Εδώ και τέσσερα χρόνια βασανίζομαι με μια εθιστική καταστροφική σκέψη. Ήμασταν κολλητοί. Τόσο καλοί φίλοι. Τον εμπιστευόμουν απόλυτα σε όλα. Μετά όλα άλλαξαν. Μου την έπεσε. Αντιστάθηκα για λίγο. Δεν άντεξα. Είχε τον πλήρη έλεγχο μυαλού και κορμιού. Για 6 μήνες χανόμουν μέσα στα φιλιά και στο πάθος. Δεν το ήξερε κανείς. Κι αυτό με φόβιζε. Δεν έπρεπε να το μάθει κανείς γιατί ήταν το αγόρι της καλύτερής μου φίλης και εμένα ο κολλητός μου και ο απαγορευμένος έρωτας που είχαμε δημιουργήσει. Ωσπου μαθεύτηκε,τον έχασα. Δεν με ξαναπλησίασε ποτέ. Έμαθα ότι το ήθελε αλλά φοβόταν. Μονάχα με κοίταζε, αυτό έκανε. Εχουμε να μιλήσουμε 4 χρονια και δεν μπορώ να τον ξεχάσω. Τον θέλω όμως όπως τότε και αυτό με βασανίζει. Τι μπορώ να κάνω;
Τι θέλει η ίδια να κάνει; Να ξεπεράσει το πρόβλημα; Να ζήσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ζει σήμερα; Να διεκδικήσει ξανά τον ίδιο άνθρωπο; Ακούγεται αυτή η κοπέλα σαν να νιώθει πολύ άσχημα με τον εαυτό της. Το απαγορευμένο αυτό που δεν πρέπει να γίνει ή να μαθευτεί δημιουργεί μια απίστευτη ένταση την ώρα που καλύπτεται η ερωτική επιθυμία. Από την άλλη βέβαια είναι πιεστικό και το αίτημα να κοπεί αυτή η σχέση. «Είμαι υπόλογος/η, δεν πρέπει, οφείλω να σταματήσω» είναι οι πιο συνηθισμένες κουβέντες που λέει κανείς στον εαυτό του αυτές τις στιγμές. Στο μυαλό αυτής της αναγνώστριας υπάρχει μια σύγκρουση που μαίνεται εδώ και πάρα πολύ καιρό όπως λέει η ίδια. Και προφανώς αυτό που κουβαλάει μέσα της δεν είναι ο ίδιος ο άνθρωπος αλλά αυτή η αντιπαράθεση του τι θα έπρεπε να είχε γίνει και του τι θα ήθελε να είχε γίνει. Αυτός ο άνδρας της έδινε την αίσθηση που έχουμε όλοι σαν μικρά παιδιά ότι μπορούμε να κατακτήσουμε όλα εκείνα που φαίνονται ερμητικά κλειστά. Είναι ένα μυστήριο του τύπου … «τι κάνουν οι μεγάλοι μέσα στην κρεβατοκάμαρα; Θέλω να μάθω».
Κάπως έτσι είναι και η φύση του προβλήματος ενός απαγορευμένου έρωτα. Γιατί υπάρχει και μια αθωότητα μέσα στη σχέση όπως βλέπουμε υπάρχει μια «αποπλάνηση» ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν φίλος και ξαφνικά με αγαπάει και θέλει να είναι μαζί μου. Βέβαια, και ο άνδρας αυτός μόλις μαθεύτηκε έφυγε. Πρόκειται ίσως για έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να πάρει εύκολα την ευθύνη των επιλογών. Προτιμά να συμβαίνει στα ευκαιριακά, στα κρυφά μάλλον γιατί δεν διεκδικεί, δεν λέει ¨Ναι το έκανα και έχω την ευθύνη της πράξης μου»
Η κοπέλα πρέπει να εξετάσει τι είναι αυτό που θέλει και να δει αν μπορεί να το σηκώσει αυτό που θέλει με βάση τις δυσκολίες που αυτή η επιλογή έχει. Δεν υπάρχει το πρέπει. Υπάρχει το θέλω και το αν μπορώ να αναλάβω τις επιπτώσεις της επιθυμίας μου. Οι απαγορευμένοι έρωτες είναι τόσο εκλυστικοί γιατί έχουν να κάνουν με αυτή την αθωότητα για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα, υπάρχει το στοιχείο του απρόσμενου όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση που σήμερα αναλύουμε, που μια φιλία εξελίσσεται σε ερωτική σχέση ξαφνικά. Το απαγορευμένο ξυπνά φαντασιώσεις που μπορεί να έχουμε από μικρή ηλικία που εκείνη τη στιγμή μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε εκείνη τη στιγμή πλήρως αλλά πολλές φορές φουντώνουν σαν τη φλόγα της φωτιάς και αυτό το πράγμα κάνει τον απαγορευμένο έρωτα ακατανίκητο. Δεν θα μας πέρναγε ποτέ από το μυαλό και ξαφνικά βρίσκεται μπροστά μας και θέλουμε να ανοίξουμε την πόρτα….
Στο ερώτημα απάντησε ο
ψυχοθεραπευτής- ομαδικός αναλυτής, Δημήτρης Κατσαρός για το boro.gr
Πηγή: boro.gr
