Οι
τελευταίες εξελίξεις στη δικαστική υπόθεση της διεκδίκησης αναγνώρισης του
αμφιλεγόμενου -αλλά με ξεκάθαρους πλέον τους εχθρικούς για την Ελλάδα σκοπούς
και στόχους-«κέντρου μακεδονικής γλώσσας», θεωρώ ότι θα έπρεπε να προκαλέσουν
μια πιο ξεκάθαρη αντίδραση από την ελληνική πολιτεία, ακόμα δε περισσότερο από
τους πολιτικούς, που εν όψει των επερχόμενων εκλογών είτε κρύβονται είτε
καπηλεύονται.
Άρθρο του Πέτρου Γ. Γώγου
Είναι πλέον
κοινό μυστικό, ακόμα και στους πιο αδαείς, ότι η περιλάλητη «μακεδονολαγνεία»
των ολίγων σλαυοκίνητων και όποιων άλλων υποστηρικτών της εν λόγω κίνησης έχει
απώτερο στόχο την αναγνώριση καταπιεσμένης σλαβομακεδονικής μειονότητας (κατά
τα λεγόμενα της μάρτυρος στην τριτανακοπή την 16η -2-2023) στην Ελλάδα, με
απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον.
Η
ιστορία είναι δυστυχώς αδιάψευστος
μάρτυρας, δεν εθελοτυφλεί, μας καταδεικνύει την αλήθεια, όπως αυτή έχει
καταγραφεί στον χρόνο, για ανθρώπους που ξεκίνησαν σε άλλους αιώνες την
προσπάθειά τους για τη δημιουργία της «Μακεδονίας του Πιρίν ή του Αιγαίου», με
καθαρά βουλγαρικό πρόσημο.
Την
τελευταία τριακονταετία η «ανασφαλής
δύση» προσπάθησε με κάθε τρόπο να
ελέγξει τα βαλκάνια, μειώνοντας την ρωσική επιρροή, με τον διαμελισμό της
Γιουγκοσλαυίας στα γνωστά κράτη με τις μέγιστες διαφορές και με πολεμικές
τάσεις με ξεσπάσματα και κρίσεις στο
Κόσσοβο και αλλού, και φυσικά με τη δημιουργία της μεγαλύτερης παγκοσμίως
αμερικανικής βάσης («Camp Bondsteel»), μόλις 150 χλμ. από τα ελληνικά
σύνορα. Ταυτόχρονα η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε λιμάνι του ΝΑΤΟ παραχωρεί
άλλο ένα κομμάτι της Ελλάδας στη Δύση. Και όλα αυτά μέσα σε ένα ταραγμένο
τοπίο, με την Ευρώπη σε αναβρασμό, με έναν πόλεμο σε εξέλιξη, με ενεργειακή
κρίση και δυσβάσταχτες οικονομικές συνέπειες για τους αδυνάτους, με...
Θα μου πείτε
πώς είναι δυνατόν να συσχετίζονται οι βάσεις του ΝΑΤΟ, ένας πόλεμος, μια
ενεργειακή κρίση, με ένα υπο ίδρυση σωματείο. Είναι απλό: εάν τους συμφέρει και
θέλουν να βάλουν χέρι στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας θα το κάνουν,
παρεμβαίνοντας ακόμα και σε αυτό που μπορεί σήμερα να φαίνεται μικρό και λίγο,
αλλά έχει ενορχηστρωθεί προ πολλού από καλούς μαέστρους της πολιτικής,
αδίσταχτα παμφάγα σαρκοβόρα των λαών και των εθνών.
Επανέρχομαι.
με τον υπέροχο λόγο του Ελύτη:«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό
στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του
Ομήρου...», με την ηχηρή δέσμευση του Αυγουστίνου Καντιώτη: «Η Μακεδονία
ήταν είναι και θα μείνει εις πείσμα των δαιμόνων Ελληνική», με την πατριωτική
φωνή του Μίκη Θεοδωράκη: «Εγώ δεν ντρέπομαι όπως οι εθνομηδενιστές που μας
κυβερνούν να παραμείνω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν
την αγάπη και τη θυσία για το Έθνος και την Πατρίδα -μια πατρίδα που σέβεται
και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου- να είμαι πατριώτης διεθνιστής και
συνάμα να περιφρονώ και να μάχομαι τον φασισμό σε όλες του τις μορφές και προ
παντός στην πιο πονηρή, απατηλή και επικίνδυνη μορφή του, την
«αριστερίστικη»....προφητεύοντας για το μέλλον...Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας
είναι νωπή. Το επόμενο θύμα θα είναι η χώρα μας.»https://www.lifo.gr/now/greece/oli-i-omilia-toy-miki-theodoraki-sto-syllalitirio-gia-ti-makedonia.
Ήδη οι
συμμετέχοντες, φανεροί και μη, του εν λόγω σωματείου, παλαιοί γνωστοί
ζευγολάτες αλλά και επίδοξοι νέοι μπροστάρηδες, αλαλάζουν στο διαδίκτυο και όχι
μόνο, μιλούν για μειονοτικά χωριά και μειονότητες. Συνεχίζουν να προκαλούν
τραγουδώντας το τραγούδι του Γιάννη με τον λευκό λαιμό που τον σκότωσαν, αλλά
δεν λένε ποιος είναι (μήπως ο Σαντάνσκυ;) και ποιοί τον σκότωσαν…
Καμία ανοχή
λοιπόν σε κερκόπορτες που θα επιφέρουν ακόμα μία άλωση.
Καμία
υποχώρηση στα εθνικά δίκαια, το οφείλουμε και έχουμε χρέος απέναντι σε αυτούς
που έχυσαν το αίμα τους για εμάς.
Καμία
δουλοπρεπής απόφαση η οποία θα είναι εις βάρος της Ελλάδας επειδή Μακεδονία σημαίνει Ελλάδα-και σε όποιον αρέσει....
