Τα προβλήματα που σχετίζονται με τη σωματική τιμωρία είναι λίγο πολύ γνωστά, αλλά ακόμα και οι φωνές μπορούν να δημιουργήσουν εξίσου σοβαρό θέμα, αντίστοιχο της βίας. Έρευνες εξάλλου αποδεικνύουν ότι η κατάπτωση ενός παιδιού εξαιτίας της λεκτικής πειθαρχίας είναι πολύ πιο μεγάλη από όσο φαντάζονταν οι γονείς.
Ένας φαύλος κύκλος. Οι φωνές
ξεκινούν σταδιακά όσο το παιδί φέρεται άσχημα. Οι φωνές δημιουργούν ακόμα πιο
κακή συμπεριφορά, οι γονείς αυξάνουν τον τόνο στη φωνή τους και γίνονται ακόμα
πιο επικριτικοί. Και όλο αυτό βγαίνει εκτός ελέγχου κάποια στιγμή. Η σκληρή
λεκτική πειθαρχία ορίζεται ως ψυχολογικός εξαναγκασμός με πρόθεση να προκαλέσει
συναισθηματικό πόνο στο παιδί. Ο αρχικός σκοπός είναι η διόρθωση ή ο έλεγχος
της συμπεριφοράς του. Για να το πούμε πιο απλά, φωνάζουμε στα παιδιά μας για να
τα κάνουμε να σταματήσουν αυτά που δεν μας αρέσουν και καταλήγουμε να τα
κάνουμε να νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους. Οι επιθετικές φωνές κάνουν τα
παιδιά να νιώθουν απόρριψη, ότι δεν αγαπιούνται από τους γονείς τους και
δημιουργούν μία ανάλογη εικόνα για τις σχέσεις και την οικογένεια.
Ένα πρόβλημα που προκύπτει
συνήθως είναι ότι σε κάποιες οικογένειες μπορεί να υπάρχει ο συνδυασμός του
σκληρού αλλά και θετικού μεγαλώματος. Θετικό μεγάλωμα σημαίνει ότι οι γονείς
εκφράζουν ζεστασιά, άνεση και τρυφερότητα ενώ ανταποκρίνονται στις
συναισθηματικές τους ανάγκες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η
σκληρότητα μέσα από φωνές και κριτική, όταν το παιδί κάνει κάτι με το οποίο οι
γονείς διαφωνούν.
Κατεστραμμένη εμπιστοσύνη. Η
σκληρή λεκτική πειθαρχία, όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά χειροτερεύει τα πράγματα και
δημιουργεί μακροπρόθεσμα ψυχολογικά προβλήματα. Όσο τρυφερά και αν φέρεστε μετά
τη λεκτική βία, το παιδί αδυνατεί να σας εμπιστευτεί. Οι γονείς πρέπει να
μάθουν να επικοινωνούν αυτό που θέλουν σε επίπεδο ισότητας και να εξηγούν τις
ανησυχίες τους.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr
