ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ Σ ΑΓΑΠΩ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Ποιος μπορεί να ξέρει τι σημαίνει αυτή άγια λέξη, ποιος μπορεί να την κρίνει ή να την επικρίνει. Και όμως μπορεί, έχει κάθε δικαίωμα να την κρίνει αυτός που την έχει ακούσει χιλιάδες φορές ψέματα. Στο ερώτημα πιο σ αγαπώ είναι ψέμα, δύσκολη η απάντηση αλλά όχι ακατόρθωτη. Ψεύτικο είναι εκείνο που έχεις τον άλλον μέσα στην αγκαλιά σου να λιώνει από έρωτα, πόθο και εσύ με ένα τόσο εύκολο τρόπο θυσιάζεις μια τόσο ιερή λέξη στο βωμό της ηδονής. Πιο είναι για εσάς το σ αγαπώ να συνευρίσκεστε με κάποιο άτομο του λέμε και ένα  σ αγαπώ να περάσει η ώρα και ένα δεύτερο και μετά άντε γεια. Σε ανθρώπινη μορφή και έκφραση πως λέγεται όλο αυτό, κοροϊδία, ψευτιά, εξυπνάδα.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑΣ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Πόσο εφικτό είναι «οι δύο να γίνονται ένας», μικροί σε παραμύθια μας περιγράφανε τον τέλειο έρωτα, που παρόλα τα εμπόδια των κακών αυτός επιζούσε. Στη συνέχεια το ζευγάρι τρελά ερωτευμένο, έφτανε στα σκαλιά της εκκλησίας πανευτυχή .Και εκεί αρχίζουν όλα ο θεός «ευλόγησε σάρκα μίαν», αν όμως αυτή η σάρκα δεν καταλήξει να είναι μια αλλά δύο και να ξεσκίζονται. Τότε κάπου έγινε λάθος, αλλά που , στο ότι ερωτευόμαστε εύκολα και δεν καταλαβαίνουμε την διαφορά αγάπης – ερώτα . Μια αγάπη σε φτάνει σε ένα γάμο ένας έρωτας όχι τόσο. Φταίμε εμείς που μέρα με την μέρα αλλάζουμε, γινόμαστε απόμακροι, περίεργοι ,αλαζόνες. 

ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΣΕ ΑΦΗΝΟΥΝ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Τι γίνεται όταν όλοι και όλα σε αφήνουν, όταν έχεις ανάγκη να χτυπήσει το τηλέφωνο και αυτό είναι νεκρό; Τι συμβαίνει όταν ζητάς ένα χέρι να πιαστείς, φιλικό , ερωτικό και δεν το βρίσκεις πουθενά; Σιωπή μόνο αυτή σου μένει για να σου κάνει παρέα και πιστέψετε με η παρέα της είναι δίκοπο μαχαίρι, που κάθε μέρα σε χαράζει όλο και πιο βαθιά. Μερικές φορές λένε πως η σιωπή λέει πιο βαριές κουβέντες, θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτή την φράση. Στη σιωπή βρίσκεσαι σε μια κατάσταση μοναχική η οποία σε παραπέμπει να στήσεις τον εαυτό σου στα δέκα μέτρα και να αρχίζεις να τον λιθοβολείς. Γιατί τον λιθοβολείς, είδη είπαμε την μαγική λέξη το γιατί, η σιωπή εκεί σε παραπέμπει να ψάχνεις την αιτία που όλα σε άφησαν, που όλα περιστρέφονται γύρω σου μα τίποτα δεν μένει στάσιμο. Μερικοί άνθρωποι λένε πως δεν θέλουν τίποτα στάσιμο στην ζωή τους, αυτοί ίσως να είναι που έχουν περισσότερο ανάγκη κάτι που να είναι δικό τους. 

ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΑΝΤΙΟ ΑΚΟΜΑ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Τι γίνεται όταν το αντίο δεν το λένε και οι δυο, τι γίνεται όταν ο ένας ακόμα δεν έχει ξεχάσει, εδώ κολλάει η φράση «ωχ τόμπολα.» Δυστυχώς αλλά έτσι είναι, κάποιοι καταφέρνουν και ξεχνούν πολύ γρήγορα, σε χρόνο μηδέν θα έλεγα ή σε χρόνο ρεκόρ. Οι άλλοι όμως ζουν με τις αναμνήσεις, δεν φταίνε αυτοί δεν είναι οι αδύναμοι όπως θέλουν όλοι να τους ονομάζουν, ούτε οι αισθηματίες. Είναι αυτοί που έχουν φιλότιμο, συνείδηση, που αγάπησαν στ αλήθεια και που κουβαλάνε λάθη και πάθη για δυο. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να κουβαλάς σταυρό για δυο, είμαι σίγουροι ότι οι πιο πολλοί ξέρετε.

Η ΑΓΑΠΗ ΑΡΓΕΙ… Η ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ;| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Πολλοί άνθρωποι είναι μόνοι τους, είναι σαν να έχουν καταδικάσει οι ίδιοι τον εαυτό τους σ αυτή την μοναξιά. Όταν τους ρωτάς γιατί δεν έχεις ένα δεσμό ή γιατί δεν παντρεύτηκες, η μόνιμη απάντηση είναι « η αγάπη πέρασε και την έχασα.» Πολλοί λένε « δεν βρήκα τον-ην κατάλληλο-η» και κάπως έτσι νομίζουν πως δικαιολογούν τον εαυτός τους στους άλλους μα και στους ίδιους. Τελικά που είναι το πρόβλημα το οποίο έχουμε οι άνθρωποι με την αγάπη; 

ΑΓΑΠΗ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Αγαπητέ αναγνώστη το θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε είναι η έννοια της αγάπης, θα μιλήσουμε για την αγάπη ανάμεσα στα δυο φύλλα τον άνδρα και την γυναίκα. Αυτές τις μέρες είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω τους ανθρώπους γύρω μου και τις γνώμες που εκφράζουν πάνω σε αυτό το ζήτημα και διέκρινα μια πικρία, απογοήτευση, εχθρικότατα, προσπάθεια για απόκρυψη συναισθημάτων. Το βράδυ που έμεινα μόνη μου αναρωτήθηκα γιατί να υποφέρουν οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο, συνέχεια είχα στο μυαλό μου τα λόγια που άκουσα «ότι δεν υπάρχει αγάπη», «ο καθένας σκέφτεται τον εαυτό του» και τέτοιου είδους φράσεις. 

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Τι  είναι αυτό που δίνει την αίσθηση της μοναξιάς, πιο είναι αυτό το συναίσθημα, το ερέθισμα που μας κάνει να νιώθουμε μόνους. Ωραία γιορτές φασαρία, πανικός, τι θα ψωνίσουμε, τι θα μαγειρέψουμε τι δώρα θα κάνουμε. Και μετά αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί τι μένει μετά …Όλα έγιναν όπως  έπρεπε αλλά κάτι λείπει, πάντα έλειπε , απ όλους μας μηδενός εξαιρουμένου. 

ΜΙΣΟΣ…ΕΓΙΝΕ…Η ΑΓΑΠΗ…| Της δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Πόσο απέχουν αυτά τα δυο συναισθήματα; Κατά τη γνώμη μου καθόλου, αγάπη και μίσος συναισθήματα που σίγουρα τα έχουμε νιώσει, βιώσει όλοι μας. Πόσο όμως μπορεί να απέχουν μεταξύ τους, κάποιοι μέσα σε αυτούς και εγώ η ίδια θα σας πω καθόλου. Εύκολα μπορούμε να αγαπήσουμε κάποιον για πολλούς και διαφόρους λόγους, όπως τα μάτια του, ο τρόπος που σε κοιτάζει, το γέλιο του, οι απόψεις του, η στάση ζωής του και άλλα που ίσως κανένας δεν έχει ανακαλύψει ακόμα. 

ΜΙΣΟΣ…ΕΓΙΝΕ…Η ΑΓΑΠΗ…| Της δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Πόσο απέχουν αυτά τα δυο συναισθήματα; Κατά τη γνώμη μου καθόλου, αγάπη και μίσος συναισθήματα που σίγουρα τα έχουμε νιώσει, βιώσει όλοι μας. Πόσο όμως μπορεί να απέχουν μεταξύ τους, κάποιοι μέσα σε αυτούς και εγώ η ίδια θα σας πω καθόλου. Εύκολα μπορούμε να αγαπήσουμε κάποιον για πολλούς και διαφόρους λόγους, όπως τα μάτια του, ο τρόπος που σε κοιτάζει, το γέλιο του, οι απόψεις του, η στάση ζωής του και άλλα που ίσως κανένας δεν έχει ανακαλύψει ακόμα. Για το προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, όσο μπορεί να αγαπήσεις και όχι μόνο να λατρέψεις έναν άνθρωπο, άλλο τόσο και το διπλό μπορεί να τον μισήσεις. 

ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑ ΕΡΘΕΙ| Της δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Το ήξερε και όμως δεν το παραδεχόταν, κοίταζε το παράθυρο και το βλέμμα της χανόταν κάπου ανάμεσα στο κενό που άφηνε η μία πολυκατοικία με την άλλη. Απόγευμα Δευτέρας μόνη και ξαπλωμένη στο κρεβάτι αφού είχε κάνει τις δουλειές του σπιτιού, διευθέτησε κάποιες επαγγελματικές υποχρεώσεις ακούει Παπακωνσταντίνου και οι στίχοι έλεγαν « να γράφεις να τηλεφωνείς και ας μην μένει εδώ κανείς.» Δίπλα της ένα κινητό τηλέφωνο που είχε ώρες να χτυπήσει, εκείνη με σαστισμένο βλέμμα να το κοιτάει λες και με τα μάτια της θα του μιλούσαν. 

ΠΟΣΕΣ ΖΩΕΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΖΗΣΩ;| Της δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Ένα τραγούδι λέει « να μουν λύπη να σκορπίσω.» Αναρωτιέμαι τώρα μετά από χρόνια πόσες ζωές θα χρειαστεί για να σε ζήσω; Μη μου πείτε ότι δεν σας έχει συμβεί ή δεν το έχετε αναρωτηθεί; Λοιπόν μετά από τέσσερα χρόνια αναρωτήθηκε και είπε γιατί, δεν σε έζησα, δεν σε χάρηκα γιατί; Μην ρωτήσετε για πιο θέμα μιλούσε, για εκείνον, εκείνος όλα για αυτήν. Αλήθεια δεν κράτησε τίποτα για εκείνη, όλα για αυτόν ακόμα και αν δεν το ήξερε και αυτός, ακόμα και αν της έλεγε «να προχωρήσεις τη ζωή σου.» 

ΖΩΗ. ΣΕ ΕΖΗΣΑ;| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

 Τώρα πρόσφατα μιλώντας μ ένα καλό μου φίλο, σε ήρεμους τόνους και έχοντας θέα την θάλασσα και αφού είχαμε αναλύσει σχεδόν τα πάντα για την καθημερινότητα μας κοιταχτήκαμε ρωτώντας ο ένας τον άλλον «εμείς θα καταφέρουμε να πούμε ότι ζήσαμε στη ζωή μας;» Αμέσως το βλέμμα έγινε λόγια, συγκεκριμένα απορία την οποία κανένας από τους δυο μας δεν μπόρεσε να απαντήσει αμέσως. 

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ.!| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Πείτε την αλήθεια ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής και προσωπικής κατάστασης δεν έχετε πει « θέλω να γίνω μάνα!»Εγώ τουλάχιστον και πολλές φίλες μου, γνώστες έχουν πει αμέτρητες φορές τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Συγκεκριμένα αυτές τις μέρες κάποια είπε «εγώ έχω κανονίσει να γίνω μάνα το 2015 οπότε να αναβάλετε την συντέλεια του κόσμου το 2012.» Φυσικά υπάρχου και πολλές άλλες κοπέλες που έχουν πει ότι θέλουν να γίνουν πιο άμεσα μητέρες, ακόμα και τώρα. Αυτό το αίσθημα της μητρότητας όλες το έχουμε έμφυτο, άλλες παραπάνω, άλλες λιγότερο. Ύστερα είναι και πότε θα έρθει στην επιφάνεια η μητρότητα, είναι αυτό που λέμε «πότε θα χτυπήσει το βιολογικό ρολόι της κάθε γυναίκας.» 

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Τι  είναι αυτό που δίνει την αίσθηση της μοναξιάς, πιο είναι αυτό το συναίσθημα, το ερέθισμα που μας κάνει να νιώθουμε μόνους. Ωραία γιορτές φασαρία, πανικός, τι θα ψωνίσουμε, τι θα μαγειρέψουμε τι δώρα θα κάνουμε. Και μετά αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί τι μένει μετά …Όλα έγιναν όπως  έπρεπε αλλά κάτι λείπει, πάντα έλειπε , απ όλους μας μηδενός εξαιρουμένου. Κι όμως συνεχίζουμε την επόμενη μέρα να ξεκινάμε ξανά μια ρουτίνα που την γνωρίζουμε χρόνια και το χειρότερο είναι ότι θα την υπακούμε, θα την εκτελούμε για περισσότερα χρόνια. 

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ… | Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Κάποιοι τελικά το έχει η μοίρα τους, η τύχη τους, το ριζικό τους το αστέρι τους να είναι μονάχοι μια ζωή ακόμα και αν περιτριγυρίζονται από χιλιάδες κόσμο δίπλα τους. Θα μου πείτε πως γίνεται αυτό, να είσαι με τόσους ανθρώπους και να είσαι μόνος, κι όμως γίνεται. Η χειρότερη μορφή μοναξιάς είναι αυτή. Το έναυσμα για το θέμα αυτό μου δόθηκε πάλι από μία φίλη, μεγαλύτερη λίγο από μένα, αλλά τι σημασία έχει. Από μικρή πέρασε δυσκολίες πολλές βλέπετε μέσα από εφτά παιδιά το τελευταίο της οικογένειας. Δυστυχώς για εκείνη ίσχυε αυτό που λέμε το μικρό και παραπεταμένο. 

ΣΧΕΣΗ ΜΑΝΑΣ - ΚΟΡΗΣ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Αγαπητέ αναγνώστη το θέμα που θα θίξουμε είναι η σχέση μάνας- κόρης. Είναι η ποιο σημαντική σχέση στην ζωή ενός ανθρώπου η σχέση που έχει με την μητέρα του. Με βάση αυτή την σχέση διαμορφώνετε ο χαρακτήρας μιας κοπέλας, οι απόψεις της και γενικά η οπτική ματιά που βλέπει την ζωή της. Η  μανά είναι το πρώτο άτομο στη ζωή μας, εκείνο που μας φροντίζει και φέρει την ευθύνη μας. Μερικοί λένε ότι ο ομφάλιος λώρος δεν κόβετε όταν γεννιόμαστε αλλά όταν πεθαίνει η μάνα. Υπάρχουν όμως πολλά είδη σχέσεων ανάμεσα σε μια μάνα και την κόρη της.

TA ΠΡΩΤΑ ΛΕΠΤΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗΣ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Αγαπητέ αναγνώστη οι εντυπώσεις που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια των πρώτων λεπτών μια γνωριμίας με ένα νέο πρόσωπο έχουν μεγάλη και καθοριστική σημασία για την μετέπειτα σχέση σου με το άτομο. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας αν είναι αρνητικές μπορεί να οδηγήσουν στη μειώσει των επαφών δυο ατόμων. Αντιθέτως εάν αισθανθείς θετικά με ένα άτομο από την πρώτη στιγμή τότε επικοινωνείς περισσότερο και βρίσκεις κοινά στοιχεία των δυο σας. 

ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ.!| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Μέσα από την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και πολιτισμού οι γυναίκες κατάφεραν να χειραγωγηθούν στον έρωτα. Δεν είναι θέμα φεμινισμού, μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα λανθασμένα. Ναι η γυναίκα ζήτησε ισότητα διότι σε κάποιες εποχές δεν ήταν εφικτή η θέση της. Τότε την αντιμετώπιζαν ως μία μηχανή η οποία εξυπηρετούσε τις ανάγκες του σπιτιού, της οικογένειας και τα αντρικά θέλω. Η θέση της ήταν μέσα σ ένα σπίτι, τα όνειρα της να είναι καλή μητέρα και σύζυγος, για να είναι ευυπόληπτη στην κοινωνία. Κάποτε τις γυναίκες τις φώναζαν με το επώνυμο του Αντρός της Π.Χ.(Γιώργενα) αυτό γίνεται ακόμα και τώρα στα χωριά. Δεν είχαν όνομα ήταν απρόσωπες, στην συνέχεια μεγάλωναν τα παιδιά έκαναν οικογένεια και οι ίδιες έμεναν με τα όνειρα που ποτέ δεν τόλμησαν να πραγματοποιήσουν να γίνονται δάκρυα στα μάτια τους. 

…ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ… | Της δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Το ποιο αρχαίο πλάσμα στον κόσμο, η ύπαρξη του μετράει αιώνες. Υπάρχει και είναι ο άνθρωπος, δείχνει μεγάλη εξέλιξη με την πάροδο του χρόνου. Μερικές φορές εξωτερικά είναι σαν να μένει αναλλοίωτος στον χρόνο, σαν να μην τον αγγίζει. Η επιστήμη έχει κάνει έρευνες και έχουν καρποφορήσει αναλύοντας το DNA και το RNA ανακαλύπτοντας νέα κύτταρα νέες στοιβάδες και άλλους πολλούς επιστημονικούς όρους. Ξέφυγε όμως κάτι από τους επιστήμονες η ορολογία της λέξης άνθρωπος αναφερόμαστε στον λατινικό όρο homo sapiens ( ο σοφός άνθρωπος).  

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ| Της Δημοσιογράφου Κατερίνας Ράγιου

Όπως ξέρετε όλοι ο πολιτισμός τα φώτα του μάλλον δόθηκαν από την Ελλάδα πρώτα, γι αυτό εδώ και χρόνια είναι ξακουστή για τους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους της, ποιητές και φυσικά για το θέατρό της. Ήταν μία από της πρώτες χώρες που έκαναν προσπάθεια να δημιουργήσουν το θέατρο, αυτό θα αναλύσουμε ιστορικά παρακάτω. Αρχικά ο Αριστοτέλης έκανε την προσπάθεια και έδωσε τον ορισμό τι είναι έργο, με βάση τα λόγια του « έργο είναι η μίμηση μιας πράξης και όχι η καθεαυτή.» Η πρώτη ιστορική περίοδο του θεάτρου άρχισε τον 5 αιώνα στον Δυτικό πολιτισμό, όπου για πρώτη φορά οι τραγωδίες και οι κωμωδίες ερμηνεύονταν όχι μόνο από ιερείς αλλά και ηθοποιούς. Η καταγωγή αυτού που ονομάζουμε σήμερα θέατρο μπορεί να αναζητηθεί στο  « διθύραμβο» που τραγουδιόταν γύρο από το βωμό του Θεού Διονύσου που ήταν Θεός του κρασιού.