Σάββατο 17 Αυγούστου 2019

Ο ερχομός ενός νέου παιδιού, κάνει πολύ συχνά τους γονείς να ανησυχούν για προβλήματα ζήλιας που πιθανόν να προκύψουν μεταξύ ενός μεγαλύτερου και του νέου παιδιού.
Πράγματι η ζήλια μεταξύ αδελφιών δεν είναι σπάνια. Το μεγαλύτερο παιδί νιώθει ότι κάτι χάνει με τον ερχομό του αδελφιού του. Εκεί που απολάμβανε πολλά πράγματα μόνο του, την προσοχή των γονιών του, τώρα πρέπει να τα μοιράζεται με το αδελφάκι του.
Η ζήλια μεταξύ αδελφιών παρατηρείται συχνότερα όταν η διαφορά ηλικίας μεταξύ των παιδιών δεν είναι μεγάλη ή ακόμα όταν είναι του ίδιου φύλου. Στην περίπτωση διδύμων το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη πιο έντονο.
Ο ρόλος των γονιών είναι καθοριστικός στη δημιουργία της ζήλιας μεταξύ των παιδιών. Οι συγκρίσεις που κάνουν μεταξύ των παιδιών τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη ζήλιας, αντιπαλότητας και συναγωνισμού.
Στις περιπτώσεις που το ένα παιδί καταφέρνει να ξεπερνά το άλλο στις επιδόσεις του, μπορούν να δημιουργηθούν αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμη και κατάθλιψης που συνοδεύονται από ζήλια.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα παιδί μπορεί να εγκαταλείψει κάποια δραστηριότητα έστω και εάν είναι πολύ καλό σε αυτή, διότι δεν θέλει να φαίνεται κατώτερο από το αδέλφι του που μπορεί να έχει καλύτερες επιδόσεις στο συγκεκριμένο τομέα.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν τη ζήλια μεταξύ αδελφιών. Τα ατομικά χαρακτηριστικά των παιδιών, η λειτουργικότητα της οικογένειας, τα παραδείγματα που βλέπουν τα παιδιά σε ταινίες στην τηλεόραση ή αλλού συμβάλλουν στην δημιουργία καταστάσεων ζήλιας.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να αποτρέψουν την δημιουργία ζήλιας μεταξύ των παιδιών τους;
Σε οικογένειες που οι γονείς βρίσκουν συμβιβαστικές, παραγωγικές λύσεις που χαρακτηρίζονται από εκτίμηση προς το άτομο και χωρίς επιθετικότητα στα καθημερινά προβλήματα, οι πιθανότητες να αναπτυχθεί ζήλια είναι μικρές.
Επίσης το ίδιο συμβαίνει σε οικογένειες που κάνουν δραστηριότητες ψυχαγωγικές ή άλλες που όλοι απολαμβάνουν μαζί.
Η ηλικία των παιδιών παίζει ένα σημαντικό ρόλο. Ανάλογα με το επίπεδο αντίληψης τους οι γονείς μπορούν να μιλούν στο παιδί τους για τη γέννηση και τον ερχομό του αδελφιού τους. Έτσι νιώθουν ότι συμμετέχουν στο σημαντικό νέο γεγονός για την οικογένεια που θα αλλάξει την κατάσταση όπως την γνωρίζουν.
Με το να συμμετέχουν στις προετοιμασίες για το νέο παιδί, για την κούνια και τα ρούχα του, λαμβάνοντας μέρος στις συζητήσεις για το τι θα κάνει η οικογένεια όταν θα έλθει το αδελφάκι, τα κάνει να μη νιώθουν ότι παραμερίζονται ή ότι χάνουν κάτι.
Επίσης εάν η ηλικία του ή των μεγαλύτερων παιδιών το επιτρέπει, είναι καλό για αυτά εάν μπορούν να συμμετέχουν στην επιλογή του ονόματος για το αδελφάκι τους.
Οι γονείς μπορούν να συζητούν με τα μεγαλύτερα αδέλφια τρόπους με τους οποίους μπορούν αυτά να βοηθούν στην οικογένεια όταν θα γεννηθεί το νέο παιδί. Στις περιπτώσεις αυτές είναι χρήσιμο όλοι μαζί να βλέπουν τις φωτογραφίες των μεγαλύτερων παιδιών όταν γεννήθηκαν και οι γονείς να διηγούνται αυτά που έκαναν όταν γεννήθηκαν τα πρώτα παιδιά.
Οι κινήσεις αυτές βοηθούν τα παιδιά στο να νιώσουν ότι η σημασία και το ενδιαφέρον που δίνονται προς τα αυτά δεν μειώνεται και τουναντίον το κάθε παιδί παίρνει όλη την αγάπη των γονιών του.
Στις περιπτώσεις που το μεγαλύτερο παιδί είναι ακόμη σε παιδικό κρεβατάκι, εάν είναι δυνατό να του δοθεί ένα κανονικό κρεβάτι, συμβάλλει στο να το κάνει να νιώθει χαρά και να συνδέει με θετικά γεγονότα τη γέννηση του αδελφιού του.
Οι γονείς δεν πρέπει να απογοητεύονται εάν βλέπουν αρχικά ότι ένα μεγαλύτερο παιδί δεν δείχνει μεγάλη αγάπη στο μικρότερο του αδελφάκι. Η αγάπη αυτή μεγαλώνει σταδιακά.
Οι γονείς θα πρέπει να δείξουν στο μεγαλύτερο παιδί πως πρέπει να συμπεριφέρεται σε ένα μικρότερο τους αδελφάκι και το τι είναι επιτρεπτό και το τι όχι.
Επίσης η επιβράβευση του μεγαλύτερου παιδιού για καλά πράγματα που έχει κάνει, ιδιαίτερα σε σχέση με το μικρό αδελφάκι του, δείχνει στο παιδί ότι το να είναι το μεγαλύτερο έχει πλεονεκτήματα.
Κάποτε ένα παιδί μπορεί να παρουσιάσει κάποια υποχώρηση στην συμπεριφορά του όταν γεννηθεί ένα νέο παιδί. Επιστρέφει πίσω σε συμπεριφορές που είχε όταν ήταν σε πιο μικρή ηλικία.
Οι γονείς πρέπει να αποδέχονται τα φαινόμενα αυτά, που συνήθως είναι παροδικά και να δίνουν τη σημασία που ζητούν τα παιδιά αυτά. Το γεγονός αυτό τους προσφέρει τη σιγουριά που χρειάζονται και την προσοχή που ζητούν και το πρόβλημα υποχωρεί.
Σχεδόν όλα τα αδέλφια, αγόρια και κορίτσια, θα έχουν την εμπειρία κάποιου βαθμού ζήλιας. Υπάρχουν περιπτώσεις που η ζήλια θα χειροτερεύει και πιθανόν να γίνει μια αντιπαλότητα.
Πολύ σπάνια μπορεί η κατάσταση να εκφυλιστεί και να εμφανιστούν φαινόμενα βίας και κακοποίησης του ενός από τον άλλο. Συνήθως αυτός που κακοποιεί είναι ο μεγαλύτερος στην ηλικία ή και αυτός που είναι δυνατότερος.
Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται βοήθεια από ειδικούς ψυχολόγους ή και ψυχίατρους. Η οικογένεια θα πρέπει να ζητήσει επαγγελματική βοήθεια και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις το πρόβλημα πιθανόν να χρειάζεται επείγουσα αντιμετώπιση.
Συμπερασματικά θα τονίσουμε το γεγονός ότι η ζήλια μεταξύ αδελφιών είναι σύνηθες φαινόμενο. Ο ρόλος των γονιών είναι καθοριστικός στη γένεση αλλά και στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Στις οικογένειες που υπάρχουν ισότιμη αντιμετώπιση των παιδιών, ισοζυγισμένες αποφάσεις που χαρακτηρίζονται από συμβιβασμό όταν δημιουργούνται διαφορές και που υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση στην προσωπικότητα και ιδιαιτερότητες του κάθε μέλους της οικογένειας, οι πιθανότητες για σοβαρά προβλήματα λόγω ζήλιας ελαχιστοποιούνται.

Η ζήλια μεταξύ αδελφιών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο ερχομός ενός νέου παιδιού, κάνει πολύ συχνά τους γονείς να ανησυχούν για προβλήματα ζήλιας που πιθανόν να προκύψουν μεταξύ ενός μεγαλύτερου και του νέου παιδιού.
Πράγματι η ζήλια μεταξύ αδελφιών δεν είναι σπάνια. Το μεγαλύτερο παιδί νιώθει ότι κάτι χάνει με τον ερχομό του αδελφιού του. Εκεί που απολάμβανε πολλά πράγματα μόνο του, την προσοχή των γονιών του, τώρα πρέπει να τα μοιράζεται με το αδελφάκι του.
Η ζήλια μεταξύ αδελφιών παρατηρείται συχνότερα όταν η διαφορά ηλικίας μεταξύ των παιδιών δεν είναι μεγάλη ή ακόμα όταν είναι του ίδιου φύλου. Στην περίπτωση διδύμων το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη πιο έντονο.
Ο ρόλος των γονιών είναι καθοριστικός στη δημιουργία της ζήλιας μεταξύ των παιδιών. Οι συγκρίσεις που κάνουν μεταξύ των παιδιών τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη ζήλιας, αντιπαλότητας και συναγωνισμού.
Στις περιπτώσεις που το ένα παιδί καταφέρνει να ξεπερνά το άλλο στις επιδόσεις του, μπορούν να δημιουργηθούν αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμη και κατάθλιψης που συνοδεύονται από ζήλια.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα παιδί μπορεί να εγκαταλείψει κάποια δραστηριότητα έστω και εάν είναι πολύ καλό σε αυτή, διότι δεν θέλει να φαίνεται κατώτερο από το αδέλφι του που μπορεί να έχει καλύτερες επιδόσεις στο συγκεκριμένο τομέα.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν τη ζήλια μεταξύ αδελφιών. Τα ατομικά χαρακτηριστικά των παιδιών, η λειτουργικότητα της οικογένειας, τα παραδείγματα που βλέπουν τα παιδιά σε ταινίες στην τηλεόραση ή αλλού συμβάλλουν στην δημιουργία καταστάσεων ζήλιας.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να αποτρέψουν την δημιουργία ζήλιας μεταξύ των παιδιών τους;
Σε οικογένειες που οι γονείς βρίσκουν συμβιβαστικές, παραγωγικές λύσεις που χαρακτηρίζονται από εκτίμηση προς το άτομο και χωρίς επιθετικότητα στα καθημερινά προβλήματα, οι πιθανότητες να αναπτυχθεί ζήλια είναι μικρές.
Επίσης το ίδιο συμβαίνει σε οικογένειες που κάνουν δραστηριότητες ψυχαγωγικές ή άλλες που όλοι απολαμβάνουν μαζί.
Η ηλικία των παιδιών παίζει ένα σημαντικό ρόλο. Ανάλογα με το επίπεδο αντίληψης τους οι γονείς μπορούν να μιλούν στο παιδί τους για τη γέννηση και τον ερχομό του αδελφιού τους. Έτσι νιώθουν ότι συμμετέχουν στο σημαντικό νέο γεγονός για την οικογένεια που θα αλλάξει την κατάσταση όπως την γνωρίζουν.
Με το να συμμετέχουν στις προετοιμασίες για το νέο παιδί, για την κούνια και τα ρούχα του, λαμβάνοντας μέρος στις συζητήσεις για το τι θα κάνει η οικογένεια όταν θα έλθει το αδελφάκι, τα κάνει να μη νιώθουν ότι παραμερίζονται ή ότι χάνουν κάτι.
Επίσης εάν η ηλικία του ή των μεγαλύτερων παιδιών το επιτρέπει, είναι καλό για αυτά εάν μπορούν να συμμετέχουν στην επιλογή του ονόματος για το αδελφάκι τους.
Οι γονείς μπορούν να συζητούν με τα μεγαλύτερα αδέλφια τρόπους με τους οποίους μπορούν αυτά να βοηθούν στην οικογένεια όταν θα γεννηθεί το νέο παιδί. Στις περιπτώσεις αυτές είναι χρήσιμο όλοι μαζί να βλέπουν τις φωτογραφίες των μεγαλύτερων παιδιών όταν γεννήθηκαν και οι γονείς να διηγούνται αυτά που έκαναν όταν γεννήθηκαν τα πρώτα παιδιά.
Οι κινήσεις αυτές βοηθούν τα παιδιά στο να νιώσουν ότι η σημασία και το ενδιαφέρον που δίνονται προς τα αυτά δεν μειώνεται και τουναντίον το κάθε παιδί παίρνει όλη την αγάπη των γονιών του.
Στις περιπτώσεις που το μεγαλύτερο παιδί είναι ακόμη σε παιδικό κρεβατάκι, εάν είναι δυνατό να του δοθεί ένα κανονικό κρεβάτι, συμβάλλει στο να το κάνει να νιώθει χαρά και να συνδέει με θετικά γεγονότα τη γέννηση του αδελφιού του.
Οι γονείς δεν πρέπει να απογοητεύονται εάν βλέπουν αρχικά ότι ένα μεγαλύτερο παιδί δεν δείχνει μεγάλη αγάπη στο μικρότερο του αδελφάκι. Η αγάπη αυτή μεγαλώνει σταδιακά.
Οι γονείς θα πρέπει να δείξουν στο μεγαλύτερο παιδί πως πρέπει να συμπεριφέρεται σε ένα μικρότερο τους αδελφάκι και το τι είναι επιτρεπτό και το τι όχι.
Επίσης η επιβράβευση του μεγαλύτερου παιδιού για καλά πράγματα που έχει κάνει, ιδιαίτερα σε σχέση με το μικρό αδελφάκι του, δείχνει στο παιδί ότι το να είναι το μεγαλύτερο έχει πλεονεκτήματα.
Κάποτε ένα παιδί μπορεί να παρουσιάσει κάποια υποχώρηση στην συμπεριφορά του όταν γεννηθεί ένα νέο παιδί. Επιστρέφει πίσω σε συμπεριφορές που είχε όταν ήταν σε πιο μικρή ηλικία.
Οι γονείς πρέπει να αποδέχονται τα φαινόμενα αυτά, που συνήθως είναι παροδικά και να δίνουν τη σημασία που ζητούν τα παιδιά αυτά. Το γεγονός αυτό τους προσφέρει τη σιγουριά που χρειάζονται και την προσοχή που ζητούν και το πρόβλημα υποχωρεί.
Σχεδόν όλα τα αδέλφια, αγόρια και κορίτσια, θα έχουν την εμπειρία κάποιου βαθμού ζήλιας. Υπάρχουν περιπτώσεις που η ζήλια θα χειροτερεύει και πιθανόν να γίνει μια αντιπαλότητα.
Πολύ σπάνια μπορεί η κατάσταση να εκφυλιστεί και να εμφανιστούν φαινόμενα βίας και κακοποίησης του ενός από τον άλλο. Συνήθως αυτός που κακοποιεί είναι ο μεγαλύτερος στην ηλικία ή και αυτός που είναι δυνατότερος.
Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται βοήθεια από ειδικούς ψυχολόγους ή και ψυχίατρους. Η οικογένεια θα πρέπει να ζητήσει επαγγελματική βοήθεια και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις το πρόβλημα πιθανόν να χρειάζεται επείγουσα αντιμετώπιση.
Συμπερασματικά θα τονίσουμε το γεγονός ότι η ζήλια μεταξύ αδελφιών είναι σύνηθες φαινόμενο. Ο ρόλος των γονιών είναι καθοριστικός στη γένεση αλλά και στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Στις οικογένειες που υπάρχουν ισότιμη αντιμετώπιση των παιδιών, ισοζυγισμένες αποφάσεις που χαρακτηρίζονται από συμβιβασμό όταν δημιουργούνται διαφορές και που υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση στην προσωπικότητα και ιδιαιτερότητες του κάθε μέλους της οικογένειας, οι πιθανότητες για σοβαρά προβλήματα λόγω ζήλιας ελαχιστοποιούνται.
Τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση το βράδυ παράγουν λιγότερη μελατονίνη, την ορμόνη που ρυθμίζει τον ύπνο και πιθανώς και το χρόνο έναρξης της εφηβείας, υποδεικνύει έρευνα στην Ιταλία.
Όπως αναφέρει το NewScientist.com, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας πιστεύουν ότι το φως που εκπέμπει η τηλεόραση είναι αρκετό για να μειώσει τα επίπεδα της μελατονίνης, επισπεύδοντας τη σεξουαλική ωρίμανση. Διαπίστωσαν ότι μια εβδομάδα αποχής από την τηλεόραση ήταν αρκετή για να αυξήσει τα επίπεδα της ορμόνης κατά 30%.
Η ομάδα του Ρομπέρτο Σάλτι, επικεφαλής των ερευνητών, παρακολούθησε 74 παιδιά έξι έως 12 ετών από την Τοσκάνη, τα οποία έβλεπαν κατά μέσο όρο τρεις ώρες τηλεόραση τις νυχτερινές ώρες. Την εβδομάδα που προηγήθηκε του πειράματος, τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Την εβδομάδα που ακολούθησε, τα παιδιά έπρεπε να μην παρακολουθήσουν καθόλου τηλεόραση και οι γονείς τους έπρεπε να περιορίσουν τον τεχνητό φωτισμό το βράδυ.
Στο τέλος του επταήμερου πειράματος, τα επίπεδα της μελατονίνης είχαν αυξηθεί στα παιδιά κατά το ένα τρίτο, κατά μέσο όρο. Μάλιστα, η μεγαλύτερη αύξηση παρατηρήθηκε στις μικρότερες ηλικίες.
Η μελατονίνη, ορμόνη που παράγεται από την επίφυση, ρυθμίζει τον κύκλο ύπνου/εγρήγορσης. Στη διάρκεια του 24ώρου τα επίπεδά της μεταβάλλονται περιοδικά, ανάλογα με το φως που φτάνει στους αμφιβληστροειδείς των ματιών.
Ο τεχνητός φωτισμός στη διάρκεια της νύχτας πιστεύεται ότι μπορεί να διαταράξει αυτή την περιοδική μεταβολή και να μειώσει τα μέσα επίπεδα της ορμόνης.
Πάντως, ο ακριβής μηχανισμός του φαινόμενου παραμένει ασαφής, και οι επιστήμονες δεν έχουν αποδείξει με μελέτες στον άνθρωπο ότι τα επίπεδα της μελατονίνης σχετίζονται αιτιολογικά με το χρόνο έναρξης της εφηβείας.

Η τηλεόραση προκαλεί ορμονικές αλλαγές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση το βράδυ παράγουν λιγότερη μελατονίνη, την ορμόνη που ρυθμίζει τον ύπνο και πιθανώς και το χρόνο έναρξης της εφηβείας, υποδεικνύει έρευνα στην Ιταλία.
Όπως αναφέρει το NewScientist.com, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας πιστεύουν ότι το φως που εκπέμπει η τηλεόραση είναι αρκετό για να μειώσει τα επίπεδα της μελατονίνης, επισπεύδοντας τη σεξουαλική ωρίμανση. Διαπίστωσαν ότι μια εβδομάδα αποχής από την τηλεόραση ήταν αρκετή για να αυξήσει τα επίπεδα της ορμόνης κατά 30%.
Η ομάδα του Ρομπέρτο Σάλτι, επικεφαλής των ερευνητών, παρακολούθησε 74 παιδιά έξι έως 12 ετών από την Τοσκάνη, τα οποία έβλεπαν κατά μέσο όρο τρεις ώρες τηλεόραση τις νυχτερινές ώρες. Την εβδομάδα που προηγήθηκε του πειράματος, τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Την εβδομάδα που ακολούθησε, τα παιδιά έπρεπε να μην παρακολουθήσουν καθόλου τηλεόραση και οι γονείς τους έπρεπε να περιορίσουν τον τεχνητό φωτισμό το βράδυ.
Στο τέλος του επταήμερου πειράματος, τα επίπεδα της μελατονίνης είχαν αυξηθεί στα παιδιά κατά το ένα τρίτο, κατά μέσο όρο. Μάλιστα, η μεγαλύτερη αύξηση παρατηρήθηκε στις μικρότερες ηλικίες.
Η μελατονίνη, ορμόνη που παράγεται από την επίφυση, ρυθμίζει τον κύκλο ύπνου/εγρήγορσης. Στη διάρκεια του 24ώρου τα επίπεδά της μεταβάλλονται περιοδικά, ανάλογα με το φως που φτάνει στους αμφιβληστροειδείς των ματιών.
Ο τεχνητός φωτισμός στη διάρκεια της νύχτας πιστεύεται ότι μπορεί να διαταράξει αυτή την περιοδική μεταβολή και να μειώσει τα μέσα επίπεδα της ορμόνης.
Πάντως, ο ακριβής μηχανισμός του φαινόμενου παραμένει ασαφής, και οι επιστήμονες δεν έχουν αποδείξει με μελέτες στον άνθρωπο ότι τα επίπεδα της μελατονίνης σχετίζονται αιτιολογικά με το χρόνο έναρξης της εφηβείας.
Σήμερα υπάρχουν περίπου 250, συμπεριλαμβανομένων των κλασικών, παραδοσιακών και τοπικών. Η βιομηχανική παραγωγή μειώνει σταδιακά τον αριθμό των σχεδίων για εμπορικούς λόγους. Υπάρχουν σχέδια φανταστικά και παράξενα, που κυκλοφορούν σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Εκείνα που βρίσκει κάποιος εύκολα στα σούπερ μάρκετ χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: 1. Μακριά ζυμαρικά: Φετουτσίνι, λαζανιέτες, σπαγγέτι, βερμιτσέλι, τρενέτες, παπαρδέλες, μπουκατίνι, λινγκουίνι, μπαβέτες. 2. Ζυμαρικά σε φωλιές: Ταλιατέλες, ταλιατελίνες, μαλλιά αγγέλου και όλα όσα έχουν μορφή κουβαριού. 3. Κοντά ζυμαρικά: Πένες, ριγκατόνι, πιπέτες, σέλινα, σαλιγκαράκια, φουζίλι. 4. Ζυμαρικά κοντά και πλατιά: Λαζάνια, φιογκάκια, κοχυλάκια. 5. Μικρά ζυμαρικά για σούπες: Κριθαράκι, πεπονάκι, αστράκια. 6. Τέλος, υπάρχουν ζυμαρικά γεμιστά, όπως τορτελίνια, ραβιόλια, παντσερότι. Οι Ευρωπαίοι κατανάλωσαν το 2000 περίπου είκοσι κιλά ζυμαρικών ανά άτομο. Προτίμησαν τα κοντά ζυμαρικά σε ποσοστό 65%, έναντι 35% των μακριών.

Πόσοι και ποιοι τύποι ζυμαρικών υπάρχουν;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σήμερα υπάρχουν περίπου 250, συμπεριλαμβανομένων των κλασικών, παραδοσιακών και τοπικών. Η βιομηχανική παραγωγή μειώνει σταδιακά τον αριθμό των σχεδίων για εμπορικούς λόγους. Υπάρχουν σχέδια φανταστικά και παράξενα, που κυκλοφορούν σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Εκείνα που βρίσκει κάποιος εύκολα στα σούπερ μάρκετ χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: 1. Μακριά ζυμαρικά: Φετουτσίνι, λαζανιέτες, σπαγγέτι, βερμιτσέλι, τρενέτες, παπαρδέλες, μπουκατίνι, λινγκουίνι, μπαβέτες. 2. Ζυμαρικά σε φωλιές: Ταλιατέλες, ταλιατελίνες, μαλλιά αγγέλου και όλα όσα έχουν μορφή κουβαριού. 3. Κοντά ζυμαρικά: Πένες, ριγκατόνι, πιπέτες, σέλινα, σαλιγκαράκια, φουζίλι. 4. Ζυμαρικά κοντά και πλατιά: Λαζάνια, φιογκάκια, κοχυλάκια. 5. Μικρά ζυμαρικά για σούπες: Κριθαράκι, πεπονάκι, αστράκια. 6. Τέλος, υπάρχουν ζυμαρικά γεμιστά, όπως τορτελίνια, ραβιόλια, παντσερότι. Οι Ευρωπαίοι κατανάλωσαν το 2000 περίπου είκοσι κιλά ζυμαρικών ανά άτομο. Προτίμησαν τα κοντά ζυμαρικά σε ποσοστό 65%, έναντι 35% των μακριών.

Αγαπημένη μας φίλη Νικολέττα, το όνομά σου προέρχεται από τον Άγιο Νικόλαο, που είναι ο προστάτης του Ναυτικού. Είσαι λοιπόν μία δυναμική γυναίκα που εκφράζεις την άποψή σου και την υποστηρίζεις ακράδαντα χωρίς κανένα φόβο και δισταγμό. Από την πλευρά της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 1 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα με αρχηγικές τάσεις. Είσαι εξωστρεφής, κοινωνική και αρκετά δυναμική, ποτέ δεν περνάς απαρατήρητη αφού διαθέτεις επιβλητική παρουσία και χαρακτήρα. Σου αρέσει να έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα και δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό προκειμένου να κατακτάς όλους σου τους στόχους. Ο εγωισμός σου δεν σου επιτρέπει να αναγνωρίζεις τα λάθη σου και για αυτό η συμπεριφορά σου μπορεί κάποια στιγμές να γίνεται αρκετά σκληρή.
ΠΗΓΗ: myastro.gr

Νικολέττα / Νικόλ / Λέττα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αγαπημένη μας φίλη Νικολέττα, το όνομά σου προέρχεται από τον Άγιο Νικόλαο, που είναι ο προστάτης του Ναυτικού. Είσαι λοιπόν μία δυναμική γυναίκα που εκφράζεις την άποψή σου και την υποστηρίζεις ακράδαντα χωρίς κανένα φόβο και δισταγμό. Από την πλευρά της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 1 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα με αρχηγικές τάσεις. Είσαι εξωστρεφής, κοινωνική και αρκετά δυναμική, ποτέ δεν περνάς απαρατήρητη αφού διαθέτεις επιβλητική παρουσία και χαρακτήρα. Σου αρέσει να έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα και δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό προκειμένου να κατακτάς όλους σου τους στόχους. Ο εγωισμός σου δεν σου επιτρέπει να αναγνωρίζεις τα λάθη σου και για αυτό η συμπεριφορά σου μπορεί κάποια στιγμές να γίνεται αρκετά σκληρή.
ΠΗΓΗ: myastro.gr

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Τα παιδιά δεν έχουν τις γνώσεις και τις δυνατότητες για να μπορούν να αντιλαμβάνονται τα διαφημιστικά μηνύματα με τον ίδιο τρόπο που μπορούν οι ενήλικες. Για το λόγο αυτό τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και επηρεάζονται από τις διαφημίσεις.
Το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο σε παιδιά κάτω των οκτώ ετών τα οποία έχουν την τάση να πιστεύουν ότι οι διαφημίσεις παρουσιάζουν πάντοτε την αλήθεια με αμεροληψία. Η συμπεριφορά τους επηρεάζεται από αυτά που βλέπουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι αγοράζουν προϊόντα που τους διαφημίζονται είτε από μόνα τους είτε ζητώντας από τους γονείς τους να τους τα αγοράσουν.
Δεν είναι σπάνιες οι φορές που δημιουργούνται διαφορές μεταξύ των παιδιών και των γονιών τους διότι οι τελευταίοι δεν θέλουν να αγοράσουν προϊόντα που τα παιδιά απαιτούν διότι τα έχουν δει σε μια διαφήμιση στην τηλεόραση ή αλλού. Σε πολλές περιπτώσεις η αγοραστική συμπεριφορά όλης της οικογένειας επηρεάζεται από τις απαιτήσεις των μικρών παιδιών.
Στην εποχή μας που τα μέσα μαζικής επικοινωνίας έχουν διαδοθεί σε βαθμό που δεν υπήρξε ποτέ προηγουμένως, τα παιδιά υποβάλλονται σε μεγάλο αριθμό διαφημίσεων όπου και αν βρίσκονται. Εκτός από την τηλεόραση στο σπίτι, οι διαφημίσεις στο σχολείο τους, στην τάξη τους, αρχίζουν να παίρνουν μεγάλη διάσταση.
Έχει υπολογιστεί ότι ένα παιδί βλέπει κατά μέσο όρο 40.000 διαφημίσεις στην τηλεόραση κάθε χρόνο. Οι διαφημίσεις που στοχεύουν τα παιδιά αφορούν προϊόντα όπως παιγνίδια, σοκολάτες, ζαχαρωμένα δημητριακά, αναψυκτικά, σνακ και άλλα ζαχαρωτά.
Επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν την πρόθεση που έχει ο διαφημιστής για να τα πείσει, γίνονται εύκολοι στόχοι με αποτέλεσμα η αγοραστική δύναμη της ομάδας αυτής του πληθυσμού να προσελκύει τους εμπορευόμενους.
Πολύ συχνά προϊόντα που διαφημίζονται, ιδιαίτερα από την τηλεόραση, δεν είναι ότι καλύτερο για την υγιεινή διατροφή των παιδιών.
Το φαινόμενο αυτό θεωρείται ότι έχει συμβάλει και συνεχίζει να επιδεινώνει τη μάστιγα της παχυσαρκίας που παρατηρείται στον παιδικό πληθυσμό.
Ακόμη ένα γεγονός που επηρεάζει τα παιδιά, είναι οι διαφημίσεις που απευθύνονται προς τους ενήλικες αλλά τις οποίες παρακολουθούν σε μεγάλο βαθμό και τα παιδιά. Όταν για παράδειγμα κατά τη διάρκεια αθλητικών γεγονότων που προβάλλονται στην τηλεόραση διαφημίζονται μπύρες και άλλα αλκοολούχα ποτά, επηρεάζονται και τα παιδιά.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, μεταδίδονται θετικές εικόνες σχετικά με την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Τα παιδιά εξοικειώνονται με την ιδέα του αλκοόλ και αυτό συμβάλλει μεταξύ άλλων στις αυξανόμενες τάσεις που παρατηρούνται για κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ακόμη και σε παιδιά ηλικίας 9 - 10 ετών.
Ένα ανάλογο φαινόμενο παρατηρείται και για τις διαφημίσεις που αφορούν βίαια παιγνίδια βίντεο ή κινηματογραφικές ταινίες. Οι καταστάσεις αυτές αυξάνουν την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών και μειώνουν την ευαισθησία τους στη βία που υπάρχει στον κόσμο πραγματικά.
Οι πιο πάνω ανησυχητικές διαπιστώσεις σχετικά με την επίδραση στα παιδιά της διαφήμισης από την τηλεόραση και άλλα μέσα μαζικής επικοινωνίας, προκύπτουν από έρευνα που διεξήχθη από την Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας. 
Με βάση τα ευρήματα της έρευνας αυτής, που διεξήχθη από το 2000 έως το 2003, γίνονται οι ακόλουθες συστάσεις:
Οι κυβερνήσεις πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για να προστατεύουν τα παιδιά και ιδιαίτερα τα παιδιά κάτω των 8 ετών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, από την εμπορική εκμετάλλευση που προκύπτει λόγω διαφημίσεων
 
Ορισμένες παρατηρήσεις, επεξηγήσεις αποποιήσεις ευθυνών που περιέχονται σε διαφημίσεις σχετικά με προϊόντα που απευθύνονται σε μικρά παιδιά να αναγράφονται με τρόπο τέτοιο που να είναι εύκολα κατανοητά από τα παιδιά
 
Να γίνονται έρευνες σχετικά με το πως κατανοούν και επηρεάζονται τα παιδιά από διαφημίσεις σε νέα μέσα μαζικής επικοινωνίας όπως το διαδίκτυο και άλλα
 
Να εξετάζεται το πως επηρεάζονται τα παιδιά από διαφημίσεις που γίνονται στα σχολεία και στις τάξεις τους
Η Αγγλική Βουλή το 1874, ψήφισε νόμο για να προστατεύονται τα παιδιά που λόγω της απειρίας τους, ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα στα καλοπιάσματα και τις κολακείες των εμπόρων και των χρηματοδοτών. Ο ίδιος νόμος απάλλασσε των ευθυνών τους και τους γονείς των παιδιών από χρέη των παιδιών τους.
Η νομοθεσία αυτή ήταν μια από τις πρώτες κυβερνητικές πράξεις που στόχο είχε την προστασία των παιδιών από την εμπορική εκμετάλλευση. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο νόμος αυτός, ψηφίστηκε σε μια εποχή που δεν υπήρχε η πληθώρα των μέσων μαζική επικοινωνίας που έχουμε σήμερα. Επίσης δεν υπήρχαν τότε η μάζα των τεράστιων πολυεθνικών βιομηχανιών που έχουμε σήμερα και οι οποίες παράγουν μια αναρίθμητη σειρά από προϊόντα που στοχεύουν τα παιδιά.
Παρόλα αυτά και παρά το γεγονός ότι πέρασαν 130 χρόνια από τότε, η βασική φιλοσοφία του νόμου παραμένει η ίδια. Η πολιτεία πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς τα ζητήματα που αφορούν την επιρροή των διαφημίσεων στα παιδιά και να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία τους από την εμπορική εκμετάλλευση.

Η επιρροή των διαφημίσεων στα παιδιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα παιδιά δεν έχουν τις γνώσεις και τις δυνατότητες για να μπορούν να αντιλαμβάνονται τα διαφημιστικά μηνύματα με τον ίδιο τρόπο που μπορούν οι ενήλικες. Για το λόγο αυτό τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και επηρεάζονται από τις διαφημίσεις.
Το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο σε παιδιά κάτω των οκτώ ετών τα οποία έχουν την τάση να πιστεύουν ότι οι διαφημίσεις παρουσιάζουν πάντοτε την αλήθεια με αμεροληψία. Η συμπεριφορά τους επηρεάζεται από αυτά που βλέπουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι αγοράζουν προϊόντα που τους διαφημίζονται είτε από μόνα τους είτε ζητώντας από τους γονείς τους να τους τα αγοράσουν.
Δεν είναι σπάνιες οι φορές που δημιουργούνται διαφορές μεταξύ των παιδιών και των γονιών τους διότι οι τελευταίοι δεν θέλουν να αγοράσουν προϊόντα που τα παιδιά απαιτούν διότι τα έχουν δει σε μια διαφήμιση στην τηλεόραση ή αλλού. Σε πολλές περιπτώσεις η αγοραστική συμπεριφορά όλης της οικογένειας επηρεάζεται από τις απαιτήσεις των μικρών παιδιών.
Στην εποχή μας που τα μέσα μαζικής επικοινωνίας έχουν διαδοθεί σε βαθμό που δεν υπήρξε ποτέ προηγουμένως, τα παιδιά υποβάλλονται σε μεγάλο αριθμό διαφημίσεων όπου και αν βρίσκονται. Εκτός από την τηλεόραση στο σπίτι, οι διαφημίσεις στο σχολείο τους, στην τάξη τους, αρχίζουν να παίρνουν μεγάλη διάσταση.
Έχει υπολογιστεί ότι ένα παιδί βλέπει κατά μέσο όρο 40.000 διαφημίσεις στην τηλεόραση κάθε χρόνο. Οι διαφημίσεις που στοχεύουν τα παιδιά αφορούν προϊόντα όπως παιγνίδια, σοκολάτες, ζαχαρωμένα δημητριακά, αναψυκτικά, σνακ και άλλα ζαχαρωτά.
Επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν την πρόθεση που έχει ο διαφημιστής για να τα πείσει, γίνονται εύκολοι στόχοι με αποτέλεσμα η αγοραστική δύναμη της ομάδας αυτής του πληθυσμού να προσελκύει τους εμπορευόμενους.
Πολύ συχνά προϊόντα που διαφημίζονται, ιδιαίτερα από την τηλεόραση, δεν είναι ότι καλύτερο για την υγιεινή διατροφή των παιδιών.
Το φαινόμενο αυτό θεωρείται ότι έχει συμβάλει και συνεχίζει να επιδεινώνει τη μάστιγα της παχυσαρκίας που παρατηρείται στον παιδικό πληθυσμό.
Ακόμη ένα γεγονός που επηρεάζει τα παιδιά, είναι οι διαφημίσεις που απευθύνονται προς τους ενήλικες αλλά τις οποίες παρακολουθούν σε μεγάλο βαθμό και τα παιδιά. Όταν για παράδειγμα κατά τη διάρκεια αθλητικών γεγονότων που προβάλλονται στην τηλεόραση διαφημίζονται μπύρες και άλλα αλκοολούχα ποτά, επηρεάζονται και τα παιδιά.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, μεταδίδονται θετικές εικόνες σχετικά με την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Τα παιδιά εξοικειώνονται με την ιδέα του αλκοόλ και αυτό συμβάλλει μεταξύ άλλων στις αυξανόμενες τάσεις που παρατηρούνται για κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ακόμη και σε παιδιά ηλικίας 9 - 10 ετών.
Ένα ανάλογο φαινόμενο παρατηρείται και για τις διαφημίσεις που αφορούν βίαια παιγνίδια βίντεο ή κινηματογραφικές ταινίες. Οι καταστάσεις αυτές αυξάνουν την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών και μειώνουν την ευαισθησία τους στη βία που υπάρχει στον κόσμο πραγματικά.
Οι πιο πάνω ανησυχητικές διαπιστώσεις σχετικά με την επίδραση στα παιδιά της διαφήμισης από την τηλεόραση και άλλα μέσα μαζικής επικοινωνίας, προκύπτουν από έρευνα που διεξήχθη από την Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας. 
Με βάση τα ευρήματα της έρευνας αυτής, που διεξήχθη από το 2000 έως το 2003, γίνονται οι ακόλουθες συστάσεις:
Οι κυβερνήσεις πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για να προστατεύουν τα παιδιά και ιδιαίτερα τα παιδιά κάτω των 8 ετών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, από την εμπορική εκμετάλλευση που προκύπτει λόγω διαφημίσεων
 
Ορισμένες παρατηρήσεις, επεξηγήσεις αποποιήσεις ευθυνών που περιέχονται σε διαφημίσεις σχετικά με προϊόντα που απευθύνονται σε μικρά παιδιά να αναγράφονται με τρόπο τέτοιο που να είναι εύκολα κατανοητά από τα παιδιά
 
Να γίνονται έρευνες σχετικά με το πως κατανοούν και επηρεάζονται τα παιδιά από διαφημίσεις σε νέα μέσα μαζικής επικοινωνίας όπως το διαδίκτυο και άλλα
 
Να εξετάζεται το πως επηρεάζονται τα παιδιά από διαφημίσεις που γίνονται στα σχολεία και στις τάξεις τους
Η Αγγλική Βουλή το 1874, ψήφισε νόμο για να προστατεύονται τα παιδιά που λόγω της απειρίας τους, ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα στα καλοπιάσματα και τις κολακείες των εμπόρων και των χρηματοδοτών. Ο ίδιος νόμος απάλλασσε των ευθυνών τους και τους γονείς των παιδιών από χρέη των παιδιών τους.
Η νομοθεσία αυτή ήταν μια από τις πρώτες κυβερνητικές πράξεις που στόχο είχε την προστασία των παιδιών από την εμπορική εκμετάλλευση. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο νόμος αυτός, ψηφίστηκε σε μια εποχή που δεν υπήρχε η πληθώρα των μέσων μαζική επικοινωνίας που έχουμε σήμερα. Επίσης δεν υπήρχαν τότε η μάζα των τεράστιων πολυεθνικών βιομηχανιών που έχουμε σήμερα και οι οποίες παράγουν μια αναρίθμητη σειρά από προϊόντα που στοχεύουν τα παιδιά.
Παρόλα αυτά και παρά το γεγονός ότι πέρασαν 130 χρόνια από τότε, η βασική φιλοσοφία του νόμου παραμένει η ίδια. Η πολιτεία πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς τα ζητήματα που αφορούν την επιρροή των διαφημίσεων στα παιδιά και να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία τους από την εμπορική εκμετάλλευση.
Η νεανική και ιδιαίτερα η εφηβική παραβατικότητα και εγκληματικότητα, είναι σύνθετα προβλήματα που παρουσιάζουν αύξηση στις σύγχρονες κοινωνίες.
Στους έφηβους, συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από τη χρήση βίας, σεξουαλική απερισκεψία και χρήση ναρκωτικών, προκαλούν ανησυχίες. Οι δυσάρεστες συνέπειες με απρόβλεπτες προεκτάσεις, δυνατόν να επηρεάζουν μόνιμα τη ζωή τους.
Ο ρόλος των γονιών, της οικογένειας και του σχολείου είναι καθοριστικός στη γένεση, πρόληψη και αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων σε σχέση με την κοινωνική συμπεριφορά και εξέλιξη των εφήβων.
Το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς σχετικά με την αντίληψη και το χειρισμό της βίας έχει θεμελιώδη ρόλο στο πως θα συμπεριφέρονται στον τομέα αυτό τα παιδιά τους στην εφηβική ηλικία και πιθανόν αργότερα στην ενήλικη ζωή τους.
Σημασία έχει όχι μόνο το τι λένε οι γονείς στους έφηβους τους αναφορικά με τη χρήση βίας στη ζωή τους αλλά πολύ περισσότερο αυτό που μεταφέρουν ως μήνυμα διαμέσου των πράξεων τους.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα που εξέτασε το ζήτημα αυτό, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα, μελέτησαν 134 έφηβους ηλικίας 10 έως 15 ετών.
Διαπίστωσαν ότι έχει μεγαλύτερη επιρροή στους έφηβους αυτά που αισθάνονται και αντιλαμβάνονται από τη συμπεριφορά των γονιών παρά αυτά που τους λένε οι γονείς τους. Με λίγα λόγια είναι οι πράξεις των γονιών που έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία για τον παραδειγματισμό των εφήβων.
Εάν οι γονείς τους, τους μεταφέρουν το μήνυμα και με τις δικές τους πράξεις ότι η βία δεν είναι ένα αποδεκτό μέσο στην κοινωνία για επίλυση διαφορών με τους συνομήλικους τους και άλλους, τότε οι πιθανότητες χρήσης βίας στη συμπεριφορά τους, μειώνονται ουσιαστικά.
Οι βίαιες σκηνές που παρακολούθησαν ένα αγόρι ή κορίτσι στην παιδική ή στην εφηβική ηλικία, επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους και τα προδιαθέτουν για βίαιη ή εγκληματική συμπεριφορά.
Η απόρριψη από τους γονείς της βίας ως μέσο αντιμετώπισης δύσκολων καταστάσεων ή διαφορών, προστατεύει τους εφήβους και μειώνει τις πιθανότητες εμπλοκής τους σε συγκρουσιακές διαμάχες που χαρακτηρίζονται από βίαιες συμπεριφορές με άλλους νέους.
Παράλληλα βρέθηκε ότι η σωματική τιμωρία που επιβάλλουν οι γονείς στα παιδιά τους, αυξάνει τις πιθανότητες εκδήλωσης βίαιης συμπεριφοράς από τον έφηβο και το ενδεχόμενο το ίδιο το παιδί να καταστεί θύμα βίας.
Οι γονείς πρέπει να θυμούνται πάντα ότι για σοβαρά θέματα που επηρεάζουν τους έφηβους όπως η χρήση βίας, η σεξουαλική συμπεριφορά και τα ναρκωτικά, είναι επιτακτικό να επικοινωνούν με τα παιδιά τους και να μεταδίδουν τα σωστά μηνύματα όχι μόνο λεκτικά αλλά και με τη δική τους συμπεριφορά διαχρονικά.
Είναι καλό επίσης να υπενθυμίσουμε ότι έρευνες έδειξαν την επιρροή που έχει η ποιότητα της σχέσης γονιών και παιδιών στην επιλογή καλών φίλων. Οι γονείς που έχουν καλές και στενές σχέσεις επικοινωνίας με τα παιδιά τους, είναι σε θέση να τα επηρεάζουν στην επιλογή των φίλων τους. Έτσι μπορούν να συμβάλλουν στο να έχουν τα παιδιά τους φίλους που δεν χαρακτηρίζονται από επιθετικό ή βίαιο χαρακτήρα.  
Οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να δείχνουν στα παιδιά τους ότι για την επίλυση των συγκρουσιακών καταστάσεων που προκύπτουν, είναι αναγκαίο να χρησιμοποιούν μη βίαιους τρόπους. Η αποφυγή χρήσης βίας τα προστατεύει από του να γίνουν τα ίδια θύματα βίας.  
Είναι καλό να θυμούνται οι γονείς ότι οι πράξεις τους μιλούν δυνατότερα από τα λόγια τους.

Η βία, οι έφηβοι και οι γονείς

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η νεανική και ιδιαίτερα η εφηβική παραβατικότητα και εγκληματικότητα, είναι σύνθετα προβλήματα που παρουσιάζουν αύξηση στις σύγχρονες κοινωνίες.
Στους έφηβους, συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από τη χρήση βίας, σεξουαλική απερισκεψία και χρήση ναρκωτικών, προκαλούν ανησυχίες. Οι δυσάρεστες συνέπειες με απρόβλεπτες προεκτάσεις, δυνατόν να επηρεάζουν μόνιμα τη ζωή τους.
Ο ρόλος των γονιών, της οικογένειας και του σχολείου είναι καθοριστικός στη γένεση, πρόληψη και αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων σε σχέση με την κοινωνική συμπεριφορά και εξέλιξη των εφήβων.
Το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς σχετικά με την αντίληψη και το χειρισμό της βίας έχει θεμελιώδη ρόλο στο πως θα συμπεριφέρονται στον τομέα αυτό τα παιδιά τους στην εφηβική ηλικία και πιθανόν αργότερα στην ενήλικη ζωή τους.
Σημασία έχει όχι μόνο το τι λένε οι γονείς στους έφηβους τους αναφορικά με τη χρήση βίας στη ζωή τους αλλά πολύ περισσότερο αυτό που μεταφέρουν ως μήνυμα διαμέσου των πράξεων τους.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα που εξέτασε το ζήτημα αυτό, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα, μελέτησαν 134 έφηβους ηλικίας 10 έως 15 ετών.
Διαπίστωσαν ότι έχει μεγαλύτερη επιρροή στους έφηβους αυτά που αισθάνονται και αντιλαμβάνονται από τη συμπεριφορά των γονιών παρά αυτά που τους λένε οι γονείς τους. Με λίγα λόγια είναι οι πράξεις των γονιών που έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία για τον παραδειγματισμό των εφήβων.
Εάν οι γονείς τους, τους μεταφέρουν το μήνυμα και με τις δικές τους πράξεις ότι η βία δεν είναι ένα αποδεκτό μέσο στην κοινωνία για επίλυση διαφορών με τους συνομήλικους τους και άλλους, τότε οι πιθανότητες χρήσης βίας στη συμπεριφορά τους, μειώνονται ουσιαστικά.
Οι βίαιες σκηνές που παρακολούθησαν ένα αγόρι ή κορίτσι στην παιδική ή στην εφηβική ηλικία, επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους και τα προδιαθέτουν για βίαιη ή εγκληματική συμπεριφορά.
Η απόρριψη από τους γονείς της βίας ως μέσο αντιμετώπισης δύσκολων καταστάσεων ή διαφορών, προστατεύει τους εφήβους και μειώνει τις πιθανότητες εμπλοκής τους σε συγκρουσιακές διαμάχες που χαρακτηρίζονται από βίαιες συμπεριφορές με άλλους νέους.
Παράλληλα βρέθηκε ότι η σωματική τιμωρία που επιβάλλουν οι γονείς στα παιδιά τους, αυξάνει τις πιθανότητες εκδήλωσης βίαιης συμπεριφοράς από τον έφηβο και το ενδεχόμενο το ίδιο το παιδί να καταστεί θύμα βίας.
Οι γονείς πρέπει να θυμούνται πάντα ότι για σοβαρά θέματα που επηρεάζουν τους έφηβους όπως η χρήση βίας, η σεξουαλική συμπεριφορά και τα ναρκωτικά, είναι επιτακτικό να επικοινωνούν με τα παιδιά τους και να μεταδίδουν τα σωστά μηνύματα όχι μόνο λεκτικά αλλά και με τη δική τους συμπεριφορά διαχρονικά.
Είναι καλό επίσης να υπενθυμίσουμε ότι έρευνες έδειξαν την επιρροή που έχει η ποιότητα της σχέσης γονιών και παιδιών στην επιλογή καλών φίλων. Οι γονείς που έχουν καλές και στενές σχέσεις επικοινωνίας με τα παιδιά τους, είναι σε θέση να τα επηρεάζουν στην επιλογή των φίλων τους. Έτσι μπορούν να συμβάλλουν στο να έχουν τα παιδιά τους φίλους που δεν χαρακτηρίζονται από επιθετικό ή βίαιο χαρακτήρα.  
Οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να δείχνουν στα παιδιά τους ότι για την επίλυση των συγκρουσιακών καταστάσεων που προκύπτουν, είναι αναγκαίο να χρησιμοποιούν μη βίαιους τρόπους. Η αποφυγή χρήσης βίας τα προστατεύει από του να γίνουν τα ίδια θύματα βίας.  
Είναι καλό να θυμούνται οι γονείς ότι οι πράξεις τους μιλούν δυνατότερα από τα λόγια τους.
Στις περιπτώσεις διαζυγίων, η μετακόμιση ενός από τους δύο γονείς σε μακρινή απόσταση σε σχέση με το αρχικό οικογενειακό σπίτι, αποτελεί ένα πολύπλοκο πρόβλημα.
Όταν ο γονιός που έχει τη φύλαξη του παιδιού θέλει να μετακομίσει μακριά από τον άλλο, τίθενται θέματα όχι μόνο νομικά αλλά και ζητήματα που αφορούν τις ψυχολογικές επιπτώσεις στο παιδί.
Φαίνεται μάλιστα ότι οι ψυχολογικές επιπτώσεις για το παιδί δημιουργούνται ακόμη και όταν ο γονιός που δεν έχει τη φύλαξη του παιδιού, μετακομίζει μακριά από το παιδί του.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα, ψυχολόγοι από την Αριζόνα, εξέτασαν τις επιπτώσεις που είχε η μετακόμιση των γονιών τους, σε 602 φοιτητές των οποίων οι γονείς είχαν χωρίσει.
Οι φοιτητές ανήκαν βασικά σε δύο ομάδες. Στη μία ομάδα, οι γονείς μετά από τον χωρισμό, δεν μετακόμισαν σε απόσταση μεγαλύτερη από μίας ώρας οδηγήματος με αυτοκίνητο σε σχέση με το αρχικό σπίτι της οικογένειας. Στην άλλη ομάδα, ο ένας από τους 2 γονείς είχε μετακομίσει σε απόσταση μεγαλύτερη από μίας ώρας οδηγήματος από το αρχικό σπίτι της οικογένειας. 
Όλοι οι φοιτητές υποβλήθηκαν σε διάφορα τεστ μέτρησης των ψυχολογικών και αισθηματικών τους χαρακτηριστικών.
Επίσης αξιολογήθηκε η ικανοποίηση που ανέφεραν ότι είχαν από τη ζωή, η κατάσταση της υγείας τους, η σχέση τους με τους γονείς τους, η σχέση που υπήρχε και διατηρούσαν οι δύο γονείς τους μεταξύ τους, το πόσο σκληρή θεωρούσαν ότι ήταν η δική τους ζωή και τέλος η οικονομική στήριξη που έπαιρναν από τους γονείς τους.
Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων τους, έδειξαν ότι τα παιδιά των οποίων, ο ένας  από τους δυο γονείς μετακόμιζε σε απόσταση μεγαλύτερη από αυτή της μίας ώρας οδηγήματος από άλλο γονιό, παρουσίαζαν μακροχρόνια  ένα φάσμα από σημαντικές αρνητικές συνέπειες.
Το παιδί υποβαλλόταν στο χωρισμό αυτό είτε διότι ο γονιός που είχε τη φύλαξη του παιδιού μετακόμιζε και έπαιρνε το παιδί μαζί του είτε διότι ο άλλος γονιός πήγαινε να εγκατασταθεί μακριά από το αρχικό σπίτι της οικογένειας.
Οι αρνητικές συνέπειες του χωρισμού για τα παιδιά, παρουσιάζονταν ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο γονιούς (πατέρας ή μητέρα, αυτός που είχε τη φύλαξη ή ο άλλος) έκανε τη μετακόμιση.
Σε σύγκριση με παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν μεν χωρίσει αλλά δεν είχαν μετακομίσει μακριά, τα παιδιά με γονείς που μετακόμισαν μακριά μετά από το διαζύγιο παρουσίαζαν μια πιο δυσμενή κατάσταση.
Συγκεκριμένα ετύγχαναν χαμηλότερης οικονομικής υποστήριξης από τους γονείς τους, ένιωθαν περισσότερη ανασφάλεια αναφορικά με αυτήν την οικονομική υποστήριξη, ένιωθαν περισσότερη επιθετικότητα στις δικές τους διαπροσωπικές σχέσεις, ένιωθαν περισσότερη στεναχώρια λόγω του διαζυγίου των γονέων τους, ένιωθαν λιγότερο τους γονείς τους σαν πηγή αισθηματικής υποστήριξης για αυτούς.
Επίσης οι ίδιοι φοιτητές ένιωθαν ότι η σωματική τους υγεία ήταν λιγότερο καλή, η ικανοποίησή τους για τη ζωή ήταν σε χαμηλότερα επίπεδα από τους άλλους και η προσωπική τους αισθηματική προσαρμογή ήταν λιγότερο καλή από την άλλη ομάδα των φοιτητών.
Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ότι η μετακόμιση σε απόσταση μεγαλύτερη από αυτήν της μίας ώρας οδηγήματος, ενός από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο. Έχει αρνητικές  μακροχρόνιες συνέπειες είτε πρόκειται για τον πατέρα ή τη μητέρα, είτε για αυτόν που έχει τη φύλαξη ή όχι.
Τα συμπεράσματα αυτά πρέπει να προβληματίσουν και τους νομικούς κύκλους. Η μετακόμιση του γονιού που έχει τη φύλαξη του παιδιού σε μακρινή απόσταση, επιβάλλει στο παιδί ένα χωρισμό που μπορεί να έχει σοβαρές μακροχρόνιες επιπτώσεις στο παιδί.
Παράλληλα οι διαζευγμένοι γονείς με παιδιά που επιθυμούν να μετακομίσουν μακριά από το αρχικό οικογενειακό σπίτι, πρέπει να λαμβάνουν υπ' όψη τους και τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να επιφέρει η κίνηση τους αυτή στο παιδί τους. 


Το διαζύγιο, τα παιδιά και η μετακόμιση

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Στις περιπτώσεις διαζυγίων, η μετακόμιση ενός από τους δύο γονείς σε μακρινή απόσταση σε σχέση με το αρχικό οικογενειακό σπίτι, αποτελεί ένα πολύπλοκο πρόβλημα.
Όταν ο γονιός που έχει τη φύλαξη του παιδιού θέλει να μετακομίσει μακριά από τον άλλο, τίθενται θέματα όχι μόνο νομικά αλλά και ζητήματα που αφορούν τις ψυχολογικές επιπτώσεις στο παιδί.
Φαίνεται μάλιστα ότι οι ψυχολογικές επιπτώσεις για το παιδί δημιουργούνται ακόμη και όταν ο γονιός που δεν έχει τη φύλαξη του παιδιού, μετακομίζει μακριά από το παιδί του.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα, ψυχολόγοι από την Αριζόνα, εξέτασαν τις επιπτώσεις που είχε η μετακόμιση των γονιών τους, σε 602 φοιτητές των οποίων οι γονείς είχαν χωρίσει.
Οι φοιτητές ανήκαν βασικά σε δύο ομάδες. Στη μία ομάδα, οι γονείς μετά από τον χωρισμό, δεν μετακόμισαν σε απόσταση μεγαλύτερη από μίας ώρας οδηγήματος με αυτοκίνητο σε σχέση με το αρχικό σπίτι της οικογένειας. Στην άλλη ομάδα, ο ένας από τους 2 γονείς είχε μετακομίσει σε απόσταση μεγαλύτερη από μίας ώρας οδηγήματος από το αρχικό σπίτι της οικογένειας. 
Όλοι οι φοιτητές υποβλήθηκαν σε διάφορα τεστ μέτρησης των ψυχολογικών και αισθηματικών τους χαρακτηριστικών.
Επίσης αξιολογήθηκε η ικανοποίηση που ανέφεραν ότι είχαν από τη ζωή, η κατάσταση της υγείας τους, η σχέση τους με τους γονείς τους, η σχέση που υπήρχε και διατηρούσαν οι δύο γονείς τους μεταξύ τους, το πόσο σκληρή θεωρούσαν ότι ήταν η δική τους ζωή και τέλος η οικονομική στήριξη που έπαιρναν από τους γονείς τους.
Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων τους, έδειξαν ότι τα παιδιά των οποίων, ο ένας  από τους δυο γονείς μετακόμιζε σε απόσταση μεγαλύτερη από αυτή της μίας ώρας οδηγήματος από άλλο γονιό, παρουσίαζαν μακροχρόνια  ένα φάσμα από σημαντικές αρνητικές συνέπειες.
Το παιδί υποβαλλόταν στο χωρισμό αυτό είτε διότι ο γονιός που είχε τη φύλαξη του παιδιού μετακόμιζε και έπαιρνε το παιδί μαζί του είτε διότι ο άλλος γονιός πήγαινε να εγκατασταθεί μακριά από το αρχικό σπίτι της οικογένειας.
Οι αρνητικές συνέπειες του χωρισμού για τα παιδιά, παρουσιάζονταν ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο γονιούς (πατέρας ή μητέρα, αυτός που είχε τη φύλαξη ή ο άλλος) έκανε τη μετακόμιση.
Σε σύγκριση με παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν μεν χωρίσει αλλά δεν είχαν μετακομίσει μακριά, τα παιδιά με γονείς που μετακόμισαν μακριά μετά από το διαζύγιο παρουσίαζαν μια πιο δυσμενή κατάσταση.
Συγκεκριμένα ετύγχαναν χαμηλότερης οικονομικής υποστήριξης από τους γονείς τους, ένιωθαν περισσότερη ανασφάλεια αναφορικά με αυτήν την οικονομική υποστήριξη, ένιωθαν περισσότερη επιθετικότητα στις δικές τους διαπροσωπικές σχέσεις, ένιωθαν περισσότερη στεναχώρια λόγω του διαζυγίου των γονέων τους, ένιωθαν λιγότερο τους γονείς τους σαν πηγή αισθηματικής υποστήριξης για αυτούς.
Επίσης οι ίδιοι φοιτητές ένιωθαν ότι η σωματική τους υγεία ήταν λιγότερο καλή, η ικανοποίησή τους για τη ζωή ήταν σε χαμηλότερα επίπεδα από τους άλλους και η προσωπική τους αισθηματική προσαρμογή ήταν λιγότερο καλή από την άλλη ομάδα των φοιτητών.
Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ότι η μετακόμιση σε απόσταση μεγαλύτερη από αυτήν της μίας ώρας οδηγήματος, ενός από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο. Έχει αρνητικές  μακροχρόνιες συνέπειες είτε πρόκειται για τον πατέρα ή τη μητέρα, είτε για αυτόν που έχει τη φύλαξη ή όχι.
Τα συμπεράσματα αυτά πρέπει να προβληματίσουν και τους νομικούς κύκλους. Η μετακόμιση του γονιού που έχει τη φύλαξη του παιδιού σε μακρινή απόσταση, επιβάλλει στο παιδί ένα χωρισμό που μπορεί να έχει σοβαρές μακροχρόνιες επιπτώσεις στο παιδί.
Παράλληλα οι διαζευγμένοι γονείς με παιδιά που επιθυμούν να μετακομίσουν μακριά από το αρχικό οικογενειακό σπίτι, πρέπει να λαμβάνουν υπ' όψη τους και τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να επιφέρει η κίνηση τους αυτή στο παιδί τους. 


Έκδοση Πρόσκλησης για τη χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης και αναβάθμισης υποδομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης / Δημιουργίας και οργάνωσης Εκπαιδευτικών Πάρκων, προϋπολογισμού 9,0 εκ. €
από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020.
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Θεόδωρος Καρυπίδης υπέγραψε Πρόσκληση, προϋπολογισμού 9.000.000 € με Δικαιούχο το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, που αφορά στη χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης και αναβάθμισης υποδομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ειδικότερα δημιουργίας και οργάνωσης εκπαιδευτικών πάρκων, από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020.
Η δράση έχει ως στόχο τη βελτίωση, αναβάθμιση και ανάπτυξη των υποδομών στέγασης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με τη δημιουργία εκπαιδευτικών πάρκων που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της έρευνας και στην αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Οι προτάσεις που θα επιλεγούν θα υλοποιηθούν με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Ταμείου (ΕΤΠΑ) και Εθνικών Πόρων, μέσω του Άξονα Προτεραιότητας 11 - «Επένδυση στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την επαγγελματική κατάρτιση για την απόκτηση δεξιοτήτων και τη διά βίου μάθηση» του Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020.
Οι προτάσεις υποβάλλονται μέσω του ΟΠΣ ΕΣΠΑ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://logon.ops.gr/ από 12/08/2019 και ώρα 12:00:00 έως 31/12/2019 και ώρα 14:00:00.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Πρόσκληση, καθώς και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020, το Σύστημα Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος, το θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης των Πράξεων, τους Κανόνες Επιλεξιμότητας των δαπανών των Πράξεων κ.λ.π., οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα της Ειδικής Υπηρεσίες Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020, στη διεύθυνση www.pepdym.gr.

Χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης και αναβάθμισης υποδομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Έκδοση Πρόσκλησης για τη χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης και αναβάθμισης υποδομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης / Δημιουργίας και οργάνωσης Εκπαιδευτικών Πάρκων, προϋπολογισμού 9,0 εκ. €
από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020.
Ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Θεόδωρος Καρυπίδης υπέγραψε Πρόσκληση, προϋπολογισμού 9.000.000 € με Δικαιούχο το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, που αφορά στη χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης και αναβάθμισης υποδομών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ειδικότερα δημιουργίας και οργάνωσης εκπαιδευτικών πάρκων, από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020.
Η δράση έχει ως στόχο τη βελτίωση, αναβάθμιση και ανάπτυξη των υποδομών στέγασης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με τη δημιουργία εκπαιδευτικών πάρκων που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της έρευνας και στην αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Οι προτάσεις που θα επιλεγούν θα υλοποιηθούν με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Ταμείου (ΕΤΠΑ) και Εθνικών Πόρων, μέσω του Άξονα Προτεραιότητας 11 - «Επένδυση στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την επαγγελματική κατάρτιση για την απόκτηση δεξιοτήτων και τη διά βίου μάθηση» του Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020.
Οι προτάσεις υποβάλλονται μέσω του ΟΠΣ ΕΣΠΑ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://logon.ops.gr/ από 12/08/2019 και ώρα 12:00:00 έως 31/12/2019 και ώρα 14:00:00.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Πρόσκληση, καθώς και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020, το Σύστημα Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος, το θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης των Πράξεων, τους Κανόνες Επιλεξιμότητας των δαπανών των Πράξεων κ.λ.π., οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα της Ειδικής Υπηρεσίες Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Δυτικής Μακεδονίας 2014-2020, στη διεύθυνση www.pepdym.gr.

Η επιρροή στα παιδιά μας των διαφόρων μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας όπως η τηλεόραση, τα βίντεο, ο κινηματογράφος, τα ηλεκτρονικά παιγνίδια, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το ιντερνετ και η ηχογραφημένη μουσική, είναι στην εποχή μας τεράστια και ένα γεγονός που μπορεί να διαμορφώνει τον εσωτερικό ψυχικό τους κόσμο.
Πολλές και εκτεταμένες έρευνες έδειξαν ότι η βία στα μέσα αυτά, δημιουργεί στα παιδιά επιθετική συμπεριφορά, εφιάλτες, φοβίες για την προσωπική τους σωματική ακεραιότητα, κατάθλιψη και απευαισθητοποίηση στη βία.
Η βία δια μέσου των μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας των παιδιών, αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα σημαντικό κίνδυνο για την υγεία τόσο των μικρών παιδιών όσο και των εφήβων που βρίσκονται σε μια τόσο ευαίσθητη φάση ψυχολογικής εξέλιξης και ωρίμανσης.
 
Η ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής σε πρόσφατη έκθεσή της, κρούει ξανά τον κώδωνα κινδύνου για το ανησυχητικό αυτό φαινόμενο που απειλεί τα παιδιά μας.
Χαρακτηριστικά, δηλώνει η επιτροπή, τα παιδιά ηλικίας από 2 έως 18 ετών, αφιερώνουν κατά μέσο όρο 6,5 ώρες κάθε μέρα για να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν ηλεκτρονικά παιγνίδια, να μπαίνουν στο ιντερνετ και να είναι στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους, να βλέπουν ταινίες και να ακούν ηχογραφημένη μουσική.
Έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 10.000 ώρες τηλεόρασης το 61% περιέχει σκηνές διαπροσωπικής βίας. Ακόμη περισσότερο εκπληκτικό, το μεγαλύτερο μέρος της βίας αυτής βρισκόταν μέσα σε παιδικά προγράμματα.
Τα παιδιά επηρεάζονται πολύ και με διάφορους τρόπους από το τι βλέπουν στα μέσα αυτά. Μαθαίνουν παρατηρώντας και μιμούνται εύκολα συμπεριφορές που παρουσιάζονται.
Επιπρόσθετα η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο. Για παράδειγμα γνωρίζουμε ότι τα παιδιά μέχρι 9 χρονών, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το φανταστικό από το πραγματικό. Η υπερβολική βία που εκτίθεται στα διάφορα μέσα ψυχαγωγίας τους, τα κάνει να βιώνουν τον κόσμο σαν ένα συνεχώς επικίνδυνο περιβάλλον γεγονός που τα ωθεί στην βία και στη χρήση όπλων.
Οι γονείς και οι παιδίατροι πρέπει να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία στα επικίνδυνα αυτά φαινόμενα.
Οι γονείς πρέπει να προσέχουν τι βλέπουν και πως ψυχαγούνται τα παιδιά στις διάφορες ευαίσθητες ηλικίες της ανάπτυξής τους. Δεν πρέπει να τοποθετούν ξεχωριστές τηλεοράσεις στα δωμάτια των παιδιών και ακόμη πρέπει να χρησιμοποιούν ειδικές συσκευές που να μπορούν να μπλοκάρουν κάποια νοσηρά προγράμματα.
Τα παιδιά, σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής δεν πρέπει να αφιερώνουν περισσότερο από 1 έως 2 ώρες την ημέρα για ηλεκτρονικά παιγνίδια, τηλεόραση και χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Οι παιδίατροι, συστήνει επιπρόσθετα η επιτροπή,  πρέπει να αναλάβουν ένα περισσότερο ενεργό ρόλο στην καταπολέμηση του φαινομένου αυτού. Συστήνει στους παιδίατρους να εξετάζουν συστηματικά στο ιστορικό του κάθε παιδιού τις συνήθειές του σε σχέση με τα μέσα επικοινωνίας και ψυχαγωγίας.
Οι παιδίατροι θα πρέπει να διαφωτίζουν και να συμβουλεύουν τους γονείς για τα θέματα αυτά.
Στα σχολεία πρέπει να γίνονται εκστρατείες διαφώτισης των παιδιών και εφήβων. Πρέπει να διδάσκεται σ΄ αυτά πως να αντιλαμβάνονται τα κακά και λανθασμένα μηνύματα και εντυπώσεις που τόσο συχνά μεταδίδονται ή περιέχονται στα μέσα αυτά.
Οι βιομηχανίες μέσων ψυχαγωγίας θα πρέπει επίσης επιτέλους να αντιληφθούν την σοβαρότητα των αρνητικών κοινωνικών επιπτώσεων που προκαλούν πολλά από τα προϊόντα τους.
Θα πρέπει να σταματήσουν να δίνουν την ψεύτικη αίγλη που προσδίνουν στα όπλα και στη βία σαν μέσο επίλυσης προβλημάτων. Θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να χρησιμοποιούν ανθρώπους σαν στόχους που πρέπει να σκοτώνονται με όπλα σε ηλεκτρονικά παιγνίδια.
Οι οργανισμοί αξιολόγησης των μέσων αυτών, που τόσο επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον παιδικό χαρακτήρα, θα πρέπει να δημιουργήσουν συστήματα αξιολόγησης ευέλικτα, εύκολα και προσιτά στους γονείς.
Θα μπορούν οι γονείς να τα συμβουλεύονται τότε μαζικότερα, για την επιλογή ή αποκλεισμό των μέσων που θα διαλέγουν για να προσφέρουν στα παιδιά τους. Τα σημερινά συστήματα αξιολόγησης που υπάρχουν δεν έχουν καταφέρει να επικρατήσουν με αποτέλεσμα λιγότερο από 10% των οικογενειών να τα συμβουλεύονται.
Τα συστήματα αξιολόγησης θα πρέπει να λαμβάνουν υπ' όψη τις σκηνές βίας, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, τις σκηνές σεξ και γυμνότητας που παρουσιάζονται.
Συνοπτικά για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού και για να αποφευχθούν τρομερές απρόβλεπτες μελλοντικές επιπτώσεις θα πρέπει να γίνει μια  διαρκής συνολική προσπάθεια από την κοινωνία, με πρωταγωνιστές τους γονείς, τους παιδίατρους, το σχολείο και τις βιομηχανίες παραγωγής και μετάδοσης των μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας.

Προσέχετε τι βλέπουν τα παιδιά σας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η επιρροή στα παιδιά μας των διαφόρων μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας όπως η τηλεόραση, τα βίντεο, ο κινηματογράφος, τα ηλεκτρονικά παιγνίδια, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το ιντερνετ και η ηχογραφημένη μουσική, είναι στην εποχή μας τεράστια και ένα γεγονός που μπορεί να διαμορφώνει τον εσωτερικό ψυχικό τους κόσμο.
Πολλές και εκτεταμένες έρευνες έδειξαν ότι η βία στα μέσα αυτά, δημιουργεί στα παιδιά επιθετική συμπεριφορά, εφιάλτες, φοβίες για την προσωπική τους σωματική ακεραιότητα, κατάθλιψη και απευαισθητοποίηση στη βία.
Η βία δια μέσου των μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας των παιδιών, αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα σημαντικό κίνδυνο για την υγεία τόσο των μικρών παιδιών όσο και των εφήβων που βρίσκονται σε μια τόσο ευαίσθητη φάση ψυχολογικής εξέλιξης και ωρίμανσης.
 
Η ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής σε πρόσφατη έκθεσή της, κρούει ξανά τον κώδωνα κινδύνου για το ανησυχητικό αυτό φαινόμενο που απειλεί τα παιδιά μας.
Χαρακτηριστικά, δηλώνει η επιτροπή, τα παιδιά ηλικίας από 2 έως 18 ετών, αφιερώνουν κατά μέσο όρο 6,5 ώρες κάθε μέρα για να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν ηλεκτρονικά παιγνίδια, να μπαίνουν στο ιντερνετ και να είναι στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους, να βλέπουν ταινίες και να ακούν ηχογραφημένη μουσική.
Έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 10.000 ώρες τηλεόρασης το 61% περιέχει σκηνές διαπροσωπικής βίας. Ακόμη περισσότερο εκπληκτικό, το μεγαλύτερο μέρος της βίας αυτής βρισκόταν μέσα σε παιδικά προγράμματα.
Τα παιδιά επηρεάζονται πολύ και με διάφορους τρόπους από το τι βλέπουν στα μέσα αυτά. Μαθαίνουν παρατηρώντας και μιμούνται εύκολα συμπεριφορές που παρουσιάζονται.
Επιπρόσθετα η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο. Για παράδειγμα γνωρίζουμε ότι τα παιδιά μέχρι 9 χρονών, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το φανταστικό από το πραγματικό. Η υπερβολική βία που εκτίθεται στα διάφορα μέσα ψυχαγωγίας τους, τα κάνει να βιώνουν τον κόσμο σαν ένα συνεχώς επικίνδυνο περιβάλλον γεγονός που τα ωθεί στην βία και στη χρήση όπλων.
Οι γονείς και οι παιδίατροι πρέπει να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία στα επικίνδυνα αυτά φαινόμενα.
Οι γονείς πρέπει να προσέχουν τι βλέπουν και πως ψυχαγούνται τα παιδιά στις διάφορες ευαίσθητες ηλικίες της ανάπτυξής τους. Δεν πρέπει να τοποθετούν ξεχωριστές τηλεοράσεις στα δωμάτια των παιδιών και ακόμη πρέπει να χρησιμοποιούν ειδικές συσκευές που να μπορούν να μπλοκάρουν κάποια νοσηρά προγράμματα.
Τα παιδιά, σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής δεν πρέπει να αφιερώνουν περισσότερο από 1 έως 2 ώρες την ημέρα για ηλεκτρονικά παιγνίδια, τηλεόραση και χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Οι παιδίατροι, συστήνει επιπρόσθετα η επιτροπή,  πρέπει να αναλάβουν ένα περισσότερο ενεργό ρόλο στην καταπολέμηση του φαινομένου αυτού. Συστήνει στους παιδίατρους να εξετάζουν συστηματικά στο ιστορικό του κάθε παιδιού τις συνήθειές του σε σχέση με τα μέσα επικοινωνίας και ψυχαγωγίας.
Οι παιδίατροι θα πρέπει να διαφωτίζουν και να συμβουλεύουν τους γονείς για τα θέματα αυτά.
Στα σχολεία πρέπει να γίνονται εκστρατείες διαφώτισης των παιδιών και εφήβων. Πρέπει να διδάσκεται σ΄ αυτά πως να αντιλαμβάνονται τα κακά και λανθασμένα μηνύματα και εντυπώσεις που τόσο συχνά μεταδίδονται ή περιέχονται στα μέσα αυτά.
Οι βιομηχανίες μέσων ψυχαγωγίας θα πρέπει επίσης επιτέλους να αντιληφθούν την σοβαρότητα των αρνητικών κοινωνικών επιπτώσεων που προκαλούν πολλά από τα προϊόντα τους.
Θα πρέπει να σταματήσουν να δίνουν την ψεύτικη αίγλη που προσδίνουν στα όπλα και στη βία σαν μέσο επίλυσης προβλημάτων. Θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να χρησιμοποιούν ανθρώπους σαν στόχους που πρέπει να σκοτώνονται με όπλα σε ηλεκτρονικά παιγνίδια.
Οι οργανισμοί αξιολόγησης των μέσων αυτών, που τόσο επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον παιδικό χαρακτήρα, θα πρέπει να δημιουργήσουν συστήματα αξιολόγησης ευέλικτα, εύκολα και προσιτά στους γονείς.
Θα μπορούν οι γονείς να τα συμβουλεύονται τότε μαζικότερα, για την επιλογή ή αποκλεισμό των μέσων που θα διαλέγουν για να προσφέρουν στα παιδιά τους. Τα σημερινά συστήματα αξιολόγησης που υπάρχουν δεν έχουν καταφέρει να επικρατήσουν με αποτέλεσμα λιγότερο από 10% των οικογενειών να τα συμβουλεύονται.
Τα συστήματα αξιολόγησης θα πρέπει να λαμβάνουν υπ' όψη τις σκηνές βίας, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, τις σκηνές σεξ και γυμνότητας που παρουσιάζονται.
Συνοπτικά για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού και για να αποφευχθούν τρομερές απρόβλεπτες μελλοντικές επιπτώσεις θα πρέπει να γίνει μια  διαρκής συνολική προσπάθεια από την κοινωνία, με πρωταγωνιστές τους γονείς, τους παιδίατρους, το σχολείο και τις βιομηχανίες παραγωγής και μετάδοσης των μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας.

Τα παιδιά θα αποφύγουν το κάπνισμα εάν πάρουν το καλό παράδειγμα από τους γονείς τους.
Είναι πολύ σημαντικό τα λόγια σχετικά με το κάπνισμα που λένε οι γονείς, να συνάδουν με τις πράξεις τους, για να μην ερμηνεύονται σαν υποκριτές από τα παιδιά τους, με τρόπο τέτοιο που τα μηνύματα που δίνουν να έχουν αποτέλεσμα.
Αρκετές επιδημιολογικές μελέτες μέχρι σήμερα, έδειξαν ότι τα παιδιά επηρεάζονται σοβαρά για το εάν τα ίδια θα καπνίσουν ή όχι, από αυτά που βλέπουν ότι κάνουν οι γονείς τους.
Το κάπνισμα από τους γονείς αποδεικνύει ότι έχει διπλό νοσηρό αποτέλεσμα  πάνω στα παιδιά. Οι άμεσες βλαβερές συνέπειες προκύπτουν από την τοξικότητα των ουσιών του καπνού που εισπνέει το παιδί. Μακροχρόνια το παιδί λόγω του ότι οι γονείς  του καπνίζουν θα έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσει την ίδια παθολογική συνήθεια.
Πρόσφατα μια νέα έρευνα έδειξε σημαντικά δεδομένα για το ρόλο της μητέρας στο πρόβλημα αυτό.
Όταν η μητέρα έχει δυνατές απόψεις εναντίον του καπνίσματος και όταν και η ίδια δεν καπνίζει τότε μειώνονται ουσιαστικά , κατά 50%, οι πιθανότητες να γίνει καπνιστής το παιδί της.
Στην έρευνα που έγινε μέσα στα πλαίσια του προγράμματος πρόληψης του καρκίνου στην Ουάσινγκτον, έλαβαν μέρος 2.736 παιδιά, ηλικίας από 8 έως 17 ετών, για μια περίοδο 9 ετών, και οι μητέρες τους.
Στις οικογένειες που και οι δύο γονείς δεν κάπνιζαν και η μητέρα είχε έντονες απόψεις εναντίον του καπνίσματος, τα παιδιά είχαν στατιστικώς σημαντικά μειωμένη πιθανότητα να γίνουν καπνιστές, της τάξης του 50%.
Στις οικογένειες που ο ένας ή και οι δύο γονείς κάπνιζαν, οι έντονες απόψεις της μητέρας εναντίον του καπνίσματος δεν επηρέαζαν την πιθανότητα να γίνει καπνιστής το παιδί.
Είναι λοιπόν γεγονός ότι τα παιδιά επηρεάζονται από τη συμπεριφορά των γονιών τους, σε θέματα καπνίσματος και οποιεσδήποτε νουθεσίες είναι αποτελεσματικές μόνο όταν συνάδουν και με τις πράξεις.
Τα δεδομένα αυτά δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα από του γονείς που καπνίζουν.

Τα παιδιά μιμούνται τους γονείς τους

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with

Τα παιδιά θα αποφύγουν το κάπνισμα εάν πάρουν το καλό παράδειγμα από τους γονείς τους.
Είναι πολύ σημαντικό τα λόγια σχετικά με το κάπνισμα που λένε οι γονείς, να συνάδουν με τις πράξεις τους, για να μην ερμηνεύονται σαν υποκριτές από τα παιδιά τους, με τρόπο τέτοιο που τα μηνύματα που δίνουν να έχουν αποτέλεσμα.
Αρκετές επιδημιολογικές μελέτες μέχρι σήμερα, έδειξαν ότι τα παιδιά επηρεάζονται σοβαρά για το εάν τα ίδια θα καπνίσουν ή όχι, από αυτά που βλέπουν ότι κάνουν οι γονείς τους.
Το κάπνισμα από τους γονείς αποδεικνύει ότι έχει διπλό νοσηρό αποτέλεσμα  πάνω στα παιδιά. Οι άμεσες βλαβερές συνέπειες προκύπτουν από την τοξικότητα των ουσιών του καπνού που εισπνέει το παιδί. Μακροχρόνια το παιδί λόγω του ότι οι γονείς  του καπνίζουν θα έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσει την ίδια παθολογική συνήθεια.
Πρόσφατα μια νέα έρευνα έδειξε σημαντικά δεδομένα για το ρόλο της μητέρας στο πρόβλημα αυτό.
Όταν η μητέρα έχει δυνατές απόψεις εναντίον του καπνίσματος και όταν και η ίδια δεν καπνίζει τότε μειώνονται ουσιαστικά , κατά 50%, οι πιθανότητες να γίνει καπνιστής το παιδί της.
Στην έρευνα που έγινε μέσα στα πλαίσια του προγράμματος πρόληψης του καρκίνου στην Ουάσινγκτον, έλαβαν μέρος 2.736 παιδιά, ηλικίας από 8 έως 17 ετών, για μια περίοδο 9 ετών, και οι μητέρες τους.
Στις οικογένειες που και οι δύο γονείς δεν κάπνιζαν και η μητέρα είχε έντονες απόψεις εναντίον του καπνίσματος, τα παιδιά είχαν στατιστικώς σημαντικά μειωμένη πιθανότητα να γίνουν καπνιστές, της τάξης του 50%.
Στις οικογένειες που ο ένας ή και οι δύο γονείς κάπνιζαν, οι έντονες απόψεις της μητέρας εναντίον του καπνίσματος δεν επηρέαζαν την πιθανότητα να γίνει καπνιστής το παιδί.
Είναι λοιπόν γεγονός ότι τα παιδιά επηρεάζονται από τη συμπεριφορά των γονιών τους, σε θέματα καπνίσματος και οποιεσδήποτε νουθεσίες είναι αποτελεσματικές μόνο όταν συνάδουν και με τις πράξεις.
Τα δεδομένα αυτά δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα από του γονείς που καπνίζουν.
Ένα επεισόδιο συζυγικής απιστίας μπορεί να είναι καταστροφικό για ένα γάμο. Ο θυμός και η απώλεια εμπιστοσύνης που δημιουργούνται είναι τόσο δυνατά αισθήματα που μπορούν να διαλύσουν πολλούς γάμους.
Είναι σημαντικό στις περιπτώσεις αυτές τα άτομα που επηρεάζονται να γνωρίζουν τα διάφορα ψυχολογικά στάδια από τα οποία θα περάσουν μετά από ένα επεισόδιο απιστίας. Είναι επίσης εξ' ίσου σημαντικό να γνωρίζουν τα στάδια αυτά, τόσο το άτομο που έχει κάνει την απιστία όσο και εκείνο που έχει εξαπατηθεί.
Η αναγνώριση της ψυχολογικής εξέλιξης μετά από το επεισόδιο απιστίας είναι μια βασική συνιστώσα που θα επιτρέψει στο ζεύγος να ξεπεράσει τη δύσκολη δοκιμασία και να μπορέσει να συνεχίσει πάνω σε νέες βάσεις τις σχέσεις και το γάμο του.
Αναμφίβολα η συμβολή και καθοδήγηση από ένα ειδικό σε θέματα οικογενειακής θεραπείας μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα τα δύο μέλη του ζεύγους να ξεπεράσουν την οδυνηρή κατάσταση που προκύπτει και τελικά να σώσουν το γάμο τους.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες περιγράφονται 3 αρχικά στάδια τα οποία ακολουθούν την αποκάλυψη μιας εξωσυζυγικής σχέσεις:
ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Είναι μια έντονα δραματική, συναισθηματική φάση, με απρόβλεπτα σκαμπανεβάσματα, που χαρακτηρίζεται από θυμό, αυτοκατηγορίες, ενοχές, αυτοεξέταση και μια βαθιά ανασκόπηση  και αξιολόγηση της σχέσης.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Είναι μια φάση με λιγότερο συναισθηματική  φόρτιση, κατά  την οποία υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μια αναστολή ενεργειών που θα επιδείνωναν περαιτέρω την κατάσταση. Γίνονται προσπάθειες για να κατανοηθούν οι λόγοι για τους οποίους έγινε η  απιστία. Υπάρχει παράλληλα μια συναισθηματική και φυσική απομάκρυνση όπως επίσης  και μια τάση προσέγγισης  άλλων φύλλων.
ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ:  Είναι η φάση κατά την οποία ξανακτίζεται η εμπιστοσύνη. Είναι αναγκαία η  εκδήλωση δέσμευση εμπιστοσύνης στην σχέση και στον γάμο. Η  εκδήλωση δέσμευσης είναι απαραίτητη για να μπορέσει να επέλθει συγχώρεση και αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.
Η συζυγική απιστία είναι ένα συχνό φαινόμενο. Ο κίνδυνος για πολλά ζευγάρια να βρεθούν στην οδυνηρή αυτή κατάσταση είναι μεγάλος.
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες, φάνηκε ότι 44% των ανδρών και 25% των γυναικών είχαν τουλάχιστο μία εμπειρία εξωσυζυγικής σεξουαλικής σχέσης.
Τα περισσότερα επεισόδια συζυγικής απιστίας δεν είναι τυχαία. Συνήθως συμβαίνουν διότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση. Ο άνδρας ή η γυναίκα δεν παίρνουν από τη σχέση τους αυτό που πραγματικά χρειάζονται. Σύμφωνα με τους ειδικούς πολύ συχνά, υπάρχουν προβλήματα στη σεξουαλική τους ζωή.
Τα προβλήματα αυτά μπορεί παράλληλα να είναι η έκφραση μιας άλλης διαταραχής της διαπροσωπικής τους σχέσης.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν ισχύει το στερεότυπο του θύτη και του θύματος το οποίο έχει εξαπατηθεί. Και τα δυο μέρη έχουν συμβάλει με τον τρόπο τους στο να συμβεί η απιστία. Και τα δύο μέλη του ζεύγους πληγώνονται από το συμβάν. Με αυτό το σκεπτικό και τα δύο μέρη θα πρέπει να εξετάσουν το δικό τους ρόλο ή ευθύνη σε αυτό που συνέβηκε.
Η κατανόηση των σημείων αυτών θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων και στη διαδικασία της συγχώρεσης. Το άτομο που είχε την ερωτική υπόθεση, που κατά κάποιο τρόπο πήγε να λύσει κάποιο πρόβλημα του έξω από το γάμο, όπως και το άτομο που έχει εξαπατηθεί, θα πρέπει να δουν τα πράγματα με αυτή την προοπτική, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις διάφορες πτυχές του προβλήματος.
Πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες που έχουν προκαλέσει την συναισθηματική και κάποτε τη φυσική απομάκρυνση που έχουν οδηγήσει στην απιστία. Υπάρχουν ζητήματα μέσα στη σχέση των δύο που πιθανόν να έχουν παραμείνει άλυτα. Πιθανόν να υπάρχουν και διαμάχες που δεν έχουν διευθετηθεί. Είναι οι καταστάσεις αυτές που δημιουργούν μια συνεχή κατάσταση θυμού, μια κατάσταση έντασης που στο τέλος οδηγεί στην απομάκρυνση του ενός από τον άλλο.
Όλες αυτές οι πτυχές των διαπροσωπικών σχέσεων, θα πρέπει να αναγνωριστούν από τα δύο μέλη του ζεύγους, με τη βοήθεια κάποιου ειδικού θεραπευτή. Η αναγνώριση τους θα επιτρέψει την ενεργοποίηση μηχανισμών επίλυσης τους για να μπορέσει η σχέση να λειτουργήσει ξανά πάνω σε καλύτερες βάσεις. 
Έχει υπολογιστεί ότι χρειάζονται περίπου 2 χρόνια για να μπορέσουν τα δύο μέλη ενός ζεύγους να ξανακτίσουν τη σχέση και την εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Αυτό μάλιστα είναι στις καλύτερες περιπτώσεις και με τη βοήθεια ειδικών για θέματα οικογενειακής θεραπείας.
Η πραγματικότητα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η σχέση μπορεί να σωθεί. Όμως υπάρχουν και γάμοι οι οποίοι δεν μπορούν και στην ουσία δεν πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και είναι καλύτερο να διαλυθούν.
Η διαδικασία επούλωσης των ψυχικών τραυματισμών μετά από την απιστία χρειάζεται ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται εύκολα και εν πάση περιπτώσει παραμένει πίσω ένα ψυχικό τραύμα.

Συζυγική απιστία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ένα επεισόδιο συζυγικής απιστίας μπορεί να είναι καταστροφικό για ένα γάμο. Ο θυμός και η απώλεια εμπιστοσύνης που δημιουργούνται είναι τόσο δυνατά αισθήματα που μπορούν να διαλύσουν πολλούς γάμους.
Είναι σημαντικό στις περιπτώσεις αυτές τα άτομα που επηρεάζονται να γνωρίζουν τα διάφορα ψυχολογικά στάδια από τα οποία θα περάσουν μετά από ένα επεισόδιο απιστίας. Είναι επίσης εξ' ίσου σημαντικό να γνωρίζουν τα στάδια αυτά, τόσο το άτομο που έχει κάνει την απιστία όσο και εκείνο που έχει εξαπατηθεί.
Η αναγνώριση της ψυχολογικής εξέλιξης μετά από το επεισόδιο απιστίας είναι μια βασική συνιστώσα που θα επιτρέψει στο ζεύγος να ξεπεράσει τη δύσκολη δοκιμασία και να μπορέσει να συνεχίσει πάνω σε νέες βάσεις τις σχέσεις και το γάμο του.
Αναμφίβολα η συμβολή και καθοδήγηση από ένα ειδικό σε θέματα οικογενειακής θεραπείας μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα τα δύο μέλη του ζεύγους να ξεπεράσουν την οδυνηρή κατάσταση που προκύπτει και τελικά να σώσουν το γάμο τους.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες περιγράφονται 3 αρχικά στάδια τα οποία ακολουθούν την αποκάλυψη μιας εξωσυζυγικής σχέσεις:
ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Είναι μια έντονα δραματική, συναισθηματική φάση, με απρόβλεπτα σκαμπανεβάσματα, που χαρακτηρίζεται από θυμό, αυτοκατηγορίες, ενοχές, αυτοεξέταση και μια βαθιά ανασκόπηση  και αξιολόγηση της σχέσης.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Είναι μια φάση με λιγότερο συναισθηματική  φόρτιση, κατά  την οποία υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μια αναστολή ενεργειών που θα επιδείνωναν περαιτέρω την κατάσταση. Γίνονται προσπάθειες για να κατανοηθούν οι λόγοι για τους οποίους έγινε η  απιστία. Υπάρχει παράλληλα μια συναισθηματική και φυσική απομάκρυνση όπως επίσης  και μια τάση προσέγγισης  άλλων φύλλων.
ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ:  Είναι η φάση κατά την οποία ξανακτίζεται η εμπιστοσύνη. Είναι αναγκαία η  εκδήλωση δέσμευση εμπιστοσύνης στην σχέση και στον γάμο. Η  εκδήλωση δέσμευσης είναι απαραίτητη για να μπορέσει να επέλθει συγχώρεση και αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.
Η συζυγική απιστία είναι ένα συχνό φαινόμενο. Ο κίνδυνος για πολλά ζευγάρια να βρεθούν στην οδυνηρή αυτή κατάσταση είναι μεγάλος.
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες, φάνηκε ότι 44% των ανδρών και 25% των γυναικών είχαν τουλάχιστο μία εμπειρία εξωσυζυγικής σεξουαλικής σχέσης.
Τα περισσότερα επεισόδια συζυγικής απιστίας δεν είναι τυχαία. Συνήθως συμβαίνουν διότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση. Ο άνδρας ή η γυναίκα δεν παίρνουν από τη σχέση τους αυτό που πραγματικά χρειάζονται. Σύμφωνα με τους ειδικούς πολύ συχνά, υπάρχουν προβλήματα στη σεξουαλική τους ζωή.
Τα προβλήματα αυτά μπορεί παράλληλα να είναι η έκφραση μιας άλλης διαταραχής της διαπροσωπικής τους σχέσης.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν ισχύει το στερεότυπο του θύτη και του θύματος το οποίο έχει εξαπατηθεί. Και τα δυο μέρη έχουν συμβάλει με τον τρόπο τους στο να συμβεί η απιστία. Και τα δύο μέλη του ζεύγους πληγώνονται από το συμβάν. Με αυτό το σκεπτικό και τα δύο μέρη θα πρέπει να εξετάσουν το δικό τους ρόλο ή ευθύνη σε αυτό που συνέβηκε.
Η κατανόηση των σημείων αυτών θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων και στη διαδικασία της συγχώρεσης. Το άτομο που είχε την ερωτική υπόθεση, που κατά κάποιο τρόπο πήγε να λύσει κάποιο πρόβλημα του έξω από το γάμο, όπως και το άτομο που έχει εξαπατηθεί, θα πρέπει να δουν τα πράγματα με αυτή την προοπτική, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις διάφορες πτυχές του προβλήματος.
Πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες που έχουν προκαλέσει την συναισθηματική και κάποτε τη φυσική απομάκρυνση που έχουν οδηγήσει στην απιστία. Υπάρχουν ζητήματα μέσα στη σχέση των δύο που πιθανόν να έχουν παραμείνει άλυτα. Πιθανόν να υπάρχουν και διαμάχες που δεν έχουν διευθετηθεί. Είναι οι καταστάσεις αυτές που δημιουργούν μια συνεχή κατάσταση θυμού, μια κατάσταση έντασης που στο τέλος οδηγεί στην απομάκρυνση του ενός από τον άλλο.
Όλες αυτές οι πτυχές των διαπροσωπικών σχέσεων, θα πρέπει να αναγνωριστούν από τα δύο μέλη του ζεύγους, με τη βοήθεια κάποιου ειδικού θεραπευτή. Η αναγνώριση τους θα επιτρέψει την ενεργοποίηση μηχανισμών επίλυσης τους για να μπορέσει η σχέση να λειτουργήσει ξανά πάνω σε καλύτερες βάσεις. 
Έχει υπολογιστεί ότι χρειάζονται περίπου 2 χρόνια για να μπορέσουν τα δύο μέλη ενός ζεύγους να ξανακτίσουν τη σχέση και την εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Αυτό μάλιστα είναι στις καλύτερες περιπτώσεις και με τη βοήθεια ειδικών για θέματα οικογενειακής θεραπείας.
Η πραγματικότητα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η σχέση μπορεί να σωθεί. Όμως υπάρχουν και γάμοι οι οποίοι δεν μπορούν και στην ουσία δεν πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και είναι καλύτερο να διαλυθούν.
Η διαδικασία επούλωσης των ψυχικών τραυματισμών μετά από την απιστία χρειάζεται ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται εύκολα και εν πάση περιπτώσει παραμένει πίσω ένα ψυχικό τραύμα.
Υπολογίζεται με τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα σήμερα, ότι στις ανεπτυγμένες χώρες μέχρι 4% των πατέρων, μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς να γνωρίζουν ότι οι ίδιοι δεν είναι οι βιολογικοί πατέρες των παιδιών.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1 στις 25 οικογένειες μπορεί να επηρεάζεται από το πρόβλημα.
Το ζήτημα πιθανόν να μην έχει ακόμη αναγνωρισθεί σε όλη του την έκταση. Αναμένεται ότι η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί λόγω αύξησης των γενετικών τεστ.
Οι γενετικοί έλεγχοι που γίνονται για διάφορους σκοπούς όπως για παράδειγμα για δωρεά οργάνων για μεταμοσχεύσεις, για έλεγχο γενετικών κληρονομικών νόσων, τη λευχαιμία, τον καρκίνο, για την κυστική ίνωση, τις καρδιοπάθειες, αυξάνονται.
Παράλληλα οι αστυνομικές αρχές, χρησιμοποιούν στις έρευνες τους συχνότερα γενετικές μεθόδους για έλεγχο πατρότητας.
Παρατηρείται επίσης αύξηση των ανδρών που ζητούν τη διεξαγωγή τεστ πατρότητας λόγω αμφιβολιών που τους προβληματίζουν.
Οι επιπτώσεις της αποκάλυψης σε ένα άνδρα ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του απιδιού του είναι τεράστιες.
Μια τέτοια αποκάλυψη , οδηγεί συχνά σε διαζύγιο και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στον άνδρα αλλά και στην γυναίκα. Δεν είναι σπάνιες επίσης οι περιπτώσεις που οι αποκαλύψεις αυτές συνοδεύονται  από απειλές ή έκφραση βίας από τον άνδρα. Όμως μια τέτοια αποκάλυψη δεν έχει μόνο συνέπειες για τον άνδρα ή τη γυναίκα που εμπλέκονται. Η ζωή των παιδιών αλλάζει ριζικά λόγω της γενετικής αυτής πληροφόρησης.
Δυστυχώς σήμερα η κοινωνία μας όπως επίσης και οι αρμόδιες υπηρεσίες σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, δεν είναι προετοιμασμένες για να αντιμετωπίζουν με κατάλληλο τρόπο τη νέα αυτή κατάσταση.
Ο τρόπος κοινοποίησης των αποτελεσμάτων στους ενδιαφερόμενους, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό πρέπει να γίνεται, η κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη στον άνδρα, στη γυναίκα, στα παιδιά, δεν έχουν ακόμη κωδικοποιηθεί και εμπεδωθεί στο βαθμό που χρειάζεται.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ που μελέτησαν το ζήτημα και δημοσιεύουν τα εν λόγω στοιχεία, επισημαίνουν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο οι ενδιαφερόμενοι συχνά λαμβάνουν αποτελέσματα του τεστ πατρότητας διαμέσου του ταχυδρομείου.
Είναι πράγματι εξαιρετικά οδυνηρό και απαράδεκτο κατά τη γνώμη μας μια τόσο σημαντική πληροφόρηση που πιθανόν να έχει δραματικές προεκτάσεις να κοινοποιείται διαμέσου ταχυδρομείου σε μια πολύ ανεπτυγμένη χώρα. Αυτό δείχνει ότι διεθνώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη ρύθμισης του προβλήματος, καλύτερης αντιμετώπισης και εκπαίδευσης των εμπλεκομένων επαγγελματιών για να βοηθούν αποτελεσματικότερα.
Με τη συνεχή αύξηση των ανδρών που ζητούν τη διεξαγωγή γενετικού τεστ πατρότητας, οι ανάγκες προσφοράς υψηλού επιπέδου υπηρεσιών συμβουλευτικής και υποστήριξης για ένα τόσο σοβαρό, ευαίσθητο ζήτημα, γίνονται επιτακτικές.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ ανάλυσαν τα σχετικά επιστημονικά βιβλιογραφικά δεδομένα που δημοσιεύτηκαν από το 1950 έως το 2004. Διαπίστωσαν ότι περιπτώσεις όπου ο άνδρας στην οικογένεια ή στο ζευγάρι που νομίζει ότι είναι ο πατέρας του παιδιού αλλά αποδεικνύεται με το τεστ πατρότητας ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας, ανέρχονται ανάλογα με τις κοινωνικές ομάδες, από το 1% έως το 30%.
Οι μεγαλύτερες πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, παρατηρούνται σε φτωχότερες τάξεις, νεαρότερες γυναίκες, γυναίκες με πολλούς ερωτικούς συντρόφους.
Επισημαίνεται ότι σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, 1 στις 5 γυναίκες με μακροχρόνιους δεσμούς, έχει εμπλακεί σε εξωσυζυγικές ερωτικές σχέσεις. Παράλληλα περίπου 30% των κυήσεων συμβαίνουν χωρίς να έχουν προγραμματιστεί.
Ανάλογα στοιχεία έχουν δημοσιευτεί και για άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν την έκταση, τις κοινωνικές και οικογενειακές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το πρόβλημα της διαφορετικής πατρότητας.
Οι νέες γνώσεις, η εξέλιξη της επιστήμης, οι σύγχρονες τεχνολογίες, μας δίνουν νέες δυνατότητες αλλά και υποχρεώσεις. Η πληροφόρηση πρέπει να μετατραπεί σε σοφία για την ορθή χρήση προς το καλό των ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια.
Δεν θα ήταν υπερβολή να τονίσουμε ότι χρειάζεται επειγόντως ρύθμιση, κωδικοποίηση και εκπαίδευση των εμπλεκομένων υπηρεσιών και επαγγελματιών για το πως, πότε, που και με ποιους άλλους υποστηρικτικούς παράγοντες θα πρέπει να ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των τεστ πατρότητας.
Εκτός από τις ιατρικές, γενετικές, νομικές πτυχές είναι απαραίτητο να υπάρχει η υποδομή για την παρακολούθηση της κάθε περίπτωσης, για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης στον άνδρα που ανακαλύπτει ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του, για τη γυναίκα, την οικογένεια και ιδιαίτερα για τη μακροχρόνια υποστήριξη του παιδιού.

Τεστ πατρότητας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπολογίζεται με τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα σήμερα, ότι στις ανεπτυγμένες χώρες μέχρι 4% των πατέρων, μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς να γνωρίζουν ότι οι ίδιοι δεν είναι οι βιολογικοί πατέρες των παιδιών.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1 στις 25 οικογένειες μπορεί να επηρεάζεται από το πρόβλημα.
Το ζήτημα πιθανόν να μην έχει ακόμη αναγνωρισθεί σε όλη του την έκταση. Αναμένεται ότι η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί λόγω αύξησης των γενετικών τεστ.
Οι γενετικοί έλεγχοι που γίνονται για διάφορους σκοπούς όπως για παράδειγμα για δωρεά οργάνων για μεταμοσχεύσεις, για έλεγχο γενετικών κληρονομικών νόσων, τη λευχαιμία, τον καρκίνο, για την κυστική ίνωση, τις καρδιοπάθειες, αυξάνονται.
Παράλληλα οι αστυνομικές αρχές, χρησιμοποιούν στις έρευνες τους συχνότερα γενετικές μεθόδους για έλεγχο πατρότητας.
Παρατηρείται επίσης αύξηση των ανδρών που ζητούν τη διεξαγωγή τεστ πατρότητας λόγω αμφιβολιών που τους προβληματίζουν.
Οι επιπτώσεις της αποκάλυψης σε ένα άνδρα ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του απιδιού του είναι τεράστιες.
Μια τέτοια αποκάλυψη , οδηγεί συχνά σε διαζύγιο και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στον άνδρα αλλά και στην γυναίκα. Δεν είναι σπάνιες επίσης οι περιπτώσεις που οι αποκαλύψεις αυτές συνοδεύονται  από απειλές ή έκφραση βίας από τον άνδρα. Όμως μια τέτοια αποκάλυψη δεν έχει μόνο συνέπειες για τον άνδρα ή τη γυναίκα που εμπλέκονται. Η ζωή των παιδιών αλλάζει ριζικά λόγω της γενετικής αυτής πληροφόρησης.
Δυστυχώς σήμερα η κοινωνία μας όπως επίσης και οι αρμόδιες υπηρεσίες σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, δεν είναι προετοιμασμένες για να αντιμετωπίζουν με κατάλληλο τρόπο τη νέα αυτή κατάσταση.
Ο τρόπος κοινοποίησης των αποτελεσμάτων στους ενδιαφερόμενους, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό πρέπει να γίνεται, η κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη στον άνδρα, στη γυναίκα, στα παιδιά, δεν έχουν ακόμη κωδικοποιηθεί και εμπεδωθεί στο βαθμό που χρειάζεται.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ που μελέτησαν το ζήτημα και δημοσιεύουν τα εν λόγω στοιχεία, επισημαίνουν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο οι ενδιαφερόμενοι συχνά λαμβάνουν αποτελέσματα του τεστ πατρότητας διαμέσου του ταχυδρομείου.
Είναι πράγματι εξαιρετικά οδυνηρό και απαράδεκτο κατά τη γνώμη μας μια τόσο σημαντική πληροφόρηση που πιθανόν να έχει δραματικές προεκτάσεις να κοινοποιείται διαμέσου ταχυδρομείου σε μια πολύ ανεπτυγμένη χώρα. Αυτό δείχνει ότι διεθνώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη ρύθμισης του προβλήματος, καλύτερης αντιμετώπισης και εκπαίδευσης των εμπλεκομένων επαγγελματιών για να βοηθούν αποτελεσματικότερα.
Με τη συνεχή αύξηση των ανδρών που ζητούν τη διεξαγωγή γενετικού τεστ πατρότητας, οι ανάγκες προσφοράς υψηλού επιπέδου υπηρεσιών συμβουλευτικής και υποστήριξης για ένα τόσο σοβαρό, ευαίσθητο ζήτημα, γίνονται επιτακτικές.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ ανάλυσαν τα σχετικά επιστημονικά βιβλιογραφικά δεδομένα που δημοσιεύτηκαν από το 1950 έως το 2004. Διαπίστωσαν ότι περιπτώσεις όπου ο άνδρας στην οικογένεια ή στο ζευγάρι που νομίζει ότι είναι ο πατέρας του παιδιού αλλά αποδεικνύεται με το τεστ πατρότητας ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας, ανέρχονται ανάλογα με τις κοινωνικές ομάδες, από το 1% έως το 30%.
Οι μεγαλύτερες πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, παρατηρούνται σε φτωχότερες τάξεις, νεαρότερες γυναίκες, γυναίκες με πολλούς ερωτικούς συντρόφους.
Επισημαίνεται ότι σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, 1 στις 5 γυναίκες με μακροχρόνιους δεσμούς, έχει εμπλακεί σε εξωσυζυγικές ερωτικές σχέσεις. Παράλληλα περίπου 30% των κυήσεων συμβαίνουν χωρίς να έχουν προγραμματιστεί.
Ανάλογα στοιχεία έχουν δημοσιευτεί και για άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν την έκταση, τις κοινωνικές και οικογενειακές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το πρόβλημα της διαφορετικής πατρότητας.
Οι νέες γνώσεις, η εξέλιξη της επιστήμης, οι σύγχρονες τεχνολογίες, μας δίνουν νέες δυνατότητες αλλά και υποχρεώσεις. Η πληροφόρηση πρέπει να μετατραπεί σε σοφία για την ορθή χρήση προς το καλό των ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια.
Δεν θα ήταν υπερβολή να τονίσουμε ότι χρειάζεται επειγόντως ρύθμιση, κωδικοποίηση και εκπαίδευση των εμπλεκομένων υπηρεσιών και επαγγελματιών για το πως, πότε, που και με ποιους άλλους υποστηρικτικούς παράγοντες θα πρέπει να ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των τεστ πατρότητας.
Εκτός από τις ιατρικές, γενετικές, νομικές πτυχές είναι απαραίτητο να υπάρχει η υποδομή για την παρακολούθηση της κάθε περίπτωσης, για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης στον άνδρα που ανακαλύπτει ότι δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του, για τη γυναίκα, την οικογένεια και ιδιαίτερα για τη μακροχρόνια υποστήριξη του παιδιού.
«Θυμάμαι πως ήμουν 8 χρονών και πως πήγαινα στη Β’ δημοτικού. Μια μέρα γυρνώντας στο σπίτι μου δεν είχα καθόλου διάθεση. Δεν ήθελα ούτε να φάω, ούτε να διαβάσω, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Ο πατέρας μου συνήθιζε να γυρίζει από τη δουλειά του μισή ώρα αφού είχα γυρίσει σπίτι από το σχολείο. Όταν έμαθε ότι δεν ήθελα να φάω και να διαβάσω αγρίεψε και άρχισε να μου φωνάζει. Εγώ δεν του έδινα σημασία. Τότε αυτός σηκώθηκε από το τραπέζι και άρχισε να με χτυπάει αλύπητα… Εγώ δεν μπόρεσα να αντιδράσω γιατί ήμουν μικρός και αδύναμος. Όταν σταμάτησε να με χτυπάει πήγα τρέχοντας και κλαίγοντας στο δωμάτιο μου. Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα μόνος και αβοήθητος. Η μάνα μου ήταν εκεί αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Από εκείνη τη μέρα αποφάσισα να το σκάσω από το σπίτι. Για μια εβδομάδα περίπου δεν μιλούσα σε κανένα. Στο τέλος ήθελα να το βγάλω από μέσα μου και το είπα στον φίλο μου τον Άρη. Εκείνος το είπε σε όλη την τάξη και εγώ ντράπηκα πάρα πολύ. Την ίδια μέρα δεν γύρισα στο σπίτι. Πήγα σε μια πλατεία και καθόμουν έως τις δέκα το βράδυ. Τότε μου ήρθε μια ιδέα. Πήγα στο καρτοτηλέφωνο και κάλεσα το 1056.Κάποιος φίλος μου είχε πει ότι σε αυτό τον αριθμό βοηθούν παιδιά που είναι σε κίνδυνο. Αφού μίλησα με μια κυρία και της είπα τα πάντα με ρώτησε που είμαι και μου είπε να την περιμένω. Σε μια ώρα είχε έρθει, με πήρε και με πήγε σε ένα σπίτι στον Καρέα. Μου πήρε αρκετό καιρό να προσαρμοστώ αλλά τα κατάφερα. 7 χρόνια έχουν περάσει και έχω πια νέα αντίληψη για μένα, τη ζωή και το μέλλον. Πιστεύω πως έχω δικαίωμα να πιστεύω ότι θέλω και έχω μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω τη ζωή που ήθελα.
Μακάρι όλες οι ιστορίες των παιδιών που πονάνε να είχαν το ίδιο αίσιο τέλος… Δεν το πιστεύω… Μακάρι όμως…»

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
«Θυμάμαι πως ήμουν 8 χρονών και πως πήγαινα στη Β’ δημοτικού. Μια μέρα γυρνώντας στο σπίτι μου δεν είχα καθόλου διάθεση. Δεν ήθελα ούτε να φάω, ούτε να διαβάσω, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Ο πατέρας μου συνήθιζε να γυρίζει από τη δουλειά του μισή ώρα αφού είχα γυρίσει σπίτι από το σχολείο. Όταν έμαθε ότι δεν ήθελα να φάω και να διαβάσω αγρίεψε και άρχισε να μου φωνάζει. Εγώ δεν του έδινα σημασία. Τότε αυτός σηκώθηκε από το τραπέζι και άρχισε να με χτυπάει αλύπητα… Εγώ δεν μπόρεσα να αντιδράσω γιατί ήμουν μικρός και αδύναμος. Όταν σταμάτησε να με χτυπάει πήγα τρέχοντας και κλαίγοντας στο δωμάτιο μου. Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα μόνος και αβοήθητος. Η μάνα μου ήταν εκεί αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Από εκείνη τη μέρα αποφάσισα να το σκάσω από το σπίτι. Για μια εβδομάδα περίπου δεν μιλούσα σε κανένα. Στο τέλος ήθελα να το βγάλω από μέσα μου και το είπα στον φίλο μου τον Άρη. Εκείνος το είπε σε όλη την τάξη και εγώ ντράπηκα πάρα πολύ. Την ίδια μέρα δεν γύρισα στο σπίτι. Πήγα σε μια πλατεία και καθόμουν έως τις δέκα το βράδυ. Τότε μου ήρθε μια ιδέα. Πήγα στο καρτοτηλέφωνο και κάλεσα το 1056.Κάποιος φίλος μου είχε πει ότι σε αυτό τον αριθμό βοηθούν παιδιά που είναι σε κίνδυνο. Αφού μίλησα με μια κυρία και της είπα τα πάντα με ρώτησε που είμαι και μου είπε να την περιμένω. Σε μια ώρα είχε έρθει, με πήρε και με πήγε σε ένα σπίτι στον Καρέα. Μου πήρε αρκετό καιρό να προσαρμοστώ αλλά τα κατάφερα. 7 χρόνια έχουν περάσει και έχω πια νέα αντίληψη για μένα, τη ζωή και το μέλλον. Πιστεύω πως έχω δικαίωμα να πιστεύω ότι θέλω και έχω μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω τη ζωή που ήθελα.
Μακάρι όλες οι ιστορίες των παιδιών που πονάνε να είχαν το ίδιο αίσιο τέλος… Δεν το πιστεύω… Μακάρι όμως…»

Οι γυναίκες πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά τη σωματική άσκηση (περπάτημα, τρέξιμο, γυμναστική), οι αναπηδήσεις και ταλαντώσεις των μαστών τους, όταν δεν συγκρατούνται από κατάλληλο στηθόδεσμο, μπορεί να προκαλούν χαλάρωση και πτώση του στήθους τους.
Η προστασία του στήθους κατά τη σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για να αποφεύγονται ανεπανόρθωτες βλάβες στους συνδετικούς ιστούς (Cooper's ligaments) που δίνουν στους μαστούς το σχήμα και τη θέση τους και τους προστατεύουν από τις επιδράσεις της βαρύτητας.
Οι προειδοποιήσεις αυτές προέρχονται από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ του Ηνωμένου Βασιλείου. Σε έρευνα τους εξέτασαν αυτά που συμβαίνουν με τους μαστούς όταν αθλούνται οι γυναίκες.
Ένας μέσος μαστός ζυγίζει περίπου 200-300 γραμμάρια. Η σωματική άσκηση προκαλεί αναπηδήσεις του μαστού.
Οι αναπηδήσεις προκαλούν πρόωρη χαλάρωση και πλαδαρότητα του στήθους λόγω υπερβολικού τεντώματος των συνδετικών ιστών των μαστών.
Οι βλάβες αυτές συμβαίνουν ανεξάρτητα από το μέγεθος των μαστών και το είδος της άσκησης.
Στην έρευνα τους οι Βρετανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν οι γυναίκες αθλούνται, οι μαστοί διαγράφουν μια κίνηση που παρομοιάζεται με τρισδιάστατο αριθμό 8. Κινούνται πάνω και κάτω, από πλευρό σε πλευρό και μέσα έξω.
Οι ανεξέλεγκτες αυτές κινήσεις εξασκούν μεγάλη ένταση στο ευαίσθητο σύστημα στήριξης του μαστού που αποτελείται βασικά από το εξωτερικό δέρμα και τους συνδετικούς ιστούς γνωστούς με την ονομασία Cooper's ligaments.
Οι κινήσεις αυτές των μαστών προκαλούν ενοχλήσεις και πόνο που είναι παροδικός. Όμως το τέντωμα των συνδετικών ιστών είναι μόνιμο και αυτό οδηγεί σε ανεπανόρθωτο χαλάρωμα των μαστών.
Όταν οι γυναίκες περνούν από το περπάτημα στο τρέξιμο, παρατηρείται μια γρήγορη αύξηση των κινήσεων των μαστών. Αυτό παρατηρείται ανεξάρτητα από την ένταση της άσκησης και το μέγεθος των μαστών.
Δηλαδή η μείωση των αναπηδήσεων των μαστών από τον ειδικό στηθόδεσμο, είναι καλό όχι μόνο για τις γυναίκες με μεγάλο στήθος αλλά και για αυτές με μικρούς μαστούς και όσο ελαφριά και εάν είναι η άσκηση.
Οι γυναίκες μπορούν να προστατεύονται από τις ανεπιθύμητες αυτές επιδράσεις της σωματικής άσκησης οποιασδήποτε μορφής, φορώντας ειδικούς στηθόδεσμους που μειώνουν σημαντικά τις αναπηδήσεις των μαστών. Υπάρχουν διάφοροι  ειδικοί στηθόδεσμοι με μπλουζάκι T-shirt που μειώνουν τις αναπηδήσεις των μαστών σε βαθμό που κυμαίνεται από 38% έως 78%.
Είναι σημαντικό οι γυναίκες να γνωρίζουν τις επιδράσεις που έχει στους μαστούς οποιαδήποτε μορφή σωματικής άσκησης.
Όπως ορθά δίνουν σημασία και χρόνο για την επιλογή των παπουτσιών και της αθλητικής τους ενδυμασίας, έτσι πρέπει να δίνουν προσοχή και στην επιλογή του καλύτερου στηθόδεσμου για την προστασία των μαστών τους από τη χαλάρωση και πτώση.

Γυναίκες: Πώς επηρεάζεται το στήθος από τη σωματική άσκηση;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά τη σωματική άσκηση (περπάτημα, τρέξιμο, γυμναστική), οι αναπηδήσεις και ταλαντώσεις των μαστών τους, όταν δεν συγκρατούνται από κατάλληλο στηθόδεσμο, μπορεί να προκαλούν χαλάρωση και πτώση του στήθους τους.
Η προστασία του στήθους κατά τη σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για να αποφεύγονται ανεπανόρθωτες βλάβες στους συνδετικούς ιστούς (Cooper's ligaments) που δίνουν στους μαστούς το σχήμα και τη θέση τους και τους προστατεύουν από τις επιδράσεις της βαρύτητας.
Οι προειδοποιήσεις αυτές προέρχονται από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ του Ηνωμένου Βασιλείου. Σε έρευνα τους εξέτασαν αυτά που συμβαίνουν με τους μαστούς όταν αθλούνται οι γυναίκες.
Ένας μέσος μαστός ζυγίζει περίπου 200-300 γραμμάρια. Η σωματική άσκηση προκαλεί αναπηδήσεις του μαστού.
Οι αναπηδήσεις προκαλούν πρόωρη χαλάρωση και πλαδαρότητα του στήθους λόγω υπερβολικού τεντώματος των συνδετικών ιστών των μαστών.
Οι βλάβες αυτές συμβαίνουν ανεξάρτητα από το μέγεθος των μαστών και το είδος της άσκησης.
Στην έρευνα τους οι Βρετανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν οι γυναίκες αθλούνται, οι μαστοί διαγράφουν μια κίνηση που παρομοιάζεται με τρισδιάστατο αριθμό 8. Κινούνται πάνω και κάτω, από πλευρό σε πλευρό και μέσα έξω.
Οι ανεξέλεγκτες αυτές κινήσεις εξασκούν μεγάλη ένταση στο ευαίσθητο σύστημα στήριξης του μαστού που αποτελείται βασικά από το εξωτερικό δέρμα και τους συνδετικούς ιστούς γνωστούς με την ονομασία Cooper's ligaments.
Οι κινήσεις αυτές των μαστών προκαλούν ενοχλήσεις και πόνο που είναι παροδικός. Όμως το τέντωμα των συνδετικών ιστών είναι μόνιμο και αυτό οδηγεί σε ανεπανόρθωτο χαλάρωμα των μαστών.
Όταν οι γυναίκες περνούν από το περπάτημα στο τρέξιμο, παρατηρείται μια γρήγορη αύξηση των κινήσεων των μαστών. Αυτό παρατηρείται ανεξάρτητα από την ένταση της άσκησης και το μέγεθος των μαστών.
Δηλαδή η μείωση των αναπηδήσεων των μαστών από τον ειδικό στηθόδεσμο, είναι καλό όχι μόνο για τις γυναίκες με μεγάλο στήθος αλλά και για αυτές με μικρούς μαστούς και όσο ελαφριά και εάν είναι η άσκηση.
Οι γυναίκες μπορούν να προστατεύονται από τις ανεπιθύμητες αυτές επιδράσεις της σωματικής άσκησης οποιασδήποτε μορφής, φορώντας ειδικούς στηθόδεσμους που μειώνουν σημαντικά τις αναπηδήσεις των μαστών. Υπάρχουν διάφοροι  ειδικοί στηθόδεσμοι με μπλουζάκι T-shirt που μειώνουν τις αναπηδήσεις των μαστών σε βαθμό που κυμαίνεται από 38% έως 78%.
Είναι σημαντικό οι γυναίκες να γνωρίζουν τις επιδράσεις που έχει στους μαστούς οποιαδήποτε μορφή σωματικής άσκησης.
Όπως ορθά δίνουν σημασία και χρόνο για την επιλογή των παπουτσιών και της αθλητικής τους ενδυμασίας, έτσι πρέπει να δίνουν προσοχή και στην επιλογή του καλύτερου στηθόδεσμου για την προστασία των μαστών τους από τη χαλάρωση και πτώση.
Για να υπολογίσουμε πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο βασιζόμαστε στην ποσότητα της βροχής που παράγει.
Έτσι, ξεκινάμε από το βάρος των σταγονιδίων ή των κρυστάλλων πάγου που το αποτελούν. Όμως δεν είναι ίδια όλα τα σύννεφα. Ανάμεσα στους θυσάνους, τα χαρακτηριστικά σύννεφα της καλοκαιρίας, και στους σωρείτες, τα σύννεφα των καταιγίδων, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς τις διαστάσεις και την περιεκτικότητά τους σε νερό. Στα πρώτα τα σταγονίδια είναι πολυάριθμα και πολύ μικρά - με διάμετρο 0,01 mm και πυκνότητα ίση με 0,2 g/m. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι μπορεί να καταλαμβάνουν χώρο ενός κυβικού χιλιόμετρου, το βάρος τους υπολογίζεται στα 200.000 κιλά. Ένα μεγάλο σύννεφο καταιγίδας μπορεί να είναι χίλιες φορές μεγαλύτερο, αλλά να έχει επίσης και μεγαλύτερη πυκνότητα σταγονιδίων, να φτάνει δηλαδή το 1g/m, συνεπώς να περιέχει ένα δισεκατομμύριο κιλά νερό.

Πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Για να υπολογίσουμε πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο βασιζόμαστε στην ποσότητα της βροχής που παράγει.
Έτσι, ξεκινάμε από το βάρος των σταγονιδίων ή των κρυστάλλων πάγου που το αποτελούν. Όμως δεν είναι ίδια όλα τα σύννεφα. Ανάμεσα στους θυσάνους, τα χαρακτηριστικά σύννεφα της καλοκαιρίας, και στους σωρείτες, τα σύννεφα των καταιγίδων, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς τις διαστάσεις και την περιεκτικότητά τους σε νερό. Στα πρώτα τα σταγονίδια είναι πολυάριθμα και πολύ μικρά - με διάμετρο 0,01 mm και πυκνότητα ίση με 0,2 g/m. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι μπορεί να καταλαμβάνουν χώρο ενός κυβικού χιλιόμετρου, το βάρος τους υπολογίζεται στα 200.000 κιλά. Ένα μεγάλο σύννεφο καταιγίδας μπορεί να είναι χίλιες φορές μεγαλύτερο, αλλά να έχει επίσης και μεγαλύτερη πυκνότητα σταγονιδίων, να φτάνει δηλαδή το 1g/m, συνεπώς να περιέχει ένα δισεκατομμύριο κιλά νερό.

Με νέα στοιχεία που προκύπτουν για το κάπνισμα που δείχνουν ότι μειώνει το δείκτη νοημοσύνης (IQ), οι καπνιστές πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά κατά πόσο επιθυμούν να συνεχίζουν να βλάπτουν όχι μόνο διάφορα όργανα του σώματός τους αλλά και τις πνευματικές τους δεξιότητες. 
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων για τις σοβαρές βλάβες και ασθένειες που απειλούν τη ζωή τις οποίες προκαλεί το κάπνισμα, εντούτοις πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να καπνίζουν.
Μεταξύ των λόγων που επικαλούνται οι καπνιστές για να συνεχίζουν την επιβλαβή για την υγεία τους συνήθεια, είναι ότι το κάπνισμα τους προκαλεί ευχάριστα αισθήματα, ότι βελτιώνεται η εγρήγορση τους και ότι αυξάνεται η προσοχή και η μνήμη τους.
Βέβαια οι ισχυρισμοί για βελτίωση των γνωστικών ικανοτήτων, της προσοχής και της μνήμης, δεν τεκμηριώνονται από επιστημονικά στοιχεία. Αντίθετα οι εν λόγω μύθοι καταρρίπτονται από έρευνες που έδειξαν ότι η ψυχοκινητική ταχύτητα των καπνιστών είναι μειωμένη σε σύγκριση με αυτήν των μη καπνιστών.
Οι μακροχρόνιες επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες, είναι ζήτημα που όχι μόνο ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους ερευνητές αλλά έχει παράλληλα και μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία δεδομένου ότι επηρεάζεται ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Σε μια αξιόλογη πρωτότυπη έρευνα, γιατροί και επιστήμονες από τη Σκωτία, εξέτασαν την επιρροή του καπνίσματος στο δείκτη νοημοσύνης. Χρησιμοποίησαν τα τεστ νοημοσύνης που έγιναν σε 465 άτομα το 1947 όταν τα εν λόγω άτομα ήσαν ηλικίας 11 ετών (γεννήθηκαν το 1936) και είχαν στη διάθεσή τους το παιδικό IQ που υπολογίσθηκε τότε. Τα ίδια άτομα, αξιολογήθηκαν ξανά και μετρήθηκε το IQ τους, μεταξύ 2000 και 2004 όταν είχαν φτάσει στην ηλικία των 64 ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
Οι καπνιστές είχαν σημαντικά χειρότερα αποτελέσματα, σε πέντε διαφορετικά τεστ αξιολόγησης των γνωστικών ικανοτήτων, σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ ή που είχαν διακόψει το κάπνισμα.
Η ψυχοκινητική ταχύτητα ήταν χαμηλότερη στους καπνιστές.
Οι βλαβερές επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές δεξιότητες, ήταν πιο εμφανείς στους καπνιστές παρά στους πρώην καπνιστές. Είναι πιθανόν ότι οι μειονεξίες των πνευματικών ικανοτήτων εμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια καπνίσματος
Επίσης όταν συνδυάζονται με τις αλλαγές που προκαλούνται λόγω ηλικίας, τα αποτελέσματα είναι ίσως χειρότερα. Προηγούμενες έρευνες, εισηγήθηκαν ότι από την ηλικία των 53 ετών αρχίζει να εμφανίζεται η εν λόγω αρνητική για τον εγκέφαλο συνέργια
Η λειτουργία των πνευμόνων ήταν χειρότερη στους καπνιστές και στους πρώην καπνιστές
Για να ερμηνευτούν οι σημαντικές αυτές διαφορές στις πνευματικές ικανότητες μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών, ελήφθησαν υπ' όψη το IQ κατά την παιδική ηλικία, το επίπεδο μόρφωσης, το επάγγελμα, η λειτουργία των πνευμόνων και το ιστορικό καπνίσματος.
Το κάπνισμα φάνηκε ότι είναι ανεξάρτητος παράγοντας που συμβάλλει μέχρι 1% στην απώλεια των γνωστικών ικανοτήτων. Ο συνδυασμός καπνίσματος και κακής πνευμονικής λειτουργίας συμβάλλει μέχρι 4% στη μείωση των γνωστικών ικανοτήτων.
Η χρήση του IQ όπως υπολογίσθηκε κατά την παιδική ηλικία, για την αξιολόγηση της επίδρασης του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες κατά τη διάρκεια της ζωής προσφέρει σοβαρά πλεονεκτήματα.
Δίνει ένα αρχικό υπολογισμό των πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει το κάπνισμα. Δείχνει το επίπεδο πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει η επαγγελματική ζωή διότι ορισμένα επαγγέλματα συνδυάζονται περισσότερο με το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του IQ. Τέλος η σύγκριση του IQ στην παιδική και στην προχωρημένη ηλικία, επιτρέπει να φανεί η διαφορά που επέρχεται στις πνευματικές δεξιότητες ενός ατόμου κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.
Οι λόγοι για τους οποίους το κάπνισμα μειώνει τις πνευματικές ικανότητες δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί. Είναι πιθανόν η λειτουργία των πνευμόνων που επηρεάζεται αρνητικά από το κάπνισμα, να συμβάλλει στην απώλεια γνωστικών ικανοτήτων.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι ο εγκέφαλος των καπνιστών υφίσταται οξειδωτικές αλλοιώσεις από τα τοξικά περιεχόμενα του καπνού. Οι νευρώνες του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στους οξειδωτικούς βλαβερούς παράγοντες.
Η άποψη μας είναι ότι παρά το γεγονός ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως, σε ατομικό επίπεδο η απώλεια των πνευματικών ικανοτήτων λόγω καπνίσματος να είναι σχετικά μικρή, εντούτοις σε πληθυσμιακό επίπεδο, με μεγάλο αριθμό καπνιστών, το πρόβλημα καθίσταται πολύ σοβαρό.
Είναι λοιπόν απαραίτητο οι πτυχές που είναι σχετικές με τη μείωση των πνευματικών δεξιοτήτων λόγω καπνίσματος, να γίνουν περισσότερο γνωστές στο ευρύτερο κοινό με στόχο την προστασία της σωματικής και πνευματικής του υγείας.

Γιατί το κάπνισμα μειώνει το δείκτη νοημοσύνης;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Με νέα στοιχεία που προκύπτουν για το κάπνισμα που δείχνουν ότι μειώνει το δείκτη νοημοσύνης (IQ), οι καπνιστές πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά κατά πόσο επιθυμούν να συνεχίζουν να βλάπτουν όχι μόνο διάφορα όργανα του σώματός τους αλλά και τις πνευματικές τους δεξιότητες. 
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων για τις σοβαρές βλάβες και ασθένειες που απειλούν τη ζωή τις οποίες προκαλεί το κάπνισμα, εντούτοις πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να καπνίζουν.
Μεταξύ των λόγων που επικαλούνται οι καπνιστές για να συνεχίζουν την επιβλαβή για την υγεία τους συνήθεια, είναι ότι το κάπνισμα τους προκαλεί ευχάριστα αισθήματα, ότι βελτιώνεται η εγρήγορση τους και ότι αυξάνεται η προσοχή και η μνήμη τους.
Βέβαια οι ισχυρισμοί για βελτίωση των γνωστικών ικανοτήτων, της προσοχής και της μνήμης, δεν τεκμηριώνονται από επιστημονικά στοιχεία. Αντίθετα οι εν λόγω μύθοι καταρρίπτονται από έρευνες που έδειξαν ότι η ψυχοκινητική ταχύτητα των καπνιστών είναι μειωμένη σε σύγκριση με αυτήν των μη καπνιστών.
Οι μακροχρόνιες επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες, είναι ζήτημα που όχι μόνο ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους ερευνητές αλλά έχει παράλληλα και μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία δεδομένου ότι επηρεάζεται ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Σε μια αξιόλογη πρωτότυπη έρευνα, γιατροί και επιστήμονες από τη Σκωτία, εξέτασαν την επιρροή του καπνίσματος στο δείκτη νοημοσύνης. Χρησιμοποίησαν τα τεστ νοημοσύνης που έγιναν σε 465 άτομα το 1947 όταν τα εν λόγω άτομα ήσαν ηλικίας 11 ετών (γεννήθηκαν το 1936) και είχαν στη διάθεσή τους το παιδικό IQ που υπολογίσθηκε τότε. Τα ίδια άτομα, αξιολογήθηκαν ξανά και μετρήθηκε το IQ τους, μεταξύ 2000 και 2004 όταν είχαν φτάσει στην ηλικία των 64 ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
Οι καπνιστές είχαν σημαντικά χειρότερα αποτελέσματα, σε πέντε διαφορετικά τεστ αξιολόγησης των γνωστικών ικανοτήτων, σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ ή που είχαν διακόψει το κάπνισμα.
Η ψυχοκινητική ταχύτητα ήταν χαμηλότερη στους καπνιστές.
Οι βλαβερές επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές δεξιότητες, ήταν πιο εμφανείς στους καπνιστές παρά στους πρώην καπνιστές. Είναι πιθανόν ότι οι μειονεξίες των πνευματικών ικανοτήτων εμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια καπνίσματος
Επίσης όταν συνδυάζονται με τις αλλαγές που προκαλούνται λόγω ηλικίας, τα αποτελέσματα είναι ίσως χειρότερα. Προηγούμενες έρευνες, εισηγήθηκαν ότι από την ηλικία των 53 ετών αρχίζει να εμφανίζεται η εν λόγω αρνητική για τον εγκέφαλο συνέργια
Η λειτουργία των πνευμόνων ήταν χειρότερη στους καπνιστές και στους πρώην καπνιστές
Για να ερμηνευτούν οι σημαντικές αυτές διαφορές στις πνευματικές ικανότητες μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών, ελήφθησαν υπ' όψη το IQ κατά την παιδική ηλικία, το επίπεδο μόρφωσης, το επάγγελμα, η λειτουργία των πνευμόνων και το ιστορικό καπνίσματος.
Το κάπνισμα φάνηκε ότι είναι ανεξάρτητος παράγοντας που συμβάλλει μέχρι 1% στην απώλεια των γνωστικών ικανοτήτων. Ο συνδυασμός καπνίσματος και κακής πνευμονικής λειτουργίας συμβάλλει μέχρι 4% στη μείωση των γνωστικών ικανοτήτων.
Η χρήση του IQ όπως υπολογίσθηκε κατά την παιδική ηλικία, για την αξιολόγηση της επίδρασης του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες κατά τη διάρκεια της ζωής προσφέρει σοβαρά πλεονεκτήματα.
Δίνει ένα αρχικό υπολογισμό των πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει το κάπνισμα. Δείχνει το επίπεδο πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει η επαγγελματική ζωή διότι ορισμένα επαγγέλματα συνδυάζονται περισσότερο με το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του IQ. Τέλος η σύγκριση του IQ στην παιδική και στην προχωρημένη ηλικία, επιτρέπει να φανεί η διαφορά που επέρχεται στις πνευματικές δεξιότητες ενός ατόμου κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.
Οι λόγοι για τους οποίους το κάπνισμα μειώνει τις πνευματικές ικανότητες δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί. Είναι πιθανόν η λειτουργία των πνευμόνων που επηρεάζεται αρνητικά από το κάπνισμα, να συμβάλλει στην απώλεια γνωστικών ικανοτήτων.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι ο εγκέφαλος των καπνιστών υφίσταται οξειδωτικές αλλοιώσεις από τα τοξικά περιεχόμενα του καπνού. Οι νευρώνες του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στους οξειδωτικούς βλαβερούς παράγοντες.
Η άποψη μας είναι ότι παρά το γεγονός ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως, σε ατομικό επίπεδο η απώλεια των πνευματικών ικανοτήτων λόγω καπνίσματος να είναι σχετικά μικρή, εντούτοις σε πληθυσμιακό επίπεδο, με μεγάλο αριθμό καπνιστών, το πρόβλημα καθίσταται πολύ σοβαρό.
Είναι λοιπόν απαραίτητο οι πτυχές που είναι σχετικές με τη μείωση των πνευματικών δεξιοτήτων λόγω καπνίσματος, να γίνουν περισσότερο γνωστές στο ευρύτερο κοινό με στόχο την προστασία της σωματικής και πνευματικής του υγείας.
Η ποιότητα των σχέσεων μεταξύ του άντρα και της γυναίκας μέσα σε ένα ζευγάρι επηρεάζεται από την ποιότητα της σχέσης που υπάρχει μεταξύ του άνδρα και της μητέρας του.
Οι άνδρες που είναι καλοί σύζυγοι φαίνεται ότι οφείλουν το προτέρημα αυτό στη μητέρα τους.
Οι άνδρες που συναισθηματικά βρίσκονται κοντά στη μητέρα τους, δείχνουν παράλληλα περισσότερη στοργικότητα και τρυφερότητα προς τη γυναίκα τους ή προς τη σύντροφό τους.
Ο αντίκτυπος της καλής σχέσης μεταξύ του γιου και της μητέρας του, επηρεάζει θετικά όχι μόνο τις σχέσεις του γιου με το άλλο φύλο αλλά και άλλες κοινωνικές πτυχές της ζωής της ζωής του.
Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προέκυψαν από έρευνα που διεξήγαγαν ψυχολόγοι από τη Βιργινία. Οι ερευνητές έθεσαν στους άνδρες και στις γυναίκες από 33 ζευγάρια αναλυτικά ερωτηματολόγια που εξέταζαν τις διάφορες πτυχές της σχέσης τους. Οι συμμετέχοντες απάντησαν τα ερωτηματολόγια ξεχωριστά και χωρίς να ξέρει ο ένας τις απαντήσεις του άλλου.
Στις γυναίκες το ερωτηματολόγιο εξερευνούσε κυρίως την ικανοποίηση που ένιωθαν οι ίδιες για τη σχέση τους. Στους άντρες το ερωτηματολόγιο εξέταζε κυρίως τη σχέση τους με τις μητέρες τους.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία:
1) Οι άνδρες που δήλωσαν  ότι είχαν μητέρες  οι οποίες έδειχναν κατανόηση προς αυτούς οι οποίες καταλάβαιναν τις ανάγκες τους, είχαν γυναίκες οι οποίες τους χαρακτήριζαν στοργικούς και τρυφερούς.
2) Οι άνδρες που είχαν πολύ δυνατή σχέση με την μητέρα τους, είχαν γυναίκες που τους χαρακτήριζαν  όχι μόνο σαν εραστές τους αλλά ταυτόχρονα ως τον καλύτερο φίλο.
3) Οι άνδρες που δήλωνα ότι ένοιωθαν έντονα την ανάγκη να κάνουν τις μητέρες τους να νοιώθουν υπερήφανες για αυτούς, είχαν γυναίκες που δήλωναν ότι ο άνδρας τους είχε ικανότητα να επικοινωνεί πολύ καλά με αυτές.
Το ερώτημα που φυσιολογικά προκύπτει αφορά τον μηχανισμό με τον οποίο μια πολύ καλή σχέση του γιου με τη μητέρα του, επηρεάζει τις μελλοντικές του σχέσεις με τις γυναίκες.
Στις παραδοσιακές οικογένειες η πρώτη επαφή των αγοριών με το γυναικείο κόσμο είναι η μητέρα τους. Την παρακολουθούν, επηρεάζονται από αυτήν και γενικά η ανατροφή που τους δίνει αποτελούν τα θεμέλια της μελλοντικής τους προσωπικότητας.
Είναι η μητέρα που θα δείξει στο παιδί της το πως θα σέβεται τους άλλους, είναι εκείνη που θα του δώσει τα πρώτα μαθήματα ευγένειας και κοινωνικής μόρφωσης είτε ενεργά είτε δίνοντας παράδειγμα με τη δική της συμπεριφορά προς το παιδί της το οποίο συνεχώς την παρακολουθεί.
Μια μητέρα που δείχνει αγάπη και στοργή προς το παιδί της, μια μητέρα που με το παράδειγμα της διδάσκει το παιδί της την κατανόηση και το σεβασμό προς τους άλλους επηρεάζει και τις μελλοντικές του σχέσεις στην κοινωνία.
Παράλληλα όμως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κάποια όρια. Εάν οι άνδρες έχουν τόσο δυνατή σχέση που να δηλώνουν ότι ο καλύτερός τους φίλος είναι η μητέρα τους και ότι απολαμβάνουν ιδιαίτερα να ξοδεύουν χρόνο μαζί της, τότε οι γυναίκες τους δηλώνουν μειωμένη εκτίμηση για αυτούς.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η πεθερά μπορεί να μην είναι όπως το σύνηθες πρότυπο τη θέλει. Η επιρροή της μπορεί να είναι σημαντική δια μέσου της ανατροφής και της αγάπης που έδωσε στο γιο της από τα πρώτα βήματα της ζωής του που θα επιδρούν ευνοϊκά στη μελλοντική συζυγική του σχέση.

Σχέσεις οικογενειακές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η ποιότητα των σχέσεων μεταξύ του άντρα και της γυναίκας μέσα σε ένα ζευγάρι επηρεάζεται από την ποιότητα της σχέσης που υπάρχει μεταξύ του άνδρα και της μητέρας του.
Οι άνδρες που είναι καλοί σύζυγοι φαίνεται ότι οφείλουν το προτέρημα αυτό στη μητέρα τους.
Οι άνδρες που συναισθηματικά βρίσκονται κοντά στη μητέρα τους, δείχνουν παράλληλα περισσότερη στοργικότητα και τρυφερότητα προς τη γυναίκα τους ή προς τη σύντροφό τους.
Ο αντίκτυπος της καλής σχέσης μεταξύ του γιου και της μητέρας του, επηρεάζει θετικά όχι μόνο τις σχέσεις του γιου με το άλλο φύλο αλλά και άλλες κοινωνικές πτυχές της ζωής της ζωής του.
Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προέκυψαν από έρευνα που διεξήγαγαν ψυχολόγοι από τη Βιργινία. Οι ερευνητές έθεσαν στους άνδρες και στις γυναίκες από 33 ζευγάρια αναλυτικά ερωτηματολόγια που εξέταζαν τις διάφορες πτυχές της σχέσης τους. Οι συμμετέχοντες απάντησαν τα ερωτηματολόγια ξεχωριστά και χωρίς να ξέρει ο ένας τις απαντήσεις του άλλου.
Στις γυναίκες το ερωτηματολόγιο εξερευνούσε κυρίως την ικανοποίηση που ένιωθαν οι ίδιες για τη σχέση τους. Στους άντρες το ερωτηματολόγιο εξέταζε κυρίως τη σχέση τους με τις μητέρες τους.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία:
1) Οι άνδρες που δήλωσαν  ότι είχαν μητέρες  οι οποίες έδειχναν κατανόηση προς αυτούς οι οποίες καταλάβαιναν τις ανάγκες τους, είχαν γυναίκες οι οποίες τους χαρακτήριζαν στοργικούς και τρυφερούς.
2) Οι άνδρες που είχαν πολύ δυνατή σχέση με την μητέρα τους, είχαν γυναίκες που τους χαρακτήριζαν  όχι μόνο σαν εραστές τους αλλά ταυτόχρονα ως τον καλύτερο φίλο.
3) Οι άνδρες που δήλωνα ότι ένοιωθαν έντονα την ανάγκη να κάνουν τις μητέρες τους να νοιώθουν υπερήφανες για αυτούς, είχαν γυναίκες που δήλωναν ότι ο άνδρας τους είχε ικανότητα να επικοινωνεί πολύ καλά με αυτές.
Το ερώτημα που φυσιολογικά προκύπτει αφορά τον μηχανισμό με τον οποίο μια πολύ καλή σχέση του γιου με τη μητέρα του, επηρεάζει τις μελλοντικές του σχέσεις με τις γυναίκες.
Στις παραδοσιακές οικογένειες η πρώτη επαφή των αγοριών με το γυναικείο κόσμο είναι η μητέρα τους. Την παρακολουθούν, επηρεάζονται από αυτήν και γενικά η ανατροφή που τους δίνει αποτελούν τα θεμέλια της μελλοντικής τους προσωπικότητας.
Είναι η μητέρα που θα δείξει στο παιδί της το πως θα σέβεται τους άλλους, είναι εκείνη που θα του δώσει τα πρώτα μαθήματα ευγένειας και κοινωνικής μόρφωσης είτε ενεργά είτε δίνοντας παράδειγμα με τη δική της συμπεριφορά προς το παιδί της το οποίο συνεχώς την παρακολουθεί.
Μια μητέρα που δείχνει αγάπη και στοργή προς το παιδί της, μια μητέρα που με το παράδειγμα της διδάσκει το παιδί της την κατανόηση και το σεβασμό προς τους άλλους επηρεάζει και τις μελλοντικές του σχέσεις στην κοινωνία.
Παράλληλα όμως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κάποια όρια. Εάν οι άνδρες έχουν τόσο δυνατή σχέση που να δηλώνουν ότι ο καλύτερός τους φίλος είναι η μητέρα τους και ότι απολαμβάνουν ιδιαίτερα να ξοδεύουν χρόνο μαζί της, τότε οι γυναίκες τους δηλώνουν μειωμένη εκτίμηση για αυτούς.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η πεθερά μπορεί να μην είναι όπως το σύνηθες πρότυπο τη θέλει. Η επιρροή της μπορεί να είναι σημαντική δια μέσου της ανατροφής και της αγάπης που έδωσε στο γιο της από τα πρώτα βήματα της ζωής του που θα επιδρούν ευνοϊκά στη μελλοντική συζυγική του σχέση.

Το υπερβολικό βάρος σώματος είναι σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί πολλούς, για λόγους που έχουν σχέση με την υγεία και την εμφάνιση τους. Οι προσπάθειες που γίνονται για απώλεια περιττών κιλών, μπορούν να πάρουν πολλές μορφές. Επιστρατεύονται διάφορα μέσα, από προγράμματα δίαιτας μέχρι ειδικά σκευάσματα διατροφής.
Το ερώτημα που τίθεται πολύ συχνά είναι, ποια μέθοδος και ποια δίαιτα αποτελούν τον καλύτερο τρόπο απαλλαγής από τα περιττά κιλά;  Η απάντηση είναι πολύ σημαντική, αν λάβει κανείς υπ' όψη την πληθώρα των προτάσεων που υπάρχουν, τη μεγάλη ποικιλία προϊόντων που προσφέρονται και σίγουρα το σοβαρό οικονομικό κόστος που συνοδεύει τέτοιες αποφάσεις.
Ακόμη ένα στοιχείο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει για την τελική απόφαση, είναι κατά πόσο ο τρόπος που θα διαλέξουμε, θα μας επιτρέψει να διατηρήσουμε μακροχρόνια, το νέο μειωμένο βάρος σώματος που με κόπους στερήσεις και έξοδα θα καταφέρουμε να πετύχουμε. Σύμφωνα με έρευνες οι δίαιτες που φαίνεται να έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα είναι αυτές που ανταποκρίνονται και ταιριάζουν στις προσωπικές ανάγκες και προτιμήσεις του κάθε ατόμου.
Η συμμετοχή σε ακριβά προγράμματα, η κατανάλωση ειδικών τροφίμων ή συμπληρωμάτων διατροφής που διαφημίζονται ότι προκαλούν απώλεια βάρους δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικές. Στην πράξη πολύ λίγα άτομα χάνουν βάρος και διατηρούν το νέο μειωμένο βάρος τους με τον τρόπο αυτό. Ο σημαντικότερος κοινός παράγοντας που συμβάλλει στην απώλεια περιττών κιλών και στη διατήρηση του μειωμένου βάρους, είναι  προσωπική θέληση και η τακτική  σωματική άσκηση.
Εφαρμόζονται τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και όταν αποφασίσουμε να διώξουμε το ανεπιθύμητο και νοσηρό βάρος:
Το φαγητό να περιέχει πολλές φυτικές ίνες, δημητριακά ολικής αλέσεως και λιγότερο άσπρο ψωμί, ζάχαρη και ζυμαρικά.
Να τρώμε αρκετές πρωτεΐνες διότι αυτές μειώνουν την πείνα.
Τα φρούτα και λαχανικά είναι πλούσια σε νερό, δημιουργούν το αίσθημα της πληρότητας που μας αποτρέπει από του να τρώμε πολύ. Δεν πρέπει να αφαιρέσουμε όλες τις λιπαρές ουσίες από τη διατροφή μας.
Οι λιπαρές ουσίες που περιέχονται μέσα στους ξηρούς καρπούς, στις ελιές, στα αβοκάντο, στο ψάρι είναι ωφέλιμες, βοηθούν την καρδία, τα αγγεία και τον εγκέφαλο.
Είναι πολύ σημαντικό για την επιτυχία οποιασδήποτε προσπάθειας απώλειας περιττού βάρους, να υπάρχει συνέπεια, μέτρο, υπομονή και επιμονή.


Ποια είναι η καλύτερη δίαιτα για να χάσετε βάρος;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το υπερβολικό βάρος σώματος είναι σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί πολλούς, για λόγους που έχουν σχέση με την υγεία και την εμφάνιση τους. Οι προσπάθειες που γίνονται για απώλεια περιττών κιλών, μπορούν να πάρουν πολλές μορφές. Επιστρατεύονται διάφορα μέσα, από προγράμματα δίαιτας μέχρι ειδικά σκευάσματα διατροφής.
Το ερώτημα που τίθεται πολύ συχνά είναι, ποια μέθοδος και ποια δίαιτα αποτελούν τον καλύτερο τρόπο απαλλαγής από τα περιττά κιλά;  Η απάντηση είναι πολύ σημαντική, αν λάβει κανείς υπ' όψη την πληθώρα των προτάσεων που υπάρχουν, τη μεγάλη ποικιλία προϊόντων που προσφέρονται και σίγουρα το σοβαρό οικονομικό κόστος που συνοδεύει τέτοιες αποφάσεις.
Ακόμη ένα στοιχείο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει για την τελική απόφαση, είναι κατά πόσο ο τρόπος που θα διαλέξουμε, θα μας επιτρέψει να διατηρήσουμε μακροχρόνια, το νέο μειωμένο βάρος σώματος που με κόπους στερήσεις και έξοδα θα καταφέρουμε να πετύχουμε. Σύμφωνα με έρευνες οι δίαιτες που φαίνεται να έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα είναι αυτές που ανταποκρίνονται και ταιριάζουν στις προσωπικές ανάγκες και προτιμήσεις του κάθε ατόμου.
Η συμμετοχή σε ακριβά προγράμματα, η κατανάλωση ειδικών τροφίμων ή συμπληρωμάτων διατροφής που διαφημίζονται ότι προκαλούν απώλεια βάρους δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικές. Στην πράξη πολύ λίγα άτομα χάνουν βάρος και διατηρούν το νέο μειωμένο βάρος τους με τον τρόπο αυτό. Ο σημαντικότερος κοινός παράγοντας που συμβάλλει στην απώλεια περιττών κιλών και στη διατήρηση του μειωμένου βάρους, είναι  προσωπική θέληση και η τακτική  σωματική άσκηση.
Εφαρμόζονται τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και όταν αποφασίσουμε να διώξουμε το ανεπιθύμητο και νοσηρό βάρος:
Το φαγητό να περιέχει πολλές φυτικές ίνες, δημητριακά ολικής αλέσεως και λιγότερο άσπρο ψωμί, ζάχαρη και ζυμαρικά.
Να τρώμε αρκετές πρωτεΐνες διότι αυτές μειώνουν την πείνα.
Τα φρούτα και λαχανικά είναι πλούσια σε νερό, δημιουργούν το αίσθημα της πληρότητας που μας αποτρέπει από του να τρώμε πολύ. Δεν πρέπει να αφαιρέσουμε όλες τις λιπαρές ουσίες από τη διατροφή μας.
Οι λιπαρές ουσίες που περιέχονται μέσα στους ξηρούς καρπούς, στις ελιές, στα αβοκάντο, στο ψάρι είναι ωφέλιμες, βοηθούν την καρδία, τα αγγεία και τον εγκέφαλο.
Είναι πολύ σημαντικό για την επιτυχία οποιασδήποτε προσπάθειας απώλειας περιττού βάρους, να υπάρχει συνέπεια, μέτρο, υπομονή και επιμονή.


Νικήτα το όνομά σου προέρχεται από τον αρχαίο σοφιστή και ρήτορα της Σμύρνης. Είσαι ένας άνδρας με πολύ έντονη προσωπικότητα αλλά και ακαταμάχητη γοητεία. Στην προσωπική σου ζωή δημιουργείς ένα ζεστό κλίμα εμπιστοσύνης σε κάθε σχέση σου για αυτό και οι άνθρωποι γύρω σου στηρίζονται πάνω σου και νιώθουν πιο όμορφα όταν βρίσκονται κοντά σου. Σύμφωνα με την αρχαία μέθοδο της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 2 και αυτό φανερώνει ότι είσαι ένας ήρεμος και συντροφικός άνδρας. Σου αρέσει η συλλογικότητα και μπορείς να λειτουργήσεις καλύτερα όταν βρίσκεσαι μέσα σε μία ομάδα, παρά όταν πρέπει να δράσεις μεμονωμένα. Οι σχέσεις στη ζωή σου είναι πολύ σημαντικές, για αυτό και δεν θέλεις να χάνεις ανθρώπους από το πλάι σου και είσαι πρόθυμος να κάνεις συμβιβασμούς και υποχωρήσεις προκειμένου να διατηρείς ένα αρμονικό κλίμα ανάμεσα σε σένα και τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Η διπλωματικότητα είναι ένα από στοιχεία της προσωπικότητάς σου που σε βοηθά να ευνοείσαι. Η αναποφασιστικότητα όμως πολλές φορές θα σου κοστίσει.
ΠΗΓΗ: myastro.gr

Νικήτας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Νικήτα το όνομά σου προέρχεται από τον αρχαίο σοφιστή και ρήτορα της Σμύρνης. Είσαι ένας άνδρας με πολύ έντονη προσωπικότητα αλλά και ακαταμάχητη γοητεία. Στην προσωπική σου ζωή δημιουργείς ένα ζεστό κλίμα εμπιστοσύνης σε κάθε σχέση σου για αυτό και οι άνθρωποι γύρω σου στηρίζονται πάνω σου και νιώθουν πιο όμορφα όταν βρίσκονται κοντά σου. Σύμφωνα με την αρχαία μέθοδο της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 2 και αυτό φανερώνει ότι είσαι ένας ήρεμος και συντροφικός άνδρας. Σου αρέσει η συλλογικότητα και μπορείς να λειτουργήσεις καλύτερα όταν βρίσκεσαι μέσα σε μία ομάδα, παρά όταν πρέπει να δράσεις μεμονωμένα. Οι σχέσεις στη ζωή σου είναι πολύ σημαντικές, για αυτό και δεν θέλεις να χάνεις ανθρώπους από το πλάι σου και είσαι πρόθυμος να κάνεις συμβιβασμούς και υποχωρήσεις προκειμένου να διατηρείς ένα αρμονικό κλίμα ανάμεσα σε σένα και τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Η διπλωματικότητα είναι ένα από στοιχεία της προσωπικότητάς σου που σε βοηθά να ευνοείσαι. Η αναποφασιστικότητα όμως πολλές φορές θα σου κοστίσει.
ΠΗΓΗ: myastro.gr
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)