Σε
μέρες βουερές που το ένστικτο στροβιλιζόταν καθώς
τις
παραμονές της γένεσης το σκοτάδι,
στης
ταραχής τον αιώνα όταν γυρίζανε
εμποδισμένα
τα κοπάδια από παντού κι αλλάζοντας
μάταια
προσανατολισμούς βελάζανε χαμένα
το
ένα από το άλλο ανάμεσα στην καθισμένη θύελλα,
είδα
πως άλλο δε μου μένει: εκτός ν’ ανασυντάξω
την
ομορφιά και την ψυχή του κόσμου – να συνάξω
τα
σκορπισμένα άλογα του ήλιου σ’ ένα βιβλίο μου.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
