-Σε μια μικρή πόλη ζούσε ένας φιλήσυχος πολίτης, ήταν νοικοκύρης εργατικός και έντιμος μα η μοίρα θέλησε να βρεθεί άνεργος.
-Ένα βράδυ είπε στην μητέρα του: Αύριο νωρίς τα χαράματα θα ανέβω στην
πρωτεύουσα ο θείος έχει πολλές γνωριμίες θα του ζητήσω να μου βρει δουλειά, θα
σου στέλνω χρήματα κάθε μήνα και θα σου γράφω κάθε βδομάδα.
-Την επόμενη μέρα αποχαιρέτησε την μάνα και πήρε τον δρόμο για την
πρωτεύουσα. Αργά το απόγευμα με ιδιαίτερη χαρά και περίσσια αγάπη τον
υποδέχτηκε ο θείος.
-Το βράδυ στον δείπνο ο ανιψιός είπε: Αγαπημένε θείε άφησα το χωρίο και
ήρθα σε σένα να μου βρεις δουλεία, αν όλα πάνε καλά θα είμαι σε θέση να βοηθώ
την μητέρα και να την επισκέπτομαι όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.
-Ο θείος απάντησε: Εγώ δεν έχω δουλεία να σου δώσω, αλλά θα σε στείλω σε
κάποιον που αξίζει όσο ένας θησαυρός, αν είσαι εργατικός και ευσυνείδητος κοντά
του θα προκόψεις θα δεις πρόοδο και ευημερία! «άσε τον θείο, πιάσε τον
Δήμαρχο».-
Κεντρική
ιδέα: «Στην κρίση του Αναγνώστη!».
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Διαχ. στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
