-Τα βουνά είναι οι ώμοι των ανδρών
του κάτω κόσμου
οι λόφοι είναι τα στήθη των γυναικών
με τους ξοδεμένους έρωτες
... κι η αστροφεγγιά συμπληρώνεται
από ιδέες που δεν βρήκαν κλαδί
για να κουρνιάσουν.
-Κάθε βράδυ χώνεται
στα στήθη της ιστορίας
κι επιστρέφει το πρωί
με μάτια κόκκινα
με χέρια παράλυτα
με σωθικά σκαμμένα.
-Χάραξε μια άρνηση στον πάγο της επιβολής
και μπήκε στα πνευμόνια του παγωμένου αέρα
με τις νηστικές αρκούδες
και τους λαβωμένους λύκους της θλίψης
να ουρλιάζουν ασταμάτητα.
-Έξω από το σταθμό των γεγονότων
με τη φτερούγα της αγωνίας διπλωμένη
και τη γεύση της απογοήτευσης πικρή ρωτά
-ήρθε
παίρνει πάντα την ίδια απάντηση.
-Ξεμακραίνει μασουλώντας την άρνηση
μέχρι να βασιλέψει ο πόνος
να φανούν στον ορίζοντα
οι ώμοι των ανδρών
τα στήθη των γυναικών
και να βουλιάξουν όλα στο σκουσμάρι του ανέφικτου .
Ελισαίος Βγενόπουλος
