(απόσπασμα)
-Το εφικτό πάντα με κούραζε
πάντα με ξενέρωνε
και η τέχνη του
η λεγόμενη πολιτική
ακόμα περισσότερο.
-Εγώ ήμουν πάντα
του αν-έφικτου
του άπιαστου
κι ας με φώναζαν υποτιμητικά
απολιτίκ.
-Το δέχομαι
κάθε εξίσωση κάθε ετικέτα
νομίζω πως μου πάει.
-Πάντα μου άρεσαν οι φωτεινές επιγραφές
τα μεγάλα όνειρα τα απατηλά
Ένας απολιτίκ μιας λεωφόρου.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΣΥΛΦΙΤΖΟΓΛΟΥ, Έκαστος εφ’ ω ετάφη, Γαβριηλίδης, 2007
