(Ε)
Της Δόμνας Γκίνη Project Manager.
Επιχείρησης
εδώ....Επιχειρήσεις εκεί...επιχειρήσεις και επιχειρήσεις άλλες μικρές, άλλες
μεγάλες, εικονικές, πολυεθνικές, διαδικτυακές κ.λ.π., πόσες από αυτές δε
"στήθηκαν" από το πουθενά; Και πόσοι απο αυτούς άραγε διαθέτουν
πραγματικά το επιχειρηματικό δαιμόνιο; Είχαν γνώσεις ή ακολούθησαν το ρεύμα της
εποχής με το σλόγκαν "γίνε και εσύ επιχειρηματίας μπορείς"; Όραμα
οικονομικής ανάπτυξης ή φιάσκο;
Χιλιάδες στρατηγικές και εκατομμύρια τεχνικές management,
σύγχρονα τεχνολογικά "όπλα-εργαλεία", open market (ανοιχτές αγορές),
επιχειρηματικές απολαβές κ.λ.π., χάρισαν σε πολλές επιχειρήσεις κέρδη, μα όλα
αυτά βέβαια ανήκουν στο "βαθύ" παρελθόν πρίν την ολέθρια όπως
αποδείχθηκε οικονομική κρίση. Το κλίμα που επικρατεί είναι ομιχλώδης καθώς τα
"αφεντικά" αναζητούν στα συντρίμμια αίτια και υπαίτιους για να
συναρμολογήσουν το πάζελ και να "χρεώσουν" κάπου τα λάθη, ζητώντας εκ
των υστέρων από ειδικούς σύμβουλους λύσεις σε ήδη "νεκρές"
επιχειρήσεις.
Πολλοί απο τους επιχειρηματίες (επιβιώσιμοι και μη)
κατέφυγαν σε τραπεζικές λύσεις (δάνεια) όταν κινδύνευαν να χρεοκοπήσουν ή να
επενδύσουν (αγορά νέων μηχανημάτων, ανακαινίσεις, επεκτάσεις κ.λ.π.), άλλοι
πάλι "ανοίχτηκαν" σε άλλες πόλεις ή χώρες με βαριές οικονομικές
επιβαρύνσεις και όχι μόνο...σήμερα βρίσκονται στον αέρα και παρακολουθούν
καθηλωμένοι "τι μέλι γενέσθαι"…δυστυχώς αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα θα
χρειαστεί να πουληθούν και να "ξεπουληθούν" πολλές επιχειρήσεις.
Το μεγαλύτερο "κόστος" σίγουρα προέρχεται από τη
πολιτεία όπου ανυπολόγιστα τους "έριξε" στο ενεχυροδανειστήριο της
Τρόϊκα και πλέον οι λοιπές επιχειρήσεις τρέμουν στα νέα μέτρα λιτότητας και
στην επιβολή φορολογίας, αν και πλέον είναι καιρός να τις
"αποδαιμονιοποιήσουν" από τα κακώς κείμενα για να μπορέσουν να λάβουν
μέρος στην ανάπτυξη, όχι μόνο της ίδιας της επιχείρησης αλλά και της οικονομίας
του Ελληνικού Κράτους.
