«Κωνσταντίνε,
μεγαλειότατε, βασιλιά πατέρα μου, παππού, ολυμπιονίκη, την οδυνηρή αυτή ημέρα
του χωρισμού, για την αγαπημένη σου βασίλισσα και μητέρα μας, για εμάς τα
παιδιά και τα εγγόνια σου, για όλους όσοι ήρθαν σήμερα να σε αποχαιρετήσουν για
τελευταία φορά.
Αλλά και για
όλους εκείνους που τιμούν τη μνήμη σου και ήταν αδύνατο να είναι σήμερα μαζί
σου. Δεν είναι αυτό το τέλος, πατέρα. Θα ζεις πάντα στη σκέψη μας και στην
καρδιά μας. Όπως συμβαίνει σε κάθε ελληνική οικογένεια όταν χάνει ό,τι πιο
αγαπητό και ό,τι πιο πολύτιμο έχει στη ζωή της».
Αυτή η
παρακαταθήκη του παππού μας προς εσένα και δέσμευσε εμένα, τα αδέρφια μου και
τα εγγόνια σου.
Δόξασε τη
χώρα ως Ολυμπιονίκης, έφερες τιμή στη σημαία μας και την πατρίδα μας.
Ήταν μια δύσκολη εποχή, πατέρα, όταν ανέβηκες στον θρόνο. Σκληρές συγκρούσεις και το αποτέλεσμα δεν το ήθελε κανείς.
Από την
πρώτη στιγμή αντιστάθηκες και ήθελες την ανατροπή των πραξικοπηματιών.
Δεν ήθελες
μένοντας στην Ελλάδα να γίνεις η αιτία μιας νέας αιματοχυσίας. Σεβάστηκες την
απόφαση του ελληνικού λαού.
Μαζί με τη
σύζυγό σου δημιουργήσατε μια μεγάλη οικογένεια που την ενώνει η αγάπη για την
πατρίδα.
Ο Θεός σε
αξίωσε να αφήσεις την τελευταία σου πνοή στην πατρίδα.
Εμείς τα
παιδιά σου, τα εγγόνια σου που είναι το μέλλον της οικογενείας, θα προσφέρουμε
για πάντα στην Ελλάδα.
Καλό ταξίδι πατέρα».
