Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν ώστε να μπορεί να
χορηγηθεί σύνταξη θανάτου στους επιβιώσαντες συζύγους;
Η δικηγόρος Μαρία Κουρή, από το δικηγορικό γραφείο KT
LEGAL εξηγεί.
Μία από τις
βασικότερες προϋποθέσεις για τη χορήγηση της σύνταξης χηρείας είναι το να έχει
συμπληρώσει το ζευγάρι τουλάχιστον δύο χρόνια έγγαμου βίου.
Η χρονική αυτή
προϋπόθεση έχει δημιουργηθεί από τον Έλληνα νομοθέτη ώστε να αποφεύγονται οι
περιπτώσεις των εικονικών γάμων για την επίτευξη χορήγησης συντάξεων χηρείας.
Υπάρχουν, βέβαια, περιπτώσεις που τα Δικαστήρια έχουν δεχτεί τη χορήγηση
σύνταξης χηρείας σε συζύγους που υπήρξαν παντρεμένοι για χρονικό διάστημα
μικρότερο των δύο ετών, λαμβάνοντας υπ'όψιν τους την προγενέστερη του γάμου
μακροχρόνια συμβίωση του συγκεκριμένου ζευγαριού και υπό την προϋπόθεση
ότι υπήρχαν εμπόδια ή προβλήματα τα οποία καθυστερούσαν την τέλεση γάμου
μεταξύ τους. Για τη χορήγηση σύνταξης χηρείας απαιτούνται υποχρεωτικά αφενός η
ύπαρξη έγγαμου βίου και αφετέρου αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει
ότι ο επιβιώσας σύζυγος έχει χαμηλά εισοδήματα.
Σύνταξη χηρείας όμως δικαιούνται ακόμα και ζευγάρια τα οποία
έχουν λάβει διαζύγιο, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (ενδεικτικά, η έγγαμη
συμβίωση να έχει διαρκέσει για τουλάχιστον δέκα έτη και το ετήσιο εισόδημα του
επιβιώσαντος πρώην συζύγου να μην ξεπερνά τα 8.640 ευρώ ετησίως).
Σε περίπτωση που ο θανών σύζυγος έχει τελέσει και δεύτερο
γάμο και ως εκ τούτου υπάρχει εν ζωή ένας πρώην σύζυγός και ένας νυν, σύνταξη
χηρείας δικαιούνται και οι δύο αναλογικά με τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης.
Για παράδειγμα, όταν η διάρκεια του έγγαμου βίου του πρώην ζευγαριού ανέρχεται
στα δέκα έτη, το 25% της σύνταξης χορηγείται στον πρώην σύζυγο και το υπόλοιπο
75% στο νυν σύζυγο που έμεινε χήρος. Σε περιπτώσεις όπου η διάρκεια του έγγαμου
βίου του πρώην ζευγαριού ξεπερνά τα δέκα έτη, τότε τα παραπάνω ποσοστά
μειώνονται κατά 1% για τον χήρο/τη χήρα και αυξάνονται αντίστοιχα κατά 1% για
τον διαζευγμένο/τη διαζευγμένη για κάθε έτος έγγαμου βίου. Σε περιπτώσεις όπου
η διάρκεια του έγγαμου βίου του πρώην ζευγαριού ξεπερνά τα 35 έτη, το 50% του
ποσού χορηγείται στον διαζευγμένο/στη διαζευγμένη και το υπόλοιπο 50% στον
χήρο/στη χήρα.
Σε περιπτώσεις οι οποίες αφορούν συνταξιοδότηση χηρείας από
το Δημόσιο υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν.
Αρχικά θα πρέπει να επιβεβαιωθεί πως ο γάμος τελέστηκε πριν από τη συνταξιοδότηση
του δημοσίου υπαλλήλου που έχει αποβιώσει και ότι υπάρχει διαφορά τριών ετών
ανάμεσα στο χρόνο τέλεσης του γάμου και στο χρόνο θανάτου του. Όταν πρόκειται
για γάμους που η τέλεσή τους έλαβε χώρα μετά τη συνταξιοδότηση του δημοσίου
υπαλλήλου που έχει αποβιώσει, θα πρέπει να πληρούται η προϋπόθεση πως ο γάμος
έχει τελεστεί τουλάχιστον 5 έτη πριν από το θάνατο του υπαλλήλου.
Σε αυτές τις περιπτώσεις τα 3 πρώτα έτη ο σύζυγος που μένει
εν ζωή λαμβάνει κανονικά τη σύνταξη στο 100%, η οποία μετά από αυτά τα 3 έτη
μειώνεται στο 50% του ποσού αν ο επιζών σύζυγος εργάζεται ή του χορηγείται
κάποια άλλη σύνταξη. Μετά το 65ο έτος του επιζώντος συζύγου όμως αυξάνεται και
πάλι η σύνταξη στο 70% του συνολικού ποσού. Σε περιπτώσεις όπου ο επιζών
σύζυγος έχει αναπηρία από 67% και πάνω, δεν ισχύει καμία από τις παραπάνω
μειώσεις και λαμβάνει κανονικά το 100% του ποσού που του αντιστοιχεί.
Πηγή:news.gr
