Της Παρθένας Τσοκτουρίδου.
Ο «Γουναλές» του βουκόλου
επαναστάτη ποιητή Νίκου Γουνελάκη από τον Κρότο Ηρακλείου Κρήτης είναι αφιερωμένος στην
απολύτρωση και αποδέσμευση των λαών του κόσμου από τους τρεζούς που σπρώχνει το
χρήμα μπροστά και καταπατούνε τα δικαιώματα των λαών αυτών δημιουργώντας
πολέμους.
Το βιβλίο είναι
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ και το αγόρασα 600 δρχ. από ένα γέρο άντρα, που βρισκόταν στο
καράβι επιστροφής του ταξιδίου μου από Κρήτη σε Αθήνα, το έτος 1983.
Μέσα στους ζωντανούς
νεκρούς από κατασκευαστές και κατασκευασμένους μιας παγκόσμιας κοινωνίας, ας
διαβάσουμε, λοιπόν, φίλοι/-ες αναγνώστες/-στριες, απόσπασμα του ποιητικού
τούτου πονήματος από τις 244 σελ. που περιέχει, θέμα επίκαιρο ακόμη στην αποχή
μας και διαχρονικό.
Ας μη πλανάται σήμερα ο κόσμος ο δικός μας
Το πλάνος, η αδράνεια, αυτά 'ναι ο
εχθρός μας.
Αυτοί οι ίδιοι οι παλιοί απογεννήματά
τους
Στηρίζουνε ακέραια τα δικαιώματά τους.
Τα πρόσωπα αλλάζουνε σε κάθε ευκαιρία
Και κυβερνούνε οι λαοί μόνο με θεωρία.
Όσα κοιτάξεις στα βαθιά και στου
Χριστού τα χρόνι
Αυτοί τόνε αφεντικά και σήμερο τα
γγόνια.
Καρέκλες δεν αλλάξανε, το σύστημα
αλλάσσει
Για να ταμπουρωθεί καλά τη θέση να μην
χάσει.
Ανάλογα τον βασιλιά είχε και τότε
κράτος
Ο πιο μεγάλος βασιλιάς ήτονε
κοτσανάτος.
Πολλοί επεταχτήκανε σε αυτοκρατορίες
Στους σκλάβους εκρατούσανε με δίχως
θεωρίες.
Τα πλούσια βασίλεια είχανε καταχτήσεις
Ετρώγανε και οι λαοί είχανε υστερήσεις.
Ανάλογα τον οπλισμό και την οικονομία
Είχε ο κάθε βασιλιάς και τότε
αυτονομία.
Ανάλογα τον ισχυρό είχε και καταχτήσεις
Σε έδαφος και σε λαούς είχε
παραχωρήσεις.
Τα πάντα επισκίαζε η κάθε δύναμή του
Εφάρμοζε και στους λαούς την γλώσσα την
δική του.
Και κάθε ένα άτομο ανάλογα την σκέψη
Και με την κάθε εποχή γης είχε
κυριέψει.
Έτσι πρωταρχινήσανε της γης οι
καταχτήσεις
Ανάλογα με το μυαλό είχε και
απαιτήσεις.
Όποιος ξυπνήσει γλήγορα της γης
καταλαμβάνει
Ανάλογα με το μυαλό σκλάβο τον άλλο
βάνει.
Ανάλογα με το μυαλό την εποχή εκείνη
Ο δούλος με αφεντικό καθένας έχει
γίνει.
Ανάλογα που έκανε εμπόριο και τσάρκες
Και στων ανθρώπων τη ζωή και γενικά στις
σάρκες.
Έδαφος εκυρίεψε έγινε φεουδάρχης
Σε μέρος ή σε γενικό βρισκότανε
μονάρχης.
Έτσι αυτήν την εποχή η γη εκαταχτήθη
Και τότε ο αδύνατος εδέθη, αδικήθη.
Τα ακατοίκητα βουνά παλιάς ονομασίας
Επήρανε το όνομα της ιδιοχτησίας.
Ο μετανάστης ο παλιός την γη
καταλαμβάνει
Και μετανάστες σημερνούς εργάτες τώρα
βάνει.
Και για τον κόσμο γενικά φέρουνε την
ευθύνη
Οι πρώτοι που ξυπνήσανε την εποχή
εκείνη.
Εμάθανε στα αγαθά κείνοι οι ξυπνημένοι
Να τρώνε και να κάθονται ήτονε
μαθημένοι.
Αυτοί αν βάνανε αρχή σε μια ισοτιμία
Σήμερα θα' χε άνθρωπος σωστή αυτονομία.
Η κοινωνία σήμερα δέθελα υποφέρνει
Ότι δουλεύγει άνθρωπος εκείνο θελά
παίρνει.
Ακόμη συνεχίζονται τα κακοστελιωμένα
Και τώρα άλλος σπαταλά αλλού τα
δουλεμένα.
Σύστημα επεκράτησε, επικρατεί ακόμα
Ανάλογα με το μυαλό παιδεύγει και το
σώμα.
Ετότε είχε η ζωή πιο λίγες απαιτήσεις
Με πόλεμο γινότανε της γης οι
καταχτήσεις.
Ανάλογα το άτομο ελάμβανε και μέρος
Χωρίς καμιά εξαίρεση ο νέος ή ο γέρος.
Ανάλογα τον οπλισμό καθένας που
κρατούσε
Εσκλάβωνε τα άτομα την γη εκατακτούσε.
Ανάλογα την δύναμη που είχε ο καθένας
Χίλιες χιλιάδες στρέμματα μπορούσε να'
χει ένας.
Και να' χει άλλους δούλους του στη γη
που καταχτούσε
Όλους τους αξημέρωτους σκλάβους του
τους κρατούσε.
Νόμους εκατασκεύαζε δικαίωμα να έχει
Οι σκλάβοι να εργάζονται εν λιάζει και
αν βρέχει.
Ο άνθρωπος αρχήνιξε την μέθοδο ετούτη
Και πλεονέχτης έγινε στη δόξα και στα
πλούτη.
Και συνεχίζει να κλουθά ατομικό συμφέρο
Τον κόσμο εκατάστρεψε το βλέπω και το
ξέρω.
Αρχή από τν άνθρωπο όταν κανείς θα
βάλει
Όλα τα συμπεράσματα με τρόπο θα τα
βγάλει.
Ανέ κοιτάξει κάθα εις πρώτα τον εαυτό
του
Να βγάλει το συμπέρασμα, πρώτα στο
άτομό του.
Να κρίνει όπως κρίνεται σωστή
δικαιοσύνη
Το δίκιο ή το άδικο, αν ξέρει να το
κρίνει.
Με το συμφέρο (ζυγαριά αυτή) 'ναι
(χαλασμένη)
Χωρίς (συμφέρο ζυγαριά) αυτή 'ναι
(σφραγισμένη).
Όταν με το συμφέρον του, θωρεί κανείς
και κρίνει
Κομπώνεται, τυφλώνεται, το δίκιο δεν το
δίνει.
Όταν θα πει στο γενικό, ποιο είναι που
συμφέρει
Τότε το ένα άτομο, κοντά στο άλλο
φέρνει.
Ετότε βάνει την αρχή, ετότε θεμελιώνει
Το άδικο καταπατεί το δίκιο δεν το
χώνει.
Να κάμει τον συσχετισμό και λογικά να
κρίνει
Να δει αν είναι δίκαιο, δούλος αλλού να
γίνει.
Να φέρει το παράδειγμα, του ίδιου αν
αρέσει
Στ' άλλου τα χέρια δούλος του και
σκλάβος του να πέσει.
Να τρώει το αφεντικό, ο δούλος να
κοιτάζει
Αν θα του μείνει φαγητό, να
βαριαναστενάζει.
Να τα χαλά αφεντικός, ο δούλος να τα
σάζει
Να στέκεται ιπποτικά, μπροστά του να
τρομάζει.
Να τρώει το αφεντικό, στο δούλο να μη
δίνει
Και άμα φάει το φαί, το πιάτο να του
πλύνει.
Αυτά τα παραδείγματα κανείς να
δοκιμάσει
Να δει ανέ τ΄ αρέσουνε, ο κόσμος θελά
σάσει.
