-Ένας πολιτικός ταξίδευε στην εθνική οδό, η πολύωρη οδήγηση σε συνδυασμό με την απρόσμενη βροχή τον κούρασαν, έτσι αποφάσισε να σταματήσει στο πρώτο κατάστημα που βρήκε, μπαίνοντας μέσα διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα ελεύθερο τραπέζι, έκανε να φύγει, εκείνη την ώρα τον είδε ο σερβιτόρος και προθυμοποιήθηκε να τον εξυπηρετήσει.
-Σε ένα τραπέζι καθόταν ένας
εργολάβος, ο σερβιτόρος τον πλησίασε και του πρότεινε να κάτσει μαζί του ο
πολιτικός, ο εργολάβος έγνεψε καταφατικά τον σερβιτόρο και έκανε νεύμα στον
πολιτικό να πλησιάσει, η ώρα πέρασε και ο εργολάβος προθυμοποιήθηκε να πληρώσει
το τραπέζι, έστρεψε το βλέμμα του στον σερβιτόρο και του έγνεψε να έλθει, ο
σερβιτόρος τον πλησίασε και ο εργολάβος εκνευρισμένος είπε: «Θα περιμένω πολύ ώρα
ακόμα να μου φέρεις τα ρέστα».
-Ο σερβιτόρος έκπληκτος
απαντά: «Μα κύριε δεν με πληρώσατε».
-Ο εργολάβος θυμωμένος λέει: «Έχει
αρκετή ώρα που σου έδωσα ένα εκατοστάρικο και περιμένω τα ρέστα, θα κρατήσει
πολύ αυτό το αστείο».
-Ο σερβιτόρος ξαφνιασμένος
αλλά γεμάτος ελπίδα απευθύνεται στον πολιτικό: «Κύριε! εσείς τα είδατε όλα,
πείτε την αλήθεια, είδατε να με πληρώνει;»
-Ο πολιτικός κατέβασε το
κεφάλι και με χαμηλή φωνή απάντησε: «Δεν μπορώ να πάρω θέση, στο ίδιο τραπέζι
φάγαμε…».-
Κεντρική Ιδέα: Στην κρίση του αναγνώστη.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Διαχ. στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
