Η
8n Μάρτη, Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, είναι μια γιορτή χωρίς καρδούλες και
πολύχρωμα μπαλονάκια. Είναι μια ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για
τα δικαιώματα των γυναικών, σε έναν κόσμο αντρών.
8 Μαρτίου 1857. Νέα Υόρκη. Η
πόλη των μεταναστών. Το λιμάνι που άραξαν άνδρες και γυναίκες από κάθε γωνιά
της γης για να αγγίξουν… το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Μία πόλη-σταθμός. Στη
πόλη των αντιθέσεων και της ελευθερίας τόλμησαν οι γυναίκες να διεκδικήσουν τα
δικαιώματά τους. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής, που για να επιβιώσουν,
εργαζόντουσαν το ίδιο σκληρά με τους άνδρες,«σήκωσαν» το κεφάλι για να
κερδίσουν σεβασμό, ισότητα και καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Αυτή η
ημέρα γράφτηκε στην ιστορία…Κι ακολούθησαν κι άλλες, πολλές…
Έχουν περάσει τόσα χρόνια, κι
όμως η γυναίκα σε πολλές χώρες του κόσμου, αντιμετωπίζεται με βία και
ανισότητα.
Σήμερα, χιλιάδες γυναίκες
κακοποιούνται, βιάζονται, βασανίζονται, εκμεταλλεύονται από συζύγους και
εργοδότες. Εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο εργάζονται το ίδιο σκληρά με τους
άνδρες, εν τούτοις, σύμφωνα με στοιχεία, αμείβονται χαμηλότερα από τους άνδρες
συναδέλφους τους και τυγχάνουν απαξιωτικής και προσβλητικής συμπεριφοράς στον
εργασιακό τους χώρο.
Σε χώρες, όπως η Σαουδική
Αραβία, δεν τολμούν να δείξουν καν το πρόσωπό τους, αφού το κρύβουν πίσω από
μία μπούρκα, δεν έχουν δικαίωμα να οδηγήσουν, να ντυθούν σαν γυναίκες.
Αυτό σημαίνει πως η σημερινή
ημέρα δεν είναι μία γιορτή. Είναι μία ημέρα, που πρέπει να ξεσηκώσει τις
γυναίκες του κόσμου, για τα δικαιώματα των γυναικών όλου του κόσμου. Ρίξτε μία
ματιά στον πλανήτη και στην καθημερινότητα των γυναικών και θα διαπιστώσετε πως
δεν υπάρχει ουσιαστική ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.
“Δεν είναι αρκετό, λοιπόν,
να οραματιζόμαστε μονάχα την ισότητα των φύλων αλλά θα πρέπει να την υλοποιούμε
καθημερινά στην πράξη.”Η μέρα
αυτή, όμως, πρέπει να είναι ταυτόχρονα μέρα προβληματισμού και
απολογισμού, όχι μόνο των γυναικών, αλλά της κοινωνίας στο σύνολό της.
Απαραίτητη κρίνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών και δράσεων για την εφαρμογή
αποτελεσματικών πολιτικών, που αφενός θα εξαλείψουν κάθε είδους διάκριση και
ανισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα και αφετέρου θα εγγυηθούν την ισότιμη
συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής.
Οι
διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, η παρενόχληση και η σεξουαλική παρενόχληση
στην εργασία, είναι μάστιγα. Στα συνδικάτα αγωνιζόμαστε για την καταπολέμησή
της.
Η γυναίκα γιορτάζει όχι μόνο
στις 8 Μαρτίου, αλλά κάθε ημέρα, επειδή αγωνίστηκε και αγωνίζεται, γιατί έχει
άποψη και πολεμά για αυτή, γιατί δεν συμβιβάστηκε με την ταυτότητα που της
απέδωσε η κοινωνία.
Εργατικό Κέντρο Φλώρινας
