Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Δρ Παναγιώτης Χριστόπουλος.
Όταν ο τοκετός γίνεται στο σπίτι, υπάρχουν 10πλασιες πιθανότητες το εμβρύου να παρουσιάσει μηδενικό Apgar score, συγκριτικά με τα παιδιά που θα γεννηθούν στο Νοσοκομείο. Η βαθμολόγηση κατά Apgar αξιολογεί την κατάσταση του βρέφους κατά τη γέννησή του. Το μέγιστο συνολικό σκορ είναι το 10. Ερμηνεία της βαθμολόγησης: 7 έως 10, καλή μέχρι τέλεια· 4 έως 6, μέτρια· μικρότερη από 4, κακή κατάσταση.  Η μελέτη περιλαμβάνει περίπου 14.000.000 γεννήσεις από τελειόμηνες κυήσεις, που έγιναν μεταξύ 2007 και 2010. Ειδικότερα για τις πρωτοτόκες γυναίκες ο κίνδυνος αυτός είναι 14πλασιος!!!
Η μελέτη αυτή, που έγινε στο Πανεπιστήμιο Cornell στη Νέα Υόρκη και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επίσημο περιοδικό του Αμερικανικού Κολλεγίου Μαιευτήρων Γυναικολόγων, βρήκε επίσης ότι τα βρέφη αυτά έχουν επίσης 4πλασιο κίνδυνο να εμφανίσουν σπασμούς και σοβαρού βαθμού νευρολογικές διαταραχές.
Οι ερευνητές αποδίδουν τους θανάτους και αυτά τα νευρολογικά προβλήματα στο γεγονός ότι όταν ο τοκετός γίνεται στο σπίτι, δεν υπάρχουν όλα τα κατάλληλα μέσα για να αντιμετωπιστούν επείγουσες καταστάσεις.
Η μελέτη αυτή έρχεται να ανατρέψει παλαιότερες μελέτες που υποστήριζαν τον τοκετό στο σπίτι, όπως την Βρετανική και την Ολλανδική μελέτη. Υπενθυμίζουμε ότι η μελέτη αυτή δεν είναι η μόνη που υποστηρίζει ότι ο τοκετός στο σπίτι κρύβει σοβαρότατους κινδύνους, κυρίως για την υγεία του μωρού και ότι οφείλουμε να ενημερώσουμε όλες τις εγκύους που ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο πριν πάρουν την απόφαση τους.
Πηγή: www.ajog.org

Τοκετός στο σπίτι και προβλήματα στο νεογνό

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δρ Παναγιώτης Χριστόπουλος.
Όταν ο τοκετός γίνεται στο σπίτι, υπάρχουν 10πλασιες πιθανότητες το εμβρύου να παρουσιάσει μηδενικό Apgar score, συγκριτικά με τα παιδιά που θα γεννηθούν στο Νοσοκομείο. Η βαθμολόγηση κατά Apgar αξιολογεί την κατάσταση του βρέφους κατά τη γέννησή του. Το μέγιστο συνολικό σκορ είναι το 10. Ερμηνεία της βαθμολόγησης: 7 έως 10, καλή μέχρι τέλεια· 4 έως 6, μέτρια· μικρότερη από 4, κακή κατάσταση.  Η μελέτη περιλαμβάνει περίπου 14.000.000 γεννήσεις από τελειόμηνες κυήσεις, που έγιναν μεταξύ 2007 και 2010. Ειδικότερα για τις πρωτοτόκες γυναίκες ο κίνδυνος αυτός είναι 14πλασιος!!!
Η μελέτη αυτή, που έγινε στο Πανεπιστήμιο Cornell στη Νέα Υόρκη και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επίσημο περιοδικό του Αμερικανικού Κολλεγίου Μαιευτήρων Γυναικολόγων, βρήκε επίσης ότι τα βρέφη αυτά έχουν επίσης 4πλασιο κίνδυνο να εμφανίσουν σπασμούς και σοβαρού βαθμού νευρολογικές διαταραχές.
Οι ερευνητές αποδίδουν τους θανάτους και αυτά τα νευρολογικά προβλήματα στο γεγονός ότι όταν ο τοκετός γίνεται στο σπίτι, δεν υπάρχουν όλα τα κατάλληλα μέσα για να αντιμετωπιστούν επείγουσες καταστάσεις.
Η μελέτη αυτή έρχεται να ανατρέψει παλαιότερες μελέτες που υποστήριζαν τον τοκετό στο σπίτι, όπως την Βρετανική και την Ολλανδική μελέτη. Υπενθυμίζουμε ότι η μελέτη αυτή δεν είναι η μόνη που υποστηρίζει ότι ο τοκετός στο σπίτι κρύβει σοβαρότατους κινδύνους, κυρίως για την υγεία του μωρού και ότι οφείλουμε να ενημερώσουμε όλες τις εγκύους που ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο πριν πάρουν την απόφαση τους.
Πηγή: www.ajog.org

Απάντηση στο ερώτημα γιατί οι άνδρες αδυνατούν να καταλάβουν τις γυναίκες, δίνει νέα έρευνα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου LWL στο Μπόχουμ της Γερμανίας, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLOS One.
Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες υπέβαλαν στον μαγνητικό τομογράφο 22 άνδρες, ηλικίας από 21 ως 52, για να μελετήσουν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα μέσω της ροής του αίματος.
Στη συνέχεια ζήτησαν από τους εθελοντές να μαντέψουν τα συναισθήματα ανθρώπων παρατηρώντας 36 ζεύγη ματιών, τα μισά εκ των οποίων ανήκαν σε άνδρες και τα μισά σε γυναίκες.
Τα μάτια των φωτογραφιών μαρτυρούσαν θετικά, ουδέτερα και αρνητικά συναισθήματα, τα οποία κλήθηκαν να περιγράψουν οι συμμετέχοντες επιλέγοντας ανάμεσα στις λέξεις δύσπιστος και τρομοκρατημένος.
Όπως προέκυψε από τη μελέτη, οι άνδρες αργούσαν και δυσκολεύονταν να ερμηνεύσουν το συναίσθημα όταν στις φωτογραφίες απεικονίζονταν γυναικεία μάτια, ενώ ο μαγνητικός τομογράφος κατάγραψε διαφορές στην εγκεφαλική τους λειτουργία ανάλογα με το αν κοίταζαν φωτογραφίες γυναικών ή ανδρών.
Επιπλέον, η αμυγδαλή των ανδρών, η περιοχή που συνδέεται με τα συναισθήματα, την ενσυναίσθηση και τον φόβο, δραστηριοποιούνταν περισσότερο όταν οι εθελοντές κοιτούσαν φωτογραφίες με ανδρικά μάτια, γεγονός που ενδεχομένως υποδεικνύει ότι οι άνδρες αδυνατούν να κατανοήσουν τις γυναίκες για βιολογικούς λόγους.
Συνολικά, τα ευρήματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι οι άνδρες δεν μπορούν να διαβάσουν τα αισθήματα των γυναικών εξίσου καλά με τα συναισθήματα ατόμων του δικού τους φύλου, τουλάχιστον κοιτώντας μόνο τα μάτια τους.
Οι ερευνητές ακόμα δεν έχουν εντοπίσει που οφείλεται η δυσκολία κατανόησης, ωστόσο εικάζουν ότι ο εγκέφαλος των ανδρών ίσως είναι προγραμματισμένος να δίνει λιγότερη προσοχή στα συναισθήματα των γυναικών, ενώ μια άλλη εκδοχή είναι ότι η κατάσταση αυτή έχει τις ρίζες της στην ιστορία της εξέλιξης των ανδρών.
«Καθώς οι άνδρες συμμετείχαν περισσότερο στο κυνήγι και σε εδαφικές διεκδικήσεις, πρέπει να ήταν σημαντικό για εκείνους να μπορούν να προβλέψουν τις προθέσεις και τις πράξεις των αρσενικών αντιπάλων τους», επισημαίνουν στη μελέτη τους οι ερευνητές.

Βρήκαν γιατί οι άνδρες δεν καταλαβαίνουν τις γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Απάντηση στο ερώτημα γιατί οι άνδρες αδυνατούν να καταλάβουν τις γυναίκες, δίνει νέα έρευνα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου LWL στο Μπόχουμ της Γερμανίας, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PLOS One.
Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες υπέβαλαν στον μαγνητικό τομογράφο 22 άνδρες, ηλικίας από 21 ως 52, για να μελετήσουν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα μέσω της ροής του αίματος.
Στη συνέχεια ζήτησαν από τους εθελοντές να μαντέψουν τα συναισθήματα ανθρώπων παρατηρώντας 36 ζεύγη ματιών, τα μισά εκ των οποίων ανήκαν σε άνδρες και τα μισά σε γυναίκες.
Τα μάτια των φωτογραφιών μαρτυρούσαν θετικά, ουδέτερα και αρνητικά συναισθήματα, τα οποία κλήθηκαν να περιγράψουν οι συμμετέχοντες επιλέγοντας ανάμεσα στις λέξεις δύσπιστος και τρομοκρατημένος.
Όπως προέκυψε από τη μελέτη, οι άνδρες αργούσαν και δυσκολεύονταν να ερμηνεύσουν το συναίσθημα όταν στις φωτογραφίες απεικονίζονταν γυναικεία μάτια, ενώ ο μαγνητικός τομογράφος κατάγραψε διαφορές στην εγκεφαλική τους λειτουργία ανάλογα με το αν κοίταζαν φωτογραφίες γυναικών ή ανδρών.
Επιπλέον, η αμυγδαλή των ανδρών, η περιοχή που συνδέεται με τα συναισθήματα, την ενσυναίσθηση και τον φόβο, δραστηριοποιούνταν περισσότερο όταν οι εθελοντές κοιτούσαν φωτογραφίες με ανδρικά μάτια, γεγονός που ενδεχομένως υποδεικνύει ότι οι άνδρες αδυνατούν να κατανοήσουν τις γυναίκες για βιολογικούς λόγους.
Συνολικά, τα ευρήματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι οι άνδρες δεν μπορούν να διαβάσουν τα αισθήματα των γυναικών εξίσου καλά με τα συναισθήματα ατόμων του δικού τους φύλου, τουλάχιστον κοιτώντας μόνο τα μάτια τους.
Οι ερευνητές ακόμα δεν έχουν εντοπίσει που οφείλεται η δυσκολία κατανόησης, ωστόσο εικάζουν ότι ο εγκέφαλος των ανδρών ίσως είναι προγραμματισμένος να δίνει λιγότερη προσοχή στα συναισθήματα των γυναικών, ενώ μια άλλη εκδοχή είναι ότι η κατάσταση αυτή έχει τις ρίζες της στην ιστορία της εξέλιξης των ανδρών.
«Καθώς οι άνδρες συμμετείχαν περισσότερο στο κυνήγι και σε εδαφικές διεκδικήσεις, πρέπει να ήταν σημαντικό για εκείνους να μπορούν να προβλέψουν τις προθέσεις και τις πράξεις των αρσενικών αντιπάλων τους», επισημαίνουν στη μελέτη τους οι ερευνητές.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε από Αυστραλούς επιστήμονες στο περιοδικό “Διεθνή Επιθεώρηση Σεξουαλικής Υγείας” αποκαλύπτει ότι το 10% των γυναικών δεν νιώθουν ευτυχισμένες, ή έστω ικανοποιημένες, μετά το σεξ. Αντίθετα η ερωτική επαφή τους προκαλεί μελαγχολία. Βάσει των στοιχείων της έρευνας, το 32,9% των ερωτηθέντων γυναικών απάντησαν πως τους έχει συμβεί κάποια στιγμή στη ζωή τους να νιώσουν κατάθλιψη μετά από το σεξ, ενώ το 10% είπαν πως αυτό συμβαίνει συχνά στην ερωτική τους ζωή.
Οι ερευνητές προσπαθούν τώρα να καταλάβουν που οφείλεται το φαινόμενο, δεδομένου ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες οι στιγμές αμέσως μετά το σεξ γεννούν αισθήματα ευεξίας, καθώς και ψυχολογική και σωματική χαλάρωση.
-Μετασυνουσιακή δυσφορία
«Όλοι μας φανταζόμαστε το σεξ ως μία απολαυστική εμπειρία, αλλά ως φαίνεται υπάρχει μία αρκετά μεγάλη ομάδα ανθρώπων οι οποίοι, αντιθέτως, αισθάνονται δυστυχία μετά το σεξ. Το γιατί παραμένει μυστήριο, διότι το όλο θέμα ελάχιστες φορές έχει διερευνηθεί», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρόμπερτ Σβάιτζερ, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Ψυχολογίας & Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Κουήνσλαντ. «Ελπίζουμε ότι αυτό το στάδιο της έρευνάς μας θα βοηθήσει τελικά τους πάσχοντες από μετασυνουσιακή δυσφορία, όπως είναι ο επιστημονικός όρος, να διαχειριστούν καλύτερα τα συναισθήματά τους», πρόσθεσε.
Οι περισσότερες γυναίκες που πήραν μέρος στην έρευνα ανέφεραν πως τα αρνητικά τους συναισθήματα δεν έχουν καμία σχέση με τα αληθινά συναισθήματα που τρέφουν για τους συντρόφους τους.
Παράλληλα, δεν φαίνεται τα συναισθήματα αυτά να συσχετίζονται με ιδιαίτερους παράγοντες, όπως για παράδειγμα το ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης.
Βάσει αυτών και σύμφωνα με τον δρ. Σβάιτζερ, ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας της μελαγχολίας μετά το σεξ να είναι η βιολογική προδιάθεση.

Μια στις 10 γυναίκες μελαγχολεί μετά το σεξ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μελέτη που δημοσιεύθηκε από Αυστραλούς επιστήμονες στο περιοδικό “Διεθνή Επιθεώρηση Σεξουαλικής Υγείας” αποκαλύπτει ότι το 10% των γυναικών δεν νιώθουν ευτυχισμένες, ή έστω ικανοποιημένες, μετά το σεξ. Αντίθετα η ερωτική επαφή τους προκαλεί μελαγχολία. Βάσει των στοιχείων της έρευνας, το 32,9% των ερωτηθέντων γυναικών απάντησαν πως τους έχει συμβεί κάποια στιγμή στη ζωή τους να νιώσουν κατάθλιψη μετά από το σεξ, ενώ το 10% είπαν πως αυτό συμβαίνει συχνά στην ερωτική τους ζωή.
Οι ερευνητές προσπαθούν τώρα να καταλάβουν που οφείλεται το φαινόμενο, δεδομένου ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες οι στιγμές αμέσως μετά το σεξ γεννούν αισθήματα ευεξίας, καθώς και ψυχολογική και σωματική χαλάρωση.
-Μετασυνουσιακή δυσφορία
«Όλοι μας φανταζόμαστε το σεξ ως μία απολαυστική εμπειρία, αλλά ως φαίνεται υπάρχει μία αρκετά μεγάλη ομάδα ανθρώπων οι οποίοι, αντιθέτως, αισθάνονται δυστυχία μετά το σεξ. Το γιατί παραμένει μυστήριο, διότι το όλο θέμα ελάχιστες φορές έχει διερευνηθεί», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρόμπερτ Σβάιτζερ, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Ψυχολογίας & Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Κουήνσλαντ. «Ελπίζουμε ότι αυτό το στάδιο της έρευνάς μας θα βοηθήσει τελικά τους πάσχοντες από μετασυνουσιακή δυσφορία, όπως είναι ο επιστημονικός όρος, να διαχειριστούν καλύτερα τα συναισθήματά τους», πρόσθεσε.
Οι περισσότερες γυναίκες που πήραν μέρος στην έρευνα ανέφεραν πως τα αρνητικά τους συναισθήματα δεν έχουν καμία σχέση με τα αληθινά συναισθήματα που τρέφουν για τους συντρόφους τους.
Παράλληλα, δεν φαίνεται τα συναισθήματα αυτά να συσχετίζονται με ιδιαίτερους παράγοντες, όπως για παράδειγμα το ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης.
Βάσει αυτών και σύμφωνα με τον δρ. Σβάιτζερ, ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας της μελαγχολίας μετά το σεξ να είναι η βιολογική προδιάθεση.

Η Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας θα πραγματοποιήσει, την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 11:00 π.μ., στο αμφιθέατρο της Σχολής, εκδήλωση υποδοχής και ενημέρωσης των πρωτοετών φοιτητών των τμημάτων της Σχολής που εδρεύουν στην πόλη της Φλώρινας.
Η εκδήλωση έχει ως βασικό σκοπό την ενημέρωση των πρωτοετών φοιτητών σχετικά με τις δομές και υπηρεσίες του ιδρύματος, το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών των τμημάτων της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών και τη γνωριμία με τον τόπο της Φλώρινας.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση θα απευθύνει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου, η Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών, οι Πρόεδροι των Τμημάτων της Σχολής και εκπρόσωποι Τοπικών Αρχών της πόλης της Φλώρινας.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης:
[11:00 – 12:00] Υποδοχή πρωτοετών. Χαιρετισμοί/ενημέρωση (Μεγ. Αμφιθέατρο)
[12:00 – 13:00] Ενημέρωση φοιτητών από τους υπευθύνους των τμημάτων

Η Κοσμήτορας
της Σχολής Κοινωνικών
και Ανθρωπιστικών Επιστημών
Αικατερίνη Δημητριάδου
Καθηγήτρια 1ης βαθμίδας
Παιδαγωγικού Τμήματος
Δημοτικής Εκπαίδευσης


Εκδήλωση Υποδοχής πρωτοετών φοιτητών της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας θα πραγματοποιήσει, την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 11:00 π.μ., στο αμφιθέατρο της Σχολής, εκδήλωση υποδοχής και ενημέρωσης των πρωτοετών φοιτητών των τμημάτων της Σχολής που εδρεύουν στην πόλη της Φλώρινας.
Η εκδήλωση έχει ως βασικό σκοπό την ενημέρωση των πρωτοετών φοιτητών σχετικά με τις δομές και υπηρεσίες του ιδρύματος, το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών των τμημάτων της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών και τη γνωριμία με τον τόπο της Φλώρινας.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση θα απευθύνει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου, η Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών, οι Πρόεδροι των Τμημάτων της Σχολής και εκπρόσωποι Τοπικών Αρχών της πόλης της Φλώρινας.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης:
[11:00 – 12:00] Υποδοχή πρωτοετών. Χαιρετισμοί/ενημέρωση (Μεγ. Αμφιθέατρο)
[12:00 – 13:00] Ενημέρωση φοιτητών από τους υπευθύνους των τμημάτων

Η Κοσμήτορας
της Σχολής Κοινωνικών
και Ανθρωπιστικών Επιστημών
Αικατερίνη Δημητριάδου
Καθηγήτρια 1ης βαθμίδας
Παιδαγωγικού Τμήματος
Δημοτικής Εκπαίδευσης


Μια θεωρία για το ποιος κληρονομείται η ομοφυλοφιλία στο παιδί με βάση πορίσματα της επιγενετικής ανέπτυξαν αμερικανοί ειδικοί του Εθνικού Ινστιτούτου Μαθηματικής και Βιολογικής Σύνθεσης.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Quarterly Review of Biology» και το συμπέρασμά τους είναι ότι η ομοφυλοφιλία κληρονομείται από τη μητέρα στον γιο και από τον πατέρα στην κόρη.
Η ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας είναι δύσκολο να εξηγηθεί από εξελικτικής άποψης. Θεωρητικά, υπό το πρίσμα της θεωρίας του Δαρβίνου το gay γονίδιο, αν υπάρχει στη φύση, είναι σχεδόν αδύνατο να επιβιώσει καθώς αυτοί που το έχουν δεν θα το κληρονομήσουν διότι δεν θα κάνουν απογόνους. Στην πράξη βέβαια, αυτό δεν επαληθεύεται καθώς το 27% των ομοφυλόφιλων ανδρών κάνουν παιδιά. Αλλά ούτε και στα ζώα επαληθεύεται η θεωρία καθώς οι μελέτες δείχνουν ότι ορισμένα είδη επιδεικνύουν συχνά ομοφυλόφιλη συμπεριφορά (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πίθηκοι μπονόμπο, ξαδέρφια των χιμπατζήδων αλά και του ανθρώπου).
Καθώς η ο ομοφυλοφιλία είναι αρκετά διαδεδομένη στο ζωικό βασίλειο, το φαινόμενο απαιτεί  μια εξήγηση. Από την άλλη μεριά υπάρχει η παρατήρηση εδώ και μερικά χρόνια ότι η ανδρική ομοφυλοφιλία “κληρονομείται” κατά κάποιο τρόπο όχι από τον πατέρα αλλά από τη μητέρα. Ορισμένες στατιστικές παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι αν υπάρχει ομοφυλόφιλος γιος στην οικογένεια, τότε είναι πολύ πιθανότερο  να υπάρχει και άλλος ομοφυλόφιλος στο σόι της μητέρας απ’ ότι στους συγγενείς του πατέρα.
-Το γονιδιακό υπόβαθρο
Προηγούμενες μελέτες είχαν μάλιστα δείξει ότι η ομοφυλοφιλία εμφανίζεται συχνά μέσα στην ίδια οικογένεια, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ερευνητές να εκτιμούν ότι υπάρχει γονιδιακό υπόβαθρο στις σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε ανθρώπου. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπιστεί το gay γονίδιο. Τώρα η νέα μελέτη των ειδικών του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου ισχυρίζεται ότι υπάρχει επιγενετική και όχι γενετική σύνδεση με την ομοφυλοφιλία.
Η επιγενετική εξηγεί πώς η έκφραση των γονιδίων ρυθμίζεται από προσωρινούς «διακόπτες», τους αποκαλούμενους επιγενετικούς δείκτες. Οι δείκτες αυτοί αποτελούν ουσιαστικώς ένα επιπλέον «στρώμα» πληροφορίας προσδεδεμένης στα γονίδια η οποία έχει επίδραση στην ανάπτυξή μας.
Παρότι τα γονίδια κρατούν τις «οδηγίες», οι επιγενετικοί δείκτες ορίζουν πώς ακριβώς εκτελούνται αυτές οι οδηγίες – ορίζουν δηλαδή πότε, πού και πόσο ένα γονίδιο εκφράζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.
Σε κάθε γενιά παράγονται συνήθως νέοι επιγενετικοί δείκτες, ωστόσο πρόσφατα στοιχεία μαρτυρούν ότι κάποιοι επιγενετικοί δείκτες μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και μπορούν έτσι να συμβάλλουν στις ομοιότητες μεταξύ συγγενών – μια διαδικασία που προσομοιάζει με αυτή των κοινών γονιδίων μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας.
Αν ένας άνδρας είναι ετεροφυλόφιλος, ο αδερφός του έχει 2% πιθανότητα να είναι gay. Αν όμως ο άνδρας είναι gay, τότε ο αδερφός του έχει 12% πιθανότητα να είναι κι αυτός gay. Αν ο αδελφός ενός ομοφυλόφιλου άνδρα είναι δίδυμος, τότε έχει 24% πιθανότητα να είναι gay, κι αν είναι πανομοιότυπος δίδυμος (από το ίδιο ωάριο) η πιθανότητα ανεβαίνει στο 50%.
Ενώ ο πρώτος γιος έχει 2% πιθανότητα να είναι γκέι, ο δεύτερος γιος έχει 33% μεγαλύτερη πιθανότητα από τον πρώτο να είναι και αυτός gay, ενώ ο τρίτος γιος έχει 33% μεγαλύτερη πιθανότητα από το δεύτερο γιο να είναι επίσης ομοφυλόφιλος. Το φαινόμενο αυτό παραμένει ανεξήγητο μέχρι σήμερα.
Πάντως, με βάση αυτό το στατιστικό στοιχείο, ορισμένοι ερευνητές διατύπωσαν την άποψη ότι η ομοφυλοφιλία ίσως τελικά να έχει σχέση με ορισμένες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας απέναντι στο έμβρυο, κάτι που βέβαια αυξάνει την πιθανότητα της ομοφυλοφιλίας ανάλογα με τον αριθμό των κυήσεων.
-Επιγενετική και ομοφυλοφιλία
Τώρα ο Γουίλιαμ Ράις, εξελικτικός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα και επικεφαλής της νέας μελέτης, υποστηρίζει ότι οι επιγενετικοί δείκτες μπορούν να προσδιορίσουν την ανάπτυξη της ομοφυλοφιλίας στους απογόνους ετεροφυλόφιλων γονέων.
«Υπάρχουν ολοένα και περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι οι επιγενετικοί δείκτες συμβάλλουν τόσο στις ομοιότητες όσο και στις διαφορές μεταξύ μελών της ίδιας οικογενείας και έτσι πιθανότατα συμβάλλουν και στην παρατηρούμενη οικογενειακή κληρονομικότητα της ομοφυλοφιλίας» ανέφερε ο δρ Ράις.
Ο ερευνητής και η ομάδα του «πάντρεψαν» την εξελικτική θεωρία με τις πρόσφατες εξελίξεις στη μοριακή ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης καθώς και την επίδραση των ανδρογόνων στη σεξουαλική ανάπτυξη προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βιολογικό και μαθηματικό μοντέλο που σκιαγραφεί τον ρόλο της επιγενετικής στην ομοφυλοφιλία.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι επιγενετικοί δείκτες που είναι συγκεκριμένοι για το κάθε φύλο και παράγονται στα πρώιμα στάδια της εμβρυϊκής ανάπτυξης προστατεύουν το κάθε φύλο από τη σημαντική φυσική μεταβολή στα επίπεδα της τεστοστερόνης η οποία λαμβάνει χώρα αργότερα κατά την ανάπτυξη του εμβρύου.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι συγκεκριμένοι ανάλογα με το φύλο επιγενετικοί δείκτες δεν επιτρέπουν στα θηλυκά έμβρυα να «αρρενοποιούνται» (σε διαφορετικά επίπεδα όπως στα γεννητικά όργανα ή στη σεξουαλική ταυτότητα) όταν εκτίθενται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης – το αντίστροφο συμβαίνει σε ό,τι αφορά τα αρσενικά έμβρυα.
-Από τον πατέρα στην κόρη και από τη μητέρα στον γιο
Ωστόσο όταν αυτοί οι επιγενετικοί δείκτες περνούν από τη μια γενιά στην άλλη και συγκεκριμένα από τον πατέρα στην κόρη ή από τη μητέρα στον γιο, τότε ίσως έχουν αντίστροφη επίδραση οδηγώντας σε εκθήλυνση ορισμένων χαρακτηριστικών των αγοριών – όπως αυτά που αφορούν τις σεξουαλικές προτιμήσεις – και σε αντίστοιχη αρρενοποίηση ως έναν βαθμό των κοριτσιών.
Οι συγγραφείς της νέας μελέτης ισχυρίζονται ότι τα ευρήματά τους λύνουν τον εξελικτικό γρίφο της ομοφυλοφιλίας μέσω της ανακάλυψης αυτών των «σεξουαλικώς ανταγωνιστικών» επιγενετικών δεικτών οι οποίοι υπό φυσιολογικές συνθήκες προστατεύουν το φύλο αλλά, ως φαίνεται, μερικές φορές περνούν στις επόμενες γενιές και συνδέονται με ομοφυλοφιλία στους απογόνους του αντίθετου φύλου.
Το μαθηματικό μοντέλο των ερευνητών δείχνει ότι τα γονίδια που κωδικοποιούν για αυτούς τους επιγενετικούς δείκτες μπορούν εύκολα να «εξαπλωθούν» στον πληθυσμό επειδή ενισχύουν πάντα την καλή φυσική κατάσταση του γονέα αλλά μόνο σπάνια επιτελούν τον αντίθετο ρόλο μειώνοντας τη φυσική κατάσταση του απογόνου του.
«Η μετάδοση σεξουαλικώς ανταγωνιστικών επιγενετικών δεικτών μεταξύ γενεών αποτελεί τον πιο λογικό εξελικτικό μηχανισμό που εξηγεί την ανθρώπινη ομοφυλοφιλία» είπε σχετικά ο Σεργκέι Γκαβρίλετς, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί-Νόξβιλ που συμμετείχε στη μελέτη.

Η μητέρα και ο πατέρας «κληρονομούν» την ομοφυλοφιλία στο παιδιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μια θεωρία για το ποιος κληρονομείται η ομοφυλοφιλία στο παιδί με βάση πορίσματα της επιγενετικής ανέπτυξαν αμερικανοί ειδικοί του Εθνικού Ινστιτούτου Μαθηματικής και Βιολογικής Σύνθεσης.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Quarterly Review of Biology» και το συμπέρασμά τους είναι ότι η ομοφυλοφιλία κληρονομείται από τη μητέρα στον γιο και από τον πατέρα στην κόρη.
Η ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας είναι δύσκολο να εξηγηθεί από εξελικτικής άποψης. Θεωρητικά, υπό το πρίσμα της θεωρίας του Δαρβίνου το gay γονίδιο, αν υπάρχει στη φύση, είναι σχεδόν αδύνατο να επιβιώσει καθώς αυτοί που το έχουν δεν θα το κληρονομήσουν διότι δεν θα κάνουν απογόνους. Στην πράξη βέβαια, αυτό δεν επαληθεύεται καθώς το 27% των ομοφυλόφιλων ανδρών κάνουν παιδιά. Αλλά ούτε και στα ζώα επαληθεύεται η θεωρία καθώς οι μελέτες δείχνουν ότι ορισμένα είδη επιδεικνύουν συχνά ομοφυλόφιλη συμπεριφορά (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πίθηκοι μπονόμπο, ξαδέρφια των χιμπατζήδων αλά και του ανθρώπου).
Καθώς η ο ομοφυλοφιλία είναι αρκετά διαδεδομένη στο ζωικό βασίλειο, το φαινόμενο απαιτεί  μια εξήγηση. Από την άλλη μεριά υπάρχει η παρατήρηση εδώ και μερικά χρόνια ότι η ανδρική ομοφυλοφιλία “κληρονομείται” κατά κάποιο τρόπο όχι από τον πατέρα αλλά από τη μητέρα. Ορισμένες στατιστικές παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι αν υπάρχει ομοφυλόφιλος γιος στην οικογένεια, τότε είναι πολύ πιθανότερο  να υπάρχει και άλλος ομοφυλόφιλος στο σόι της μητέρας απ’ ότι στους συγγενείς του πατέρα.
-Το γονιδιακό υπόβαθρο
Προηγούμενες μελέτες είχαν μάλιστα δείξει ότι η ομοφυλοφιλία εμφανίζεται συχνά μέσα στην ίδια οικογένεια, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ερευνητές να εκτιμούν ότι υπάρχει γονιδιακό υπόβαθρο στις σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε ανθρώπου. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπιστεί το gay γονίδιο. Τώρα η νέα μελέτη των ειδικών του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου ισχυρίζεται ότι υπάρχει επιγενετική και όχι γενετική σύνδεση με την ομοφυλοφιλία.
Η επιγενετική εξηγεί πώς η έκφραση των γονιδίων ρυθμίζεται από προσωρινούς «διακόπτες», τους αποκαλούμενους επιγενετικούς δείκτες. Οι δείκτες αυτοί αποτελούν ουσιαστικώς ένα επιπλέον «στρώμα» πληροφορίας προσδεδεμένης στα γονίδια η οποία έχει επίδραση στην ανάπτυξή μας.
Παρότι τα γονίδια κρατούν τις «οδηγίες», οι επιγενετικοί δείκτες ορίζουν πώς ακριβώς εκτελούνται αυτές οι οδηγίες – ορίζουν δηλαδή πότε, πού και πόσο ένα γονίδιο εκφράζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.
Σε κάθε γενιά παράγονται συνήθως νέοι επιγενετικοί δείκτες, ωστόσο πρόσφατα στοιχεία μαρτυρούν ότι κάποιοι επιγενετικοί δείκτες μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και μπορούν έτσι να συμβάλλουν στις ομοιότητες μεταξύ συγγενών – μια διαδικασία που προσομοιάζει με αυτή των κοινών γονιδίων μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας.
Αν ένας άνδρας είναι ετεροφυλόφιλος, ο αδερφός του έχει 2% πιθανότητα να είναι gay. Αν όμως ο άνδρας είναι gay, τότε ο αδερφός του έχει 12% πιθανότητα να είναι κι αυτός gay. Αν ο αδελφός ενός ομοφυλόφιλου άνδρα είναι δίδυμος, τότε έχει 24% πιθανότητα να είναι gay, κι αν είναι πανομοιότυπος δίδυμος (από το ίδιο ωάριο) η πιθανότητα ανεβαίνει στο 50%.
Ενώ ο πρώτος γιος έχει 2% πιθανότητα να είναι γκέι, ο δεύτερος γιος έχει 33% μεγαλύτερη πιθανότητα από τον πρώτο να είναι και αυτός gay, ενώ ο τρίτος γιος έχει 33% μεγαλύτερη πιθανότητα από το δεύτερο γιο να είναι επίσης ομοφυλόφιλος. Το φαινόμενο αυτό παραμένει ανεξήγητο μέχρι σήμερα.
Πάντως, με βάση αυτό το στατιστικό στοιχείο, ορισμένοι ερευνητές διατύπωσαν την άποψη ότι η ομοφυλοφιλία ίσως τελικά να έχει σχέση με ορισμένες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας απέναντι στο έμβρυο, κάτι που βέβαια αυξάνει την πιθανότητα της ομοφυλοφιλίας ανάλογα με τον αριθμό των κυήσεων.
-Επιγενετική και ομοφυλοφιλία
Τώρα ο Γουίλιαμ Ράις, εξελικτικός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα και επικεφαλής της νέας μελέτης, υποστηρίζει ότι οι επιγενετικοί δείκτες μπορούν να προσδιορίσουν την ανάπτυξη της ομοφυλοφιλίας στους απογόνους ετεροφυλόφιλων γονέων.
«Υπάρχουν ολοένα και περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι οι επιγενετικοί δείκτες συμβάλλουν τόσο στις ομοιότητες όσο και στις διαφορές μεταξύ μελών της ίδιας οικογενείας και έτσι πιθανότατα συμβάλλουν και στην παρατηρούμενη οικογενειακή κληρονομικότητα της ομοφυλοφιλίας» ανέφερε ο δρ Ράις.
Ο ερευνητής και η ομάδα του «πάντρεψαν» την εξελικτική θεωρία με τις πρόσφατες εξελίξεις στη μοριακή ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης καθώς και την επίδραση των ανδρογόνων στη σεξουαλική ανάπτυξη προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βιολογικό και μαθηματικό μοντέλο που σκιαγραφεί τον ρόλο της επιγενετικής στην ομοφυλοφιλία.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι επιγενετικοί δείκτες που είναι συγκεκριμένοι για το κάθε φύλο και παράγονται στα πρώιμα στάδια της εμβρυϊκής ανάπτυξης προστατεύουν το κάθε φύλο από τη σημαντική φυσική μεταβολή στα επίπεδα της τεστοστερόνης η οποία λαμβάνει χώρα αργότερα κατά την ανάπτυξη του εμβρύου.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι συγκεκριμένοι ανάλογα με το φύλο επιγενετικοί δείκτες δεν επιτρέπουν στα θηλυκά έμβρυα να «αρρενοποιούνται» (σε διαφορετικά επίπεδα όπως στα γεννητικά όργανα ή στη σεξουαλική ταυτότητα) όταν εκτίθενται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης – το αντίστροφο συμβαίνει σε ό,τι αφορά τα αρσενικά έμβρυα.
-Από τον πατέρα στην κόρη και από τη μητέρα στον γιο
Ωστόσο όταν αυτοί οι επιγενετικοί δείκτες περνούν από τη μια γενιά στην άλλη και συγκεκριμένα από τον πατέρα στην κόρη ή από τη μητέρα στον γιο, τότε ίσως έχουν αντίστροφη επίδραση οδηγώντας σε εκθήλυνση ορισμένων χαρακτηριστικών των αγοριών – όπως αυτά που αφορούν τις σεξουαλικές προτιμήσεις – και σε αντίστοιχη αρρενοποίηση ως έναν βαθμό των κοριτσιών.
Οι συγγραφείς της νέας μελέτης ισχυρίζονται ότι τα ευρήματά τους λύνουν τον εξελικτικό γρίφο της ομοφυλοφιλίας μέσω της ανακάλυψης αυτών των «σεξουαλικώς ανταγωνιστικών» επιγενετικών δεικτών οι οποίοι υπό φυσιολογικές συνθήκες προστατεύουν το φύλο αλλά, ως φαίνεται, μερικές φορές περνούν στις επόμενες γενιές και συνδέονται με ομοφυλοφιλία στους απογόνους του αντίθετου φύλου.
Το μαθηματικό μοντέλο των ερευνητών δείχνει ότι τα γονίδια που κωδικοποιούν για αυτούς τους επιγενετικούς δείκτες μπορούν εύκολα να «εξαπλωθούν» στον πληθυσμό επειδή ενισχύουν πάντα την καλή φυσική κατάσταση του γονέα αλλά μόνο σπάνια επιτελούν τον αντίθετο ρόλο μειώνοντας τη φυσική κατάσταση του απογόνου του.
«Η μετάδοση σεξουαλικώς ανταγωνιστικών επιγενετικών δεικτών μεταξύ γενεών αποτελεί τον πιο λογικό εξελικτικό μηχανισμό που εξηγεί την ανθρώπινη ομοφυλοφιλία» είπε σχετικά ο Σεργκέι Γκαβρίλετς, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί-Νόξβιλ που συμμετείχε στη μελέτη.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Μια μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου μπορεί να φανερώσει αν μια ερωτική σχέση θα διαρκέσει. Αυτό ανακάλυψαν ερευνητές που “διάβασαν” το μυαλό ανθρώπων την περίοδο που βρίσκονταν στην αρχή του δεσμού τους. Μελέτησαν εγκεφάλους ερωτευμένων ζευγαριών και παρατήρησαν ότι κάθε φορά που ο ένας σκεφτόταν τον άλλο,  ο εγκέφαλος παρουσίαζε έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα. Αυτή η εγρήγορση δίνει πληροφορίες για το μέλλον της σχέσης.
Οι ειδικοί με επικεφαλής τον Ξιαομένγκ Χου, καθηγητή Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Brown της Νέας Υόρκης, χρησιμοποίησαν απεικονιστικές τεχνικές εγκεφάλου για να διαπιστώσουν πώς αντιδρούσαν οι νευρώνες των ανθρώπων όταν κοίταζαν φωτογραφίες των συντρόφων τους και ανακαλούσαν στη μνήμη τους στιγμές που έζησαν μαζί, το χρονικό διάστημα που διαρκεί η σχέση τους.
«Οι εθελοντές που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν πολύ ερωτευμένοι με τους συντρόφους τους και το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε στις μαγνητικές τομογραφίες των εγκεφάλων», ανέφερε ο δρ Αρθουρ Αρόν, μέλος της ερευνητικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο Stony Brook. Για την έρευνά τους οι ειδικοί στηρίχθηκαν στη συμμετοχή 12 εθελοντών, επτά εξ αυτών γυναίκες, οι οποίοι είχαν ερωτευτεί με πάθος τον σύντροφό τους και η σχέση τους συμπλήρωνε ένα χρόνο ζωής.
Κάθε φορά που εξέταζαν τον εγκέφαλο ενός εθελοντή με μαγνητικό τομογράφο, του έδειχναν φωτογραφία του συντρόφου του ζητώντας παράλληλα να ανακαλέσει μνήμες από στιγμές που έζησαν μαζί. Επιπλέον, οι ερευνητές έδειχναν στους εθελοντές φωτογραφίες από κάποιους γνωστούς τους, με τους οποίους δεν είχαν κάποια ερωτική σχέση.
Όταν πέρασαν τρία χρόνια από τότε που εξέτασαν τους εθελοντές με τον μαγνητικό τομογράφο, οι ειδικοί ζήτησαν να μάθουν την εξέλιξη που είχε ο δεσμός καθενός εξ αυτών χωριστά. Διαπίστωσαν ότι οι μισοί από τους εθελοντές εξακολουθούσαν να είναι ερωτευμένοι με το ταίρι τους. Οι υπόλοιποι είχαν διακόψει τις σχέσεις τους. Κοιτώντας οι επιστήμονες τις μαγνητικές τομογραφίες των ανθρώπων που η σχέση τους συνεχιζόταν, διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοί τους παρουσίαζαν (τρία χρόνια πριν) υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας από εκείνων που οι δεσμοί τους τερματίστηκαν.
-Έρωτας ίσον λιγότερη κριτική
Η δραστηριότητα εντοπιζόταν σε μια περιοχή του εγκεφάλου που παράγει συναισθηματική αντίδραση στη θέαση ενός όμορφου αντικειμένου και η οποία λέγεται κερκοφόρος ουρά του εγκεφάλου. Επιπλέον, οι άνθρωποι που εξακολουθούσαν να είναι ερωτευμένοι, παρουσίαζαν χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας στα κέντρα των εγκεφάλων που συνδέονται με την εξάρτηση και την αναζήτηση επιβράβευσης. Μικρότερη εγκεφαλική δραστηριότητα παρατηρήθηκε και στον μετωποκογχικό φλοιό, γεγονός που σημαίνει, κατά τους ειδικούς, ότι οι άνθρωποι αυτοί ασκούσαν λιγότερη κριτική και ήταν και λιγότερο επικριτικοί απέναντι στους συντρόφους τους.
Ο δρ Αρθουρ Αρόν, που μαζί με τους συνεργάτες του δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους στο «Neuroscience Letters», λέει ότι τα ευρήματά τους μπορεί μελλοντικά να τους βοηθήσουν να καταλαβαίνουν αν ένας άνθρωπος είναι πραγματικά συνδεδεμένος με κάποιον άλλο, ανεξάρτητα με το τι ο ίδιος δηλώνει.

Το μέλλον της σχέσης το προβλέπει η μαγνητική τομογραφία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μια μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου μπορεί να φανερώσει αν μια ερωτική σχέση θα διαρκέσει. Αυτό ανακάλυψαν ερευνητές που “διάβασαν” το μυαλό ανθρώπων την περίοδο που βρίσκονταν στην αρχή του δεσμού τους. Μελέτησαν εγκεφάλους ερωτευμένων ζευγαριών και παρατήρησαν ότι κάθε φορά που ο ένας σκεφτόταν τον άλλο,  ο εγκέφαλος παρουσίαζε έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα. Αυτή η εγρήγορση δίνει πληροφορίες για το μέλλον της σχέσης.
Οι ειδικοί με επικεφαλής τον Ξιαομένγκ Χου, καθηγητή Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Brown της Νέας Υόρκης, χρησιμοποίησαν απεικονιστικές τεχνικές εγκεφάλου για να διαπιστώσουν πώς αντιδρούσαν οι νευρώνες των ανθρώπων όταν κοίταζαν φωτογραφίες των συντρόφων τους και ανακαλούσαν στη μνήμη τους στιγμές που έζησαν μαζί, το χρονικό διάστημα που διαρκεί η σχέση τους.
«Οι εθελοντές που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν πολύ ερωτευμένοι με τους συντρόφους τους και το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε στις μαγνητικές τομογραφίες των εγκεφάλων», ανέφερε ο δρ Αρθουρ Αρόν, μέλος της ερευνητικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο Stony Brook. Για την έρευνά τους οι ειδικοί στηρίχθηκαν στη συμμετοχή 12 εθελοντών, επτά εξ αυτών γυναίκες, οι οποίοι είχαν ερωτευτεί με πάθος τον σύντροφό τους και η σχέση τους συμπλήρωνε ένα χρόνο ζωής.
Κάθε φορά που εξέταζαν τον εγκέφαλο ενός εθελοντή με μαγνητικό τομογράφο, του έδειχναν φωτογραφία του συντρόφου του ζητώντας παράλληλα να ανακαλέσει μνήμες από στιγμές που έζησαν μαζί. Επιπλέον, οι ερευνητές έδειχναν στους εθελοντές φωτογραφίες από κάποιους γνωστούς τους, με τους οποίους δεν είχαν κάποια ερωτική σχέση.
Όταν πέρασαν τρία χρόνια από τότε που εξέτασαν τους εθελοντές με τον μαγνητικό τομογράφο, οι ειδικοί ζήτησαν να μάθουν την εξέλιξη που είχε ο δεσμός καθενός εξ αυτών χωριστά. Διαπίστωσαν ότι οι μισοί από τους εθελοντές εξακολουθούσαν να είναι ερωτευμένοι με το ταίρι τους. Οι υπόλοιποι είχαν διακόψει τις σχέσεις τους. Κοιτώντας οι επιστήμονες τις μαγνητικές τομογραφίες των ανθρώπων που η σχέση τους συνεχιζόταν, διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοί τους παρουσίαζαν (τρία χρόνια πριν) υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας από εκείνων που οι δεσμοί τους τερματίστηκαν.
-Έρωτας ίσον λιγότερη κριτική
Η δραστηριότητα εντοπιζόταν σε μια περιοχή του εγκεφάλου που παράγει συναισθηματική αντίδραση στη θέαση ενός όμορφου αντικειμένου και η οποία λέγεται κερκοφόρος ουρά του εγκεφάλου. Επιπλέον, οι άνθρωποι που εξακολουθούσαν να είναι ερωτευμένοι, παρουσίαζαν χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας στα κέντρα των εγκεφάλων που συνδέονται με την εξάρτηση και την αναζήτηση επιβράβευσης. Μικρότερη εγκεφαλική δραστηριότητα παρατηρήθηκε και στον μετωποκογχικό φλοιό, γεγονός που σημαίνει, κατά τους ειδικούς, ότι οι άνθρωποι αυτοί ασκούσαν λιγότερη κριτική και ήταν και λιγότερο επικριτικοί απέναντι στους συντρόφους τους.
Ο δρ Αρθουρ Αρόν, που μαζί με τους συνεργάτες του δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους στο «Neuroscience Letters», λέει ότι τα ευρήματά τους μπορεί μελλοντικά να τους βοηθήσουν να καταλαβαίνουν αν ένας άνθρωπος είναι πραγματικά συνδεδεμένος με κάποιον άλλο, ανεξάρτητα με το τι ο ίδιος δηλώνει.

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν υποστηρίζουν σε μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science» ότι ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποδεχτεί ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να τον βρει μια μεγάλη τραγωδία, έστω κι αν ξέρει ότι πάντα υπάρχει πιθανότητα γι’ αυτό.
Ακόμα και όταν ξέρουμε ότι στο μέλλον μπορεί να μας συμβεί κάτι κακό (π.χ. ένα πρόβλημα υγείας) θέλουμε πάντα να κάνουμε θετικές σκέψεις για το αύριο. Και όσον αφορά το παρελθόν, έχουμε την τάση να θυμόμαστε περισσότερα τα καλά και να ξεχνάμε τα κακά. Με άλλα λόγια έχουμε την τάση να είμαστε αισιόδοξοι.
Η τάση όμως του ανθρώπου να είναι αισιόδοξος (συχνά υπεραισιόδοξος), αν και αποτελεί βασικό κίνητρο των ενεργειών του, μερικές φορές μπορεί να γίνει και πηγή δυστυχίας. H αισιοδοξία μας δίνει κουράγια και δύναμη αλλά μπορεί να μας κάνει παράτολμους και τελικά να χάσουμε επαφή με την πραγματικότητα. Όταν βλέπουμε μόνο τη θετική πλευρά των πραγμάτων και αγνοούμε τους παράγοντες αποτυχίας, τα πράγματα στο τέλος μπορεί να μην έχουν αίσιο τέλος και αυτό θα μας κάνει δυστυχισμένους.
-Μεροληπτική αισιοδοξία
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές διεξήγαγαν πέντε κύκλους δημοσκοπήσεων στο internet ώστε να μπορέσουν να δουν κατά πόσο η ψυχική ισορροπία των συμμετεχόντων επηρεάζεται από το πώς έφερναν στο μυαλό τους παρελθοντικά ή μελλοντικά γεγονότα.
Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι όσο πιο εύκολα ανακαλούσαν οι εθελοντές θετικές εμπειρίες από το παρελθόν τους, τόσο πιο χαρούμενοι ήταν. Οι αρνητικές εμπειρίες πάλι έρχονταν στην επιφάνεια δυσκολότερα, οδηγώντας τους στη θλίψη. Η τάση αυτή όμως δεν ίσχυε όταν οι εθελοντές οραματίζονταν το μέλλον. Ενώ όταν καλούνταν να σκεφτούν θετικά μελλοντικά γεγονότα αισθάνονταν χαρά, όταν σκέφτονταν αρνητικά θετικά γεγονότα δεν αισθάνονταν θλίψη. Από την άλλη μεριά
«Με το που μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε καλά πράγματα που μας έχουν ήδη συμβεί, η ζωή μας στο παρόν μοιάζει πιο ευτυχισμένη» εξηγεί ο ψυχολόγος Εντ Ο’ Μπράιαν που δηλώνει ότι πάντα συνάρπαζε ο τρόπος που άνθρωποι σκέφτονται για το μέλλον τους.
«Σε ό,τι αφορά το μέλλον, οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι τα δυσάρεστα γεγονότα δεν θα συμβούν στους ίδιους. Όμως δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να εξηγήσουν πού οφείλεται η έλλειψη πιθανοτήτων να τους συμβεί κάτι καλό».
Οι θετικές σκέψεις μας κινητοποιούν ωστόσο πρέπει και αυτές να γίνονται με μέτρο. Οι ερευνητές είδαν ότι όταν κάποιος οραματίζεται υπερβολικά την ευτυχία του στο μέλλον καταλήγει τελικά πιο δυστυχισμένος.
«Συγκεκριμένα, όταν κάποιος προσπαθεί να σκεφτεί μια ολόκληρη λίστα από 10 καλά πράγματα που θα μπορούσαν να του συμβούν μπορεί να αισθανθεί πολύ χειρότερα, συγκριτικά με το αν σκεφτόταν δύο καλά πράγματα χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα».

Ο άνθρωπος έχει πάντα την τάση να είναι αισιόδοξος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν υποστηρίζουν σε μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science» ότι ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποδεχτεί ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να τον βρει μια μεγάλη τραγωδία, έστω κι αν ξέρει ότι πάντα υπάρχει πιθανότητα γι’ αυτό.
Ακόμα και όταν ξέρουμε ότι στο μέλλον μπορεί να μας συμβεί κάτι κακό (π.χ. ένα πρόβλημα υγείας) θέλουμε πάντα να κάνουμε θετικές σκέψεις για το αύριο. Και όσον αφορά το παρελθόν, έχουμε την τάση να θυμόμαστε περισσότερα τα καλά και να ξεχνάμε τα κακά. Με άλλα λόγια έχουμε την τάση να είμαστε αισιόδοξοι.
Η τάση όμως του ανθρώπου να είναι αισιόδοξος (συχνά υπεραισιόδοξος), αν και αποτελεί βασικό κίνητρο των ενεργειών του, μερικές φορές μπορεί να γίνει και πηγή δυστυχίας. H αισιοδοξία μας δίνει κουράγια και δύναμη αλλά μπορεί να μας κάνει παράτολμους και τελικά να χάσουμε επαφή με την πραγματικότητα. Όταν βλέπουμε μόνο τη θετική πλευρά των πραγμάτων και αγνοούμε τους παράγοντες αποτυχίας, τα πράγματα στο τέλος μπορεί να μην έχουν αίσιο τέλος και αυτό θα μας κάνει δυστυχισμένους.
-Μεροληπτική αισιοδοξία
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές διεξήγαγαν πέντε κύκλους δημοσκοπήσεων στο internet ώστε να μπορέσουν να δουν κατά πόσο η ψυχική ισορροπία των συμμετεχόντων επηρεάζεται από το πώς έφερναν στο μυαλό τους παρελθοντικά ή μελλοντικά γεγονότα.
Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι όσο πιο εύκολα ανακαλούσαν οι εθελοντές θετικές εμπειρίες από το παρελθόν τους, τόσο πιο χαρούμενοι ήταν. Οι αρνητικές εμπειρίες πάλι έρχονταν στην επιφάνεια δυσκολότερα, οδηγώντας τους στη θλίψη. Η τάση αυτή όμως δεν ίσχυε όταν οι εθελοντές οραματίζονταν το μέλλον. Ενώ όταν καλούνταν να σκεφτούν θετικά μελλοντικά γεγονότα αισθάνονταν χαρά, όταν σκέφτονταν αρνητικά θετικά γεγονότα δεν αισθάνονταν θλίψη. Από την άλλη μεριά
«Με το που μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε καλά πράγματα που μας έχουν ήδη συμβεί, η ζωή μας στο παρόν μοιάζει πιο ευτυχισμένη» εξηγεί ο ψυχολόγος Εντ Ο’ Μπράιαν που δηλώνει ότι πάντα συνάρπαζε ο τρόπος που άνθρωποι σκέφτονται για το μέλλον τους.
«Σε ό,τι αφορά το μέλλον, οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι τα δυσάρεστα γεγονότα δεν θα συμβούν στους ίδιους. Όμως δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να εξηγήσουν πού οφείλεται η έλλειψη πιθανοτήτων να τους συμβεί κάτι καλό».
Οι θετικές σκέψεις μας κινητοποιούν ωστόσο πρέπει και αυτές να γίνονται με μέτρο. Οι ερευνητές είδαν ότι όταν κάποιος οραματίζεται υπερβολικά την ευτυχία του στο μέλλον καταλήγει τελικά πιο δυστυχισμένος.
«Συγκεκριμένα, όταν κάποιος προσπαθεί να σκεφτεί μια ολόκληρη λίστα από 10 καλά πράγματα που θα μπορούσαν να του συμβούν μπορεί να αισθανθεί πολύ χειρότερα, συγκριτικά με το αν σκεφτόταν δύο καλά πράγματα χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα».

Αμερικανοί ερευνητές σε μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Clinical Psychological Science», βρήκαν ότι η μελαγχολία μιας ομάδας φοιτητών που ήταν ευάλωτη στην κατάθλιψη μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητες των φίλων τους να εκδηλώσουν κατάθλιψη και οι ίδιοι έξι μήνες αργότερα.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όσοι αντιδρούν αρνητικά στα στρεσογόνα γεγονότα, ερμηνεύοντάς τα ως επακόλουθο παραγόντων τους οποίους δεν μπορούν να αλλάξουν αλλά και ως αντανακλάσεις των δικών τους ανεπαρκειών, είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη. Αυτή η συναισθηματική ευαλωτότητα, όπως αποκαλείται, αποτελεί τόσο ισχυρό παράγοντα κινδύνου για κατάθλιψη ώστε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλεφθεί ποιος διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσει κατάθλιψη στο μέλλον.
Οι δρες Τζέραλντ Χέφελ και Τζένιφερ Χέιμς, από το Πανεπιστήμιο Notre Dame της Ιντιάνα, λένε ότι η συναισθηματική ευαλωτότητα διαμορφώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της εφηβικής ζωής, αλλά μοιάζει σταθερή κατά την ενήλικη. Ωστόσο, οι ίδιοι πιστεύουν πως μπορεί να μεταβληθεί στη διάρκεια ριζικών αλλαγών της ζωής. Μία τέτοια ριζική αλλαγή είναι το να φεύγει ένας νέος άνθρωπος από το σπίτι για να πάει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.
-«Κολλητική» η κατάθλιψη
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 206 πρωτοετείς φοιτητές του πανεπιστημίου τους, οι οποίοι είχαν οριστεί τυχαία να συγκατοικήσουν ανά δύο όταν έγιναν δεκτοί σε αυτό.
Μέσα σε ένα μήνα από την άφιξή τους στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια που στόχο είχαν να αξιολογήσουν τη νοητική ευαλωτότητα και τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Τα ίδια ερωτηματολόγια συμπλήρωσαν εκ νέου 3 και 6 μήνες αργότερα, ενώ ανέφεραν και κάθε είδους στρεσογόνο γεγονός που είχε μεσολαβήσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι φοιτητές που συγκατοικούσαν με άτομα με υψηλά επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας είχαν αυξημένες πιθανότητες να «κολλήσουν» την συναισθηματική κατάστασή του και να αποκτήσουν οι ίδιοι υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας, με επακόλουθο να αυξάνεται ο κίνδυνος να εκδηλώσουν κατάθλιψη.
Αντίστοιχα, όσοι συγκατοικούσαν με φοιτητές με μειωμένη συναισθηματική ευαλωτότητα, παρουσίαζαν μείωση και της δικής τους, οπότε ο κίνδυνος κατάθλιψης απομακρυνόταν. Αυτό ήταν εμφανές τόσο στις μετρήσεις των 3 μηνών, όσο και σε εκείνες των έξι μηνών. Επιπλέον, οι φοιτητές που παρουσίασαν αυξημένη συναισθηματική ευαλωτότητα κατά την μέτρηση του πρώτου τριμήνου, είχαν διπλάσια καταθλιπτικά συμπτώματα στη μέτρηση των 6 μηνών, σε σύγκριση με όσους δεν είχαν παρουσιάσει ανάλογη αύξηση.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν «πειστικές ενδείξεις» για την θεωρία της «μεταδοτικότητας της κατάθλιψης», δήλωσε ο δρ Χέφελ, ο οποίος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Notre Dame.
Υποδηλώνουν επίσης ότι η μεταβολή του κοινωνικού περιβάλλοντος των πασχόντων από κατάθλιψη, θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα της θεραπείας που κάνουν για να την καταπολεμήσουν.

Η κατάθλιψη είναι «Μεταδοτική»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αμερικανοί ερευνητές σε μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Clinical Psychological Science», βρήκαν ότι η μελαγχολία μιας ομάδας φοιτητών που ήταν ευάλωτη στην κατάθλιψη μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητες των φίλων τους να εκδηλώσουν κατάθλιψη και οι ίδιοι έξι μήνες αργότερα.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όσοι αντιδρούν αρνητικά στα στρεσογόνα γεγονότα, ερμηνεύοντάς τα ως επακόλουθο παραγόντων τους οποίους δεν μπορούν να αλλάξουν αλλά και ως αντανακλάσεις των δικών τους ανεπαρκειών, είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη. Αυτή η συναισθηματική ευαλωτότητα, όπως αποκαλείται, αποτελεί τόσο ισχυρό παράγοντα κινδύνου για κατάθλιψη ώστε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλεφθεί ποιος διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσει κατάθλιψη στο μέλλον.
Οι δρες Τζέραλντ Χέφελ και Τζένιφερ Χέιμς, από το Πανεπιστήμιο Notre Dame της Ιντιάνα, λένε ότι η συναισθηματική ευαλωτότητα διαμορφώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της εφηβικής ζωής, αλλά μοιάζει σταθερή κατά την ενήλικη. Ωστόσο, οι ίδιοι πιστεύουν πως μπορεί να μεταβληθεί στη διάρκεια ριζικών αλλαγών της ζωής. Μία τέτοια ριζική αλλαγή είναι το να φεύγει ένας νέος άνθρωπος από το σπίτι για να πάει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.
-«Κολλητική» η κατάθλιψη
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 206 πρωτοετείς φοιτητές του πανεπιστημίου τους, οι οποίοι είχαν οριστεί τυχαία να συγκατοικήσουν ανά δύο όταν έγιναν δεκτοί σε αυτό.
Μέσα σε ένα μήνα από την άφιξή τους στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια που στόχο είχαν να αξιολογήσουν τη νοητική ευαλωτότητα και τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Τα ίδια ερωτηματολόγια συμπλήρωσαν εκ νέου 3 και 6 μήνες αργότερα, ενώ ανέφεραν και κάθε είδους στρεσογόνο γεγονός που είχε μεσολαβήσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι φοιτητές που συγκατοικούσαν με άτομα με υψηλά επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας είχαν αυξημένες πιθανότητες να «κολλήσουν» την συναισθηματική κατάστασή του και να αποκτήσουν οι ίδιοι υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας, με επακόλουθο να αυξάνεται ο κίνδυνος να εκδηλώσουν κατάθλιψη.
Αντίστοιχα, όσοι συγκατοικούσαν με φοιτητές με μειωμένη συναισθηματική ευαλωτότητα, παρουσίαζαν μείωση και της δικής τους, οπότε ο κίνδυνος κατάθλιψης απομακρυνόταν. Αυτό ήταν εμφανές τόσο στις μετρήσεις των 3 μηνών, όσο και σε εκείνες των έξι μηνών. Επιπλέον, οι φοιτητές που παρουσίασαν αυξημένη συναισθηματική ευαλωτότητα κατά την μέτρηση του πρώτου τριμήνου, είχαν διπλάσια καταθλιπτικά συμπτώματα στη μέτρηση των 6 μηνών, σε σύγκριση με όσους δεν είχαν παρουσιάσει ανάλογη αύξηση.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν «πειστικές ενδείξεις» για την θεωρία της «μεταδοτικότητας της κατάθλιψης», δήλωσε ο δρ Χέφελ, ο οποίος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Notre Dame.
Υποδηλώνουν επίσης ότι η μεταβολή του κοινωνικού περιβάλλοντος των πασχόντων από κατάθλιψη, θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα της θεραπείας που κάνουν για να την καταπολεμήσουν.

Έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά, δηλώνει η Κάμερον Ντίαζ.
Βρετανός ψυχολόγος που ειδικεύεται στην εξελικτική ψυχολογία υποστηρίζει ότι η ευφυΐα της γυναίκας έχει σαφή συσχέτιση με την επιθυμία ή την απροθυμία της να αποκτήσει παιδιά. Σε μελέτη που πραγματοποίησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες με υψηλό δείκτη νοημοσύνης έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να μην κάνουν οικογένεια.
Η μελέτη, που διεξήχθη από τον δρα Σατόσι Καναζάβα, λέκτορα στην φημισμένη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), έδειξε ότι η λαχτάρα των γυναικών να αποκτήσουν παιδιά μειώνεται κατά σχεδόν 25% ανά κάθε πρόσθετους 15 βαθμούς στον δείκτη νοημοσύνης τους.
Όταν ο δρ Καναζάβα, ο οποίος ανέλυσε στοιχεία από την Εθνική Μελέτη Ανάπτυξης Παιδιών της Βρετανίας, συνυπολόγισε την οικονομική κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών, το αρχικό εύρημα δεν άλλαξε: όσο πιο ευφυής ήταν μια γυναίκα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να θέλει παιδιά.
Χωρίς απογόνους το 43% των γυναικών με πτυχίο
Οι γυναίκες που δεν έχουν παιδιά αυξάνονται διαρκώς. Σύμφωνα με στοιχεία από την Υπηρεσία Εθνικής Στατιστικής (ONS) της Βρετανίας, ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάσθηκε στη χώρα από την δεκαετία του 1990.
Έτσι, σήμερα μία στις πέντε 45χρονες Βρετανίδες δεν έχουν παιδιά, αλλά το ποσοστό αυξάνεται στο 43% μεταξύ όσων εξ αυτών κατέχουν πανεπιστημιακούς τίτλους – ένα εύρημα που φαίνεται να τεκμηριώνει τα συμπεράσματα του δρος Καναζάβα, γράφει η εφημερίδα «Daily Mail».
Πολλές είναι οι διάσημες γυναίκες που ανοικτά έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να κάνουν παιδιά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών του Κέιμπριτζ Μέρι Μπερντ, οι ηθοποιοί Έλεν Μίρεν, Κάμερον Ντίαζ και Εύα Μέντες, και οι παρουσιάστριες Όπρα Γουίνφρεϊ και Κέιτ Χαμπλ.
Η Ντίαζ έχει δηλώσει ότι «έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά», ενώ η Μέντες έχει πει «δεν θέλω παιδιά, γιατί μου αρέσει να κοιμάμαι και ούτως ή άλλως ανησυχώ για τα πάντα». Η δε Χαμπλ έχει πει ότι «απλώς δεν διαθέτω το μητρικό γονίδιο», προσθέτοντας ότι αποφάσισε στα 14 της χρόνια πως δεν θα κάνει ποτέ παιδιά.

Οι μορφωμένες γυναίκες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά, δηλώνει η Κάμερον Ντίαζ.
Βρετανός ψυχολόγος που ειδικεύεται στην εξελικτική ψυχολογία υποστηρίζει ότι η ευφυΐα της γυναίκας έχει σαφή συσχέτιση με την επιθυμία ή την απροθυμία της να αποκτήσει παιδιά. Σε μελέτη που πραγματοποίησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες με υψηλό δείκτη νοημοσύνης έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να μην κάνουν οικογένεια.
Η μελέτη, που διεξήχθη από τον δρα Σατόσι Καναζάβα, λέκτορα στην φημισμένη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), έδειξε ότι η λαχτάρα των γυναικών να αποκτήσουν παιδιά μειώνεται κατά σχεδόν 25% ανά κάθε πρόσθετους 15 βαθμούς στον δείκτη νοημοσύνης τους.
Όταν ο δρ Καναζάβα, ο οποίος ανέλυσε στοιχεία από την Εθνική Μελέτη Ανάπτυξης Παιδιών της Βρετανίας, συνυπολόγισε την οικονομική κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών, το αρχικό εύρημα δεν άλλαξε: όσο πιο ευφυής ήταν μια γυναίκα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να θέλει παιδιά.
Χωρίς απογόνους το 43% των γυναικών με πτυχίο
Οι γυναίκες που δεν έχουν παιδιά αυξάνονται διαρκώς. Σύμφωνα με στοιχεία από την Υπηρεσία Εθνικής Στατιστικής (ONS) της Βρετανίας, ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάσθηκε στη χώρα από την δεκαετία του 1990.
Έτσι, σήμερα μία στις πέντε 45χρονες Βρετανίδες δεν έχουν παιδιά, αλλά το ποσοστό αυξάνεται στο 43% μεταξύ όσων εξ αυτών κατέχουν πανεπιστημιακούς τίτλους – ένα εύρημα που φαίνεται να τεκμηριώνει τα συμπεράσματα του δρος Καναζάβα, γράφει η εφημερίδα «Daily Mail».
Πολλές είναι οι διάσημες γυναίκες που ανοικτά έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να κάνουν παιδιά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών του Κέιμπριτζ Μέρι Μπερντ, οι ηθοποιοί Έλεν Μίρεν, Κάμερον Ντίαζ και Εύα Μέντες, και οι παρουσιάστριες Όπρα Γουίνφρεϊ και Κέιτ Χαμπλ.
Η Ντίαζ έχει δηλώσει ότι «έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά», ενώ η Μέντες έχει πει «δεν θέλω παιδιά, γιατί μου αρέσει να κοιμάμαι και ούτως ή άλλως ανησυχώ για τα πάντα». Η δε Χαμπλ έχει πει ότι «απλώς δεν διαθέτω το μητρικό γονίδιο», προσθέτοντας ότι αποφάσισε στα 14 της χρόνια πως δεν θα κάνει ποτέ παιδιά.

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Σύμφωνα με έρευνες, η ικανοποίηση που νιώθει κάθε άνθρωπος από τη ζωή του δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκειά της, αλλά ακολουθεί μια πορεία που μοιάζει με το γράμμα Μ. Αρχικά ανεβαίνει και είναι υψηλή στις ηλικίες 20-29 ετών, φτάνει στο χαμηλότερο σημείο της στη μέση ηλικία και αρχίζει να αυξάνεται πάλι κατά την συνταξιοδότηση. Προς το τέλος της ζωής όμως πέφτει κατακόρυφα.
Το σχήμα αυτό έχει καταγραφεί σε μελέτες σε περισσότερες από 50 χώρες και σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές ομάδες. Έχει επίσης παρατηρηθεί σε πιθήκους: περυσινή μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι χιμπατζήδες και ουραγκοτάγκοι περνούν κρίση της μέσης ηλικίας, σαν τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών, στα 23 μας χρόνια είμαστε υπεραισιόδοξοι και ευτυχισμένοι διότι πιστεύουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πραγματοποιήσουμε όσα θέλουμε.  Ακολουθούν μερικές δεκαετίες ανεκπλήρωτων προσδοκιών και απογοητεύσεων, που κορυφώνουν το αίσθημα της δυστυχίας εκεί γύρω στα 55 χρόνια – την τελευταία χρόνια που οι περισσότεροι νιώθουν να «λυγίζουν» από το βάρος των απραγματοποίητων ονείρων της νιότης τους. Από κει και πέρα αρχίζει η σταδιακά αποδοχή και η εκτίμηση όσων ήδη υπάρχουν στην ζωή – και η ευτυχία σταδιακά αυξάνει, για να φτάσει εκ νέου στο μέγιστο σημείο της στα 69 χρόνια.
Τα παραπάνω στοιχεία καταγράφονται σε μια μελέτη που πραγματοποίησε ο ο δρ Χέινς Σουάντ, ερευνητής στο Κέντρο Υγείας & Ευεξίας του Πανεπιστημίου Princeton και στο Κέντρο Οικονομικών Επιδόσεων της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE) για να δει πως συγκρίνονται οι προσδοκίες με την πραγματικότητα σε διάφορα στάδια της ζωής. Έτσι, ανέλυσε στοιχεία για την ευτυχία 23.161 Γερμανών, ηλικίας 17-85 ετών.
Όπως διαπίστωσε, στις ηλικίες 23 και 69 ετών το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή ήταν το υψηλότερο, στα 55 το χαμηλότερο, ενώ από τα 75 χρόνια και μετά ξαναμειωνόταν σημαντικά.
Προσδοκίες και πραγματικότητα
Ο δρ Σουάντ ανακάλυψε ακόμα ότι οι 20άρηδες είχαν την τάση να πιστεύουν πως στο μέλλον θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι στ’ αλήθεια έγιναν, με τη διαφορά να φτάνει το σχεδόν 10%. Αντίστοιχα, οι 68χρονοι είχαν την τάση να πιστεύουν πως θα είναι στο μέλλον λιγότερο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι πραγματικά ήταν, με τη διαφορά να είναι σχεδόν η μισή (4,5%).
Η ανάλυση έδειξε ακόμα ότι μετά την ηλικία των 30 ετών οι προσδοκίες για προσωπική ευτυχία μειώνονται σταθερά έως ότου εξισωθούν με την πραγματικότητα εκεί γύρω στα 55 χρόνια. Στη συνέχεια, εξακολουθούν να μειώνονται οι προσδοκίες, αλλά αρχίζει να αυξάνεται η ευτυχία που νιώθουμε για τις πραγματικές συνθήκες της ζωής μας – και αυτό υποδηλώνει ότι επιτέλους αρχίζουμε να εκτιμάμε ό,τι έχουμε στη ζωή μας.
Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; «Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι οι αυξομειώσεις στην ικανοποίηση από τη ζωή άγονται από τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες, τις οποίες νιώθουμε στο πετσί μας στη μέση ηλικία, αλλά στην πορεία της ζωής αφήνουμε πίσω μας», εξήγησε ο δρ Σουάντ.
Μία άλλη εξήγηση, είναι πιο ιατρική: η νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι «οι συναισθηματικές αντιδράσεις στις χαμένες ευκαιρίες της ζωής ελαττώνονται με την ηλικία και έτσι οι ηλικιωμένοι αισθάνονται λιγότερη θλίψη για ό,τι δεν κατόρθωσαν να πετύχουν», πρόσθεσε.
Σε κάθε περίπτωση, «η αισιοδοξία της νιότης είναι σαφέστατα κάτι θετικό και όχι κάτι που πρέπει να αλλάξουμε, αλλά οι νέοι θα πρέπει να ξέρουν ότι τα πράγματα πιθανότατα δεν θα μοιάζουν τόσο καλά στην μέση ηλικία», επισήμανε.
Η έρευνα του δρος Σουάντ έδειξε ακόμα ότι οι πιο μορφωμένοι νεαροί ενήλικες έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπερεκτιμούν την μελλοντική ικανοποίησή τους – ίσως επειδή έχουν μεγαλύτερες οικονομικές προοπτικές απ’ όσες τελικά αποκτούν.
Αν και η έρευνα βασίζεται σε στοιχεία από γερμανούς πολίτες, ο δρ Σουάντ πιστεύει ότι τα ευρήματα ισχύουν για όλα τα έθνη, παρά τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές τους – μία εκτίμηση που ενισχύεται από το γεγονός ότι ταευρήματα της μελέτης του ήταν παρόμοια στους εθελοντές τόσο της ανατολικής όσο και της δυτικής Γερμανίας, ανεξάρτητα από τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ τους.

Η ευτυχία ακολουθεί το γράμμα Μ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σύμφωνα με έρευνες, η ικανοποίηση που νιώθει κάθε άνθρωπος από τη ζωή του δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκειά της, αλλά ακολουθεί μια πορεία που μοιάζει με το γράμμα Μ. Αρχικά ανεβαίνει και είναι υψηλή στις ηλικίες 20-29 ετών, φτάνει στο χαμηλότερο σημείο της στη μέση ηλικία και αρχίζει να αυξάνεται πάλι κατά την συνταξιοδότηση. Προς το τέλος της ζωής όμως πέφτει κατακόρυφα.
Το σχήμα αυτό έχει καταγραφεί σε μελέτες σε περισσότερες από 50 χώρες και σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές ομάδες. Έχει επίσης παρατηρηθεί σε πιθήκους: περυσινή μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι χιμπατζήδες και ουραγκοτάγκοι περνούν κρίση της μέσης ηλικίας, σαν τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών, στα 23 μας χρόνια είμαστε υπεραισιόδοξοι και ευτυχισμένοι διότι πιστεύουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πραγματοποιήσουμε όσα θέλουμε.  Ακολουθούν μερικές δεκαετίες ανεκπλήρωτων προσδοκιών και απογοητεύσεων, που κορυφώνουν το αίσθημα της δυστυχίας εκεί γύρω στα 55 χρόνια – την τελευταία χρόνια που οι περισσότεροι νιώθουν να «λυγίζουν» από το βάρος των απραγματοποίητων ονείρων της νιότης τους. Από κει και πέρα αρχίζει η σταδιακά αποδοχή και η εκτίμηση όσων ήδη υπάρχουν στην ζωή – και η ευτυχία σταδιακά αυξάνει, για να φτάσει εκ νέου στο μέγιστο σημείο της στα 69 χρόνια.
Τα παραπάνω στοιχεία καταγράφονται σε μια μελέτη που πραγματοποίησε ο ο δρ Χέινς Σουάντ, ερευνητής στο Κέντρο Υγείας & Ευεξίας του Πανεπιστημίου Princeton και στο Κέντρο Οικονομικών Επιδόσεων της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE) για να δει πως συγκρίνονται οι προσδοκίες με την πραγματικότητα σε διάφορα στάδια της ζωής. Έτσι, ανέλυσε στοιχεία για την ευτυχία 23.161 Γερμανών, ηλικίας 17-85 ετών.
Όπως διαπίστωσε, στις ηλικίες 23 και 69 ετών το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή ήταν το υψηλότερο, στα 55 το χαμηλότερο, ενώ από τα 75 χρόνια και μετά ξαναμειωνόταν σημαντικά.
Προσδοκίες και πραγματικότητα
Ο δρ Σουάντ ανακάλυψε ακόμα ότι οι 20άρηδες είχαν την τάση να πιστεύουν πως στο μέλλον θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι στ’ αλήθεια έγιναν, με τη διαφορά να φτάνει το σχεδόν 10%. Αντίστοιχα, οι 68χρονοι είχαν την τάση να πιστεύουν πως θα είναι στο μέλλον λιγότερο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι πραγματικά ήταν, με τη διαφορά να είναι σχεδόν η μισή (4,5%).
Η ανάλυση έδειξε ακόμα ότι μετά την ηλικία των 30 ετών οι προσδοκίες για προσωπική ευτυχία μειώνονται σταθερά έως ότου εξισωθούν με την πραγματικότητα εκεί γύρω στα 55 χρόνια. Στη συνέχεια, εξακολουθούν να μειώνονται οι προσδοκίες, αλλά αρχίζει να αυξάνεται η ευτυχία που νιώθουμε για τις πραγματικές συνθήκες της ζωής μας – και αυτό υποδηλώνει ότι επιτέλους αρχίζουμε να εκτιμάμε ό,τι έχουμε στη ζωή μας.
Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; «Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι οι αυξομειώσεις στην ικανοποίηση από τη ζωή άγονται από τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες, τις οποίες νιώθουμε στο πετσί μας στη μέση ηλικία, αλλά στην πορεία της ζωής αφήνουμε πίσω μας», εξήγησε ο δρ Σουάντ.
Μία άλλη εξήγηση, είναι πιο ιατρική: η νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι «οι συναισθηματικές αντιδράσεις στις χαμένες ευκαιρίες της ζωής ελαττώνονται με την ηλικία και έτσι οι ηλικιωμένοι αισθάνονται λιγότερη θλίψη για ό,τι δεν κατόρθωσαν να πετύχουν», πρόσθεσε.
Σε κάθε περίπτωση, «η αισιοδοξία της νιότης είναι σαφέστατα κάτι θετικό και όχι κάτι που πρέπει να αλλάξουμε, αλλά οι νέοι θα πρέπει να ξέρουν ότι τα πράγματα πιθανότατα δεν θα μοιάζουν τόσο καλά στην μέση ηλικία», επισήμανε.
Η έρευνα του δρος Σουάντ έδειξε ακόμα ότι οι πιο μορφωμένοι νεαροί ενήλικες έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπερεκτιμούν την μελλοντική ικανοποίησή τους – ίσως επειδή έχουν μεγαλύτερες οικονομικές προοπτικές απ’ όσες τελικά αποκτούν.
Αν και η έρευνα βασίζεται σε στοιχεία από γερμανούς πολίτες, ο δρ Σουάντ πιστεύει ότι τα ευρήματα ισχύουν για όλα τα έθνη, παρά τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές τους – μία εκτίμηση που ενισχύεται από το γεγονός ότι ταευρήματα της μελέτης του ήταν παρόμοια στους εθελοντές τόσο της ανατολικής όσο και της δυτικής Γερμανίας, ανεξάρτητα από τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ τους.

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019

Δρ. Γεράσιμος Αρσένης
Μαιευτήρας - Ενδοσκοπικός Χειρουργός - Γυναικολόγος
Συνεργάτης & Επιμελητής του Μαιευτηρίου Μητέρα.
Η μαστίτιδα είναι μια μικροβιακή λοίμωξη της μητέρας, που οφείλεται συνήθως στο χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο. Δε χρειάζεται...
να θηλάζετε για να την πάθετε -σπανίως την παθαίνουν ακόμη και άνδρες- αλλά ο θηλασμός αυξάνει την πιθανότητα να την εμφανίσετε.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μαστίτιδας;
Εάν πονάτε στα κόκαλα σαν να έχετε κρυώσει, έχετε πονοκέφαλο και βάρος κατά τις κινήσεις, στη συνέχεια δείτε μια περιοχή στο στήθος που είναι κοκκινωπή και ανεβάσετε πυρετό, τότε έχετε μαστίτιδα. Μπορεί επίσης να νιώσετε πόνο στο σημείο της φλεγμονής, δηλαδή εκεί που το στήθος είναι κόκκινο. Ο πόνος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Οι περισσότερες μητέρες περιγράφουν μια αίσθηση βάρους τοπικά. Εάν πονάτε πάρα πολύ, μάλλον είχατε αρχικά φραγμένους πόρους.
Όταν έχετε μαστίτιδα, αισθάνεστε άρρωστη, σε αντίθεση με τους φραγμένους πόρους που, όταν εμφανίζονται, εσείς νιώθετε καλά. Η μαστίτιδα συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ενώ οι φραγμένοι πόροι από πυρετό ως 38,4°C, χωρίς αίσθημα κακουχίας.
Γιατί έπαθα μαστίτιδα;
Η μαστίτιδα της γυναίκας που θηλάζει εμφανίζεται πιο συχνά τους πρώτους 4 μήνες μετά τη γέννα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και αργότερα. Είναι πιο συχνή όταν το μωρό αραιώνει τους θηλασμούς, ειδικά τους νυχτερινούς, κάτι που γίνεται συνήθως αφού συμπληρώσει τις πρώτες 40 – 60 μέρες ζωής. Η μαστίτιδα αρχίζει επίσης όταν προσπαθήσετε να βάλετε πρόγραμμα στο θηλασμό, δώσετε συμπλήρωμα ή πιπίλα, έχετε πολύ γάλα ή πληγωμένες θηλές. Εμφανίζεται συνήθως μετά από κούραση, στρες και σε μητέρες που έχουν πληγωμένες θηλές ή φραγμένους πόρους.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε τη μαστίτιδα, έτσι ώστε να μη σας ξανασυμβεί.
Πώς να αντιμετωπίσω τη μαστίτιδα;
Ο καλύτερος τρόπος να επιταχύνετε την ανάρρωσή σας είναι κάνοντας τα εξής:
• Μείνετε ξαπλωμένη με το μωρό δίπλα σας
• H μαστίτιδα δεν κάνει το γάλα σας επικίνδυνο για το μωρό, παρόλο που ίσως αλλάζει λίγο τη γεύση του και γίνεται υφάλμυρο. Τα μωρά δεν έχουν πρόβλημα μ’ αυτή την αλλαγή. Συνεχίστε να θηλάζετε αποκλειστικά και συχνά. Βάζετε το μωρό να θηλάσει ειδικά από το πονεμένο στήθος και, αν είναι δυνατόν, με το πιγουνάκι του στραμμένο προς το πονεμένο σημείο. Για να γίνει αυτό, εάν η φλεγμονή είναι στην άνω πλευρά του στήθους, τοποθετήστε το μωρό ανάσκελα σε μια επιφάνεια όπως η αλλαξιέρα ή το τραπέζι της κουζίνας, με το κεφάλι του προς εσάς και σκύψτε από πάνω του για να θηλάσετε
• Τρώτε καλά και πίνετε πολλά υγρά, δηλαδή το λιγότερο τέσσερα λίτρα το εικοσιτετράωρο. Σε δύο το πολύ μέρες θα έχετε συνέλθει
• Οι υγρές ζεστές κομπρέσες, αν εφαρμοστούν τοπικά, είναι πολύ ανακουφιστικές για κάποιες μητέρες
• Εάν έχετε πυρετό πάνω από 38,5°C για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας. Θα σας συστήσει αντιβίωση που πρέπει να πάρετε για 10 μέρες και όχι μόνο μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματά σας. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξαναπάθετε σύντομα μαστίτιδα ή η μαστίτιδά σας να εξελιχθεί σε απόστημα
• Αρχίστε να παίρνετε λεκιθίνη από μη μεταλλαγμένη σόγια, ένα συμπλήρωμα διατροφής ακίνδυνο για το μωρό, ένα κουταλάκι πρωί βράδυ για ένα μήνα. Έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει την υποτροπή της μαστίτιδας. Για όσες φορές πάθατε μαστίτιδα σ’ αυτό το μωρό, τόσους μήνες μετά την τελευταία μαστίτιδα να παίρνετε λεκιθίνη
• Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα
• Μην κοιμάστε μπρούμυτα
• Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την, αν κάνετε αυτό το διάστημα
• Όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε μαστίτιδα, για να μην ξανασυμβεί, αν είναι δυνατόν
• Εάν σταματήσετε το θηλασμό, μπορεί να πάθετε ξανά μαστίτιδα ή απόστημα στο στήθος.

Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η μαστίτιδα;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δρ. Γεράσιμος Αρσένης
Μαιευτήρας - Ενδοσκοπικός Χειρουργός - Γυναικολόγος
Συνεργάτης & Επιμελητής του Μαιευτηρίου Μητέρα.
Η μαστίτιδα είναι μια μικροβιακή λοίμωξη της μητέρας, που οφείλεται συνήθως στο χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο. Δε χρειάζεται...
να θηλάζετε για να την πάθετε -σπανίως την παθαίνουν ακόμη και άνδρες- αλλά ο θηλασμός αυξάνει την πιθανότητα να την εμφανίσετε.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μαστίτιδας;
Εάν πονάτε στα κόκαλα σαν να έχετε κρυώσει, έχετε πονοκέφαλο και βάρος κατά τις κινήσεις, στη συνέχεια δείτε μια περιοχή στο στήθος που είναι κοκκινωπή και ανεβάσετε πυρετό, τότε έχετε μαστίτιδα. Μπορεί επίσης να νιώσετε πόνο στο σημείο της φλεγμονής, δηλαδή εκεί που το στήθος είναι κόκκινο. Ο πόνος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Οι περισσότερες μητέρες περιγράφουν μια αίσθηση βάρους τοπικά. Εάν πονάτε πάρα πολύ, μάλλον είχατε αρχικά φραγμένους πόρους.
Όταν έχετε μαστίτιδα, αισθάνεστε άρρωστη, σε αντίθεση με τους φραγμένους πόρους που, όταν εμφανίζονται, εσείς νιώθετε καλά. Η μαστίτιδα συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ενώ οι φραγμένοι πόροι από πυρετό ως 38,4°C, χωρίς αίσθημα κακουχίας.
Γιατί έπαθα μαστίτιδα;
Η μαστίτιδα της γυναίκας που θηλάζει εμφανίζεται πιο συχνά τους πρώτους 4 μήνες μετά τη γέννα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και αργότερα. Είναι πιο συχνή όταν το μωρό αραιώνει τους θηλασμούς, ειδικά τους νυχτερινούς, κάτι που γίνεται συνήθως αφού συμπληρώσει τις πρώτες 40 – 60 μέρες ζωής. Η μαστίτιδα αρχίζει επίσης όταν προσπαθήσετε να βάλετε πρόγραμμα στο θηλασμό, δώσετε συμπλήρωμα ή πιπίλα, έχετε πολύ γάλα ή πληγωμένες θηλές. Εμφανίζεται συνήθως μετά από κούραση, στρες και σε μητέρες που έχουν πληγωμένες θηλές ή φραγμένους πόρους.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε τη μαστίτιδα, έτσι ώστε να μη σας ξανασυμβεί.
Πώς να αντιμετωπίσω τη μαστίτιδα;
Ο καλύτερος τρόπος να επιταχύνετε την ανάρρωσή σας είναι κάνοντας τα εξής:
• Μείνετε ξαπλωμένη με το μωρό δίπλα σας
• H μαστίτιδα δεν κάνει το γάλα σας επικίνδυνο για το μωρό, παρόλο που ίσως αλλάζει λίγο τη γεύση του και γίνεται υφάλμυρο. Τα μωρά δεν έχουν πρόβλημα μ’ αυτή την αλλαγή. Συνεχίστε να θηλάζετε αποκλειστικά και συχνά. Βάζετε το μωρό να θηλάσει ειδικά από το πονεμένο στήθος και, αν είναι δυνατόν, με το πιγουνάκι του στραμμένο προς το πονεμένο σημείο. Για να γίνει αυτό, εάν η φλεγμονή είναι στην άνω πλευρά του στήθους, τοποθετήστε το μωρό ανάσκελα σε μια επιφάνεια όπως η αλλαξιέρα ή το τραπέζι της κουζίνας, με το κεφάλι του προς εσάς και σκύψτε από πάνω του για να θηλάσετε
• Τρώτε καλά και πίνετε πολλά υγρά, δηλαδή το λιγότερο τέσσερα λίτρα το εικοσιτετράωρο. Σε δύο το πολύ μέρες θα έχετε συνέλθει
• Οι υγρές ζεστές κομπρέσες, αν εφαρμοστούν τοπικά, είναι πολύ ανακουφιστικές για κάποιες μητέρες
• Εάν έχετε πυρετό πάνω από 38,5°C για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας. Θα σας συστήσει αντιβίωση που πρέπει να πάρετε για 10 μέρες και όχι μόνο μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματά σας. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξαναπάθετε σύντομα μαστίτιδα ή η μαστίτιδά σας να εξελιχθεί σε απόστημα
• Αρχίστε να παίρνετε λεκιθίνη από μη μεταλλαγμένη σόγια, ένα συμπλήρωμα διατροφής ακίνδυνο για το μωρό, ένα κουταλάκι πρωί βράδυ για ένα μήνα. Έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει την υποτροπή της μαστίτιδας. Για όσες φορές πάθατε μαστίτιδα σ’ αυτό το μωρό, τόσους μήνες μετά την τελευταία μαστίτιδα να παίρνετε λεκιθίνη
• Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα
• Μην κοιμάστε μπρούμυτα
• Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την, αν κάνετε αυτό το διάστημα
• Όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε μαστίτιδα, για να μην ξανασυμβεί, αν είναι δυνατόν
• Εάν σταματήσετε το θηλασμό, μπορεί να πάθετε ξανά μαστίτιδα ή απόστημα στο στήθος.

Όταν γνωρίζουμε κάποιον για πρώτη φορά, συστηνόμαστε και μηχανικά τείνουμε το χέρι μας προς εκείνον. Ειδικά, όταν πρόκειται για τον υποψήφιο εργοδότη μας ή ένα άτομο που μας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Τώρα, έρευνα του Ινστιτούτου Μπέκμαν των ΗΠΑ απέδειξε την πολύτιμη αξία της χειραψίας, καθώς μια εγκάρδια και φιλική χειραψία είναι απαραίτητη για τη σύσφιξη των σχέσεων.
Το γιατί βρίσκεται στα νεύρα του εγκεφάλου μας.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ειδικοί ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να παρακολουθήσει ορισμένα βίντεο. Σε αυτά παρουσιάζονταν άτομα υποψήφια για κάποια επαγγελματική θέση να έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με τα στελέχη της εταιρείας χωρίς ωστόσο να εκφέρουν λόγο.
Στη συνέχεια, η ομάδα –υποβαλλόταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (fMRI) καθ’ όλη τη διάρκεια- έπρεπε να κρίνει ποιοι από τους υποψήφιους έγιναν περισσότερο συμπαθείς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως κάθε φορά που οι εθελοντές έβλεπαν έναν υποψήφιο να σφίγγει με θέρμη το χέρι του στελέχους της εταιρείας, οι ειδικοί παρατηρούσαν αυξημένη ευαισθησία στην αμυγδαλή και την άνω κροταφική αύλακα των συμμετεχόντων, τις δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη θετική αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της προσέγγισης. Παράλληλα, η χειραψία συνδέθηκε και με μεγάλη δραστηριότητα στον επικλινή πυρήνα, την περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την ανταμοιβή.
Γι΄ αυτό λοιπόν όποτε θέλετε να κάνετε καλή εντύπωση, μην ξεχνάτε πως έχετε ένα πολύτιμο όπλο στην κατοχή σας, τη χειραψία!

Πιο συμπαθείς όσοι τείνουν το χέρι τους στους άλλους

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όταν γνωρίζουμε κάποιον για πρώτη φορά, συστηνόμαστε και μηχανικά τείνουμε το χέρι μας προς εκείνον. Ειδικά, όταν πρόκειται για τον υποψήφιο εργοδότη μας ή ένα άτομο που μας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Τώρα, έρευνα του Ινστιτούτου Μπέκμαν των ΗΠΑ απέδειξε την πολύτιμη αξία της χειραψίας, καθώς μια εγκάρδια και φιλική χειραψία είναι απαραίτητη για τη σύσφιξη των σχέσεων.
Το γιατί βρίσκεται στα νεύρα του εγκεφάλου μας.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ειδικοί ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να παρακολουθήσει ορισμένα βίντεο. Σε αυτά παρουσιάζονταν άτομα υποψήφια για κάποια επαγγελματική θέση να έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με τα στελέχη της εταιρείας χωρίς ωστόσο να εκφέρουν λόγο.
Στη συνέχεια, η ομάδα –υποβαλλόταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (fMRI) καθ’ όλη τη διάρκεια- έπρεπε να κρίνει ποιοι από τους υποψήφιους έγιναν περισσότερο συμπαθείς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως κάθε φορά που οι εθελοντές έβλεπαν έναν υποψήφιο να σφίγγει με θέρμη το χέρι του στελέχους της εταιρείας, οι ειδικοί παρατηρούσαν αυξημένη ευαισθησία στην αμυγδαλή και την άνω κροταφική αύλακα των συμμετεχόντων, τις δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη θετική αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της προσέγγισης. Παράλληλα, η χειραψία συνδέθηκε και με μεγάλη δραστηριότητα στον επικλινή πυρήνα, την περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την ανταμοιβή.
Γι΄ αυτό λοιπόν όποτε θέλετε να κάνετε καλή εντύπωση, μην ξεχνάτε πως έχετε ένα πολύτιμο όπλο στην κατοχή σας, τη χειραψία!

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Αμερικανική μελέτη από το Πανεπιστήμιο Southern Methodist, στο Ντάλας που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Health Psychology» συμπεραίνει ότι ο ευτυχισμένος γάμος έχει μια παρενέργεια: όσο πιο ευτυχισμένο είναι ένα ζευγάρι στο γάμο του, τόσο μεγαλύτερη τάση έχει να καταλήξει με παραπανίσια κιλά. Αυτό ισχύει τόσο για τον άνδρα όσο και για τη γυναίκα.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 169 νιόπαντρα ζευγάρια για μια τετραετία. Μέσα στο διάστημα αυτό τους ζητούσαν με τη βοήθεια αριθμητικής κλίμακας να αξιολογήσουν την ικανοποίηση που εισέπρατταν από τον γάμο τους ενώ ταυτόχρονα κατέγραφαν το βάρος και το ύψος τους.
Διαπίστωσαν ότι για κάθε μονάδα που αυξανόταν η ικανοποίησή τους, ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) των ανδρών και των γυναικών αυξανόταν κατά 10% της μονάδας ανά εξάμηνο – γεγονός που αντιστοιχεί σε περίπου μισό κιλό στην περίπτωση μιας γυναίκας με ύψος 1,62μ. και βάρος 54 κιλά.
Κιλά ανάλογα με την γαμήλια ευτυχία
Να σημειωθεί ότι οι ερευνητές μελέτησαν νιόπαντρα ζευγάρια για να αποκλείσουν άλλου παράγοντες που εμφανίζονται στο γάμο και καταλήγουν σε παραπανίσια κιλά, όπως για παράδειγμα η εγκυμοσύνη.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σύζυγοι που δήλωναν πιο ευτυχισμένοι, ενδεχομένως να μην ανησυχούσαν τόσο πολύ για τη σιλουέτα τους καθώς δεν έμπαιναν στη διαδικασία να φλερτάρουν με άλλα άτομα με αποτέλεσμα να μην αισθάνονται ότι έπρεπε να διατηρούν μια εικόνα αρεστή προς τους άλλους. Με άλλα λόγια, τα ευτυχισμένα ζευγάρια παραμελούν τον εαυτό τους με τη λογική ότι έχουν δέσει τον “γάιδαρο” τους.
«Κατά μέσο όρο οι σύζυγοι που δήλωναν ευχαριστημένοι από τον γάμο τους, είχαν μικρότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το έτερο τους ήμισυ με αποτέλεσμα να παίρνουν βάρος» εξηγεί ο δρ Αντρέα Μέλτσερ. «Αντίθετα, τα ζευγάρια που ήταν λιγότερο ευχαριστημένα από τι σχέση τους έτειναν να παίρνουν λιγότερο βάρος με την πάροδο του χρόνου».
Οι σύζυγοι που έμεναν μαζί έτειναν να παχαίνουν, ενώ όσοι έπαιρναν διαζύγιο έχαναν βάρος.«Βάσει τον ευρημάτων αυτών, φαίνεται ότι ο κόσμος συνήθως αντιλαμβάνεται το σωματικό του βάρος περισσότερο ως “εμφάνιση” και λιγότερο ως “υγεία”» καταλήγει ο ειδικός.
Υπάρχει και ένας άλλος λόγος που ο ευτυχισμένος γάμος παχαίνει τα νιόπαντρα ζευγάρια: το σαμποτάζ. Δυστυχώς, όταν ο ένας από τους δύο συντρόφους επιθυμεί πολύ τον άλλον προσπαθεί να τον κάνει όσο λιγότερο επιθυμητό μπορεί στα μάτια των τρίτων. Έτσι όχι μόνο δεν επικρίνει όταν τον βλέπει να τρώει πολύ αλλά τον ενθαρρύνει κιόλας με πολύ λεπτούς και “αθώους” τρόπους. Η τακτική αυτή αποτελεί κυρίως μια υποσυνείδητη συμπεριφορά.
Η συσχέτιση της ευτυχίας στο γάμο με το τα παραπανίσια κιλά δείχνει ότι το σωματικό βάρος καθορίζεται και από ψυχολογικούς παράγοντες. Η μελέτη αυτή, αλλά και άλλες που αναφέρονται στο ίδιο θέμα, δείχνουν ότι δεν υπάρχει ένας αυστηρός μηχανισμός στο ανθρώπινο σώμα που θέτει τα κιλά σε ένα συγκεκριμένο βάρος, όπως πιστευόταν κάποτε.
Πηγή:  http://healthyliving.gr

Ο ευτυχισμένος γάμος οδηγεί σε παραπανίσια κιλά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αμερικανική μελέτη από το Πανεπιστήμιο Southern Methodist, στο Ντάλας που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Health Psychology» συμπεραίνει ότι ο ευτυχισμένος γάμος έχει μια παρενέργεια: όσο πιο ευτυχισμένο είναι ένα ζευγάρι στο γάμο του, τόσο μεγαλύτερη τάση έχει να καταλήξει με παραπανίσια κιλά. Αυτό ισχύει τόσο για τον άνδρα όσο και για τη γυναίκα.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 169 νιόπαντρα ζευγάρια για μια τετραετία. Μέσα στο διάστημα αυτό τους ζητούσαν με τη βοήθεια αριθμητικής κλίμακας να αξιολογήσουν την ικανοποίηση που εισέπρατταν από τον γάμο τους ενώ ταυτόχρονα κατέγραφαν το βάρος και το ύψος τους.
Διαπίστωσαν ότι για κάθε μονάδα που αυξανόταν η ικανοποίησή τους, ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) των ανδρών και των γυναικών αυξανόταν κατά 10% της μονάδας ανά εξάμηνο – γεγονός που αντιστοιχεί σε περίπου μισό κιλό στην περίπτωση μιας γυναίκας με ύψος 1,62μ. και βάρος 54 κιλά.
Κιλά ανάλογα με την γαμήλια ευτυχία
Να σημειωθεί ότι οι ερευνητές μελέτησαν νιόπαντρα ζευγάρια για να αποκλείσουν άλλου παράγοντες που εμφανίζονται στο γάμο και καταλήγουν σε παραπανίσια κιλά, όπως για παράδειγμα η εγκυμοσύνη.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σύζυγοι που δήλωναν πιο ευτυχισμένοι, ενδεχομένως να μην ανησυχούσαν τόσο πολύ για τη σιλουέτα τους καθώς δεν έμπαιναν στη διαδικασία να φλερτάρουν με άλλα άτομα με αποτέλεσμα να μην αισθάνονται ότι έπρεπε να διατηρούν μια εικόνα αρεστή προς τους άλλους. Με άλλα λόγια, τα ευτυχισμένα ζευγάρια παραμελούν τον εαυτό τους με τη λογική ότι έχουν δέσει τον “γάιδαρο” τους.
«Κατά μέσο όρο οι σύζυγοι που δήλωναν ευχαριστημένοι από τον γάμο τους, είχαν μικρότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το έτερο τους ήμισυ με αποτέλεσμα να παίρνουν βάρος» εξηγεί ο δρ Αντρέα Μέλτσερ. «Αντίθετα, τα ζευγάρια που ήταν λιγότερο ευχαριστημένα από τι σχέση τους έτειναν να παίρνουν λιγότερο βάρος με την πάροδο του χρόνου».
Οι σύζυγοι που έμεναν μαζί έτειναν να παχαίνουν, ενώ όσοι έπαιρναν διαζύγιο έχαναν βάρος.«Βάσει τον ευρημάτων αυτών, φαίνεται ότι ο κόσμος συνήθως αντιλαμβάνεται το σωματικό του βάρος περισσότερο ως “εμφάνιση” και λιγότερο ως “υγεία”» καταλήγει ο ειδικός.
Υπάρχει και ένας άλλος λόγος που ο ευτυχισμένος γάμος παχαίνει τα νιόπαντρα ζευγάρια: το σαμποτάζ. Δυστυχώς, όταν ο ένας από τους δύο συντρόφους επιθυμεί πολύ τον άλλον προσπαθεί να τον κάνει όσο λιγότερο επιθυμητό μπορεί στα μάτια των τρίτων. Έτσι όχι μόνο δεν επικρίνει όταν τον βλέπει να τρώει πολύ αλλά τον ενθαρρύνει κιόλας με πολύ λεπτούς και “αθώους” τρόπους. Η τακτική αυτή αποτελεί κυρίως μια υποσυνείδητη συμπεριφορά.
Η συσχέτιση της ευτυχίας στο γάμο με το τα παραπανίσια κιλά δείχνει ότι το σωματικό βάρος καθορίζεται και από ψυχολογικούς παράγοντες. Η μελέτη αυτή, αλλά και άλλες που αναφέρονται στο ίδιο θέμα, δείχνουν ότι δεν υπάρχει ένας αυστηρός μηχανισμός στο ανθρώπινο σώμα που θέτει τα κιλά σε ένα συγκεκριμένο βάρος, όπως πιστευόταν κάποτε.
Πηγή:  http://healthyliving.gr

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

Πρόκειται για «καμπανάκι» κινδύνου που κανείς δεν πρέπει να αγνοήσει, αν θέλει να προφυλάξει την καρδιά και τη ζωή του.
Σαν κεραυνός εν αιθρία… Έτσι ξέρουμε οι περισσότεροι ότι «χτυπά» το έμφραγμα. Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι συχνά αυτό δεν ισχύει. Πολλοί που έπαθαν έμφραγμα αναφέρουν πως ακόμη και μέρες πριν, παρουσίασαν κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα! H καρδιά τους, δηλαδή, έστειλε προμηνύματα ώρες ή και μέρες πριν την εκδήλωση του εμφράγματος.
Πρόκειται για «καμπανάκι» κινδύνου που κανείς δεν πρέπει να αγνοήσει, αν θέλει να προφυλάξει την καρδιά και τη ζωή του. Yπολογίζεται ότι ένας στους επτά εμφραγματίες παρουσιάζει κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα ακόμη και επτά μέρες πριν από το έμφραγμα.
Διαβάστε λοιπόν ποια είναι τα σήματα κινδύνου της καρδιάς και τι πρέπει να κάνετε μόλις τα αντιληφθείτε.
A. Mέρες πριν το έμφραγμα: τα σήματα κινδύνου
Συνήθως οι ασθενείς περιγράφουν ενδεχόμενα πρόδρομα ενοχλήματα, όπως:
•Πλάκωμα ή σφίξιμο στο στήθος.
•Ένα «χταπόδι» που τους σφίγγει στο στήθος.
•Πόνο που «χτυπάει» στο στήθος, στην πλάτη και συνδυάζεται με μούδιασμα στο αριστερό χέρι.
•Πόνο και στις δύο ωμοπλάτες, καθώς και στα δύο χέρια.
•Πόνο στο λαιμό και μούδιασμα στο κάτω σαγόνι.
•Πόνο στο στομάχι (ψηλά, εκεί που τελειώνει το κόκαλο του στέρνου).
Πότε παρουσιάζονται
• Πάντα κατά τη διάρκεια κόπωσης, την ώρα, για παράδειγμα, που κάποιος περπατάει βιαστικά ή ανεβαίνει μια σκάλα.
•Mετά από σχετικά μεγάλη προσπάθεια, π.χ. μετά από βαριές δουλειές στο σπίτι διάρκειας 1-2 ωρών ή μετά από πολύ γρήγορο περπάτημα διάρκειας 10 λεπτών, η περίπτωση χαρακτηρίζεται ήπια.
•Kατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας μικρότερης έντασης, π.χ. όταν ανεβαίνει κάποιος δύο ορόφους με τα πόδια ή περπατάει γρήγορα για 4΄, η περίπτωση χαρακτηρίζεται μέτριου βαθμού.
•Mε την ελάχιστη προσπάθεια, π.χ. όταν κάποιος περπατάει για μόλις 40 μέτρα, ανεβαίνει στον πρώτο όροφο, βγαίνει στο κρύο περιβάλλον, μεταφέρει τα ψώνια του σουπερμάρκετ ή σκύβει για να στρώσει το κρεβάτι του, τότε η περίπτωση είναι βαριάς μορφής.
Πόσο διαρκούν
Tο κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι, μόλις αυτός που νιώθει τα συμπτώματα σταματήσει τη δραστηριότητά του, τα ενοχλήματα υποχωρούν μέσα σε περίπου 5΄.
Tι συμβαίνει στην καρδιά
Tο πιθανότερο είναι ότι κάποιο αγγείο έχει σημαντική στένωση και δεν μπορεί να τροφοδοτήσει επαρκώς με αίμα την καρδιά την ώρα της προσπάθειας.
Tι να κάνετε
Πρέπει να επισκεφτείτε το συντομότερο δυνατό έναν καρδιολόγο, ο οποίος θα σας συστήσει:
•Kαρδιογράφημα.
•Bιοχημικό έλεγχο ρουτίνας (χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, σάκχαρο κλπ.) και ειδικές εξετάσεις αίματος (τροπονίνη, CPK).
•Yπέρηχο καρδιάς (για να διαπιστωθεί τυχόν δυσλειτουργία στο μυοκάρδιο ή στην καρδιακή βαλβίδα).
•Tεστ κοπώσεως, εφόσον κρίνεται απαραίτητο.
Γιατί δεν πρέπει να τα αγνοήσετε
Aς υποθέσουμε ότι κάποιος αγνοεί ένα σφίξιμο στο στήθος που παρουσιάζεται την ώρα που τρέχει να προλάβει το τρένο στο σταθμό. Δύο ή τρεις μέρες μετά, καθώς μεταφέρει τα ψώνια από το σουπερμάρκετ, η ενόχληση στο στήθος παρουσιάζεται ξανά και υποχωρεί ύστερα από 5΄. Δυστυχώς, είναι πιθανό ότι την επόμενη φορά -που μπορεί να είναι ακόμη και την επόμενη μέρα- η καρδιά του δεν θα αρκεστεί σε ένα προειδοποιητικό μήνυμα, αλλά θα υποστεί έμφραγμα.
Mην αγνοείτε τη δύσπνοια
H δύσπνοια που παρουσιάζεται την ώρα της προσπάθειας (π.χ. όταν περπατάμε), συχνά θεωρείται ισοδύναμη του πόνου στο στήθος και πρέπει να ελέγχεται, σύμφωνα με τους καρδιολόγους. Πρέπει να τονιστεί, όμως, ότι η δύσπνοια αυτή διαφέρει από την αναπνευστική δυσφορία των καπνιστών κατά τη διάρκεια της κόπωσης. Aν και ο ειδικός είναι αυτός που θα κρίνει τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, σε γενικές γραμμές η αναπνευστική δυσφορία του καπνιστή αργεί να υποχωρήσει (π.χ. μετά από 10΄), ενώ η δύσπνοια που οφείλεται σε στεφανιαία νόσο υποχωρεί πιο γρήγορα (μέσα σε περίπου 5΄).
B. Ώρες πριν το έμφραγμα: το σήμα κινδύνου
Πρόκειται για τον εξαιρετικά δυνατό πόνο στο στήθος που οι ασθενείς τον περιγράφουν σαν «κάψιμο στο στήθος» ή «μαχαιριά στην καρδιά». O πόνος είναι τόσο δυνατός που «κόβει» την ανάσα και πανικοβάλλει τον πάσχοντα. Παράλληλα, ο ασθενής νιώθει ότι τον λούζει κρύος ιδρώτας.
Πότε παρουσιάζεται
H ενόχληση αυτή μπορεί να παρουσιαστεί εν ώρα ηρεμίας, μετά από ένα πλούσιο γεύμα, μια μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση, μια κατάσταση πολύ έντονου στρες ή ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να παρουσιαστεί και κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας (π.χ. περπάτημα).
Πόσο διαρκεί
Aκόμη και αν ο οξύς πόνος υποχωρήσει γρήγορα, η εφίδρωση και η ταχύπνοια μπορεί να διαρκέσουν ακόμη και για τα επόμενα 10΄. Eπίσης, ο ασθενής νιώθει για αρκετή ώρα ότι «χάνεται».
Tι συμβαίνει στην καρδιά
Tο πιθανότερο είναι ότι σε κάποιο αγγείο έχει δημιουργηθεί μια σχετικά μαλακή, αθηρωματική πλάκα που είναι έτοιμη να σπάσει, φράζοντας το αγγείο. Eνδεχομένως ένα μέρος της να έχει ήδη αποκολληθεί και να φράζει μερικώς το αγγείο, με κίνδυνο να προκληθεί έμφραγμα.
Tι να κάνετε
Πρέπει να πάτε άμεσα στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ακόμη και αν ο πόνος έχει υποχωρήσει. Kαλό είναι να μασήσετε άμεσα μία ασπιρίνη, εκτός εάν είχατε κρίση έλκους ή γαστρορραγίας το τελευταίο δίμηνο.
Γιατί δεν πρέπει να τα αγνοήσετε
H καρδιά σας κινδυνεύει άμεσα για τις επόμενες 2-3 ώρες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, κάπως έτσι φθάνουν πολλοί εμφραγματίες στο νοσοκομείο, οι οποίοι κατά τη λήψη του ιστορικού τους λένε χαρακτηριστικά: «Πόνεσα πάρα πολύ για μια στιγμή, αλλά μετά συνήλθα. Mετά από τρεις ώρες, όμως, με ξανάπιασε ο πόνος και ήρθα στο νοσοκομείο».
Απαντάμε στις απορίες σας
Πόσο συχνά «προειδοποιεί» η καρδιά;
Δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Eίναι πιθανό ένας ασθενής να παρουσιάσει προειδοποιητικά συμπτώματα ακόμη και δεκαπέντε μέρες πριν το έμφραγμα, ενώ κάποιος άλλος να μην παρουσιάσει κανένα. Eκτιμάται ότι το 20% των ασθενών που παρουσιάζουν έμφραγμα είχαν κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα τις προηγούμενες μέρες.
Tα προειδοποιητικά συμπτώματα που αναφέρθηκαν αφορούν εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες;
Nαι, αν και οι γυναίκες πρέπει να είναι πιο προσεκτικές, κυρίως όταν μπαίνουν στην εμμηνόπαυση. O λόγος είναι ότι τα ενοχλήματα των γυναικών συνήθως είναι άτυπα. Ένας άνδρας π.χ. θα παραπονεθεί για ένα σφίξιμο στο στήθος σαν χταπόδι (που ανήκει στα τυπικά συμπτώματα της στηθάγχης), ενώ μια γυναίκα συνήθως δείχνει με το δείκτη της ένα σημείο στο στήθος της και λέει στο γιατρό: «Πονάω εδώ». Aυτό το δεδομένο, σε συνδυασμό με το ότι οι γυναίκες συχνά παραπονιούνται για πόνο στο στήθος που οφείλεται στο άγχος, έχει σαν αποτέλεσμα τόσο η γυναίκα όσο και ο γιατρός συχνά να υποτιμούν τυχόν ενοχλήματα στο στήθος.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο να παρουσιάσουν έμφραγμα;
Oι καπνιστές, όσοι έχουν περιττά κιλά συσσωρευμένα στην κοιλιά, όσοι έχουν αυξημένη χοληστερίνη, τριγλυκερίδια ή/και σάκχαρο, καθώς και οι υπερτασικοί. Eάν παρουσιάζετε έναν ή περισσότερους από τους παραπάνω παράγοντες κινδύνου, δεν πρέπει να αγνοήσετε οποιονδήποτε πόνο στο στήθος. Ωστόσο, ακόμη και αν δεν έχετε ενοχλήματα, καλό είναι να επισκεφτείτε έναν καρδιολόγο, επειδή η στεφανιαία νόσος μπορεί να είναι σιωπηρή (χωρίς συμπτώματα) σε ποσοστό που ανέρχεται στο 30%.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Τα σημάδια που προειδοποιούν για το έμφραγμα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Πρόκειται για «καμπανάκι» κινδύνου που κανείς δεν πρέπει να αγνοήσει, αν θέλει να προφυλάξει την καρδιά και τη ζωή του.
Σαν κεραυνός εν αιθρία… Έτσι ξέρουμε οι περισσότεροι ότι «χτυπά» το έμφραγμα. Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι συχνά αυτό δεν ισχύει. Πολλοί που έπαθαν έμφραγμα αναφέρουν πως ακόμη και μέρες πριν, παρουσίασαν κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα! H καρδιά τους, δηλαδή, έστειλε προμηνύματα ώρες ή και μέρες πριν την εκδήλωση του εμφράγματος.
Πρόκειται για «καμπανάκι» κινδύνου που κανείς δεν πρέπει να αγνοήσει, αν θέλει να προφυλάξει την καρδιά και τη ζωή του. Yπολογίζεται ότι ένας στους επτά εμφραγματίες παρουσιάζει κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα ακόμη και επτά μέρες πριν από το έμφραγμα.
Διαβάστε λοιπόν ποια είναι τα σήματα κινδύνου της καρδιάς και τι πρέπει να κάνετε μόλις τα αντιληφθείτε.
A. Mέρες πριν το έμφραγμα: τα σήματα κινδύνου
Συνήθως οι ασθενείς περιγράφουν ενδεχόμενα πρόδρομα ενοχλήματα, όπως:
•Πλάκωμα ή σφίξιμο στο στήθος.
•Ένα «χταπόδι» που τους σφίγγει στο στήθος.
•Πόνο που «χτυπάει» στο στήθος, στην πλάτη και συνδυάζεται με μούδιασμα στο αριστερό χέρι.
•Πόνο και στις δύο ωμοπλάτες, καθώς και στα δύο χέρια.
•Πόνο στο λαιμό και μούδιασμα στο κάτω σαγόνι.
•Πόνο στο στομάχι (ψηλά, εκεί που τελειώνει το κόκαλο του στέρνου).
Πότε παρουσιάζονται
• Πάντα κατά τη διάρκεια κόπωσης, την ώρα, για παράδειγμα, που κάποιος περπατάει βιαστικά ή ανεβαίνει μια σκάλα.
•Mετά από σχετικά μεγάλη προσπάθεια, π.χ. μετά από βαριές δουλειές στο σπίτι διάρκειας 1-2 ωρών ή μετά από πολύ γρήγορο περπάτημα διάρκειας 10 λεπτών, η περίπτωση χαρακτηρίζεται ήπια.
•Kατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας μικρότερης έντασης, π.χ. όταν ανεβαίνει κάποιος δύο ορόφους με τα πόδια ή περπατάει γρήγορα για 4΄, η περίπτωση χαρακτηρίζεται μέτριου βαθμού.
•Mε την ελάχιστη προσπάθεια, π.χ. όταν κάποιος περπατάει για μόλις 40 μέτρα, ανεβαίνει στον πρώτο όροφο, βγαίνει στο κρύο περιβάλλον, μεταφέρει τα ψώνια του σουπερμάρκετ ή σκύβει για να στρώσει το κρεβάτι του, τότε η περίπτωση είναι βαριάς μορφής.
Πόσο διαρκούν
Tο κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι, μόλις αυτός που νιώθει τα συμπτώματα σταματήσει τη δραστηριότητά του, τα ενοχλήματα υποχωρούν μέσα σε περίπου 5΄.
Tι συμβαίνει στην καρδιά
Tο πιθανότερο είναι ότι κάποιο αγγείο έχει σημαντική στένωση και δεν μπορεί να τροφοδοτήσει επαρκώς με αίμα την καρδιά την ώρα της προσπάθειας.
Tι να κάνετε
Πρέπει να επισκεφτείτε το συντομότερο δυνατό έναν καρδιολόγο, ο οποίος θα σας συστήσει:
•Kαρδιογράφημα.
•Bιοχημικό έλεγχο ρουτίνας (χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, σάκχαρο κλπ.) και ειδικές εξετάσεις αίματος (τροπονίνη, CPK).
•Yπέρηχο καρδιάς (για να διαπιστωθεί τυχόν δυσλειτουργία στο μυοκάρδιο ή στην καρδιακή βαλβίδα).
•Tεστ κοπώσεως, εφόσον κρίνεται απαραίτητο.
Γιατί δεν πρέπει να τα αγνοήσετε
Aς υποθέσουμε ότι κάποιος αγνοεί ένα σφίξιμο στο στήθος που παρουσιάζεται την ώρα που τρέχει να προλάβει το τρένο στο σταθμό. Δύο ή τρεις μέρες μετά, καθώς μεταφέρει τα ψώνια από το σουπερμάρκετ, η ενόχληση στο στήθος παρουσιάζεται ξανά και υποχωρεί ύστερα από 5΄. Δυστυχώς, είναι πιθανό ότι την επόμενη φορά -που μπορεί να είναι ακόμη και την επόμενη μέρα- η καρδιά του δεν θα αρκεστεί σε ένα προειδοποιητικό μήνυμα, αλλά θα υποστεί έμφραγμα.
Mην αγνοείτε τη δύσπνοια
H δύσπνοια που παρουσιάζεται την ώρα της προσπάθειας (π.χ. όταν περπατάμε), συχνά θεωρείται ισοδύναμη του πόνου στο στήθος και πρέπει να ελέγχεται, σύμφωνα με τους καρδιολόγους. Πρέπει να τονιστεί, όμως, ότι η δύσπνοια αυτή διαφέρει από την αναπνευστική δυσφορία των καπνιστών κατά τη διάρκεια της κόπωσης. Aν και ο ειδικός είναι αυτός που θα κρίνει τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, σε γενικές γραμμές η αναπνευστική δυσφορία του καπνιστή αργεί να υποχωρήσει (π.χ. μετά από 10΄), ενώ η δύσπνοια που οφείλεται σε στεφανιαία νόσο υποχωρεί πιο γρήγορα (μέσα σε περίπου 5΄).
B. Ώρες πριν το έμφραγμα: το σήμα κινδύνου
Πρόκειται για τον εξαιρετικά δυνατό πόνο στο στήθος που οι ασθενείς τον περιγράφουν σαν «κάψιμο στο στήθος» ή «μαχαιριά στην καρδιά». O πόνος είναι τόσο δυνατός που «κόβει» την ανάσα και πανικοβάλλει τον πάσχοντα. Παράλληλα, ο ασθενής νιώθει ότι τον λούζει κρύος ιδρώτας.
Πότε παρουσιάζεται
H ενόχληση αυτή μπορεί να παρουσιαστεί εν ώρα ηρεμίας, μετά από ένα πλούσιο γεύμα, μια μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση, μια κατάσταση πολύ έντονου στρες ή ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να παρουσιαστεί και κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας (π.χ. περπάτημα).
Πόσο διαρκεί
Aκόμη και αν ο οξύς πόνος υποχωρήσει γρήγορα, η εφίδρωση και η ταχύπνοια μπορεί να διαρκέσουν ακόμη και για τα επόμενα 10΄. Eπίσης, ο ασθενής νιώθει για αρκετή ώρα ότι «χάνεται».
Tι συμβαίνει στην καρδιά
Tο πιθανότερο είναι ότι σε κάποιο αγγείο έχει δημιουργηθεί μια σχετικά μαλακή, αθηρωματική πλάκα που είναι έτοιμη να σπάσει, φράζοντας το αγγείο. Eνδεχομένως ένα μέρος της να έχει ήδη αποκολληθεί και να φράζει μερικώς το αγγείο, με κίνδυνο να προκληθεί έμφραγμα.
Tι να κάνετε
Πρέπει να πάτε άμεσα στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ακόμη και αν ο πόνος έχει υποχωρήσει. Kαλό είναι να μασήσετε άμεσα μία ασπιρίνη, εκτός εάν είχατε κρίση έλκους ή γαστρορραγίας το τελευταίο δίμηνο.
Γιατί δεν πρέπει να τα αγνοήσετε
H καρδιά σας κινδυνεύει άμεσα για τις επόμενες 2-3 ώρες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, κάπως έτσι φθάνουν πολλοί εμφραγματίες στο νοσοκομείο, οι οποίοι κατά τη λήψη του ιστορικού τους λένε χαρακτηριστικά: «Πόνεσα πάρα πολύ για μια στιγμή, αλλά μετά συνήλθα. Mετά από τρεις ώρες, όμως, με ξανάπιασε ο πόνος και ήρθα στο νοσοκομείο».
Απαντάμε στις απορίες σας
Πόσο συχνά «προειδοποιεί» η καρδιά;
Δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Eίναι πιθανό ένας ασθενής να παρουσιάσει προειδοποιητικά συμπτώματα ακόμη και δεκαπέντε μέρες πριν το έμφραγμα, ενώ κάποιος άλλος να μην παρουσιάσει κανένα. Eκτιμάται ότι το 20% των ασθενών που παρουσιάζουν έμφραγμα είχαν κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα τις προηγούμενες μέρες.
Tα προειδοποιητικά συμπτώματα που αναφέρθηκαν αφορούν εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες;
Nαι, αν και οι γυναίκες πρέπει να είναι πιο προσεκτικές, κυρίως όταν μπαίνουν στην εμμηνόπαυση. O λόγος είναι ότι τα ενοχλήματα των γυναικών συνήθως είναι άτυπα. Ένας άνδρας π.χ. θα παραπονεθεί για ένα σφίξιμο στο στήθος σαν χταπόδι (που ανήκει στα τυπικά συμπτώματα της στηθάγχης), ενώ μια γυναίκα συνήθως δείχνει με το δείκτη της ένα σημείο στο στήθος της και λέει στο γιατρό: «Πονάω εδώ». Aυτό το δεδομένο, σε συνδυασμό με το ότι οι γυναίκες συχνά παραπονιούνται για πόνο στο στήθος που οφείλεται στο άγχος, έχει σαν αποτέλεσμα τόσο η γυναίκα όσο και ο γιατρός συχνά να υποτιμούν τυχόν ενοχλήματα στο στήθος.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο να παρουσιάσουν έμφραγμα;
Oι καπνιστές, όσοι έχουν περιττά κιλά συσσωρευμένα στην κοιλιά, όσοι έχουν αυξημένη χοληστερίνη, τριγλυκερίδια ή/και σάκχαρο, καθώς και οι υπερτασικοί. Eάν παρουσιάζετε έναν ή περισσότερους από τους παραπάνω παράγοντες κινδύνου, δεν πρέπει να αγνοήσετε οποιονδήποτε πόνο στο στήθος. Ωστόσο, ακόμη και αν δεν έχετε ενοχλήματα, καλό είναι να επισκεφτείτε έναν καρδιολόγο, επειδή η στεφανιαία νόσος μπορεί να είναι σιωπηρή (χωρίς συμπτώματα) σε ποσοστό που ανέρχεται στο 30%.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019


 Οι περισσότεροι το υποψιάζονταν, αλλά πλέον είναι και επίσημο. Και μάλιστα με επιστημονική σφραγίδα! Έρευνα που έγινε στην Αυστραλία καταλήγει ότι οι γυναίκες μπορούν να καταλάβουν με σχετική ακρίβεια εάν ένας άγνωστος προς αυτές άνδρας είναι πιστός ή όχι, κοιτώντας απλώς στο πρόσωπό του. Όσο για τους άνδρες… φαίνεται ότι δεν έχουν ιδέα!
Στο σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε στο επιστημονικό περιοδικό Biology Letters, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι γυναίκες τείνουν να βγάζουν τα σχετικά συμπεράσματα σχετικά γρήγορα. Και μάλιστα «η βαθμολόγηση που δίνουν οι γυναίκες στους άνδρες ως προς την απιστία δείχνει μικρές αποκλίσεις από την πραγματικότητα» δηλώνει η Gillian Rhodes, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του ARC Center του University of Western Australia και συμπληρώνει: «Οι άνδρες που έδειχναν πιο αρρενωποί αξιολογήθηκαν ως πιο επιρρεπείς στην απιστία και κρίθηκε ότι είχαν μεγαλύτερη σεξουαλική ιστορία απιστιών».
Για τις ανάγκες της μελέτης επιστρατεύτηκαν 34 γυναίκες και 34 άνδρες, στους οποίους προβλήθηκαν έγχρωμες φωτογραφίες από 189 λευκούς ενήλικες, τους οποίους έπρεπε να αξιολογήσουν με μοναδικό κριτήριο το πόσο πιστοί μένουν στο έτερο ήμισυ.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις απαντήσεις των εθελοντών και τις προσωπικές μαρτυρίες του καθενός εκ των 189 ανδρών σχετικά με το ερωτικό τους παρελθόν και κατέληξαν ότι οι γυναίκες μάντεψαν πολύ καλύτερα από τους άνδρες.
«Έχουμε την πρώτη απτή απόδειξη, ότι μπορεί κάποιος να κρίνει τη ροπή ενός άνδρα στην απιστία με μία απλή ματιά» αναφέρουν οι ερευνητές στο σχετικό άρθρο.
Στον αντίποδα, οι άνδρες δεν είχαν ιδέα ποιες γυναίκες ήταν επιρρεπείς στην απιστία. Οι περισσότεροι χαρακτήρισαν ως άπιστες τις πιο όμορφες και θηλυκές γυναίκες, χωρίς βεβαίως κάτι τέτοιο να ισχύει.

Γυναίκες.... Καταλαβαίνουν την απιστία μόνο με ένα βλέμμα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with

Οι περισσότεροι το υποψιάζονταν, αλλά πλέον είναι και επίσημο. Και μάλιστα με επιστημονική σφραγίδα! Έρευνα που έγινε στην Αυστραλία καταλήγει ότι οι γυναίκες μπορούν να καταλάβουν με σχετική ακρίβεια εάν ένας άγνωστος προς αυτές άνδρας είναι πιστός ή όχι, κοιτώντας απλώς στο πρόσωπό του. Όσο για τους άνδρες… φαίνεται ότι δεν έχουν ιδέα!
Στο σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε στο επιστημονικό περιοδικό Biology Letters, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι γυναίκες τείνουν να βγάζουν τα σχετικά συμπεράσματα σχετικά γρήγορα. Και μάλιστα «η βαθμολόγηση που δίνουν οι γυναίκες στους άνδρες ως προς την απιστία δείχνει μικρές αποκλίσεις από την πραγματικότητα» δηλώνει η Gillian Rhodes, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του ARC Center του University of Western Australia και συμπληρώνει: «Οι άνδρες που έδειχναν πιο αρρενωποί αξιολογήθηκαν ως πιο επιρρεπείς στην απιστία και κρίθηκε ότι είχαν μεγαλύτερη σεξουαλική ιστορία απιστιών».
Για τις ανάγκες της μελέτης επιστρατεύτηκαν 34 γυναίκες και 34 άνδρες, στους οποίους προβλήθηκαν έγχρωμες φωτογραφίες από 189 λευκούς ενήλικες, τους οποίους έπρεπε να αξιολογήσουν με μοναδικό κριτήριο το πόσο πιστοί μένουν στο έτερο ήμισυ.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις απαντήσεις των εθελοντών και τις προσωπικές μαρτυρίες του καθενός εκ των 189 ανδρών σχετικά με το ερωτικό τους παρελθόν και κατέληξαν ότι οι γυναίκες μάντεψαν πολύ καλύτερα από τους άνδρες.
«Έχουμε την πρώτη απτή απόδειξη, ότι μπορεί κάποιος να κρίνει τη ροπή ενός άνδρα στην απιστία με μία απλή ματιά» αναφέρουν οι ερευνητές στο σχετικό άρθρο.
Στον αντίποδα, οι άνδρες δεν είχαν ιδέα ποιες γυναίκες ήταν επιρρεπείς στην απιστία. Οι περισσότεροι χαρακτήρισαν ως άπιστες τις πιο όμορφες και θηλυκές γυναίκες, χωρίς βεβαίως κάτι τέτοιο να ισχύει.

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Μπορεί να αισθανόμαστε μικρότεροι από ό,τι φαινόμαστε, αλλά η αλήθεια είναι ότι η κούραση της δουλειάς, το καθημερινό τρέξιμο και ο σύγχρονος τρόπος ζωής αφήνουν ανεξίτηλα τα σημάδια στο σώμα και κυρίως στο πρόσωπο μας. Οι ειδικοί μας προτείνουν κάποιους τρόπους που μπορούν να μας βοηθήσουν να γυρίσουμε τον χρόνο...πίσω.
-Είστε νυχτοπούλι;
Εαν συνηθίζετε να κοιμάστε αργά, πρέπει να έχετε κατά νου ότι τα αποτελέσματα αυτής της συνήθειας σύντομα θα τα δείτε να «χαράσσονται» στο πρόσωπό σας. Η στέρηση ύπνου προκαλεί σακούλες κάτω από τα μάτια, πεσμένα, κουρασμένα βλέφαρα και ωχρότητα, σημάδια που σας κάνουν να φαίνεστε λιγότερο υγιείς άρα και λιγότερο ελκυστικοί, σύμφωνα με τους ειδικούς.
-Κρατάτε κακία;
Αν είστε σε θέση να αφήσετε πίσω το παρελθόν και τις όποιες δυσάρεστες αναμνήσεις έχετε από αυτό, μπορείτε να προσθέσετε χρόνια στο …σώμα σας. Αρκετές μελέτες δείχνουν, ότι η συγχώρεση και η μετάνοια έχουν εμφανή, θετικά σημάδια στον οργανισμό.
Μάλιστα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Behavioral Medicine το 2005, έδειξε ότι η έλλειψη συγχώρεσης αυξάνει τη δραστηριότητα των νευρώνων, η οποία μειώνει την ποιότητα του ύπνου.
Επιπλέον, η μνησικακία αυξάνει το άγχος, το οποίο με τη σειρά του αυξάνει τα επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλης. Η ορμόνη αυτή του στρες στη συνέχεια, συμβάλλει στην... αύξηση του σωματικού βάρους, της αρτηριακής πίεσης, του σακχάρου στο αίμα και του κινδύνου του διαβήτη.
-Ασκείστε μόνο όταν «πρέπει»;
Αν τα σχέδιά σας για το γυμναστήριο ξεκινούν την 1η Ιανουαρίου, στο πνεύμα των μεγάλων αποφάσεων για το νέο έτος, προκειμένου να χάσετε τα κιλά των γιορτών, τότε ίσως να πρέπει επιτέλους να παραδεχτείτε την αλήθεια: κοροιδεύετε τον εαυτό σας.
Αντίθετα, πολλές μελέτες δείχνουν, ότι η τακτική άσκηση βοηθά στην πρόληψη των ασθενειών που αφορούν στην ηλικία, ενώ παράλληλα παρατείνει τη διάρκεια ζωής. Η καθημερινή άσκηση συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων κορτιζόλης και αυξάνει τις ευεργετικές ορμόνες όπως η τεστοστερόνη, ενώ βοηθά στον έλεγχο της υψηλής πίεσης του αίματος, βελτιώνει τη διάθεση και κρατά ισχυρό και ευέλικτο το σώμα καθώς γερνά.
-Είστε γλυκατζήδες;
Αν δεν λέτε ποτέ όχι σε επιδόρπια και γλυκά, μπορεί σύντομα να χρειαστεί να πείτε «ναι, έχω ρυτίδες». Ακολουθώντας μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, δε θα βλάψει μόνο την περιφέρεια της μέσης, αλλά θα αυξήσει τον κίνδυνο του διαβήτη και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και προβλήματα στο δέρμα.
Όταν τρώτε ζάχαρη, συμβαίνει μια διαδικασία, που ονομάζεται γλυκοζυλίωση, κατά την οποία όταν η ζάχαρη στο αίμα συνδέεται με τις πρωτεΐνες, σχηματίζουν νέα μόρια που ονομάζονται τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης ή για συντομία... γήρανση. Με απλά λόγια, η ζάχαρη, ενεργοποιεί μία διαδικασία, η οποία καταστρέφει την ελαστικότητα του δέρματος, κάνοντας πιο έντονες τις ρυτίδες.
-Ακόμα καπνίζετε; Και πίνετε;
H σύνδεση μεταξύ καπνίσματος, αλκοόλ και μακροζωίας είναι αναμφισβήτητη. Άρα, όσο νωρίτερα σταματήσετε το κάπνισμα και το ποτό, τόσο περισσότερα (και καλύτερα) χρόνια θα προσθέσετε στη ζωή σας.
Μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Public Health το 2002 έδειξε, ότι οι καπνιστές που σταματούν το κάπνισμα στην ηλικία των 35 προσθέτουν περίπου οκτώ χρόνια στη ζωή τους, σε σύγκριση με τα άτομα που συνεχίζουν να καπνίζουν, ενώ οι καπνιστές που σταματούν το κάπνισμα στην ηλικία των 65, προσθέτουν περίπου δύο έως τέσσερα χρόνια. Επιπλέον, οι καπνιστές έχουν υψηλότερο κίνδυνο για ασθένειες όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις, η άνοια και ο πρόωρος θάνατος.
Αντίστοιχα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια και υψηλή αρτηριακή πίεση, καθώς επίσης κίρρωση του ήπατος και αύξηση του σωματικού βάρους. Υπενθυμίζεται δε, ότι το φυσιολογικό όριο είναι 1-2 ποτά για τις γυναίκες και 2-3 για τους άντρες σε καθημερινή βάση.
-Μήπως τρίβετε τα μάτια σας;
Έχετε κουρασμένα μάτια και συνηθίζετε να τα τρίβετε; Μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Όταν τρίβετε τα μάτια σας, διασπάται το κολλαγόνο και η ελαστικότητα γύρω από την περιοχή, η οποία δημιουργεί ρυτίδες και σπασμένα τριχοειδή αγγεία.
Το δέρμα σε αυτή την περιοχή είναι απίστευτα λεπτό και εξαιρετικά ευαίσθητο και ευάλωτο. Για την ανακούφιση από την κούραση ή τα ερεθισμένα μάτια, αντί να τα τρίβετε, δοκιμάστε να τοποθετήστε δύο φακελάκια πράσινου τσαγιού. Αφήστε τα να κρυώσουν και τοποθετήστε τα στα μάτια σας για 10 λεπτά.
-Κοιμάστε με το πρόσωπό στο μαξιλάρι;
Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, εάν κοιμάστε με το πρόσωπο στο μαξιλάρι μπορεί να γεράσετε...νωρίτερα. Μάλιστα αυτό συμβαίνει με δύο τρόπους: 1) πιέζοντας επίμονα το πρόσωπό σας σε ένα μαξιλάρι, τραυματίζετε το δέρμα σας και με την πάροδο του χρόνου, αυτό το τραύμα, επιδεινώνεται και μπορεί να δημιουργήσει μόνιμες ρυτίδες, διασπώντας το κολλαγόνο. 2) Επίσης, η ικανότητα του δέρματος να αναπλάθεται κινδυνεύει, καθώς διαταράσσετε την κυκλοφορία του αίματος στο τμήμα του προσώπου που πιέζεται.
-Τρώτε «στο πόδι»;
Εάν συνηθίζετε να καταναλώνετε πρόχειρο φαγητό, το οποίο είναι πλούσιο σε νάτριο και λιπαρά, αυξάνετε τα επίπεδα χοληστερόλης στον οργανισμό σας και ενισχύετε τη διαδικασία της γήρανσης, συμβάλλοντας παράλληλα στον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας.
Με την αύξηση του σωματικού βάρους έχετε υψηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και διαβήτη. Αντίθετα, αποφεύγοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα και μειώνοντας την ποσότητα της ζάχαρης και του λίπους στη διατροφή σας, μειώνετε σημαντικά όλους αυτούς τους κινδύνους.
-Πίνετε σπάνια νερό;
Η αύξηση της ποσότητας του νερού, που πίνετε κάθε μέρα μπορεί να είναι το κλειδί για τη νεανική επιδερμίδα. Το νερό είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της υγρασίας του δέρματος και βοηθά στην επίτευξη των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών στο δέρμα.
Επιπλέον, το νερό βοηθά τα κύτταρα του δέρματος να αναζωογονηθούν γρηγορότερα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, το δέρμα αφυδατώνεται, άρα προκαλείται ξηρότητα, χάνει την ελαστικότητά του και είναι επιρρεπές στις ρυτίδες.

9 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΡΝΟΥΝ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μπορεί να αισθανόμαστε μικρότεροι από ό,τι φαινόμαστε, αλλά η αλήθεια είναι ότι η κούραση της δουλειάς, το καθημερινό τρέξιμο και ο σύγχρονος τρόπος ζωής αφήνουν ανεξίτηλα τα σημάδια στο σώμα και κυρίως στο πρόσωπο μας. Οι ειδικοί μας προτείνουν κάποιους τρόπους που μπορούν να μας βοηθήσουν να γυρίσουμε τον χρόνο...πίσω.
-Είστε νυχτοπούλι;
Εαν συνηθίζετε να κοιμάστε αργά, πρέπει να έχετε κατά νου ότι τα αποτελέσματα αυτής της συνήθειας σύντομα θα τα δείτε να «χαράσσονται» στο πρόσωπό σας. Η στέρηση ύπνου προκαλεί σακούλες κάτω από τα μάτια, πεσμένα, κουρασμένα βλέφαρα και ωχρότητα, σημάδια που σας κάνουν να φαίνεστε λιγότερο υγιείς άρα και λιγότερο ελκυστικοί, σύμφωνα με τους ειδικούς.
-Κρατάτε κακία;
Αν είστε σε θέση να αφήσετε πίσω το παρελθόν και τις όποιες δυσάρεστες αναμνήσεις έχετε από αυτό, μπορείτε να προσθέσετε χρόνια στο …σώμα σας. Αρκετές μελέτες δείχνουν, ότι η συγχώρεση και η μετάνοια έχουν εμφανή, θετικά σημάδια στον οργανισμό.
Μάλιστα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Behavioral Medicine το 2005, έδειξε ότι η έλλειψη συγχώρεσης αυξάνει τη δραστηριότητα των νευρώνων, η οποία μειώνει την ποιότητα του ύπνου.
Επιπλέον, η μνησικακία αυξάνει το άγχος, το οποίο με τη σειρά του αυξάνει τα επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλης. Η ορμόνη αυτή του στρες στη συνέχεια, συμβάλλει στην... αύξηση του σωματικού βάρους, της αρτηριακής πίεσης, του σακχάρου στο αίμα και του κινδύνου του διαβήτη.
-Ασκείστε μόνο όταν «πρέπει»;
Αν τα σχέδιά σας για το γυμναστήριο ξεκινούν την 1η Ιανουαρίου, στο πνεύμα των μεγάλων αποφάσεων για το νέο έτος, προκειμένου να χάσετε τα κιλά των γιορτών, τότε ίσως να πρέπει επιτέλους να παραδεχτείτε την αλήθεια: κοροιδεύετε τον εαυτό σας.
Αντίθετα, πολλές μελέτες δείχνουν, ότι η τακτική άσκηση βοηθά στην πρόληψη των ασθενειών που αφορούν στην ηλικία, ενώ παράλληλα παρατείνει τη διάρκεια ζωής. Η καθημερινή άσκηση συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων κορτιζόλης και αυξάνει τις ευεργετικές ορμόνες όπως η τεστοστερόνη, ενώ βοηθά στον έλεγχο της υψηλής πίεσης του αίματος, βελτιώνει τη διάθεση και κρατά ισχυρό και ευέλικτο το σώμα καθώς γερνά.
-Είστε γλυκατζήδες;
Αν δεν λέτε ποτέ όχι σε επιδόρπια και γλυκά, μπορεί σύντομα να χρειαστεί να πείτε «ναι, έχω ρυτίδες». Ακολουθώντας μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, δε θα βλάψει μόνο την περιφέρεια της μέσης, αλλά θα αυξήσει τον κίνδυνο του διαβήτη και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και προβλήματα στο δέρμα.
Όταν τρώτε ζάχαρη, συμβαίνει μια διαδικασία, που ονομάζεται γλυκοζυλίωση, κατά την οποία όταν η ζάχαρη στο αίμα συνδέεται με τις πρωτεΐνες, σχηματίζουν νέα μόρια που ονομάζονται τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης ή για συντομία... γήρανση. Με απλά λόγια, η ζάχαρη, ενεργοποιεί μία διαδικασία, η οποία καταστρέφει την ελαστικότητα του δέρματος, κάνοντας πιο έντονες τις ρυτίδες.
-Ακόμα καπνίζετε; Και πίνετε;
H σύνδεση μεταξύ καπνίσματος, αλκοόλ και μακροζωίας είναι αναμφισβήτητη. Άρα, όσο νωρίτερα σταματήσετε το κάπνισμα και το ποτό, τόσο περισσότερα (και καλύτερα) χρόνια θα προσθέσετε στη ζωή σας.
Μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Public Health το 2002 έδειξε, ότι οι καπνιστές που σταματούν το κάπνισμα στην ηλικία των 35 προσθέτουν περίπου οκτώ χρόνια στη ζωή τους, σε σύγκριση με τα άτομα που συνεχίζουν να καπνίζουν, ενώ οι καπνιστές που σταματούν το κάπνισμα στην ηλικία των 65, προσθέτουν περίπου δύο έως τέσσερα χρόνια. Επιπλέον, οι καπνιστές έχουν υψηλότερο κίνδυνο για ασθένειες όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις, η άνοια και ο πρόωρος θάνατος.
Αντίστοιχα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια και υψηλή αρτηριακή πίεση, καθώς επίσης κίρρωση του ήπατος και αύξηση του σωματικού βάρους. Υπενθυμίζεται δε, ότι το φυσιολογικό όριο είναι 1-2 ποτά για τις γυναίκες και 2-3 για τους άντρες σε καθημερινή βάση.
-Μήπως τρίβετε τα μάτια σας;
Έχετε κουρασμένα μάτια και συνηθίζετε να τα τρίβετε; Μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Όταν τρίβετε τα μάτια σας, διασπάται το κολλαγόνο και η ελαστικότητα γύρω από την περιοχή, η οποία δημιουργεί ρυτίδες και σπασμένα τριχοειδή αγγεία.
Το δέρμα σε αυτή την περιοχή είναι απίστευτα λεπτό και εξαιρετικά ευαίσθητο και ευάλωτο. Για την ανακούφιση από την κούραση ή τα ερεθισμένα μάτια, αντί να τα τρίβετε, δοκιμάστε να τοποθετήστε δύο φακελάκια πράσινου τσαγιού. Αφήστε τα να κρυώσουν και τοποθετήστε τα στα μάτια σας για 10 λεπτά.
-Κοιμάστε με το πρόσωπό στο μαξιλάρι;
Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, εάν κοιμάστε με το πρόσωπο στο μαξιλάρι μπορεί να γεράσετε...νωρίτερα. Μάλιστα αυτό συμβαίνει με δύο τρόπους: 1) πιέζοντας επίμονα το πρόσωπό σας σε ένα μαξιλάρι, τραυματίζετε το δέρμα σας και με την πάροδο του χρόνου, αυτό το τραύμα, επιδεινώνεται και μπορεί να δημιουργήσει μόνιμες ρυτίδες, διασπώντας το κολλαγόνο. 2) Επίσης, η ικανότητα του δέρματος να αναπλάθεται κινδυνεύει, καθώς διαταράσσετε την κυκλοφορία του αίματος στο τμήμα του προσώπου που πιέζεται.
-Τρώτε «στο πόδι»;
Εάν συνηθίζετε να καταναλώνετε πρόχειρο φαγητό, το οποίο είναι πλούσιο σε νάτριο και λιπαρά, αυξάνετε τα επίπεδα χοληστερόλης στον οργανισμό σας και ενισχύετε τη διαδικασία της γήρανσης, συμβάλλοντας παράλληλα στον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας.
Με την αύξηση του σωματικού βάρους έχετε υψηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και διαβήτη. Αντίθετα, αποφεύγοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα και μειώνοντας την ποσότητα της ζάχαρης και του λίπους στη διατροφή σας, μειώνετε σημαντικά όλους αυτούς τους κινδύνους.
-Πίνετε σπάνια νερό;
Η αύξηση της ποσότητας του νερού, που πίνετε κάθε μέρα μπορεί να είναι το κλειδί για τη νεανική επιδερμίδα. Το νερό είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της υγρασίας του δέρματος και βοηθά στην επίτευξη των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών στο δέρμα.
Επιπλέον, το νερό βοηθά τα κύτταρα του δέρματος να αναζωογονηθούν γρηγορότερα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, το δέρμα αφυδατώνεται, άρα προκαλείται ξηρότητα, χάνει την ελαστικότητά του και είναι επιρρεπές στις ρυτίδες.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Διεθνής πιστοποίηση μετά την επιβεβαίωση ότι το συμπλήρωμα έχει θαυμαστά αποτελέσματα.
Ήδη εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ερευνητές είχαν διαπιστώσει ότι τα φουντούκια θα μπορούσε να αποτελέσουν πηγή για την παρασκευή της ταξόλης που καταπολεμά τον καρκίνο, καθώς περιέχουν το δραστικό συστατικό πακλιταξέλη..
η οποία χρησιμοποιείται στην θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών. Σχετικό δημοσίευμα με τίτλο «Nuts source for cancer drug» είχε κάνει το BBC.
Ως τώρα, η πηγή αυτής της πολύτιμης χημικής ουσίας ήταν ο φλοιός από το «πουρνάρι του Ειρηνικού», το οποίο όμως αναπτύσσεται εξαιρετικά αργά με αποτέλεσμα η παραγωγή να είναι μικρή. Για την προμήθεια της ταξόλης επιστρατεύθηκε μια ημισυνθετική μέθοδος επεξεργασίας των φύλλων ενός άλλου είδους πουρναριού, που κι αυτή δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική.
Η Ελληνίδα γιατρός Τατιάνα Μάλιαγκα ήταν αυτή που έδωσε λύση στο πρόβλημα. Κατάφερε να δημιουργήσει από τη φουντουκιά ένα βιολογικό συμπλήρωμα διατροφής με δραστικό συστατικό την ταξόλη και να αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικό στην θεραπεία του επιφανειακού και διηθητικού καρκίνου της ουροδόχου κύστης! Μάλιστα, εξασφάλισε διεθνή πιστοποίηση για την παγκόσμια πατέντα της, μετά την επίσημη επιβεβαίωση ότι έχει θαυμαστά αποτελέσματα.
«Το σκεύασμα ρίχνει τους καρκινικούς δείκτες και δεν υπάρχει επανέκφυση θηλωμάτων στην ουροδόχο κύστη. Αυτό φαίνεται στις κυστεοσκοπήσεις και τις κυτταρολογικές αναλύσεις ούρων. Ο τρόπος δράσης της ουσίας συνίσταται στην υπερβολική σταθεροποίηση των μικροσωλινίσκων που προκαλούν τη διαίρεση και τον γρήγορο πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται μια τελείως φυσική μέθοδος από εκχυλίσματα του φυτού “CorylusAvellana -TaxolTaxanes”…», λέει η κυρία Μάλιαγκα στο protothema.gr.
Το συμπλήρωμα βράζεται σε νερό και αποδίδει ένα ρόφημα που ο χρήστης λαμβάνει καθημερινά σε δόσεις ενός ποτηριού του κρασιού.
Το μόνο πρόβλημα είναι η… παραγωγή φουντουκιών που είναι ελλειμματική στην Ελλάδα, καθώς το 72% της εγχώριας ζήτησης καλύπτεται με εισαγωγές από Ιταλία και Ισπανία, αλλά και από τρίτες χώρες όπως η Τουρκία και η Κίνα!
Το κόστος της καλλιέργειας αγγίζει τα 600 ευρώ ανά στρέμμα και απαιτούνται τρία χρόνια για να δώσει καρπούς το κάθε δέντρο, με αποτέλεσμα δύσκολα να επενδύουν σε αυτού του είδους την καλλιέργεια οι Έλληνες αγρότες οι οποίοι ακόμη δεν γνωρίζουν την χρησιμότητα του φουντουκιού.
Από mikroskopio, μέσω prototupo.gr, kozanara.gr


Εγκρίθηκε ελληνικό φάρμακο κατά του καρκίνου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Διεθνής πιστοποίηση μετά την επιβεβαίωση ότι το συμπλήρωμα έχει θαυμαστά αποτελέσματα.
Ήδη εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ερευνητές είχαν διαπιστώσει ότι τα φουντούκια θα μπορούσε να αποτελέσουν πηγή για την παρασκευή της ταξόλης που καταπολεμά τον καρκίνο, καθώς περιέχουν το δραστικό συστατικό πακλιταξέλη..
η οποία χρησιμοποιείται στην θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών. Σχετικό δημοσίευμα με τίτλο «Nuts source for cancer drug» είχε κάνει το BBC.
Ως τώρα, η πηγή αυτής της πολύτιμης χημικής ουσίας ήταν ο φλοιός από το «πουρνάρι του Ειρηνικού», το οποίο όμως αναπτύσσεται εξαιρετικά αργά με αποτέλεσμα η παραγωγή να είναι μικρή. Για την προμήθεια της ταξόλης επιστρατεύθηκε μια ημισυνθετική μέθοδος επεξεργασίας των φύλλων ενός άλλου είδους πουρναριού, που κι αυτή δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική.
Η Ελληνίδα γιατρός Τατιάνα Μάλιαγκα ήταν αυτή που έδωσε λύση στο πρόβλημα. Κατάφερε να δημιουργήσει από τη φουντουκιά ένα βιολογικό συμπλήρωμα διατροφής με δραστικό συστατικό την ταξόλη και να αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικό στην θεραπεία του επιφανειακού και διηθητικού καρκίνου της ουροδόχου κύστης! Μάλιστα, εξασφάλισε διεθνή πιστοποίηση για την παγκόσμια πατέντα της, μετά την επίσημη επιβεβαίωση ότι έχει θαυμαστά αποτελέσματα.
«Το σκεύασμα ρίχνει τους καρκινικούς δείκτες και δεν υπάρχει επανέκφυση θηλωμάτων στην ουροδόχο κύστη. Αυτό φαίνεται στις κυστεοσκοπήσεις και τις κυτταρολογικές αναλύσεις ούρων. Ο τρόπος δράσης της ουσίας συνίσταται στην υπερβολική σταθεροποίηση των μικροσωλινίσκων που προκαλούν τη διαίρεση και τον γρήγορο πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται μια τελείως φυσική μέθοδος από εκχυλίσματα του φυτού “CorylusAvellana -TaxolTaxanes”…», λέει η κυρία Μάλιαγκα στο protothema.gr.
Το συμπλήρωμα βράζεται σε νερό και αποδίδει ένα ρόφημα που ο χρήστης λαμβάνει καθημερινά σε δόσεις ενός ποτηριού του κρασιού.
Το μόνο πρόβλημα είναι η… παραγωγή φουντουκιών που είναι ελλειμματική στην Ελλάδα, καθώς το 72% της εγχώριας ζήτησης καλύπτεται με εισαγωγές από Ιταλία και Ισπανία, αλλά και από τρίτες χώρες όπως η Τουρκία και η Κίνα!
Το κόστος της καλλιέργειας αγγίζει τα 600 ευρώ ανά στρέμμα και απαιτούνται τρία χρόνια για να δώσει καρπούς το κάθε δέντρο, με αποτέλεσμα δύσκολα να επενδύουν σε αυτού του είδους την καλλιέργεια οι Έλληνες αγρότες οι οποίοι ακόμη δεν γνωρίζουν την χρησιμότητα του φουντουκιού.
Από mikroskopio, μέσω prototupo.gr, kozanara.gr


Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019

Τα social media προκαλούν άγχος και η Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα αυξανόμενα ποσοστά εθισμένων σε αυτά χρηστών.
Οι χρήστες βρίσκονται σχεδόν πάντα online, ελέγχοντας συνεχώς τον λογαριασμό τους στο Instagram και το Facebook.
Στο πλαίσιο έρευνας του Πανεπιστημίου Κορνέλ ζητήθηκε από τους χρήστες να μείνουν offline για 99 ημέρες και να περιγράφουν τη διάθεσή τους ανά διάστημα 33 ημερών. Η έρευνα έδειξε ότι για τους περισσότερους είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιβληθούν στον εαυτό τους και να μείνουν εκτός διαδικτύου.
Τα τελευταία δεδομένα αφορούν το Instagram και την αγάπη που έχει σ’ αυτό ο εγκέφαλός μας.
Το παράδοξο με το συγκεκριμένο μέσο είναι ότι, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που προβάλλουν ψεύτικα πρότυπα, τα οποία δημιουργούν αίσθημα κατωτερότητας στους χρήστες, οι τελευταίοι συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν.
Οι φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συχνά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Ωστόσο, περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν το ίνσταγκραμ κάθε μέρα – αριθμός σχεδόν ίσος με ολόκληρο τον πληθυσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί, λοιπόν, είναι τόσο αγαπητό αυτό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης και τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν το χρησιμοποιούμε;
Ο Νταρ Μέσι, νευροεπιστήμονας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, εξέτασε ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας. Ο ερευνητής συμπέρανε ότι όταν δεχόμαστε ή κάνουμε λάικ και όταν ελέγχουμε την δραστηριότητα των φίλων μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενεργοποιείται το «σύστημα επιβράβευσης» του εγκεφάλου.
Άλλες περιπτώσεις ενεργοποίησης του ίδιου συστήματος είναι όταν μας προσφέρουν φαγητό, ποτό, σεξ και χρήματα, καθώς επίσης και κατά τη διάρκεια κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών. Ο Μέσι εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή η θέση μέσα σε ένα σύνολο είναι πολύ σημαντική για τον καθένα από εμάς και επίσης θέλουμε να αρέσουμε στους άλλους. Αν και δεν θέλει να το χαρακτηρίσει ως εθισμό, αναφέρει περιπτώσεις όπου άνθρωποι αντιμετώπισαν προβλήματα, όπως η αϋπνία ή η έλλειψη συγκέντρωσης, επειδή δεν μπορούσαν να σταματήσουν να χρησιμοποιούν μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η καθηγήτρια Ηθικής των Μέσων Ενημέρωσης Πέτρα Γκριμ διερωτάται, εάν η τάση μας να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους είναι έμφυτη ή πολιτισμικά διαμορφωμένη. Όπως αναφέρει στη Deutsche Welle, αυτή «γίνεται προβληματική όταν η σύγκριση που κάνουμε οδηγεί σε υποτίμηση του εαυτού μας ή αίσθημα ανωτερότητας, ενώ η συνεχής σύγκριση με τους ινφλουένσερς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αποτρέψει τους νέους ανθρώπους από να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι».
Ποιος ευθύνεται όμως για την κατάσταση της ψυχικής υγείας των χρηστών στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης; Η Γκριμ θεωρεί ότι υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι οργανισμοί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αναφέρει, όμως, ότι θα ήταν αφελές να περιμένουμε από αυτούς αλλαγές που θα έθεταν σε κίνδυνο το επιχειρηματικό τους μοντέλο. Για την ίδια, καθοριστικός είναι ο ρόλος της σχολικής εκπαίδευσης.
Πιστεύει ότι οι δάσκαλοι πρέπει να εξηγούν στους μαθητές τις επιχειρηματικές στρατηγικές των εταιρειών που βρίσκονται πίσω από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και να τους ενημερώνουν για τις συνέπειες της συστηματικής χρήσης αυτών.
Aπό onmed.gr, μέσω topontiki.gr, kozanara.gr

Εθισμός στα social media - «Καμπανάκι» από ειδικούς

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα social media προκαλούν άγχος και η Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα αυξανόμενα ποσοστά εθισμένων σε αυτά χρηστών.
Οι χρήστες βρίσκονται σχεδόν πάντα online, ελέγχοντας συνεχώς τον λογαριασμό τους στο Instagram και το Facebook.
Στο πλαίσιο έρευνας του Πανεπιστημίου Κορνέλ ζητήθηκε από τους χρήστες να μείνουν offline για 99 ημέρες και να περιγράφουν τη διάθεσή τους ανά διάστημα 33 ημερών. Η έρευνα έδειξε ότι για τους περισσότερους είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιβληθούν στον εαυτό τους και να μείνουν εκτός διαδικτύου.
Τα τελευταία δεδομένα αφορούν το Instagram και την αγάπη που έχει σ’ αυτό ο εγκέφαλός μας.
Το παράδοξο με το συγκεκριμένο μέσο είναι ότι, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που προβάλλουν ψεύτικα πρότυπα, τα οποία δημιουργούν αίσθημα κατωτερότητας στους χρήστες, οι τελευταίοι συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν.
Οι φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συχνά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Ωστόσο, περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν το ίνσταγκραμ κάθε μέρα – αριθμός σχεδόν ίσος με ολόκληρο τον πληθυσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί, λοιπόν, είναι τόσο αγαπητό αυτό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης και τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν το χρησιμοποιούμε;
Ο Νταρ Μέσι, νευροεπιστήμονας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, εξέτασε ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας. Ο ερευνητής συμπέρανε ότι όταν δεχόμαστε ή κάνουμε λάικ και όταν ελέγχουμε την δραστηριότητα των φίλων μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενεργοποιείται το «σύστημα επιβράβευσης» του εγκεφάλου.
Άλλες περιπτώσεις ενεργοποίησης του ίδιου συστήματος είναι όταν μας προσφέρουν φαγητό, ποτό, σεξ και χρήματα, καθώς επίσης και κατά τη διάρκεια κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών. Ο Μέσι εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή η θέση μέσα σε ένα σύνολο είναι πολύ σημαντική για τον καθένα από εμάς και επίσης θέλουμε να αρέσουμε στους άλλους. Αν και δεν θέλει να το χαρακτηρίσει ως εθισμό, αναφέρει περιπτώσεις όπου άνθρωποι αντιμετώπισαν προβλήματα, όπως η αϋπνία ή η έλλειψη συγκέντρωσης, επειδή δεν μπορούσαν να σταματήσουν να χρησιμοποιούν μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η καθηγήτρια Ηθικής των Μέσων Ενημέρωσης Πέτρα Γκριμ διερωτάται, εάν η τάση μας να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους είναι έμφυτη ή πολιτισμικά διαμορφωμένη. Όπως αναφέρει στη Deutsche Welle, αυτή «γίνεται προβληματική όταν η σύγκριση που κάνουμε οδηγεί σε υποτίμηση του εαυτού μας ή αίσθημα ανωτερότητας, ενώ η συνεχής σύγκριση με τους ινφλουένσερς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αποτρέψει τους νέους ανθρώπους από να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι».
Ποιος ευθύνεται όμως για την κατάσταση της ψυχικής υγείας των χρηστών στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης; Η Γκριμ θεωρεί ότι υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι οργανισμοί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αναφέρει, όμως, ότι θα ήταν αφελές να περιμένουμε από αυτούς αλλαγές που θα έθεταν σε κίνδυνο το επιχειρηματικό τους μοντέλο. Για την ίδια, καθοριστικός είναι ο ρόλος της σχολικής εκπαίδευσης.
Πιστεύει ότι οι δάσκαλοι πρέπει να εξηγούν στους μαθητές τις επιχειρηματικές στρατηγικές των εταιρειών που βρίσκονται πίσω από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και να τους ενημερώνουν για τις συνέπειες της συστηματικής χρήσης αυτών.
Aπό onmed.gr, μέσω topontiki.gr, kozanara.gr

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)