Μια φορά και ένα καιρό,
συγκεντρώθηκαν σε ένα μέρος της γης
όλα τα συναισθήματα και οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλα, αφού συστήθηκε τρεις φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν
κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς
να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε:
«– Τι είναι το κρυφτό;»
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να
πηδάει πάνω-κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια την
οποία δεν την ενδιέφερε τίποτα να παίξουν και αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν.
Η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και δεν ήθελε να παίξει.
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι, ούτως η άλλως,
κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν!
“…ένα, δύο, τρία…” άρχισε να μετράει η Τρέλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά.
Επειδή βαριότανε, κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.
Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στη σκιά του Θριάμβου, ο οποίος με τη δύναμή του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε το άφηνε ελεύθερο.
Έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μία ηλιαχτίδα.
Ο Εγωισμός αντιθέτως, βρήκε αμέσως κρυψώνα, ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο γι` αυτόν.
Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.
Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμα κάπου να κρυφτεί!!!
Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί…
“…1000!!!” μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά.
Μετά την Πίστη, που μιλούσε στον ουρανό με τον Θεό.
Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε τη Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο.
Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε αποφασίσει ακόμη που να κρυφθεί.
Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα.
Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορυφή βουνού μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει, άκουσε κάτι στο θάμνο από τριαντάφυλλα…
…και άρχισε να κουνάει νευρικά όλο το θάμνο ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια.
Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει!!!
Έκλαιγε και ζητούσε συγνώμη…και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει οδηγός του Έρωτα.
Έτσι από τότε, ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει!!!
ΠΗΓΗ: gynaika.gr
