Οι διακανονισμοί πάνε και έρχονται τις δημόσιες υπηρεσίες,
«έχω τόσα, πάρε τόσα, χρωστάω τόσα.» Όλα στο γενικά και αόριστα επικρατεί ένα
οικονομικό αλαλούμ στην Ελλάδα, έχω την εντύπωση ότι και στην χούντα τόσο
δύσκολα και τόση φτώχια δεν υπήρχε. Οπότε δεν είναι μύθος ότι υπάρχει οικονομική κρίση την χώρα μας
αλλά όχι για όλους μας για κάποιο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας. Διότι
υπάρχου και οι λεγόμενοι προνομιούχοι ξέρουν ποιοι είναι εκείνοι.
Οι οποίοι έχουν
3 αυτοκίνητα τα λιγότερο, κάθε μέλος της οικογένειας έχει από 2 κινητά το
λιγότερο, έχουν στην τσέπη τους 200? έτσι για την πλάκα τους και 10 πιστωτικές
τίγκα στο χρήμα. Το χειρότερο είναι ότι αντί να κλαίγονται εκείνοι που
«δεν έχουν στον ήλιο μοίρα,» κλαίγονται εκείνοι που έχουν τα πάντα και εύστοχα
και εύλογα αναρωτιέμαι, τι άλλο θέλουν;
Το ξέρεται ότι
ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχια, το ξέρετε ότι
εάν κάποιος είναι άρρωστος και δεν έχει χρήματα δεν έχει ασφάλεια, δεν τον βλέπει
κανένας γιατρός στα ιδιωτικά νοσοκομεία.
Αυτοί είναι οι
μύθοι και οι αλήθειες ότι υπάρχουν πλέον ξανά στρώματα ανθρώπων εμείς αντί να
πηγαίνουμε μπροστά σύνθημα μας έχουμε « μπρός πίσω.» Ζούμε στην Ελλάδα
που έχει τους φτωχούς, τους πλούσιους και τους δούλους. Εάν θέλετε να λέγεστε
Ευρωπαίοι να μάθετε πρώτα να κατοχυρώνετε το κράτος σας και τους πολίτες του
και μετά να πουλάτε μούρη στην Ευρώπη. Ντροπή στο κράτος το οποίο δεν υπάρχει,
ντροπή σε όλους τους κρατικούς φορείς, ντροπή στους ίδιους τους Έλληνες που δεν
κάνουμε τίποτα για όλο αυτό. Ντροπή και αίσχος !!!
