μπροστά στην Παναγιά
μία κοπέλα στέκεται
κι ένα κερί κρατά.
Αγάπησε και πόνεσε
μα βρήκε απονιά,
με δάκρυα στα μάτια της
συγχώρεση ζητά.
Συγχώρα με, συγχώρα με
συγχώρα με Παρθένα μου
γλυκιά μου Παναγιά,
γλυκιά μου Παναγιά
Ρωτώ μην είναι αμάρτημα
π' αγάπησα πιστά,
ήρθα να πω τον πόνο μου
να βρω παρηγοριά
Συγχώρα με, συγχώρα με
συγχώρα με Παρθένα μου
γλυκιά μου Παναγιά
γλυκιά μου Παναγιά
Ρωτώ μην είναι αμάρτημα
π' αγάπησα πιστά,
ήρθα να πω τον πόνο μου
ΒΟΥΛΑ ΠΑΛΛΑ
