Επιστήμονες
έδειξαν ότι ο ήχος και μόνο του γέλιου διεγείρει την ίδια περιοχή του εγκεφάλου
του ακροατή που ενεργοποιείται όταν χαμογελά.
«Φαίνεται
ότι είναι αλήθεια: “Γέλα και όλος ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου”», λέει μία από
τους συντάκτες της μελέτης, η Sophie Scott από το University College του
Λονδίνου. Η έρευνα δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του Journal of Neuroscience.
Στο
σχετικό πείραμα που διεξήχθη, οι συμμετέχοντες άκουσαν ευχάριστους ήχους, όπως
γέλιο ή επευφημίες, και δυσάρεστους ήχους, όπως ουρλιαχτά ή κραυγές αηδίας.
Όλοι οι ήχοι προκάλεσαν την αντίδραση των νεύρων στον προκινητικό φλοιό του
εγκεφάλου – μία περιοχή που συμμετέχει στην προετοιμασία των μυών του προσώπου
για να ανταποκριθούν ανάλογα. Όταν ένα άτομο χαμογελούσε ή γελούσε, η νευρική
δραστηριότητα μετακινούνταν σε ένα τμήμα του πρωτοταγούς κινητικού φλοιού.
Οι
ερευνητές αναφέρουν ότι η ανταπόκριση των νεύρων στον προκινητικό φλοιό ήταν,
κατά μέσο όρο, διπλάσια στους ευχάριστους ήχους απ’ ό,τι στους δυσάρεστους. Γι’
αυτό και συμπεραίνουν ότι από τη στιγμή που οι ευχάριστοι ήχοι έχουν μεγαλύτερη
επίδραση στο τμήμα του εγκεφάλου που ενεργοποιεί τους αντίστοιχους μυς, οι
ευχάριστοι ήχοι είναι πιο «μεταδοτικοί» απ’ ό,τι οι δυσάρεστοι.
Η
Scott τονίζει ότι αυτά τα αποτελέσματα είναι σημαντικά επειδή φανερώνουν ότι ο
μηχανισμός που προκαλεί το γέλιο στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι «πολύ βασικός ή
αυτόματος»: οι άνθρωποι είναι στην πραγματικότητα ανίκανοι να ελέγξουν την
παρόρμησή τους να χαμογελάσουν ή να γελάσουν όταν ακούνε ευχάριστους ήχους.
Είναι
γνωστό ότι οι άνθρωποι μιμούνται τις συνήθειες ή τα συναισθήματα αυτών που
βρίσκονται γύρω τους, εξηγεί η Scott. Οι φίλοι συχνά χρησιμοποιούν τις ίδιες
λέξεις, παίρνουν παρόμοιες πόζες και κάνουν τις ίδιες χειρονομίες. Επίσης
γνωστή είναι η μεταδοτικότητα τόσο του γέλιου όσο και της κακοδιαθεσίας. Η
Scott ισχυρίζεται ότι η νευρική αντίδραση στον εγκέφαλο που προκαλείται
αυτόματα στα άτομα που ακούνε ευχάριστους ήχους, είναι μία ακόμη μορφή
μιμητικής συμπεριφοράς που βοηθά τους ανθρώπους να αλληλοεπιδρούν κοινωνικά και
να δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς μεταξύ τους. «Συνήθως συναντάμε θετικά
συναισθήματα, όπως γέλιο ή επευφημίες, σε ομαδικές καταστάσεις».
Η
έρευνα επιβεβαιώνει προηγούμενες μελέτες που είχαν καταδείξει τη σύνδεση μεταξύ
απλών ερεθισμάτων και πιο σύνθετων συναισθημάτων.
