Μου αρέσεις γιατί είσαι όμορφη με το δικό σου μοναδικό τρόπο. Σε βλέπω τώρα που κάθεσαι στο μπαλκόνι, πόσο όμορφα κυματίζει η σκιά σου μέσα στην κουρτίνα που σε σκεπάζει! Το βλέμμα σου άβυσσος που γεννά στον εκλεκτό που γνωρίζει να σε εκτιμήσει, πλημμύρα αισθημάτων. Σαν αίμα κυλάς μέσα στις φλέβες μου, σαν ορμητικό ποτάμι με πνίγεις μέσα στη στοργική σου αγκαλιά.
Σε παρατηρώ και σε θαυμάζω.
Γιατί μέσα σε έναν κόσμο που σε συγκρίνει, εσύ επέλεξες να αγκαλιάσεις αυτό που
είσαι. Γιατί επέλεξες να τονίσεις τη δική σου μοναδικότητα, όχι να γίνεις μίμος
άλλων γυναικών και να χάσεις την ταυτότητά σου.
Δε θέλω από ανασφάλειες να
υποφέρεις, να θεωρείς πως θα έπρεπε να είσαι κάποια άλλη ώστε να σε αγαπώ
περισσότερο. Εσύ είσαι το φως των ματιών μου, η ελπίδα μου μέσα σε έναν κόσμο
ρημαγμένο.
Σε αγάπησα επειδή είσαι ο
εαυτός σου, επειδή έχεις κρατήσει την αυθεντικότητά σου και έχεις αγκαλιάσει
την αλήθεια σου. Είσαι μοναδική όχι επειδή μιμείσαι τις γυναίκες των
περιοδικών, αλλά επειδή αγάπησες κάθε μικρό και μεγάλο κομμάτι του εαυτού σου.
Επειδή αγάπησες τις ατέλειές σου, αγκάλιασες την ομορφιά σου, ανέδειξες τον
πλούτο που βρίσκεται μέσα σου.
Για αυτό ο ήλιος από ντροπή
αποσύρεται από τον ουρανό, επειδή το δικό σου φως ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να
ξεπεράσει. Για αυτό και τα αστέρια του νυχτερινού ουρανού σε φθονούν, διότι τη
λάμψη σου κανείς δεν αντέχει να βλέπει.
Πόσο όμορφη είσαι γυναίκα!
Πόσο υπέροχη είσαι όταν αγαπάς αυτό που είσαι και δεν πασχίζεις μανιωδώς να
αλλάξεις την οντότητά σου.
Πόσο όμορφη είσαι γυναίκα!
Πόσο όμορφη είσαι όταν το στόμα σου βγάζει λόγους γλυκούς που μοιάζουν στο
πρόσωπό σου.
(Ε)
ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ
Αρθρογράφος
