-Ψυχή μου κρυμμένη αγάπη.
Το φως του ουρανού
αντανακλάς,
στη βαθιά ματιά της στοργής
σου.
Ένα χάδι πέπλο η αγκαλιά σου,
σκεπάζει τη γυμνή μοναξιά
μου.
-Καρδιά μου χτυπάς δυνατά
να ακουστεί ο σπαραγμός σου,
όσο μπορεί, μακριά για να με
φτάσει.
Αετός σκίζεις τον ορίζοντα
της ζωής μου,
και πετάς στον άνεμο,
αντίθετα,
για να έρθεις κοντά μου….
-Ανάσα στην ανάσα μου,
χάνεται η ιστορία στο
παρελθόν μας
και φεύγω μακριά, από τις
φλόγες
που ξεπήδησαν από τις φλέβες μας,
σαν καιόμενος φοίνικας που με αναγέννησες…
για να ζήσω ξανά τη λύτρωση!
Τίνα Θεοδοσίου
