Όταν χώρισα με τον Γιάννη,
πέρασα μια περίοδο περιφοράς. Μετακινούσα σώμα και κινητό (τα οποία παρέμεναν
άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους) από καναπέ σε καναπέ, με την ελπίδα να
χτυπήσει το δεύτερο. Δεν ξέρω αν αυτό που περίμενα ήταν ένα ίχνος μεταμέλειας ή
ένα νεύμα απελπισίας του τύπου «Θα πεθάνω αν δε σε δω».
Το θέμα είναι πως η ρεβάνς δεν ήρθε ποτέ. Προφανώς η ιστορία μας μπήκε γρήγορα
σε εκείνες για τις οποίες οι άντρες ούτε μιλάνε, ούτε πίνουνε, ούτε μετανιώνουν.
Αυτό γιατί ήρθε ο έρωτας και τον χτύπησε κατακέφαλα και από ορκισμένος εργένης
ξαφνικά εθεάθη σε γνωστό κοσμηματοπωλείο να ψάχνει βέρα και έπειτα εκκλησία για
να στεφανωθεί μια Βέρα. Δεν ξέρω αν ο πρώην είναι ένας άντρας που επιτρέπεται
να παντρευτεί (πριν από σένα ή χωρίς εσένα), το σίγουρο είναι πως αυτή τη μέρα
σε περιμένει ένα τεράστιο συναισθηματικό overloading και ένα μεγάλο
ξεκαθάρισμα.
Εκείνος στο ράφτη και εσύ στο ράφι!
Το πώς θα αισθανθείς δεν έχει να κάνει τόσο με το πόσο σημαντική ήταν η σχέση σας, αλλά περισσότερο σε τι φάση σε βρίσκει αυτό το γεγονός. Αν εκείνος παντρεύεται και εσύ είσαι αγκαλιά με το γάτο σου, σίγουρα θα αντιδράσεις εγωιστικά. Θυμωμένη με τη ζωή, με τον κόσμο, ακόμα και με το delivery boy που άργησε να σου φέρει τα burger. Ίσως κάπου εκεί η απογοήτευση σου βαρέσει την πόρτα. Ένα καμπανάκι κινδύνου του τύπου «everybody in this town except to you». Για όλους υπάρχει κάτι εκεί έξω και για σένα μοναξιά και μασούλημα, μασούλημα και μοναξιά.
Πίσω από αυτή την αντίδραση ίσως υποβόσκουν κρυμμένα συναισθήματα που δεν κάηκαν με τα cd’s του στο τζάκι και η φαντασία σου να τον βλέπεις να επιστρέφει, να πέφτει στα γόνατα και να σε παρακαλάει να γυρίσεις. Ας ήταν ο χειρότερος greek lover που πέρασε από τη ζωή σου, κι ας μη θυμήθηκε ποτέ επετείους και γενέθλια κι ας ροχάλιζε τη νύχτα. Εσύ δε γίνεται να του ευχηθείς με την καρδιά σου, γιατί έχει παγώσει.
Όταν ο νέος είναι ωραίος, συγχωρείται ο παλιός.
Ξαφνικά εκεί που κατεβάζεις τα χειμερινά, σκάει η βόμβα ότι Εκείνος παντρεύεται. Σίγουρα δε θα παρατήσεις το συμμάζεμα στη μέση για να τρέξεις να βρεις φόρεμα για τη δεξίωση, αλλά πλέον δεν του κρατάς κακία. Αν και βαθειά μέσα σου θυμάσαι όλα τα άσχημα που έζησες μαζί του, από αποτυχημένες εκπλήξεις μέχρι σκηνές ζηλοτυπίας στη μέση της Τσιμισκή. Αν τώρα χαμογελάς είναι γιατί τα νέα σου βήματα σε οδήγησαν αλλού. Έχεις να νοιάζεσαι για τον Καινούργιο που και ωραίος είναι και μέχρι στιγμής δε ζηλεύει καθόλου (ή σχεδόν καθόλου). Θυμάται ημερομηνίες, επετείους και σε πηγαίνει και εκδρομές τα Σαββατοκύριακα.
Όταν λοιπόν, βρεις τον επόμενο, ο προηγούμενος είτε παντρεύεται, είτε πάει για bungee jumping, παύει να είναι αγκάθι που σε τρώει και γίνεται ένα γρήγορο flash back αναμνήσεων. Θα θυμηθείς από την περίοδο που ήσασταν μαζί μέχρι και κείνη την αποτυχημένη απόχρωση στις ανταύγειες σου.
Το προσκλητήριο μου έπεσε απ’ τα χέρια!
Ας είμαι ειλικρινής, εννοείται πως ο Γιάννης δε με κάλεσε ποτέ στο γάμο του. Εννοείται ακόμα πως και να με καλούσε δε θα πήγαινα. Όχι από θυμό, από πόνο ή άλλου είδους συναίσθημα, αλλά γιατί στο γάμο του πρώην δεν πας ούτε καλεσμένη. Άλλωστε ήταν υπεραρκετό το κρεσέντο συναισθημάτων που μου χάρισε από μόνο του το γεγονός. Αν υπάρχει κάτι που έμεινε να μ’ ενοχλεί είναι πως τώρα θα είμαι αναγκασμένη να λέω «καλημέρα» στον παντρεμένο πρώην μου μιας και το συναντάω κάθε πρωί στο δρόμο μου για τη δουλειά. Διαφορετικά έχω ακόμα την επιλογή να μάθω parkour, να πηδάω κτίρια και να μην χρειαστεί να τον αντιμετωπίσω ποτέ ξανά.
Η Μεγάλη μέρα.
Ακουμπισμένη στο παράθυρο του σπιτιού του Δημήτρη, άκουγα από νωρίς το απόγευμα χαρούμενα κορναρίσματα για το –να ζήσετε-. Βυθίστηκα προς στιγμήν στο διάστημα που ήμασταν μαζί και τον κρατούσα αλά μπρατσέτα για να μην τον χάνω στο πλήθος. Όμως αλήθεια δε με φαντάστηκα ούτε για λίγο να φοράω το λευκό φορεματάκι και να λέω «Δέχομαι». Ίσως γι’ αυτό να γλίτωσα και την ερώτηση a la sex and the city «why her?» που κάθε ερωτευμένη γυναίκα εξαπολύει πρώτα στον εαυτό της και έπειτα στον δράστη.
Κάπως έτσι απότομα ήρθε το ξύπνημα από το κάλεσμα του παρόντος και σηκώθηκα για να πάμε για φαγητό με το Δημήτρη στη θάλασσα.
Δεν ξέρω τι αλλάζει ένας εργένης στη ζωή του όταν παντρεύεται, αλλά όταν παντρεύεται ο πρώην εσύ οφείλεις όχι απλά να βάλεις τελεία, αλλά να πετάξεις όλο τον τόμο στα σκουπίδια. Όχι απαραίτητα με τη σκέψη ότι δεν άξιζε, αλλά με την αιτιολογία ότι τέλειωσε οριστικά και δεν έχεις τίποτα να περιμένεις και τίποτα να ζήσεις.
Όταν επέστρεψα σπίτι άδειασα το άλμπουμ με τις κοινές μας φωτογραφίες, πέταξα μπλουζάκια και δώρα που είχαν κρυφτεί στον πάτο της ντουλάπας.
Τι μπορεί να (σου) συμβεί εκείνη τη μέρα.
1) Καλείσαι να κόψεις κάθε δεσμό με το παρελθόν: Ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται να κάψεις τις φωτός σας που είσαι
2) Θα πιάσεις τον εαυτό σου να οραματίζεται τη δική σου wedding day: Ναι, ακόμα κι αν τα σχέδιά σου απέχουν έτη φωτός από γάμο και κουτσούβελα, ενδέχεται να επηρεαστείς. Αφού νοικοκυρεύτηκε Αυτός, γιατί όχι κι εσύ (Ελπίζω μόνο αυτό το όνειρο να περιλαμβάνει κάποιο νέο σύντροφο).
3)Συνειδητοποιείς πως ο καιρός περνάει γρήγορα: Αυτό είναι κάτι που θα σε αγγίξει κυρίως αν πλησιάζεις τα πρώτα -άντα. Πότε ήσουν 23, πότε Τον γνώρισες και χόρευες στο super Paradise και πότε έφτασες να παντρεύεις τον πρώην σου. Και πού είσαι σήμερα; Πώς νιώθεις; Τι έχεις καταφέρει; Υπαρξιακές ανησυχίες για το αύριο. Αν έχεις προχωρήσει στη ζωή σου, σίγουρα δε θα σε ταλαιπωρήσουν για πολύ.
ΠΗΓΗ: gynaika.gr
