-Στα
νοερά ταξίδια μας πηγαίνουμε…
όπως
το νυχτερινό
φεγγοβόλημα
πάνω
από
τα δέντρα,
τη
στιγμή ακριβώς
που
το φεγγάρι
στο
ανέβασμά του.
αγγίζει
τις κορυφές των δέντρων!
-Αφήσαμε
πίσω
την
χρυσαφένια άμμο,
τα
αφρισμένα κύματα
και
το ζεστό αεράκι
πού
άγγιζε απαλά
τα
μαλλιά μας…
-Ο
χρόνος έβγαλε
από
το ψυχρό του συρτάρι
τις
νερομπογιές
για
να φιλοτεχνήσει
ένα
ακόμη υγρό
κομμάτι
πάνω στον ίδιο καμβά!.-
