Της Παρθένας Τσοκτουρίδου.
-Με αφορμή το νέο ενδιαφερόμενο μεταναστευτικό ρεύμα στην
Αυστραλία, η οποία ανοίγει τις πόρτες της στους Έλληνες λόγω της δημοσιονομικής
κρίσης στην χώρα μας, - αλλά υπό πολλές κι αυστηρές προϋποθέσεις του
Αυστραλιανού Υπουργείου Μετανάστευσης, - ας ταξιδέψουμε σε μια μεταναστευτική
ιστορία, που έλαβε χώρα παμπάλαια στο μεγάλο αυτό νησί του Ειρηνικού κι έκανε
τους Αυστραλούς να αγαπήσουν την Ελλάδα και κάθε τι ελληνικό.
-Η εμφάνιση της ωραιότατης Ζακυνθινιάς Διαμαντίνας Ρώμα κατά
τα μέσα του 19ου αι. (1833-1893) στην Αυστραλία ως σύζυγος του Ιρλανδού
ελληνιστή και συγγραφέα Τζωρτζ Φέργκουσον Μπόουεν έγινε θρυλική και άφησε εποχή
εξαιτίας της δραστήριας, καινοτόμου και δημιουργικής εκείνης γοητευτικής
αρχοντοπούλας με τη σπάνια καλλιέργεια.
-Η Διαμαντίνα ήταν το δέκατο από τα έντεκα παιδιά του
Γεωργίου - Κανδιάνου Ρώμα και εγγονή του Διονυσίου Ρώμα, δραστήριου μέλους της
Φιλικής Εταιρείας και προσωπικού φίλου του Κολοκοτρώνη. Γεννήθηκε το 1833 στη
Ζάκυνθο και το 1856, στην Κέρκυρα, παντρεύτηκε τον σύζυγο της, ο οποίος υπήρξε
πρώην Πρόεδρος της Ιονίου Ακαδημίας.
-Ο Μπόουεν πήρε λίγο αργότερα τον τίτλο του ιππότη κι όταν
μετά τοποθετήθηκε διορισμένος στη θέση του Κυβερνήτη της Αυστραλίας (1859-1865)
και αναχώρησε από την Κέρκυρα, η ωραία λαίδη Μπόουεν, την οποία οι Αυστραλοί
αποκαλούσαν με το ελληνικό της όνομα Λαίδη Διαμαντίνα ή Λαίδη Ρώμα, ανέπτυξε
πνευματική και κοινωνική δράση και απέκτησε τεράστια δημοτικότητα με αποτέλεσμα
το όνομα και η παρουσία της να ηλεκτρίζουν τους αποίκους και να κάνουν τους
Έλληνες γενικά συμπαθείς.
-Η νεαρή Ελληνίδα υποστήριξε τους συμπατριώτες της
αποφασιστικά δίχως να εισπράξει τη δυσφορία κανενός και χάρη στην έντονη
σφραγίδα της προσωπικότητας της, η μακρινή Ελλάδα έγινε τόσο δημοφιλής όσο και
η μητρόπολη Αγγλία.
-Το όνομα της Διαμαντίνας Ρώμα αναφέρεται όχι σπάνια έως
σήμερα από τους Αυστραλούς, μιας και ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της
Κουηνσλάντ ονομάζεται Διαμαντίνα, μια από τις παλιότερες πόλεις της Αυστραλίας
έχει το όνομα Ρώμα κι επίσης, μεγάλοι δρόμοι και σιδηροδρομικοί σταθμοί φέρουν
το όνομα της θρυλικής εκείνης Ελληνίδας.
-Λέγεται επιπρόσθετα πως όταν η φιλανθρωπική και κοινωνική
δράση της Διαμαντίνας και τα καθήκοντα της ως μητέρα και ως σύζυγος του
κυβερνήτη, της άφηναν ελεύθερο χρόνο, της άρεσε να κάθεται στον κήπο, κάτω από
μια πυρρόχρωμη μπιγκόνια, που στην Αυστραλία έγινε γνωστή σαν το αναρριχητικό
της Λαίδης Μπόουεν (Lady Bowen's creeper).
-Η Διαμαντίνα Ρώμα - Μπόουεν, μητέρα δέκα παιδιών, έζησε,
εκτός από την Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία, τον Άγιο Μαυρίκιο, το Χόνγκ-Κόνγκ
και πέθανε στο Λονδίνο σε ηλικία 60 χρονών.
-Από τότε που έλαμψε ως λαμπρό άστρο η Ελληνίδα Διαμαντίνα
Ρώμα στον Ειρηνικό, έχουν παρέλθει πολλά χρόνια, αλλά σ' εκείνην οφείλονται
κατά μεγάλο μέρος οι ρίζες της κατά παράδοση αγάπης κι εμπιστοσύνης, που
τρέφουν οι Αυστραλοί προς κάθε τι ελληνικό.
-Ας ευχηθούμε, οι νέες Ελληνίδες μετανάστριες του Ειρηνικού
να λάμψουν κι αυτές όπως η Διαμαντίνα μας, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό και
κοινωνικό έργο της, διατηρώντας και διαιωνίζοντας απανταχού την γλώσσα,
τα ήθη, τα έθιμα, την ιστορία και την παράδοση μας.
-Με πνευματικό οδηγό τους το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου
Παπαδιαμάντη με τίτλο «Η μετανάστις», που αφορά τον ξενιτεμένο ελληνισμό, θα
βοηθηθούν διαβάζοντας το στο να μην εκμοντερνιστούν και να μη χαλάσουν τις
ψυχές τους ξεχνώντας τις ελληνικές παραδόσεις, παρόλα τα χτυπήματα της μοίρας
που θα υποστούν από τη διεφθαρμένη και απογυμνωμένη κοινωνία του γήινου πλανήτη
μας.
-Η Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης ας ετοιμάσει τις
πυρρόχρωμες μπιγκόνιες της Λαίδης Μπόουεν να υποδεχτεί τις νέες μας
μετανάστριες .και. η Παναγιά η Μετανάστρια μαζί τους.
Ταξίδι πανάρχαιο καβάλα στον άνεμο
Σμήνη πουλιών, ουράνια μπαλέτα
Κερδίζουν την αυγή σε κάθε φτερούγισμα
Σμήνη πουλιών, μυστήριο δυσεξήγητο
Χαράζουν πορεία στον ουράνιο χάρτη
Για τις παλιές φωλιές που περιμένουν
Για των παλιών φίλων την καλημέρα
Πουλιά, πλούτος ατέλειωτος
Μορφών, κελαϊδισμάτων και χρωμάτων
Ταξίδι ατέλειωτο καβάλα στην άμμο
Καραβάνια ελπίδας και ονείρου
Κωπηλατούν στα κύματα της Ερήμου
Για νέους κόσμους , για νέους θεούς
Μετανάστες, πλούτος ατέλειωτος
Γλωσσών, εθίμων και πολιτισμών
Γενοκτονίες πουλιών
Που σκοτώνουν την πλήξη
Βολεμένων αστών
Πουλιά που δηλητηριάζονται
Για το άπληστο κέρδος
Πουλιά που χάσανε τα δένδρα τους
-Δένδρα που πεθαίνουν μόνα τους, από πλήξη,
χωρίς κελαϊδίσματα, Χωρίς φωλιές, χωρίς
αγάπη Δολοφονίες ανθρώπων Σαπιοκάραβα που βουλιάζουν Σφαχτάρια σε ψυγεία κρεάτων
Θάνατος και πείνα στα ερειπωμένα σπίτια Ανώνυμοι νεκροί, χωρίς ταυτότητα Στα
αζήτητα Και όνειρα που δραπετεύουν Μέσα από τρύπιες στέγες Προς τα καλοκαιρινά
φεγγάρια Νοσταλγίες που πλέκουν Οι βρόχινες κλωστές του φθινοπώρου Για μια μάνα
που περιμένει Για ένα κορίτσι με κατάμαυρα μάτια Για ένα άγγιγμα, για ένα φιλί,
για έναν όρκο Βίοι παράλληλοι πουλιών και ανθρώπων Χαμένες φωλιές, χαμένες
πατρίδες Χαμένα πρόσωπα στις πολύβουες πόλεις Και οργή μεγάλη, Που προετοιμάζει
το αύριο Για την εκδίκηση των ονείρων, πουλιών και ανθρώπων.
(Ποίημα:
«Μετανάστες, καραβάνια ελπίδας» του Γιάννη ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΥ)
