Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

Το γραφείο του συλλόγου μας επισκέφτηκε ο υποψήφιος Δήμαρχος Εορδαίας κ. Πλακεντάς Παναγιώτης με μερικούς από τους υποψήφιους δημοτικούς του συμβούλους και συναντήθηκαν με το Δ.Σ του συλλόγου.
Αφού ενημερώθηκαν για τα ζητήματα που απασχολούν τον σύλλογό μας , όπως η λειτουργεία μονάδας αυτόνομης διαβίωσης και διημέρευσης, την καταγραφή των ΑμεΑ , η προσβασιμότητα –προσπελασιμότητα , η λειτουργία δημοτικού ΚΔΑΠ ΑμεΑ κ.λπ, ο κ. Πλακεντάς δεσμεύτηκε για την επίλυση των προβλημάτων.


Δελτίο τύπου ΑμεΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το γραφείο του συλλόγου μας επισκέφτηκε ο υποψήφιος Δήμαρχος Εορδαίας κ. Πλακεντάς Παναγιώτης με μερικούς από τους υποψήφιους δημοτικούς του συμβούλους και συναντήθηκαν με το Δ.Σ του συλλόγου.
Αφού ενημερώθηκαν για τα ζητήματα που απασχολούν τον σύλλογό μας , όπως η λειτουργεία μονάδας αυτόνομης διαβίωσης και διημέρευσης, την καταγραφή των ΑμεΑ , η προσβασιμότητα –προσπελασιμότητα , η λειτουργία δημοτικού ΚΔΑΠ ΑμεΑ κ.λπ, ο κ. Πλακεντάς δεσμεύτηκε για την επίλυση των προβλημάτων.


Τρίτη 9 Απριλίου 2019

Στο χώρο του Κέντρου Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης (ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ) Αμυνταίου, ομάδα εθελοντών/ντριών του Ερυθρού Σταυρού Φλώρινας συμμετείχε σε μία από τις μεγαλύτερες εθελοντικές δράσεις της χώρας "Let's do it Greece", την Κυριακή 7 Απριλίου 2019.
Θεματική της φετινής δράσης ήταν η Οικογένεια. Ο Δήμος Αμυνταίου επέλεξε να επικεντρωθεί φέτος στο ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ., με σύνθημα "ΑλλάΖΩ, ΦροντίΖΩ, ΠαίΖΩ, με τη διαφορετικότητα".
Η δράση αφορούσε σε καθαριότητα του περιβάλλοντα χώρου, δεντροφύτευση και μεταφύτευση φυτών, καλλωπισμό και βάψιμο σε κιόσκια, κάγκελα και παγκάκια και φυσικά δραστηριότητες για τους μικρούς εθελοντές όπως σκυταλοδρομίες και παιχνίδια με θέμα το περιβάλλον, τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα του ανθρώπου. 
Όλοι και όλες έδωσαν ραντεβού για την επόμενη χρονιά. 



Εθελοντές του Περιφερειακού Τμήματος Φλώρινας του Ερυθρού

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Στο χώρο του Κέντρου Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης (ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ) Αμυνταίου, ομάδα εθελοντών/ντριών του Ερυθρού Σταυρού Φλώρινας συμμετείχε σε μία από τις μεγαλύτερες εθελοντικές δράσεις της χώρας "Let's do it Greece", την Κυριακή 7 Απριλίου 2019.
Θεματική της φετινής δράσης ήταν η Οικογένεια. Ο Δήμος Αμυνταίου επέλεξε να επικεντρωθεί φέτος στο ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ., με σύνθημα "ΑλλάΖΩ, ΦροντίΖΩ, ΠαίΖΩ, με τη διαφορετικότητα".
Η δράση αφορούσε σε καθαριότητα του περιβάλλοντα χώρου, δεντροφύτευση και μεταφύτευση φυτών, καλλωπισμό και βάψιμο σε κιόσκια, κάγκελα και παγκάκια και φυσικά δραστηριότητες για τους μικρούς εθελοντές όπως σκυταλοδρομίες και παιχνίδια με θέμα το περιβάλλον, τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα του ανθρώπου. 
Όλοι και όλες έδωσαν ραντεβού για την επόμενη χρονιά. 



Γιατί μαλώνουν; Γιατί δε μπορούν να παίξουν αγαπημένα; Είναι ερωτήματα που σας τυραννάνε και σας στεναχωρούν.
Τα αδερφικά καβγαδάκια είναι πολύ συχνά μέσα στο σπίτι… Πόσες φορές έχετε κάνει το διαιτητή για να λύσετε μια διαφωνία και να παρέμβετε σε έναν τσακωμό τους; 
Όλα τα αδερφάκια μαλώνουν για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά σχεδόν πάντα μετά από λίγο συμπεριφέρονται σαν να μην έγινε απολύτως τίποτα και συνεχίζουν να παίζουν πάλι μαζί και να γελάνε. Γιατί μαλώνουν; 
Μερικές από τις αιτίες είναι: 
-Η έλλειψη της αποκλειστικότητας των γονιών 
-Η στέρηση συναισθηματικής κάλυψης 
-Η αλλαγή στη στάση των γονιών 
-Η σύγκριση ανάμεσα στα παιδιά 
-Η άρνηση για μοίρασμα 
7 τρόποι για να διαχειριστείτε την κατάσταση: 
Προσπαθήστε να κρατήστε τη θέση του διαμεσολαβητή και όχι του δικαστή.
Όταν ξεκινήσει ο καβγάς είναι προτιμότερο να μην επεμβαίνετε αμέσως, μήπως μπορέσουν να λύσουν τη διαφωνία τους μόνα τους.
Αν ο καβγάς δε σταματάει η πρώτη αντίδραση είναι να τα χωρίσετε για να προστατέψετε τη σωματική τους ακεραιότητα. Και αυτή η αντίδραση είναι πολύ σωστή. Κατά τη διάρκεια του καβγά ξεχάστε τις απειλές και τις φωνές και προσπαθήστε να τους δώσετε να καταλάβουν ήρεμα τις επιπτώσεις των πράξεών τους και προτείνετε εναλλακτικές λύσεις για να λύσουν τη διαφωνία τους.
Αν και πάλι σας αγνοήσουν προσπαθήστε τουλάχιστον να τα απομακρύνεται και όταν ηρεμήσουν μιλήστε τους ήρεμα και απόλυτα χωρίς να προσπαθείτε να πάρετε εξηγήσεις. 
Προσπαθήστε να μη πάρετε το μέρος κανενός.
Μην κάνετε τον κριτή αναζητώντας ποιος φταίει, ποιος ξεκίνησε τον καβγά και μην προσπαθήσετε να ορίσετε ποιος είναι ο ένοχος και ποιος ο αθώος. 
Οι περισσότεροι γονείς συνήθως παίρνουν το μέρος του μικρότερου γιατί νιώθουν πως έχει περισσότερο ανάγκη από προστασία. Αυτή είναι μια τελείως λάθος τακτική. Παραμείνετε ήρεμοι και αντικειμενικοί και εξηγήστε τους πως με τον τρόπο αυτό δε κερδίζει και δε καταφέρνει κανένας τίποτα.
Ποτέ μη χαρακτηρίσετε τα παιδιά σας.
Είναι σαν να βάζετε μέτρο σύγκρισης μεταξύ τους, εξυψώνοντας το ένα παιδί και μειώνοντας το άλλο. Κάτι τέτοιο έχει πολύ σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία τους, ακόμα και αν εσείς δεν έχετε κακή πρόθεση.
Αφήστε το δίδαγμα για αργότερα.
Την ώρα του καβγά κανένας δεν είναι έτοιμος να ακούσει συμβουλές. Αφήστε λοιπόν τις νουθεσίες και τα διδάγματα για αργότερα.
Ηρεμήστε τα πνεύματα με χιούμορ.
Δείξτε τους εκείνη τη στιγμή πώς θα μπορούσε ο καθένας να κάνει μια υποχώρηση ή να πει κάτι με πιο ήρεμο τρόπο, χρησιμοποιώντας ακόμα και χιούμορ. Το χιούμορ βοηθά στην εκτόνωση της κατάστασης και αποδυναμώνει την ένταση του καβγά.
Ορίστε ξεκάθαρους κανόνες που θα τηρείτε κάθε φορά.
Οι κανόνες αυτοί πρέπει να είναι και για τα 2 παιδάκια ισάξιοι. Ότι δηλαδή ισχύει για το ένα παιδί να ισχύει και για το άλλο. Όταν εκείνα θα έχουν ηρεμήσει συζητήστε και προτείνετε λύσεις και στρατηγικές που πρέπει να ακολουθούν σε περίπτωση καβγά.
Με άλλα λόγια υποδείξτε τους πως πρέπει να συμπεριφέρονται και να λειτουργούν. Αναφέρεται ότι το ξύλο απαγορεύεται κατηγορηματικά και υποδείξτε τρόπους για να μάθουν να διαχειρίζονται το θυμό τους. Τέλος ορίστε μια τιμωρία και προειδοποιήστε τα ότι θα ισχύει σε κάθε περίπτωση που ακολουθήσουν τον απαγορευμένο τρόπο του ξύλου. 
Βοηθήστε τα να μάθουν να συνεργάζονται και να παίζουν μαζί.
Ένας καλός τρόπος είναι να τα προμηθεύσετε με παιχνίδια και να προσπαθείτε να τους προσφέρετε δραστηριότητες που έχετε παρατηρήσει ότι αρέσουν και στα δύο. 
Παίξτε μαζί τους διακριτικά αποφεύγοντας να δίνετε εντολές για τον τρόπο που θα παίζουν και απομακρυνθείτε όταν αντιληφθείτε ότι παίζουν αρμονικά και μπορούν να συνεργάζονται χωρίς τη βοήθεια σας.
Πηγή: mammyland


Πως να διαχειριστούμε τους αδερφικούς καυγάδες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Γιατί μαλώνουν; Γιατί δε μπορούν να παίξουν αγαπημένα; Είναι ερωτήματα που σας τυραννάνε και σας στεναχωρούν.
Τα αδερφικά καβγαδάκια είναι πολύ συχνά μέσα στο σπίτι… Πόσες φορές έχετε κάνει το διαιτητή για να λύσετε μια διαφωνία και να παρέμβετε σε έναν τσακωμό τους; 
Όλα τα αδερφάκια μαλώνουν για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά σχεδόν πάντα μετά από λίγο συμπεριφέρονται σαν να μην έγινε απολύτως τίποτα και συνεχίζουν να παίζουν πάλι μαζί και να γελάνε. Γιατί μαλώνουν; 
Μερικές από τις αιτίες είναι: 
-Η έλλειψη της αποκλειστικότητας των γονιών 
-Η στέρηση συναισθηματικής κάλυψης 
-Η αλλαγή στη στάση των γονιών 
-Η σύγκριση ανάμεσα στα παιδιά 
-Η άρνηση για μοίρασμα 
7 τρόποι για να διαχειριστείτε την κατάσταση: 
Προσπαθήστε να κρατήστε τη θέση του διαμεσολαβητή και όχι του δικαστή.
Όταν ξεκινήσει ο καβγάς είναι προτιμότερο να μην επεμβαίνετε αμέσως, μήπως μπορέσουν να λύσουν τη διαφωνία τους μόνα τους.
Αν ο καβγάς δε σταματάει η πρώτη αντίδραση είναι να τα χωρίσετε για να προστατέψετε τη σωματική τους ακεραιότητα. Και αυτή η αντίδραση είναι πολύ σωστή. Κατά τη διάρκεια του καβγά ξεχάστε τις απειλές και τις φωνές και προσπαθήστε να τους δώσετε να καταλάβουν ήρεμα τις επιπτώσεις των πράξεών τους και προτείνετε εναλλακτικές λύσεις για να λύσουν τη διαφωνία τους.
Αν και πάλι σας αγνοήσουν προσπαθήστε τουλάχιστον να τα απομακρύνεται και όταν ηρεμήσουν μιλήστε τους ήρεμα και απόλυτα χωρίς να προσπαθείτε να πάρετε εξηγήσεις. 
Προσπαθήστε να μη πάρετε το μέρος κανενός.
Μην κάνετε τον κριτή αναζητώντας ποιος φταίει, ποιος ξεκίνησε τον καβγά και μην προσπαθήσετε να ορίσετε ποιος είναι ο ένοχος και ποιος ο αθώος. 
Οι περισσότεροι γονείς συνήθως παίρνουν το μέρος του μικρότερου γιατί νιώθουν πως έχει περισσότερο ανάγκη από προστασία. Αυτή είναι μια τελείως λάθος τακτική. Παραμείνετε ήρεμοι και αντικειμενικοί και εξηγήστε τους πως με τον τρόπο αυτό δε κερδίζει και δε καταφέρνει κανένας τίποτα.
Ποτέ μη χαρακτηρίσετε τα παιδιά σας.
Είναι σαν να βάζετε μέτρο σύγκρισης μεταξύ τους, εξυψώνοντας το ένα παιδί και μειώνοντας το άλλο. Κάτι τέτοιο έχει πολύ σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία τους, ακόμα και αν εσείς δεν έχετε κακή πρόθεση.
Αφήστε το δίδαγμα για αργότερα.
Την ώρα του καβγά κανένας δεν είναι έτοιμος να ακούσει συμβουλές. Αφήστε λοιπόν τις νουθεσίες και τα διδάγματα για αργότερα.
Ηρεμήστε τα πνεύματα με χιούμορ.
Δείξτε τους εκείνη τη στιγμή πώς θα μπορούσε ο καθένας να κάνει μια υποχώρηση ή να πει κάτι με πιο ήρεμο τρόπο, χρησιμοποιώντας ακόμα και χιούμορ. Το χιούμορ βοηθά στην εκτόνωση της κατάστασης και αποδυναμώνει την ένταση του καβγά.
Ορίστε ξεκάθαρους κανόνες που θα τηρείτε κάθε φορά.
Οι κανόνες αυτοί πρέπει να είναι και για τα 2 παιδάκια ισάξιοι. Ότι δηλαδή ισχύει για το ένα παιδί να ισχύει και για το άλλο. Όταν εκείνα θα έχουν ηρεμήσει συζητήστε και προτείνετε λύσεις και στρατηγικές που πρέπει να ακολουθούν σε περίπτωση καβγά.
Με άλλα λόγια υποδείξτε τους πως πρέπει να συμπεριφέρονται και να λειτουργούν. Αναφέρεται ότι το ξύλο απαγορεύεται κατηγορηματικά και υποδείξτε τρόπους για να μάθουν να διαχειρίζονται το θυμό τους. Τέλος ορίστε μια τιμωρία και προειδοποιήστε τα ότι θα ισχύει σε κάθε περίπτωση που ακολουθήσουν τον απαγορευμένο τρόπο του ξύλου. 
Βοηθήστε τα να μάθουν να συνεργάζονται και να παίζουν μαζί.
Ένας καλός τρόπος είναι να τα προμηθεύσετε με παιχνίδια και να προσπαθείτε να τους προσφέρετε δραστηριότητες που έχετε παρατηρήσει ότι αρέσουν και στα δύο. 
Παίξτε μαζί τους διακριτικά αποφεύγοντας να δίνετε εντολές για τον τρόπο που θα παίζουν και απομακρυνθείτε όταν αντιληφθείτε ότι παίζουν αρμονικά και μπορούν να συνεργάζονται χωρίς τη βοήθεια σας.
Πηγή: mammyland


Η παραβατικότητα ξεκινάει από την παιδική ηλικία.
Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών που διαπράττουν αδικήματα κατά την παιδική ηλικία. 
Έρευνες αναφέρουν πως όσο πιο νωρίς ένα παιδί αρχίζει να διαπράττει αδικήματα τόσο πιο απαισιόδοξη θα είναι η πρόβλεψη για την κοινωνική του συμπεριφορά. Το 60% των παραπτωματικών εφήβων δηλώνει ότι το πρώτο τους αδίκημα έγινε πριν την ηλικία των 10 ετών. 
Υπάρχουν δύο περιπτώσεις προπαραπτωματικών παιδιών, το παιδί που κλέβει και το παιδί που το σκάσει από το σχολείο. 
Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθώ με το παιδί που κλέβει. Η κλοπή μικρής κλίμακας αφορά συνήθως τις ηλικίες 9-10 ετών και συνεχίζεται ως την ηλικία των 14-15. 
Ενώ ο δεύτερος κύκλος που περιλαμβάνει συμπεριφορές όπως αλητεία, βία, παράνομη οδήγηση αυτοκινήτων αρχίζει συνήθως στις ηλικίες των 15-16 ετών και συνεχίζεται ως τα 18-19 ετών. 
Ένα παιδί χαρακτηρίζεται ως προ-παραπτωματικό αν κλέβει κατεξακολούθηση και αν η κλεψιά εντάσσεται στα πλαίσια της παρέας ως συνήθεια. 
Τα παιδιά ενδείκνυται να γνωρίζουν πως δεν είναι σωστό να κλέβουν ωστόσο  την έννοια της κλεψιάς την αντιλαμβάνονται διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία που βρίσκονται. 
Κάποια παιδιά κλέβουν για να ξεγελάσουν πρόσωπα που τους ασκούν εξουσία, άλλα γιατι επιθυμούν ξένα αντικείμενα και άλλα επειδή θέλουν να παίρνουν πράγματα που ανήκουν στα αδέλφια τους.
Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι κλεψιάς: η περιστασιακή κλεψιά, η επιβεβαιωτική, ηαναπληρωματική και η κερδοσκοπική. 
Η απρογραμμάτιστη κλεψιά συμβαίνει περιστασιακά και συνήθως συμβαίνει στα πλαίσια της παρέας. 
Η επιβεβαιωτική κλεψιά συμβαίνει για να αποδείξει το παιδί στον εαυτό του ότι αξίζει. Συνήθως την κάνουν μεγαλύτερα παιδιά.
Η αναπληρωματική κλεψιά είναι η κλεψιά που κάνει το παιδί γιατί νιώθει ότι του λείπει κάτι, με την κλεψιά αναπληρώνει συναισθήματα και ανακτά τη στοργή των γονιών του. Αυτός ο τύπος κλεψιάς συμβαίνει και εκτός σπιτιού και μπορεί να συνεχιστή και στην ενήλικη ζωή.
Η κερδοσκοπική κλεψιά είναι προμελετημένη ενέργεια που αποβλέπει σε κέρδη. Συνήθως τα παιδιά που καταφεύγουν σε κερδοσκοπικές κλεψιές ζουν και μεγαλώνουν σε στερημένο περιβάλλον.
Τα παιδιά που κλέβουν κατ' εξακολούθηση έχουν ανάγκη βοήθειας από ειδικό.
-Γράφει η Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου MA, Msc, MAAT, PgP, PHD Ψυχολόγος Εξελικτικής-Σχολικής κατεύθυνσης-Ψυχοθεραπεύτρια
ΠΗΓΗ: Thessaloniki


Το παιδί που κλέβει, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η παραβατικότητα ξεκινάει από την παιδική ηλικία.
Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών που διαπράττουν αδικήματα κατά την παιδική ηλικία. 
Έρευνες αναφέρουν πως όσο πιο νωρίς ένα παιδί αρχίζει να διαπράττει αδικήματα τόσο πιο απαισιόδοξη θα είναι η πρόβλεψη για την κοινωνική του συμπεριφορά. Το 60% των παραπτωματικών εφήβων δηλώνει ότι το πρώτο τους αδίκημα έγινε πριν την ηλικία των 10 ετών. 
Υπάρχουν δύο περιπτώσεις προπαραπτωματικών παιδιών, το παιδί που κλέβει και το παιδί που το σκάσει από το σχολείο. 
Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθώ με το παιδί που κλέβει. Η κλοπή μικρής κλίμακας αφορά συνήθως τις ηλικίες 9-10 ετών και συνεχίζεται ως την ηλικία των 14-15. 
Ενώ ο δεύτερος κύκλος που περιλαμβάνει συμπεριφορές όπως αλητεία, βία, παράνομη οδήγηση αυτοκινήτων αρχίζει συνήθως στις ηλικίες των 15-16 ετών και συνεχίζεται ως τα 18-19 ετών. 
Ένα παιδί χαρακτηρίζεται ως προ-παραπτωματικό αν κλέβει κατεξακολούθηση και αν η κλεψιά εντάσσεται στα πλαίσια της παρέας ως συνήθεια. 
Τα παιδιά ενδείκνυται να γνωρίζουν πως δεν είναι σωστό να κλέβουν ωστόσο  την έννοια της κλεψιάς την αντιλαμβάνονται διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία που βρίσκονται. 
Κάποια παιδιά κλέβουν για να ξεγελάσουν πρόσωπα που τους ασκούν εξουσία, άλλα γιατι επιθυμούν ξένα αντικείμενα και άλλα επειδή θέλουν να παίρνουν πράγματα που ανήκουν στα αδέλφια τους.
Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι κλεψιάς: η περιστασιακή κλεψιά, η επιβεβαιωτική, ηαναπληρωματική και η κερδοσκοπική. 
Η απρογραμμάτιστη κλεψιά συμβαίνει περιστασιακά και συνήθως συμβαίνει στα πλαίσια της παρέας. 
Η επιβεβαιωτική κλεψιά συμβαίνει για να αποδείξει το παιδί στον εαυτό του ότι αξίζει. Συνήθως την κάνουν μεγαλύτερα παιδιά.
Η αναπληρωματική κλεψιά είναι η κλεψιά που κάνει το παιδί γιατί νιώθει ότι του λείπει κάτι, με την κλεψιά αναπληρώνει συναισθήματα και ανακτά τη στοργή των γονιών του. Αυτός ο τύπος κλεψιάς συμβαίνει και εκτός σπιτιού και μπορεί να συνεχιστή και στην ενήλικη ζωή.
Η κερδοσκοπική κλεψιά είναι προμελετημένη ενέργεια που αποβλέπει σε κέρδη. Συνήθως τα παιδιά που καταφεύγουν σε κερδοσκοπικές κλεψιές ζουν και μεγαλώνουν σε στερημένο περιβάλλον.
Τα παιδιά που κλέβουν κατ' εξακολούθηση έχουν ανάγκη βοήθειας από ειδικό.
-Γράφει η Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου MA, Msc, MAAT, PgP, PHD Ψυχολόγος Εξελικτικής-Σχολικής κατεύθυνσης-Ψυχοθεραπεύτρια
ΠΗΓΗ: Thessaloniki


Πόσο σημαντικά είναι για την συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Όλοι μας έχουμε δει μικρά παιδιά να τρέχουν να πιάσουν περιστέρια σε μία πλατεία, να αγκαλιάζουν ένα σκυλάκι, να κρατούν σφιχτά ένα γατάκι, να παρατηρούν μία χελώνα σε ένα πάρκο.
Τα παιδιά αγαπούν ιδιαιτέρως τα ζώα και παρότι έχουν εντελώς διαφορετικές γλώσσες, μεταξύ τους επικοινωνούν θαυμάσια. ‘Ενα ζωάκι είναι ένας εξαιρετικά υπομονετικός ακροατής, ένας συμπαίκτης με ιδιαίτερα ευχάριστα γνωρίσματα: δεν κρίνει, δεν διακόπτει, δεν παρεμβαίνει σε καμία ιστορία που ένα παιδί του αφηγείται, δείχνει πάντα κατανόηση σε κακούς βαθμούς, σε μία στεναχώρια, σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού.
Το προστατεύει, το συντροφεύει και συμμαχεί σιωπηλά με αυτό. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού, που δεν θα το προδώσει ποτέ!
Τα κίνητρα των παιδιών για την απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι η συντροφιά στην καθημερινότητα και το παιχνίδι. Η συντροφιά του, θα οδηγήσει το παιδί σε σπουδαίες ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, ενώ η συμβίωση μαζί του θα το ωφελήσει, σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Η επιστήμη έχει εμπεριστατωμένα εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικίδιων στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών.
Οι μελέτες δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να λειτουργήσουν ως προστασία από στρεσογόνους παράγοντες, μετριάζοντας το αίσθημα της δυσφορίας που προκαλούν οι αγχωτικές εμπειρίες, μειώνοντας την αίσθηση του σωματικού και συναισθηματικού πόνου, ενώ η κατοχή ενός σκύλου, ειδικότερα, μπορεί να προάγει έναν πιο υγιεινό και περισσότερο δραστήριο τρόπο ζωής.
Κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη
Τα κατοικίδια παρέχουν στα παιδιά συναισθηματική υποστήριξη και ένα αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ένα ζώο συντροφιάς, τείνουν να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), καθώς τρέφουν γνωστικά τον εγκέφαλο τους από την επικοινωνία με το ζωάκι που υπάρχει στο σπίτι, όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι.
Το κατοικίδιο μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά την κοινωνικότητα ακόμα και των πιο «δειλών» μικρών παιδιών. Μέσα στο σπίτι, το κατοικίδιο δεν συμμορφώνει το παιδί, αλλά το αποδέχεται και το αγαπά, με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα εαυτού.
Έξω από το σπίτι, ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιο του, γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα πλησιάσουν να το χαϊδέψουν ή να παίξουν μαζί του, ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, με υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του (π.χ. να γεμίζει το μπολ του κατοικίδιου με νερό, να το χτενίζει, να το κάνει μπάνιο ή να το πηγαίνει βόλτα με επιτήρηση), ενισχύει την κοινωνική ευθύνη αλλά και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου του, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης από την επιτυχή ανάληψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων, αναλόγων της ηλικίας του.
Εκτός από τις σωματικές ανάγκες του ζώου, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν και τις συναισθηματικές ανάγκες του μικρού τους φίλου (π.χ. όταν είναι κουρασμένο και δεν θέλει να παίξει ή ακόμα όταν φοβάται στην επίσκεψη στον κτηνίατρο).
Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ενσυναίσθηση», η ικανότητα δηλαδή ενός προσώπου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου.
Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Με τη βοήθεια των γονέων, ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της έννοιας της «ενσυναίσθησης».
Τα ευρήματα αναπτυξιακών ερευνών καταδεικνύουν ότι η ποιότητα της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε παιδιά και τα κατοικίδια τους, τα βοηθά να βιώσουν μεγαλύτερο δέσιμο σε όλη την γκάμα των σχέσεών τους, ως ενήλικες.
Από άλλη έρευνα προέκυψε πως νεαροί ενήλικες που είχαν κατοικίδιο ως παιδιά, ενδιαφερόταν και συμμετείχαν περισσότερο στα κοινά, με τη μορφή προσφοράς εθελοντικών υπηρεσιών στις κοινότητές τους, βοηθούσαν περισσότερο φίλους και συγγενείς και ανέπτυσσαν ηγετικές συμπεριφορές, συγκριτικά με όσους δεν είχαν αναλάβει τη φροντίδα κάποιου κατοικίδιου.
Όσο πιο ενεργή ήταν μάλιστα, η συμμετοχή τους ως παιδιά στη φροντίδα ενός ζώου, τόσο εντονότερη ήταν και η αλληλεπίδρασή τους με άλλα μέλη του κοινωνικού συνόλου.
Γνωστική ανάπτυξη
Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να αντιλαμβάνονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ενισχύοντας την επικοινωνία τους σε όλες τις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες, η βιωματική μέθοδος γνώσης, (εμπειρική γνώση), ενισχύει ουσιαστικά το πρόσωπο στο να αντιμετωπίσει τη ζωή περισσότερο ρεαλιστικά και να αντεπεξέλθει σε τυχόν δυσκολίες και απώλειες στον κύκλο της δικής του ζωής.
Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις, θα ενδιαφερθεί για τον φυσικό κύκλο ζωής και να θελήσει να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες γύρω από θέματα της αναπαραγωγής, της γέννησης, της ασθένειας, του θανάτου.
Η επαφή, επίσης, με το παιδί σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το παιχνίδι, ενισχύει τις εγκεφαλικές συνάψεις που συνδέουν τη γνώση με το συναίσθημα. 
Για παράδειγμα η κατασκευή ενός σπιτιού για το ζωάκι ή το παιχνίδι μαζί του, βάζει σε διαδικασία το παιδί να χρησιμοποιήσει συγχρόνως τη φαντασία και την επινοητικότητα του, επιτυγχάνοντας ένα σκοπό. Η γνωστική διαδικασία με τη μορφή εκτιμήσεων, σκέψεων και δράσεων, παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό και πρόκληση των συναισθημάτων.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η συμβίωση με ένα κατοικίδιο ζώο βοηθά ένα παιδί να καλλιεργήσει τις αξίες της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού, της κοινωνικής αξίας, της ενσυναίσθησης.
Σε αυτή την προσπάθεια, οι γονείς έχουν έναν ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς η επιλογή του ζώου, η επιτήρηση της διάδρασης μαζί του, οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσής του, η συμφωνία στη συμμετοχή των παιδιών στην καθημερινή φροντίδα του ζώου είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, πριν την απόφαση για την απόκτηση ενός ζώου συντροφιάς στο σπίτι.
Θέματα που χρήζουν Προσοχής
Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από το κατοικίδιο σας, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν καλό εκπαιδευτή, ο οποίος θα μπορέσει να εξηγήσει τι προκαλεί τη δύσκολη συμπεριφορά του ζώου και να προτείνει λύσεις, για πως μπορείτε να χειριστείτε τη συμπεριφορά και να καλύψτε τις ανάγκες του κατοικίδιου. 
Πολύ συχνά, η έλλειψη βόλτας, ο περιορισμός του κατοικίδιου σε μικρούς χώρους μακριά από την οικογένεια, στρεσάρουν τα κατοικίδια και δημιουργούν αλλαγές στη συμπεριφορά. Ας θυμόμαστε, ότι το κατοικίδιο είναι ένα ακόμη μέλος της οικογένειας μας που του αξίζει η φροντίδα κι ο σεβασμός, ώστε να μας αντιμετωπίζει κι αυτό με τον ίδιο τρόπο.
Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από τα παιδιά προς τα ζώα, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν παιδοψυχολόγο. Η παιδική βία απέναντι στα ζώα ενδέχεται να προμηνύει ενήλικη επιθετικότητα και εγκληματικότητα.
Η παιδική εγκληματικότητα κατά των ζώων αποτελεί πιθανό δείκτη του πως θα εξελιχθεί το παιδί αργότερα ως ενήλικας. Μαθαίνοντας από νωρίς στο παιδί το σεβασμό και την αγάπη προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για έναν κοινωνικώς αποδεκτό και σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στην έννοια της βίας.
-Γράφει η Χαρίκλεια Μανουσάκη, Επιστημονική Συνεργάτης σε Θέματα Ψυχικής Υγείας κι Επικοινωνίας
Η Χαρίκλεια Μανουσάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Παρότι οι αρχικές της σπουδές αφορούν στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και Ειδικών Έργων, με εξειδίκευση στα Διεθνή Χρηματοοικονομικά και το Marketing, η ψυχολογία παρέμενε πάντοτε η μεγάλη της αγάπη.
Ως εκ τούτου, εκπαιδεύτηκε σε πολλές συμβουλευτικές προσεγγίσεις και ψυχολογικές θεωρίες (γνωσιακή, προσωποκεντρική, αναπτυξιακή, συστημική κι οικογενειακή, συστημική αναπαράσταση, emotional freedom techniques, solutions focus coaching, marte meo, νευρογλωσσικό προγραμματισμό, θεωρία σχημάτων, παιγνιοθεραπεία, νευροεπιστήμες), ώστε να έχει τη δυνατότητα, μέσα από διαφορετικούς  δρόμους επικοινωνίας κι έκφρασης να προσεγγίζει και να στηρίζει την ανθρώπινη ψυχή.
Επιπρόσθετα, είναι επιστημονική συνεργάτης σε θέματα ψυχικής υγείας σε διαφόρους φορείς υγείας, αρθρογραφεί σε έγκυρα περιοδικά, ασχολείται με την ψυχοεκπαίδευση σε θέματα επικοινωνίας, ανθρωπιστικής ψυχολογίας και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, ενώ συγχρόνως συμμετέχει στο ερευνητικό έργο δύο σημαντικών κέντρων ερευνών σε θέματα ψυχικής υγείας κι ανθρώπινων σχέσεων.
Έχει διαμορφώσει μία προσωπική στάση απέναντι στην παροχή στήριξης στον άνθρωπο και έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά. Στο χώρο της ψυχικής υγείας και της επικοινωνίας, εργάζεται με σκοπό να επανεισάγει το συναίσθημα στο πεδίο της αλληλεπίδρασης των ανθρώπινων σχέσεων, διευκολύνοντας την αλλαγή που οι συμβουλευόμενοι αναζητούν στη ζωή τους.
-Η Χαρίκλεια Μανουσάκη είναι μέλος της European Coaching and Mentoring Association, του Συνδέσμου Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδας, του Chartered Management Institute και του Chartered Institute of Marketing, της i4u Mentoring Network, του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης.
ΠΗΓΗ: Thessaloniki 

Είναι πολύ σημαντικά τα κατοικίδια στη ζωή των παιδιών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Πόσο σημαντικά είναι για την συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Όλοι μας έχουμε δει μικρά παιδιά να τρέχουν να πιάσουν περιστέρια σε μία πλατεία, να αγκαλιάζουν ένα σκυλάκι, να κρατούν σφιχτά ένα γατάκι, να παρατηρούν μία χελώνα σε ένα πάρκο.
Τα παιδιά αγαπούν ιδιαιτέρως τα ζώα και παρότι έχουν εντελώς διαφορετικές γλώσσες, μεταξύ τους επικοινωνούν θαυμάσια. ‘Ενα ζωάκι είναι ένας εξαιρετικά υπομονετικός ακροατής, ένας συμπαίκτης με ιδιαίτερα ευχάριστα γνωρίσματα: δεν κρίνει, δεν διακόπτει, δεν παρεμβαίνει σε καμία ιστορία που ένα παιδί του αφηγείται, δείχνει πάντα κατανόηση σε κακούς βαθμούς, σε μία στεναχώρια, σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού.
Το προστατεύει, το συντροφεύει και συμμαχεί σιωπηλά με αυτό. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού, που δεν θα το προδώσει ποτέ!
Τα κίνητρα των παιδιών για την απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι η συντροφιά στην καθημερινότητα και το παιχνίδι. Η συντροφιά του, θα οδηγήσει το παιδί σε σπουδαίες ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, ενώ η συμβίωση μαζί του θα το ωφελήσει, σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Η επιστήμη έχει εμπεριστατωμένα εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικίδιων στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών.
Οι μελέτες δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να λειτουργήσουν ως προστασία από στρεσογόνους παράγοντες, μετριάζοντας το αίσθημα της δυσφορίας που προκαλούν οι αγχωτικές εμπειρίες, μειώνοντας την αίσθηση του σωματικού και συναισθηματικού πόνου, ενώ η κατοχή ενός σκύλου, ειδικότερα, μπορεί να προάγει έναν πιο υγιεινό και περισσότερο δραστήριο τρόπο ζωής.
Κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη
Τα κατοικίδια παρέχουν στα παιδιά συναισθηματική υποστήριξη και ένα αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ένα ζώο συντροφιάς, τείνουν να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), καθώς τρέφουν γνωστικά τον εγκέφαλο τους από την επικοινωνία με το ζωάκι που υπάρχει στο σπίτι, όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι.
Το κατοικίδιο μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά την κοινωνικότητα ακόμα και των πιο «δειλών» μικρών παιδιών. Μέσα στο σπίτι, το κατοικίδιο δεν συμμορφώνει το παιδί, αλλά το αποδέχεται και το αγαπά, με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα εαυτού.
Έξω από το σπίτι, ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιο του, γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα πλησιάσουν να το χαϊδέψουν ή να παίξουν μαζί του, ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, με υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του (π.χ. να γεμίζει το μπολ του κατοικίδιου με νερό, να το χτενίζει, να το κάνει μπάνιο ή να το πηγαίνει βόλτα με επιτήρηση), ενισχύει την κοινωνική ευθύνη αλλά και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου του, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης από την επιτυχή ανάληψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων, αναλόγων της ηλικίας του.
Εκτός από τις σωματικές ανάγκες του ζώου, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν και τις συναισθηματικές ανάγκες του μικρού τους φίλου (π.χ. όταν είναι κουρασμένο και δεν θέλει να παίξει ή ακόμα όταν φοβάται στην επίσκεψη στον κτηνίατρο).
Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ενσυναίσθηση», η ικανότητα δηλαδή ενός προσώπου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου.
Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Με τη βοήθεια των γονέων, ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της έννοιας της «ενσυναίσθησης».
Τα ευρήματα αναπτυξιακών ερευνών καταδεικνύουν ότι η ποιότητα της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε παιδιά και τα κατοικίδια τους, τα βοηθά να βιώσουν μεγαλύτερο δέσιμο σε όλη την γκάμα των σχέσεών τους, ως ενήλικες.
Από άλλη έρευνα προέκυψε πως νεαροί ενήλικες που είχαν κατοικίδιο ως παιδιά, ενδιαφερόταν και συμμετείχαν περισσότερο στα κοινά, με τη μορφή προσφοράς εθελοντικών υπηρεσιών στις κοινότητές τους, βοηθούσαν περισσότερο φίλους και συγγενείς και ανέπτυσσαν ηγετικές συμπεριφορές, συγκριτικά με όσους δεν είχαν αναλάβει τη φροντίδα κάποιου κατοικίδιου.
Όσο πιο ενεργή ήταν μάλιστα, η συμμετοχή τους ως παιδιά στη φροντίδα ενός ζώου, τόσο εντονότερη ήταν και η αλληλεπίδρασή τους με άλλα μέλη του κοινωνικού συνόλου.
Γνωστική ανάπτυξη
Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να αντιλαμβάνονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ενισχύοντας την επικοινωνία τους σε όλες τις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες, η βιωματική μέθοδος γνώσης, (εμπειρική γνώση), ενισχύει ουσιαστικά το πρόσωπο στο να αντιμετωπίσει τη ζωή περισσότερο ρεαλιστικά και να αντεπεξέλθει σε τυχόν δυσκολίες και απώλειες στον κύκλο της δικής του ζωής.
Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις, θα ενδιαφερθεί για τον φυσικό κύκλο ζωής και να θελήσει να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες γύρω από θέματα της αναπαραγωγής, της γέννησης, της ασθένειας, του θανάτου.
Η επαφή, επίσης, με το παιδί σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το παιχνίδι, ενισχύει τις εγκεφαλικές συνάψεις που συνδέουν τη γνώση με το συναίσθημα. 
Για παράδειγμα η κατασκευή ενός σπιτιού για το ζωάκι ή το παιχνίδι μαζί του, βάζει σε διαδικασία το παιδί να χρησιμοποιήσει συγχρόνως τη φαντασία και την επινοητικότητα του, επιτυγχάνοντας ένα σκοπό. Η γνωστική διαδικασία με τη μορφή εκτιμήσεων, σκέψεων και δράσεων, παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό και πρόκληση των συναισθημάτων.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η συμβίωση με ένα κατοικίδιο ζώο βοηθά ένα παιδί να καλλιεργήσει τις αξίες της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού, της κοινωνικής αξίας, της ενσυναίσθησης.
Σε αυτή την προσπάθεια, οι γονείς έχουν έναν ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς η επιλογή του ζώου, η επιτήρηση της διάδρασης μαζί του, οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσής του, η συμφωνία στη συμμετοχή των παιδιών στην καθημερινή φροντίδα του ζώου είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, πριν την απόφαση για την απόκτηση ενός ζώου συντροφιάς στο σπίτι.
Θέματα που χρήζουν Προσοχής
Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από το κατοικίδιο σας, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν καλό εκπαιδευτή, ο οποίος θα μπορέσει να εξηγήσει τι προκαλεί τη δύσκολη συμπεριφορά του ζώου και να προτείνει λύσεις, για πως μπορείτε να χειριστείτε τη συμπεριφορά και να καλύψτε τις ανάγκες του κατοικίδιου. 
Πολύ συχνά, η έλλειψη βόλτας, ο περιορισμός του κατοικίδιου σε μικρούς χώρους μακριά από την οικογένεια, στρεσάρουν τα κατοικίδια και δημιουργούν αλλαγές στη συμπεριφορά. Ας θυμόμαστε, ότι το κατοικίδιο είναι ένα ακόμη μέλος της οικογένειας μας που του αξίζει η φροντίδα κι ο σεβασμός, ώστε να μας αντιμετωπίζει κι αυτό με τον ίδιο τρόπο.
Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από τα παιδιά προς τα ζώα, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν παιδοψυχολόγο. Η παιδική βία απέναντι στα ζώα ενδέχεται να προμηνύει ενήλικη επιθετικότητα και εγκληματικότητα.
Η παιδική εγκληματικότητα κατά των ζώων αποτελεί πιθανό δείκτη του πως θα εξελιχθεί το παιδί αργότερα ως ενήλικας. Μαθαίνοντας από νωρίς στο παιδί το σεβασμό και την αγάπη προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για έναν κοινωνικώς αποδεκτό και σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στην έννοια της βίας.
-Γράφει η Χαρίκλεια Μανουσάκη, Επιστημονική Συνεργάτης σε Θέματα Ψυχικής Υγείας κι Επικοινωνίας
Η Χαρίκλεια Μανουσάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Παρότι οι αρχικές της σπουδές αφορούν στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και Ειδικών Έργων, με εξειδίκευση στα Διεθνή Χρηματοοικονομικά και το Marketing, η ψυχολογία παρέμενε πάντοτε η μεγάλη της αγάπη.
Ως εκ τούτου, εκπαιδεύτηκε σε πολλές συμβουλευτικές προσεγγίσεις και ψυχολογικές θεωρίες (γνωσιακή, προσωποκεντρική, αναπτυξιακή, συστημική κι οικογενειακή, συστημική αναπαράσταση, emotional freedom techniques, solutions focus coaching, marte meo, νευρογλωσσικό προγραμματισμό, θεωρία σχημάτων, παιγνιοθεραπεία, νευροεπιστήμες), ώστε να έχει τη δυνατότητα, μέσα από διαφορετικούς  δρόμους επικοινωνίας κι έκφρασης να προσεγγίζει και να στηρίζει την ανθρώπινη ψυχή.
Επιπρόσθετα, είναι επιστημονική συνεργάτης σε θέματα ψυχικής υγείας σε διαφόρους φορείς υγείας, αρθρογραφεί σε έγκυρα περιοδικά, ασχολείται με την ψυχοεκπαίδευση σε θέματα επικοινωνίας, ανθρωπιστικής ψυχολογίας και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, ενώ συγχρόνως συμμετέχει στο ερευνητικό έργο δύο σημαντικών κέντρων ερευνών σε θέματα ψυχικής υγείας κι ανθρώπινων σχέσεων.
Έχει διαμορφώσει μία προσωπική στάση απέναντι στην παροχή στήριξης στον άνθρωπο και έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά. Στο χώρο της ψυχικής υγείας και της επικοινωνίας, εργάζεται με σκοπό να επανεισάγει το συναίσθημα στο πεδίο της αλληλεπίδρασης των ανθρώπινων σχέσεων, διευκολύνοντας την αλλαγή που οι συμβουλευόμενοι αναζητούν στη ζωή τους.
-Η Χαρίκλεια Μανουσάκη είναι μέλος της European Coaching and Mentoring Association, του Συνδέσμου Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδας, του Chartered Management Institute και του Chartered Institute of Marketing, της i4u Mentoring Network, του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης.
ΠΗΓΗ: Thessaloniki 

Όταν κάποιος πληγώσει εμάς ή τα παιδιά μας ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο ή κάνει κάτι που μας ενοχλεί και μας προβληματίζει ίσως "πολιορκεί" τη σκέψη μας για μέρες. 
Για άλλους, η σκέψη πολιορκείται και από διαφορετικές αφορμές, τι έκαναν ή τι δεν έκαναν, τι χρειάζονται αλλά δεν έχουν, τι θέλουν να αλλάξουν στη ζωή τους -αν και, πάλι, συνήθως εμπλέκονται πρόσωπα που έχουν μερίδιο ευθύνης.  
Αυτή η εμμονή καταλήγει να είναι τοξική, πολύ βλαπτική, τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά. Έρευνες δείχνουν πως συντελεί στην αύξηση του στρες και των ορμονών που προκαλούν πολλές ασθένειες -καρκίνο, κατάθλιψη, αυτοάνοσα νοσήματα. 
Υπάρχουν ωστόσο κάποιες απλές και μάλλον αποτελεσματικές τεχνικές που θα μπορούσατε να δοκιμάσετε προκειμένου να αντιμετωπίσετε ή να περιορίσετε τις τοξικές σκέψεις. Διαβάστε τις κι επιλέξτε εκείνες που θεωρείτε ότι ταιριάζουν πιο πολύ στην περίπτωσή σας.
Λιγότερες κουβέντες, περισσότερος χρόνος
Λέγοντας λιγότερα και να παίρνοντας περισσότερο χρόνο, καταλαγιάζουν τα έντονα συναισθήματα. Συχνά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δημιουργείται η εντύπωση πως η αρχική ενόχληση έχει ξεθωριάσει σε μεγάλο βαθμό.
Αναμονή -και υπομονή- για τη συνέχεια
Η ψυχολόγος Sylvia Boorstein δείχνει ότι, αντί απλά να έχουμε την άδεια να περιμένουμε και να δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια. 
Αντί να αντιδράσουμε άμεσα στις δύσκολες καταστάσεις ή στους ιδιότροπους ανθρώπους, καλύτερο θα ήταν να κρατήσουμε στάση αναμονής για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, τι θα γίνει στη συνέχεια.
Μην ενδίδετε στο "παιχνίδι" της επίρριψης ευθυνών. 
Το να γυρίζουμε πίσω και να αναζητούμε τον υπεύθυνο για όσα έγιναν, δεν είναι αποτελεσματικό. Τα πράγματα συνήθως συμβαίνουν με τρόπο αυτόματο, σαν ντόμινο. Και συνήθως δεν ευθύνεται μόνο ένας για όσα συμβαίνουν.
(Με πολύ έξυπνο τρόπο διατυπώνει τη σχετική άποψή της η Sylvia Boorstein : First this happened, then that happened, then that happened. And that is how what happened happened, δηδ. πρώτα έγινε αυτό, μετά έγινε εκείνο, μετά έγινε το άλλο κι έτσι έγιναν όλα»).
Μην υιοθετήσετε τον τρόπο σκέψης των άλλων ούτε τη διάθεσή τους.
Ξεκινήστε αντιμετωπίζοντας πρώτα τα σοβαρότερα προβλήματα. Ανεξάρτητα από το τι έχει συμβεί, το σημαντικότερο ζήτημα είναι η διαχείριση του θυμού μας, που δημιουργεί ένα «σύννεφο», εμποδίζοντάς μας να αντιδράσουμε με αποτελεσματικό τρόπο.
Μ’ αυτήν την έννοια ο θυμός είναι το σοβαρότερο πρόβλημα. Διαχειριστείτε τον, πάτε έναν περίπατο, διαλογιστείτε, πείτε λιγότερα και πάρτε τον χρόνο που χρειάζεστε πριν έρθετε αντιμέτωποι με οποιονδήποτε άλλον.
Όταν θυμώνουμε, το μυαλό «κάνει ρυτίδες»
Ο θυμός δεν επιτρέπει την καθαρή, νηφάλια σκέψη!  
Μην αναλώνεστε προσπαθώντας να καταλάβετε τους άλλους. 
Όσο δύσκολα θα μπορούσαν οι άλλοι να μαντέψουν τις δικές σας σκέψεις και τα δικά σας κίνητρα, το ίδιο δύσκολα θα μαντεύατε εσείς τις δικές τους. Θα ήταν απλώς χάσιμο πολύτιμου χρόνου.
Οι σκέψεις είναι μόνο σκέψεις, όχι γεγονότα. Και όταν μας πολιορκούν αρνητικές σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα, όπως προτρέπει ο Tsokyni Rinpoche είναι καλό να θυμόμαστε ότι εκείνο που βιώνουμε «είναι μεν πραγματικό αλλά όχι αλήθεια».
Πώς μαθαίνουμε μέσα απ' τις δυσκολίες, σε τι ωφελούμαστε; Όσο περισσότερο θυμώνουμε με κάτι που μας πρόσβαλε, τόσο περισσότερο υποφέρουμε μέσα μας.
Πολύ απλά : ένα γεγονός+η δική μας αντίδραση=εσωτερικός πόνος. Όταν μπορούμε να αναλύσουμε και να εξετάσουμε γιατί νιώθουμε όσα νιώθουμε και γιατί αντιδρούμε τόσο έντονα και τι δηλώνει αυτό για εμάς τους ίδιους, τότε ωφελούμαστε.
Πολύ απλά  (και πάλι) : ένα γεγονός+ανάλυση+συνειδητοποίηση=ευκαιρία ανάπτυξης. Επικεντρώστε τις σκέψεις σας στην ανάπτυξη.
Μην βγάζετε ποτέ κάποιον από την καρδιά σας. 
Μάθετε να συγχωρείτε και μην εστιάζετε στον εσωτερικό σας πόνο, στο «τραύμα» σας. Συγχωρώντας απελευθερωνόμαστε και οι ίδιοι από οτιδήποτε μας κρατά δεμένους με το παρελθόν. Με άλλα λόγια όπως λέει ο Kornfield «συγχωρούμε για μας».
Ό,τι κι αν συνέβη χθες, είναι παρελθόν και δεν αλλάζει.
Υιοθετήστε διαφορετικό τρόπο σκέψης, δημιουργήστε φανταστικές εικόνες. Ο ψυχολόγος Trish Magyari υποστηρίζει πως ο διαλογισμός σε συνδυασμό με φαντασιακές εικόνες συμβάλλουν στον περιορισμό των στρεσογόνων σκέψεων. 
Να εκπέμπετε αγάπη και καλοσύνη (ακόμη και προς εκείνους που σας προκαλούν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα).
Δοκιμάστε για 90 δευτερόλεπτα να μην σκέφτεστε. Ο νευροψυχίατρος Dan Siegel υποστηρίζει ότι μετά από 90 δευτερόλεπτα και περίπου 15 εισπνοές – εκπνοές με προσπάθεια να μην σκέφτεστε το συμβάν ή το πρόσωπο που σας στρεσάρει, το (οποιοδήποτε) έντονο συναίσθημα θα έχει ατονήσει. 
(Διευκρίνιση : το άρθρο αφορά περιπτώσεις της καθημερινότητας και της αλληλεπίδρασής μας με τους άλλους, όχι πιο σοβαρές καταστάσεις που χρήζουν βοήθεια ειδικών).
Βασισμένο στο psychologytoday.com
Επιμέλεια - Απόδοση: Λία Μαλλίδου
ΠΗΓΗ: Thessaloniki 


Να οι τρόποι για να αποφύγουμε «τοξικές» σκέψεις

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όταν κάποιος πληγώσει εμάς ή τα παιδιά μας ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο ή κάνει κάτι που μας ενοχλεί και μας προβληματίζει ίσως "πολιορκεί" τη σκέψη μας για μέρες. 
Για άλλους, η σκέψη πολιορκείται και από διαφορετικές αφορμές, τι έκαναν ή τι δεν έκαναν, τι χρειάζονται αλλά δεν έχουν, τι θέλουν να αλλάξουν στη ζωή τους -αν και, πάλι, συνήθως εμπλέκονται πρόσωπα που έχουν μερίδιο ευθύνης.  
Αυτή η εμμονή καταλήγει να είναι τοξική, πολύ βλαπτική, τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά. Έρευνες δείχνουν πως συντελεί στην αύξηση του στρες και των ορμονών που προκαλούν πολλές ασθένειες -καρκίνο, κατάθλιψη, αυτοάνοσα νοσήματα. 
Υπάρχουν ωστόσο κάποιες απλές και μάλλον αποτελεσματικές τεχνικές που θα μπορούσατε να δοκιμάσετε προκειμένου να αντιμετωπίσετε ή να περιορίσετε τις τοξικές σκέψεις. Διαβάστε τις κι επιλέξτε εκείνες που θεωρείτε ότι ταιριάζουν πιο πολύ στην περίπτωσή σας.
Λιγότερες κουβέντες, περισσότερος χρόνος
Λέγοντας λιγότερα και να παίρνοντας περισσότερο χρόνο, καταλαγιάζουν τα έντονα συναισθήματα. Συχνά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δημιουργείται η εντύπωση πως η αρχική ενόχληση έχει ξεθωριάσει σε μεγάλο βαθμό.
Αναμονή -και υπομονή- για τη συνέχεια
Η ψυχολόγος Sylvia Boorstein δείχνει ότι, αντί απλά να έχουμε την άδεια να περιμένουμε και να δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια. 
Αντί να αντιδράσουμε άμεσα στις δύσκολες καταστάσεις ή στους ιδιότροπους ανθρώπους, καλύτερο θα ήταν να κρατήσουμε στάση αναμονής για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, τι θα γίνει στη συνέχεια.
Μην ενδίδετε στο "παιχνίδι" της επίρριψης ευθυνών. 
Το να γυρίζουμε πίσω και να αναζητούμε τον υπεύθυνο για όσα έγιναν, δεν είναι αποτελεσματικό. Τα πράγματα συνήθως συμβαίνουν με τρόπο αυτόματο, σαν ντόμινο. Και συνήθως δεν ευθύνεται μόνο ένας για όσα συμβαίνουν.
(Με πολύ έξυπνο τρόπο διατυπώνει τη σχετική άποψή της η Sylvia Boorstein : First this happened, then that happened, then that happened. And that is how what happened happened, δηδ. πρώτα έγινε αυτό, μετά έγινε εκείνο, μετά έγινε το άλλο κι έτσι έγιναν όλα»).
Μην υιοθετήσετε τον τρόπο σκέψης των άλλων ούτε τη διάθεσή τους.
Ξεκινήστε αντιμετωπίζοντας πρώτα τα σοβαρότερα προβλήματα. Ανεξάρτητα από το τι έχει συμβεί, το σημαντικότερο ζήτημα είναι η διαχείριση του θυμού μας, που δημιουργεί ένα «σύννεφο», εμποδίζοντάς μας να αντιδράσουμε με αποτελεσματικό τρόπο.
Μ’ αυτήν την έννοια ο θυμός είναι το σοβαρότερο πρόβλημα. Διαχειριστείτε τον, πάτε έναν περίπατο, διαλογιστείτε, πείτε λιγότερα και πάρτε τον χρόνο που χρειάζεστε πριν έρθετε αντιμέτωποι με οποιονδήποτε άλλον.
Όταν θυμώνουμε, το μυαλό «κάνει ρυτίδες»
Ο θυμός δεν επιτρέπει την καθαρή, νηφάλια σκέψη!  
Μην αναλώνεστε προσπαθώντας να καταλάβετε τους άλλους. 
Όσο δύσκολα θα μπορούσαν οι άλλοι να μαντέψουν τις δικές σας σκέψεις και τα δικά σας κίνητρα, το ίδιο δύσκολα θα μαντεύατε εσείς τις δικές τους. Θα ήταν απλώς χάσιμο πολύτιμου χρόνου.
Οι σκέψεις είναι μόνο σκέψεις, όχι γεγονότα. Και όταν μας πολιορκούν αρνητικές σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα, όπως προτρέπει ο Tsokyni Rinpoche είναι καλό να θυμόμαστε ότι εκείνο που βιώνουμε «είναι μεν πραγματικό αλλά όχι αλήθεια».
Πώς μαθαίνουμε μέσα απ' τις δυσκολίες, σε τι ωφελούμαστε; Όσο περισσότερο θυμώνουμε με κάτι που μας πρόσβαλε, τόσο περισσότερο υποφέρουμε μέσα μας.
Πολύ απλά : ένα γεγονός+η δική μας αντίδραση=εσωτερικός πόνος. Όταν μπορούμε να αναλύσουμε και να εξετάσουμε γιατί νιώθουμε όσα νιώθουμε και γιατί αντιδρούμε τόσο έντονα και τι δηλώνει αυτό για εμάς τους ίδιους, τότε ωφελούμαστε.
Πολύ απλά  (και πάλι) : ένα γεγονός+ανάλυση+συνειδητοποίηση=ευκαιρία ανάπτυξης. Επικεντρώστε τις σκέψεις σας στην ανάπτυξη.
Μην βγάζετε ποτέ κάποιον από την καρδιά σας. 
Μάθετε να συγχωρείτε και μην εστιάζετε στον εσωτερικό σας πόνο, στο «τραύμα» σας. Συγχωρώντας απελευθερωνόμαστε και οι ίδιοι από οτιδήποτε μας κρατά δεμένους με το παρελθόν. Με άλλα λόγια όπως λέει ο Kornfield «συγχωρούμε για μας».
Ό,τι κι αν συνέβη χθες, είναι παρελθόν και δεν αλλάζει.
Υιοθετήστε διαφορετικό τρόπο σκέψης, δημιουργήστε φανταστικές εικόνες. Ο ψυχολόγος Trish Magyari υποστηρίζει πως ο διαλογισμός σε συνδυασμό με φαντασιακές εικόνες συμβάλλουν στον περιορισμό των στρεσογόνων σκέψεων. 
Να εκπέμπετε αγάπη και καλοσύνη (ακόμη και προς εκείνους που σας προκαλούν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα).
Δοκιμάστε για 90 δευτερόλεπτα να μην σκέφτεστε. Ο νευροψυχίατρος Dan Siegel υποστηρίζει ότι μετά από 90 δευτερόλεπτα και περίπου 15 εισπνοές – εκπνοές με προσπάθεια να μην σκέφτεστε το συμβάν ή το πρόσωπο που σας στρεσάρει, το (οποιοδήποτε) έντονο συναίσθημα θα έχει ατονήσει. 
(Διευκρίνιση : το άρθρο αφορά περιπτώσεις της καθημερινότητας και της αλληλεπίδρασής μας με τους άλλους, όχι πιο σοβαρές καταστάσεις που χρήζουν βοήθεια ειδικών).
Βασισμένο στο psychologytoday.com
Επιμέλεια - Απόδοση: Λία Μαλλίδου
ΠΗΓΗ: Thessaloniki 


Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια για την απώλεια της συζύγου του ευεργέτη του Δήμου Εορδαίας Ελευθέριου Γρηγοριάδη, Ρόζας Γρηγοριάδου.
Η Ρόζα Γρηγοριάδου υπήρξε μια διακριτή προσωπικότητα, μια γυναίκα που με μεγάλη αξιοπρέπεια στάθηκε στο πλευρό του συζύγου της προσφέροντας τη συμπαράστασή της στους ομογενείς της Αυστρίας και ενισχύοντας την ελληνοαυστριακή φιλία.
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.

Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας
Θεόδωρος Καρυπίδης


Συλλυπητήριο μήνυμα του Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας για το θάνατο της Ρόζας Γρηγοριάδου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια για την απώλεια της συζύγου του ευεργέτη του Δήμου Εορδαίας Ελευθέριου Γρηγοριάδη, Ρόζας Γρηγοριάδου.
Η Ρόζα Γρηγοριάδου υπήρξε μια διακριτή προσωπικότητα, μια γυναίκα που με μεγάλη αξιοπρέπεια στάθηκε στο πλευρό του συζύγου της προσφέροντας τη συμπαράστασή της στους ομογενείς της Αυστρίας και ενισχύοντας την ελληνοαυστριακή φιλία.
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.

Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας
Θεόδωρος Καρυπίδης


Όταν χτυπάτε, βάζετε επίδεσμο στην πληγή ή αν πάθετε κάποια λοίμωξη παίρνετε αντιβιοτικά, σωστά; Αδιαμφισβήτητα.
Στην πραγματικότητα, θα ήταν περίεργο αν δεν εφαρμόζατε τις πρώτες βοήθειες όταν είναι απαραίτητο. Γιατί λοιπόν να μην ισχύει το ίδιο και για την ψυχική σας υγεία; 
Όλοι περιμένουμε απλώς να «ξεπεράσουμε» τα ψυχικά μας τραύματα τη στιγμή που, όποιος έχει βιώσει την απόρριψη ή την αποτυχία, γνωρίζει πολύ καλά ότι τα συναισθηματικά τραύματα μπορεί να είναι εξίσου βασανιστικά όσο και τα σωματικά. 
Πρέπει να μάθουμε πώς να προσφέρουμε στον εαυτό μας συναισθηματικά τις «πρώτες βοήθειες». Παρακάτω περιγράφονται 7 τρόποι για να το καταφέρετε:
Δώστε προσοχή στον συναισθηματικό πόνο, αναγνωρίστε την ύπαρξή του και προσπαθήστε να τον αντιμετωπίσετε προτού σαρώσει τα πάντα. 
Το σώμα ανέπτυξε την αίσθηση του φυσικού πόνου με σκοπό να μας προειδοποιεί όταν κάτι συμβαίνει και χρειάζεται αντιμετώπιση. Το ίδιο ισχύει και για τον συναισθηματικό πόνο. Αν η απόρριψη, η αποτυχία ή η κακή διάθεση δεν παρουσιάζουν σημάδια βελτίωσης, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια συναισθηματική πληγή που πρέπει να θεραπεύσετε. 
Για παράδειγμα, η μοναξιά μπορεί να είναι καταστροφική για την ψυχική και σωματική υγεία σας. Γι’ αυτό, όταν εσείς ή ένας φίλος ή αγαπημένο σας πρόσωπο νιώθει κοινωνικά ή συναισθηματικά απομονωμένο, θα πρέπει να αναλάβετε δράση.
Επαναφέρετε τις ενστικτώδεις αντιδράσεις σας όταν έχετε κάποια αποτυχία
Η φύση των ψυχικών τραυμάτων είναι τέτοια που μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε κάποια άλλα. Η αποτυχία μπορεί να σας κάνει να επικεντρωθείτε σε αυτά που δεν μπορείτε να κάνετε αντί να ασχοληθείτε με όσα μπορείτε. 
Αυτό στη συνέχεια ίσως σας εμποδίσει να δώσετε τον καλύτερο εαυτό σας, γεγονός που θα σας κάνει να εστιάσετε στις αδυναμίες σας και να συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος. Για να το σταματήσετε, μάθετε να αγνοείτε την ενστικτώδη πεποίθηση που έχετε ότι είστε αβοήθητοι και αποθαρρυμένοι και φτιάξτε μια λίστα με παράγοντες που μπορείτε να ελέγξετε και να προσπαθήσετε ξανά.
Για παράδειγμα, σκεφτείτε την προετοιμασία και τον σχεδιασμό καθώς και τον τρόπο που θα μπορούσατε να βελτιώσετε το καθένα από αυτά. Μια τέτοιου είδους εξάσκηση θα μειώσει τα συναισθήματα της απελπισίας και θα βελτιώσει τις πιθανότητές σας για μια μελλοντική επιτυχία.
Παρακολουθήστε και προστατέψτε την αυτοεκτίμησή σας
Όταν νιώθετε ότι κατηγορείτε τον εαυτό σας, αφιερώστε λίγο χρόνο για να γίνετε πιο επιεικείς απέναντί του.Η αυτοεκτίμηση μοιάζει με ένα συναισθηματικό ανοσοποιητικό σύστημα που σας προστατεύει από τον συναισθηματικό πόνο και ενισχύει τη συναισθηματική αντοχή σας.
Γι’ αυτό τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να την παρακολουθείτε και να αποφεύγετε να κριτικάρετε τον εαυτό σας, ιδιαίτερα όταν είστε ήδη πληγωμένοι. Ένας τρόπος για να «θεραπεύσετε» την κατεστραμμένη αυτοεκτίμησή σας είναι να συγχωρέσετε τον εαυτό σας.
Όταν είστε επικριτικοί απέναντί του, εφαρμόστε την ακόλουθη άσκηση: φανταστείτε ότι ένας καλός σας φίλος αισθάνεται άσχημα για τον εαυτό του για παρόμοιους λόγους με τους δικούς σας και γράψτε ένα μέιλ για να εκφράσετε τη συμπόνια και την υποστήριξή σας. Στη συνέχεια, διαβάστε το. Αυτά είναι τα μηνύματα που πρέπει να δίνετε και στον εαυτό σας.
Όταν σας κατακλύζουν αρνητικές σκέψεις, εμποδίστε τις με θετικές
Όταν επαναλαμβάνετε μέσα στο μυαλό σας θλιβερά γεγονότα χωρίς να τα βλέπετε μέσα από καινούριες αντιλήψεις ή προσπαθείτε να λύσετε ένα πρόβλημα, τότε απλώς μελαγχολείτε. 
Ιδιαίτερα αν αυτό σας γίνει συνήθεια, μπορεί να σας οδηγήσει σε βαθύτερο ψυχολογικό πόνο. Ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσετε να αναμασάτε συνεχώς τα δυσάρεστα γεγονότα είναι να αποσπάσετε την προσοχή σας κάνοντας μια δραστηριότητα που απαιτεί συγκέντρωση (για παράδειγμα, λύστε Sudoku και σταυρόλεξα ή προσπαθήστε να θυμηθείτε τα ονόματα των συμμαθητών σας στο σχολείο).
Μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και 2 λεπτά απόσπασης της προσοχής μειώνουν την ανάγκη να επικεντρωθείτε σε αρνητικές σκέψεις.
Βρείτε νόημα στην απώλεια
Η απώλεια αποτελεί μέρος της ζωής, αλλά μπορεί να μας σημαδέψει και να μας εμποδίσει να προχωρήσουμε αν δεν αντιμετωπίσουμε τις συναισθηματικές πληγές που δημιουργεί.
Αν έχει περάσει αρκετός χρόνος και εξακολουθείτε να αγωνίζεστε για να πάτε μπροστά μετά από κάποια απώλεια, θα πρέπει να υιοθετήσετε έναν καινούριο τρόπο σκέψης σχετικά με αυτή. Συγκεκριμένα, το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να απαλύνετε τον πόνο σας και να συνέλθετε είναι να βρείτε νόημα στην απώλεια και να αντλήσετε έναν σκοπό. 
Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά σκεφτείτε τι μπορείτε να κερδίσετε από την απώλεια (για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε «έχασα τον σύζυγό μου, αλλά ήρθα πολύ πιο κοντά στα παιδιά μου»).
Σκεφτείτε πώς μπορείτε να εκτιμήσετε τη ζωή ή να βοηθήσετε τους άλλους να το καταφέρουν ή φανταστείτε τις αλλαγές που θα μπορούσατε να κάνετε για να ζήσετε μια ζωή ευθυγραμμισμένη με τις αξίες και τους σκοπούς σας.
Μην αφήνετε τις υπερβολικές ενοχές να σας φέρνουν εμπόδια
Οι ενοχές μπορεί να σας φανούν χρήσιμες. Σε μικρές δόσεις, σας ενεργοποιούν για να αναλάβετε δράση προκειμένου να λύσετε ένα πρόβλημα στη σχέση σας με κάποιο άλλο πρόσωπο.
Οι υπερβολικές ενοχές όμως είναι τοξικές, διότι εξαντλούν τη συναισθηματική και πνευματική σας ενέργεια, σας αποσπούν την προσοχή από άλλα καθήκοντα και σας εμποδίζουν να απολαύσετε τη ζωή.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να τις αποφύγετε είναι να ζητήσετε συγγνώμη με αποτελεσματικό τρόπο. Φυσικά, μπορεί να έχετε δοκιμάσει και στο παρελθόν να ζητήσετε συγγνώμη, αλλά αυτό είναι κάτι πιο περίπλοκο απ’ ό,τι θεωρούμε.
Το βασικό στοιχείο που απαιτεί κάθε αποτελεσματική συγγνώμη – και που οι περισσότερες δεν διαθέτουν – είναι μια «εκδήλωση ενσυναίσθησης». Με άλλα λόγια, η συγγνώμη σας θα πρέπει να επικεντρώνεται λιγότερο στο να εξηγείτε τις πράξεις σας και περισσότερο στο πώς οι ενέργειές σας (ή οι παραλείψεις σας) επηρέασαν το άλλο πρόσωπο.
Είναι πολύ πιο εύκολο να συγχωρήσουμε κάποιον όταν νιώθουμε ότι πραγματικά μας καταλαβαίνει. Με τη συγγνώμη (έστω κι αν αυτή δοθεί για δεύτερη φορά), το άλλο άτομο είναι πολύ πιο πιθανό ότι θα σας συγχωρέσει πραγματικά και θα βοηθήσει να φύγουν οι ενοχές σας.
Βρείτε μεθόδους για να θεραπεύσετε τις συναισθηματικές σας πληγές
Δώστε προσοχή στον εαυτό σας και μάθετε πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε τις συναισθηματικές σας πληγές. Για παράδειγμα, μπορείτε να διαχωρίζετε τη θέση σας, στενοχωριέστε πολύ αλλά ανακάμπτετε γρήγορα, νευριάζετε και επανέρχεστε με αργό ρυθμό, καταπνίγετε τα συναισθήματά σας ή οτιδήποτε άλλο;
Χρησιμοποιήστε την ανάλυση αυτή για να κατανοήσετε ποιές θεραπείες είναι οι πιο κατάλληλες για σας σε διάφορες καταστάσεις (όπως ακριβώς θα αναγνωρίζατε ποιό από τα πολλά παυσίπονα που υπάρχουν στα ράφια των φαρμακείων είναι πιο αποτελεσματικό για εσάς).
Το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο που θα χτίσετε τη συναισθηματική σας αντοχή. Δοκιμάστε διάφορες τεχνικές και να καταλάβετε ποιά σας ταιριάζει και είναι πιο αποτελεσματική. Αλλά ως επί το πλείστον, συνηθίστε να λαμβάνετε υπόψη την ψυχική σας κατάσταση σε τακτική βάση – και ειδικά μετά από μια στρεσογόνα, δύσκολη ή συναισθηματικά οδυνηρή διαδικασία.
Πράγματι, η εξάσκηση για την απόκτηση συναισθηματικής υγείας χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια, αλλά είναι σίγουρο ότι θα βελτιώσει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα της ζωής σας. 
Άρθρο του ψυχολόγου Guy Winch
Πηγή : enallaktikidrasi


Οι τρόποι για να επαναφέρουμε την συναισθηματική μας υγεία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όταν χτυπάτε, βάζετε επίδεσμο στην πληγή ή αν πάθετε κάποια λοίμωξη παίρνετε αντιβιοτικά, σωστά; Αδιαμφισβήτητα.
Στην πραγματικότητα, θα ήταν περίεργο αν δεν εφαρμόζατε τις πρώτες βοήθειες όταν είναι απαραίτητο. Γιατί λοιπόν να μην ισχύει το ίδιο και για την ψυχική σας υγεία; 
Όλοι περιμένουμε απλώς να «ξεπεράσουμε» τα ψυχικά μας τραύματα τη στιγμή που, όποιος έχει βιώσει την απόρριψη ή την αποτυχία, γνωρίζει πολύ καλά ότι τα συναισθηματικά τραύματα μπορεί να είναι εξίσου βασανιστικά όσο και τα σωματικά. 
Πρέπει να μάθουμε πώς να προσφέρουμε στον εαυτό μας συναισθηματικά τις «πρώτες βοήθειες». Παρακάτω περιγράφονται 7 τρόποι για να το καταφέρετε:
Δώστε προσοχή στον συναισθηματικό πόνο, αναγνωρίστε την ύπαρξή του και προσπαθήστε να τον αντιμετωπίσετε προτού σαρώσει τα πάντα. 
Το σώμα ανέπτυξε την αίσθηση του φυσικού πόνου με σκοπό να μας προειδοποιεί όταν κάτι συμβαίνει και χρειάζεται αντιμετώπιση. Το ίδιο ισχύει και για τον συναισθηματικό πόνο. Αν η απόρριψη, η αποτυχία ή η κακή διάθεση δεν παρουσιάζουν σημάδια βελτίωσης, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια συναισθηματική πληγή που πρέπει να θεραπεύσετε. 
Για παράδειγμα, η μοναξιά μπορεί να είναι καταστροφική για την ψυχική και σωματική υγεία σας. Γι’ αυτό, όταν εσείς ή ένας φίλος ή αγαπημένο σας πρόσωπο νιώθει κοινωνικά ή συναισθηματικά απομονωμένο, θα πρέπει να αναλάβετε δράση.
Επαναφέρετε τις ενστικτώδεις αντιδράσεις σας όταν έχετε κάποια αποτυχία
Η φύση των ψυχικών τραυμάτων είναι τέτοια που μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε κάποια άλλα. Η αποτυχία μπορεί να σας κάνει να επικεντρωθείτε σε αυτά που δεν μπορείτε να κάνετε αντί να ασχοληθείτε με όσα μπορείτε. 
Αυτό στη συνέχεια ίσως σας εμποδίσει να δώσετε τον καλύτερο εαυτό σας, γεγονός που θα σας κάνει να εστιάσετε στις αδυναμίες σας και να συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος. Για να το σταματήσετε, μάθετε να αγνοείτε την ενστικτώδη πεποίθηση που έχετε ότι είστε αβοήθητοι και αποθαρρυμένοι και φτιάξτε μια λίστα με παράγοντες που μπορείτε να ελέγξετε και να προσπαθήσετε ξανά.
Για παράδειγμα, σκεφτείτε την προετοιμασία και τον σχεδιασμό καθώς και τον τρόπο που θα μπορούσατε να βελτιώσετε το καθένα από αυτά. Μια τέτοιου είδους εξάσκηση θα μειώσει τα συναισθήματα της απελπισίας και θα βελτιώσει τις πιθανότητές σας για μια μελλοντική επιτυχία.
Παρακολουθήστε και προστατέψτε την αυτοεκτίμησή σας
Όταν νιώθετε ότι κατηγορείτε τον εαυτό σας, αφιερώστε λίγο χρόνο για να γίνετε πιο επιεικείς απέναντί του.Η αυτοεκτίμηση μοιάζει με ένα συναισθηματικό ανοσοποιητικό σύστημα που σας προστατεύει από τον συναισθηματικό πόνο και ενισχύει τη συναισθηματική αντοχή σας.
Γι’ αυτό τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να την παρακολουθείτε και να αποφεύγετε να κριτικάρετε τον εαυτό σας, ιδιαίτερα όταν είστε ήδη πληγωμένοι. Ένας τρόπος για να «θεραπεύσετε» την κατεστραμμένη αυτοεκτίμησή σας είναι να συγχωρέσετε τον εαυτό σας.
Όταν είστε επικριτικοί απέναντί του, εφαρμόστε την ακόλουθη άσκηση: φανταστείτε ότι ένας καλός σας φίλος αισθάνεται άσχημα για τον εαυτό του για παρόμοιους λόγους με τους δικούς σας και γράψτε ένα μέιλ για να εκφράσετε τη συμπόνια και την υποστήριξή σας. Στη συνέχεια, διαβάστε το. Αυτά είναι τα μηνύματα που πρέπει να δίνετε και στον εαυτό σας.
Όταν σας κατακλύζουν αρνητικές σκέψεις, εμποδίστε τις με θετικές
Όταν επαναλαμβάνετε μέσα στο μυαλό σας θλιβερά γεγονότα χωρίς να τα βλέπετε μέσα από καινούριες αντιλήψεις ή προσπαθείτε να λύσετε ένα πρόβλημα, τότε απλώς μελαγχολείτε. 
Ιδιαίτερα αν αυτό σας γίνει συνήθεια, μπορεί να σας οδηγήσει σε βαθύτερο ψυχολογικό πόνο. Ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσετε να αναμασάτε συνεχώς τα δυσάρεστα γεγονότα είναι να αποσπάσετε την προσοχή σας κάνοντας μια δραστηριότητα που απαιτεί συγκέντρωση (για παράδειγμα, λύστε Sudoku και σταυρόλεξα ή προσπαθήστε να θυμηθείτε τα ονόματα των συμμαθητών σας στο σχολείο).
Μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και 2 λεπτά απόσπασης της προσοχής μειώνουν την ανάγκη να επικεντρωθείτε σε αρνητικές σκέψεις.
Βρείτε νόημα στην απώλεια
Η απώλεια αποτελεί μέρος της ζωής, αλλά μπορεί να μας σημαδέψει και να μας εμποδίσει να προχωρήσουμε αν δεν αντιμετωπίσουμε τις συναισθηματικές πληγές που δημιουργεί.
Αν έχει περάσει αρκετός χρόνος και εξακολουθείτε να αγωνίζεστε για να πάτε μπροστά μετά από κάποια απώλεια, θα πρέπει να υιοθετήσετε έναν καινούριο τρόπο σκέψης σχετικά με αυτή. Συγκεκριμένα, το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να απαλύνετε τον πόνο σας και να συνέλθετε είναι να βρείτε νόημα στην απώλεια και να αντλήσετε έναν σκοπό. 
Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά σκεφτείτε τι μπορείτε να κερδίσετε από την απώλεια (για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε «έχασα τον σύζυγό μου, αλλά ήρθα πολύ πιο κοντά στα παιδιά μου»).
Σκεφτείτε πώς μπορείτε να εκτιμήσετε τη ζωή ή να βοηθήσετε τους άλλους να το καταφέρουν ή φανταστείτε τις αλλαγές που θα μπορούσατε να κάνετε για να ζήσετε μια ζωή ευθυγραμμισμένη με τις αξίες και τους σκοπούς σας.
Μην αφήνετε τις υπερβολικές ενοχές να σας φέρνουν εμπόδια
Οι ενοχές μπορεί να σας φανούν χρήσιμες. Σε μικρές δόσεις, σας ενεργοποιούν για να αναλάβετε δράση προκειμένου να λύσετε ένα πρόβλημα στη σχέση σας με κάποιο άλλο πρόσωπο.
Οι υπερβολικές ενοχές όμως είναι τοξικές, διότι εξαντλούν τη συναισθηματική και πνευματική σας ενέργεια, σας αποσπούν την προσοχή από άλλα καθήκοντα και σας εμποδίζουν να απολαύσετε τη ζωή.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να τις αποφύγετε είναι να ζητήσετε συγγνώμη με αποτελεσματικό τρόπο. Φυσικά, μπορεί να έχετε δοκιμάσει και στο παρελθόν να ζητήσετε συγγνώμη, αλλά αυτό είναι κάτι πιο περίπλοκο απ’ ό,τι θεωρούμε.
Το βασικό στοιχείο που απαιτεί κάθε αποτελεσματική συγγνώμη – και που οι περισσότερες δεν διαθέτουν – είναι μια «εκδήλωση ενσυναίσθησης». Με άλλα λόγια, η συγγνώμη σας θα πρέπει να επικεντρώνεται λιγότερο στο να εξηγείτε τις πράξεις σας και περισσότερο στο πώς οι ενέργειές σας (ή οι παραλείψεις σας) επηρέασαν το άλλο πρόσωπο.
Είναι πολύ πιο εύκολο να συγχωρήσουμε κάποιον όταν νιώθουμε ότι πραγματικά μας καταλαβαίνει. Με τη συγγνώμη (έστω κι αν αυτή δοθεί για δεύτερη φορά), το άλλο άτομο είναι πολύ πιο πιθανό ότι θα σας συγχωρέσει πραγματικά και θα βοηθήσει να φύγουν οι ενοχές σας.
Βρείτε μεθόδους για να θεραπεύσετε τις συναισθηματικές σας πληγές
Δώστε προσοχή στον εαυτό σας και μάθετε πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε τις συναισθηματικές σας πληγές. Για παράδειγμα, μπορείτε να διαχωρίζετε τη θέση σας, στενοχωριέστε πολύ αλλά ανακάμπτετε γρήγορα, νευριάζετε και επανέρχεστε με αργό ρυθμό, καταπνίγετε τα συναισθήματά σας ή οτιδήποτε άλλο;
Χρησιμοποιήστε την ανάλυση αυτή για να κατανοήσετε ποιές θεραπείες είναι οι πιο κατάλληλες για σας σε διάφορες καταστάσεις (όπως ακριβώς θα αναγνωρίζατε ποιό από τα πολλά παυσίπονα που υπάρχουν στα ράφια των φαρμακείων είναι πιο αποτελεσματικό για εσάς).
Το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο που θα χτίσετε τη συναισθηματική σας αντοχή. Δοκιμάστε διάφορες τεχνικές και να καταλάβετε ποιά σας ταιριάζει και είναι πιο αποτελεσματική. Αλλά ως επί το πλείστον, συνηθίστε να λαμβάνετε υπόψη την ψυχική σας κατάσταση σε τακτική βάση – και ειδικά μετά από μια στρεσογόνα, δύσκολη ή συναισθηματικά οδυνηρή διαδικασία.
Πράγματι, η εξάσκηση για την απόκτηση συναισθηματικής υγείας χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια, αλλά είναι σίγουρο ότι θα βελτιώσει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα της ζωής σας. 
Άρθρο του ψυχολόγου Guy Winch
Πηγή : enallaktikidrasi


Ο Andy Smithson είναι ένας ευτυχισμένος μπαμπάς τριών μικρών αγοριών και μιας χαριτωμένης κόρης. Εργάζεται ως κοινωνικός λειτουργός και έχει γράψει πολλά βιβλία για τις σχέσεις με τα παιδιά μέσα στην οικογένεια. Ο ίδιος λοιπόν προτείνει στους μπαμπάδες τα εξής:
1. Να μαγειρεύει και να καθαρίζει. Πολλά αγόρια φεύγουν από το πατρικό τους σπίτι χωρίς να είναι σε θέση να φτιάξουν ένα αξιοπρεπές φαγητό ή να διατηρήσουν στοιχειωδώς καθαρό τον χώρο τους. Η αυτοεξυπηρέτηση, είναι ένα εφόδιο απαραίτητο για κάθε παιδί. Οι γιοι σας θα σας ευγνωμονούν.
2. Να φτιάχνει ξύλινες κατασκευές. Δεν είναι όλοι οι άντρες επιδέξιοι με τις κατασκευές και τα εργαλεία. Ωστόσο, τέτοιου τύπου τεχνικές δεξιότητες, δεν είναι μόνο χρήσιμες, αλλά και πολύ ευχάριστες αν γίνονται με τη σωστή παρέα. 
3. Να μένει σιωπηλός. Δεν είναι μόνο γυναικείο ίδιον η άσκοπη πολυλογία. Οι άντρες που μπορούν να αφιερώσουν λίγο χρόνο στον εαυτό τους και τις σκέψεις τους, είναι γοητευτικοί και -γιατί όχι;- σοφοί. 
4. Ότι αγαπάω τη μαμά του. Δείχνοντας τους την αγάπη και το σεβασμό μου στη μητέρα τους, τους διδάσκω να σέβονται τις μελλοντικές συζύγους και τις κόρες τους. 
5. Ότι οι αληθινοί άντρες αλλάζουν πάνες. Η αγάπη που δίνεις στο μωρό σου είναι ανώτερη από οποιαδήποτε άλλη γιατί είναι εντελώς ανιδιοτελής. Το να δίνεις χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα είναι ανεκτίμητο.
6. Να παίζει πολύ. Δούλεψε σκληρά κι έπειτα παίξε μέχρι να καταρρεύσεις!
7. Λάθη συμβαίνουν. Πρέπει να μάθουν να συγχωρούν, να μαθαίνουν και να προχωρούν. Τίποτα καλό δε βγαίνει από την αυτολύπηση ή τον θυμό.
8. Ο ιπποτισμός δεν έχει πεθάνει. Για πολλούς το να δίνεις λουλούδια σε μια γυναίκα ή να της ανοίγεις την πόρτα για να περάσει είναι μια συνήθεια ξεπερασμένη. Δείχνει όμως αγάπη και ευγένεια. Δοκιμάστε το. 
9. Η πορνογραφία και τα ναρκωτικά αλλοιώνουν την ψυχή. Δεν είσαι «φυσιολογικός άντρας» αν το μυαλό σου απασχολείται μόνο από το σεξ και τις καταχρήσεις. Αυτά τα πράγματα χωρίζουν τις οικογένειες και απομονώνουν τους ανθρώπους. 
10. Το να είσαι μπαμπάς είναι τέλειο! Αν είσαι άντρας, το να γίνεσαι πατέρας είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου προσφέρει η ζωή. Τα ταξίδια, τα αυτοκίνητα και τα σπορ είναι πολύ απολαυστικά, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με εσένα και τη μαμά σου! 
11. Δεν πειράζει να κλάψεις. Το να κλαις είναι υγιές. Όλοι χρειάζονται μια συναισθηματικοί ανακούφιση που και που. Μην επηρεάζεσαι από τα κλισέ.
12. Ότι κι αν είναι, ξεπέρασε το! Δεν υπάρχει τίποτα που να μη λύνεται. Ό,τι κι αν συμβεί, θυμήσου τους ανθρώπους που αγαπάς, οπλίσου με κουράγιο, ανασκουμπώσου και αντιμετώπισε το!
13. Η εργατικότητα είναι καλύτερη από την τεμπελιά. Δούλεψε μη τεμπελιάζεις! Δούλεψε για να βγάλεις λεφτά, για να μορφωθείς, για να κρατήσεις την αγάπη ζωντανή.
14. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Ναι, ίσως σου παρέχουν μια ζωή εύκολη και άνετη. Αλλά μην αναλώνεσαι στο κυνήγι των χρημάτων. Η ευτυχία και η επιτυχία χτίζονται αργά, σε κάθε στάδιο της ζωής μας. 
15. Ότι έσπειρες θα θερίσεις. Με τον καιρό θα καταλάβεις, ότι η παροιμία δεν αναφέρεται μόνο στη γη και τους καρπούς της. 
16. Μην γίνεσαι εκνευριστικός. Νομίζω με καταλαβαίνεις. Συμπεριφέρσου όπως θέλεις να σου συμπεριφέρονται. Μην είσαι επικριτικός και κακεντρεχής. Θα μείνεις μόνος. 
17. Στα κορίτσια αρέσουν οι χορευτές. Δεν εννοώ να γίνεις βιρτουόζος του κλασικού χορού. Ένας μικρός, ερασιτεχνικός χορός μόνο για τους δυο σας δεν είναι ντροπή. Σίγουρα η καλή σου θα το απολαύσει.
18. Απόφυγε τους εθισμούς. Μείνε μακριά απ” ότι σε κάνει ανελεύθερο. Αν βρεθείς σ” αυτή τη θέση μη ντραπείς να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό.
19. Σκέψου πριν πράξεις. Οι περισσότεροι άντρες είναι υπέρ το δέον αυθόρμητοι. Μην καταλήγεις αβασάνιστα σε συμπεράσματα και επιλογές. Ίσως το μετανιώσεις. 
20. Μη σταματάς να μαθαίνεις. Το ταξίδι της γνώσης δεν τελειώνει ποτέ. Μαθαίνουμε κάθε μέρα. Συναναστρέψου με ανθρώπους πιο μορφωμένους από εσένα –έχουν πολλά να σου δώσουν. 
21. Μην αγοράσεις καινούριο αυτοκίνητο. Το παλιό σου αυτοκίνητο είναι μια χαρά! Διαχειρίσου σοφά τα χρήματά σου. Επένδυσε σε πράγματα που πραγματικά αξίζουν.
22. Ακολούθα τα όνειρά σου. Βρες τι ονειρεύεσαι και κυνήγησε το! Ποτέ μην ντραπείς να μοιραστείς τα όνειρά σου! 
23. Προπορεύσου και ακολούθα. Μάθε να οδηγείς και να οδηγείσαι. Μην αφήνεις την περηφάνια σου να σου στερήσει όσα έχουν να σου μάθουν οι άλλοι. 
24. Χαμογέλα και γέλα κάθε μέρα. Η καλύτερη στιγμή για να γελάσεις ή να χαμογελάσεις, είναι όταν έχεις κακή διάθεση. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Επίσης, είναι μεταδοτικό.
25. Διασκέδασε τη ζωή σου. Βρες τρόπους να διασκεδάσεις κάθε στιγμή. Μόνο οι βαρετοί άνθρωποι βαριούνται.
26. Η στενή επαφή είναι ιερή. Έχε οικειότητα με την αγαπημένη σου. Κράτα της το χέρι, φίλα τη. Θα θεμελιώσεις έτσι την ενότητα της οικογένειάς σου. 
27. Ψάξε για το καλό. Βρες τη θετική πλευρά των γεγονότων και των ανθρώπων. Θα γίνεις πιο ευτυχισμένος.
28. Βοήθησε τους ανθρώπους. Θα σε κάνει πιο χαρούμενο απ' το να βοηθάς τον εαυτό σου. Δώσε ένα χεράκι όπου χρειάζεται! 
29. Λάβε υπ’όψιν άλλες οπτικές. Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι είναι σημάδι μορφωμένου ανθρώπου να μπορεί να εξετάσει μια σκέψη χωρίς να την αποδεχτεί. Έχε πάντα τη διάθεση να επεξεργαστείς τις απόψεις των άλλων, χωρίς απαραίτητα να τις ενστερνιστείς. Θα ανοίξει το μυαλό σου. 
30. Να είσαι ευάλωτος. Η ευαισθησία και η συναισθηματική διαθεσιμότητα είναι το κλειδί για τη σύνδεση με άλλους ανθρώπους. Μη φοβάσαι να δεθείς.
31. Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη επιλογή. Δεν θα πολυλογήσω: να λες την αλήθεια!
32. Η καλή μουσική βελτιώνει τη ζωή σου. Η μουσική έχει απίστευτη επίδραση στη διάθεσή μας! Να είσαι επιλεκτικός με το τι θα ακούς.
33. Σ'αγαπάω. Και θα σ΄αγαπάω πάντα.
Πηγή : invitromagazine


Πράγματα που πρέπει να διδάξει ένας πατέρας στον γιο του

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο Andy Smithson είναι ένας ευτυχισμένος μπαμπάς τριών μικρών αγοριών και μιας χαριτωμένης κόρης. Εργάζεται ως κοινωνικός λειτουργός και έχει γράψει πολλά βιβλία για τις σχέσεις με τα παιδιά μέσα στην οικογένεια. Ο ίδιος λοιπόν προτείνει στους μπαμπάδες τα εξής:
1. Να μαγειρεύει και να καθαρίζει. Πολλά αγόρια φεύγουν από το πατρικό τους σπίτι χωρίς να είναι σε θέση να φτιάξουν ένα αξιοπρεπές φαγητό ή να διατηρήσουν στοιχειωδώς καθαρό τον χώρο τους. Η αυτοεξυπηρέτηση, είναι ένα εφόδιο απαραίτητο για κάθε παιδί. Οι γιοι σας θα σας ευγνωμονούν.
2. Να φτιάχνει ξύλινες κατασκευές. Δεν είναι όλοι οι άντρες επιδέξιοι με τις κατασκευές και τα εργαλεία. Ωστόσο, τέτοιου τύπου τεχνικές δεξιότητες, δεν είναι μόνο χρήσιμες, αλλά και πολύ ευχάριστες αν γίνονται με τη σωστή παρέα. 
3. Να μένει σιωπηλός. Δεν είναι μόνο γυναικείο ίδιον η άσκοπη πολυλογία. Οι άντρες που μπορούν να αφιερώσουν λίγο χρόνο στον εαυτό τους και τις σκέψεις τους, είναι γοητευτικοί και -γιατί όχι;- σοφοί. 
4. Ότι αγαπάω τη μαμά του. Δείχνοντας τους την αγάπη και το σεβασμό μου στη μητέρα τους, τους διδάσκω να σέβονται τις μελλοντικές συζύγους και τις κόρες τους. 
5. Ότι οι αληθινοί άντρες αλλάζουν πάνες. Η αγάπη που δίνεις στο μωρό σου είναι ανώτερη από οποιαδήποτε άλλη γιατί είναι εντελώς ανιδιοτελής. Το να δίνεις χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα είναι ανεκτίμητο.
6. Να παίζει πολύ. Δούλεψε σκληρά κι έπειτα παίξε μέχρι να καταρρεύσεις!
7. Λάθη συμβαίνουν. Πρέπει να μάθουν να συγχωρούν, να μαθαίνουν και να προχωρούν. Τίποτα καλό δε βγαίνει από την αυτολύπηση ή τον θυμό.
8. Ο ιπποτισμός δεν έχει πεθάνει. Για πολλούς το να δίνεις λουλούδια σε μια γυναίκα ή να της ανοίγεις την πόρτα για να περάσει είναι μια συνήθεια ξεπερασμένη. Δείχνει όμως αγάπη και ευγένεια. Δοκιμάστε το. 
9. Η πορνογραφία και τα ναρκωτικά αλλοιώνουν την ψυχή. Δεν είσαι «φυσιολογικός άντρας» αν το μυαλό σου απασχολείται μόνο από το σεξ και τις καταχρήσεις. Αυτά τα πράγματα χωρίζουν τις οικογένειες και απομονώνουν τους ανθρώπους. 
10. Το να είσαι μπαμπάς είναι τέλειο! Αν είσαι άντρας, το να γίνεσαι πατέρας είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου προσφέρει η ζωή. Τα ταξίδια, τα αυτοκίνητα και τα σπορ είναι πολύ απολαυστικά, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με εσένα και τη μαμά σου! 
11. Δεν πειράζει να κλάψεις. Το να κλαις είναι υγιές. Όλοι χρειάζονται μια συναισθηματικοί ανακούφιση που και που. Μην επηρεάζεσαι από τα κλισέ.
12. Ότι κι αν είναι, ξεπέρασε το! Δεν υπάρχει τίποτα που να μη λύνεται. Ό,τι κι αν συμβεί, θυμήσου τους ανθρώπους που αγαπάς, οπλίσου με κουράγιο, ανασκουμπώσου και αντιμετώπισε το!
13. Η εργατικότητα είναι καλύτερη από την τεμπελιά. Δούλεψε μη τεμπελιάζεις! Δούλεψε για να βγάλεις λεφτά, για να μορφωθείς, για να κρατήσεις την αγάπη ζωντανή.
14. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Ναι, ίσως σου παρέχουν μια ζωή εύκολη και άνετη. Αλλά μην αναλώνεσαι στο κυνήγι των χρημάτων. Η ευτυχία και η επιτυχία χτίζονται αργά, σε κάθε στάδιο της ζωής μας. 
15. Ότι έσπειρες θα θερίσεις. Με τον καιρό θα καταλάβεις, ότι η παροιμία δεν αναφέρεται μόνο στη γη και τους καρπούς της. 
16. Μην γίνεσαι εκνευριστικός. Νομίζω με καταλαβαίνεις. Συμπεριφέρσου όπως θέλεις να σου συμπεριφέρονται. Μην είσαι επικριτικός και κακεντρεχής. Θα μείνεις μόνος. 
17. Στα κορίτσια αρέσουν οι χορευτές. Δεν εννοώ να γίνεις βιρτουόζος του κλασικού χορού. Ένας μικρός, ερασιτεχνικός χορός μόνο για τους δυο σας δεν είναι ντροπή. Σίγουρα η καλή σου θα το απολαύσει.
18. Απόφυγε τους εθισμούς. Μείνε μακριά απ” ότι σε κάνει ανελεύθερο. Αν βρεθείς σ” αυτή τη θέση μη ντραπείς να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό.
19. Σκέψου πριν πράξεις. Οι περισσότεροι άντρες είναι υπέρ το δέον αυθόρμητοι. Μην καταλήγεις αβασάνιστα σε συμπεράσματα και επιλογές. Ίσως το μετανιώσεις. 
20. Μη σταματάς να μαθαίνεις. Το ταξίδι της γνώσης δεν τελειώνει ποτέ. Μαθαίνουμε κάθε μέρα. Συναναστρέψου με ανθρώπους πιο μορφωμένους από εσένα –έχουν πολλά να σου δώσουν. 
21. Μην αγοράσεις καινούριο αυτοκίνητο. Το παλιό σου αυτοκίνητο είναι μια χαρά! Διαχειρίσου σοφά τα χρήματά σου. Επένδυσε σε πράγματα που πραγματικά αξίζουν.
22. Ακολούθα τα όνειρά σου. Βρες τι ονειρεύεσαι και κυνήγησε το! Ποτέ μην ντραπείς να μοιραστείς τα όνειρά σου! 
23. Προπορεύσου και ακολούθα. Μάθε να οδηγείς και να οδηγείσαι. Μην αφήνεις την περηφάνια σου να σου στερήσει όσα έχουν να σου μάθουν οι άλλοι. 
24. Χαμογέλα και γέλα κάθε μέρα. Η καλύτερη στιγμή για να γελάσεις ή να χαμογελάσεις, είναι όταν έχεις κακή διάθεση. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Επίσης, είναι μεταδοτικό.
25. Διασκέδασε τη ζωή σου. Βρες τρόπους να διασκεδάσεις κάθε στιγμή. Μόνο οι βαρετοί άνθρωποι βαριούνται.
26. Η στενή επαφή είναι ιερή. Έχε οικειότητα με την αγαπημένη σου. Κράτα της το χέρι, φίλα τη. Θα θεμελιώσεις έτσι την ενότητα της οικογένειάς σου. 
27. Ψάξε για το καλό. Βρες τη θετική πλευρά των γεγονότων και των ανθρώπων. Θα γίνεις πιο ευτυχισμένος.
28. Βοήθησε τους ανθρώπους. Θα σε κάνει πιο χαρούμενο απ' το να βοηθάς τον εαυτό σου. Δώσε ένα χεράκι όπου χρειάζεται! 
29. Λάβε υπ’όψιν άλλες οπτικές. Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι είναι σημάδι μορφωμένου ανθρώπου να μπορεί να εξετάσει μια σκέψη χωρίς να την αποδεχτεί. Έχε πάντα τη διάθεση να επεξεργαστείς τις απόψεις των άλλων, χωρίς απαραίτητα να τις ενστερνιστείς. Θα ανοίξει το μυαλό σου. 
30. Να είσαι ευάλωτος. Η ευαισθησία και η συναισθηματική διαθεσιμότητα είναι το κλειδί για τη σύνδεση με άλλους ανθρώπους. Μη φοβάσαι να δεθείς.
31. Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη επιλογή. Δεν θα πολυλογήσω: να λες την αλήθεια!
32. Η καλή μουσική βελτιώνει τη ζωή σου. Η μουσική έχει απίστευτη επίδραση στη διάθεσή μας! Να είσαι επιλεκτικός με το τι θα ακούς.
33. Σ'αγαπάω. Και θα σ΄αγαπάω πάντα.
Πηγή : invitromagazine


Από τον Χαλίλ Γκιμπράν.
Φράσεις που  μπορούν να αλλάξουν σε έναν βαθμό, τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή μας.
1. Να είσαι ευγνώμων για τις δύσκολες στιγμές. Σου έδειξαν πόσο δυνατός μπορείς να είσαι. 
2. Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών των ανθρώπων
3. Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια
4. Είναι οι μικρόψυχοι άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν να εξευτελίσουν τους άλλους.
5. Το κακό που κάνουν άλλοι σε εσένα είναι πιο εύκολο να το ξεχάσεις, από το κακό που κάνεις εσύ σε άλλους.
6. Μπορεί να ξεχνάς εκείνους που σε έκαναν να γελάσεις, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις εκείνους που ήταν δίπλα σου στις πιο σκοτεινές στιγμές.
7. Τα απλά πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο συναρπαστικά. 
8. Η αγάπη είναι ζωή. Και η ζωή αγάπη.
9. Πάντα να βάζεις αγάπη στην δουλειά σου.
10. Για να καταλάβεις την καρδιά και το μυαλό ενός ανθρώπου, δες τι σε εμπνέει να κάνεις.
11. Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν είναι κτητική.
12. Προσπάθησε να αντιμετωπίζεις τους κακούς τρόπους των ανθρώπων με ευχάριστο τρόπο.
13. Η αγάπη συνδέει τα πάντα μέσα σε μια απόλυτη αρμονία.
14. Δες την θετική πλευρά της ζωής.
15. Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.
16. Η αληθινή αγάπη δημιουργείται όταν δυο άνθρωποι βρεθούν κοντά πρώτα στο πνεύμα.
17. Αφήστε χώρο στις σχέσεις σας.
18. Αν προσεύχεσαι όταν βρέχει, θυμήσου να προσευχηθείς και όταν έχει λιακάδα. 
19. Όταν δίνεις ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε δίνεις πραγματικά.
20. Η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα μας.
21. Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν. Είναι γιοι και κόρες της ίδιας της ζωής. 
22. Κάθε σχέση πρέπει να είναι ελεύθερη από δεσμά.
23. Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο σου δίδαξαν κάτι. 
24. Η στάση σου απέναντι στη ζωή, θα καθορίσει και την στάση της ζωής απέναντί σου.
25. Ο φίλος που βρίσκεται μακριά καμιά φορά είναι πιο κοντά σου από εκείνον που ζει στην διπλανή πόρτα.
-Ο Γκιμπράν Χαλίλ Γκιμπράν ή Χαλίλ Γκιμπράν ή «ο άνθρωπος από τον Λίβανο», όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, υπήρξε ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.
Πηγή: enallaktikos


25 μαθήματα ζωής

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Από τον Χαλίλ Γκιμπράν.
Φράσεις που  μπορούν να αλλάξουν σε έναν βαθμό, τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή μας.
1. Να είσαι ευγνώμων για τις δύσκολες στιγμές. Σου έδειξαν πόσο δυνατός μπορείς να είσαι. 
2. Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών των ανθρώπων
3. Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια
4. Είναι οι μικρόψυχοι άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν να εξευτελίσουν τους άλλους.
5. Το κακό που κάνουν άλλοι σε εσένα είναι πιο εύκολο να το ξεχάσεις, από το κακό που κάνεις εσύ σε άλλους.
6. Μπορεί να ξεχνάς εκείνους που σε έκαναν να γελάσεις, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις εκείνους που ήταν δίπλα σου στις πιο σκοτεινές στιγμές.
7. Τα απλά πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο συναρπαστικά. 
8. Η αγάπη είναι ζωή. Και η ζωή αγάπη.
9. Πάντα να βάζεις αγάπη στην δουλειά σου.
10. Για να καταλάβεις την καρδιά και το μυαλό ενός ανθρώπου, δες τι σε εμπνέει να κάνεις.
11. Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν είναι κτητική.
12. Προσπάθησε να αντιμετωπίζεις τους κακούς τρόπους των ανθρώπων με ευχάριστο τρόπο.
13. Η αγάπη συνδέει τα πάντα μέσα σε μια απόλυτη αρμονία.
14. Δες την θετική πλευρά της ζωής.
15. Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.
16. Η αληθινή αγάπη δημιουργείται όταν δυο άνθρωποι βρεθούν κοντά πρώτα στο πνεύμα.
17. Αφήστε χώρο στις σχέσεις σας.
18. Αν προσεύχεσαι όταν βρέχει, θυμήσου να προσευχηθείς και όταν έχει λιακάδα. 
19. Όταν δίνεις ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε δίνεις πραγματικά.
20. Η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα μας.
21. Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν. Είναι γιοι και κόρες της ίδιας της ζωής. 
22. Κάθε σχέση πρέπει να είναι ελεύθερη από δεσμά.
23. Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο σου δίδαξαν κάτι. 
24. Η στάση σου απέναντι στη ζωή, θα καθορίσει και την στάση της ζωής απέναντί σου.
25. Ο φίλος που βρίσκεται μακριά καμιά φορά είναι πιο κοντά σου από εκείνον που ζει στην διπλανή πόρτα.
-Ο Γκιμπράν Χαλίλ Γκιμπράν ή Χαλίλ Γκιμπράν ή «ο άνθρωπος από τον Λίβανο», όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, υπήρξε ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.
Πηγή: enallaktikos


Δευτέρα 8 Απριλίου 2019

Ο πανικός οφείλει το όνομα του στον αρχαίο θεό τον Πάνα, ο οποίος σκορπούσε τον φόβο και τον τρόμο στους ανθρώπους και τα ζώα εξαιτίας της απροσδόκητης εμφάνισής του.
Οι λεγόμενες κρίσεις πανικού εκδηλώνονται ξαφνικά, μέσα σε λίγα λεπτά, και φτάνουν σε μια κορύφωση μέσα σε 10 λεπτά περίπου. Η διάρκεια των κρίσεων πανικού μπορεί να είναι από μισή μέχρι και μια ώρα. Συνήθως, το άτομο δεν γνωρίζει ότι η κρίση πανικού είναι μια σωματική εκδήλωση υπερβολικού άγχους, ούτε και γιατί συμβαίνει αφού δεν υπάρχει κάποια πραγματική απειλή.
Οι κρίσεις πανικού συνοδεύονται από σωματικά συμπτώματα, όπως αίσθημα παλμών, έντονος τρόμος, αίσθημα πνιγμονής, πόνο ή δυσφορία στο στήθος, ναυτία, αίσθημα ζάλης ή αστάθειας, ταχυκαρδία, μουδιάσματα, ρίγος ή ξαφνική αίσθηση ζέστης τα οποία είναι έντονα και προκαλούν μια σειρά από σκέψεις όπως ‘πεθαίνω’, ‘παθαίνω καρδιακή προσβολή’, ‘τρελαίνομαι’.
Το πανικόβλητο άτομο κυριαρχείται από την αίσθηση ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι πραγματικό (αποπραγματοποίηση) ή από την αίσθηση απομάκρυνσης από τον εαυτό (αποπροσωποίηση). Αυτές οι σκέψεις σε συνδυασμό με τα σωματικά συμπτώματα δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες κρίσεις πανικού.
Επειδή η εμπειρία του πανικού είναι τόσο επίπονη και κουραστική το άτομο δεν γνωρίζει το τι του συμβαίνει και ερμηνεύει την κατάσταση του ως μια καταστροφή. Πολλές φορές αρχίζει τις επισκέψεις στα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων ή σε μη ειδικούς γιατρούς, όπου τον διαβεβαιώνουν ότι η υγεία του είναι μια χαρά, αλλά εκείνος δεν νιώθει καλά. Οι επισκέψεις συνεχίζονται μέχρι το άτομο να βρει τον κατάλληλο ψυχοθεραπευτή που θα του εξηγήσει τι πραγματικά του συμβαίνει και να του παρέχει την κατάλληλη βοήθεια και υποστήριξη.
Φοβίες και κρίσεις πανικού
Η φοβία αφορά έναν υπερβολικό φόβο για ένα αντικείμενο, μια κατάσταση ή ακόμη και ένα άτομο, ο οποίος ξεπερνά τις διαστάσεις του πραγματικού κινδύνου. Υπάρχουν πολλά είδη φοβίας όπως η κοινωνική φοβία όπου το άτομο φοβάται να έρθει σε επαφή με άλλα άτομα ή με πολύ κόσμο, να πάρει μέρος σε κοινωνικές εκδηλώσεις, οι φοβίες για αντικείμενα, ζώα, χώρους, ή φυσικά φαινόμενα όπως βελόνες, λεωφορεία, αεροπλάνα, ασανσέρ, φίδια, σκυλιά, πουλιά, αράχνες, γάτες, ύψος, κλειστούς χώρους, αίμα, τούνελ, μετρό, κεραυνούς.
Ανεξάρτητα από το είδος της φοβίας, αυτή χαρακτηρίζεται από συμπεριφορές αποφυγής, αφού το άτομο αποφεύγει το αντικείμενο ή την κατάσταση που του προκαλεί φόβο, γεγονός που δεν του προκαλεί άγχος. Σε περίπτωση όμως που το άτομο δεν μπορεί να προβεί σε συμπεριφορές αποφυγής, τότε η επαφή με το ερέθισμα, αντικείμενο ή κατάσταση προκαλεί άγχος και δημιουργούνται δυσκολίες στην καθημερινή ζωή. Σε πολλές περιπτώσεις η επαφή με το αντικείμενο της φοβίας μπορεί να προκαλέσει κρίσεις πανικού, πχ  κάποιος που έχει κοινωνική φοβία μπορεί να εκδηλώσει κρίση πανικού πριν βγει έξω για να συναντήσει τους φίλους του ή και το αντίστροφο άτομα που έχουν πάθει κρίσεις πανικού αποφεύγουν να παρευρίσκονται σε δημόσιους χώρους γιατί φοβούνται ότι θα εκτεθούν αν τους συμβεί κάποιο επεισόδιο.
Θεραπεία
Τα άτομα που υποφέρουν από κρίσεις πανικού συνήθως είναι πολύ οργανωμένα, τους αρέσει η τάξη και το πρόγραμμα και επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο στα πράγματα και στις σχέσεις τους. Λειτουργούν περισσότερο εγκεφαλικά παρά συναισθηματικά. Συνήθως κάποια τραυματική εμπειρία τους ακολουθεί η οποία δεν επεξεργάστηκε συναισθηματικά έτσι ώστε επέφερε ένα συναισθηματικό κλείσιμο ή ακόμα και πάγωμα των συναισθημάτων τους… Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν συναισθήματα αλλά επιλέγουν να τα λογικοποιούν αντί να τα βιώνουν γιατί δεν ξέρουν πως αλλιώς να τα διαχειριστούν..
Η επίσκεψη στον ειδικό είναι απαραίτητη και πρέπει να γίνεται άμεσα  για να μπορέσει το άτομο να εξέλθει από το φαύλο κύκλο του πανικού και τον φόβο του φόβου.  Πολλές φορές οι άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις περιμένουν ότι θα ξαναπάθουν κρίση και έτσι ένα άγχος αναμονής τους προσμένει στην καθημερινότητά τους. Αυτό το άγχος “συμμαχεί” με τις κρίσεις και πολλές φορές φέρνουν το επιθυμητό για αυτούς αποτέλεσμα, “άλλη μια κρίση πανικού”. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει κάποιος τη θεραπεία τόσο πιο αποτελεσματικά και άμεσα θα αντιμετωπίσει τις κρίσεις!Εάν το άτομο συνεργαστεί με τον ειδικό ψυχολόγο θα αρχίσει να  καταλαβαίνει ποιοι μηχανισμοί που χρησιμοποιεί φέρνουν τους πανικούς, ποιους συμμάχους έχουν οι πανικοί, τι του λένε και τι ζητάνε από αυτόν/αυτήν.. Θα  αρχίσει να τους συνδέει με  ρόλους που έχει στην ζωή του (π.χ του δυνατού που δεν ζητάει βοήθεια κτλ), με το πως επικοινωνεί με τους άλλους… Το πιο σημαντικό στη θεραπεία είναι να βρει και ποιες εναλλακτικές λύσεις έχει για να τις αντιμετωπίζει, ερχόμενος “πρόσωπο με πρόσωπο” με αυτές χωρίς να τις αφήνει να τον ακινητοποιούν, να αγνοεί αυτα που του λένε “ότι είναι αδύναμος, ότι δε μπορεί να τα καταφέρει ή ότι οι άλλοι σκέφτονται ότι ειναι “άρρωστος ‘η αδύναμος” τότε θα αρχίσει σύντομα να βελτιώνεται και να αγνοεί τις κρίσεις και προοδευτικά να τις εξουδετερώνει….
Οι κρίσεις πανικού εμφανίζονται στην ζωή του κάθε ανθρώπου γιατι κάτι σημαντικό θέλουν να του “πουν” αλλά δεν έχουν τον τρόπο…Θέλουν να του εκφράσουν παρά τον τρόμο που του προκαλουν αρχικά ότι είναι έτοιμος να αλλάξει αρκετά πράγματα στην ζωή του, ότι είναι σημαντικό να αγαπήσει τον εαυτό του, να μη βάζει τους άλλους πριν από αυτόν αγνοώντας τις δικές του συναισθηματικές ανάγκες, θέλουν να του πουν ότι αξίζει να ζει και να λαμβάνει αυτά που θέλει από την ζωή χωρίς άγχος και ενοχές..
Τότε θα καταλάβει ότι επεισόδια έρχονται για να το αφυπνίσουν και να του υπενθυμίσουν ότι χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει τη λειτουργία του και να έρθει πιο κοντά στα συναισθήματα του ή στον εαυτό του τις ανάγκες, τις επιθυμίες του…. ΕΙΝΑΙ η ευκαιρία του για αλλαγή….
Άννα Πετράκη
Ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια, οικογενειακή θεραπεύτρια
ΠΗΓΗ: freeminds.gr


Έχεις κρίσεις πανικού: Να η ευκαιρία για αλλαγή…

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο πανικός οφείλει το όνομα του στον αρχαίο θεό τον Πάνα, ο οποίος σκορπούσε τον φόβο και τον τρόμο στους ανθρώπους και τα ζώα εξαιτίας της απροσδόκητης εμφάνισής του.
Οι λεγόμενες κρίσεις πανικού εκδηλώνονται ξαφνικά, μέσα σε λίγα λεπτά, και φτάνουν σε μια κορύφωση μέσα σε 10 λεπτά περίπου. Η διάρκεια των κρίσεων πανικού μπορεί να είναι από μισή μέχρι και μια ώρα. Συνήθως, το άτομο δεν γνωρίζει ότι η κρίση πανικού είναι μια σωματική εκδήλωση υπερβολικού άγχους, ούτε και γιατί συμβαίνει αφού δεν υπάρχει κάποια πραγματική απειλή.
Οι κρίσεις πανικού συνοδεύονται από σωματικά συμπτώματα, όπως αίσθημα παλμών, έντονος τρόμος, αίσθημα πνιγμονής, πόνο ή δυσφορία στο στήθος, ναυτία, αίσθημα ζάλης ή αστάθειας, ταχυκαρδία, μουδιάσματα, ρίγος ή ξαφνική αίσθηση ζέστης τα οποία είναι έντονα και προκαλούν μια σειρά από σκέψεις όπως ‘πεθαίνω’, ‘παθαίνω καρδιακή προσβολή’, ‘τρελαίνομαι’.
Το πανικόβλητο άτομο κυριαρχείται από την αίσθηση ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι πραγματικό (αποπραγματοποίηση) ή από την αίσθηση απομάκρυνσης από τον εαυτό (αποπροσωποίηση). Αυτές οι σκέψεις σε συνδυασμό με τα σωματικά συμπτώματα δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες κρίσεις πανικού.
Επειδή η εμπειρία του πανικού είναι τόσο επίπονη και κουραστική το άτομο δεν γνωρίζει το τι του συμβαίνει και ερμηνεύει την κατάσταση του ως μια καταστροφή. Πολλές φορές αρχίζει τις επισκέψεις στα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων ή σε μη ειδικούς γιατρούς, όπου τον διαβεβαιώνουν ότι η υγεία του είναι μια χαρά, αλλά εκείνος δεν νιώθει καλά. Οι επισκέψεις συνεχίζονται μέχρι το άτομο να βρει τον κατάλληλο ψυχοθεραπευτή που θα του εξηγήσει τι πραγματικά του συμβαίνει και να του παρέχει την κατάλληλη βοήθεια και υποστήριξη.
Φοβίες και κρίσεις πανικού
Η φοβία αφορά έναν υπερβολικό φόβο για ένα αντικείμενο, μια κατάσταση ή ακόμη και ένα άτομο, ο οποίος ξεπερνά τις διαστάσεις του πραγματικού κινδύνου. Υπάρχουν πολλά είδη φοβίας όπως η κοινωνική φοβία όπου το άτομο φοβάται να έρθει σε επαφή με άλλα άτομα ή με πολύ κόσμο, να πάρει μέρος σε κοινωνικές εκδηλώσεις, οι φοβίες για αντικείμενα, ζώα, χώρους, ή φυσικά φαινόμενα όπως βελόνες, λεωφορεία, αεροπλάνα, ασανσέρ, φίδια, σκυλιά, πουλιά, αράχνες, γάτες, ύψος, κλειστούς χώρους, αίμα, τούνελ, μετρό, κεραυνούς.
Ανεξάρτητα από το είδος της φοβίας, αυτή χαρακτηρίζεται από συμπεριφορές αποφυγής, αφού το άτομο αποφεύγει το αντικείμενο ή την κατάσταση που του προκαλεί φόβο, γεγονός που δεν του προκαλεί άγχος. Σε περίπτωση όμως που το άτομο δεν μπορεί να προβεί σε συμπεριφορές αποφυγής, τότε η επαφή με το ερέθισμα, αντικείμενο ή κατάσταση προκαλεί άγχος και δημιουργούνται δυσκολίες στην καθημερινή ζωή. Σε πολλές περιπτώσεις η επαφή με το αντικείμενο της φοβίας μπορεί να προκαλέσει κρίσεις πανικού, πχ  κάποιος που έχει κοινωνική φοβία μπορεί να εκδηλώσει κρίση πανικού πριν βγει έξω για να συναντήσει τους φίλους του ή και το αντίστροφο άτομα που έχουν πάθει κρίσεις πανικού αποφεύγουν να παρευρίσκονται σε δημόσιους χώρους γιατί φοβούνται ότι θα εκτεθούν αν τους συμβεί κάποιο επεισόδιο.
Θεραπεία
Τα άτομα που υποφέρουν από κρίσεις πανικού συνήθως είναι πολύ οργανωμένα, τους αρέσει η τάξη και το πρόγραμμα και επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο στα πράγματα και στις σχέσεις τους. Λειτουργούν περισσότερο εγκεφαλικά παρά συναισθηματικά. Συνήθως κάποια τραυματική εμπειρία τους ακολουθεί η οποία δεν επεξεργάστηκε συναισθηματικά έτσι ώστε επέφερε ένα συναισθηματικό κλείσιμο ή ακόμα και πάγωμα των συναισθημάτων τους… Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν συναισθήματα αλλά επιλέγουν να τα λογικοποιούν αντί να τα βιώνουν γιατί δεν ξέρουν πως αλλιώς να τα διαχειριστούν..
Η επίσκεψη στον ειδικό είναι απαραίτητη και πρέπει να γίνεται άμεσα  για να μπορέσει το άτομο να εξέλθει από το φαύλο κύκλο του πανικού και τον φόβο του φόβου.  Πολλές φορές οι άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις περιμένουν ότι θα ξαναπάθουν κρίση και έτσι ένα άγχος αναμονής τους προσμένει στην καθημερινότητά τους. Αυτό το άγχος “συμμαχεί” με τις κρίσεις και πολλές φορές φέρνουν το επιθυμητό για αυτούς αποτέλεσμα, “άλλη μια κρίση πανικού”. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει κάποιος τη θεραπεία τόσο πιο αποτελεσματικά και άμεσα θα αντιμετωπίσει τις κρίσεις!Εάν το άτομο συνεργαστεί με τον ειδικό ψυχολόγο θα αρχίσει να  καταλαβαίνει ποιοι μηχανισμοί που χρησιμοποιεί φέρνουν τους πανικούς, ποιους συμμάχους έχουν οι πανικοί, τι του λένε και τι ζητάνε από αυτόν/αυτήν.. Θα  αρχίσει να τους συνδέει με  ρόλους που έχει στην ζωή του (π.χ του δυνατού που δεν ζητάει βοήθεια κτλ), με το πως επικοινωνεί με τους άλλους… Το πιο σημαντικό στη θεραπεία είναι να βρει και ποιες εναλλακτικές λύσεις έχει για να τις αντιμετωπίζει, ερχόμενος “πρόσωπο με πρόσωπο” με αυτές χωρίς να τις αφήνει να τον ακινητοποιούν, να αγνοεί αυτα που του λένε “ότι είναι αδύναμος, ότι δε μπορεί να τα καταφέρει ή ότι οι άλλοι σκέφτονται ότι ειναι “άρρωστος ‘η αδύναμος” τότε θα αρχίσει σύντομα να βελτιώνεται και να αγνοεί τις κρίσεις και προοδευτικά να τις εξουδετερώνει….
Οι κρίσεις πανικού εμφανίζονται στην ζωή του κάθε ανθρώπου γιατι κάτι σημαντικό θέλουν να του “πουν” αλλά δεν έχουν τον τρόπο…Θέλουν να του εκφράσουν παρά τον τρόμο που του προκαλουν αρχικά ότι είναι έτοιμος να αλλάξει αρκετά πράγματα στην ζωή του, ότι είναι σημαντικό να αγαπήσει τον εαυτό του, να μη βάζει τους άλλους πριν από αυτόν αγνοώντας τις δικές του συναισθηματικές ανάγκες, θέλουν να του πουν ότι αξίζει να ζει και να λαμβάνει αυτά που θέλει από την ζωή χωρίς άγχος και ενοχές..
Τότε θα καταλάβει ότι επεισόδια έρχονται για να το αφυπνίσουν και να του υπενθυμίσουν ότι χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει τη λειτουργία του και να έρθει πιο κοντά στα συναισθήματα του ή στον εαυτό του τις ανάγκες, τις επιθυμίες του…. ΕΙΝΑΙ η ευκαιρία του για αλλαγή….
Άννα Πετράκη
Ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια, οικογενειακή θεραπεύτρια
ΠΗΓΗ: freeminds.gr


Σας ενημερώνουμε ότι την Πέμπτη 11 Απριλίου  2019 τις ώρες 09:30 π.μ. με 14:00 μ.μ & Παρασκευή 12 Απριλίου 2019 τις ώρες 09:00 π.μ. με 14:00 μ.μ, η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Φλώρινας σε συνεργασία με τον Δήμο Φλώρινας και την Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας  θα προβεί στη διανομή νωπού κρέατος, στον χώρο των ψυγείων της Αγροτικής Ένωσης Φλώρινας.
Η διαδικασία εκτελείται από την «Κοινωνική Σύμπραξη της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας» που έχει συσταθεί για τις ανάγκες του ΤΕΒΑ-ΚΕΑ, με την παραλαβή των προϊόντων να γίνεται από την Π.Ε. Φλώρινας, ως επικεφαλής εταίρο και την διανομή τους από την Κοινωφελή Επιχείρηση Δήμου Φλώρινας, τον Δήμο Φλώρινας και την Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας.
Οι ωφελούμενοι του προγράμματος ΤΕΒΑ-ΚΕΑ θα πρέπει να έχουν μαζί τους το δελτίο της Αστυνομικής Ταυτότητας και τον αριθμό ΑΜΚΑ τους ή  εξουσιοδότηση από τον δικαιούχο για την παραλαβή των προϊόντων.

Για την Κοινωφελή Επιχείρηση
Δήμου Φλώρινας

Ευαγγέλου Νικόλαος
Πρόεδρος Δ.Σ.


Διανομή προϊόντων από την Κοινωφελή Επιχείρηση Δήμου Φλώρινας, τον Δήμο Φλώρινας και την Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας για τους δικαιούχους ΤΕΒΑ-ΚΕΑ.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σας ενημερώνουμε ότι την Πέμπτη 11 Απριλίου  2019 τις ώρες 09:30 π.μ. με 14:00 μ.μ & Παρασκευή 12 Απριλίου 2019 τις ώρες 09:00 π.μ. με 14:00 μ.μ, η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Φλώρινας σε συνεργασία με τον Δήμο Φλώρινας και την Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας  θα προβεί στη διανομή νωπού κρέατος, στον χώρο των ψυγείων της Αγροτικής Ένωσης Φλώρινας.
Η διαδικασία εκτελείται από την «Κοινωνική Σύμπραξη της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας» που έχει συσταθεί για τις ανάγκες του ΤΕΒΑ-ΚΕΑ, με την παραλαβή των προϊόντων να γίνεται από την Π.Ε. Φλώρινας, ως επικεφαλής εταίρο και την διανομή τους από την Κοινωφελή Επιχείρηση Δήμου Φλώρινας, τον Δήμο Φλώρινας και την Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας.
Οι ωφελούμενοι του προγράμματος ΤΕΒΑ-ΚΕΑ θα πρέπει να έχουν μαζί τους το δελτίο της Αστυνομικής Ταυτότητας και τον αριθμό ΑΜΚΑ τους ή  εξουσιοδότηση από τον δικαιούχο για την παραλαβή των προϊόντων.

Για την Κοινωφελή Επιχείρηση
Δήμου Φλώρινας

Ευαγγέλου Νικόλαος
Πρόεδρος Δ.Σ.


Ζούμε σε μια εποχή που ο εθελοντισμός αποτελεί μια μεγάλη δύναμη ελπίδας για τον σύγχρονο κόσμο. Ανθρώπινη ενεργητικότητα, προσφορά και  αλληλεγγύη θα πρεπε να είναι το τρίπτυχο της καθημερινότητας μας. Η οργανωμένη εθελοντική δράση τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα της κοινωνίας, καθώς βοηθά στην αντιμετώπιση των πολλαπλών αδιεξόδων που αντιμετωπίζει η εκάστοτε κοινωνία.
Κάποια χρόνια πριν ο όρος εθελοντισμός “ταυτιζόταν” κατά βάση με τον όρο ανθρωπιστικές οργανώσεις. Ανεξάρτητες ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως οι Γιατροί χωρίς σύνορα, που ο στόχος τους δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η παροχή βοήθειας οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη χωρίς καμία φυλετική, θρησκευτική, πολιτική ή άλλη διάκριση και η ευαισθητοποίηση των κοινωνιών για τη θέση των πληθυσμών που βοηθάνε. Οι εργαζόμενοι σε τέτοιες οργανώσεις, μέσα σε αυστηρή ουδετερότητα και με πλήρη αμεροληψία, σέβονται τις δεοντολογικές αρχές του επαγγέλματος τους και δεν διεκδικούν καμία απολύτως ανταμοιβή πέραν αυτής που η οργάνωση είναι σε θέση να τους προσφέρει για τα έξοδα της επιβίωσης τους. Λόγοι ανθρωπιστικοί, ηθικοί, αντιρατσιστικοί και ιδεολογικοί οδηγούν έναν άνθρωπο  να γίνει μέλος αυτής της οργάνωσης. Η ηθική αυτή επιλογή είναι καθαρά ιδεαλιστική και εκφράζει πίστη στην ιδέα άνθρωπος και στο υψηλότερο ιδανικό της ζωής, προσφορά υπηρεσίας στον άνθρωπο καθαρά ανιδιοτελώς.
Όμως, το σύγχρονο πρότυπο επιτυχημένου επαγγελματία έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με το πρότυπο του ιδεαλιστή. Οι επαγγελματίες ενδιαφέρονται κατά βάση για οικονομική επιφάνεια, να τους παρέχονται δλδ τα οικονομικά εφόδια όχι απλά για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην, αλλά για καταναλωτική άνεση και απώτερο στόχο την τοποθέτηση σε μια ανώτερη κοινωνική τάξη – πρόσωπα με κύρος και επιβολή στην κοινωνία -. Συνεπώς, η σύγκρουση είναι ισχυρή από τη στιγμή που μιλάμε όχι απλά για διαφορετικά κίνητρα, αλλά για συγκρουόμενα. Οι εθελοντές ¨γιατροί”, “δάσκαλοι” κτλ έχουν κίνητρα καθαρά ηθικά και αφορούν το όφελος που θα προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, άρα έχουμε απόλυτη σύγκρουση με το υλικό αντιπρότυπο ζωής που όλοι μας ακολουθούμε. Το τίμημα μιας τέτοιας επιλογής μεγάλο, όχι μόνο οικονομικό και κοινωνικό, αλλά κατά βάση προσωπικό. Όχι απλά στοιχειώδη οικονομική κάλυψη, αλλά και καμία επιβράβευση από την κοινωνία, οι επονομαζόμενοι “αφανείς ήρωες”.
Μια τέτοια επιλογή ένταξης σε ανθρωπιστικό οργανισμό σίγουρα αξίζει και είναι επένδυση ζωής, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ¨θυσία” που μπορεί να πραγματοποιηθεί από ανθρώπους που διέπονται από το πνεύμα ανθρωπισμού. Μάλλον όλοι αυτοί ασπάζονται τα  παρακάτω λόγια της Μιρέλλα Παπαοικονόμου “Μερικοί στόχοι και αξίες είναι επενδύσεις ζωής. Καταθέτεις τώρα και εισπράττεις μετά από καιρό. Μην ελπίζεις στο άμεσο κέρδος.”
Θα ήταν πραγματικά υπέροχο να ανήκαμε σε όλους αυτούς που μπορούν να επιλέξουν τον παραπάνω τρόπο ζωής, ταυτίζοντας εθελοντικά τη ζωή τους με τις ανάγκες των άλλων, όμως ο εθελοντισμός στις μέρες μας υπάρχει με πολλές διαφορετικές και σύγχρονες μορφές. Γνωρίζετε τον εικονικό εθελοντισμό ή εθελοντισμό του διαδικτύου;;; Παραδείγματα τέτοιας μορφής εθελοντισμού αποτελεί η δημιουργία ιστοσελίδων κοινωνικού ενδιαφέροντος, διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, όπως είναι η Wikipedia, η συμβουλευτική μέσω διαδικτύου, η διδασκαλία φοιτητών από απόσταση κ.τ.λ.  Έτσι, σε ένα παγκοσμιοποιημένο μοντέλο ζωής, εθελοντές του διαδικτύου είναι εν δυνάμει όλοι όσοι δυσκολεύονται να προσφέρουν της υπηρεσίες τους σε συγκεκριμένο τόπο εργασίας εξαιτίας της απόστασης, του περιορισμένου χρόνου, των αυξημένων υποχρεώσεων ή κάποιας μορφής αναπηρίας. Συνεπώς, καθένας από εμάς μπορεί να αφιερώσει στη ζωή του κάποιες ώρες από την καθημερινότητα του για το συλλογικό καλό.  

Άλλωστε, όπως λέει και ο  Ελύτης
“Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,
στο τέλος θα δεις να σου απομένουν
μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι.
που σημαίνει,
με όλα αυτά την ξαναφτιάχνεις.”
ΠΗΓΗ: freeminds.gr


Το αντιπρότυπο ζωής ως λύση είναι ο Εθελοντισμός!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ζούμε σε μια εποχή που ο εθελοντισμός αποτελεί μια μεγάλη δύναμη ελπίδας για τον σύγχρονο κόσμο. Ανθρώπινη ενεργητικότητα, προσφορά και  αλληλεγγύη θα πρεπε να είναι το τρίπτυχο της καθημερινότητας μας. Η οργανωμένη εθελοντική δράση τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα της κοινωνίας, καθώς βοηθά στην αντιμετώπιση των πολλαπλών αδιεξόδων που αντιμετωπίζει η εκάστοτε κοινωνία.
Κάποια χρόνια πριν ο όρος εθελοντισμός “ταυτιζόταν” κατά βάση με τον όρο ανθρωπιστικές οργανώσεις. Ανεξάρτητες ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως οι Γιατροί χωρίς σύνορα, που ο στόχος τους δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η παροχή βοήθειας οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη χωρίς καμία φυλετική, θρησκευτική, πολιτική ή άλλη διάκριση και η ευαισθητοποίηση των κοινωνιών για τη θέση των πληθυσμών που βοηθάνε. Οι εργαζόμενοι σε τέτοιες οργανώσεις, μέσα σε αυστηρή ουδετερότητα και με πλήρη αμεροληψία, σέβονται τις δεοντολογικές αρχές του επαγγέλματος τους και δεν διεκδικούν καμία απολύτως ανταμοιβή πέραν αυτής που η οργάνωση είναι σε θέση να τους προσφέρει για τα έξοδα της επιβίωσης τους. Λόγοι ανθρωπιστικοί, ηθικοί, αντιρατσιστικοί και ιδεολογικοί οδηγούν έναν άνθρωπο  να γίνει μέλος αυτής της οργάνωσης. Η ηθική αυτή επιλογή είναι καθαρά ιδεαλιστική και εκφράζει πίστη στην ιδέα άνθρωπος και στο υψηλότερο ιδανικό της ζωής, προσφορά υπηρεσίας στον άνθρωπο καθαρά ανιδιοτελώς.
Όμως, το σύγχρονο πρότυπο επιτυχημένου επαγγελματία έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με το πρότυπο του ιδεαλιστή. Οι επαγγελματίες ενδιαφέρονται κατά βάση για οικονομική επιφάνεια, να τους παρέχονται δλδ τα οικονομικά εφόδια όχι απλά για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην, αλλά για καταναλωτική άνεση και απώτερο στόχο την τοποθέτηση σε μια ανώτερη κοινωνική τάξη – πρόσωπα με κύρος και επιβολή στην κοινωνία -. Συνεπώς, η σύγκρουση είναι ισχυρή από τη στιγμή που μιλάμε όχι απλά για διαφορετικά κίνητρα, αλλά για συγκρουόμενα. Οι εθελοντές ¨γιατροί”, “δάσκαλοι” κτλ έχουν κίνητρα καθαρά ηθικά και αφορούν το όφελος που θα προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, άρα έχουμε απόλυτη σύγκρουση με το υλικό αντιπρότυπο ζωής που όλοι μας ακολουθούμε. Το τίμημα μιας τέτοιας επιλογής μεγάλο, όχι μόνο οικονομικό και κοινωνικό, αλλά κατά βάση προσωπικό. Όχι απλά στοιχειώδη οικονομική κάλυψη, αλλά και καμία επιβράβευση από την κοινωνία, οι επονομαζόμενοι “αφανείς ήρωες”.
Μια τέτοια επιλογή ένταξης σε ανθρωπιστικό οργανισμό σίγουρα αξίζει και είναι επένδυση ζωής, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ¨θυσία” που μπορεί να πραγματοποιηθεί από ανθρώπους που διέπονται από το πνεύμα ανθρωπισμού. Μάλλον όλοι αυτοί ασπάζονται τα  παρακάτω λόγια της Μιρέλλα Παπαοικονόμου “Μερικοί στόχοι και αξίες είναι επενδύσεις ζωής. Καταθέτεις τώρα και εισπράττεις μετά από καιρό. Μην ελπίζεις στο άμεσο κέρδος.”
Θα ήταν πραγματικά υπέροχο να ανήκαμε σε όλους αυτούς που μπορούν να επιλέξουν τον παραπάνω τρόπο ζωής, ταυτίζοντας εθελοντικά τη ζωή τους με τις ανάγκες των άλλων, όμως ο εθελοντισμός στις μέρες μας υπάρχει με πολλές διαφορετικές και σύγχρονες μορφές. Γνωρίζετε τον εικονικό εθελοντισμό ή εθελοντισμό του διαδικτύου;;; Παραδείγματα τέτοιας μορφής εθελοντισμού αποτελεί η δημιουργία ιστοσελίδων κοινωνικού ενδιαφέροντος, διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, όπως είναι η Wikipedia, η συμβουλευτική μέσω διαδικτύου, η διδασκαλία φοιτητών από απόσταση κ.τ.λ.  Έτσι, σε ένα παγκοσμιοποιημένο μοντέλο ζωής, εθελοντές του διαδικτύου είναι εν δυνάμει όλοι όσοι δυσκολεύονται να προσφέρουν της υπηρεσίες τους σε συγκεκριμένο τόπο εργασίας εξαιτίας της απόστασης, του περιορισμένου χρόνου, των αυξημένων υποχρεώσεων ή κάποιας μορφής αναπηρίας. Συνεπώς, καθένας από εμάς μπορεί να αφιερώσει στη ζωή του κάποιες ώρες από την καθημερινότητα του για το συλλογικό καλό.  

Άλλωστε, όπως λέει και ο  Ελύτης
“Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,
στο τέλος θα δεις να σου απομένουν
μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι.
που σημαίνει,
με όλα αυτά την ξαναφτιάχνεις.”
ΠΗΓΗ: freeminds.gr


Η Κοινωνική Σύμπραξη Π.Ε. ΦΛΩΡΙΝΑΣ, με επικεφαλής εταίρο την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, υλοποιεί στην Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας δράσεις του Επιχειρησιακού Προγράμματος Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους(ΤΕΒΑ). Σας ενημερώνουμε ότι θα παραλάβει τρόφιμα, στις11/04/2019 ημέρα Πέμπτη τα οποία θα διατεθούν αυθημερόν στους εταίρους και συγκεκριμένα στο Δήμο Φλώρινας, στην Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας, στο Δήμο Πρεσπών και  στο Δήμο Αμυνταίου  προκειμένου να διανεμηθούν στους ωφελούμενους του προγράμματος.
Ο Δήμος Φλώρινας και η Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας  θα προβεί στη διανομή προϊόντων την Πέμπτη 11 & την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, τις ώρες 09:30π.μ. με 14:00μ.μ, από προαύλιο χώρο   της ΕΑΣ Φλώρινας .
Ο Δήμος Αμυνταίου  την Πέμπτη 11 & την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, τις ώρες  12:00 π.μ. με 16:00μ.μ. &  09:00π.μ. με 14:00μ.μ. από τον προαύλιο χώρο του παλιού παιδικού που είναι δίπλα στο 1ο Δημοτικό.
Ο Δήμος Πρεσπών την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, τις ώρες  09:30π.μ. με 14:00μ.μ, από προαύλιο χώρο του  Δημαρχείου.
Οι ωφελούμενοι του προγράμματος παρακαλούνται να έχουν στραμμένη την προσοχή τους στο κινητό τηλέφωνο που έχουν δηλώσει για επικοινωνία όπου και θα τους αποσταλεί sms
Επίσης παρακαλούνται  για διευκόλυνση οι ωφελούμενοι του προγράμματος να φέρουν κατά την παραλαβή των προϊόντων, τον αριθμό ΑΜΚΑ σε επίσημο έγγραφο από τα ΚΕΠ και το δελτίο της Αστυνομικής Ταυτότητας τους.
 Για την παραλαβή προϊόντων άλλων ωφελούμενων θα πρέπει  αυστηρά να έχουν μαζί τους εξουσιοδότηση από τον ενδιαφερόμενο, την Αστυνομική Ταυτότητα του και το ΑΜΚΑ του καθώς και την δική τους Αστυνομική Ταυτότητα.

Διανομή προϊόντων στους ωφελούμενους του προγράμματος «Επισιτιστικής και βασικής υλικής συνδρομής ΤΕΒΑ/FEAD.»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η Κοινωνική Σύμπραξη Π.Ε. ΦΛΩΡΙΝΑΣ, με επικεφαλής εταίρο την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, υλοποιεί στην Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας δράσεις του Επιχειρησιακού Προγράμματος Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους(ΤΕΒΑ). Σας ενημερώνουμε ότι θα παραλάβει τρόφιμα, στις11/04/2019 ημέρα Πέμπτη τα οποία θα διατεθούν αυθημερόν στους εταίρους και συγκεκριμένα στο Δήμο Φλώρινας, στην Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας, στο Δήμο Πρεσπών και  στο Δήμο Αμυνταίου  προκειμένου να διανεμηθούν στους ωφελούμενους του προγράμματος.
Ο Δήμος Φλώρινας και η Ιερά Μητρόπολη Φλώρινας  θα προβεί στη διανομή προϊόντων την Πέμπτη 11 & την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, τις ώρες 09:30π.μ. με 14:00μ.μ, από προαύλιο χώρο   της ΕΑΣ Φλώρινας .
Ο Δήμος Αμυνταίου  την Πέμπτη 11 & την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, τις ώρες  12:00 π.μ. με 16:00μ.μ. &  09:00π.μ. με 14:00μ.μ. από τον προαύλιο χώρο του παλιού παιδικού που είναι δίπλα στο 1ο Δημοτικό.
Ο Δήμος Πρεσπών την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, τις ώρες  09:30π.μ. με 14:00μ.μ, από προαύλιο χώρο του  Δημαρχείου.
Οι ωφελούμενοι του προγράμματος παρακαλούνται να έχουν στραμμένη την προσοχή τους στο κινητό τηλέφωνο που έχουν δηλώσει για επικοινωνία όπου και θα τους αποσταλεί sms
Επίσης παρακαλούνται  για διευκόλυνση οι ωφελούμενοι του προγράμματος να φέρουν κατά την παραλαβή των προϊόντων, τον αριθμό ΑΜΚΑ σε επίσημο έγγραφο από τα ΚΕΠ και το δελτίο της Αστυνομικής Ταυτότητας τους.
 Για την παραλαβή προϊόντων άλλων ωφελούμενων θα πρέπει  αυστηρά να έχουν μαζί τους εξουσιοδότηση από τον ενδιαφερόμενο, την Αστυνομική Ταυτότητα του και το ΑΜΚΑ του καθώς και την δική τους Αστυνομική Ταυτότητα.

Σας ανακοινώνουμε ότι την Τρίτη 9 Απριλίου 2019 από 9:00 π.μ. έως 1:30 μ.μ θα παρευρίσκεται  στο Κέντρο Υγείας Αμυνταίου Συνεργείο Αιμοληψίας του Κρατικού Νοσοκομείου Φλωρίνης για όσους επιθυμούν να δώσουν αίμα. Ως γνωστόν εδώ και χρόνια η Εκκλησία Αμυνταίου διατηρεί Τράπεζα Αίματος, που ενισχύεται από εθελοντές αιμοδότες της πόλεως και των περιχώρων και εξυπηρετεί τις προκύπτουσες ανάγκες της περιοχής.
Σας ενημερώνουμε επίσης ότι η Αιμοδοσία της Τράπεζας μας διεξάγεται κάθε δύο μήνες για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αιμοδοτών μας.
Καλούμε όλους τους αιμοδότες, που δύνανται και θέλουν, να βοηθήσουν στο θεάρεστο τούτο έργο.
Το αίμα ούτε παράγεται, ούτε αγοράζεται.
Μόνο προσφέρεται.
Είναι ζήτημα ζωής. Είναι ζήτημα αγάπης.
Σήμερα αφορά κάποιον άλλον,
αύριο ίσως αφορά κάποιον δικό μας.
Προσφέρεις ζωή δίνοντας αίμα.

Αρχιερατική Επιτροπεία Αμυνταίου

Αμύνταιο: Αιμοδοσία από την Εκκλησία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σας ανακοινώνουμε ότι την Τρίτη 9 Απριλίου 2019 από 9:00 π.μ. έως 1:30 μ.μ θα παρευρίσκεται  στο Κέντρο Υγείας Αμυνταίου Συνεργείο Αιμοληψίας του Κρατικού Νοσοκομείου Φλωρίνης για όσους επιθυμούν να δώσουν αίμα. Ως γνωστόν εδώ και χρόνια η Εκκλησία Αμυνταίου διατηρεί Τράπεζα Αίματος, που ενισχύεται από εθελοντές αιμοδότες της πόλεως και των περιχώρων και εξυπηρετεί τις προκύπτουσες ανάγκες της περιοχής.
Σας ενημερώνουμε επίσης ότι η Αιμοδοσία της Τράπεζας μας διεξάγεται κάθε δύο μήνες για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αιμοδοτών μας.
Καλούμε όλους τους αιμοδότες, που δύνανται και θέλουν, να βοηθήσουν στο θεάρεστο τούτο έργο.
Το αίμα ούτε παράγεται, ούτε αγοράζεται.
Μόνο προσφέρεται.
Είναι ζήτημα ζωής. Είναι ζήτημα αγάπης.
Σήμερα αφορά κάποιον άλλον,
αύριο ίσως αφορά κάποιον δικό μας.
Προσφέρεις ζωή δίνοντας αίμα.

Αρχιερατική Επιτροπεία Αμυνταίου

Αν υπάρχει έστω και μία γυναίκα που διαβάζει αυτές τις γραμμές και δεν τσεκάρει κάθε φορά τα likes στις σέλφι και τα ποστ της, να σηκώσει το χέρι τώρα ή να σωπάσει για πάντα! Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει να τον συμπαθούν, να τον αποδέχονται και να τον αγαπούν οι άλλοι, ακόμα και αν το καμουφλάρει πίσω από το παραπέτασμα του σνομπισμού ή αν το κρύβει τόσο καλά ώστε ούτε ο ίδιος να μην το συνειδητοποιεί.
Καθένας και καθεμία από εμάς κάνει διαφορετικά πράγματα και σε διαφορετικό βαθμό, προκειμένου να εξασφαλίσει την αποδοχή των άλλων: άλλοι αναλαμβάνουν παραπάνω ευθύνες στη δουλειά για να τους δει με καλό μάτι η υπόλοιπη ομάδα ή ο εργοδότης τους και άλλοι προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σαν χαμαιλέοντες όταν γνωρίζουν έναν καινούριο άνθρωπο, ανάλογα με το ποιον έχουν απέναντί τους. Αλλά
το μόνο σίγουρο είναι ότι για να σε αποδεχτούν οι άλλοι, να σε συμπαθήσουν και να σε αγαπήσουν, πρέπει πρώτα να αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου. Από εκεί και πέρα όμως, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, υπάρχουν μερικές συμπεριφορές που μπορούν αποδεδειγμένα να μας κάνουν πιο συμπαθητικούς στα μάτια των άλλων.
Ο Travis Bradberry, δρ Κλινικής και Οργανωτικής-Βιομηχανικής Ψυχολογίας και συγγραφέας του βραβευμένου βιβλίου Emotional Intelligence 2.0, λέει πως οι περισσότεροι πιστεύουμε λανθασμένα πως το αν κάποιος είναι συμπαθής έχει να κάνει με την εξυπνάδα, την εξωστρέφεια και τη γοητεία του – με χαρακτηριστικά δηλαδή που είτε τα έχεις και πετάς στην κοινωνική σου ζωή είτε δεν τα έχεις και αναγκάζεσαι να ζεις στο περιθώριο. Κι όμως, οι παράγοντες που καθορίζουν το αν κανείς είναι γενικά συμπαθής είναι τελείως διαφορετικοί: σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου UCLA, όταν αξιολογούμε έναν άνθρωπο, το αν θα τον συμπαθήσουμε εξαρτάται περισσότερο από το πόσο ειλικρινής και αυθεντικός είναι, καθώς και από το πόσο πιστεύουμε ότι μπορεί να μας καταλαβαίνει. Αλήθεια, αυτά δεν είναι και τα χαρακτηριστικά που αγαπάμε στους φίλους, τις κολλητές και τους συντρόφους μας;
Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα, επισημαίνει ο Bradberry, κάθε άλλο παρά έμφυτα είναι. Πρόκειται για δεξιότητες που όλοι μπορούμε να μάθουμε και να ενισχύσουμε και που τις έχουν σίγουρα όλοι οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη.
Η εταιρία TalentSmart, την οποία έχει ιδρύσει ο Bradberryκαι τη συμβουλεύονται οι μεγαλύτερες αμερικανικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις για θέματα ανάπτυξης των ανθρώπινου δυναμικού τους, έκανε μια έρευνα και, αφού συγκέντρωσε δεδομένα από ένα εκατομμύριο άτομα, κατέληξε στα χαρακτηριστικά που κάνουν τους ανθρώπους συμπαθείς στα μάτια των άλλων:
1. Κάνουν ερωτήσεις
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν μιλάμε με έναν άλλο άνθρωπο είναι ότι επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ σε αυτά που θέλουμε να του πούμε, ώστε δεν ακούμε όσα μας λέει εκείνος. «Οι λέξεις είναι εκεί, αλλά το νόημα χάνεται», λέει ο Bradberry. Αν όμως κάνουμε ερωτήσεις, ο άλλος ξέρει ότι τον ακούμε και ότι δίνουμε σε αυτά που μας λέει την αμέριστη προσοχή μας. «Θα ξαφνιαστείτε από το πόσο σεβασμό εμπνέουμε και εισπράττουμε όταν είμαστε πραγματικά εκεί όσο συνομιλούμε με τον άλλο».
2. Δίνουν καλές πρώτες εντυπώσεις
Οι έρευνες τις οποίες παραθέτει ο Bradberry δείχνουν πως το όταν συναντάμε κάποιον, μέσα στα πρώτα 7’’ έχουμε αποφασίσει αν τον συμπαθούμε ή όχι. Όλη την υπόλοιπη ώρα επιβεβαιώνουμε μέσα μας αυτή την πρώτη αντίδραση. Μπορεί αυτό να ακούγεται τρομακτικό, αλλά αν ξέρουμε πώς να χειριζόμαστε τις πρώτες εντυπώσεις, είναι μεγάλο αβαντάζ όταν θέλουμε να μας συμπαθήσει κάποιος. Για ακόμα μια φορά, η γλώσσα του σώματος είναι το κλειδί: χαμογελάμε, φροντίζουμε η χειραψία μας να είναι δυνατή, ισιώνουμε τους ώμους και στεκόμαστε ή καθόμαστε απέναντι από τον άλλο.
3. Είναι αυθεντικοί
Κανείς δεν συμπαθεί όσους είναι ψεύτικοι. Μας έλκουν οι αυθεντικοί άνθρωποι γιατί ξέρουμε ότι μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Είναι αδύνατο να συμπαθήσεις κάποιον -πόσω μάλλον να τον αγαπήσεις- όταν αμφιβάλλεις για το ποιον έχεις απέναντί σου. «Οι άνθρωποι που είναι συμπαθείς είναι εκείνοι που ξέρουν ποιοι είναι οι ίδιοι», τονίζει ο Bradberry. «Καμία προσχεδιασμένη κίνηση εντυπωσιασμού δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο το να είσαι ο εαυτός σου». 
4. Δεν κρίνουν τον άλλο
«Αν θέλεις να σε συμπαθούν οι άλλοι, χρειάζεται να έχεις ανοιχτό μυαλό – αυτό σε κάνει ευπρόσιτο και ενδιαφέροντα. Κανείς δεν θέλεις να μιλάει με κάποιον που έχει ήδη σχηματίσει την εντύπωσή του πριν ακόμα καλά καλά σε ακούσει. Ας προσπαθήσουμε όλοι να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του άλλου. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα μαζί του, αλλά ότι καταλαβαίνουμε πώς σκέφτεται. Άλλωστε αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αφήνουμε τον άλλο να είναι ο εαυτός του».
5. Χαμογελούν
«Οι άνθρωποι έχουμε μια φυσική και υποσυνείδητη τάση να αντιγράφουμε τη γλώσσα του σώματος του ατόμου με το οποίο συνομιλούμε. Αν θέλετε να σας συμπαθήσει κάποιος», συστήνει ο Bradberry, «χαμογελάτε του όσο συζητάτε και εκείνος όχι μόνο θα σας το ανταποδώσει, αλλά ασυνείδητα θα νιώθει και καλύτερα». Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν χαμογελάμε, βλέπουμε με πιο θετικό μάτι οποιονδήποτε έχουμε απέναντί μας και οτιδήποτε μας συμβαίνει.
6. Αναφέρουν συχνά το όνομα του συνομιλητή τους
Οι έρευνες των επιστημόνων έχουν αποδείξει ότι όταν κάποιος μας χαιρετά με το όνομά μας και το αναφέρει όσο συζητάμε, δημιουργούνται στον εγκέφαλό μας συνδέσεις που μας κάνουν να τον συμπαθούμε.
7. Αφήνουν στην άκρη τα κινητά τους
Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποθαρρυντικό σε μια συζήτηση από το να κοιτάει κανείς συνεχώς το κινητό του ή να διακόπτει για να τσεκάρει ένα μήνυμα. Το μήνυμα που λαμβάνει ο άλλος βλέποντάς μας να κάνουμε τα παραπάνω είναι ότι μπορεί το σώμα μας να είναι εκεί, αλλά το μυαλό μας τρέχει αλλού και αυτό αποτελεί μεγάλο πλήγμα αν θέλουμε να μας συμπαθήσει. Εκτός και αν το τηλεφώνημα/μήνυμα που περιμένουμε είναι για κάτι πολύ σημαντικό, είναι καλύτερα να μένουμε επικεντρωμένοι 100% στη συζήτησή μας.
8. Χρησιμοποιούν θετική γλώσσα του σώματος
«Η θετική γλώσσα του σώματος μπορεί να κάνει τη διαφορά σε οποιαδήποτε συνάντηση. Είναι αλήθεια ότι το πώς λες αυτά που λες είναι συχνά ποιο σημαντικό από αυτό που λες. Γι’ αυτό, φρόντισε να μην έχεις σταυρωμένα τα χέρια, να κοιτάζεις τον άλλο στα μάτια και να γέρνεις ελαφρά προς τον άλλο που σου μιλάει».
9. Δεν είναι εγωκεντρικοί
Όλοι μας θέλουμε όταν μπαίνουμε σε ένα χώρο να μας υποδέχονται όλοι με χαμόγελο, αλλά κανείς δεν συμπαθεί εκείνους που συμπεριφέρονται σαν ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω τους. Ούτε φυσικά χρειάζεται να είμαστε εξαιρετικά εξωστρεφείς. Το πόσους (και τι) γνωρίζουμε έχει πολύ μικρή σημασία. Αρκεί ο λόγος μας να είναι φιλικός, μεστός και σίγουρος, είτε μιλάμε με έναν άνθρωπο είτε σε μια παρέα.
10. Είναι συνεπείς
«Όταν ένας άνθρωπος μας πλησιάζει, θέλει να ξέρει με ποιον έχει να κάνει και τι μπορεί να περιμένει από εμάς. Για να είμαστε συνεπείς, χρειάζεται να είμαστε αξιόπιστοι και να βεβαιωνόμαστε ότι το πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους δεν επηρεάζεται από την καλή ή την κακή μας διάθεση».
11. Γνωρίζουν πότε πρέπει να ανοιχτούν
Αν μοιραστούμε τα προβλήματά μας και πολλές προσωπικές πληροφορίες με τον άλλο πολύ νωρίς, κινδυνεύουμε να φανούμε γκρινιάρηδες. Σύμφωνα με τα στατιστικά του δρ Bradberry, οι άνθρωποι που είναι συμπαθείς κάνουν αυτό το βήμα μόνο αν ο άλλος τους δώσει το πράσινο φως.
12. Δεν φοβούνται την προσωπική επαφή
«Όταν αγγίζουμε κάποιον κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, στον εγκέφαλό του απελευθερώνεται ωκυτοκίνη, ένας νευροδιαβιβαστής που ονομάζεται και ορμόνη του έρωτα και της σύνδεσης. Ένα απλό άγγιγμα στον ώμο, μια αγκαλιά ή μια φιλική χειραψία αρκούν για την παραγωγή ωκυτοκίνης στον συνομιλητή μας. Φυσικά, χρειάζεται να γνωρίζουμε πότε και ποιον μας παίρνει να αγγίξουμε… Απλά θυμηθείτε, οι σχέσεις χτίζονται όχι μόνο με τα λόγια, αλλά κυρίως με τα συναισθήματα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.  Το άγγιγμα δείχνει στον άλλον ότι νοιαζόμαστε για εκείνον».
ΠΗΓΗ: tapintoyourinnerpower.blogspot.gr

Τι κάνει τους άλλους να μας συμπαθούν;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αν υπάρχει έστω και μία γυναίκα που διαβάζει αυτές τις γραμμές και δεν τσεκάρει κάθε φορά τα likes στις σέλφι και τα ποστ της, να σηκώσει το χέρι τώρα ή να σωπάσει για πάντα! Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει να τον συμπαθούν, να τον αποδέχονται και να τον αγαπούν οι άλλοι, ακόμα και αν το καμουφλάρει πίσω από το παραπέτασμα του σνομπισμού ή αν το κρύβει τόσο καλά ώστε ούτε ο ίδιος να μην το συνειδητοποιεί.
Καθένας και καθεμία από εμάς κάνει διαφορετικά πράγματα και σε διαφορετικό βαθμό, προκειμένου να εξασφαλίσει την αποδοχή των άλλων: άλλοι αναλαμβάνουν παραπάνω ευθύνες στη δουλειά για να τους δει με καλό μάτι η υπόλοιπη ομάδα ή ο εργοδότης τους και άλλοι προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σαν χαμαιλέοντες όταν γνωρίζουν έναν καινούριο άνθρωπο, ανάλογα με το ποιον έχουν απέναντί τους. Αλλά
το μόνο σίγουρο είναι ότι για να σε αποδεχτούν οι άλλοι, να σε συμπαθήσουν και να σε αγαπήσουν, πρέπει πρώτα να αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου. Από εκεί και πέρα όμως, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, υπάρχουν μερικές συμπεριφορές που μπορούν αποδεδειγμένα να μας κάνουν πιο συμπαθητικούς στα μάτια των άλλων.
Ο Travis Bradberry, δρ Κλινικής και Οργανωτικής-Βιομηχανικής Ψυχολογίας και συγγραφέας του βραβευμένου βιβλίου Emotional Intelligence 2.0, λέει πως οι περισσότεροι πιστεύουμε λανθασμένα πως το αν κάποιος είναι συμπαθής έχει να κάνει με την εξυπνάδα, την εξωστρέφεια και τη γοητεία του – με χαρακτηριστικά δηλαδή που είτε τα έχεις και πετάς στην κοινωνική σου ζωή είτε δεν τα έχεις και αναγκάζεσαι να ζεις στο περιθώριο. Κι όμως, οι παράγοντες που καθορίζουν το αν κανείς είναι γενικά συμπαθής είναι τελείως διαφορετικοί: σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου UCLA, όταν αξιολογούμε έναν άνθρωπο, το αν θα τον συμπαθήσουμε εξαρτάται περισσότερο από το πόσο ειλικρινής και αυθεντικός είναι, καθώς και από το πόσο πιστεύουμε ότι μπορεί να μας καταλαβαίνει. Αλήθεια, αυτά δεν είναι και τα χαρακτηριστικά που αγαπάμε στους φίλους, τις κολλητές και τους συντρόφους μας;
Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα, επισημαίνει ο Bradberry, κάθε άλλο παρά έμφυτα είναι. Πρόκειται για δεξιότητες που όλοι μπορούμε να μάθουμε και να ενισχύσουμε και που τις έχουν σίγουρα όλοι οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη.
Η εταιρία TalentSmart, την οποία έχει ιδρύσει ο Bradberryκαι τη συμβουλεύονται οι μεγαλύτερες αμερικανικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις για θέματα ανάπτυξης των ανθρώπινου δυναμικού τους, έκανε μια έρευνα και, αφού συγκέντρωσε δεδομένα από ένα εκατομμύριο άτομα, κατέληξε στα χαρακτηριστικά που κάνουν τους ανθρώπους συμπαθείς στα μάτια των άλλων:
1. Κάνουν ερωτήσεις
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν μιλάμε με έναν άλλο άνθρωπο είναι ότι επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ σε αυτά που θέλουμε να του πούμε, ώστε δεν ακούμε όσα μας λέει εκείνος. «Οι λέξεις είναι εκεί, αλλά το νόημα χάνεται», λέει ο Bradberry. Αν όμως κάνουμε ερωτήσεις, ο άλλος ξέρει ότι τον ακούμε και ότι δίνουμε σε αυτά που μας λέει την αμέριστη προσοχή μας. «Θα ξαφνιαστείτε από το πόσο σεβασμό εμπνέουμε και εισπράττουμε όταν είμαστε πραγματικά εκεί όσο συνομιλούμε με τον άλλο».
2. Δίνουν καλές πρώτες εντυπώσεις
Οι έρευνες τις οποίες παραθέτει ο Bradberry δείχνουν πως το όταν συναντάμε κάποιον, μέσα στα πρώτα 7’’ έχουμε αποφασίσει αν τον συμπαθούμε ή όχι. Όλη την υπόλοιπη ώρα επιβεβαιώνουμε μέσα μας αυτή την πρώτη αντίδραση. Μπορεί αυτό να ακούγεται τρομακτικό, αλλά αν ξέρουμε πώς να χειριζόμαστε τις πρώτες εντυπώσεις, είναι μεγάλο αβαντάζ όταν θέλουμε να μας συμπαθήσει κάποιος. Για ακόμα μια φορά, η γλώσσα του σώματος είναι το κλειδί: χαμογελάμε, φροντίζουμε η χειραψία μας να είναι δυνατή, ισιώνουμε τους ώμους και στεκόμαστε ή καθόμαστε απέναντι από τον άλλο.
3. Είναι αυθεντικοί
Κανείς δεν συμπαθεί όσους είναι ψεύτικοι. Μας έλκουν οι αυθεντικοί άνθρωποι γιατί ξέρουμε ότι μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Είναι αδύνατο να συμπαθήσεις κάποιον -πόσω μάλλον να τον αγαπήσεις- όταν αμφιβάλλεις για το ποιον έχεις απέναντί σου. «Οι άνθρωποι που είναι συμπαθείς είναι εκείνοι που ξέρουν ποιοι είναι οι ίδιοι», τονίζει ο Bradberry. «Καμία προσχεδιασμένη κίνηση εντυπωσιασμού δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο το να είσαι ο εαυτός σου». 
4. Δεν κρίνουν τον άλλο
«Αν θέλεις να σε συμπαθούν οι άλλοι, χρειάζεται να έχεις ανοιχτό μυαλό – αυτό σε κάνει ευπρόσιτο και ενδιαφέροντα. Κανείς δεν θέλεις να μιλάει με κάποιον που έχει ήδη σχηματίσει την εντύπωσή του πριν ακόμα καλά καλά σε ακούσει. Ας προσπαθήσουμε όλοι να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του άλλου. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα μαζί του, αλλά ότι καταλαβαίνουμε πώς σκέφτεται. Άλλωστε αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αφήνουμε τον άλλο να είναι ο εαυτός του».
5. Χαμογελούν
«Οι άνθρωποι έχουμε μια φυσική και υποσυνείδητη τάση να αντιγράφουμε τη γλώσσα του σώματος του ατόμου με το οποίο συνομιλούμε. Αν θέλετε να σας συμπαθήσει κάποιος», συστήνει ο Bradberry, «χαμογελάτε του όσο συζητάτε και εκείνος όχι μόνο θα σας το ανταποδώσει, αλλά ασυνείδητα θα νιώθει και καλύτερα». Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν χαμογελάμε, βλέπουμε με πιο θετικό μάτι οποιονδήποτε έχουμε απέναντί μας και οτιδήποτε μας συμβαίνει.
6. Αναφέρουν συχνά το όνομα του συνομιλητή τους
Οι έρευνες των επιστημόνων έχουν αποδείξει ότι όταν κάποιος μας χαιρετά με το όνομά μας και το αναφέρει όσο συζητάμε, δημιουργούνται στον εγκέφαλό μας συνδέσεις που μας κάνουν να τον συμπαθούμε.
7. Αφήνουν στην άκρη τα κινητά τους
Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποθαρρυντικό σε μια συζήτηση από το να κοιτάει κανείς συνεχώς το κινητό του ή να διακόπτει για να τσεκάρει ένα μήνυμα. Το μήνυμα που λαμβάνει ο άλλος βλέποντάς μας να κάνουμε τα παραπάνω είναι ότι μπορεί το σώμα μας να είναι εκεί, αλλά το μυαλό μας τρέχει αλλού και αυτό αποτελεί μεγάλο πλήγμα αν θέλουμε να μας συμπαθήσει. Εκτός και αν το τηλεφώνημα/μήνυμα που περιμένουμε είναι για κάτι πολύ σημαντικό, είναι καλύτερα να μένουμε επικεντρωμένοι 100% στη συζήτησή μας.
8. Χρησιμοποιούν θετική γλώσσα του σώματος
«Η θετική γλώσσα του σώματος μπορεί να κάνει τη διαφορά σε οποιαδήποτε συνάντηση. Είναι αλήθεια ότι το πώς λες αυτά που λες είναι συχνά ποιο σημαντικό από αυτό που λες. Γι’ αυτό, φρόντισε να μην έχεις σταυρωμένα τα χέρια, να κοιτάζεις τον άλλο στα μάτια και να γέρνεις ελαφρά προς τον άλλο που σου μιλάει».
9. Δεν είναι εγωκεντρικοί
Όλοι μας θέλουμε όταν μπαίνουμε σε ένα χώρο να μας υποδέχονται όλοι με χαμόγελο, αλλά κανείς δεν συμπαθεί εκείνους που συμπεριφέρονται σαν ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω τους. Ούτε φυσικά χρειάζεται να είμαστε εξαιρετικά εξωστρεφείς. Το πόσους (και τι) γνωρίζουμε έχει πολύ μικρή σημασία. Αρκεί ο λόγος μας να είναι φιλικός, μεστός και σίγουρος, είτε μιλάμε με έναν άνθρωπο είτε σε μια παρέα.
10. Είναι συνεπείς
«Όταν ένας άνθρωπος μας πλησιάζει, θέλει να ξέρει με ποιον έχει να κάνει και τι μπορεί να περιμένει από εμάς. Για να είμαστε συνεπείς, χρειάζεται να είμαστε αξιόπιστοι και να βεβαιωνόμαστε ότι το πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους δεν επηρεάζεται από την καλή ή την κακή μας διάθεση».
11. Γνωρίζουν πότε πρέπει να ανοιχτούν
Αν μοιραστούμε τα προβλήματά μας και πολλές προσωπικές πληροφορίες με τον άλλο πολύ νωρίς, κινδυνεύουμε να φανούμε γκρινιάρηδες. Σύμφωνα με τα στατιστικά του δρ Bradberry, οι άνθρωποι που είναι συμπαθείς κάνουν αυτό το βήμα μόνο αν ο άλλος τους δώσει το πράσινο φως.
12. Δεν φοβούνται την προσωπική επαφή
«Όταν αγγίζουμε κάποιον κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, στον εγκέφαλό του απελευθερώνεται ωκυτοκίνη, ένας νευροδιαβιβαστής που ονομάζεται και ορμόνη του έρωτα και της σύνδεσης. Ένα απλό άγγιγμα στον ώμο, μια αγκαλιά ή μια φιλική χειραψία αρκούν για την παραγωγή ωκυτοκίνης στον συνομιλητή μας. Φυσικά, χρειάζεται να γνωρίζουμε πότε και ποιον μας παίρνει να αγγίξουμε… Απλά θυμηθείτε, οι σχέσεις χτίζονται όχι μόνο με τα λόγια, αλλά κυρίως με τα συναισθήματα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.  Το άγγιγμα δείχνει στον άλλον ότι νοιαζόμαστε για εκείνον».
ΠΗΓΗ: tapintoyourinnerpower.blogspot.gr

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)