Κάποια
παιδιά μπορεί να υιοθετήσουν προκλητική ή αρνητική συμπεριφορά, ιδιαίτερα όταν
διαπιστώσουν ότι μόνο έτσι κατορθώνουν να στρέψουν το ενδιαφέρον πάνω τους...
Μήπως αυτός είναι και ο στόχος του μικρού σας;
Τα
παιδιά χρειάζονται την προσοχή μας. Αν κάποιο συνειδητοποιήσει ότι κερδίζει την
προσοχή μας μόνο όταν επιδεικνύει αρνητική ή ενοχλητική συμπεριφορά τότε θα
συνεχίσει να το κάνει, αφού δε βρίσκει άλλο τρόπο για να μας κάνει να
ασχοληθούμε μαζί του. Στο παιδικό μυαλό το ότι καταφέρνει να κλέψει την προσοχή
μ’ αυτό τον τρόπο είναι μια μορφή επιβράβευσης. Έτσι όμως μπαίνουν οι βάσεις
για προβλήματα συμπεριφοράς αργότερα (κάποιες φορές πάντως τα προβλήματα
συμπεριφοράς στην τάξη μπορεί να συνδέονται με μαθησιακές δυσκολίες). Γι’ αυτό:
1. Μην υπερβάλλετε στις αντιδράσεις σας. Προσπαθήστε να επιβάλλετε τα όρια με ήρεμο τρόπο. Αν το παιδί δει ότι χάνετε την αυτοκυριαρχία σας όταν ξεπερνά τα όρια, πιθανόν να σας προκαλέσει ξανά, αφού βλέπει ότι μ’ αυτό τον τρόπο αποκτά κάποια δύναμη πάνω σας.
2. Επιβραβεύστε τη θετική συμπεριφορά. Χαρίστε του απλόχερα το μπράβο για οτιδήποτε κάνει σωστά. Ακόμα και για το γεγονός ότι θυμάται να πλύνει τα δόντια του. Κάθε παιδί έχει ανάγκη το μπράβο και τα παιδιά με πρόβλημα ορίων το έχουν ανάγκη ακόμα περισσότερο.
3. Προλάβετε το κακό. Κάποιες φορές θα πρέπει να προνοήσετε, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα, π.χ. αν ξέρετε ότι το παιδί ξεπερνά τα όρια όταν είναι κουρασμένο, επισπεύστε την ώρα ύπνου.
4. Διαπραγματευτείτε τα όρια. Επιβάλλετε όρια σε κάποια βασικά ζητήματα, όχι όμως με στρατιωτική πειθαρχία. Αφήστε στο παιδί κάποια όρια εξουσίας, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να τα καταπατά, για να νιώσει ότι έχει κάποια δύναμη.
5. Κοινή γραμμή στο σχολείο και στο σπίτι. Τα όρια που ισχύουν στο παιδικό σταθμό ή στο σχολείο θα πρέπει να επιβάλλονται και στο σπίτι. Π.χ. δε χτυπάμε, δε σπρώχνουμε, κάνουμε ησυχία όταν μιλάει κάποιος, δεν διακόπτουμε, δεν κοροϊδεύουμε κλπ. Σημαντικό επίσης είναι να είστε σε στενή επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό.
1. Μην υπερβάλλετε στις αντιδράσεις σας. Προσπαθήστε να επιβάλλετε τα όρια με ήρεμο τρόπο. Αν το παιδί δει ότι χάνετε την αυτοκυριαρχία σας όταν ξεπερνά τα όρια, πιθανόν να σας προκαλέσει ξανά, αφού βλέπει ότι μ’ αυτό τον τρόπο αποκτά κάποια δύναμη πάνω σας.
2. Επιβραβεύστε τη θετική συμπεριφορά. Χαρίστε του απλόχερα το μπράβο για οτιδήποτε κάνει σωστά. Ακόμα και για το γεγονός ότι θυμάται να πλύνει τα δόντια του. Κάθε παιδί έχει ανάγκη το μπράβο και τα παιδιά με πρόβλημα ορίων το έχουν ανάγκη ακόμα περισσότερο.
3. Προλάβετε το κακό. Κάποιες φορές θα πρέπει να προνοήσετε, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα, π.χ. αν ξέρετε ότι το παιδί ξεπερνά τα όρια όταν είναι κουρασμένο, επισπεύστε την ώρα ύπνου.
4. Διαπραγματευτείτε τα όρια. Επιβάλλετε όρια σε κάποια βασικά ζητήματα, όχι όμως με στρατιωτική πειθαρχία. Αφήστε στο παιδί κάποια όρια εξουσίας, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να τα καταπατά, για να νιώσει ότι έχει κάποια δύναμη.
5. Κοινή γραμμή στο σχολείο και στο σπίτι. Τα όρια που ισχύουν στο παιδικό σταθμό ή στο σχολείο θα πρέπει να επιβάλλονται και στο σπίτι. Π.χ. δε χτυπάμε, δε σπρώχνουμε, κάνουμε ησυχία όταν μιλάει κάποιος, δεν διακόπτουμε, δεν κοροϊδεύουμε κλπ. Σημαντικό επίσης είναι να είστε σε στενή επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό.
Της
Φλώρας Κασσαβέτη με τη συνεργασία του Λάμπρου Γκρέκα, εκπαιδευτικός
πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, M.A. in Education και της Βάσως Μακαρώνη, κλινική
ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
ΠΗΓΗ:
happymom.gr
