδή θέλουν να βγάλουν λεφτά και να κοιτάξουν την καριέρα τους και να περάσουν περισσότερο χρόνο με το σύντροφό τους.
Σύμφωνα με την έρευνα Modern Motherhood Report 2012 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Red, όπως γράφει η βρετανική Daily Mail, το 22% των γυναικών είχε διαφωνήσει με το σύντροφο ή σύζυγό του σχετικά με το θέμα.
Η έρευνα έγινε σε 3.000 γυναίκες ηλικίας 28 έως 45 ετών και σύμφωνα με αυτή περίπου το ένα τρίτο (ποσοστό 36%) δεν ήταν σίγουρο αν ήθελε να κάνει ποτέ οικογένεια.
Περισσότερες από τις μισές (54%) δήλωσαν ότι το γεγονός ότι το να μην κάνουν παιδί επειδή δεν έχουν βρει ακόμη τον «κ. Τέλειο» είναι το ίδιο σοβαρό και συναισθηματικά βαρύ με την υπογονιμότητα.
Μία στις πέντε δήλωσε ότι θα σκεφτόταν να μείνει έγκυος με δότη σπέρματος, ενώ ίδιο ήταν το ποσοστό σε εκείνες που σκέφτονταν να παγώσουν τα ωάριά τους, προκειμένου να μπορούν να κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία.


Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018

-Ένας μονάρχης δεχόταν ασφυκτικές πιέσεις από τους αυλικούς, τον πίεζαν να παραιτηθεί από την βασιλεία λόγο προχωρημένης ηλικίας.
-Ο μονάρχης διαπραγματεύτηκε την παραίτηση του θέτοντας όρο να γίνει δημοσκόπηση, ο λαός είπε θα αποφασίσει αν παραμείνω ή φύγω από τα ανάκτορα.
-Η δημοσκόπηση έγινε με δείγματα από όλη την χώρα, τα αποτελέσματα τον ευνόησαν αφάνταστα έδειξαν ότι ο λαός τον θέλει σε ποσοστό 72%!
-Ο μονάρχης γεμάτος ικανοποίηση αποφάσισε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης σε ζωντανή σύνδεση, λίγο πριν βγει στην τηλεόραση τον πλησίασε ο πρώτος αυλικός και του είπε: Φρονώ ότι δεν πρέπει να αναγγείλετε την παραμονή σας αλλά την παραίτηση… μια νεότερη έρευνα έδειξε ότι το 70% των ερωτηθέντων λένε ψέματα στις δημοσκοπήσεις.-

Κεντρική ιδέα: Μην πιστεύεις πάντα αυτά που διαβάζεις.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com

Η έρευνα (του μονάρχη)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
-Ένας μονάρχης δεχόταν ασφυκτικές πιέσεις από τους αυλικούς, τον πίεζαν να παραιτηθεί από την βασιλεία λόγο προχωρημένης ηλικίας.
-Ο μονάρχης διαπραγματεύτηκε την παραίτηση του θέτοντας όρο να γίνει δημοσκόπηση, ο λαός είπε θα αποφασίσει αν παραμείνω ή φύγω από τα ανάκτορα.
-Η δημοσκόπηση έγινε με δείγματα από όλη την χώρα, τα αποτελέσματα τον ευνόησαν αφάνταστα έδειξαν ότι ο λαός τον θέλει σε ποσοστό 72%!
-Ο μονάρχης γεμάτος ικανοποίηση αποφάσισε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης σε ζωντανή σύνδεση, λίγο πριν βγει στην τηλεόραση τον πλησίασε ο πρώτος αυλικός και του είπε: Φρονώ ότι δεν πρέπει να αναγγείλετε την παραμονή σας αλλά την παραίτηση… μια νεότερη έρευνα έδειξε ότι το 70% των ερωτηθέντων λένε ψέματα στις δημοσκοπήσεις.-

Κεντρική ιδέα: Μην πιστεύεις πάντα αυτά που διαβάζεις.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
        -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                 
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com


Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών (ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
        -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                 
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com


Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία που αφορούν τις αναλογίες των παιδιών ανά γυναίκα σε παγκόσμιο επίπεδο φαίνονται να είναι κάπως απογοητευτικά για αρκετές χώρες καθώς η υπογεννητικότητα αποκτά όλο και περισσότερο έδαφος στις περισσότερες χώρες του κόσμου όπως και στην δικιά μας.Τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν τις γεννήσεις νέων ατόμων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πραγματικά δυσοίωνα και πιθανόν καταστροφικά. Οι γυναίκες στις εκβιομηχανισμένες χώρες αποκτούν όλο και λιγότερα παιδιά. Σε περισσότερες από 90 πολιτείες της Αμερικής ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού βρίσκεται πολύ πιο κάτω από τον ρυθμό αναπλήρωσης του πληθυσμού, με μέσο όρο 2 παιδιά ανά γυναίκα. Αυτή η τάση η οποία άρχισε να εκδηλώνεται από τις αρχές του 1960, οδηγεί σε μειούμενα εργατικά χέρια και σε απειλητικές προβλέψεις που αφορούν τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους.Οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί αποδίδουν το φαινόμενο σε διάφορα γεγονότα, όπως στην αυξημένη δυνατότητα του ελέγχου μιας εγκυμοσύνης, στην αύξηση των γάμων σε μεγαλύτερες ηλικίες, την συγκρατημένη αισιοδοξία για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον ενώ κάποιοι θεωρούν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις πίσω από το φαινόμενο υπάρχει μια κουλτούρα περιφρόνησης για το να είναι κανείς γονιός. Επιπλέον πολλοί από τους ερευνητές συμφωνούν ότι στο αυξανόμενο φαινόμενο της υπογεννητικότητας έχουν συμβάλει σε σημαντικό βαθμό οι δυσκολίες και ο φόρτος εργασίας που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα σε καθημερινό επίπεδο στον επαγγελματικό τομέα.
Θα βοηθούσε άραγε στην καταπολέμηση του φαινομένου της υπογεννητικότητας η παροχή διευκολύνσεων των γυναικών στον επαγγελματικό τομέα;
Σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει νομοθεσία η οποία προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων σε καθεστώς ημιαπασχόλησης, κάτι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τις γυναίκες οι οποίες έχουν οικογένεια. Στις Σκανδιναβικές χώρες το δημόσιο σύστημα παιδικής μέριμνας προσφέρει αρκετές διευκολύνσεις σε εργαζόμενους γονείς με παιδιά έως και 5 ετών.
Θα μπορούσε όμως ένα τέτοιο σύστημα να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα ?Κάποιοι ειδικοί έχουν συνδέσει το φαινόμενο της αλλαγής του ρυθμού γεννήσεων στη χώρα της Σουηδίας με την πολιτική της χρηματοδότησης που εφαρμόζεται. Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Ronald Rindfuss, οι γυναίκες στην Νορβηγία οι οποίες ζουν σε πόλεις όπου υπάρχουν αρκετές υπηρεσίες υποστήριξης για τα παιδιά αλλά και για αυτές, έχουν περισσότερα παιδιά και γίνονται μητέρες πολύ πιο εύκολα.
Η χρονική στιγμή κατά την οποία πραγματοποιείται μια εγκυμοσύνη είναι επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας καθώς πολλές γυναίκες αναπόφευκτα δεν αποφασίζουν να μείνουν έγκυες έως ότου είναι βιολογικά αδύνατον.
Φυσικά αυτή η ιδέα δεν είναι καινούργια. Η Σουηδία έχει υιοθετήσει την τακτική της χρηματοδότησης πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπάρχει επίσης μια πολύ μεγάλη ιστορία στην υιοθέτηση μια πολιτικής οφέλους προς τις εργαζόμενες μητέρες, κάποιες από τις οποίες ήταν ηθικά αντικρουόμενες. Η κυβέρνηση του Μουσολίνι μάλιστα είχε επιβάλει επιπλέον φόρους στους εργένηδες.

Καριέρα, ενισχύει την υπογεννητικότητα;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία που αφορούν τις αναλογίες των παιδιών ανά γυναίκα σε παγκόσμιο επίπεδο φαίνονται να είναι κάπως απογοητευτικά για αρκετές χώρες καθώς η υπογεννητικότητα αποκτά όλο και περισσότερο έδαφος στις περισσότερες χώρες του κόσμου όπως και στην δικιά μας.Τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν τις γεννήσεις νέων ατόμων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πραγματικά δυσοίωνα και πιθανόν καταστροφικά. Οι γυναίκες στις εκβιομηχανισμένες χώρες αποκτούν όλο και λιγότερα παιδιά. Σε περισσότερες από 90 πολιτείες της Αμερικής ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού βρίσκεται πολύ πιο κάτω από τον ρυθμό αναπλήρωσης του πληθυσμού, με μέσο όρο 2 παιδιά ανά γυναίκα. Αυτή η τάση η οποία άρχισε να εκδηλώνεται από τις αρχές του 1960, οδηγεί σε μειούμενα εργατικά χέρια και σε απειλητικές προβλέψεις που αφορούν τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους.Οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί αποδίδουν το φαινόμενο σε διάφορα γεγονότα, όπως στην αυξημένη δυνατότητα του ελέγχου μιας εγκυμοσύνης, στην αύξηση των γάμων σε μεγαλύτερες ηλικίες, την συγκρατημένη αισιοδοξία για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον ενώ κάποιοι θεωρούν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις πίσω από το φαινόμενο υπάρχει μια κουλτούρα περιφρόνησης για το να είναι κανείς γονιός. Επιπλέον πολλοί από τους ερευνητές συμφωνούν ότι στο αυξανόμενο φαινόμενο της υπογεννητικότητας έχουν συμβάλει σε σημαντικό βαθμό οι δυσκολίες και ο φόρτος εργασίας που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα σε καθημερινό επίπεδο στον επαγγελματικό τομέα.
Θα βοηθούσε άραγε στην καταπολέμηση του φαινομένου της υπογεννητικότητας η παροχή διευκολύνσεων των γυναικών στον επαγγελματικό τομέα;
Σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει νομοθεσία η οποία προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων σε καθεστώς ημιαπασχόλησης, κάτι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τις γυναίκες οι οποίες έχουν οικογένεια. Στις Σκανδιναβικές χώρες το δημόσιο σύστημα παιδικής μέριμνας προσφέρει αρκετές διευκολύνσεις σε εργαζόμενους γονείς με παιδιά έως και 5 ετών.
Θα μπορούσε όμως ένα τέτοιο σύστημα να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα ?Κάποιοι ειδικοί έχουν συνδέσει το φαινόμενο της αλλαγής του ρυθμού γεννήσεων στη χώρα της Σουηδίας με την πολιτική της χρηματοδότησης που εφαρμόζεται. Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Ronald Rindfuss, οι γυναίκες στην Νορβηγία οι οποίες ζουν σε πόλεις όπου υπάρχουν αρκετές υπηρεσίες υποστήριξης για τα παιδιά αλλά και για αυτές, έχουν περισσότερα παιδιά και γίνονται μητέρες πολύ πιο εύκολα.
Η χρονική στιγμή κατά την οποία πραγματοποιείται μια εγκυμοσύνη είναι επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας καθώς πολλές γυναίκες αναπόφευκτα δεν αποφασίζουν να μείνουν έγκυες έως ότου είναι βιολογικά αδύνατον.
Φυσικά αυτή η ιδέα δεν είναι καινούργια. Η Σουηδία έχει υιοθετήσει την τακτική της χρηματοδότησης πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπάρχει επίσης μια πολύ μεγάλη ιστορία στην υιοθέτηση μια πολιτικής οφέλους προς τις εργαζόμενες μητέρες, κάποιες από τις οποίες ήταν ηθικά αντικρουόμενες. Η κυβέρνηση του Μουσολίνι μάλιστα είχε επιβάλει επιπλέον φόρους στους εργένηδες.

Ο Dr O'Connor εξηγεί πως τα άτομα που συνήθως τρέφονται με τέτοιο τρόπο όταν βρίσκονται σε κατάσταση άγχους, βλέπουν περισσότερο «συναισθηματικά» την τροφή. 
"Τα άτομα αυτά είναι πιο ευαίσθητα και έχουν την τάση να στρέφονται στο φαγητό σαν μια διέξοδο στα προβλήματά τους. 
"Με άλλα λόγια, όταν αισθάνονται άγχος, όταν τα συναισθήματά τους είναι ταραγμένα ή όταν νιώθουν αρνητικά για τον εαυτό τους, προσπαθούν να αποφύγουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στρέφοντας την προσοχή τους στο φαγητό." 
Ο Cary Cooper, καθηγητής εργασιακής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Lancaster, υποστηρίζει ότι οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάζονται με τέτοιο τρόπο από επιβαρυμένα ωράρια εργασίας καθώς δεν χρειάζεται να ασχολούνται με πολλά πράγματα παράλληλα όπως οι γυναίκες. 
"Στους άνδρες αρέσει να εργάζονται πολλές ώρες γιατί τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί. Υποθέτω επίσης ότι πολλοί άνδρες επιλέγουν να εργάζονται περισσότερο για να αποφύγουν την ενασχόληση με δουλειές και υποθέσεις του σπιτιού. 
"Από την άλλη μεριά, όταν οι γυναίκες εργάζονται πολλές ώρες αγχώνονται περισσότερο γιατί από αυτές απαιτείται όχι μόνο να αποδίδουν στο εργασιακό περιβάλλον αλλά και στο σπίτι." 
Η εν λόγω έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το βρετανικό Συμβούλιο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών.

Υπερωρίες στη δουλειά και στο σπίτι.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο Dr O'Connor εξηγεί πως τα άτομα που συνήθως τρέφονται με τέτοιο τρόπο όταν βρίσκονται σε κατάσταση άγχους, βλέπουν περισσότερο «συναισθηματικά» την τροφή. 
"Τα άτομα αυτά είναι πιο ευαίσθητα και έχουν την τάση να στρέφονται στο φαγητό σαν μια διέξοδο στα προβλήματά τους. 
"Με άλλα λόγια, όταν αισθάνονται άγχος, όταν τα συναισθήματά τους είναι ταραγμένα ή όταν νιώθουν αρνητικά για τον εαυτό τους, προσπαθούν να αποφύγουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στρέφοντας την προσοχή τους στο φαγητό." 
Ο Cary Cooper, καθηγητής εργασιακής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Lancaster, υποστηρίζει ότι οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάζονται με τέτοιο τρόπο από επιβαρυμένα ωράρια εργασίας καθώς δεν χρειάζεται να ασχολούνται με πολλά πράγματα παράλληλα όπως οι γυναίκες. 
"Στους άνδρες αρέσει να εργάζονται πολλές ώρες γιατί τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί. Υποθέτω επίσης ότι πολλοί άνδρες επιλέγουν να εργάζονται περισσότερο για να αποφύγουν την ενασχόληση με δουλειές και υποθέσεις του σπιτιού. 
"Από την άλλη μεριά, όταν οι γυναίκες εργάζονται πολλές ώρες αγχώνονται περισσότερο γιατί από αυτές απαιτείται όχι μόνο να αποδίδουν στο εργασιακό περιβάλλον αλλά και στο σπίτι." 
Η εν λόγω έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το βρετανικό Συμβούλιο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών.

Τρίτη 29 Μαΐου 2018

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
        -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com


Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών (ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
        -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com


Λένε πως οι άντρες είναι από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη.
Πως τα δύο φύλα του αν­θρώπου είναι τόσο διαφορε­τικά μεταξύ τους ώστε χρειά­ζονται ειδικούς ψυχολόγους-διαμεσολαβητές για να μπο­ρούν να συνεννοούνται. Οι άντρες δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους και οι γυναίκες καταντούν υστερι­κές με το παραμικρό. Αλί­μονο αν σου τύχει γυναίκα οδηγός στο δρόμο… Καλύ­τερα να προσέχεις! Είμαστε όμως στ’ αλήθεια τόσο δια­φορετικοί; Στο αφιέρωμα αυτού του μήνα παρουσιά­ζουμε μερικές νέες έρευνες πάνω στη φυσιολογία και στην ψυχολογία των αντρών και των γυναικών, οι οποίες δείχνουν ότι πολλές από τις «διαφορές» μας είναι μάλλον τεχνητές. Αν και η βιολογική εξέλιξη του είδους μας έχει καθορίσει αρκετά χαρακτηρι­στικά της συμπεριφοράς μας –όπως την πατρότητα για τους άντρες και τη μητρό­τητα για τις γυναίκες– οι με­γάλες διαφορές οφείλονται σε κοινωνικούς κυρίως λό­γους. Με άλλα λόγια, είναι της μόδας να ισχυριζόμαστε ότι το αντίθετο φύλο αποτε­λεί άλυτο γρίφο! Οι νέες έρευνες μας λένε ότι όχι μόνο μπορούμε να καταλα­βαίνουμε ο ένας τον άλλο αλλά ότι μπορούμε να χρησι­μοποιούμε τις ιδιαίτερες δε­ξιότητες με τις οποίες μας έχει προικίσει το φύλο μας ώστε να συνεργαζόμαστε αρμονικά μεταξύ μας. Η σοφή φύση έχει προβλέψει τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες να χαρά­ζουμε μαζί το δρόμο της ζωής, να υπερνικούμε μαζί τις δυσκολίες και τα εμπόδια, να απολαμβάνουμε μαζί τις χαρές του έρωτα, της οικογέ­νειας και της προσωπικής ευτυχίας.

Οι διαφορές που μας ενώνουν

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Λένε πως οι άντρες είναι από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη.
Πως τα δύο φύλα του αν­θρώπου είναι τόσο διαφορε­τικά μεταξύ τους ώστε χρειά­ζονται ειδικούς ψυχολόγους-διαμεσολαβητές για να μπο­ρούν να συνεννοούνται. Οι άντρες δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους και οι γυναίκες καταντούν υστερι­κές με το παραμικρό. Αλί­μονο αν σου τύχει γυναίκα οδηγός στο δρόμο… Καλύ­τερα να προσέχεις! Είμαστε όμως στ’ αλήθεια τόσο δια­φορετικοί; Στο αφιέρωμα αυτού του μήνα παρουσιά­ζουμε μερικές νέες έρευνες πάνω στη φυσιολογία και στην ψυχολογία των αντρών και των γυναικών, οι οποίες δείχνουν ότι πολλές από τις «διαφορές» μας είναι μάλλον τεχνητές. Αν και η βιολογική εξέλιξη του είδους μας έχει καθορίσει αρκετά χαρακτηρι­στικά της συμπεριφοράς μας –όπως την πατρότητα για τους άντρες και τη μητρό­τητα για τις γυναίκες– οι με­γάλες διαφορές οφείλονται σε κοινωνικούς κυρίως λό­γους. Με άλλα λόγια, είναι της μόδας να ισχυριζόμαστε ότι το αντίθετο φύλο αποτε­λεί άλυτο γρίφο! Οι νέες έρευνες μας λένε ότι όχι μόνο μπορούμε να καταλα­βαίνουμε ο ένας τον άλλο αλλά ότι μπορούμε να χρησι­μοποιούμε τις ιδιαίτερες δε­ξιότητες με τις οποίες μας έχει προικίσει το φύλο μας ώστε να συνεργαζόμαστε αρμονικά μεταξύ μας. Η σοφή φύση έχει προβλέψει τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες να χαρά­ζουμε μαζί το δρόμο της ζωής, να υπερνικούμε μαζί τις δυσκολίες και τα εμπόδια, να απολαμβάνουμε μαζί τις χαρές του έρωτα, της οικογέ­νειας και της προσωπικής ευτυχίας.

Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Οι περισσότερες κακοποιημένες γυναίκες πιστεύουν ότι σαν σύζυγοι και κάποιες απ' αυτές σαν μητέρες, θα πρέπει να αποκαταστήσουν τη σχέση με τον σύζυγό τους και να διατηρήσουν τη συνοχή και τη ζωή της οικογένειάς τους με κάθε κόστος. Με τη σκέψη αυτή δικαιολογούν την κακοποίηση που βιώνουν πιστεύοντας ότι σύντομα θα αλλάξει η συμπεριφορά των συζύγων. Επίσης, σε έρευνα που έγινε, γυναίκες αποκάλυψαν πως απέδιδαν τη βίαιη συμπεριφορά των συζύγων τους στην πιθανότητα ότι ίσως να μην ήταν οι ίδιες σωστές στους ρόλους τους ως σύζυγοι, κατά συνέπεια αισθάνονταν ενοχές και έτσι έπαιρναν όλη την ευθύνη για την κατάσταση επάνω τους. Σαν αποτέλεσμα, στην προσπάθειά τους να "διορθωθούν" για να σταματήσει η κακοποίησή τους, προσπαθούν να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους και τη ζωή τους στις επιθυμίες και τις απαιτήσεις του συζύγου. Ένας άλλος λόγος που έκανε τις γυναίκες να υπομένουν χρόνια την κακοποίηση, να σιωπούν και να μην αποκαλύπτουν το δράμα τους, ήταν τα παιδιά. Νόμιζαν πως οποιαδήποτε κι αν ήταν τα προβλήματα που βίωναν στο γάμο τους, θα έπρεπε να έχουν υπομονή και να είναι υπάκουες για το "χατίρι των παιδιών" Τέλος, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, αισθάνονταν άσχημα αλλά και ένοχα να "βγάλουν τα προσωπικά τους" σε δημόσια σχόλια και συζητήσεις.

Για ποιους λόγους οι κακοποιημένες γυναίκες ανέχονται την βίαιη συμπεριφορά των συζύγων τους;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι περισσότερες κακοποιημένες γυναίκες πιστεύουν ότι σαν σύζυγοι και κάποιες απ' αυτές σαν μητέρες, θα πρέπει να αποκαταστήσουν τη σχέση με τον σύζυγό τους και να διατηρήσουν τη συνοχή και τη ζωή της οικογένειάς τους με κάθε κόστος. Με τη σκέψη αυτή δικαιολογούν την κακοποίηση που βιώνουν πιστεύοντας ότι σύντομα θα αλλάξει η συμπεριφορά των συζύγων. Επίσης, σε έρευνα που έγινε, γυναίκες αποκάλυψαν πως απέδιδαν τη βίαιη συμπεριφορά των συζύγων τους στην πιθανότητα ότι ίσως να μην ήταν οι ίδιες σωστές στους ρόλους τους ως σύζυγοι, κατά συνέπεια αισθάνονταν ενοχές και έτσι έπαιρναν όλη την ευθύνη για την κατάσταση επάνω τους. Σαν αποτέλεσμα, στην προσπάθειά τους να "διορθωθούν" για να σταματήσει η κακοποίησή τους, προσπαθούν να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους και τη ζωή τους στις επιθυμίες και τις απαιτήσεις του συζύγου. Ένας άλλος λόγος που έκανε τις γυναίκες να υπομένουν χρόνια την κακοποίηση, να σιωπούν και να μην αποκαλύπτουν το δράμα τους, ήταν τα παιδιά. Νόμιζαν πως οποιαδήποτε κι αν ήταν τα προβλήματα που βίωναν στο γάμο τους, θα έπρεπε να έχουν υπομονή και να είναι υπάκουες για το "χατίρι των παιδιών" Τέλος, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, αισθάνονταν άσχημα αλλά και ένοχα να "βγάλουν τα προσωπικά τους" σε δημόσια σχόλια και συζητήσεις.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)