Γιατί
μαλώνουν; Γιατί δε μπορούν να παίξουν αγαπημένα; Είναι ερωτήματα που σας
τυραννάνε και σας στεναχωρούν.
Τα αδερφικά καβγαδάκια είναι πολύ συχνά μέσα στο σπίτι… Πόσες φορές έχετε κάνει το διαιτητή για να λύσετε μια διαφωνία και να παρέμβετε σε έναν τσακωμό τους;
Τα αδερφικά καβγαδάκια είναι πολύ συχνά μέσα στο σπίτι… Πόσες φορές έχετε κάνει το διαιτητή για να λύσετε μια διαφωνία και να παρέμβετε σε έναν τσακωμό τους;
Όλα
τα αδερφάκια μαλώνουν για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά σχεδόν πάντα μετά
από λίγο συμπεριφέρονται σαν να μην έγινε απολύτως τίποτα και συνεχίζουν να
παίζουν πάλι μαζί και να γελάνε. Γιατί μαλώνουν;
Μερικές
από τις αιτίες είναι:
-Η
έλλειψη της αποκλειστικότητας των γονιών
-Η
στέρηση συναισθηματικής κάλυψης
-Η
αλλαγή στη στάση των γονιών
-Η
σύγκριση ανάμεσα στα παιδιά
-Η
άρνηση για μοίρασμα
7
τρόποι για να διαχειριστείτε την κατάσταση:
Προσπαθήστε
να κρατήστε τη θέση του διαμεσολαβητή και όχι του δικαστή.
Όταν
ξεκινήσει ο καβγάς είναι προτιμότερο να μην επεμβαίνετε αμέσως, μήπως μπορέσουν
να λύσουν τη διαφωνία τους μόνα τους.
Αν
ο καβγάς δε σταματάει η πρώτη αντίδραση είναι να τα χωρίσετε για να
προστατέψετε τη σωματική τους ακεραιότητα. Και αυτή η αντίδραση είναι πολύ
σωστή. Κατά τη διάρκεια του καβγά ξεχάστε τις απειλές και τις φωνές και
προσπαθήστε να τους δώσετε να καταλάβουν ήρεμα τις επιπτώσεις των πράξεών τους
και προτείνετε εναλλακτικές λύσεις για να λύσουν τη διαφωνία τους.
Αν
και πάλι σας αγνοήσουν προσπαθήστε τουλάχιστον να τα απομακρύνεται και όταν
ηρεμήσουν μιλήστε τους ήρεμα και απόλυτα χωρίς να προσπαθείτε να πάρετε
εξηγήσεις.
Προσπαθήστε
να μη πάρετε το μέρος κανενός.
Μην
κάνετε τον κριτή αναζητώντας ποιος φταίει, ποιος ξεκίνησε τον καβγά και μην
προσπαθήσετε να ορίσετε ποιος είναι ο ένοχος και ποιος ο αθώος.
Οι
περισσότεροι γονείς συνήθως παίρνουν το μέρος του μικρότερου γιατί νιώθουν πως
έχει περισσότερο ανάγκη από προστασία. Αυτή είναι μια τελείως λάθος τακτική.
Παραμείνετε ήρεμοι και αντικειμενικοί και εξηγήστε τους πως με τον τρόπο αυτό
δε κερδίζει και δε καταφέρνει κανένας τίποτα.
Ποτέ
μη χαρακτηρίσετε τα παιδιά σας.
Είναι
σαν να βάζετε μέτρο σύγκρισης μεταξύ τους, εξυψώνοντας το ένα παιδί και
μειώνοντας το άλλο. Κάτι τέτοιο έχει πολύ σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία τους,
ακόμα και αν εσείς δεν έχετε κακή πρόθεση.
Αφήστε
το δίδαγμα για αργότερα.
Την
ώρα του καβγά κανένας δεν είναι έτοιμος να ακούσει συμβουλές. Αφήστε λοιπόν τις
νουθεσίες και τα διδάγματα για αργότερα.
Ηρεμήστε
τα πνεύματα με χιούμορ.
Δείξτε
τους εκείνη τη στιγμή πώς θα μπορούσε ο καθένας να κάνει μια υποχώρηση ή να πει
κάτι με πιο ήρεμο τρόπο, χρησιμοποιώντας ακόμα και χιούμορ. Το χιούμορ βοηθά
στην εκτόνωση της κατάστασης και αποδυναμώνει την ένταση του καβγά.
Ορίστε
ξεκάθαρους κανόνες που θα τηρείτε κάθε φορά.
Οι
κανόνες αυτοί πρέπει να είναι και για τα 2 παιδάκια ισάξιοι. Ότι δηλαδή ισχύει
για το ένα παιδί να ισχύει και για το άλλο. Όταν εκείνα θα έχουν ηρεμήσει
συζητήστε και προτείνετε λύσεις και στρατηγικές που πρέπει να ακολουθούν σε
περίπτωση καβγά.
Με
άλλα λόγια υποδείξτε τους πως πρέπει να συμπεριφέρονται και να λειτουργούν.
Αναφέρεται ότι το ξύλο απαγορεύεται κατηγορηματικά και υποδείξτε τρόπους για να
μάθουν να διαχειρίζονται το θυμό τους. Τέλος ορίστε μια τιμωρία και
προειδοποιήστε τα ότι θα ισχύει σε κάθε περίπτωση που ακολουθήσουν τον
απαγορευμένο τρόπο του ξύλου.
Βοηθήστε
τα να μάθουν να συνεργάζονται και να παίζουν μαζί.
Ένας
καλός τρόπος είναι να τα προμηθεύσετε με παιχνίδια και να προσπαθείτε να τους
προσφέρετε δραστηριότητες που έχετε παρατηρήσει ότι αρέσουν και στα δύο.
Παίξτε
μαζί τους διακριτικά αποφεύγοντας να δίνετε εντολές για τον τρόπο που θα
παίζουν και απομακρυνθείτε όταν αντιληφθείτε ότι παίζουν αρμονικά και μπορούν
να συνεργάζονται χωρίς τη βοήθεια σας.
Πηγή: mammyland
