«Το νομοσχέδιο
(ν/σ) ψηφίστηκε, με τους εργαζομένους, τους φορείς και όλη την αντιπολίτευση
απέναντι. Είναι σοκαριστικό επίσης να ακούς τον αρμόδιο Υπουργό να δηλώνει
κυνικά ότι αν ένα ν/σ αφορά τον ιδιωτικό τομέα, θα απεργούν και θα διαδηλώνουν
οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, αντίστοιχα και για το δημόσιο τομέα. Πέρα από το ότι
για παράδειγμα, σε μια οικογένεια δημόσιων υπαλλήλων, μπορεί ένα παιδί να
δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα, μιλάμε για κοινωνικό αυτοματισμό, που δε βοηθάει
καθόλου στην κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη.
Η κυβέρνηση
νομοθετεί λες και ο εργαζόμενος – ειδικά στον ιδιωτικό τομέα – μιλάει ίσος προς
ίσος με τον εργοδότη, ενώ όλοι γνωρίζουμε τη μειονεκτική θέση που βρίσκεται ο
πρώτος. Σε συνέχεια λοιπόν δύο εργασιακών ν/σ της προηγούμενης κυβέρνησης, που
νομοθετήθηκαν οι απλήρωτες υπερωρίες, η κατάργηση του 8ωρου και των μηχανισμών
ελέγχου (ΣΕΠΕ), ήρθε αυτός ο νόμος πλέον να ενισχύσει την ομηρία των
εργαζομένων. Με αφορμή την ενσωμάτωση ευρωπαϊκής Οδηγίας, η οποία έχει σκοπό τη
διαφάνεια και τους προβλέψιμους όρους στα εργασιακά, μπαίνουν στην εργατική μας
νομοθεσία επιπλέον άρθρα, που είναι στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Την ώρα
που η Ευρώπη οδηγείται στο 35ωρο, εδώ βλέπουμε 13 ώρες εργασίας – αν θέλει ο
εργαζόμενος, λέει η ΝΔ, εγώ λέω άραγε μπορεί να επιβιώσει με το 8ωρο;».
Για τις
ελληνοτουρκικές σχέσεις
«Ασκήσαμε
κριτική, διότι στην κατ’ ιδίαν συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Ερντογάν δεν
μπήκε το Κυπριακό και δεν είναι η πρώτη φορά – μπήκε έπειτα στην ομιλία στον
ΟΗΕ. Η συνομιλία είναι ένα θετικό βήμα, πρέπει όμως να γίνεται σαφές το
πλαίσιο, η εθνική γραμμή για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Συγχρόνως, να
πιέζουμε τους εταίρους της Ευρώπης και των ΗΠΑ, να μην επαφιόμαστε στην
ομογένεια και κυρίως, να αναδειχθεί το Κυπριακό, όχι ως ελληνοτουρκικό θέμα,
αλλά ως διεθνές».
Για τις εκλογές
του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
«Στηρίζω την Έφη
Αχτσιόγλου, που θεωρώ ότι μπορεί να εγγυηθεί την ενότητα του κόμματος και να
γίνει η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Είναι γεγονός ότι έχουν ειπωθεί
βαριές κουβέντες, θα κάνω όμως έναν διαχωρισμό. Η κα Αχτσιόγλου μπαίνει
καθυστερημένα σ’ αυτή την ένταση, αφού έχει φάει πολλή ‘λάσπη’, φέρνοντας την
κουβέντα ψηλά στο φως και σε συγκεκριμένο πολιτικό διακύβευμα. Αντίθετα, μεσαία
και υψηλά στελέχη που στηρίζουν τον κ. Κασσελάκη, επιλέγουν το σκοτάδι και τη
‘λάσπη’. Μιλάω για το περίφημο sms, που προφανώς δεν υπάρχει, για τους
‘υπονομευτές’, που δε μας λένε ποιοι ήταν. Σ’ αυτό το σκοτάδι και στη χυδαία
αντιμετώπιση, δεν μπορείς να αντιπαρατεθείς.
Επιπλέον, είναι
σαφές ότι ο κ. Κασσελάκης δεν έχει οργανωμένη πολιτική πρόταση. Έχει κάποιες
προτάσεις, ορισμένες από τις οποίες είναι προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό είναι καλό, το κακό είναι ότι ο ίδιος δεν έχει άποψη για όλα αυτά.
Εμφανίστηκε ένας άνθρωπος με ωραίο αέρα, που είναι μόλις ένα μήνα στο κόμμα και
θέλει να γίνει Πρόεδρος. Μου δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει ενσυναίσθηση της βαρύτητας
των λέξεων – αναφέρομαι στο σαρδάμ για τα κατεχόμενα, που δεν ήταν σαρδάμ – της
βαρύτητας των δηλώσεων και την ευθύνη της θέσης που διεκδικεί. Όλα γίνονται
ελαφρά τη καρδία κι αυτό δεν είναι ίδιον ειδικά ενός αριστερού κόμματος.
Ακούω μάλιστα από
στελέχη που τον στηρίζουν – και από Βουλευτές, αγαπημένους συντρόφους – ότι
χάσαμε τις εκλογές, επειδή ευθύνεται το πολιτικό μας πρόγραμμα και τα στελέχη
μας. Τι εννοούν, να κάνουμε άλλο κόμμα; Ας έκανε άλλο κόμμα ο κ. Κασσελάκης.
Εμείς λέμε αντίθετα ότι χάσαμε τις εκλογές, ακριβώς επειδή δεν επικοινωνήσαμε
το πρόγραμμά μας με την κοινωνία. Νομίζω ότι από τη φόρα που έχουν οι
υποστηρικτές του κ. Κασσελάκη να δείξουν ότι θα τα αλλάξει όλα, βγαίνουν
ενάντια ακόμα και στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία
είμαστε πολύ περήφανοι, αφού σε πολύ δύσκολες συνθήκες κατάφερε τόσα πράγματα.
Σίγουρα για την
εκλογική ήττα έχουμε όλοι ευθύνη, απλά η ευθύνη πάει αναλογικά, υπήρχε κι ένα
θέμα κλειστών αποφάσεων της ηγετικής ομάδας. Αλλά αν ανοίξουμε τη
συλλογικότητα, αν βγούμε με καθαρό λόγο, αυτά είναι λάθη που διορθώνονται. Όχι
όμως να ακούω ότι πρέπει να αλλάξουμε τα ηγετικά στελέχη και το πολιτικό μας
πρόγραμμα, να γίνουμε δηλαδή άλλο κόμμα για να αρέσουμε στην κοινωνία.
Σε κάθε
περίπτωση, εγώ αρχικά στον κ. Κασσελάκη βλέπω έναν άνθρωπο μη επαρκή τη
δεδομένη στιγμή. Η αντίληψη για έναν διακοσμητικό Πρόεδρο, που δε θα είναι καν
στη Βουλή – απ’ ότι κατάλαβα δεν τον ενδιαφέρει κιόλας – και δίπλα ικανά
στελέχη να τον συμβουλεύουν, δηλαδή η ουσία σε δεύτερο χρόνο, είναι πολύ
συστημική. Δε μας αρκεί αυτό, είχαμε τον Αλέξη Τσίπρα που είχε τελείως
διαφορετική προσέγγιση - ουσία και όχι επικοινωνία - και ήταν αυτός που έβγαινε
μπροστά, που έλυνε προβλήματα.
Άκουσα τον κ.
Κασσελάκη να λέει ότι είναι ο πιο διαφανής άνθρωπος. Δεν είναι έτσι, ανησυχώ
για την επόμενη μέρα, διότι στο βιογραφικό του υπάρχουν πολλές ασάφειες. Στο
διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλές αιτιάσεις. Δεν υιοθετώ πράγματα που δεν έχω
τεκμηριώσει η ίδια, αλλά η ανησυχία υπάρχει. Είναι γεγονός ότι δεν τον ξέρουμε
και δεν μας ξέρει.
Σε ό,τι αφορά
στην αξιοπιστία του για παράδειγμα, το 2015 συνέκρινε τον Αλέξη Τσίπρα με τον
Τραμπ και έλεγε ότι κατά 90% θα έχουμε συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Να το
συγχωρέσουμε αυτό, ο άνθρωπος αλλάζει, θα έπρεπε φυσικά να μας πει πώς το είχε
σκεφτεί, αλλά ας μη μείνουμε εκεί. Στο συνέδριο μας είπε ότι υπάρχουν κάποιοι
που υπονόμευσαν τον Πρόεδρο. Όταν ρωτήθηκε για την Έφη Αχτσιόγλου και το sms
είπε ότι είναι ένα μήνα στο κόμμα και δεν μπορεί να ξέρει. Την επομένη είπε ότι
η κα Αχτσιόγλου δεν υπονόμευσε τον Τσίπρα.
Αυτό λοιπόν, σε
συνδυασμό με το ότι δεν είναι επαρκής και ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δε θα
έχει τον Πρόεδρο του κόμματος στη Βουλή, ενώ είμαστε στην αρχή μιας δύσκολης
τετραετίας, με κάνει να ανησυχώ για την επόμενη μέρα».
