Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

 Ο Δήμαρχος Φλώρινας, Γιάννης Βοσκόπουλος, παρευρέθηκε τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017 στον αγιασμό των σχολικών μονάδων του 2ου Λυκείου και του 2ου Γυμνασίου Φλώρινας, ημέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.
Τον αγιασμό πραγματοποίησε ο Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, κ.κ. Θεόκλητος, ενώ παρών ήταν επίσης και ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας, Στέφανος Μπίρος.
Ο κ. Δήμαρχος ευχήθηκε στους μαθητές και τους καθηγητές καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, με ηρεμία, πρόοδο, προκοπή και διάβασμα ώστε να επιτύχουν τους στόχους τους, ενώ ευχήθηκε καλό κουράγιο και στους γονείς των μαθητών, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και τις ανάγκες των παιδιών τους, αλλά και στους καθηγητές για το δύσκολο έργο που επιτελούν. Τέλος, ανέφερε, ότι ο Δήμος Φλώρινας φροντίζει κάθε χρόνο και πάντα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του, να υλοποιούνται παρεμβάσεις στις σχολικές μονάδες για την καλύτερη στήριξη των μαθητών και των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.








Ο Δήμαρχος Φλώρινας σε αγιασμούς σχολικών μονάδων

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
 Ο Δήμαρχος Φλώρινας, Γιάννης Βοσκόπουλος, παρευρέθηκε τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017 στον αγιασμό των σχολικών μονάδων του 2ου Λυκείου και του 2ου Γυμνασίου Φλώρινας, ημέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.
Τον αγιασμό πραγματοποίησε ο Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, κ.κ. Θεόκλητος, ενώ παρών ήταν επίσης και ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας, Στέφανος Μπίρος.
Ο κ. Δήμαρχος ευχήθηκε στους μαθητές και τους καθηγητές καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, με ηρεμία, πρόοδο, προκοπή και διάβασμα ώστε να επιτύχουν τους στόχους τους, ενώ ευχήθηκε καλό κουράγιο και στους γονείς των μαθητών, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και τις ανάγκες των παιδιών τους, αλλά και στους καθηγητές για το δύσκολο έργο που επιτελούν. Τέλος, ανέφερε, ότι ο Δήμος Φλώρινας φροντίζει κάθε χρόνο και πάντα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του, να υλοποιούνται παρεμβάσεις στις σχολικές μονάδες για την καλύτερη στήριξη των μαθητών και των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.








Τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017, ημέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς ο  Βουλευτής Π.Ε Φλώρινας, Γιάννης Αντωνιάδης, παρευρέθηκε  στον αγιασμό των σχολικών μονάδων του 1ου  και του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου Τον αγιασμό πραγματοποίησε ο αιδεσιμότατος ιερέας π. Γεώργιος Μογλενίδης  ενώ παραβρέθηκαν ακόμα  ο Αντιδήμαρχος Αμυνταίου κ. Ακριτίδης Ευάγγελος και η σχολική σύμβουλος της 2ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης κ. Κασίδου Στέλλα.
Ο κ. βουλευτής ευχήθηκε στους μαθητές  καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, με υγεία , προσπάθεια  και δύναμη έτσι ώστε στο τέλος να δρέψουν τους καρπούς των προσπαθειών τους και να ολοκληρώσουν τη χρονιά εμπλουτίζοντας τις γνώσεις τους και πετυχαίνοντας  τους στόχους τους. Επίσης ο κ. βουλευτής ευχήθηκε καλή δύναμη  στους συναδέλφους του εκπαιδευτικούς οι οποίοι για ακόμα μια χρονιά καλούνται να ανταποκριθούν στο δύσκολο και απαιτητικό ρόλο που απαιτεί η μετάδοση γνώσεων στα παιδιά. Τέλος ο κ. βουλευτής απευθυνόμενος στους γονείς των μαθητών εξήρε την προσπάθεια που καταβάλουν καθημερινά για την πρόοδο των παιδιών τους και τόνισε ότι οι βάσεις για την καλλιέργεια και την μόρφωση των παιδιών ξεκινούν πρωτίστως από την οικογένεια η οποία αποτελεί και το πρώτο σχολείο για τα παιδιά.
Ο κ. βουλευτής στη συνέχεια συναντήθηκε  με τους Διευθυντές των ανωτέρω σχολικών μονάδων όπου και ενημερώθηκε για την κατάσταση στα σχολεία και ευχήθηκε καλή και δημιουργική σχολική χρονιά χωρίς προβλήματα.
Ο βουλευτής Π.Ε Φλώρινας
Αντωνιάδης Γιάννης
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ο Βουλευτής Γιάννης Αντωνιάδης παρευρέθηκε στον αγιασμό των σχολικών μονάδων του 1ου και του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017, ημέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς ο  Βουλευτής Π.Ε Φλώρινας, Γιάννης Αντωνιάδης, παρευρέθηκε  στον αγιασμό των σχολικών μονάδων του 1ου  και του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου Τον αγιασμό πραγματοποίησε ο αιδεσιμότατος ιερέας π. Γεώργιος Μογλενίδης  ενώ παραβρέθηκαν ακόμα  ο Αντιδήμαρχος Αμυνταίου κ. Ακριτίδης Ευάγγελος και η σχολική σύμβουλος της 2ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης κ. Κασίδου Στέλλα.
Ο κ. βουλευτής ευχήθηκε στους μαθητές  καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, με υγεία , προσπάθεια  και δύναμη έτσι ώστε στο τέλος να δρέψουν τους καρπούς των προσπαθειών τους και να ολοκληρώσουν τη χρονιά εμπλουτίζοντας τις γνώσεις τους και πετυχαίνοντας  τους στόχους τους. Επίσης ο κ. βουλευτής ευχήθηκε καλή δύναμη  στους συναδέλφους του εκπαιδευτικούς οι οποίοι για ακόμα μια χρονιά καλούνται να ανταποκριθούν στο δύσκολο και απαιτητικό ρόλο που απαιτεί η μετάδοση γνώσεων στα παιδιά. Τέλος ο κ. βουλευτής απευθυνόμενος στους γονείς των μαθητών εξήρε την προσπάθεια που καταβάλουν καθημερινά για την πρόοδο των παιδιών τους και τόνισε ότι οι βάσεις για την καλλιέργεια και την μόρφωση των παιδιών ξεκινούν πρωτίστως από την οικογένεια η οποία αποτελεί και το πρώτο σχολείο για τα παιδιά.
Ο κ. βουλευτής στη συνέχεια συναντήθηκε  με τους Διευθυντές των ανωτέρω σχολικών μονάδων όπου και ενημερώθηκε για την κατάσταση στα σχολεία και ευχήθηκε καλή και δημιουργική σχολική χρονιά χωρίς προβλήματα.
Ο βουλευτής Π.Ε Φλώρινας
Αντωνιάδης Γιάννης
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ποιά απειλή κρύβει η φράση « είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια…»;
Εννοώντας έχουμε μια «πολύ καλή» οικογένεια. Η υπενθύμιση: «Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια» κρύβει την διευκρίνιση-απειλή:
«Κανένας από αυτή την οικογένεια δεν είναι έτοιμος – ώριμος να αποχωριστεί κανέναν». Όσο πιο αδύναμα καθιστούν οι γονείς τα μικρότερα ηλικιακά μέλη της οικογένειας, τόσο πιο «δεμένη» και «καλή», την αντιλαμβάνονται.
Στην σημερινή Ελλάδα, οι γονείς της «καλής» οικογένειας διατηρούν τρόπους εκπαίδευσης και συμπεριφοράς που ευνουχίζουν την συναισθηματική ωριμότητα των παιδιών. Μέσα στο πλαίσιο της υπερβολικής προστασίας και προσφοράς, αρνούνται να τα αφήσουν να εξελιχθούν και να αναλάβουν τον εαυτό τους.
Η αυτονόμηση αποκλείεται ως δυνατότητα.
Γεμάτη η Ελλάδα από «δεμένες» οικογένειες, από “παιδιά” 20, 30, 40, 50 και άνω χρονών που συμβιώνουν συναισθηματικά και κυριολεκτικά -σε κάποιο διαμέρισμα της ίδιας, ιδιόκτητης πολυκατοικίας, με κάτοχο την οικογένεια καταγωγής τους.
“Παιδιά” που αρνούνται να σχετισθούν αυθεντικά με τους γονείς τους, επιλέγοντας την υποκριτική δοσοληψία υλικών αγαθών, ως προκάλυμμα της σιωπηλής & άρρητης συμφωνίας του αμοιβαίου ψυχικού βολέματος.
Νέοι που αρνούνται να γίνουν υγιείς ενήλικες, προτάσσοντας την ενοχή -μήπως με την διεκδίκηση της ελευθερίας τους βλάψουν τους «καλούς» τους γονείς- ως άλλοθι και προκάλυμμα φόβου. Επιλέγουν μια από τις δύο εκδοχές του δίπολου της συναισθηματικής ανωριμότητας –την υποταγή ή την αναρχία- διστάζοντας ψυχικά να αυτενεργήσουν μπρος τον κίνδυνο της υπαρξιακής μοναξιάς.
Συνήθως, προέχουν αξιολογικά οι ανάγκες της ελληνίδας μητέρας, που δεν καλύπτονται από την συναισθηματική παρουσία του πατέρα – συζύγου.
Οι μητέρες αρνούμενες να εγκαταλειφθούν από το παιδί, επειδή το επιλέγουν ως συναισθηματικό σύντροφο, προβάλλουν σε κείνο την δική τους υποσυνείδητη –ή ενσυνείδητη- επιθυμία ως ανάγκη του παιδιού, ενώ το δικό τους αίτημα το βαφτίζουν «αγάπη»: «Μας έχει ανάγκη βλέπεις, μας λατρεύει το παιδί. Δεν θέλει να φύγει από κοντά μας».
Πώς όμως ένα παιδί που έμαθε να επιλέγει ως «φίλο» τον πατέρα ή την μητέρα του μπορεί να αποφασίσει να αποχτήσει εραστή και σύντροφο όταν έρθει η εποχή γι’ αυτό;…
Έτσι, τα παιδιά επιλέγουν να συμβιώνουν με τους γονείς, κυριολεκτικά ή συναισθηματικά, μέχρι ιδιαίτερα μεγάλες ηλικίες. Ακόμα κι όταν αποκτούν σύζυγο, σχεδόν ποτέ δεν απεκδύονται της συναισθηματικής τους εξάρτησης από την οικογένεια της καταγωγής τους, ώστε να επενδύσουν στην καινούργια.
Μέσα από την ανεπίγνωστή τους προσπάθεια να βιώσουν συναισθηματικά την ασφάλεια της αγάπης, οι γονείς διεκδικούν από τα παιδιά τους να γίνουν «σύντροφοι» του πατέρα ή της μητέρας, «θεραπευτές» της οικογένειας, «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της, ή καλούνται να βάλουν σε τάξη την «οικογενειακή αταξία». Ανώριμοι δηλαδή συναισθηματικά γονείς ψάχνουν ενήλικους – αλλά συναισθηματικά παιδιά- για να τους «νταντέψουν».
Με τον παραπάνω τρόπο, δυστυχισμένοι και ανώριμοι γονείς κατασκευάζουν δυστυχισμένα και ανώριμα παιδιά, που, με την σειρά τους, -αν δεν σπάσουν την αλυσίδα- αναπαράγουν με τα δικά τους παιδιά τον κύκλο του εγκλεισμού στην ανωριμότητα.
Υπάρχει βλέπετε ο κίνδυνος να ωριμάσουν ψυχικά –αμφότεροι- όταν οι νέοι αποφασίσουν να αποκαθηλώσουν τους εξιδανικευμένους γονείς τους -και μαζί με τους «απυρόβλητους» γονείς τους, την αντίστοιχη θέση που έχει μέσα τους η παιδική τους ηλικία ως άπαρτο φρούριο αέναης και ακατάρριπτης ανεμελιάς – ανωριμότητας.
Αμφισβητώντας την αδηφάγα -καταλυτική της ελευθερίας και ψυχικής ισορροπίας τους- σχέση που έχουν με τους «καημένους» τους γονείς τους.
Γονείς που πνιγμένοι, από πάντα, πριν καν γίνουν γονείς, μέσα στην ανεπίγνωστή τους υπαρξιακή ραθυμία και αδιέξοδο, αδυνατούν να τοποθετηθούν αυτόνομα στην προσωπική τους ζωή αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ψυχικής τους τεμπελιάς κι απραξίας, της φοβικής τους στάσης απέναντι στην ατομική τους ζωή κι ελευθερία.
Μεταθέτουν ασυνείδητα την –πολύ πιο επώδυνη- διαδικασία αναζήτησης προσωπικού νοήματος στην υποκατάστατη ανάγκη για υπερ-έλεγχο των δεκτικών παιδιών τους. 
Γονείς –και παιδιά- που αρνούμενοι να μεγαλώσουν, τελικά αποποιούνται το δυναμικό τους που η ψυχή τους, στην υγιή της κατάσταση, τους επιτάσσει:
Οι γονείς, πληρωμένοι υγιώς από τον γονεϊκό τους ρόλο να τον εναλλάσσουν λειτουργικά με αυτό των συζύγων, και τα παιδιά, χορτασμένα από την υγιή –όχι καταναγκαστική- γονεϊκή φροντίδα, να αναγνωρίζουν το δικαίωμά τους να επιλέγουν την αυτονόμησή τους ως δυνατότητα ενηλικίωσης και προόδου.
Γράφει ο Δρ.Γρηγόρης Βασιλειάδης
Ψυχολόγος & Ψυχοθεραπευτής.
Πηγή singleparent.gr


Το σύνδρομο της Ελληνικής οικογενειακής πολυκατοικίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ποιά απειλή κρύβει η φράση « είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια…»;
Εννοώντας έχουμε μια «πολύ καλή» οικογένεια. Η υπενθύμιση: «Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια» κρύβει την διευκρίνιση-απειλή:
«Κανένας από αυτή την οικογένεια δεν είναι έτοιμος – ώριμος να αποχωριστεί κανέναν». Όσο πιο αδύναμα καθιστούν οι γονείς τα μικρότερα ηλικιακά μέλη της οικογένειας, τόσο πιο «δεμένη» και «καλή», την αντιλαμβάνονται.
Στην σημερινή Ελλάδα, οι γονείς της «καλής» οικογένειας διατηρούν τρόπους εκπαίδευσης και συμπεριφοράς που ευνουχίζουν την συναισθηματική ωριμότητα των παιδιών. Μέσα στο πλαίσιο της υπερβολικής προστασίας και προσφοράς, αρνούνται να τα αφήσουν να εξελιχθούν και να αναλάβουν τον εαυτό τους.
Η αυτονόμηση αποκλείεται ως δυνατότητα.
Γεμάτη η Ελλάδα από «δεμένες» οικογένειες, από “παιδιά” 20, 30, 40, 50 και άνω χρονών που συμβιώνουν συναισθηματικά και κυριολεκτικά -σε κάποιο διαμέρισμα της ίδιας, ιδιόκτητης πολυκατοικίας, με κάτοχο την οικογένεια καταγωγής τους.
“Παιδιά” που αρνούνται να σχετισθούν αυθεντικά με τους γονείς τους, επιλέγοντας την υποκριτική δοσοληψία υλικών αγαθών, ως προκάλυμμα της σιωπηλής & άρρητης συμφωνίας του αμοιβαίου ψυχικού βολέματος.
Νέοι που αρνούνται να γίνουν υγιείς ενήλικες, προτάσσοντας την ενοχή -μήπως με την διεκδίκηση της ελευθερίας τους βλάψουν τους «καλούς» τους γονείς- ως άλλοθι και προκάλυμμα φόβου. Επιλέγουν μια από τις δύο εκδοχές του δίπολου της συναισθηματικής ανωριμότητας –την υποταγή ή την αναρχία- διστάζοντας ψυχικά να αυτενεργήσουν μπρος τον κίνδυνο της υπαρξιακής μοναξιάς.
Συνήθως, προέχουν αξιολογικά οι ανάγκες της ελληνίδας μητέρας, που δεν καλύπτονται από την συναισθηματική παρουσία του πατέρα – συζύγου.
Οι μητέρες αρνούμενες να εγκαταλειφθούν από το παιδί, επειδή το επιλέγουν ως συναισθηματικό σύντροφο, προβάλλουν σε κείνο την δική τους υποσυνείδητη –ή ενσυνείδητη- επιθυμία ως ανάγκη του παιδιού, ενώ το δικό τους αίτημα το βαφτίζουν «αγάπη»: «Μας έχει ανάγκη βλέπεις, μας λατρεύει το παιδί. Δεν θέλει να φύγει από κοντά μας».
Πώς όμως ένα παιδί που έμαθε να επιλέγει ως «φίλο» τον πατέρα ή την μητέρα του μπορεί να αποφασίσει να αποχτήσει εραστή και σύντροφο όταν έρθει η εποχή γι’ αυτό;…
Έτσι, τα παιδιά επιλέγουν να συμβιώνουν με τους γονείς, κυριολεκτικά ή συναισθηματικά, μέχρι ιδιαίτερα μεγάλες ηλικίες. Ακόμα κι όταν αποκτούν σύζυγο, σχεδόν ποτέ δεν απεκδύονται της συναισθηματικής τους εξάρτησης από την οικογένεια της καταγωγής τους, ώστε να επενδύσουν στην καινούργια.
Μέσα από την ανεπίγνωστή τους προσπάθεια να βιώσουν συναισθηματικά την ασφάλεια της αγάπης, οι γονείς διεκδικούν από τα παιδιά τους να γίνουν «σύντροφοι» του πατέρα ή της μητέρας, «θεραπευτές» της οικογένειας, «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της, ή καλούνται να βάλουν σε τάξη την «οικογενειακή αταξία». Ανώριμοι δηλαδή συναισθηματικά γονείς ψάχνουν ενήλικους – αλλά συναισθηματικά παιδιά- για να τους «νταντέψουν».
Με τον παραπάνω τρόπο, δυστυχισμένοι και ανώριμοι γονείς κατασκευάζουν δυστυχισμένα και ανώριμα παιδιά, που, με την σειρά τους, -αν δεν σπάσουν την αλυσίδα- αναπαράγουν με τα δικά τους παιδιά τον κύκλο του εγκλεισμού στην ανωριμότητα.
Υπάρχει βλέπετε ο κίνδυνος να ωριμάσουν ψυχικά –αμφότεροι- όταν οι νέοι αποφασίσουν να αποκαθηλώσουν τους εξιδανικευμένους γονείς τους -και μαζί με τους «απυρόβλητους» γονείς τους, την αντίστοιχη θέση που έχει μέσα τους η παιδική τους ηλικία ως άπαρτο φρούριο αέναης και ακατάρριπτης ανεμελιάς – ανωριμότητας.
Αμφισβητώντας την αδηφάγα -καταλυτική της ελευθερίας και ψυχικής ισορροπίας τους- σχέση που έχουν με τους «καημένους» τους γονείς τους.
Γονείς που πνιγμένοι, από πάντα, πριν καν γίνουν γονείς, μέσα στην ανεπίγνωστή τους υπαρξιακή ραθυμία και αδιέξοδο, αδυνατούν να τοποθετηθούν αυτόνομα στην προσωπική τους ζωή αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ψυχικής τους τεμπελιάς κι απραξίας, της φοβικής τους στάσης απέναντι στην ατομική τους ζωή κι ελευθερία.
Μεταθέτουν ασυνείδητα την –πολύ πιο επώδυνη- διαδικασία αναζήτησης προσωπικού νοήματος στην υποκατάστατη ανάγκη για υπερ-έλεγχο των δεκτικών παιδιών τους. 
Γονείς –και παιδιά- που αρνούμενοι να μεγαλώσουν, τελικά αποποιούνται το δυναμικό τους που η ψυχή τους, στην υγιή της κατάσταση, τους επιτάσσει:
Οι γονείς, πληρωμένοι υγιώς από τον γονεϊκό τους ρόλο να τον εναλλάσσουν λειτουργικά με αυτό των συζύγων, και τα παιδιά, χορτασμένα από την υγιή –όχι καταναγκαστική- γονεϊκή φροντίδα, να αναγνωρίζουν το δικαίωμά τους να επιλέγουν την αυτονόμησή τους ως δυνατότητα ενηλικίωσης και προόδου.
Γράφει ο Δρ.Γρηγόρης Βασιλειάδης
Ψυχολόγος & Ψυχοθεραπευτής.
Πηγή singleparent.gr


 Σε αγιασμούς σχολικών μονάδων της Π.Ε. Φλώρινας παρευρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φλώρινας κ. Στέφανος Μπίρος τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου. Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Μπίρος επισκέφτηκε το 2ο Λύκειο Φλώρινας και το 2ο Γυμνάσιο Φλώρινας.
Βίντεο στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
https://www.youtube.com/watch?v=AD05QLqaPx4&feature=youtu.be




Επισκέψεις του Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Φλώρινας σε αγιασμούς σχολικών μονάδων της Π.Ε. Φλώρινας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
 Σε αγιασμούς σχολικών μονάδων της Π.Ε. Φλώρινας παρευρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φλώρινας κ. Στέφανος Μπίρος τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου. Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Μπίρος επισκέφτηκε το 2ο Λύκειο Φλώρινας και το 2ο Γυμνάσιο Φλώρινας.
Βίντεο στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
https://www.youtube.com/watch?v=AD05QLqaPx4&feature=youtu.be




Έκκληση για οικονομική ενίσχυση του 4 μηνών βρέφους από τη Φλώρινα που πάσχει από μεσοκοιλιακή επικοινωνία (μια τρύπα, ένα έλλειμμα σε ένα τοίχωμα της καρδιάς) απευθύνει η οικογένειά του. Σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς ο μικρούλης
επιβάλλεται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο.
Ο πατέρας, συνάδελφος και μέλος του Σωματείου Οδηγών, άνεργος αυτή τη στιγμή αδυνατεί να καλύψει τα έξοδα της επέμβασης και της νοσηλείας.
Ο μικρός χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας για να κάνει εγχείρηση καρδιάς  στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Πρόκειται για το πιο εξειδικευμένο κέντρο σε θέματα παιδικής καρδιοχειρουργικής στη χώρα.
Όποιος μπορεί να βοηθήσει από το υστέρημα του την οικογένεια για να γίνει καλά το παιδάκι, ο  λογαριασμός της ALPHA BANK είναι ο εξής: GR8901408550855002101135543 – όνομα δικαιούχου: ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΘΩΜΑΣ – ΧΑΪΔΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ. Το τηλέφωνο του πατέρα είναι : 6989567581.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΦ


Έκκληση του ΕΚΦ για βοήθεια σε βρέφος από τη Φλώρινα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Έκκληση για οικονομική ενίσχυση του 4 μηνών βρέφους από τη Φλώρινα που πάσχει από μεσοκοιλιακή επικοινωνία (μια τρύπα, ένα έλλειμμα σε ένα τοίχωμα της καρδιάς) απευθύνει η οικογένειά του. Σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς ο μικρούλης
επιβάλλεται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο.
Ο πατέρας, συνάδελφος και μέλος του Σωματείου Οδηγών, άνεργος αυτή τη στιγμή αδυνατεί να καλύψει τα έξοδα της επέμβασης και της νοσηλείας.
Ο μικρός χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας για να κάνει εγχείρηση καρδιάς  στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Πρόκειται για το πιο εξειδικευμένο κέντρο σε θέματα παιδικής καρδιοχειρουργικής στη χώρα.
Όποιος μπορεί να βοηθήσει από το υστέρημα του την οικογένεια για να γίνει καλά το παιδάκι, ο  λογαριασμός της ALPHA BANK είναι ο εξής: GR8901408550855002101135543 – όνομα δικαιούχου: ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΘΩΜΑΣ – ΧΑΪΔΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ. Το τηλέφωνο του πατέρα είναι : 6989567581.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΦ


Βοήθεια ζητάμε από μερικούς ευσυνείδητους συμπολίτες μας οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην υιοθεσία 11 μικρών κουταβιών, όπου το μόνο που θα επιθυμούσαν είναι μια φιλόξενη αγκαλιά μετά από τις τραγικές ώρες που ζήσανε στο βουνό το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου.
Το απόγευμα του Σαββάτου, εμείς, πηγαίνοντας προπόνηση με τα ποδήλατα, ακούσαμε από τον γκρεμό του βουνού το κλάμα ενός κουταβιού. Σταματήσαμε για να βοηθήσουμε το σκυλάκι που ήταν μπλεγμένο μέσα στα αγκάθια… γεμίζοντας και οι ίδιες με αυτά… και τελικά το διασώσαμε. Η ανευθυνότητα μερικών τελειώνει με την υπευθυνότητα και τη φιλευσπλαχνία κάποιων άλλων που δυστυχώς δεν δίνει μάθημα στους αναίσθητους. Το δράμα όμως δεν σταμάτησε εκεί… τότε άρχιζε. Ακούγαμε κι’ άλλες φωνούλες κουταβιών που υπήρχαν διάσπαρτα στο χώρο. Τρέχαμε από το ένα μέρος στο άλλο γεμίζοντας τις αγκαλιές μας με κουτάβια. Μαζέψαμε 7 στην αρχή. Αλλά το τραγικό έγινε όταν βρήκαμε μια σακούλα λίγα μέτρα μακρύτερα με 4 μικρά κουτάβια σχεδόν νεογέννητα. Δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε και μας πιάσανε τα κλάματα. Έτσι λοιπόν από εκεί που το μόνο πράγμα που κουβαλούσαμε ήταν τα μπουφάν μας… φτάσαμε στην πόλη με 11 κουταβάκια στα χέρια. Είχαμε ενώσει τα μπουφάν μας μεταξύ τους ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε μέσα τα κουτάβια και να περπατήσουμε 3χλμ κρατώντας η μία τα 2 ποδήλατα, η άλλη ένα ποδήλατο και η τρίτη τα σκυλάκια στα μπουφάν που τα είχε περάσει για διευκόλυνση γύρω από το λαιμό της.
Με αυτή την ιστορία θέλουμε να περάσουμε 3 μηνύματα:
υιοθεσίας. Δεν αγοράζω, υιοθετώ. Ώστε κάποτε αυτή η πόλη να μην έχει αδέσποτα. Νομίζεται πως δεν γίνεται; Κι όμως δεν είναι ανέφικτο. Στις πολιτισμένες χώρες αυτό το πρόβλημα το έχουν λύσει!
στείρωσης. Δεν εμβολιάζω μόνο, αλλά και στειρώνω. Άμα δεν είστε ικανοί να έχετε κουτάβια… στειρώστε το σκύλο σας. Άμα γεννήσει η σκυλίτσα της γειτονιάς, δεν θα πετάξετε τα σκυλάκια της στο ποτάμι ή στο βουνό… αυτό είναι απάνθρωπο. Θα βάλετε την σκυλίτσα στο πρόγραμμα στείρωσης αδέσποτων του δήμου.
παιδείας. Πρέπει κάποτε σε αυτή την κοινωνία να μην υπάρχουν κάφροι όπου δεν σκέφτονται το γενικό καλό αυτού του τόπου. Ακόμα και εμείς που είμαστε παιδιά έχουμε παιδεία και λογική σε κάποια θέματα.
Και να μην ξεχνάμε… τα ζώα έχουν ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!
Για πληροφορίες υιοθεσίας των κουταβιών καλέστε στο τηλέφωνο: 6987719779
Oι 3 αθλήτριες
Νεφέλη-Έλενα-Φλώρα


Ζητάμε μια αγκαλιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Βοήθεια ζητάμε από μερικούς ευσυνείδητους συμπολίτες μας οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην υιοθεσία 11 μικρών κουταβιών, όπου το μόνο που θα επιθυμούσαν είναι μια φιλόξενη αγκαλιά μετά από τις τραγικές ώρες που ζήσανε στο βουνό το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου.
Το απόγευμα του Σαββάτου, εμείς, πηγαίνοντας προπόνηση με τα ποδήλατα, ακούσαμε από τον γκρεμό του βουνού το κλάμα ενός κουταβιού. Σταματήσαμε για να βοηθήσουμε το σκυλάκι που ήταν μπλεγμένο μέσα στα αγκάθια… γεμίζοντας και οι ίδιες με αυτά… και τελικά το διασώσαμε. Η ανευθυνότητα μερικών τελειώνει με την υπευθυνότητα και τη φιλευσπλαχνία κάποιων άλλων που δυστυχώς δεν δίνει μάθημα στους αναίσθητους. Το δράμα όμως δεν σταμάτησε εκεί… τότε άρχιζε. Ακούγαμε κι’ άλλες φωνούλες κουταβιών που υπήρχαν διάσπαρτα στο χώρο. Τρέχαμε από το ένα μέρος στο άλλο γεμίζοντας τις αγκαλιές μας με κουτάβια. Μαζέψαμε 7 στην αρχή. Αλλά το τραγικό έγινε όταν βρήκαμε μια σακούλα λίγα μέτρα μακρύτερα με 4 μικρά κουτάβια σχεδόν νεογέννητα. Δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε και μας πιάσανε τα κλάματα. Έτσι λοιπόν από εκεί που το μόνο πράγμα που κουβαλούσαμε ήταν τα μπουφάν μας… φτάσαμε στην πόλη με 11 κουταβάκια στα χέρια. Είχαμε ενώσει τα μπουφάν μας μεταξύ τους ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε μέσα τα κουτάβια και να περπατήσουμε 3χλμ κρατώντας η μία τα 2 ποδήλατα, η άλλη ένα ποδήλατο και η τρίτη τα σκυλάκια στα μπουφάν που τα είχε περάσει για διευκόλυνση γύρω από το λαιμό της.
Με αυτή την ιστορία θέλουμε να περάσουμε 3 μηνύματα:
υιοθεσίας. Δεν αγοράζω, υιοθετώ. Ώστε κάποτε αυτή η πόλη να μην έχει αδέσποτα. Νομίζεται πως δεν γίνεται; Κι όμως δεν είναι ανέφικτο. Στις πολιτισμένες χώρες αυτό το πρόβλημα το έχουν λύσει!
στείρωσης. Δεν εμβολιάζω μόνο, αλλά και στειρώνω. Άμα δεν είστε ικανοί να έχετε κουτάβια… στειρώστε το σκύλο σας. Άμα γεννήσει η σκυλίτσα της γειτονιάς, δεν θα πετάξετε τα σκυλάκια της στο ποτάμι ή στο βουνό… αυτό είναι απάνθρωπο. Θα βάλετε την σκυλίτσα στο πρόγραμμα στείρωσης αδέσποτων του δήμου.
παιδείας. Πρέπει κάποτε σε αυτή την κοινωνία να μην υπάρχουν κάφροι όπου δεν σκέφτονται το γενικό καλό αυτού του τόπου. Ακόμα και εμείς που είμαστε παιδιά έχουμε παιδεία και λογική σε κάποια θέματα.
Και να μην ξεχνάμε… τα ζώα έχουν ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!
Για πληροφορίες υιοθεσίας των κουταβιών καλέστε στο τηλέφωνο: 6987719779
Oι 3 αθλήτριες
Νεφέλη-Έλενα-Φλώρα


 Τη Δευτέρα, 09 Σεπτεμβρίου 2017, και ώρα 09.30 πμ., στον αύλειο χώρο του 1ου και 2ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας πραγματοποιήθηκε με αφορμή την έναρξη του σχολικού έτους 2017-2018 ο καθιερωμένος αγιασμός των μαθητών και των εκπαιδευτικών του 1ου, 2ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας και του 1ου, 2ου και 9ου Νηπιαγωγείου Φλώρινας.
        Από το πρωί συγκεντρώθηκαν οι μαθητές και μαθήτριες συνοδευόμενοι από τους γονείς και τους κηδεμόνες τους και πλημμύρισαν με χαρούμενες φωνές τους χώρους των συστεγαζόμενων Σχολείων.
        Τον αγιασμό τέλεσε ο π. Αναστάσιος Γκερτσάκης, ο οποίος ανάγνωσε και την ευχετήρια εγκύκλιο του Σεβ. Μητροπολίτη Φλώρινας, Πρεσπών και Εορδαίας, κ. Θεόκλητου,  συνοδευόμενος από τον ιεροψάλτη, κ. Μιχαήλ Τοπάλτση.
        Στον Αγιασμό παραβρέθηκαν και απηύθυναν χαιρετισμό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Σέλτσας και η Σχολική Σύμβουλος της 1ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Φλώρινας, κ. Όλγα Μούσιου Μυλωνά, οι οποίοι ευχήθηκαν καλή και δημιουργική χρονιά για όλους. Στη συνέχεια, οι Διευθυντές των Σχολικών μονάδων χαιρέτησαν τους παρευρισκόμενους και κατέθεσαν τον προγραμματισμό λειτουργίας της πρώτης εβδομάδας.
Ευχόμαστε ολόψυχα σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς μια ευχάριστη και παραγωγική χρονιά, αποδοτική και καρποφόρα! Με δύναμη και αισιοδοξία, ώστε να ανταποκριθούμε όλοι με επιτυχία στο έργο μας!
Καλή σχολική χρονιά!










Αγιασμός των Σχολικών Μονάδων 1ου, 2ου Δημοτικού Σχολείου και 1ου, 2ου και 9ου Νηπιαγωγείου Φλώρινας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
 Τη Δευτέρα, 09 Σεπτεμβρίου 2017, και ώρα 09.30 πμ., στον αύλειο χώρο του 1ου και 2ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας πραγματοποιήθηκε με αφορμή την έναρξη του σχολικού έτους 2017-2018 ο καθιερωμένος αγιασμός των μαθητών και των εκπαιδευτικών του 1ου, 2ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας και του 1ου, 2ου και 9ου Νηπιαγωγείου Φλώρινας.
        Από το πρωί συγκεντρώθηκαν οι μαθητές και μαθήτριες συνοδευόμενοι από τους γονείς και τους κηδεμόνες τους και πλημμύρισαν με χαρούμενες φωνές τους χώρους των συστεγαζόμενων Σχολείων.
        Τον αγιασμό τέλεσε ο π. Αναστάσιος Γκερτσάκης, ο οποίος ανάγνωσε και την ευχετήρια εγκύκλιο του Σεβ. Μητροπολίτη Φλώρινας, Πρεσπών και Εορδαίας, κ. Θεόκλητου,  συνοδευόμενος από τον ιεροψάλτη, κ. Μιχαήλ Τοπάλτση.
        Στον Αγιασμό παραβρέθηκαν και απηύθυναν χαιρετισμό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Σέλτσας και η Σχολική Σύμβουλος της 1ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Φλώρινας, κ. Όλγα Μούσιου Μυλωνά, οι οποίοι ευχήθηκαν καλή και δημιουργική χρονιά για όλους. Στη συνέχεια, οι Διευθυντές των Σχολικών μονάδων χαιρέτησαν τους παρευρισκόμενους και κατέθεσαν τον προγραμματισμό λειτουργίας της πρώτης εβδομάδας.
Ευχόμαστε ολόψυχα σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς μια ευχάριστη και παραγωγική χρονιά, αποδοτική και καρποφόρα! Με δύναμη και αισιοδοξία, ώστε να ανταποκριθούμε όλοι με επιτυχία στο έργο μας!
Καλή σχολική χρονιά!










Καθ. Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη
Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής
www.biopolitics.gr
Είμαστε μόνο μία κουκίδα στο σύμπαν και παρά ταύτα συνεχίζουμε να διαιρούμε τον πλανήτη μας σε όλο και μικρότερα κομμάτια. Όμως, οι μεγαλύτερες απειλές για την ανθρωπότητα είναι κοινές για όλους, όπως η κλιματική αλλαγή, η καταστροφή των φυσικών πόρων, η λειψυδρία, η φτώχεια, οι αρρώστιες. Ο αγώνας για την προστασία του βίου και όχι για την επίδειξη δύναμης χρειάζεται να αποτελέσει προτεραιότητα για την άμυνα κάθε έθνους, για την αποκατάσταση των εδαφών από τα τοξικά απόβλητα, για τον καθαρισμό των ωκεανών και την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, για τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις πόλεις, για την προστασία των υδάτινων πόρων, καθώς και της καλλιεργήσιμης γης που κινδυνεύει από την ερημοποίηση.
Λιγότερο οξυγόνο και επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής από τις πυρκαγιές
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού Συστήματος Δασικών Πυρκαγιών, οι πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού έχουν καταστρέψει περισσότερα από 150.440 στρέμματα δασικών εκτάσεων σε όλη την επικράτεια, με κύριες πληγείσες περιοχές την Αττική, την Δυτική Πελοπόννησο, τα Κύθηρα και τη Ζάκυνθο. Σ’ ένα τυπικό μεσογειακό δασικό οικοσύστημα, η καταστροφή αυτή αντιστοιχεί σε απώλεια περίπου 4.950.000 δέντρων.
Αυτό σημαίνει ότι με τις φετινές πυρκαγιές χάθηκαν 495.000 τόνοι παραγόμενου οξυγόνου, ποσότητα αντίστοιχη με το οξυγόνο που χρειάζονται περίπου 668.000 άτομα τον χρόνο, ζημιά ανυπολόγιστης αξίας για τον βίο. Παράλληλα, οι πυρκαγιές εκτόξευσαν την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα, γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει σε περαιτέρω άνοδο των ήδη υψηλών θερμοκρασιών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά και σε επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Έρευνες έχουν καταδείξει ότι η ετήσια ποσότητα CO2 που εκλύεται από τις δασικές πυρκαγιές παγκοσμίως, αντιστοιχεί στο 50% του συνόλου των εκπομπών CO2. Η καταστροφή από τις δασικές πυρκαγιές έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την οικονομία, το περιβάλλον, για την ίδια τη ζωή μας. Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες, αφού επηρεάζουν όχι μόνο το φυσικό περιβάλλον, αλλά και την οικονομία, την κοινωνία και τον άνθρωπο.
Δάσος – η σπονδυλική στήλη του περιβάλλοντος
Το δάσος αποτελεί τη σπονδυλική στήλη του φυσικού περιβάλλοντος και βελτιώνει την ποιότητα ζωής όλων. Ένα στρέμμα δάσους απορροφά σε ένα χρόνο 400 κιλά CO2 και το μετατρέπει σε οξυγόνο, ενώ ένα στρέμμα πευκοδάσους μπορεί να συγκρατήσει 3.200 κιλά στερεών σωματιδίων (σκόνης).
Το δάσος επίσης μειώνει τους θορύβους και αμβλύνει τις ακραίες θερμοκρασίες. Περιορίζει την ένταση των ανέμων, αυξάνει τη βροχόπτωση και προφυλάσσει το έδαφος από τις ραγδαίες βροχοπτώσεις, αποτρέποντας έτσι την διάβρωση και την πρόκληση πλημμυρών. Διατηρώντας την υγρασία του εδάφους, χαρίζει περισσότερη βλάστηση και δροσιά το καλοκαίρι. Αποτελεί καταφύγιο άγριας πανίδας και υποστηρίζει εκατοντάδες είδη χλωρίδας.
Παράλληλα το δάσος, προσφέρει ευκαιρίες ψυχαγωγίας εξασφαλίζοντας πνευματική, ψυχική και σωματική υγεία. Στο δάσος ο άνθρωπος μπορεί να διασκεδάσει στη φύση, να ηρεμήσει, να περπατήσει και να ασκηθεί, απολαμβάνοντας την ομορφιά του τοπίου και το πλούσιο οξυγόνο. Το δάσος, θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη μείωση της ανεργίας, αφού προσφέρει πολλές δυνατότητες για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Άμυνα για τη διάσωση του βίου
Οι πολίτες χρειάζεται επίσης να κινητοποιηθούν σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. Η αναδάσωση πρέπει να αποκτήσει χαρακτήρα εθνικό και να γίνεται οργανωμένα και με την συμμετοχή όλων. Η στρατιωτική τεχνολογία (συμπεριλαμβανομένων των δορυφόρων) προσφέρει αμέτρητες νέες δυνατότητες και τα σύγχρονα μέσα μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη και την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Ο εναέριος αμυντικός εξοπλισμός (drones, ελικόπτερα, στρατιωτικά αεροπλάνα) αλλά και τα επίγεια (άρματα μάχης) και τα θαλάσσια (υδροφόρα σκάφη) μέσα, πρέπει να κινητοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν σε προγράμματα για την προστασία του δασικού μας πλούτου. Η πολιτεία θα έπρεπε να αναγνωρίζει κάθε πολίτη όταν προβαίνει σε δενδροφύτευση άνω των εκατό δέντρων, ενώ κίνητρα (υπό τη μορφή φοροελαφρύνσεων ή άλλων οικονομικών οφελών) πρέπει να δοθούν και στις επιχειρήσεις, οι οποίες συμβάλλουν είτε με χρήματα είτε με ανθρώπινο δυναμικό σε σημαντικά έργα αναδάσωσης.
Μόνο με την επαγρύπνηση και τη συμβολή όλων μας στις προσπάθειες για τη μείωση των κινδύνων, θα μπορέσουμε να περιορίσουμε τις καταστροφές. Ο βίος είναι ο πλούτος της ανθρωπότητας. Άμυνα δεν είναι μόνο η φύλαξη των συνόρων. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι συμπεριλαμβάνει κάθε απειλή για τη ζωή και την υγεία των πολιτών. Ας αμυνθούμε όλοι για να εξασφαλίσουμε την συνέχιση της ζωής στον πλανήτη μας.

Προστασία από τις πυρκαγιές – Άμυνα για τον βίο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Καθ. Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη
Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής
www.biopolitics.gr
Είμαστε μόνο μία κουκίδα στο σύμπαν και παρά ταύτα συνεχίζουμε να διαιρούμε τον πλανήτη μας σε όλο και μικρότερα κομμάτια. Όμως, οι μεγαλύτερες απειλές για την ανθρωπότητα είναι κοινές για όλους, όπως η κλιματική αλλαγή, η καταστροφή των φυσικών πόρων, η λειψυδρία, η φτώχεια, οι αρρώστιες. Ο αγώνας για την προστασία του βίου και όχι για την επίδειξη δύναμης χρειάζεται να αποτελέσει προτεραιότητα για την άμυνα κάθε έθνους, για την αποκατάσταση των εδαφών από τα τοξικά απόβλητα, για τον καθαρισμό των ωκεανών και την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, για τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις πόλεις, για την προστασία των υδάτινων πόρων, καθώς και της καλλιεργήσιμης γης που κινδυνεύει από την ερημοποίηση.
Λιγότερο οξυγόνο και επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής από τις πυρκαγιές
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού Συστήματος Δασικών Πυρκαγιών, οι πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού έχουν καταστρέψει περισσότερα από 150.440 στρέμματα δασικών εκτάσεων σε όλη την επικράτεια, με κύριες πληγείσες περιοχές την Αττική, την Δυτική Πελοπόννησο, τα Κύθηρα και τη Ζάκυνθο. Σ’ ένα τυπικό μεσογειακό δασικό οικοσύστημα, η καταστροφή αυτή αντιστοιχεί σε απώλεια περίπου 4.950.000 δέντρων.
Αυτό σημαίνει ότι με τις φετινές πυρκαγιές χάθηκαν 495.000 τόνοι παραγόμενου οξυγόνου, ποσότητα αντίστοιχη με το οξυγόνο που χρειάζονται περίπου 668.000 άτομα τον χρόνο, ζημιά ανυπολόγιστης αξίας για τον βίο. Παράλληλα, οι πυρκαγιές εκτόξευσαν την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα, γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει σε περαιτέρω άνοδο των ήδη υψηλών θερμοκρασιών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά και σε επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Έρευνες έχουν καταδείξει ότι η ετήσια ποσότητα CO2 που εκλύεται από τις δασικές πυρκαγιές παγκοσμίως, αντιστοιχεί στο 50% του συνόλου των εκπομπών CO2. Η καταστροφή από τις δασικές πυρκαγιές έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την οικονομία, το περιβάλλον, για την ίδια τη ζωή μας. Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες, αφού επηρεάζουν όχι μόνο το φυσικό περιβάλλον, αλλά και την οικονομία, την κοινωνία και τον άνθρωπο.
Δάσος – η σπονδυλική στήλη του περιβάλλοντος
Το δάσος αποτελεί τη σπονδυλική στήλη του φυσικού περιβάλλοντος και βελτιώνει την ποιότητα ζωής όλων. Ένα στρέμμα δάσους απορροφά σε ένα χρόνο 400 κιλά CO2 και το μετατρέπει σε οξυγόνο, ενώ ένα στρέμμα πευκοδάσους μπορεί να συγκρατήσει 3.200 κιλά στερεών σωματιδίων (σκόνης).
Το δάσος επίσης μειώνει τους θορύβους και αμβλύνει τις ακραίες θερμοκρασίες. Περιορίζει την ένταση των ανέμων, αυξάνει τη βροχόπτωση και προφυλάσσει το έδαφος από τις ραγδαίες βροχοπτώσεις, αποτρέποντας έτσι την διάβρωση και την πρόκληση πλημμυρών. Διατηρώντας την υγρασία του εδάφους, χαρίζει περισσότερη βλάστηση και δροσιά το καλοκαίρι. Αποτελεί καταφύγιο άγριας πανίδας και υποστηρίζει εκατοντάδες είδη χλωρίδας.
Παράλληλα το δάσος, προσφέρει ευκαιρίες ψυχαγωγίας εξασφαλίζοντας πνευματική, ψυχική και σωματική υγεία. Στο δάσος ο άνθρωπος μπορεί να διασκεδάσει στη φύση, να ηρεμήσει, να περπατήσει και να ασκηθεί, απολαμβάνοντας την ομορφιά του τοπίου και το πλούσιο οξυγόνο. Το δάσος, θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη μείωση της ανεργίας, αφού προσφέρει πολλές δυνατότητες για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Άμυνα για τη διάσωση του βίου
Οι πολίτες χρειάζεται επίσης να κινητοποιηθούν σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. Η αναδάσωση πρέπει να αποκτήσει χαρακτήρα εθνικό και να γίνεται οργανωμένα και με την συμμετοχή όλων. Η στρατιωτική τεχνολογία (συμπεριλαμβανομένων των δορυφόρων) προσφέρει αμέτρητες νέες δυνατότητες και τα σύγχρονα μέσα μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη και την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Ο εναέριος αμυντικός εξοπλισμός (drones, ελικόπτερα, στρατιωτικά αεροπλάνα) αλλά και τα επίγεια (άρματα μάχης) και τα θαλάσσια (υδροφόρα σκάφη) μέσα, πρέπει να κινητοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν σε προγράμματα για την προστασία του δασικού μας πλούτου. Η πολιτεία θα έπρεπε να αναγνωρίζει κάθε πολίτη όταν προβαίνει σε δενδροφύτευση άνω των εκατό δέντρων, ενώ κίνητρα (υπό τη μορφή φοροελαφρύνσεων ή άλλων οικονομικών οφελών) πρέπει να δοθούν και στις επιχειρήσεις, οι οποίες συμβάλλουν είτε με χρήματα είτε με ανθρώπινο δυναμικό σε σημαντικά έργα αναδάσωσης.
Μόνο με την επαγρύπνηση και τη συμβολή όλων μας στις προσπάθειες για τη μείωση των κινδύνων, θα μπορέσουμε να περιορίσουμε τις καταστροφές. Ο βίος είναι ο πλούτος της ανθρωπότητας. Άμυνα δεν είναι μόνο η φύλαξη των συνόρων. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι συμπεριλαμβάνει κάθε απειλή για τη ζωή και την υγεία των πολιτών. Ας αμυνθούμε όλοι για να εξασφαλίσουμε την συνέχιση της ζωής στον πλανήτη μας.

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

 Στους αγιασμούς του 13ου Δημοτικού Σχολείου και του 1ου ΕΠΑΛ Κοζάνης βρέθηκε το πρωί της Δευτέρας ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης για την έναρξη της νέας χρονιάς.
Μέσα σε ένα χρόνο οι μαθητές του 13ου Δημοτικού θα έχουν τις αίθουσες που τους αξίζουν
Απευθυνόμενος στα παιδιά, στους γονείς και στους δασκάλους του 13ου Δημοτικού Σχολείου, ο Θ. Καρυπίδης δήλωσε:
«Μια νέα σχολική χρονιά συμβολίζει την ελπίδα. Σταθερή ελπίδα μας είναι τα νέα παιδιά που με την καθαρή ματιά τους μας δίνουν τη δύναμη και την ώθηση να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο. Καλύτερος γίνεται ένας τόπος, όταν καλυτερεύουν οι άνθρωποί του. Όλα τα σχολεία μας είναι σε απόλυτη ετοιμότητα με καθηγητές και δασκάλους στη θέση τους. Αυτό που δεν πρέπει να λείπει είναι η δίψα για μάθηση. Είναι πολύ σημαντικό να συνεργάζεστε με δασκάλους και γονείς, ώστε όλοι να μπορέσουμε να επιτύχουμε  το στόχο που είναι η γνώση για ένα καλύτερο αύριο».
Σε ότι αφορά στην  επίλυση του στεγαστικού προβλήματος του 13ου Δημοτικού Σχολείου,  ο Θ. Καρυπίδης τόνισε ότι «καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να ικανοποιήσουμε το δίκαιο αίτημα και να κάνουμε τις απαιτούμενες παρεμβάσεις, ώστε να αυξήσουμε τους ζωτικούς χώρους και να διορθώσουμε αυτό το λάθος που έχει γίνει. Θα διαθέσουμε πόρους από οποιοδήποτε χρηματοδοτικό εργαλείο». Όπως πρόσθεσε ο Περιφερειάρχης, αναζητώντας με την κατεύθυνση των υπηρεσιών και του δήμου τις καλύτερες επιλογές, δόθηκαν οι εγκρίσεις από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και έχουν προχωρήσει οι μελέτες, ώστε «μέσα σε ένα χρόνο το έργο θα κατασκευαστεί για να έχετε τις αίθουσες που σας αξίζουν».
Να συμβιβαστείτε με τη γνώση, αλλά να είστε ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί με το άδικο, πρότρεψε τους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ ο Περιφερειάρχης
Να είναι ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί με το άδικο προέτρεψε τους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ ο Περιφερειάρχης. «Να συμβιβαστείτε με τη γνώση, αλλά να είστε ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί με το άδικο.  Εδώ που είστε κοιτάξτε να μάθετε, ώστε να έχετε μια ζωή που σας αρμόζει. Τα προηγούμενα χρόνια δομήσαμε ένα κράτους άδικου. Φέτος, η πολιτεία έπραξε το καθήκον της, ώστε να είστε ίσοι μεταξύ ίσων και όχι πρώτοι μεταξύ των πρώτων».
Στους αγιασμούς σχολείων βρέθηκε ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας.
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θ. Καρυπίδης στον αγιασμό στο 1ο ΕΠΑΛ Κοζάνης
https://www.youtube.com/watch?v=AUrWV1NwPJ0
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θ. Καρυπίδης στον αγιασμό στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Κοζάνης
https://www.youtube.com/watch?v=CxFM4_GjdtY






Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας στα σχολεία για την έναρξη της νέας χρονιάς

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
 Στους αγιασμούς του 13ου Δημοτικού Σχολείου και του 1ου ΕΠΑΛ Κοζάνης βρέθηκε το πρωί της Δευτέρας ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρυπίδης για την έναρξη της νέας χρονιάς.
Μέσα σε ένα χρόνο οι μαθητές του 13ου Δημοτικού θα έχουν τις αίθουσες που τους αξίζουν
Απευθυνόμενος στα παιδιά, στους γονείς και στους δασκάλους του 13ου Δημοτικού Σχολείου, ο Θ. Καρυπίδης δήλωσε:
«Μια νέα σχολική χρονιά συμβολίζει την ελπίδα. Σταθερή ελπίδα μας είναι τα νέα παιδιά που με την καθαρή ματιά τους μας δίνουν τη δύναμη και την ώθηση να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο. Καλύτερος γίνεται ένας τόπος, όταν καλυτερεύουν οι άνθρωποί του. Όλα τα σχολεία μας είναι σε απόλυτη ετοιμότητα με καθηγητές και δασκάλους στη θέση τους. Αυτό που δεν πρέπει να λείπει είναι η δίψα για μάθηση. Είναι πολύ σημαντικό να συνεργάζεστε με δασκάλους και γονείς, ώστε όλοι να μπορέσουμε να επιτύχουμε  το στόχο που είναι η γνώση για ένα καλύτερο αύριο».
Σε ότι αφορά στην  επίλυση του στεγαστικού προβλήματος του 13ου Δημοτικού Σχολείου,  ο Θ. Καρυπίδης τόνισε ότι «καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να ικανοποιήσουμε το δίκαιο αίτημα και να κάνουμε τις απαιτούμενες παρεμβάσεις, ώστε να αυξήσουμε τους ζωτικούς χώρους και να διορθώσουμε αυτό το λάθος που έχει γίνει. Θα διαθέσουμε πόρους από οποιοδήποτε χρηματοδοτικό εργαλείο». Όπως πρόσθεσε ο Περιφερειάρχης, αναζητώντας με την κατεύθυνση των υπηρεσιών και του δήμου τις καλύτερες επιλογές, δόθηκαν οι εγκρίσεις από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και έχουν προχωρήσει οι μελέτες, ώστε «μέσα σε ένα χρόνο το έργο θα κατασκευαστεί για να έχετε τις αίθουσες που σας αξίζουν».
Να συμβιβαστείτε με τη γνώση, αλλά να είστε ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί με το άδικο, πρότρεψε τους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ ο Περιφερειάρχης
Να είναι ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί με το άδικο προέτρεψε τους μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ ο Περιφερειάρχης. «Να συμβιβαστείτε με τη γνώση, αλλά να είστε ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί με το άδικο.  Εδώ που είστε κοιτάξτε να μάθετε, ώστε να έχετε μια ζωή που σας αρμόζει. Τα προηγούμενα χρόνια δομήσαμε ένα κράτους άδικου. Φέτος, η πολιτεία έπραξε το καθήκον της, ώστε να είστε ίσοι μεταξύ ίσων και όχι πρώτοι μεταξύ των πρώτων».
Στους αγιασμούς σχολείων βρέθηκε ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας.
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θ. Καρυπίδης στον αγιασμό στο 1ο ΕΠΑΛ Κοζάνης
https://www.youtube.com/watch?v=AUrWV1NwPJ0
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θ. Καρυπίδης στον αγιασμό στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Κοζάνης
https://www.youtube.com/watch?v=CxFM4_GjdtY






Το ΔΣ του Συλλόγου Δημοσίων Υπαλλήλων της ΠΕ Φλώρινας, εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του, για την εκδημία του συναδέλφου Νεδέλκου Τραϊανού , υπαλλήλου της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής .  
Τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Το ΔΣ του Συλλόγου


Συλλυπητήριο μήνυμα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το ΔΣ του Συλλόγου Δημοσίων Υπαλλήλων της ΠΕ Φλώρινας, εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του, για την εκδημία του συναδέλφου Νεδέλκου Τραϊανού , υπαλλήλου της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής .  
Τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Το ΔΣ του Συλλόγου


Με αφορμή την έναρξη του νέου σχολικού έτους, εύχομαι ολόψυχα στους μαθητές όλων των σχολικών βαθμίδων μια καλή και παραγωγική σχολική χρονιά!
Η σημερινή μέρα αποτελεί για σας ένα νέο ξεκίνημα, γεμάτο στόχους, όνειρα και προσδοκίες. Είναι η αφετηρία ενός ταξιδιού στον συναρπαστικό μα και δύσκολο και απαιτητικό κόσμο της γνώσης. Φροντίστε να αξιοποιήσετε τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά σας και να οπλιστείτε με τα κατάλληλα εφόδια, ώστε να ανταποκριθείτε με επιτυχία στις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες και προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.
Θα ήθελα επίσης να απευθύνω τις θερμότερες ευχές μου στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, με την ελπίδα η νέα χρονιά να είναι δημιουργική και να φέρει στη Φλώρινα πολλές νέες επιτυχίες.
Ως περιφερειακή αρχή, αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας, θα κάνουμε ότι είναι δυνατό για να δημιουργήσουμε το πλαίσιο εκείνο που θα επιτρέψει στα παιδιά και τους καθηγητές να παραμείνουν προσηλωμένοι στο έργο τους. 
Καλή και δημιουργική σχολική χρονιά!
Καλή δύναμη και καλή πρόοδο σε όλους!
Ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας
Στέφανος Μπίρος


Μήνυμα Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Φλώρινας για τη νέα σχολική χρονιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Με αφορμή την έναρξη του νέου σχολικού έτους, εύχομαι ολόψυχα στους μαθητές όλων των σχολικών βαθμίδων μια καλή και παραγωγική σχολική χρονιά!
Η σημερινή μέρα αποτελεί για σας ένα νέο ξεκίνημα, γεμάτο στόχους, όνειρα και προσδοκίες. Είναι η αφετηρία ενός ταξιδιού στον συναρπαστικό μα και δύσκολο και απαιτητικό κόσμο της γνώσης. Φροντίστε να αξιοποιήσετε τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά σας και να οπλιστείτε με τα κατάλληλα εφόδια, ώστε να ανταποκριθείτε με επιτυχία στις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες και προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.
Θα ήθελα επίσης να απευθύνω τις θερμότερες ευχές μου στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, με την ελπίδα η νέα χρονιά να είναι δημιουργική και να φέρει στη Φλώρινα πολλές νέες επιτυχίες.
Ως περιφερειακή αρχή, αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας, θα κάνουμε ότι είναι δυνατό για να δημιουργήσουμε το πλαίσιο εκείνο που θα επιτρέψει στα παιδιά και τους καθηγητές να παραμείνουν προσηλωμένοι στο έργο τους. 
Καλή και δημιουργική σχολική χρονιά!
Καλή δύναμη και καλή πρόοδο σε όλους!
Ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας
Στέφανος Μπίρος


Αγαπητοί μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς και κηδεμόνες,
Με αφορμή το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε σας, που αποτελείτε τους πρωταγωνιστές στην εκπαιδευτική διαδικασία και να ευχηθώ οι προσπάθειες και οι στόχοι σας για το νέο σχολικό έτος που μόλις αρχίζει να ευοδωθούν με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Το σχολείο αποτελούσε ανέκαθεν τον βασικότερο δρόμο προς τη γνώση, την καλλιέργεια  της ψυχής και της προσωπικότητας των ανθρώπων καθώς και της υλοποίησης των προσδοκιών και των ονείρων για την πρόοδο όλων των λαών. Απαιτεί ευαισθησία, σεβασμό και κυρίως μεγάλη προσπάθεια για να αποδώσει με ασφάλεια τους καρπούς του.
Η κρίση αξιών ιδιαίτερα στην εποχή μας, έχει επηρεάσει και τη  σχολική κοινότητα. Η πολιτεία οφείλει να συμβάλει στη διαμόρφωση ελπιδοφόρων συνθηκών για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, αφού κυρίως, μέσα από την εκπαίδευση  διαμορφώνεται η προσωπικότητα, αποκτώνται γνώσεις, αρχές και αξίες που θα σας βοηθήσουν να πορευθείτε και να ανταποκριθείτε στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε  ότι η επένδυση στη γνώση είναι επένδυση στο μέλλον.
Στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της Διεύθυνσής μας, η φροντίδα μας θα είναι συνεχής για τη δημιουργία ενός σχολικού περιβάλλοντος που θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων και επιδιώξεών σας.
Στους εκπαιδευτικούς και σ’ όλους τους γονείς εύχομαι να συνεχίζουν να αποτελούν το άοκνο στήριγμα και πρότυπο ζωής για τα παιδιά μας, ώστε με υπομονή και επιμονή να καλλιεργήσουν σ΄αυτά τις αξίες της μάθησης, της αλληλεγγύης και της δύναμης του χαρακτήρα.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους!
Με εκτίμηση
Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας
Ιωάννου Παύλος

«Μήνυμα για την έναρξη των μαθημάτων της νέας σχολικής χρονιάς»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αγαπητοί μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς και κηδεμόνες,
Με αφορμή το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε σας, που αποτελείτε τους πρωταγωνιστές στην εκπαιδευτική διαδικασία και να ευχηθώ οι προσπάθειες και οι στόχοι σας για το νέο σχολικό έτος που μόλις αρχίζει να ευοδωθούν με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Το σχολείο αποτελούσε ανέκαθεν τον βασικότερο δρόμο προς τη γνώση, την καλλιέργεια  της ψυχής και της προσωπικότητας των ανθρώπων καθώς και της υλοποίησης των προσδοκιών και των ονείρων για την πρόοδο όλων των λαών. Απαιτεί ευαισθησία, σεβασμό και κυρίως μεγάλη προσπάθεια για να αποδώσει με ασφάλεια τους καρπούς του.
Η κρίση αξιών ιδιαίτερα στην εποχή μας, έχει επηρεάσει και τη  σχολική κοινότητα. Η πολιτεία οφείλει να συμβάλει στη διαμόρφωση ελπιδοφόρων συνθηκών για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, αφού κυρίως, μέσα από την εκπαίδευση  διαμορφώνεται η προσωπικότητα, αποκτώνται γνώσεις, αρχές και αξίες που θα σας βοηθήσουν να πορευθείτε και να ανταποκριθείτε στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε  ότι η επένδυση στη γνώση είναι επένδυση στο μέλλον.
Στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της Διεύθυνσής μας, η φροντίδα μας θα είναι συνεχής για τη δημιουργία ενός σχολικού περιβάλλοντος που θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων και επιδιώξεών σας.
Στους εκπαιδευτικούς και σ’ όλους τους γονείς εύχομαι να συνεχίζουν να αποτελούν το άοκνο στήριγμα και πρότυπο ζωής για τα παιδιά μας, ώστε με υπομονή και επιμονή να καλλιεργήσουν σ΄αυτά τις αξίες της μάθησης, της αλληλεγγύης και της δύναμης του χαρακτήρα.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους!
Με εκτίμηση
Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας
Ιωάννου Παύλος
Πέντε συναισθήματα έχουν μπει στο μικροσκόπιο της επιστήμης και θεωρείται ότι συγκαταλέγονται στους «βασικούς υπευθύνους» για τη δομή της κοινωνίας μας
Το ενδιαφέρον- η καλώς εννοούμενη περιέργεια και η φιλομάθεια (επάνω)- μας βοηθάει να ευδοκιμούμε και να αντιμετωπίζουμε χωρίς φόβο την πληθώρα των πληροφοριών που μας βομβαρδίζουν στον σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, δεν είναι ακόμη βέβαιο αν η ευγνωμοσύνη είναι έμφυτο συναίσθημα ή αν καλλιεργείται από τον κάθε πολιτισμό. Φαίνεται όμως ότι ενισχύει την κοινωνική αλληλεγγύη και δυναμώνει τη σχέση του ζευγαριού (αριστερά)
Αν κάνετε μια μικρή έρευνα στους φίλους σας, εγγυόμαστε ότι δεν θα διαπιστώσετε ομοφωνία. Οι ψυχολόγοι είναι ωστόσο κατηγορηματικοί: χαρά, λύπη, θυμός, φόβος, έκπληξη, αηδία.Αυτά είναι τα έξι βασικά συναισθήματα που, κυριολεκτικά, φαίνονται προς τα έξω, αυτά που όλοι οι άνθρωποι επιδεικνύουν με κάποιες χαρακτηριστικές εκφράσεις του προσώπου τους. Εδώ και περισσότερο από μισόν αιώνα αποτελούν το αντικείμενο επισταμένων ερευνών εξαιτίας, μεταξύ άλλων, του ρόλου που έχουν διαδραματίσει στην επιβίωση του είδους μας.
Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει.Οι πρόγονοί μας είχαν ίσως καθημερινά ανάγκη τον φόβο για να ξεφεύγουν από τα αρπακτικά, τον θυμό για να επιβάλλονται στους εχθρούς και την αηδία για να αποφεύγουν τις αρρώστιες. Σήμερα ο κόσμος είναι πιο εκλεπτυσμένος και άλλα συναισθήματα έρχονται στο προσκήνιο διεκδικώντας μια θέση δίπλα στα Εξι Βασικά. Οι υποψήφιοι είναι πολλοί. Η πλεονεξία, η αμηχανία, η πλήξη, η κατάθλιψη, η ζήλια και η αγάπη, για παράδειγμα, μπορούν να «συνοψίσουν» τη σύγχρονη εποχή. Υπάρχουν όμως και κάποια πιο «σκοτεινά» συναισθήματα τα οποία αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία. Σας παρουσιάζουμε πέντε από αυτά.
Ανάταση Αγκαλιάζοντας τον κόσμο.
Εν τω μέσω της αναταραχής της οικονομικής κρίσης στις αρχές του περασμένου έτους, η ομιλία της ορκωμοσίας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ήταν δυνατή και εμπνευσμένη. Κάποιοι οπαδοί του ένιωσαν δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια τους, ένα «τσίμπημα» στο πίσω μέρος του λαιμού και μια αίσθηση ζεστασιάς στο στήθος, σαν να άνοιγε για να αφήσει την αγάπη και την ελπίδα να ξεχειλίσουν. Αυτό είναι το συναίσθημα που ο Τζόναθαν Χέιντ του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια ονομάζει «ανάταση».
Η ανάταση φαίνεται να είναι ένα οικουμενικό συναίσθημα. Αν και ακόμη δεν έχει μελετηθεί στις σύγχρονες προεγγράμματες κοινωνίες (πολιτισμοί που δεν έχουν γραφή), έχει καταγραφεί σε ανθρώπους από την Ιαπωνία, την Ινδία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα παλαιστινιακά εδάφη. Αυτό την τοποθετεί στην ίδια βαθμίδα με τα Εξι Βασικά. Για να θεωρηθεί όμως βασικό συναίσθημα θα πρέπει να έχει έναν σκοπό. Αν θέλουν να εκπληρώνουν τον ρόλο τους ως βοηθήματα επιβίωσης, τα συναισθήματα θα πρέπει να ενεργοποιούν δραστηριότητες οι οποίες μας βοηθούν να ευδοκιμούμε. Τι εξυπηρετεί λοιπόν η ανάταση; Αρχικά ο Χέιντ νόμιζε ότι μας κάνει ευγενέστερους απέναντι στους άλλους. Τα πρώτα πειράματά του όμως δεν μπόρεσαν να στηρίξουν αυτή τη θεωρία.
Η επόμενη ιδέα του γεννήθηκε από το αίσθημα «πνιγμού» που ανέφεραν συχνά οι εθελοντές όταν περιέγραφαν αυτό το συναίσθημα. Αυτό υποδηλώνει εμπλοκή του πνευμονογαστρικού νεύρου, το οποίο ευθύνεται για τη διέγερση των μυών του λαιμού και του τραχήλου. Η ενεργοποίηση αυτού του νεύρου συνδέεται επίσης με την ορμόνη οξυτοκίνη, η οποία προκαλεί ζεστά, ήρεμα συναισθήματα- ακριβώς σαν αυτά που συνοδεύουν την ανάταση. Μήπως η οξυτοκίνη συνδέεται με την τελευταία; Κάνοντας έναν δεύτερο γύρο πειραμάτων ο Χέιντ και η φοιτήτριά του Τζένιφερ Σίλβερς απέδειξαν ότι το αίσθημα της ανάτασης συνδέεται με την έκκριση της οξυτοκίνης και κάνει τις μητέρες να αγκαλιάζουν περισσότερο τα παιδιά τους και να δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.
Η ανάταση εμπλέκεται λοιπόν με τη φυσιολογία και τα κίνητρα. Ωστόσο, αντίθετα από τα έξι βασικά συναισθήματα, δεν έχει μια εμφανή χαρακτηριστική έκφραση του προσώπου, κάτι το οποίο ίσως εξηγεί πώς διέφευγε τόσον καιρό από το «ραντάρ» των ερευνών. Αν προσέξετε τη γενικότερη εικόνα, ίσως μπορέσετε να παρατηρήσετε μιαν αμυδρή απάλυνση των χαρακτηριστικών, λέει ο κ. Χέιντ. Μερικές φορές τα φρύδια σηκώνονται σαν να είναι θλιμμένο το πρόσωπο.
Η ανάταση είναι επίσης σχετικά σπάνια. Οι περισσότεροι την αισθάνονται λιγότερο από μία φορά την εβδομάδα, αν και υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις από άτομο σε άτομο. Υπερέχει όμως σε σημασία. «Αν ζητήσετε από ανθρώπους να απαριθμήσουν τις πιο αγαπημένες εμπειρίες όλης της ζωής τους, οι στιγμές ανάτασης θα περιλαμβάνονται μάλλον στην πρώτη πεντάδα» εξηγεί ο Χέιντ. Επίσης, αν μπορούσαμε να κατευθύνουμε την ανάταση προς την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, θα μπορούσαμε να ενισχύσουμε ή να αποκαταστήσουμε τις προσωπικές σχέσεις, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία στον σύγχρονο κόσμο.
Ενδιαφέρον Περιέργεια, αρχή μαθήσεως.
«Κολλάζ» φωτογραφιών Αμερικανών ενώ παρακολουθούσαν την ομιλία της ορκωμοσίας του Μπαράκ Ομπάμα. Η ανάταση, λένε οι ψυχολόγοι, είναι ορατή στη γενικότερη έκφραση του προσώπου, σε μιαν απάλυνση των χαρακτηριστικών και- ενίοτε- σε ένα σμίξιμο των φρυδιών
Το κεφάλι σας γέρνει στο πλάι, η ομιλία σας γίνεται πιο γρήγορη και οι μύες στο μέτωπο και γύρω από τα μάτια συσπώνται καθώς αφοσιώνεστε στη μελέτη μιας σονάτας για φαγκότο, στην κατανόηση της θερμοδυναμικής του Σύμπαντος ή απλώς στο ξεφύλλισμα της συλλογής γραμματοσήμων σας. Το ενδιαφέρον είναι ίσως πιο δύσκολο να εντοπιστεί από τον φόβο ή τη χαρά, διαθέτει ωστόσο τουλάχιστον ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των βασικών συναισθημάτων: μια δική του έκφραση στο πρόσωπο.
Φαίνεται επίσης να έχει και έναν σκοπό. Ο Πολ Σίλβια, ψυχολόγος του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, πιστεύει ότι κινητοποιεί τους ανθρώπους προς τη μάθηση όχι για χρήματα, όχι για ένα διαγώνισμα, αλλά για αυτή καθαυτή την αύξηση των γνώσεών τους μόνο και μόνο επειδή το επιθυμούν.
Αυτό ίσως εξηγεί γιατί το ενδιαφέρον έχει ξεχωρίσει στον σύγχρονο κόσμο. Μπορεί να θεωρηθεί ένα αντιστάθμισμα στον φόβο και στο άγχος που περιβάλλει τις μη οικείες εμπειρίες. Χωρίς το ενδιαφέρον, θα αποφεύγαμε τα καινούργια ή πολύπλοκα πράγματα επειδή μας προκαλούν νευρικότητα.«Αυτό έχει νόημα αν σκεφτούμε με βάση την εξελικτική ιστορία,εφόσον οι άγνωστες καταστάσεις μπορεί συχνά να είναι επικίνδυνες»λέει ο κ. Σίλβια. «Στον σύγχρονο κόσμο όμως κάτι τέτοιο θα ήταν καταστρεπτικό γιατί δεν θα ανθούσαμε πνευματικά».
Ένα άλλο ισχυρό επιχείρημα υπέρ του ότι το ενδιαφέρον αξίζει να περάσει στην «ανώτερη» βαθμίδα είναι το γεγονός ότι μπορεί να οδηγήσει σε λάθη. Ενα κριτήριο που ορισμένοι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν για να ορίσουν ένα βασικό συναίσθημα είναι ότι θα πρέπει να συνδέεται με παρεκκλίσεις ή παθολογίες. Ο υπερβολικός φόβος, π.χ., προκαλεί πανικό ή χρόνιο άγχος. Κατά τον ίδιο τρόπο το υπερβολικό ενδιαφέρον οδηγεί σε επαναληπτικές και ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές.
Πού κατατάσσεται το ενδιαφέρον στη βαθμίδα των συναισθημάτων; Ως εκ φύσεως περίεργα πλάσματα, το νιώθουμε καθημερινά και αφιερώνουμε πολύ χρόνο και εγκεφαλική δραστηριότητα στα πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αυτό από μόνο του μπορεί να το αναγάγει σε ισχυρό συναισθηματικό παράγοντα. Η πραγματική ισχύς του ενδιαφέροντος όμως, σύμφωνα με τον Σίλβια, έγκειται στην ικανότητά του να μας κάνει να συγκεντρωνόμαστε στη φρενήρη ζωή μας χωρίς να αφήνουμε να μας συνθλίβει ο υπερβολικός φόρτος πληροφοριών. Αυτός είναι επίσης ένας λόγος για να προσπαθήσουμε να βρούμε τι είναι αυτό που το προκαλεί.
Ευγνωμοσύνη Χτίζει τις σχέσεις.
Η ευγνωμοσύνη έχει να διανύσει ακόμη πολύ δρόμο ώσπου να ικανοποιήσει τα αυστηρότερα κριτήρια των συναισθημάτων. Η έκφραση του προσώπου δεν έχει ακόμη εντοπιστεί, αν και είναι εύκολο να υποθέσουμε τι θα περιλαμβάνει- ένα χαμόγελο και μια κλίση της κεφαλής προς τα κάτω, ίσως. Επιπλέον δεν έχουν γίνει μελέτες σε μη δυτικές κοινωνίες. Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό, εφόσον η έκφραση της ευγνωμοσύνης ενδέχεται να έχει πολιτισμικές ρίζες. Οι καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν ευγνωμοσύνη οπωσδήποτε έχουν: οι σερβιτόροι στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν φεύγουν, π.χ., από δίπλα σας ώσπου να τους δώσετε φιλοδώρημα, ενώ στην Ιαπωνία θα τρέξουν πίσω σας καθώς φεύγετε για να σας επιστρέψουν τα παραπανίσια ψιλά που αφήσατε στο τραπέζι.
Όπως όλα τα συναισθήματα που αξίζουν την προσοχή μας όμως η ευγνωμοσύνη μάς κινητοποιεί: μας κάνει να θέλουμε να αναγνωρίσουμε και να ανταποδώσουμε την καλοσύνη ή μια ευγενική χειρονομία. Θα μπορούσε λοιπόν απλώς να διασφαλίζει έναν ανταλλακτικό μηχανισμό ανταπόδοσης, αλλά νέες έρευνες υποδηλώνουν ότι μάλλον υπάρχουν πολύ περισσότερα σε αυτήν. Η Σάρα Αλγκο του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας έχει διαπιστώσει ότι η ευγνωμοσύνη κάνει τα ζευγάρια που συμβιώνουν να νιώθουν περισσότερο συνδεδεμένα. Υποστηρίζει ότι οι πραγματικά ευγενικές χειρονομίες μάς κάνουν να εντοπίσουμε τα πρόσωπα που πραγματικά μας «κερδίζουν».
Η ευγνωμοσύνη αποτελεί ένα σήμα ότι θα πρέπει να τα γνωρίσουμε καλύτερα καθώς αυτά είναι πιο πιθανό να είναι στο πλευρό μας αν τα χρειαστούμε στο μέλλον. Οταν λοιπόν έχετε μια ερωτική σχέση, τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης χρησιμεύουν ως μια μικρή υπενθύμιση του πόσο σπουδαίος είναι ο/η σύντροφός σας. Μακροπρόθεσμα, λέει η κυρία Αλγκο, η ευγνωμοσύνη βοηθάει στην προώθηση ενός θετικού κύκλου ανταπόδοσης, προσφέροντας ικανοποίηση στη σχέση.
Αν η κυρία Αλγκο έχει δίκιο, η ευγνωμοσύνη έχει σημαντικά οφέλη στον σύγχρονο κόσμο. Οι υψηλής ποιότητας σχέσεις κάνουν καλό στην υγεία μας, τονίζει η συνάδελφός της Μπάρμπαρα Φρέντρικσον, η οποία υποστηρίζει επίσης ότι καλλιεργώντας την ευγνωμοσύνη μπορούμε να αυξήσουμε την κοινωνική αρμονία, να βελτιώσουμε τις επαγγελματικές σχέσεις, ίσως ακόμη και να μειώσουμε την εγκληματικότητα, τη ρύπανση και τη σπατάλη των πόρων.
Υπερηφάνεια Το συναίσθημα με τα δύο πρόσωπα.
Το ματαιόδοξο, αλαζονικό συναίσθημα της υπερηφάνειας έχει χαρακτηριστεί το πιο θανάσιμο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Παρ΄ όλα αυτά η υπερηφάνεια μπορεί να είναι και ευγενής. Ολοι γνωρίζουμε το ευχάριστο συναίσθημα ικανοποίησης, επιτυχίας και αυτεκτίμησης που έρχεται όταν έχουμε κάνει κάτι καλά, είτε αυτό είναι να επιτύχουμε μια προαγωγή είτε να φτιάξουμε κάτι ή να λύσουμε ένα δύσκολο σταυρόλεξο. Για τον λόγο αυτόν ηΤζέσικα Τρέισιτου Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά, μια από τις λίγες ψυχολόγους που εστιάζουν τις μελέτες τους στην υπερηφάνεια, κάνει τη διάκριση ανάμεσα σε «υβριστική υπερηφάνεια» και σε «αυθεντική υπερηφάνεια».
Η υπερηφάνεια μπορεί να εκδηλωθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους αλλά, όπως λέει η κυρία Τρέισι, δεν μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε από την εξωτερική εμφάνισή τους. Και οι δύο τύποι κάνουν τους ανθρώπους να γέρνουν το κεφάλι προς τα πίσω, να απομακρύνουν τα χέρια από το σώμα τους και να προσπαθούν να δείχνουν όσο το δυνατόν πιο μεγαλόσωμοι. Οπως είχε παρατηρήσει οΚάρολος Δαρβίνοςστο βιβλίο του «Η έκφραση των συναισθημάτων στον άνθρωπο και στα ζώα», ένα υπερήφανο άτομο δείχνει«φουσκωμένο». Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό υπερήφανο ύφος, αλλά σε αντίθεση με τα βασικά συναισθήματα το πρόσωπο παίζει σε αυτό μικρό ρόλο, με ένα ελαφρό, υφέρπον χαμόγελο.
Η υπερηφάνεια διαφέρει επίσης από τα έξι βασικά συναισθήματα στο ότι είναι ένα συναίσθημα «αυτεπίγνωσης». Οπως η ντροπή, η ενοχή και η αμηχανία, απαιτεί μιαν αντίληψη του εαυτού μας και την ικανότητα αυτοαξιολόγησης.«Για να νιώσω υπερηφάνεια»εξηγεί η κυρία Τρέισι «πρέπει να σκεφτώ ποια είμαι και ποια θέλω να είμαι και πώς το γεγονός που μόλις συνέβη αντανακλά σ΄ εμένα και στις φιλοδοξίες μου». Παρ΄ όλα αυτά πιστεύει ότι η υπερηφάνεια έχει ισχυρά εχέγγυα για να αναδειχθεί βασικό συναίσθημα. Η έρευνά της υποδεικνύει ότι η σωματική έκφραση της υπερηφάνειας αναγνωρίζεται σε προεγγράμματες, απομονωμένες φυλές. Την έχει μάλιστα εντοπίσει σε ανθρώπους που γεννήθηκαν τυφλοί, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι είναι έμφυτη.
Ποιο είναι το νόημα της υπερηφάνειας και γιατί έχουμε δύο υπερηφάνειες που είναι διαφορετικές αλλά φαίνονται ίδιες; Γενικά, όταν οι άνθρωποι βλέπουν την έκφραση της υπερηφάνειας, τη συνδέουν με την υψηλή κοινωνική θέση. Η υπερηφάνεια λοιπόν μας κινητοποιεί να έχουμε καλές επιδόσεις ώστε να κερδίσουμε σεβασμό. Υπάρχουν δύο ξεχωριστοί τρόποι για να κάνουμε κάτι τέτοιο, γεγονός το οποίο ίσως εξηγεί τις δύο πλευρές της υπερηφάνειας.
Η κοινωνική θέση μπορεί να έχει δύο μορφές, λέει ο ανθρωπολόγος Τζο Χένριτς, του ίδιου πανεπιστημίου. Η πρώτη βασίζεται στην κυριαρχία και παρατηρείται κατά γενικό κανόνα στα πρωτεύοντα θηλαστικά εκτός από τον άνθρωπο, όπου τα πιο μεγαλόσωμα και δυνατά άτομα απολαμβάνουν τον σεβασμό επειδή μπορούν να κυριαρχήσουν ή να σκοτώσουν τα άλλα. Τα αντίστοιχα στους ανθρώπους είναι ο «νταής» της παιδικής χαράς και το αυταρχικό αφεντικό. Η δεύτερη μορφή κοινωνικής θέσης είναι το κύρος. Σε αυτή την περίπτωση ο σεβασμός και η ισχύς κερδίζονται μέσω της γνώσης ή της ικανότητας.«Αυτό ταιριάζει με τα δύο είδη υπερηφάνειας» λέει η κυρία Τρέισι.«Το ένα συνδέεται με την επιθετικότητα και την υπερβολική αυτοπεποίθηση,ενώ το άλλο κινητοποιεί την επίτευξη, τη σκληρή δουλειά και την αλτρουιστική συμπεριφορά».
Σύγχυση Καιρός για αλλαγή!
Είναι ένα συναίσθημα που όλοι έχουμε νιώσει, είτε σε μια αίθουσα διαλέξεων είτε σε μια γκαλερί ή περπατώντας σε μιαν άγνωστη πόλη. Η σύγχυση όμως είναι δύσκολο να περιγραφεί. Ο Ντάκερ Κέλτνερτου Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ υποστηρίζει ότι πρόκειται για«το συναίσθημα πως το περιβάλλον δίνει ανεπαρκείς ή αντιφατικές πληροφορίες». Είναι όμως η σύγχυση πράγματι ένα συναίσθημα; Για ορισμένους ψυχολόγους η ιδέα είναι, αν όχι περιθωριακή, σκανδαλώδης. Ο κ. Σίλβια πιστεύει παρ΄ όλα αυτά ότι η σύγχυση μπορεί να θεωρηθεί βασικό συναίσθημα, κατ΄ αρχήν επειδή είναι τόσο εύκολο να την εντοπίσει κανείς. Σμίξιμο των φρυδιών, στένεμα των ματιών, ίσως και ένα δάγκωμα των χειλιών: η σύγχυση είναι άμεσα ορατή. Μια μελέτη μάλιστα διαπίστωσε ότι είναι η δεύτερη αναγνωρίσιμη καθημερινή έκφραση, με πρώτη τη χαρά.
Σε τι χρησιμεύει όμως; Πρόκειται για ένα συναίσθημα που βασίζεται στη γνώση και ανήκει στην ίδια «οικογένεια» με το ενδιαφέρον, διευκρινίζει ο κ. Σίλβια. Θεωρεί ότι είναι το μέσον που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλός μας για να μας πει ότι ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα δεν λειτουργεί, ότι το νοητικό μοντέλο που έχουμε φτιάξει για τον κόσμο έχει κάποιο ελάττωμα ή είναι ακατάλληλο. Μερικές φορές αυτό μας κάνει να αποτραβιόμαστε, μπορεί όμως και να μας κινητοποιήσει ώστε να μεταφέρουμε αλλού την προσοχή μας ή να αλλάξουμε τη στρατηγική μάθησής μας, προσθέτει.
Μια σχετική ιδέα είναι ότι μια έκφραση σύγχυσης στο πρόσωπο προειδοποιεί τους άλλους να βοηθήσουν αυτόν που την επιδεικνύει. Αν είναι έτσι, η σύγχυση βοηθάει στην απόκτηση νέων γνώσεων και ενθαρρύνει τις κοινωνικές σχέσεις, κάτι το οποίο την καθιστά τέλειο συναίσθημα για τον 21ο αιώνα.
Πηγη:  sciencearchives.wordpress


Τα πέντε συναισθήματα που νιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος...

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Πέντε συναισθήματα έχουν μπει στο μικροσκόπιο της επιστήμης και θεωρείται ότι συγκαταλέγονται στους «βασικούς υπευθύνους» για τη δομή της κοινωνίας μας
Το ενδιαφέρον- η καλώς εννοούμενη περιέργεια και η φιλομάθεια (επάνω)- μας βοηθάει να ευδοκιμούμε και να αντιμετωπίζουμε χωρίς φόβο την πληθώρα των πληροφοριών που μας βομβαρδίζουν στον σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, δεν είναι ακόμη βέβαιο αν η ευγνωμοσύνη είναι έμφυτο συναίσθημα ή αν καλλιεργείται από τον κάθε πολιτισμό. Φαίνεται όμως ότι ενισχύει την κοινωνική αλληλεγγύη και δυναμώνει τη σχέση του ζευγαριού (αριστερά)
Αν κάνετε μια μικρή έρευνα στους φίλους σας, εγγυόμαστε ότι δεν θα διαπιστώσετε ομοφωνία. Οι ψυχολόγοι είναι ωστόσο κατηγορηματικοί: χαρά, λύπη, θυμός, φόβος, έκπληξη, αηδία.Αυτά είναι τα έξι βασικά συναισθήματα που, κυριολεκτικά, φαίνονται προς τα έξω, αυτά που όλοι οι άνθρωποι επιδεικνύουν με κάποιες χαρακτηριστικές εκφράσεις του προσώπου τους. Εδώ και περισσότερο από μισόν αιώνα αποτελούν το αντικείμενο επισταμένων ερευνών εξαιτίας, μεταξύ άλλων, του ρόλου που έχουν διαδραματίσει στην επιβίωση του είδους μας.
Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει.Οι πρόγονοί μας είχαν ίσως καθημερινά ανάγκη τον φόβο για να ξεφεύγουν από τα αρπακτικά, τον θυμό για να επιβάλλονται στους εχθρούς και την αηδία για να αποφεύγουν τις αρρώστιες. Σήμερα ο κόσμος είναι πιο εκλεπτυσμένος και άλλα συναισθήματα έρχονται στο προσκήνιο διεκδικώντας μια θέση δίπλα στα Εξι Βασικά. Οι υποψήφιοι είναι πολλοί. Η πλεονεξία, η αμηχανία, η πλήξη, η κατάθλιψη, η ζήλια και η αγάπη, για παράδειγμα, μπορούν να «συνοψίσουν» τη σύγχρονη εποχή. Υπάρχουν όμως και κάποια πιο «σκοτεινά» συναισθήματα τα οποία αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία. Σας παρουσιάζουμε πέντε από αυτά.
Ανάταση Αγκαλιάζοντας τον κόσμο.
Εν τω μέσω της αναταραχής της οικονομικής κρίσης στις αρχές του περασμένου έτους, η ομιλία της ορκωμοσίας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ήταν δυνατή και εμπνευσμένη. Κάποιοι οπαδοί του ένιωσαν δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια τους, ένα «τσίμπημα» στο πίσω μέρος του λαιμού και μια αίσθηση ζεστασιάς στο στήθος, σαν να άνοιγε για να αφήσει την αγάπη και την ελπίδα να ξεχειλίσουν. Αυτό είναι το συναίσθημα που ο Τζόναθαν Χέιντ του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια ονομάζει «ανάταση».
Η ανάταση φαίνεται να είναι ένα οικουμενικό συναίσθημα. Αν και ακόμη δεν έχει μελετηθεί στις σύγχρονες προεγγράμματες κοινωνίες (πολιτισμοί που δεν έχουν γραφή), έχει καταγραφεί σε ανθρώπους από την Ιαπωνία, την Ινδία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα παλαιστινιακά εδάφη. Αυτό την τοποθετεί στην ίδια βαθμίδα με τα Εξι Βασικά. Για να θεωρηθεί όμως βασικό συναίσθημα θα πρέπει να έχει έναν σκοπό. Αν θέλουν να εκπληρώνουν τον ρόλο τους ως βοηθήματα επιβίωσης, τα συναισθήματα θα πρέπει να ενεργοποιούν δραστηριότητες οι οποίες μας βοηθούν να ευδοκιμούμε. Τι εξυπηρετεί λοιπόν η ανάταση; Αρχικά ο Χέιντ νόμιζε ότι μας κάνει ευγενέστερους απέναντι στους άλλους. Τα πρώτα πειράματά του όμως δεν μπόρεσαν να στηρίξουν αυτή τη θεωρία.
Η επόμενη ιδέα του γεννήθηκε από το αίσθημα «πνιγμού» που ανέφεραν συχνά οι εθελοντές όταν περιέγραφαν αυτό το συναίσθημα. Αυτό υποδηλώνει εμπλοκή του πνευμονογαστρικού νεύρου, το οποίο ευθύνεται για τη διέγερση των μυών του λαιμού και του τραχήλου. Η ενεργοποίηση αυτού του νεύρου συνδέεται επίσης με την ορμόνη οξυτοκίνη, η οποία προκαλεί ζεστά, ήρεμα συναισθήματα- ακριβώς σαν αυτά που συνοδεύουν την ανάταση. Μήπως η οξυτοκίνη συνδέεται με την τελευταία; Κάνοντας έναν δεύτερο γύρο πειραμάτων ο Χέιντ και η φοιτήτριά του Τζένιφερ Σίλβερς απέδειξαν ότι το αίσθημα της ανάτασης συνδέεται με την έκκριση της οξυτοκίνης και κάνει τις μητέρες να αγκαλιάζουν περισσότερο τα παιδιά τους και να δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.
Η ανάταση εμπλέκεται λοιπόν με τη φυσιολογία και τα κίνητρα. Ωστόσο, αντίθετα από τα έξι βασικά συναισθήματα, δεν έχει μια εμφανή χαρακτηριστική έκφραση του προσώπου, κάτι το οποίο ίσως εξηγεί πώς διέφευγε τόσον καιρό από το «ραντάρ» των ερευνών. Αν προσέξετε τη γενικότερη εικόνα, ίσως μπορέσετε να παρατηρήσετε μιαν αμυδρή απάλυνση των χαρακτηριστικών, λέει ο κ. Χέιντ. Μερικές φορές τα φρύδια σηκώνονται σαν να είναι θλιμμένο το πρόσωπο.
Η ανάταση είναι επίσης σχετικά σπάνια. Οι περισσότεροι την αισθάνονται λιγότερο από μία φορά την εβδομάδα, αν και υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις από άτομο σε άτομο. Υπερέχει όμως σε σημασία. «Αν ζητήσετε από ανθρώπους να απαριθμήσουν τις πιο αγαπημένες εμπειρίες όλης της ζωής τους, οι στιγμές ανάτασης θα περιλαμβάνονται μάλλον στην πρώτη πεντάδα» εξηγεί ο Χέιντ. Επίσης, αν μπορούσαμε να κατευθύνουμε την ανάταση προς την οικοδόμηση εμπιστοσύνης, θα μπορούσαμε να ενισχύσουμε ή να αποκαταστήσουμε τις προσωπικές σχέσεις, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία στον σύγχρονο κόσμο.
Ενδιαφέρον Περιέργεια, αρχή μαθήσεως.
«Κολλάζ» φωτογραφιών Αμερικανών ενώ παρακολουθούσαν την ομιλία της ορκωμοσίας του Μπαράκ Ομπάμα. Η ανάταση, λένε οι ψυχολόγοι, είναι ορατή στη γενικότερη έκφραση του προσώπου, σε μιαν απάλυνση των χαρακτηριστικών και- ενίοτε- σε ένα σμίξιμο των φρυδιών
Το κεφάλι σας γέρνει στο πλάι, η ομιλία σας γίνεται πιο γρήγορη και οι μύες στο μέτωπο και γύρω από τα μάτια συσπώνται καθώς αφοσιώνεστε στη μελέτη μιας σονάτας για φαγκότο, στην κατανόηση της θερμοδυναμικής του Σύμπαντος ή απλώς στο ξεφύλλισμα της συλλογής γραμματοσήμων σας. Το ενδιαφέρον είναι ίσως πιο δύσκολο να εντοπιστεί από τον φόβο ή τη χαρά, διαθέτει ωστόσο τουλάχιστον ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των βασικών συναισθημάτων: μια δική του έκφραση στο πρόσωπο.
Φαίνεται επίσης να έχει και έναν σκοπό. Ο Πολ Σίλβια, ψυχολόγος του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, πιστεύει ότι κινητοποιεί τους ανθρώπους προς τη μάθηση όχι για χρήματα, όχι για ένα διαγώνισμα, αλλά για αυτή καθαυτή την αύξηση των γνώσεών τους μόνο και μόνο επειδή το επιθυμούν.
Αυτό ίσως εξηγεί γιατί το ενδιαφέρον έχει ξεχωρίσει στον σύγχρονο κόσμο. Μπορεί να θεωρηθεί ένα αντιστάθμισμα στον φόβο και στο άγχος που περιβάλλει τις μη οικείες εμπειρίες. Χωρίς το ενδιαφέρον, θα αποφεύγαμε τα καινούργια ή πολύπλοκα πράγματα επειδή μας προκαλούν νευρικότητα.«Αυτό έχει νόημα αν σκεφτούμε με βάση την εξελικτική ιστορία,εφόσον οι άγνωστες καταστάσεις μπορεί συχνά να είναι επικίνδυνες»λέει ο κ. Σίλβια. «Στον σύγχρονο κόσμο όμως κάτι τέτοιο θα ήταν καταστρεπτικό γιατί δεν θα ανθούσαμε πνευματικά».
Ένα άλλο ισχυρό επιχείρημα υπέρ του ότι το ενδιαφέρον αξίζει να περάσει στην «ανώτερη» βαθμίδα είναι το γεγονός ότι μπορεί να οδηγήσει σε λάθη. Ενα κριτήριο που ορισμένοι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν για να ορίσουν ένα βασικό συναίσθημα είναι ότι θα πρέπει να συνδέεται με παρεκκλίσεις ή παθολογίες. Ο υπερβολικός φόβος, π.χ., προκαλεί πανικό ή χρόνιο άγχος. Κατά τον ίδιο τρόπο το υπερβολικό ενδιαφέρον οδηγεί σε επαναληπτικές και ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές.
Πού κατατάσσεται το ενδιαφέρον στη βαθμίδα των συναισθημάτων; Ως εκ φύσεως περίεργα πλάσματα, το νιώθουμε καθημερινά και αφιερώνουμε πολύ χρόνο και εγκεφαλική δραστηριότητα στα πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αυτό από μόνο του μπορεί να το αναγάγει σε ισχυρό συναισθηματικό παράγοντα. Η πραγματική ισχύς του ενδιαφέροντος όμως, σύμφωνα με τον Σίλβια, έγκειται στην ικανότητά του να μας κάνει να συγκεντρωνόμαστε στη φρενήρη ζωή μας χωρίς να αφήνουμε να μας συνθλίβει ο υπερβολικός φόρτος πληροφοριών. Αυτός είναι επίσης ένας λόγος για να προσπαθήσουμε να βρούμε τι είναι αυτό που το προκαλεί.
Ευγνωμοσύνη Χτίζει τις σχέσεις.
Η ευγνωμοσύνη έχει να διανύσει ακόμη πολύ δρόμο ώσπου να ικανοποιήσει τα αυστηρότερα κριτήρια των συναισθημάτων. Η έκφραση του προσώπου δεν έχει ακόμη εντοπιστεί, αν και είναι εύκολο να υποθέσουμε τι θα περιλαμβάνει- ένα χαμόγελο και μια κλίση της κεφαλής προς τα κάτω, ίσως. Επιπλέον δεν έχουν γίνει μελέτες σε μη δυτικές κοινωνίες. Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό, εφόσον η έκφραση της ευγνωμοσύνης ενδέχεται να έχει πολιτισμικές ρίζες. Οι καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν ευγνωμοσύνη οπωσδήποτε έχουν: οι σερβιτόροι στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν φεύγουν, π.χ., από δίπλα σας ώσπου να τους δώσετε φιλοδώρημα, ενώ στην Ιαπωνία θα τρέξουν πίσω σας καθώς φεύγετε για να σας επιστρέψουν τα παραπανίσια ψιλά που αφήσατε στο τραπέζι.
Όπως όλα τα συναισθήματα που αξίζουν την προσοχή μας όμως η ευγνωμοσύνη μάς κινητοποιεί: μας κάνει να θέλουμε να αναγνωρίσουμε και να ανταποδώσουμε την καλοσύνη ή μια ευγενική χειρονομία. Θα μπορούσε λοιπόν απλώς να διασφαλίζει έναν ανταλλακτικό μηχανισμό ανταπόδοσης, αλλά νέες έρευνες υποδηλώνουν ότι μάλλον υπάρχουν πολύ περισσότερα σε αυτήν. Η Σάρα Αλγκο του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας έχει διαπιστώσει ότι η ευγνωμοσύνη κάνει τα ζευγάρια που συμβιώνουν να νιώθουν περισσότερο συνδεδεμένα. Υποστηρίζει ότι οι πραγματικά ευγενικές χειρονομίες μάς κάνουν να εντοπίσουμε τα πρόσωπα που πραγματικά μας «κερδίζουν».
Η ευγνωμοσύνη αποτελεί ένα σήμα ότι θα πρέπει να τα γνωρίσουμε καλύτερα καθώς αυτά είναι πιο πιθανό να είναι στο πλευρό μας αν τα χρειαστούμε στο μέλλον. Οταν λοιπόν έχετε μια ερωτική σχέση, τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης χρησιμεύουν ως μια μικρή υπενθύμιση του πόσο σπουδαίος είναι ο/η σύντροφός σας. Μακροπρόθεσμα, λέει η κυρία Αλγκο, η ευγνωμοσύνη βοηθάει στην προώθηση ενός θετικού κύκλου ανταπόδοσης, προσφέροντας ικανοποίηση στη σχέση.
Αν η κυρία Αλγκο έχει δίκιο, η ευγνωμοσύνη έχει σημαντικά οφέλη στον σύγχρονο κόσμο. Οι υψηλής ποιότητας σχέσεις κάνουν καλό στην υγεία μας, τονίζει η συνάδελφός της Μπάρμπαρα Φρέντρικσον, η οποία υποστηρίζει επίσης ότι καλλιεργώντας την ευγνωμοσύνη μπορούμε να αυξήσουμε την κοινωνική αρμονία, να βελτιώσουμε τις επαγγελματικές σχέσεις, ίσως ακόμη και να μειώσουμε την εγκληματικότητα, τη ρύπανση και τη σπατάλη των πόρων.
Υπερηφάνεια Το συναίσθημα με τα δύο πρόσωπα.
Το ματαιόδοξο, αλαζονικό συναίσθημα της υπερηφάνειας έχει χαρακτηριστεί το πιο θανάσιμο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Παρ΄ όλα αυτά η υπερηφάνεια μπορεί να είναι και ευγενής. Ολοι γνωρίζουμε το ευχάριστο συναίσθημα ικανοποίησης, επιτυχίας και αυτεκτίμησης που έρχεται όταν έχουμε κάνει κάτι καλά, είτε αυτό είναι να επιτύχουμε μια προαγωγή είτε να φτιάξουμε κάτι ή να λύσουμε ένα δύσκολο σταυρόλεξο. Για τον λόγο αυτόν ηΤζέσικα Τρέισιτου Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά, μια από τις λίγες ψυχολόγους που εστιάζουν τις μελέτες τους στην υπερηφάνεια, κάνει τη διάκριση ανάμεσα σε «υβριστική υπερηφάνεια» και σε «αυθεντική υπερηφάνεια».
Η υπερηφάνεια μπορεί να εκδηλωθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους αλλά, όπως λέει η κυρία Τρέισι, δεν μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε από την εξωτερική εμφάνισή τους. Και οι δύο τύποι κάνουν τους ανθρώπους να γέρνουν το κεφάλι προς τα πίσω, να απομακρύνουν τα χέρια από το σώμα τους και να προσπαθούν να δείχνουν όσο το δυνατόν πιο μεγαλόσωμοι. Οπως είχε παρατηρήσει οΚάρολος Δαρβίνοςστο βιβλίο του «Η έκφραση των συναισθημάτων στον άνθρωπο και στα ζώα», ένα υπερήφανο άτομο δείχνει«φουσκωμένο». Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό υπερήφανο ύφος, αλλά σε αντίθεση με τα βασικά συναισθήματα το πρόσωπο παίζει σε αυτό μικρό ρόλο, με ένα ελαφρό, υφέρπον χαμόγελο.
Η υπερηφάνεια διαφέρει επίσης από τα έξι βασικά συναισθήματα στο ότι είναι ένα συναίσθημα «αυτεπίγνωσης». Οπως η ντροπή, η ενοχή και η αμηχανία, απαιτεί μιαν αντίληψη του εαυτού μας και την ικανότητα αυτοαξιολόγησης.«Για να νιώσω υπερηφάνεια»εξηγεί η κυρία Τρέισι «πρέπει να σκεφτώ ποια είμαι και ποια θέλω να είμαι και πώς το γεγονός που μόλις συνέβη αντανακλά σ΄ εμένα και στις φιλοδοξίες μου». Παρ΄ όλα αυτά πιστεύει ότι η υπερηφάνεια έχει ισχυρά εχέγγυα για να αναδειχθεί βασικό συναίσθημα. Η έρευνά της υποδεικνύει ότι η σωματική έκφραση της υπερηφάνειας αναγνωρίζεται σε προεγγράμματες, απομονωμένες φυλές. Την έχει μάλιστα εντοπίσει σε ανθρώπους που γεννήθηκαν τυφλοί, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι είναι έμφυτη.
Ποιο είναι το νόημα της υπερηφάνειας και γιατί έχουμε δύο υπερηφάνειες που είναι διαφορετικές αλλά φαίνονται ίδιες; Γενικά, όταν οι άνθρωποι βλέπουν την έκφραση της υπερηφάνειας, τη συνδέουν με την υψηλή κοινωνική θέση. Η υπερηφάνεια λοιπόν μας κινητοποιεί να έχουμε καλές επιδόσεις ώστε να κερδίσουμε σεβασμό. Υπάρχουν δύο ξεχωριστοί τρόποι για να κάνουμε κάτι τέτοιο, γεγονός το οποίο ίσως εξηγεί τις δύο πλευρές της υπερηφάνειας.
Η κοινωνική θέση μπορεί να έχει δύο μορφές, λέει ο ανθρωπολόγος Τζο Χένριτς, του ίδιου πανεπιστημίου. Η πρώτη βασίζεται στην κυριαρχία και παρατηρείται κατά γενικό κανόνα στα πρωτεύοντα θηλαστικά εκτός από τον άνθρωπο, όπου τα πιο μεγαλόσωμα και δυνατά άτομα απολαμβάνουν τον σεβασμό επειδή μπορούν να κυριαρχήσουν ή να σκοτώσουν τα άλλα. Τα αντίστοιχα στους ανθρώπους είναι ο «νταής» της παιδικής χαράς και το αυταρχικό αφεντικό. Η δεύτερη μορφή κοινωνικής θέσης είναι το κύρος. Σε αυτή την περίπτωση ο σεβασμός και η ισχύς κερδίζονται μέσω της γνώσης ή της ικανότητας.«Αυτό ταιριάζει με τα δύο είδη υπερηφάνειας» λέει η κυρία Τρέισι.«Το ένα συνδέεται με την επιθετικότητα και την υπερβολική αυτοπεποίθηση,ενώ το άλλο κινητοποιεί την επίτευξη, τη σκληρή δουλειά και την αλτρουιστική συμπεριφορά».
Σύγχυση Καιρός για αλλαγή!
Είναι ένα συναίσθημα που όλοι έχουμε νιώσει, είτε σε μια αίθουσα διαλέξεων είτε σε μια γκαλερί ή περπατώντας σε μιαν άγνωστη πόλη. Η σύγχυση όμως είναι δύσκολο να περιγραφεί. Ο Ντάκερ Κέλτνερτου Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ υποστηρίζει ότι πρόκειται για«το συναίσθημα πως το περιβάλλον δίνει ανεπαρκείς ή αντιφατικές πληροφορίες». Είναι όμως η σύγχυση πράγματι ένα συναίσθημα; Για ορισμένους ψυχολόγους η ιδέα είναι, αν όχι περιθωριακή, σκανδαλώδης. Ο κ. Σίλβια πιστεύει παρ΄ όλα αυτά ότι η σύγχυση μπορεί να θεωρηθεί βασικό συναίσθημα, κατ΄ αρχήν επειδή είναι τόσο εύκολο να την εντοπίσει κανείς. Σμίξιμο των φρυδιών, στένεμα των ματιών, ίσως και ένα δάγκωμα των χειλιών: η σύγχυση είναι άμεσα ορατή. Μια μελέτη μάλιστα διαπίστωσε ότι είναι η δεύτερη αναγνωρίσιμη καθημερινή έκφραση, με πρώτη τη χαρά.
Σε τι χρησιμεύει όμως; Πρόκειται για ένα συναίσθημα που βασίζεται στη γνώση και ανήκει στην ίδια «οικογένεια» με το ενδιαφέρον, διευκρινίζει ο κ. Σίλβια. Θεωρεί ότι είναι το μέσον που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλός μας για να μας πει ότι ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα δεν λειτουργεί, ότι το νοητικό μοντέλο που έχουμε φτιάξει για τον κόσμο έχει κάποιο ελάττωμα ή είναι ακατάλληλο. Μερικές φορές αυτό μας κάνει να αποτραβιόμαστε, μπορεί όμως και να μας κινητοποιήσει ώστε να μεταφέρουμε αλλού την προσοχή μας ή να αλλάξουμε τη στρατηγική μάθησής μας, προσθέτει.
Μια σχετική ιδέα είναι ότι μια έκφραση σύγχυσης στο πρόσωπο προειδοποιεί τους άλλους να βοηθήσουν αυτόν που την επιδεικνύει. Αν είναι έτσι, η σύγχυση βοηθάει στην απόκτηση νέων γνώσεων και ενθαρρύνει τις κοινωνικές σχέσεις, κάτι το οποίο την καθιστά τέλειο συναίσθημα για τον 21ο αιώνα.
Πηγη:  sciencearchives.wordpress


Δήμητρα Καφρομάνη.
«Μην τάξεις σ' άγιο κερί, και σε παιδί κουλούρι», έλεγε ο παππούς μου.
Και ο παππούς μου ήταν σοφός άνθρωπος.  Άνθρωπος από τους λίγους.
Λίγα έλεγε, πολλά έκανε. Ήρεμα, ήσυχα, αθόρυβα. Κανείς δεν τον καταλάβαινε τι ήταν στην πραγματικότητα.
Έπρεπε να ήσουν «η αγαπημένη του» για να μπορέσεις να τον κατανοήσεις. Και εγώ ήμουν.
Ο «άγγελος» του.
Πολύ μικρή όταν μου 'το λεγε αυτό. Αλλά ευτυχώς για μένα, πολύ σοφή για να το καταλάβω.
Πολύ σοφή και πολύ φειδωλή την ώρα της υπόσχεσης.
Δεν μ' άρεσε ποτέ να υπόσχομαι και να μην πραγματοποιώ. Γιατί οι υποσχέσεις δημιουργούν προσδοκίες, σκέψεις, εικόνες, όνειρα.
Και όταν έρχεται η στιγμή και δεν μπορείς να τις πραγματοποιήσεις, τότε γκρεμίζεις τον κόσμο του άλλου και τον κάνεις χαλάσματα.
Δεν έχει σημασία το μέγεθος της υπόσχεσης. Δεν έχει σημασία αν αυτός που την ξεστομίζει την θεωρεί μικρή η μεγάλη σε ουσία.
Σημασία έχει το πώς την εκλαμβάνει ο άλλος που την εισπράττει.
Σημασία έχει το κερί που δεν άναψε, το κουλούρι που δεν δόθηκε ποτέ.
Σημασία έχουν τα χαλάσματα, που δεν μπορείς ξανά να τα συνθέσεις για να τα κάνεις όνειρα.
Σημασία έχει η πληγωμένη μορφή του απέναντι, που περίμενε κάτι και δεν το έλαβε ποτέ. Του φίλου σου, του συναδέλφου σου, του παιδιού σου, του έρωτά σου.
Καλύτερα λίγες κουβέντες που μπορούν να γίνουν πράξεις, παρά ακράτητα λόγια που δεν πραγματοποιούνται ποτέ.
Δώστε στη λέξη «υπόσχεση» τη σημασία που της πρέπει. Τη βαρύτητα που της αναλογεί.
Αυτό το «θα», δυο γράμματα είναι. Δυο γράμματα που από μόνα τους δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως, αλλά συνδυασμένα με τη ζωή, γίνονται σημαντικά.
Γίνονται σκαλοπάτια που ο άλλος πατάει πάνω για να ανέβει λίγο ψηλότερα.
Ακόμα και αν το ψηλότερα αναλογεί σε μια βόλτα στις κούνιες, σε ένα μπάνιο στη θάλασσα, σε απλή βοήθεια ή σε ταξίδια στα σύννεφα.
Γίνονται μέλλον, εμπειρίες, χαμόγελα, αγάπη, ζωή.
Μην τα υπόσχεστε αν δεν μπορείτε να τα πραγματοποιήσετε.
Κρατήστε τα μέσα σας και βγάλτε τα όταν θα νιώσετε πρώτα από όλα οι ίδιοι έτοιμοι να τα κάνετε ουσία.
Και αν κάποιο από αυτά δεν είναι στο χέρι σας να πραγματοποιηθεί, σταθείτε απέναντι στον άλλο και εξηγήστε του.  
Δώστε του τα δεδομένα για να καταλάβει, να κατανοήσει, να προσπεράσει την άκυρη υπόσχεση.
Μπείτε στα παπούτσια του. Μεταμορφωθείτε εσείς σ' αυτόν που περιμένει, για να διαπιστώσετε πόσο δύσκολο είναι να φοράτε τα δικά του παπούτσια και πόσο απίστευτα εύκολο τα δικά σας.
Μην τον αφήνετε να βγάλει μόνος του την άκρη, γιατί η υπόσχεση που του δώσατε δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Γιατί δεν θα καταλάβει. Γιατί δεν έχει όλα τα δεδομένα, γιατί δεν μπορεί να δει τίποτα άλλο από αυτό που περιμένει να πραγματοποιηθεί.
Και εκεί θα σας ακυρώσει.
Όσες υποσχέσεις κι αν δώσετε μετά από αυτό, απλώς δεν θα τις πιστέψει.
Έλεγε και άλλο ένα ωραίο ο παππούς μου. «Φερμουάρ ζάμα».
Αν δεν έχετε την ικανότητα να κάνετε τα λόγια πράξεις, καλύτερα να μην τα ξεστομίζετε καθόλου.
Προσοχή λοιπόν, στο τι υποσχόμαστε στους ανθρώπους.
Γιατί όλοι κρύβουν μέσα τους ένα παιδί που πεινάει και έναν άγιο που προσεύχεται.
Πηγή: eyedoll.gr

Μην τάξεις σ' άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δήμητρα Καφρομάνη.
«Μην τάξεις σ' άγιο κερί, και σε παιδί κουλούρι», έλεγε ο παππούς μου.
Και ο παππούς μου ήταν σοφός άνθρωπος.  Άνθρωπος από τους λίγους.
Λίγα έλεγε, πολλά έκανε. Ήρεμα, ήσυχα, αθόρυβα. Κανείς δεν τον καταλάβαινε τι ήταν στην πραγματικότητα.
Έπρεπε να ήσουν «η αγαπημένη του» για να μπορέσεις να τον κατανοήσεις. Και εγώ ήμουν.
Ο «άγγελος» του.
Πολύ μικρή όταν μου 'το λεγε αυτό. Αλλά ευτυχώς για μένα, πολύ σοφή για να το καταλάβω.
Πολύ σοφή και πολύ φειδωλή την ώρα της υπόσχεσης.
Δεν μ' άρεσε ποτέ να υπόσχομαι και να μην πραγματοποιώ. Γιατί οι υποσχέσεις δημιουργούν προσδοκίες, σκέψεις, εικόνες, όνειρα.
Και όταν έρχεται η στιγμή και δεν μπορείς να τις πραγματοποιήσεις, τότε γκρεμίζεις τον κόσμο του άλλου και τον κάνεις χαλάσματα.
Δεν έχει σημασία το μέγεθος της υπόσχεσης. Δεν έχει σημασία αν αυτός που την ξεστομίζει την θεωρεί μικρή η μεγάλη σε ουσία.
Σημασία έχει το πώς την εκλαμβάνει ο άλλος που την εισπράττει.
Σημασία έχει το κερί που δεν άναψε, το κουλούρι που δεν δόθηκε ποτέ.
Σημασία έχουν τα χαλάσματα, που δεν μπορείς ξανά να τα συνθέσεις για να τα κάνεις όνειρα.
Σημασία έχει η πληγωμένη μορφή του απέναντι, που περίμενε κάτι και δεν το έλαβε ποτέ. Του φίλου σου, του συναδέλφου σου, του παιδιού σου, του έρωτά σου.
Καλύτερα λίγες κουβέντες που μπορούν να γίνουν πράξεις, παρά ακράτητα λόγια που δεν πραγματοποιούνται ποτέ.
Δώστε στη λέξη «υπόσχεση» τη σημασία που της πρέπει. Τη βαρύτητα που της αναλογεί.
Αυτό το «θα», δυο γράμματα είναι. Δυο γράμματα που από μόνα τους δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως, αλλά συνδυασμένα με τη ζωή, γίνονται σημαντικά.
Γίνονται σκαλοπάτια που ο άλλος πατάει πάνω για να ανέβει λίγο ψηλότερα.
Ακόμα και αν το ψηλότερα αναλογεί σε μια βόλτα στις κούνιες, σε ένα μπάνιο στη θάλασσα, σε απλή βοήθεια ή σε ταξίδια στα σύννεφα.
Γίνονται μέλλον, εμπειρίες, χαμόγελα, αγάπη, ζωή.
Μην τα υπόσχεστε αν δεν μπορείτε να τα πραγματοποιήσετε.
Κρατήστε τα μέσα σας και βγάλτε τα όταν θα νιώσετε πρώτα από όλα οι ίδιοι έτοιμοι να τα κάνετε ουσία.
Και αν κάποιο από αυτά δεν είναι στο χέρι σας να πραγματοποιηθεί, σταθείτε απέναντι στον άλλο και εξηγήστε του.  
Δώστε του τα δεδομένα για να καταλάβει, να κατανοήσει, να προσπεράσει την άκυρη υπόσχεση.
Μπείτε στα παπούτσια του. Μεταμορφωθείτε εσείς σ' αυτόν που περιμένει, για να διαπιστώσετε πόσο δύσκολο είναι να φοράτε τα δικά του παπούτσια και πόσο απίστευτα εύκολο τα δικά σας.
Μην τον αφήνετε να βγάλει μόνος του την άκρη, γιατί η υπόσχεση που του δώσατε δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Γιατί δεν θα καταλάβει. Γιατί δεν έχει όλα τα δεδομένα, γιατί δεν μπορεί να δει τίποτα άλλο από αυτό που περιμένει να πραγματοποιηθεί.
Και εκεί θα σας ακυρώσει.
Όσες υποσχέσεις κι αν δώσετε μετά από αυτό, απλώς δεν θα τις πιστέψει.
Έλεγε και άλλο ένα ωραίο ο παππούς μου. «Φερμουάρ ζάμα».
Αν δεν έχετε την ικανότητα να κάνετε τα λόγια πράξεις, καλύτερα να μην τα ξεστομίζετε καθόλου.
Προσοχή λοιπόν, στο τι υποσχόμαστε στους ανθρώπους.
Γιατί όλοι κρύβουν μέσα τους ένα παιδί που πεινάει και έναν άγιο που προσεύχεται.
Πηγή: eyedoll.gr

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς  σας εύχομαι μια δημιουργική χρονιά. Η  μέρα  αυτή σηματοδοτεί την έναρξη μιας ελπιδοφόρας αρχής. Ένας νέος κύκλος ζωής αρχίζει γεμάτος όνειρα, αξίες, μόρφωση και δημιουργία.
Στο νέο ξεκίνημα των μαθητών, οι ευχές όλων μας συνοδεύουν την προσπάθειά τους. Μια ομολογουμένως δύσκολη προσπάθεια σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό που απαιτεί επιμονή, διαρκή αγώνα, κόπους και πολλές θυσίες.
Απευθύνω τις θερμότερες ευχές μου σε όλους τους εκπαιδευτικούς, ώστε και αυτή η χρονιά να είναι δημιουργική και στους  γονείς των μαθητών θέλω να ευχηθώ καλή δύναμη και να έχουν κουράγιο στο δύσκολο δρόμο των παιδιών τους.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ


Μήνυμα Δημάρχου Πρεσπών για τη νέα σχολική χρονιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς  σας εύχομαι μια δημιουργική χρονιά. Η  μέρα  αυτή σηματοδοτεί την έναρξη μιας ελπιδοφόρας αρχής. Ένας νέος κύκλος ζωής αρχίζει γεμάτος όνειρα, αξίες, μόρφωση και δημιουργία.
Στο νέο ξεκίνημα των μαθητών, οι ευχές όλων μας συνοδεύουν την προσπάθειά τους. Μια ομολογουμένως δύσκολη προσπάθεια σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό που απαιτεί επιμονή, διαρκή αγώνα, κόπους και πολλές θυσίες.
Απευθύνω τις θερμότερες ευχές μου σε όλους τους εκπαιδευτικούς, ώστε και αυτή η χρονιά να είναι δημιουργική και στους  γονείς των μαθητών θέλω να ευχηθώ καλή δύναμη και να έχουν κουράγιο στο δύσκολο δρόμο των παιδιών τους.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ


Σήμερα ξεκινάει μια νέα σχολική χρονιά. Εύχομαι να είναι γόνιμη  και δημιουργική για όλους  τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους. Καινούριοι στόχοι και όνειρα χαρακτηρίζουν το νέο ξεκίνημα, που στο τέλος της χρονιάς θα αποφέρει καινούριες γνώσεις, δεξιότητες και τη χαρά της δημιουργίας σε όλους.
Είναι ενθαρρυντικό ότι η Πολιτεία ανταποκρίνεται και φέτος με επιτυχία στις ανάγκες, έτσι ώστε οι Σχολικές Μονάδες να ανοίξουν στην ώρα τους με όλα τα βιβλία, όλους τους δασκάλους και καθηγητές στη θέση τους και με περισσότερους από 7.500 διευθυντές τοποθετημένους στα σχολεία τους από την 1η Αυγούστου, οι οποίοι αναλαμβάνουν τα νέα τους καθήκοντα μετά από αξιοκρατικές και αδιάβλητες διαδικασίες.
Η ιδιαίτερη πρόνοια για την ειδική αγωγή αποδεικνύεται με την τεράστια αύξηση των προσλήψεων προσωπικού στην Ειδική Αγωγή καθώς και για τα παιδιά των εργαζόμενων οικογενειών με τη γενίκευση του ολοήμερου σχολείου. Πολλά ολιγοθέσια σχολεία σαν και αυτά που έχουμε και στον ακριτικό μας Νομό, από φέτος γίνονται Ολοήμερα και με αναμορφωμένο πρόγραμμα δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές των δυσπρόσιτων περιοχών να έχουν και αυτοί  πρόσβαση σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα.
Ο αυστηρός προγραμματισμός της Κυβέρνησης μας, υλοποιεί μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η οποία σταδιακά αναβαθμίζει το ρόλο του Δημόσιου σχολείου παρά τις δυσκολίες και σε σύγκρουση με διαπλοκές που τόσο μας βαρύνουν ως χώρα.
Θα πορευτούμε μαζί και αυτή τη χρονιά προκειμένου, στο πλαίσιο των καθηκόντων  και των δυνατοτήτων μας, να αντιμετωπίσουμε από κοινού και να δώσουμε λύσεις στα όποια προβλήματα παρουσιαστούν για να μην επηρεάσουν στο ελάχιστο την λειτουργία των σχολείων.
Καλή εποικοδομητική και δημιουργική σχολική χρονιά με υγεία.
Σέλτσας Κωνσταντίνος

10/9/2017

Μήνυμα βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ για τη νέα σχολική χρονιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σήμερα ξεκινάει μια νέα σχολική χρονιά. Εύχομαι να είναι γόνιμη  και δημιουργική για όλους  τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους. Καινούριοι στόχοι και όνειρα χαρακτηρίζουν το νέο ξεκίνημα, που στο τέλος της χρονιάς θα αποφέρει καινούριες γνώσεις, δεξιότητες και τη χαρά της δημιουργίας σε όλους.
Είναι ενθαρρυντικό ότι η Πολιτεία ανταποκρίνεται και φέτος με επιτυχία στις ανάγκες, έτσι ώστε οι Σχολικές Μονάδες να ανοίξουν στην ώρα τους με όλα τα βιβλία, όλους τους δασκάλους και καθηγητές στη θέση τους και με περισσότερους από 7.500 διευθυντές τοποθετημένους στα σχολεία τους από την 1η Αυγούστου, οι οποίοι αναλαμβάνουν τα νέα τους καθήκοντα μετά από αξιοκρατικές και αδιάβλητες διαδικασίες.
Η ιδιαίτερη πρόνοια για την ειδική αγωγή αποδεικνύεται με την τεράστια αύξηση των προσλήψεων προσωπικού στην Ειδική Αγωγή καθώς και για τα παιδιά των εργαζόμενων οικογενειών με τη γενίκευση του ολοήμερου σχολείου. Πολλά ολιγοθέσια σχολεία σαν και αυτά που έχουμε και στον ακριτικό μας Νομό, από φέτος γίνονται Ολοήμερα και με αναμορφωμένο πρόγραμμα δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές των δυσπρόσιτων περιοχών να έχουν και αυτοί  πρόσβαση σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα.
Ο αυστηρός προγραμματισμός της Κυβέρνησης μας, υλοποιεί μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η οποία σταδιακά αναβαθμίζει το ρόλο του Δημόσιου σχολείου παρά τις δυσκολίες και σε σύγκρουση με διαπλοκές που τόσο μας βαρύνουν ως χώρα.
Θα πορευτούμε μαζί και αυτή τη χρονιά προκειμένου, στο πλαίσιο των καθηκόντων  και των δυνατοτήτων μας, να αντιμετωπίσουμε από κοινού και να δώσουμε λύσεις στα όποια προβλήματα παρουσιαστούν για να μην επηρεάσουν στο ελάχιστο την λειτουργία των σχολείων.
Καλή εποικοδομητική και δημιουργική σχολική χρονιά με υγεία.
Σέλτσας Κωνσταντίνος

10/9/2017
Η Ελληνική Κοινωνία, από κοινωνιολογικής προσέγγισης και ακολουθώντας τις ραγδαίες εξελίξεις του Δυτικού Κόσμου, την τελευταία 60ετία άλλαξε ριζική μορφή. Το φαινόμενο της «αστυφιλίας» εντάθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά οι παλαιοί μικροκαλλιεργητές στο σύνολό τους να «μεταλλαχτούν» σε εργαζόμενους [εργάτες, ιδιωτικοί-δημόσιοι υπάλληλοι], αποχωρώντας από την επαρχία και να μετοικήσουν στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Οι ραγδαίες εξελίξεις της Κοινωνίας επέφερε αλλαγές στη δομή και σύνθεση της Ελληνικής Οικογένειας. Από την πολυμελή Παραδοσιακή «Πατριαρχική Οικογένεια» [στην ουσία της βαθύτατα «Μητριαρχική», ανάλυση που θα προβώ σε μελλοντικό μου κείμενο], μετεξελίχθηκε στο σύγχρονο μοντέλο της λεγόμενης «Πυρηνικής Οικογένειας» (γονείς-τέκνα) και της μονογονεϊκής οικογένειας (ένας γονέας-τέκνο).
Η παλαιότερη Κοινωνική δομή πορευόταν με την ανάλογη εθιμοτυπία [ήθη-έθιμα], δοξασίες, θρησκευτικό πιστεύω, και ενέπνευσε τους τότε ανθρώπους με συγκεκριμένες πεποιθήσεις, σχετικά με τις αξίες, τα πιστεύω, τις νοοτροπίες, τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Θα παρομοίαζα τις πεποιθήσεις με «χάρτη-πλοηγό», που ο άνθρωπος προσανατόλιζε την σκέψη του και την συμπεριφορά του μέσα στην κοινωνία.
Παρατηρώ, όμως, ότι οι κοινωνικές αλλαγές δεν επέφεραν τις αναμενόμενες αλλαγές στην ψυχοσύνθεση του σύγχρονου Έλληνα, ώστε το αξιακό του σύστημα να λειτουργεί όπως των παλαιότερων γενιών, έχοντας ως «χάρτες-πλοηγούς» απαρχαιωμένους και, συνεπώς, άσχετους με την σύγχρονη πραγματικότητα. Με απλά λόγια η δομή της κοινωνίας με τις πεποιθήσεις εξελίσσονται με διαφορά «φάσης»!!!
Οπότε κάθε πρωί που βγαίνω στο μπαλκόνι του σπιτιού, αγναντεύω από ψηλά την Κοινωνία και παρατηρώ:
Εργαζόμενους να συμπεριφέρονται δουλικά ως Ραγιάδες-Κολλήγοι
Άντρες «ενήλικους», που κρύβονται στα φουστάνια της μάνας τους
Γυναίκες «ενήλικες», που συζούν με τους γονείς τους, γιατί τις έχουν ανάγκη λόγω ηλικίας
Γονείς που ανακατεύονται στην ζωή των 35χρονων «κανακάριδών» τους
Άνθρωποι άβουλοι, άτολμοι, ευθυνόφοβοι, κατ’ ουσία «ανήλικοι»
Οι παραπάνω «τύποι προσωπικότητας», είναι «απαρχαιωμένα μοντέλα» μιας άλλης εποχής, μπορεί της εποχής του μεσοπολέμου, της εποχής της FINOS FILM, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα του 2014..!!!
ΕΣΥ ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΗΚΕΣ; 
Αν ανήκεις στον παραπάνω «τύπο προσωπικότητας», απλά να γνωρίζεις, ότι λόγω αναχρονιστικών πεποιθήσεων αποφεύγεις να αναλάβεις την ΕΥΘΥΝΗ των επιλογών σου..!!!
Μέσα στην κρίση αξιών που διανύουμε, η ανάληψη της ΕΥΘΥΝΗΣ του εαυτού μας αποτελεί προυπόθεση για να αναπροσδιοριστούμε ως σκεπτόμενοι άνθρωποι, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΑΘΕ ΝΑ ΠΑΤΑΣ ΓΕΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ..!! 
•Για να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου και να γίνεις κατ’ ουσίαν χρήσιμος
•Για να αναλάβεις την ευθύνη των επίλογών σου, ώστε να γίνεις ευτυχισμένος και παράλληλα να κάνεις ευτυχισμένους τους ανθρώπους που αγαπάς
•Για να νιώσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ..!!
Ας Μάθουμε να πατάμε γερά στα πόδια μας μόνοι μας, χωρίς δεκανίκια, γιατί το μόνο που πραγματικά μας προσφέρουν είναι να μας εμποδίσουν να τρέξουμε..!!
Πηγή: ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΡΕΖΟΣ -  ΛΑΜΠΑTERRE ΒLOG


Μάθε να πατάς γερά στα πόδια σου!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η Ελληνική Κοινωνία, από κοινωνιολογικής προσέγγισης και ακολουθώντας τις ραγδαίες εξελίξεις του Δυτικού Κόσμου, την τελευταία 60ετία άλλαξε ριζική μορφή. Το φαινόμενο της «αστυφιλίας» εντάθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά οι παλαιοί μικροκαλλιεργητές στο σύνολό τους να «μεταλλαχτούν» σε εργαζόμενους [εργάτες, ιδιωτικοί-δημόσιοι υπάλληλοι], αποχωρώντας από την επαρχία και να μετοικήσουν στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Οι ραγδαίες εξελίξεις της Κοινωνίας επέφερε αλλαγές στη δομή και σύνθεση της Ελληνικής Οικογένειας. Από την πολυμελή Παραδοσιακή «Πατριαρχική Οικογένεια» [στην ουσία της βαθύτατα «Μητριαρχική», ανάλυση που θα προβώ σε μελλοντικό μου κείμενο], μετεξελίχθηκε στο σύγχρονο μοντέλο της λεγόμενης «Πυρηνικής Οικογένειας» (γονείς-τέκνα) και της μονογονεϊκής οικογένειας (ένας γονέας-τέκνο).
Η παλαιότερη Κοινωνική δομή πορευόταν με την ανάλογη εθιμοτυπία [ήθη-έθιμα], δοξασίες, θρησκευτικό πιστεύω, και ενέπνευσε τους τότε ανθρώπους με συγκεκριμένες πεποιθήσεις, σχετικά με τις αξίες, τα πιστεύω, τις νοοτροπίες, τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Θα παρομοίαζα τις πεποιθήσεις με «χάρτη-πλοηγό», που ο άνθρωπος προσανατόλιζε την σκέψη του και την συμπεριφορά του μέσα στην κοινωνία.
Παρατηρώ, όμως, ότι οι κοινωνικές αλλαγές δεν επέφεραν τις αναμενόμενες αλλαγές στην ψυχοσύνθεση του σύγχρονου Έλληνα, ώστε το αξιακό του σύστημα να λειτουργεί όπως των παλαιότερων γενιών, έχοντας ως «χάρτες-πλοηγούς» απαρχαιωμένους και, συνεπώς, άσχετους με την σύγχρονη πραγματικότητα. Με απλά λόγια η δομή της κοινωνίας με τις πεποιθήσεις εξελίσσονται με διαφορά «φάσης»!!!
Οπότε κάθε πρωί που βγαίνω στο μπαλκόνι του σπιτιού, αγναντεύω από ψηλά την Κοινωνία και παρατηρώ:
Εργαζόμενους να συμπεριφέρονται δουλικά ως Ραγιάδες-Κολλήγοι
Άντρες «ενήλικους», που κρύβονται στα φουστάνια της μάνας τους
Γυναίκες «ενήλικες», που συζούν με τους γονείς τους, γιατί τις έχουν ανάγκη λόγω ηλικίας
Γονείς που ανακατεύονται στην ζωή των 35χρονων «κανακάριδών» τους
Άνθρωποι άβουλοι, άτολμοι, ευθυνόφοβοι, κατ’ ουσία «ανήλικοι»
Οι παραπάνω «τύποι προσωπικότητας», είναι «απαρχαιωμένα μοντέλα» μιας άλλης εποχής, μπορεί της εποχής του μεσοπολέμου, της εποχής της FINOS FILM, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα του 2014..!!!
ΕΣΥ ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΗΚΕΣ; 
Αν ανήκεις στον παραπάνω «τύπο προσωπικότητας», απλά να γνωρίζεις, ότι λόγω αναχρονιστικών πεποιθήσεων αποφεύγεις να αναλάβεις την ΕΥΘΥΝΗ των επιλογών σου..!!!
Μέσα στην κρίση αξιών που διανύουμε, η ανάληψη της ΕΥΘΥΝΗΣ του εαυτού μας αποτελεί προυπόθεση για να αναπροσδιοριστούμε ως σκεπτόμενοι άνθρωποι, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΑΘΕ ΝΑ ΠΑΤΑΣ ΓΕΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ..!! 
•Για να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου και να γίνεις κατ’ ουσίαν χρήσιμος
•Για να αναλάβεις την ευθύνη των επίλογών σου, ώστε να γίνεις ευτυχισμένος και παράλληλα να κάνεις ευτυχισμένους τους ανθρώπους που αγαπάς
•Για να νιώσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ..!!
Ας Μάθουμε να πατάμε γερά στα πόδια μας μόνοι μας, χωρίς δεκανίκια, γιατί το μόνο που πραγματικά μας προσφέρουν είναι να μας εμποδίσουν να τρέξουμε..!!
Πηγή: ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΡΕΖΟΣ -  ΛΑΜΠΑTERRE ΒLOG



Χρόνια πολλά στον Κλήμη!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Ηρώ Κουνάδη
Αγάπη, ειλικρίνεια, αλληλοκατανόηση. Όσο βαρετό ακούγεται, άλλο τόσο ανεπαρκές είναι. Προφανώς, καμία σχέση δεν πήγε μακριά στηριγμένη σε μυστικά και ψέματα, αλλά τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, και το μυστήριο παραμένει: Τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες, και το ήξερε μόνο ο Mel Gibson στην ομώνυμη ταινία; Σε μια παγκόσμια αποκλειστικότητα, το in2life μοιράζεται μαζί σας τις πέντε βασικότερες (από τις εκατοντάδες) απαντήσεις-SOS, για να ξέρετε πού βαδίζετε, ή έστω από πού να ξεκινήσετε.
Μέτρο: Θυμάστε εκείνο το e-mail που έλεγε διάφορα πράγματα του τύπου «αν την ρωτάς πού ήταν είσαι καταπιεστικός και ζηλιάρης, αν δεν την ρωτάς είσαι αδιάφορος και δεν την αγαπάς» και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι απλά οι γυναίκες είναι τρελές; Ε λοιπόν, έχουμε νέα: Υπάρχει μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα στην πλήρη αδιαφορία για το πώς πέρασε τη μέρα της, και στην ανάκριση με μεθόδους τύφλα-να-‘χει-η-ΚαΓκεΜπε για το πόσες φορές και με ποιον έκανε διάλειμμα στη δουλειά, τι ώρα πήγε για καφέ και πόσες φορές διασταυρώθηκε το βλέμμα της με εκείνο του μπάρμαν το βράδυ. Μια-δυο ερωτήσεις από ενδιαφέρον (και ει δυνατόν ένα-δυο σχόλια που να δείχνουν ότι ακούς τι λέει και συμμετέχεις στην κουβέντα) είναι καλές, περισσότερες είναι κουραστικές. Τόσο απλό.
Ποικιλία: Μπορεί να σας αρέσει (και στους δύο) να χουχουλιάζετε με ταινίες στον καναπέ. Ή να βγαίνετε για φαγητό. Ή να πηγαίνετε συχνά σινεμά. Και μπορεί εσύ, ως πρακτικό μυαλό, να σκέφτεσαι ότι, αφού έχετε βρει κάτι που κάνει και τους δυο σας χαρούμενους, δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαλάσετε την επιτυχημένη σας συνταγή. Σωστά; Λάθος. Η λαϊκή θυμοσοφία τα έχει πει πολύ πριν από εμάς, και η ρουτίνα μπορεί να κουράσει ακόμα και τον πιο ενθουσιώδη άνθρωπο. Αυτό το τελευταίο ισχύει ειδικά μετά το πρώτο στάδιο της σχέσης (εκεί κάπου μετά το πρώτο εξάμηνο) που ο εγκέφαλος του πιο ενθουσιώδους ανθρώπου μετριάζει κάπως τις χημικές του αντιδράσεις για να μην τρελαθεί ο ιδιοκτήτης του.
Έρωτα: Μιλώντας για χημικές αντιδράσεις του εγκεφάλου, το «μας τελείωσε ο έρωτας» πρέπει να είναι μια από τις δημοφιλέστερες απαντήσεις στις γυναικείες συζητήσεις που ξεκινούν με την ερώτηση «γιατί χωρίσατε;». Προφανώς, δεν μπορείτε να κάνετε πολλά για να επαναφέρετε τον οργανισμό σας (και εκείνης) στο στάδιο ανεξέλεγκτης παραγωγής ορμονών του πρώτου καιρού. Μπορείτε, όμως, να κάνετε πολλά για να αναθερμάνετε την σχέση σας –δεκαεπτά διαφορετικές ιδέες έχουμε συγκεντρώσει εδώ.
Χιούμορ: Το κλισέ που λέει ότι δεν υπάρχει καλύτερο αφροδισιακό από το να την κάνεις να γελάει εμπεριέχει μια (μεγάλη) δόση αλήθειας –αλλιώς δεν θα ήταν κλισέ. Το πρόβλημα με αυτό είναι η λέξη «αφροδισιακό», που το κάνει να μοιάζει σαν να βγήκε από εγχειρίδια του τύπου «πώς να ρίξεις μια γυναίκα σε ένα μπαρ». Όσο το εκτιμούσε όταν πρωτογνωριστήκατε, άλλο τόσο (ίσως και λίγο περισσότερο) το εκτιμά στον δεύτερο/ τρίτο/ τεσαρακοστό χρόνο σχέσης. Αν το ήξεραν περισσότεροι αυτό, η ανθρωπότητα θα είχε γλιτώσει από πολλούς χωρισμούς.
Ενδιαφέρον: Μην μπερδεύεστε, διαφορετικό πράγμα είναι ο έρωτας από το ενδιαφέρον. Το ότι είστε (ή υπήρξατε, αν μιλάμε για προχωρημένο στάδιο σχέσης) ερωτευμένοι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δείχνετε το ενδιαφέρον που θα ήθελε εκείνη για την ίδια/ την προσωπικότητά της/ τις αγαπημένες της συνήθειες/ τις απόψεις της. Σκεφτείτε, ας πούμε, πόσες ερωτήσεις θα μπορούσατε να απαντήσετε σωστά για τις προτιμήσεις, τις αντιλήψεις ή τα παιδικά χρόνια του τελευταίου μεγάλου σας έρωτα, στην αρχή της σχέσης. Λίγες, στοιχηματίζουμε, κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να μην οφείλεται σε έλλειψη ενδιαφέροντος (βλέπε δεν την ακούτε όταν μιλάει) αλλά στο ότι δεν έχετε ακόμα προλάβει να μάθετε τα πάντα ο ένας για τον άλλο –πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε ακόμα να εκπλήσσεστε, άρα είστε σε καλό δρόμο.
Πηγή: in2life.gr

Τι θέλουν (επιτέλους) οι γυναίκες από μια σχέση;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ηρώ Κουνάδη
Αγάπη, ειλικρίνεια, αλληλοκατανόηση. Όσο βαρετό ακούγεται, άλλο τόσο ανεπαρκές είναι. Προφανώς, καμία σχέση δεν πήγε μακριά στηριγμένη σε μυστικά και ψέματα, αλλά τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, και το μυστήριο παραμένει: Τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες, και το ήξερε μόνο ο Mel Gibson στην ομώνυμη ταινία; Σε μια παγκόσμια αποκλειστικότητα, το in2life μοιράζεται μαζί σας τις πέντε βασικότερες (από τις εκατοντάδες) απαντήσεις-SOS, για να ξέρετε πού βαδίζετε, ή έστω από πού να ξεκινήσετε.
Μέτρο: Θυμάστε εκείνο το e-mail που έλεγε διάφορα πράγματα του τύπου «αν την ρωτάς πού ήταν είσαι καταπιεστικός και ζηλιάρης, αν δεν την ρωτάς είσαι αδιάφορος και δεν την αγαπάς» και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι απλά οι γυναίκες είναι τρελές; Ε λοιπόν, έχουμε νέα: Υπάρχει μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα στην πλήρη αδιαφορία για το πώς πέρασε τη μέρα της, και στην ανάκριση με μεθόδους τύφλα-να-‘χει-η-ΚαΓκεΜπε για το πόσες φορές και με ποιον έκανε διάλειμμα στη δουλειά, τι ώρα πήγε για καφέ και πόσες φορές διασταυρώθηκε το βλέμμα της με εκείνο του μπάρμαν το βράδυ. Μια-δυο ερωτήσεις από ενδιαφέρον (και ει δυνατόν ένα-δυο σχόλια που να δείχνουν ότι ακούς τι λέει και συμμετέχεις στην κουβέντα) είναι καλές, περισσότερες είναι κουραστικές. Τόσο απλό.
Ποικιλία: Μπορεί να σας αρέσει (και στους δύο) να χουχουλιάζετε με ταινίες στον καναπέ. Ή να βγαίνετε για φαγητό. Ή να πηγαίνετε συχνά σινεμά. Και μπορεί εσύ, ως πρακτικό μυαλό, να σκέφτεσαι ότι, αφού έχετε βρει κάτι που κάνει και τους δυο σας χαρούμενους, δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαλάσετε την επιτυχημένη σας συνταγή. Σωστά; Λάθος. Η λαϊκή θυμοσοφία τα έχει πει πολύ πριν από εμάς, και η ρουτίνα μπορεί να κουράσει ακόμα και τον πιο ενθουσιώδη άνθρωπο. Αυτό το τελευταίο ισχύει ειδικά μετά το πρώτο στάδιο της σχέσης (εκεί κάπου μετά το πρώτο εξάμηνο) που ο εγκέφαλος του πιο ενθουσιώδους ανθρώπου μετριάζει κάπως τις χημικές του αντιδράσεις για να μην τρελαθεί ο ιδιοκτήτης του.
Έρωτα: Μιλώντας για χημικές αντιδράσεις του εγκεφάλου, το «μας τελείωσε ο έρωτας» πρέπει να είναι μια από τις δημοφιλέστερες απαντήσεις στις γυναικείες συζητήσεις που ξεκινούν με την ερώτηση «γιατί χωρίσατε;». Προφανώς, δεν μπορείτε να κάνετε πολλά για να επαναφέρετε τον οργανισμό σας (και εκείνης) στο στάδιο ανεξέλεγκτης παραγωγής ορμονών του πρώτου καιρού. Μπορείτε, όμως, να κάνετε πολλά για να αναθερμάνετε την σχέση σας –δεκαεπτά διαφορετικές ιδέες έχουμε συγκεντρώσει εδώ.
Χιούμορ: Το κλισέ που λέει ότι δεν υπάρχει καλύτερο αφροδισιακό από το να την κάνεις να γελάει εμπεριέχει μια (μεγάλη) δόση αλήθειας –αλλιώς δεν θα ήταν κλισέ. Το πρόβλημα με αυτό είναι η λέξη «αφροδισιακό», που το κάνει να μοιάζει σαν να βγήκε από εγχειρίδια του τύπου «πώς να ρίξεις μια γυναίκα σε ένα μπαρ». Όσο το εκτιμούσε όταν πρωτογνωριστήκατε, άλλο τόσο (ίσως και λίγο περισσότερο) το εκτιμά στον δεύτερο/ τρίτο/ τεσαρακοστό χρόνο σχέσης. Αν το ήξεραν περισσότεροι αυτό, η ανθρωπότητα θα είχε γλιτώσει από πολλούς χωρισμούς.
Ενδιαφέρον: Μην μπερδεύεστε, διαφορετικό πράγμα είναι ο έρωτας από το ενδιαφέρον. Το ότι είστε (ή υπήρξατε, αν μιλάμε για προχωρημένο στάδιο σχέσης) ερωτευμένοι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δείχνετε το ενδιαφέρον που θα ήθελε εκείνη για την ίδια/ την προσωπικότητά της/ τις αγαπημένες της συνήθειες/ τις απόψεις της. Σκεφτείτε, ας πούμε, πόσες ερωτήσεις θα μπορούσατε να απαντήσετε σωστά για τις προτιμήσεις, τις αντιλήψεις ή τα παιδικά χρόνια του τελευταίου μεγάλου σας έρωτα, στην αρχή της σχέσης. Λίγες, στοιχηματίζουμε, κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να μην οφείλεται σε έλλειψη ενδιαφέροντος (βλέπε δεν την ακούτε όταν μιλάει) αλλά στο ότι δεν έχετε ακόμα προλάβει να μάθετε τα πάντα ο ένας για τον άλλο –πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε ακόμα να εκπλήσσεστε, άρα είστε σε καλό δρόμο.
Πηγή: in2life.gr
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)