Από άποψης φυσιολογίας, η επιθετικότητα ελέγχεται από την τεστοστερόνη, ορμόνη που εκκρίνεται από τους γεννητικούς αδένες, πιο συγκεκριμένα από τους όρχεις. Έτσι η επιθετικότητα είναι κατεξοχήν αντρικό χαρακτηριστικό.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός
ότι ο ευνουχισμός μειώνει την επιθετικότητα. Και οι ωοθήκες φυσικά εκκρίνουν
τεστοστερόνη, αλλά σε μικρότερες ποσότητες.
Στις γυναίκες η επιθετικότητα
εξαρτάται περισσότερο από την προλατίνη, ουσία που εκκρίνεται από την υπόφυση.
Πρόκειται για ορμόνη που καθορίζει τη φροντίδα των γονιών για την προστασία των
νεογνών. Η βιολογία του ανθρώπου επηρεάζεται σημαντικά από πολιτιστικούς
παράγοντες.
Η παιδεία και η ανάγνωση
βιβλίων, η αποδοχή ή η απόρριψη συγκεκριμένων τρόπων συμπεριφοράς, οι θεσμοί ή
η ύπαρξη τρόπων καταστολής, μπορούν να ωθήσουν ή να απωθήσουν την
επιθετικότητα. Σε γενικές γραμμές η επιθετική συμπεριφορά γίνεται εύκολα
αποδεκτή όταν προέρχεται από τον άντρα -τις περισσότερες φορές υποκινείται απ'
αυτόν-, ενώ επικρίνεται όταν προέρχεται από τη γυναίκα.
