Στον άνθρωπο που βαδίζει μόνος!

Αγαπημένε άνθρωπε
δεν έχω τίποτα να σχολιάσω

παρά μόνο να προσθέσω...
να προσθέσω μόνο θέλω

τούτα τα ταπεινά λόγια:

«... Πλημμύρα συναισθημάτων

με ηρεμούν,
με γαληνεύουν με στηρίζουν

τόσο απλόχερα
όταν μιλώ μαζί σου,
όταν απολαμβάνω την αγάπη,
τον σεβασμό, την αλληλεγγύη σου!
Το άγγιγμα ψυχής

που μας ενώνει
είναι το πολυτιμότερο δώρο
που μου έχει κάνει η ζωή
σε επίπεδο ανθρωπιάς

και κατανόησης.
Σε ευχαριστώ από τον βυθό της ψυχής μου».-