ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ/ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ Δ.Α. ΚΟΖΑΝΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ/ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΊ ΑΥΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ (09-10-2019) ΚΑΙ ΩΡΑ 18:00 ΣΤΟ ΚΟΒΕΝΤΑΡΕΙΟ

Ø  Ασφαλής πλοήγηση στο διαδίκτυο (ώρες 18:00 – 18:40) και 

Ø  Σχολική Βία/ Διαχωρισμός επιθετικότητας με εκφοβισμό (ώρες 19:00 – 19:40),

η οποία απευθύνεται πρωτίστως σε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων όλων των σχολείων της Π.Ε. Κοζάνης, στο αστυνομικό προσωπικό αλλά και στο ευρύτερο κοινό γενικότερα που επιθυμεί να παρακολουθήσει την ημερίδα.

Η ημερίδα εντάσσεται στο πλαίσιο της τετραήμερης εκστρατείας ενημέρωσης παιδιών και ενηλίκων που θα πραγματοποιήσει η Διεύθυνση Αστυνομίας Κοζάνης από κοινού με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, με τη συμμετοχή των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Π.Ε. Κοζάνης, από Τετάρτη (9/10/2019) έως Παρασκευή (11/10/2019) στο Εκθεσιακό Κέντρο Κοίλων Κοζάνης.

Γραφείο Ενημέρωσης Δημοσιογράφων

Αστυνομικών Υπηρεσιών Δυτικής Μακεδονίας

Λ. Α. Παπανδρέου, Κοζάνη, Τ.Κ.  50100

Τηλέφωνα: 2461037331 και 2461049889

Fax: 2461028366

Κινητό: 6951943505

E-mail: press.gadpdmakedonias@hellenicpolice.gr

Γιατί το κλάμα του μωρού τραβάει την προσοχή

Το κλάμα ενός μωρού τραβάει την προσοχή όσο ελάχιστοι άλλοι ήχοι στο περιβάλλον, σύμφωνα με μια νέα μελέτη σχετικά με το πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται το βρεφικό κλάμα. Η δρ Γιανγκ Κάτι Γιανγκ από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, «σάρωσε» τον εγκέφαλο 28 εθελοντών ενόσω εκείνοι άκουγαν τον ήχο του κλάματος μωρών και ενηλίκων καθώς και τους ήχους ζώων που κλαψούριζαν συμπεριλαμβανομένων γατών και σκύλων.

Με χρήση μιας ταχύτατης απεικονιστικής τεχνικής του εγκεφάλου που ονομάζεται μαγνητοεγκεφαλογραφία η ερευνήτρια εντόπισε μια πρώιμη «έκρηξη» δραστηριότητας στον εγκέφαλο ως απόκριση στο κλάμα του μωρού. Η δραστηριότητα αυτή ακολουθείτο από μια έντονη αντίδραση μετά από περίπου 100 millisecond. Την ίδια στιγμή όμως η αντίδραση σε άλλους ήχους δεν ήταν τόσο έντονη.

«Η δραστηριότητα αυξανόταν σε δύο περιοχές του εγκεφάλου – η μία ήταν η μεσο-κροταφική έλικα η οποία είναι γνωστό ότι εμπλέκεται στην επεξεργασία των συναισθημάτων και στον λόγο ενώ η δεύτερη ήταν ο κογχομετωπιαίος φλοιός, ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβράβευση και στην επεξεργασία συναισθημάτων» εξηγεί η Γιανγκ η οποία παρουσίασε τα ευρήματά της μαζί με τη συνάδελφό της Κριστίν Πάρσονς κατά τη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της Εταιρείας Νευροεπιστημών στη Νέα Ορλεάνη.

-Πρωτόγονη αντίδραση

Σύμφωνα με τη Γιανγκ, τα νέα ευρήματα μαρτυρούν ότι κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει στον τρόπο με τον οποίον ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται τον ήχο από ένα μωρό που κλαίει. Όπως λέει, το γεγονός ότι από τη μελέτη εμφανίστηκε δραστηριότητα σε περιοχές που αφορούν το συναίσθημα μαρτυρεί ότι ο ήχος του κλάματος των μωρών θεωρείται από τον εγκέφαλο σημαντικός προτού καν να έχει την ευκαιρία να τον επεξεργαστεί πλήρως.

Σημειώνεται ότι κανένας από τους συμμετέχοντες στη μελέτη δεν ήταν γονιός ούτε είχε κάποια ιδιαίτερη εμπειρία στη φροντίδα μωρών– ωστόσο στο σύνολό τους οι εθελοντές αποκρίθηκαν στο κλάμα μέσα στο ίδιο διάστημα των 100 millisecond. «Πρόκειται, όπως όλα δείχνουν, για μια θεμελιώδη απόκριση που είναι παρούσα σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως του αν είναι γονείς ή όχι» ανέφερε η δρ Πάρσονς.

Οι δύο ερευνήτριες εξέτασαν επίσης πώς το κλάμα ενός μωρού μπορεί υποσυνείδητα να επιδράσει στη συμπεριφορά ενός ατόμου ως αποτέλεσμα της ενεργοποίησης των υποφλοιωδών περιοχών του εγκεφάλου. Οι περιοχές αυτές είναι από τις πιο πρωτόγονες και είναι σημαντικές για τον έλεγχο συμπεριφορών που έχουν να κάνουν με τα ένστικτα επιβίωσής μας.

-Υποσυνείδητος συναγερμός

Συγκεκριμένα οι ειδικοί θέλησαν να ανακαλύψουν εάν το κλάμα του μωρού προκαλεί τέτοιου είδους αποκρίσεις που σχετίζονται με την επιβίωση στους εθελοντές. Τους υπέβαλαν και πάλι στο άκουσμα ήχων όπως το κλάμα μωρών και ζώων και είδαν ότι και οι πρωτόγονες περιοχές του εγκεφάλου τους αποκρίνονταν ταχύτερα στο άκουσμα του βρεφικού κλάματος.

Όπως τόνισε η δρ Πάρσονς, αυτός ο υποσυνείδητος συναγερμός στον οποίο τίθεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να δώσει την εξήγηση στο γατί το έντονο κλάμα ενός μωρού σε χώρους όπως το αεροπλάνο μπορεί να είναι άκρως προβληματικό για όσους βρίσκονται σε αυτό και δεν είναι οι γονείς του. «Όταν ακούμε ένα μωρό να κλαίει στο αεροπλάνο, μπαίνουμε υποσυνείδητα αμέσως σε θέση εγρήγορσης, ακόμη και αν δεν θέλουμε να ακούμε το κλάμα. Πρόκειται σίγουρα για έναν ήχο που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε».

Οι προσωπικές σχέσεις προτεραιότητα της γυναίκας

Μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Βρέμης της Γερμανίας και του Πολυτεχνείου της Τζόρτζια των ΗΠΑ έδειξε ότι η προτεραιότητα στην καθημερινότητα μιας γυναίκας αποτελούν οι ρομαντικές στιγμές που μοιράζεται με τον σύντροφό της. Οι επιστήμονες ζήτησαν από συνολικά 900 γυναίκες μέσου όρου ηλικίας 38 ετών να καταγράψουν το καθημερινό τους πρόγραμμα περιγράφοντας πώς αισθάνονται για κάθε πράγμα που κάνουν. Στόχος των ειδικών ήταν η δημιουργία του ιδανικού «προγράμματος» μιας γυναικείας μέρας.

Από τις απαντήσεις των εθελοντριών προέκυψε ότι πρώτος στην κατάταξη ήταν ο οκτάωρος νυχτερινός ύπνος. Αμέσως μετά η προσοχή των γυναικών στρέφεται στις ρομαντικές προσωπικές τους σχέσεις για 106 λεπτά, στη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και του ίντερνετ για 98 λεπτά και στην κοινωνικοποίηση για 82 λεπτά. Στη συνέχεια ακολουθεί η 78λεπτη ξεκούραση, ψώνια διάρκειας 56 λεπτών και 57 λεπτά τηλεφωνικών συνομιλιών.

-Χρόνο στις προσωπικές σχέσεις

Σύμφωνα με τους επιστήμονες η ποικιλία αποτελούσε το πλέον σημαντικό συστατικό του ημερήσιου προγράμματος μιας γυναίκας γεγονός που εξηγεί τα επιπλέον 68 λεπτά σωματικής άσκησης και τα (μόλις) 36 λεπτά εργασίας.

«Αντικείμενο της μελέτης μας ήταν το πώς θα έμοιαζε η τέλεια μέρα, δεδομένου του ότι και οι πιο απολαυστικές δραστηριότητες γίνονται συνήθως λιγότερο ευχάριστες όταν πραγματοποιούνται πολύ συχνά και έχουν μεγάλη διάρκεια», γράφουν οι ερευνητες στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Economic Psychology».

«Για μεγαλύτερη ευημερία οφείλουμε να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στα φιλικά μας πρόσωπα και τις προσωπικές μας σχέσεις, ακόμη περισσότερο χρόνο στους συγγενείς μας και πολύ λιγότερο χρόνο στο αφεντικό και στους συναδέλφους μας», καταλήγουν οι επιστήμονες.

Πρωτιά της Κύπρου στα παχύσαρκα παιδιά

-Στη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία η Κύπρος σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά.
Έχουμε αφθονία φρούτων και λαχανικών, αλλά τα παιδιά μας δεν έχουν μάθει (ή δεν τα έχουμε μάθει) να εκμεταλλεύονται τον πλούτο αυτό προς όφελος της υγείας τους. Προτιμούν περισσότερο τις τηγανητές πατάτες, τις πίτσες, τα πατατάκια τσιπς, τα γαριδάκια και τις σοκολάτες. Δεν τα έχουμε μάθει, επίσης, να απολαμβάνουν  τη φύση και τη μεγάλη ηλιοφάνεια, για την οποία φημίζεται το νησί μας και ενώ θα μπορούσαν να διαθέσουν χρόνο για κάποια φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι, μένουν τις περισσότερες φορές «εγκλωβισμένα» μέσα σ’ αυτό, μπροστά από την τηλεόραση ή τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Πριν από ένα χρόνο, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της μελέτης IDEFICS, στην οποία συμμετείχαν 21 πανεπιστήμια και ινστιτούτα της Ευρώπης σε οκτώ χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.
Τα αποτελέσματα αφορούσαν 1.500 παιδιά 2 έως 8 ετών στην ευρύτερη περιοχή Στροβόλου και 1.000 στην περιοχή Πάφου και έδειξαν ότι πολλά από αυτά έχουν αυξημένα λιπίδια στο αίμα τους, πολλά είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα και πολλά λιποβαρή.
 Η διατροφή τους είχε πολλά λίπη και η φυσική τους κατάσταση, όσον αφορούσε την άσκηση, για πολλά ήταν κάτω από τα αποδεκτά όρια για την ηλικία τους. Βρέθηκε, επίσης, ότι η Κύπρος κατέχει τη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία στα ποσοστά των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών, τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια. Διαπιστώθηκε, ακόμα, ότι κατέχουμε την τρίτη θέση όσον αφορά το ποσοστό των λιποβαρών παιδιών μετά το Βέλγιο και την Ουγγαρία.
Η εξέταση, εξάλλου, εκείνων των στοιχείων που οδηγούν τα παιδιά της Ευρώπης σε παχυσαρκία και κυρίως της διατροφής και της άσκησης, έδειξε: σε ό,τι αφορά το ποσοστό των παιδιών που καταναλώνουν τουλάχιστον ένα φρούτο την ημέρα, η Κύπρος ακολουθεί τη Σουηδία και την Ισπανία, ενώ το ποσοστό των παιδιών που καταναλώνει μαγειρεμένα λαχανικά στην Κύπρο είναι το μικρότερο από όλες τις χώρες της μελέτης. 

-Τουλάχιστον πίνουν περισσότερο νερό
Τα ποσοστά των παιδιών που τρώνε σαλάτες είναι μεγαλύτερα σε Σουηδία, Γερμανία και Εσθονία απ’ ό,τι στην Κύπρο, ενώ τα μικρότερα είναι σε Ουγγαρία, Ισπανία και Ιταλία. Υπάρχει, όμως, και μία πρωτιά. Τα Κυπριόπουλα πίνουν νερό περισσότερο από όλα τα άλλα παιδιά, κι αυτό είναι καλό για την υγεία τους. 
Στα ευρήματα της μελέτης είναι και τα ακόλουθα: Στην Κύπρο τα παιδιά δύο έως οκτώ ετών δεν πίνουν πολλά αναψυκτικά, που απαγορεύονται, τρώνε, όμως, πολλές τηγανητές πατάτες που δίνουν πολλές θερμίδες και μόνο στην Ουγγαρία και το Βέλγιο τα ποσοστά των παιδιών που τρώνε τηγανητές πατάτες είναι μεγαλύτερα. Τρώνε, επίσης, πολλή πίτσα και μόνο τα παιδιά στην Ιταλία και τη Γερμανία καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά. Το ποσοστό των Κυπριόπουλων που τρώνε βλαβερά πατατάκια τσιπς και γαριδάκια είναι το μεγαλύτερο από όλες τις χώρες της μελέτης, ενώ το ίδιο συμβαίνει με την κατανάλωση ανθυγιεινών σοκολάτων. Σε ό,τι αφορά τώρα τις διατροφικές συνήθειες των Κυπριόπουλων, τα ποσοστά των παιδιών έξι με εννέα ετών που παίρνουν πρόγευμα είναι το χαμηλότερο από όλες τις άλλες χώρες. Ένα άλλο εύρημα αναφέρει ότι τα ποσοστά των Κυπριόπουλων δύο με εννέα ετών που έχουν την κακή συνήθεια να βλέπουν τηλεόραση όταν τρώνε, είναι τα μεγαλύτερα από όλες τις άλλες χώρες.
-Πορίσματα έρευνας: Τα Κυπριόπουλα τα πιο αδρανή στην Ευρώπη
Και φτάνουμε στη φυσική δραστηριότητα, με τα αποτελέσματα να είναι το ίδιο απογοητευτικά. Το νησί μας συγκεντρώνει και εδώ θλιβερές πρωτιές, καθώς τα ποσοστά των παιδιών μας, ηλικίας δύο με εννέα ετών που διαθέτουν χρόνο για φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι τις καθημερινές, είναι τα χαμηλότερα από όλες τις χώρες της μελέτης. Την ίδια εικόνα βλέπουμε και στο ποσοστό των παιδιών που διαθέτουν χρόνο κατά τα Σαββατοκυρίακα για φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι, εκτός εκείνο της Ισπανίας στα παιδιά δύο με έξι ετών και εκείνο της Ιταλίας στα παιδιά έξι με εννέα ετών. Όπως δε σημειώνουν οι ερευνητές του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού Ινστιτούτου Υγεία του Παιδιού που υπογράφουν το σχετικό κείμενο στο εγχειρίδιο «Αγωγή Υγείας», η εξέταση έγινε τους μήνες Οκτώβριο με Μάιο, οπότε ο καιρός στην Κύπρο ήταν εξαιρετικά καλός για δραστηριότητες έξω από το σπίτι, σε αντίθεση με εκείνο των άλλων χωρών. Αρκετά ενδιαφέρον, όσο και ανησυχητικό, είναι το εύρημα στο οποίο κατέληξε η μελέτη με τη σύγκριση των αποτελεσμάτων όλων των παιδιών από όλες τις χώρες που έλαβαν μέρος. Ότι, δηλαδή, στην Κύπρο τα παιδιά έχουν τις μεγαλύτερες περιόδους αδράνειας καθ’ όλη τη διάρκεια της

εβδομάδας.
Πηγή: Φιλελεύθερος

Πότε αναπτύσσουν τα νήπια αισθήματα ντροπής;

Πρόσφατη έρευνα δείχνει πως τα νήπια αποκτούν συναίσθηση του εαυτού τους και αισθάνονται ντροπή πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα

Όποιος έχει παρακολουθήσει το δίχρονο παιδί του να γδύνεται στη μέση ενός εστιατορίου ενώ παράλληλα κλαίει σπαρακτικά, μάλλον δυσκολεύεται να φανταστεί ότι ντρέπεται. Ωστόσο, αν πιστέψουμε τους επιστήμονες, τα φαινόμενα απατούν. Τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας δείχνουν πως τα μικρά μας αισθάνονται ντροπή και είναι σε θέση να αντιληφθούν πώς ερμηνεύουν οι άλλοι τη συμπεριφορά τους από πάρα πολύ νωρίς – ακόμη και πριν από τα δεύτερα γενέθλιά τους! Απλώς το εκφράζουν με διαφορετικούς (και συχνά πολύ πιο… δημιουργικούς) τρόπους από ό,τι εμείς.

Τα αισθήματα ντροπής αναπτύσσονται ήδη από τον 18ομήνα

Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά εκδηλώνουν κοινωνικές και συναισθηματικές αντιδράσεις ντροπής όταν έχουν κάνει κάτι που ξέρουν ότι είναι κακό, ήδη από την ηλικία των 18 μηνών. Συνήθως ξεκινούν να κάνουν σκέψεις για τα συναισθήματά τους αφού συμπληρώσουν τους 20 μήνες ζωής και μέχρι την ηλικία των δύο ετών είναι σε θέση ακόμη και να τα καμουφλάρουν προκειμένου να ανταποκριθούν στις κοινωνικές επιταγές της εκάστοτε περίστασης.

Τι έδειξε πρόσφατη έρευνα

Τα ευρήματα μιας μελέτης της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό DevelopmentalPsychology επιβεβαιώνουν την ικανότητα των νηπίων να βιώσουν ντροπή. Σε μια σειρά τεσσάρων διαφορετικών πειραμάτων που συμμετείχαν 144 παιδιά ηλικίας 14 έως 24 μηνών, τα μικρούλια έδειχναν να αντιλαμβάνονται πάντα αν κάποιος τα παρατηρεί και συμπεριφέρονταν καλύτερα σε αυτή την περίπτωση σε σχέση με όταν πίστευαν πως ήταν μόνα τους. Όταν λάμβαναν θετική ή αρνητική κριτική για τη συμπεριφορά τους, αυτή η διαφορά γινόταν ακόμη πιο έντονη, πράγμα που σημαίνει πως τα νήπια ενδιαφέρονται για την άποψη των άλλων για τον χαρακτήρα τους.

Αυτά τα δεδομένα έρχονται να ανατρέψουν παλαιότερες επιστημονικές αντιλήψεις πως αυτά τα συναισθήματα εμφανίζονταν στα παιδιά μετά την ηλικία των τεσσάρων ή και πέντε ετών. Για αυτό το λάθος μάλλον ευθύνεται το γεγονός πως τα μικρά μας δεν είναι σε θέση να εκφράσουν τόσο περίπλοκα συναισθήματα από τόσο νωρίς, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούν και να τα βιώσουν.

www.imommy.gr

Κάντε το παιδί να λατρέψει το νηπιαγωγείο. Πώς θα το βοηθήσετε να ξεπεράσει τον φόβο του

Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο είναι διαφορετικές για κάθε παιδί και τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί πως όλα θα πάνε καλά. Συνήθως, ένα μεγαλύτερο αδελφάκι ή η φοίτηση του παιδιού σε έναν παιδικό σταθμό κατά τα προηγούμενα έτη είναι υπεραρκετά για να το κάνουν όχι απλώς να μην φοβάται, αλλά και να ανυπομονεί για αυτή την επόμενη βαθμίδα με τα «μεγάλα παιδιά». Αν, όμως, το μικρό σας δεν δείχνει και τόσο ενθουσιασμένο με την προοπτική, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να διευκολύνετε τη μετάβασή του.

Πριν την πρώτη μέρα

Αν δεν έχει πατήσει ακόμη το ποδαράκι του στο νέο του σχολείο, έχετε την ευκαιρία να προετοιμάσετε το έδαφος κατάλληλα

Βρείτε ενισχύσεις: Προτιμήστε ένα νηπιαγωγείο στο οποίο ήδη πηγαίνουν άλλα παιδάκια που κάνει παρέα, ώστε να αισθανθεί οικεία.

Μείνετε μακριά του: Για να μην πανικοβληθεί από την απουσία σας σε συνδυασμό με όλες αυτές τις αλλαγές της πρώτης μέρας, κατά τις μέρες που θα προηγηθούν αφήστε το κάποιες φορές σε αξιόπιστα άτομα και πηγαίνετε μια βόλτα. Έτσι θα συνηθίσει στην ιδέα ότι ακόμη και αν λείψετε για λίγο, πάντα στο τέλος θα επιστρέφετε κοντά του.

Πηγαίνετε μαζί για ψώνια: Αφήστε το να διαλέξει μόνο του την τσάντα του και ό,τι άλλο χρειαστεί για το σχολείο. Όσο περισσότερο του αρέσουν τα πράγματά του, τόσο περισσότερο θα θέλει να τα χρησιμοποιήσει.

Την πρώτη μέρα

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αυτή η μέρα έχει πολλή μεγάλη σημασία για την εύκολη προσαρμογή του μικρού σας.

Κάντε τη μέρα διασκεδαστική: Φτιάξτε του το αγαπημένο του πρωινό, στολίστε την κουζίνα με κάποιου είδους θεματική διακόσμηση και τραβήξτε πολλές φωτογραφίες. Αν νιώσει πως είστε χαρούμενοι και περήφανοι για την εξέλιξή του, είναι πιο πιθανό να θελήσει να σας βγάλει ασπροπρόσωπους!

Οι σωστές συστάσεις: Όταν φτάσετε στο νηπιαγωγείο, πηγαίνετε μαζί του μέχρι τη νηπιαγωγό και συστήστε το σε εκείνη. Έπειτα κάντε λίγα βήματα πίσω και αφήστε το να τη χαιρετήσει από μόνο του. Αυτή η κίνησή σας θα του δείξει ότι την εμπιστεύεστε.

Σε ολόκληρο το πρώτο διάστημα

Ακόμη και αν δεν έγιναν όλα σωστά – ή αν οι χειρισμοί σας δεν απέδωσαν καρπούς – αυτό δεν σημαίνει πως τα πράγματα δεν μπορούν να βελτιωθούν, και σίγουρα δεν θα πρέπει να σας ανησυχεί για τη μελλοντική πορεία του μικρού σας στο σχολείο.

Ηρεμήστε: Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη συναισθηματική μας κατάσταση, ακόμη και χωρίς να ακούσουν τίποτα σε σχέση με αυτή. Όσο περισσότερο αγχώνεστε, τόσο του δημιουργείτε ένταση που δυσκολεύει τα πράγματα ακόμη παραπάνω.

Αφήστε του περιθώρια επιλογής: Η αίσθηση ελέγχου βοηθά τα περισσότερα παιδιά. Επιτρέψτε του να διαλέγει μόνο του τα ρούχα του για το σχολείο. Είναι καλύτερο να πάει ντυμένο μπάτμαν, παρά να μην θέλει να πάει καθόλου.

Συζητήστε το: Ρωτήστε το τι είναι αυτό που το κάνει τόσο απρόθυμο. Αν σας εξηγήσει, ίσως διαπιστώσετε πως είναι εύκολο να το βοηθήσετε.

Χρονομετρήστε το «αντίο»: Αν το αφήνετε στο νηπιαγωγείο και φεύγετε όταν έχει στραμμένη την προσοχή του αλλού, εντείνετε τους πιθανούς φόβους εγκατάλειψης που το ταλαιπωρούν. Αν το κρατάτε αγκαλιά για πάρα πολλή ώρα και συγκινείστε που το αποχωρίζεστε, το κάνετε να νιώθει ότι αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή είναι σημαντικό και ανησυχητικό. Προτιμήστε μια ζεστή αλλά σύντομη αγκαλιά και πείτε του πως φεύγετε αλλά σύντομα θα είστε και πάλι κοντά του.

www.vita.gr

Πώς θα καταλάβει το παιδί την αξία των χρημάτων;

Αντί να αποφεύγουμε το ζήτημα, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να εξελιχθούν σε υπεύθυνους ενήλικες.

Τα παιδιά μεγαλώνουν με την ταχύτητα του φωτός, και εμείς μονίμως τρέχουμε για να προλάβουμε να τους μεταδώσουμε τις δεξιότητες που θα τους είναι απαραίτητες στην ενηλικίωση. Το ζήτημα των χρημάτων είναι ευαίσθητο για πολλές οικογένειες. Τα μικρά μας πρέπει να μάθουν να λειτουργούν μέσα στα πλαίσια του οικογενειακού προϋπολογισμού, χωρίς όμως να γεμίσουν άγχη και αγωνίες ενηλίκων. Πώς μπορούμε να τους διδάξουμε οικονομική υπευθυνότητα χωρίς να θυσιάσουμε την παιδική ματιά τους απέναντι στη ζωή;

Στο νηπιαγωγείο

Το παιδί μπορεί να αντιληφθεί ορισμένα βασικά πράγματα, όπως την αντιστοιχία των χρημάτων σε αγαθά. Για να ενισχύσουμε την κατανόησή του:

Οπτικά μαθήματα: Δείξτε του τα νομίσματα, εξηγώντας ποιο είναι μεγαλύτερο και ποιο μικρότερο. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε παραδείγματα για να το βοηθήσετε να καταλάβει. Για παράδειγμα: Με αυτό μπορείς να αγοράσεις ένα μπουκάλι νερό, ενώ με αυτό μία σοκολάτα.

Οικονομική διαφάνεια: Αγοράστε του έναν κουμπαρά για να συνηθίσει την έννοια της αποταμίευσης, όμως φροντίστε να είναι διαφανής. Έτσι θα μπορεί να παρακολουθήσει την αύξηση των… οικονομιών του.

Πρακτική άσκηση: Δεν μπορεί ακόμη να καταλάβει ότι κάτι είναι ακριβό, αν όμως το παροτρύνετε να κάνει αγορές από τα χρήματα του κουμπαρά του και να τα δώσει το ίδιο στον ταμία, θα αντιληφθεί την έννοια του κόστους.

Καλό παράδειγμα: Έρευνα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ έχει δείξει ότι οι βασικότερες οικονομικές συνήθειες εμπεδώνονται μέχρι την ηλικία των… 7 ετών! Γι΄ αυτό προσπαθήστε να διατηρείτε τα οικονομικά σας υπό έλεγχο και να μην αφήνετε το παιδί να ακούει συζητήσεις για ανειλημμένα χρέη. Επίσης, περιορίστε στο ελάχιστο τις αυθόρμητες αγορές και τις υπερβολές στα πλαίσια της καθημερινότητας.

Στο δημοτικό σχολείο

Τώρα έχει πλέον εμπεδώσει τα βασικά και είναι έτοιμο να κάνει τα πρώτα του βήματα στη διαχείριση χρημάτων.

Αφήστε το να πάρει αποφάσεις: Όταν σας ενημερώνει ότι θέλει να χρησιμοποιήσει τις αποταμιεύσεις του για να αγοράσει ένα παιχνίδι, θυμίστε του ότι αυτό συνεπάγεται πως δεν θα έχει αρκετά χρήματα για τα παπούτσια που ήθελε τόσο πολύ. Μην το αποτρέψετε από το να κινηθεί όπως προτιμά, όμως μην τρέξετε να του πάρετε και το άλλο αντικείμενο που επιθυμούσε αν συνειδητοποιήσει πως έκανε λάθος. Τα χρήματα του παιδιού δεν θα πρέπει να προορίζονται για απολύτως αναγκαία πράγματα.

Ζητήστε του να το σκεφτεί: Ακόμη είναι πάρα πολύ αυθόρμητο, και αυτό έχει υπέροχες πτυχές. Όταν όμως σας ζητά να της αγοράσετε ένα φόρεμα που είδε στη βιτρίνα, πείτε της ότι μπορεί να το πάρει από τα δικά της χρήματα, αλλά θα πρέπει να το αξιολογήσει και πάλι μέχρι την επόμενη ημέρα.

Μην καλλιεργήσετε… καβούρια: Η οικονομία είναι αρετή, δεν ισχύει όμως το ίδιο για την τσιγκουνιά. Μάθετέ του να προσφέρει σε αυτούς που το έχουν ανάγκη και δείξτε του τη χαρά που κρύβεται στο να κερνάμε κάτι τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Στην εφηβεία

Τώρα είναι η στιγμή για τα τελικά βήματα προς έναν οικονομικά υπεύθυνο ενήλικα.

Δείξτε του τη σκοτεινή πλευρά: Πάρτε το μαζί σας όταν πληρώνετε το φροντιστήριό του, δείξτε του πώς κάνετε τις πληρωμές των λογαριασμών, εξηγήστε του πώς λειτουργεί η φορολογία. Φροντίστε να μην το τρομάξετε και δείξτε του ένα πρόγραμμα που κρατά τα έξοδα υπό έλεγχο. Αν δεν το έχετε, είναι μια καλή στιγμή να το οργανώσετε.

Μιλήστε… τοις μετρητοίς: Ενθαρρύνετέ το να περιορίζει τα χρέη στο ελάχιστο δυνατό και να αποφεύγει τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες. Αν γνωρίζει ότι εσείς έχετε δανειστεί για να καλύψετε κάποια έξοδα, εξηγήστε του τα βήματα που κάνετε για να εξασφαλίσετε πως ήταν ασφαλής επιλογή ή τους τρόπους με τους οποίους σας δημιούργησε δυσκολίες στην περίπτωση που δεν ήταν. Η ειλικρίνεια είναι ο καλύτερός σας σύμμαχος.

Εξαφανίστε τη ζήλια: Σίγουρα κάποιος συμμαθητής του έχει – ή ισχυρίζεται ότι έχει – πάρα πολλά χρήματα στη διάθεσή του ή συμμετέχει σε ταξίδια και δραστηριότητες που δεν είναι προσβάσιμα στο παιδί σας. Μάθετέ του να εκτιμά αυτό που έχει και να μην στηρίζει την ευτυχία του στα αγαθά.

Αφήστε περιθώριο για λάθη: Αρκετοί γονείς «σπάνε» το χαρτζιλίκι σε εβδομάδες ή και ημέρες ώστε να είναι σίγουροι ότι το παιδί τους δεν θα βρεθεί ποτέ χωρίς καθόλου χρήματα ή πως δεν θα κάνει κάποια επιπόλαιη αγορά. Όμως αν θέλετε να μάθει να διαχειρίζεται μόνο του τα οικονομικά του, το μηνιαίο χαρτζιλίκι είναι η καλύτερη επιλογή. Το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξουν μήνες κατά τους οποίους δεν θα έχει χρήματα για είκοσι μέρες, όμως είναι προτιμότερο να μάθει αυτό το μάθημα όσο ζει, τρώει και κοιμάται στο σπίτι σας, παρά όταν πάρει στα χέρια του τον πρώτο του μισθό. Αντισταθείτε στον πειρασμό να προχωρήσετε σε… ανακεφαλαιοποίηση των ταμείων του!

www.vita.gr

Τι σημαίνουν οι εκφράσεις των μωρών; Το μικρό σας προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σας

Πριν πουν την πρώτη τους λέξη, τα μωρά προσπαθούν διαρκώς να επικοινωνήσουν μαζί μας αλλά και με τον κόσμο γύρω τους. Εκτός από το χαριτωμένο συλλάβισμα (και τα λιγότερο χαριτωμένα σαλάκια που το συνοδεύουν), μοιάζουν να μην μπορούν να διατηρήσουν την ίδια έκφραση για περισσότερα από πέντε λεπτά. Και μπορεί να μην έχουμε καταφέρει ακόμη να αποκωδικοποιήσουμε τα «αγκού» τους, όμως μπορούμε να καταλάβουμε πολλά από τον τρόπο που κοιτάζουν ή κινούν το στόμα τους.

Ενθουσιασμός
Τα μάτια του έχουν εστιάσει σε κάποιο αντικείμενο και έχει σηκώσει ή σμίξει τα φρύδια του, ενώ το στόμα του είναι ελαφρώς ανοιχτό. Παράλληλα ενδέχεται να βγάζει μικρούς ήχους και να δείχνει ή να προσπαθεί να πλησιάσει αυτό που του τράβηξε την προσοχή.

Τι πρέπει να κάνετε: Ενθαρρύνετε το ενδιαφέρον του μωρού σας για νέα αντικείμενα, καθώς με αυτόν τον τρόπο ενισχύετε τις μαθησιακές του ικανότητες. Αν δεν υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσει, αφήστε το να τα πιάσει στα χέρια του και να τα περιεργαστεί, ενώ παράλληλα του τα περιγράφετε σαν να είναι τα πιο ξεχωριστά πράγματα στον κόσμο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα το βοηθήσετε να μάθει πιο γρήγορα και τις πρώτες του λέξεις.

Αναστάτωση
Οι γωνίες του στόματός του είναι στραμμένες προς τα κάτω, και τα δύο φρύδια του σηκώνονται στο κέντρο. Το σαγόνι του τρέμει ή μπορεί να έχει αρχίσει να κλαίει.

Τι πρέπει να κάνετε: Κατά πάσα πιθανότητα το μικρούλι σας έχει δεχθεί περισσότερα ερεθίσματα από όσα μπορεί να αντέξει. Αν δεν επέμβετε άμεσα, κατά πάσα πιθανότητα σύντομα θα ακούσετε λυγμούς και ουρλιαχτά. Για να το ηρεμήσετε, πάρτε το μία αγκαλιά και κουνήστε το ρυθμικά ή πηγαίνετε μαζί του σε ένα πιο ήρεμο σημείο του σπιτιού ή του δωματίου.

Ανία
Προσπαθεί να σας τραβήξει την προσοχή φωνάζοντας, κλαίγοντας ή χτυπώντας σας, και μόλις αντιδράσετε η έκφρασή του αλλάζει σε γέλιο ή χαμόγελο.

Τι πρέπει να κάνετε: Πρώτα από όλα, να χαρείτε. Όταν το μωράκι σας αρχίσει να αναζητά την προσοχή σας, σημαίνει ότι έχετε αναπτύξει ήδη έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό. Ταυτόχρονα, όσο μεγαλώνει χρειάζονται περισσότερα ερεθίσματα για να κρατήσετε το ενδιαφέρον του. Δημιουργήστε παραλλαγές των παιχνιδιών και των τραγουδιών που παίζετε μαζί, αλλάζοντας τον τόνο ή την ταχύτητα της φωνής σας ή αφήστε τα να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους – πάντα υπό την επίβλεψή σας.

Θυμός
Κλαίει τόσο που το πρόσωπό του έχει κοκκινίσει και τα μάτια του είναι σχεδόν κλειστά. Όταν προσπαθείτε να το πάρετε αγκαλιά ίσως σας σπρώχνει ή χτυπά το χέρι σας.

Τι πρέπει να κάνετε: Αν είστε σίγουροι ότι δεν έχει κάποιο λόγο να πονάει ή να αισθάνεται άρρωστο, κατά πάσα πιθανότητα νυστάζει ή πεινάει – άλλωστε ακόμη δεν έχει αναπτύξει την ικανότητα για πιο περίπλοκα συναισθήματα. Προσπαθήστε να του προσφέρετε αυτό που υποθέτετε ότι χρειάζεται, ενώ παράλληλα του μιλάτε με ήρεμη και καθησυχαστική φωνή, επαναλαμβάνοντας μια σύντομη φράση (για παράδειγμα: «Έλα, έλα μικρό μου»).

Φόβος
Τα μάτια του είναι ορθάνοιχτα, ενώ το πρόσωπο και τα χέρια του τρέμουν. Ενδέχεται να έχει «παγώσει» ή να φωνάζει.

Τι πρέπει να κάνετε: Για τα μωρά κάθε εμπειρία είναι καινούρια και επομένως μπορεί να γίνει τρομακτική, ιδίως αν συμπεριλαμβάνει έντονους και αιφνίδιους θορύβους. Αν το μωρό σας παγώνει κάθε φορά που ακούει τον σκύλο του γείτονα να γαβγίζει, πάρτε το μία αγκαλιά και εξηγήστε του ήρεμα τι συμβαίνει. Δεν θα καταλάβει τι του λέτε, αλλά ο τόνος της φωνής σας θα το καθησυχάσει.

Δυσφορία
Κλαίει έντονα και ξαφνικά, ενώ παράλληλα αφήνει έναν ήχο που θυμίζει… γρύλισμα. Σφίγγει τους μυς του προσώπου του, στριφογυρίζει το σώμα του ή φέρνει τα πόδια στο στήθος του.

Τι πρέπει να κάνετε: Η πιθανότερη αιτία για τη δυσφορία του μωρού σας είναι τα φουσκώματα και οι κοιλιακοί πόνοι. Κάντε απαλό μασάζ χαμηλά στην κοιλίτσα του ή κινήστε τα ποδαράκια του σαν να κάνει ποδήλατο για να το βοηθήσετε να ανακουφιστεί. Αν μέσα σε μισή ώρα τα συμπτώματα δεν έχουν υποχωρήσει, καλό θα ήταν να πάρετε τηλέφωνο την παιδίατρό του.

Χαρά
Χαμογελάει πλατιά, ενώ μπορεί να κουνάει τα χεράκια του σε «χαιρετισμό» ή να χειροκροτάει. Ταυτόχρονα ίσως συλλαβίζει με τσιριχτή φωνή.

Τι πρέπει να κάνετε: Αντιδράστε για να κάνετε τον ενθουσιασμό του να κρατήσει περισσότερο. Όταν η χαρά του έχει σαν αποτέλεσμα μια θετική ανταπόκριση εκ μέρους σας, βάζετε τα πρώτα θεμέλια της αυτοπεποίθησής του. Περίπου από την ηλικία των 9 μηνών, όταν θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι τα αντικείμενα συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη και όταν δεν βρίσκονται στο οπτικό του πεδίο, θα μπορείτε να επιτύχετε εύκολα αυτή την υπέροχη αντίδραση παίζοντας το γνωστό «κου-κου».

www.vita.gr

Πέντε συνηθισμένες απορίες για τα νεογέννητα

Του Ανδρέα Γ. Κωνσταντόπουλου καθηγητή Παιδιατρικής.

Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει μαγικό ραβδί που από τη μια μέρα στην άλλη μάς μεταμορφώνει σε γονείς, καταλαβαίνω ότι από την πρώτη μέρα που θα επιστρέψετε στο σπίτι με το νεογέννητό σας, στο μυαλό σας θα γυρίζουν αναρίθμητες  ερωτήσεις, σημαντικές ή όχι.
Για 5 από αυτές θα βρείτε την απάντηση διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί.
Σε ποιον μοιάζει το μωρό;
Τα περισσότερα μωρά, όταν γεννιούνται, έχουν μυτερό κεφάλι, πρησμένα μάτια, ένα αφτί να πετάει και μια πλακουτσωτή μύτη. Αυτά αποκτήθηκαν κατά την παραμονή του μωρού σας στα στενάχωρα διαμερίσματα της μήτρας, κατά το πέρασμα μέσα από τα οστά της λεκάνης σας και τη στενωπό του τραχήλου της μήτρας κατά τον τοκετό. Η φύση έχει προβλέψει ώστε τα οστά του κρανίου να μην είναι κολλημένα μεταξύ τους, ώστε να μπορούν να πιέζονται και να αλλάζουν σχήμα καθώς το μωρό γεννιέται, διαφορετικά όλα τα μωρά θα γεννιόντουσαν με χειρουργικές επεμβάσεις. Επιπλέον, ο εγκέφαλος του μωρού αυξάνει σε μέγεθος ραγδαία από τη γέννηση έως τον 18ο-24ο μήνα. Σκεφθείτε ότι αν τα οστά ήταν κολλημένα, δεν θα ήταν δυνατή η ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τον 18ο μήνα συγκολλούνται τα οστά, και τότε κλείνει και το «μαλακό» (πρόσθια πηγή) του παιδιού. Σε περίπτωση που η πηγή κλείσει τους πρώτους 3-5 μήνες αυτό είναι ανησυχητικό. Θα πρέπει, λοιπόν, να είστε ευγνώμονες για το μυτερό κεφαλάκι του μωρού σας, που είναι προσωρινό.
Το πρήξιμο των ματιών οφείλεται κι αυτό στις πιέσεις που δέχεται το κεφάλι του μωρού κατά το ταξίδι του στον κόσμο. Παρά ταύτα, το μωρό σας μπορεί να διακρίνει θολά τα πρόσωπα των γονιών του μόλις γεννηθεί, ακόμη και μέσα από τα πρησμένα βλέφαρα. Ύστερα από λίγες ημέρες (2 εβδομάδες) τα μάτια ξεπρήζονται. Μπορεί, επίσης, από την πίεση να σπάσουν μικρά αγγεία στο άσπρο του ματιού. Οι κοκκινίλες αυτές φεύγουν μόνες τους σε 2-3 εβδομάδες.
Το πεταχτό αφτί είναι κι αυτό αποτέλεσμα της πίεσης που έχει υποστεί το μωρό σας μέσα στη μήτρα. Αυτό είναι προσωρινό και δεν χρειάζεται να κολλάτε με λευκοπλάστη το αφτί πάνω στο κεφάλι, διότι ο λευκοπλάστης θα ερεθίσει το δέρμα και θα κάνει δερματίτιδα, χωρίς κανένα άλλο όφελος. Σε λίγους μήνες θα επανέλθει στη θέση του, μόνο του. Σπανιότατα, μερικά αφτιά είναι γενετικά προορισμένα να πετάνε, όπως σε κάποιον από τους γονείς ή τους παππούδες.
Η πλακουτσωτή μύτη είναι αποτέλεσμα μιας δυνατής πίεσης κατά τον τοκετό, και απαιτείται αρκετός χρόνος έως ότου πάρει την τελική της μορφή (μήνες). Έτσι είναι αδύνατον να πούμε με σιγουριά σε ποιον γονιό μοιάζει το μωρό, πριν περάσουν οι πρώτοι μήνες.
Θα αλλάξει το χρώμα των ματιών του μωρού μου;
Το τελικό χρώμα των ματιών του παιδιού σας δεν δύναται να καθοριστεί κατά τη γέννηση. Τα όμορφα μπλε μάτια κατά τη γέννηση μερικές φορές δεν παραμένουν και αργότερα. Ιδιαίτερα στη λευκή φυλή, το χρώμα των ματιών υφίσταται πολλές αλλαγές προτού σταθεροποιηθεί. Ο χρωματισμός της ίριδος μπορεί να συνεχίσει να αλλάζει κατά τη διάρκεια όλης της πρώτης χρονιάς. Έτσι μπορεί κανείς στους 6 μήνες να προβλέψει το τελικό χρώμα της ίριδος, αλλά το βάθος του χρώματος θα οριστικοποιηθεί με τα πρώτα του γενέθλια.
Πότε θα κόψω τα νύχια του μωρού για πρώτη φορά;
Πολλοί γονείς περιμένουν να σαραντίσει το μωρό τους, για να το βγάλουν εκτός σπιτιού, καθώς και για να του κόψουν τα νύχια. Αυτά δεν έχουν επιστημονική βάση, και θα πρέπει να κόψετε τα νύχια χεριών και ποδιών από την 1η-2η εβδομάδα, για να μην γδέρνεται στο πρόσωπο, αλλά και για λόγους υγιεινής.
Είναι πιο εύκολο να κοπούν μετά το μπάνιο, όταν μαλακώσουν, με τη βοήθεια παιδικού ψαλιδιού με στρογγυλεμένα άκρα ή με νυχοκόπτη. Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, γι’ αυτό θα πρέπει να κόβονται κάθε βδομάδα. Χρειάζεται προσοχή: για να μην κόψετε δέρμα, το χέρι του μωρού σας πρέπει να είναι ακίνητο. Προτιμάτε να το κάνετε όταν κοιμάται ή με τη βοήθεια κάποιου άλλου. Αν, όμως, συμβεί να κόψετε δέρμα και να ματώσει, βάλτε λίγο διάλυμα Betadine.
Πώς θα περιποιηθώ τον ομφάλιο λώρο;
Μετά το κόψιμο του ομφάλιου λώρου από τον γυναικολόγο, παραμένει ένα μικρό κομματάκι που σε λίγες ώρες ξεραίνεται και μαυρίζει, και αργότερα πέφτει σε 1-3 εβδομάδες. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην περιποίηση του ομφάλιου λώρου. Όταν πάτε σπίτι, θα πρέπει να κρατάτε την περιοχή στεγνή και εκτεθειμένη στον αέρα. Έτσι όταν βάζετε την πάνα, διπλώστε την κάτω από τον ομφαλό, για να τον προστατεύσετε από τα ούρα και να αφήνετε τον αέρα να μπαίνει κάτω από το μαύρο κολόβωμα. Μην βρέχετε τον ομφαλό και να βάζετε οινόπνευμα 2-4 φορές την ημέρα ΚΑΤΩ από το μαύρο κολόβωμα. Αυτό μπορείτε να το κάνετε αν ρίχνετε το οινόπνευμα με το μπουκάλι ή να μουσκέψετε πάρα πολύ ένα βαμβάκι με ένα οινόπνευμα και να το πιέσετε, ανασηκώνοντας το μαύρο κολόβωμα.
Σε περίπτωση που η περιοχή γύρω από τον ομφαλό κοκκινίσει, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας, επειγόντως. Μετά την πτώση και του μαύρου κολοβώματος, πιθανόν να βγάζει μια σταγόνα αίμα στο ζιπουνάκι του, έως τον πρώτο μήνα της ζωής του. Μην ενοχλείστε, θα υποχωρήσει μόνο του.
Να του δώσω πιπίλα ή να το αφήσω να βάζει το δάχτυλό του στο στόμα;
Τα μωρά γεννιούνται με το αντανακλαστικό του θηλασμού. Μερικά μωρά θέλουν να θηλάζουν περισσότερο από άλλα, και οι γονείς καταλήγουν στην πιπίλα. Την ίδια δουλειά μπορεί να κάνει το δάχτυλο (αντίχειρας) ή η γροθιά του, ιδιαίτερα μετά τον 2ο μήνα, που το μωρό έχει τα πρώτα ενοχλήματα της οδοντοφυΐας και βάζει το δάχτυλο. Οι γονείς χορηγούν την πιπίλα για να ησυχάσει το μωρό, και έτσι καταλήγουν στην κατάχρησή της. Θα πρέπει να ψάξετε να βρείτε την αιτία της ανησυχίας του μωρού και να δείτε αν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να το ηρεμήσετε. Διαβάστε του μια ιστορία, μιλήστε του για να κοιμηθεί, αντί να κάνετε χαρούμενο το μωρό βάζοντας μια πιπίλα στο στόμα.
Εάν χρησιμοποιείτε την πιπίλα και τη νύχτα, του γίνεται συνήθεια και όταν ξυπνάει δεν ξανακοιμάται, εκτός κι αν του βάλετε στο στόμα την πιπίλα. Σε περίπτωση που το μωρό συνηθίσει την πιπίλα από την πρώτη εβδομάδα, υπάρχει πιθανότητα να μπερδέψει τη θηλή της μάνας με πιπίλα, γι’ αυτό μην του δίνετε πιπίλα προτού συνηθίσει να θηλάζει τη θηλή της μητέρας του (τουλάχιστον τις 20 πρώτες ημέρες). Και η πιπίλα και το πιπίλισμα του δαχτύλου παραμορφώνουν το στόμα, αλλά η παραμόρφωση αυτή διορθώνεται αν το πιπίλισμα διακοπεί πριν το μωρό βγάλει τα μόνιμα δόντια του. Η πιπίλα έχει βρεθεί ότι προστατεύει το μωρό από τον αιφνίδιο θάνατο, άγνωστο με ποιον μηχανισμό. Προκαλεί, όμως, αύξηση των λοιμώξεων στ’ αφτιά του μωρού.
Ανάμεσα στα δύο κακά, η πιπίλα είναι προτιμότερη από το δάχτυλο, διότι η παραμόρφωση στόματος και δοντιών είναι μικρότερη. Αν νομίζετε ότι δεν κάνει το μωρό χωρίς πιπίλα, τότε διαλέξτε μία που να είναι ενιαία και να μην αποτελείται από πολλά κομμάτια, διότι πιθανόν να σπάσουν και να καταπιεί κάποιο κομμάτι το μωρό σας. Πότε μην χρησιμοποιείτε αλυσίδα ή σχοινί γύρω από τον λαιμό με την πιπίλα ή στην κούνια ή στο καρότσι, διότι κινδυνεύει να πνιγεί το μωρό σας. Προτιμότερη είναι η πιπίλα από σιλικόνη (πλένεται εύκολα, δεν κολλάει στο στόμα, είναι μαλακή, διαρκεί περισσότερο και πλένεται στο πλυντήριο πιάτων). Υπάρχουν και ορθοδοντικές πιπίλες. Προσπαθήστε να δώσετε την πιπίλα όσο γίνεται αργότερα, τον 2ο-3ο μήνα που θα έχει ενοχλήσεις από τα δόντια και θα χρησιμοποιήσει το δάχτυλο.
Σε περίπτωση που μάθετε το μωρό σας στην πιπίλα, θα πρέπει να φροντίσετε να την κόψετε στην ηλικία των 10-12 μηνών.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. Οδηγίες για την προστασία των παιδιών, από παιδόφιλους

Στην ανακοίνωσή της η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ τονίζει μεταξύ άλλων ότι οι παιδόφιλοι είναι συνήθως άντρες, «άνω των 30 ετών, με λίγους φίλους της ηλικίας του και συχνάζει σε χώρους με παιδιά όπως παιδικές χαρές, Ίντερνετ καφέ, αθλητικά κέντρα κ.α. Συχνά μάλιστα εργάζεται με παιδιά, ενώ δεν αποκλείεται να είναι άτομο «υπεράνω πάσης υποψίας».

Τι είναι η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου;
Σεξουαλική κακοποίηση είναι οποιουδήποτε τύπου επαφή ενός ενήλικου (παιδόφιλος) με ένα παιδί με στόχο τη σεξουαλική ικανοποίηση του ενηλίκου, ο οποίος έχει πάντα την αποκλειστική ευθύνη μιας τέτοιας πράξης.
Ο παιδόφιλος, στα γενικά του χαρακτηριστικά, είναι συνήθως άντρας, άνω των 30 ετών, με λίγους φίλους της ηλικίας του και συχνάζει σε χώρους με παιδιά όπως παιδικές χαρές, Ίντερνετ καφέ, αθλητικά κέντρα κ.α. Συχνά μάλιστα εργάζεται με παιδιά, ενώ δεν αποκλείεται να είναι άτομο «υπεράνω πάσης υποψίας».
Σε πολλές περιπτώσεις είναι γνωστό μέλος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας και συνήθως ανήκει στο περιβάλλον του παιδιού ή και της οικογένειας. Οπως έχει αποδειχθεί σε αρκετές περιπτώσεις στην πράξη, χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε παιδιά, ενώ ενδέχεται να προσποιείται τον έφηβο για να συζητά και να παίζει παιχνίδια μαζί τους στο Διαδίκτυο.
Στοχεύει σε συγκεκριμένες ηλικίες και φύλο, συνήθως παιδιά προεφηβικής ηλικίας, και δρα μεθοδικά και με υπομονή για να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Μπορεί επίσης να προβεί σε πράξεις συναισθηματικού εκβιασμού ή να απειλήσει το παιδί, προκειμένου να μην αποκαλύψει τις δραστηριότητές του στους γονείς του.
Οδηγίες προς τους γονείς:
1. Παρατηρήστε το άτομο που υποψιάζεστε για σεξουαλικά κακοποιητική συμπεριφορά σε παιδιά:
α) Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του:
Ενδιαφέρεται περισσότερο για τα παιδιά απ' ότι για τους ενήλικες;
Προσφέρεται να κρατήσει τα παιδιά σας για να κάνετε τις δουλειές σας ή για να βγείτε έξω;
Εργάζεται με παιδιά;
Είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικός με τα παιδιά;
Εμπλέκεται σε δραστηριότητες με παιδιά, όταν δεν είναι παρόντες οι γονείς;
β) Παρατηρήστε τις προσωπικές του σχέσεις:
Είναι ελεύθερος, δεν ενδιαφέρεται να έχει ένα σύντροφο της ηλικίας του ή έναν οποιονδήποτε σύντροφο;
Ενδιαφέρεται περισσότερο για τα παιδιά της συντρόφου του απ' ότι για την ίδια; (σε μονογονεϊκές οικογένειες)
Είναι παντρεμένος, αλλά πιο εκδηλωτικός με τα παιδιά του απ' ότι με τη σύζυγό του;
γ) Παρατηρήστε τις κοινωνικές του σχέσεις:
Ταυτίζεται περισσότερο με τα παιδιά απ' ότι με άτομα της ηλικίας του; Εχει περισσότερες φιλικές σχέσεις με παιδιά απ' ότι με ενήλικες;

Οι φίλοι του (που είναι παιδιά) είναι συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας ή/και φύλου;
2. Προσέξτε τα παιδιά σας:
- Παρατηρείτε κάποια απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού σας; Μήπως εμφανίζει ξαφνικά προβλήματα στον ύπνο ή βλέπει πιο συχνά εφιάλτες; Ζωγραφίζει θέματα με σεξουαλικό περιεχόμενο;
- Έχει σεξουαλική συμπεριφορά που δεν ταιριάζει με την ηλικία του ή επιδεικνύει σεξουαλική συμπεριφορά προς άλλα παιδιά;
- Έχει παλινδρομήσει σε προηγούμενες συμπεριφορές, όπως ενούρηση και εγκόπρηση, ενώ είχε μάθει να ελέγχει τις συμπεριφορές αυτές;
- Φοβάται πρόσωπα ή μέρη που δεν φοβόταν παλιότερα;
- Μιλάει τον τελευταίο καιρό συνέχεια για κάποιον ενήλικο για τον οποίο δε μιλούσε στο παρελθόν; Προσπαθεί να σας πει κάτι, αλλά σταματά όταν εμφανίζεται κάποιος άλλος ενήλικος; Ερχεται σπίτι με σκισμένα ρούχα ή λερωμένα εσώρουχα; Εμφανίζει δυσκολία να περπατήσει ή να καθίσει;
Όλα τα παραπάνω αποτελούν σημάδια που θα πρέπει να υποψιάσουν τους γονείς, προκειμένου να δώσουν περισσότερη προσοχή στο παιδί τους και να δουν τι συμβαίνει. Μην πανικοβάλλεστε, αλλά...
έχετε τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά.
3. Ασφάλεια στο Διαδίκτυο:
Συζητείστε με το παιδί σας για τους κινδύνους του Διαδικτύου, χωρίς βέβαια να απαγορεύσετε τη χρήση του. Εξηγείστε του ότι δεν πρέπει να δίνει προσωπικές πληροφορίες (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κ.λπ.) ή να στέλνει φωτογραφίες σε αγνώστους μέσω Διαδικτύου.
Σκόπιμο είναι να φροντίσετε ώστε να έχετε πρόσβαση στο Διαδίκτυο από το σπίτι, ώστε να μπορείτε να ελέγχετε τις ηλεκτρονικές δραστηριότητες του παιδιού σας και να μη χρειάζεται να πηγαίνει σε Ίντερνετ καφέ.
Βάλτε τον υπολογιστή σε έναν κοινό χώρο του σπιτιού και όχι στο παιδικό δωμάτιο, για να αποφύγετε την πιθανότητα να το «βρει» ο παιδόφιλος μόνο του. Ρωτήστε το παιδί σας ποιες ιστοσελίδες επισκέπτεται ή/και ελέγξτε το μόνοι σας μέσω των «αγαπημένων» και του «ιστορικού περιήγησης» του προγράμματος φυλλομετρητή (browser) και κάντε του προτάσεις για ηλεκτρονικές διευθύνσεις κατάλληλες για την ηλικία του.
Λάβετε επίσης υπόψη ότι τα παιδιά στην εφηβεία μπορεί να είναι αντιδραστικά και να αναζητούν την ιδιωτικότητα, ενώ πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά τους μπορεί να οφείλονται στο σεξουαλικό ξύπνημα της εφηβικής ηλικίας. Σταθείτε δίπλα τους με τρόπο διακριτικό και όχι παρεμβατικό.
Μιλήστε στα παιδιά σας, κερδίστε την εμπιστοσύνη τους. Πρέπει να πιστεύουν ότι μπορούν να σας πουν οτιδήποτε χωρίς να φοβούνται ή να ντρέπονται. Μιλήστε τους για το σώμα τους. Πείτε τους τι να προσέχουν. Διδάξτε τους τις συμπεριφορές που είναι αποδεκτές απέναντι στους άλλους ενήλικες, αλλά και απέναντι στα παιδιά της ηλικίας τους.
Οδηγίες προς τα παιδιά
Ο παρακάτω ενδεικτικός οδηγός μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα παιδιά, είτε διαβάζοντάς τον απευθείας, είτε μπορεί να διαβαστεί από τους γονείς, προκειμένου να πάρουν ιδέες για το πώς μπορούν να μιλήσουν με απλό τρόπο στα παιδιά τους για το τι να αποφεύγουν. Ενας ενήλικος δεν πρέπει ποτέ να ζητάει από ένα παιδί να αγγίξει το ίδιο τα γεννητικά του όργανα.
Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να αγγίζει τα γεννητικά όργανα των παιδιών, εκτός αν είναι γιατρός στο ιατρείο του. Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να ζητάει από ένα παιδί να κάνει οτιδήποτε μαζί του, ενώ είναι είτε εκείνος είτε το παιδί χωρίς ρούχα. Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να ζητάει από ένα παιδί να κρατήσει κάτι κρυφό ή μυστικό από τους γονείς του, κυρίως κάτι που αφορά το ίδιο.
Πες «όχι» όταν:
- Ένας ενήλικος σου ζητά να κάνεις κάτι που ξέρεις ότι είναι λάθος.
- Ένας ενήλικος θέλει να σε αγγίξει κάπου που δεν θέλεις εσύ.
- Ένας ενήλικος κάνει κάτι στο σώμα σου, που σε κάνει να νιώθεις περίεργα ή και να πονάς.
- Ένας ενήλικος σου ζητά να κάνεις κάτι και να μην το πεις στους γονείς σου.
- Ξεχώρισε το «δώρο» από τη «δωροδοκία»:
- Δώρο έιναι κάτι που σου δίνει κάποιος γιατί σε αγαπάει. Δωροδοκία είναι όταν κάποιος σου δίνει κάτι ή σε αφήνει να κάνεις κάτι και ζητάει αντάλλαγμα για αυτό. Για παράδειγμα: «Θα σου δώσω ένα γλυκό, αν βγάλεις τα ρούχα σου και ξαπλώσεις δίπλα μου».
Προστασία στο δρόμο:
- Φρόντισε να είσαι έξω με παρέες και απόφυγε να τριγυρνάς μόνος σου.
- Μη μιλάς σε αγνώστους ή άτομα που δεν γνωρίζεις καλά.
- Βάλε τις φωνές και τρέξε γρήγορα, αν κάποιος προσπαθήσει να σε παρασύρει κάπου απόμερα ή να σε βάλει σε ένα αυτοκίνητο.
- Έχε το νου σου να αρνηθείς, αν είσαι έξω και κάποιος σου προσφέρει χρήματα για να του κάνεις μια χάρη.
- Πρόσεχε στις δημόσιες τουαλέτες και πήγαινε με έναν φίλο, αν αυτό είναι δυνατό. Βγες γρήγορα έξω αν σε πλησιάσει κάποιος.
- Έχε πάντα χρήματα μαζί σου για να γυρίσεις στο σπίτι και μην ξοδεύεις ποτέ αυτά τα χρήματα.

Προστασία στο Διαδίκτυο:
- Ρύθμισε την ασφάλεια του λογαριασμού σου (στο facebook , myspace , friendster κ.λπ.), ώστε να μπορούν μόνο οι «φίλοι» σου να δουν λεπτομέρειες του προφίλ σου.
- Μη δίνεις ποτέ και σε κανέναν τους κωδικούς πρόσβασής σου.
- Χρησιμοποίησε μια φωτογραφία προφίλ που να μη δείχνει το πρόσωπό σου ή να εμφανίζει άλλες πληροφορίες για εσένα.
- Μη δίνεις πληροφορίες για το σχολείο σου, το πού μένεις ή το τηλέφωνό σου.
- Μην κάνεις «φίλους» άτομα που δεν έχεις γνωρίσει προσωπικά.
- Μη συναντάς άτομα που έχεις «γνωρίσει» στο Διαδίκτυο, χωρίς την παρουσία ενός από τους γονείς σου.
-Έχε στο νου σου ότι οι άνθρωποι που γνωρίζεις στο Διαδίκτυο μπορεί να λένε ψέματα για το ποιοι είναι.

Τι να κάνω σε περίπτωση που υποψιάζομαι ή έχω ενδείξεις ότι κάποιος ενήλικος ασελγεί σε βάρος ανηλίκων;

Μπορείτε να απευθυνθείτε
Στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής – Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ): Λεωφ. Αλεξάνδρας 173, 3ος όροφος, τηλ. 210 6476370.
Στο Τμήμα Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης: Μοναστηρίου 326, τηλ. 2310 388456, 2310 388457, 2310 388458.
Στις κατά τόπους Υπηρεσίες Ασφαλείας των Νομών των υπόλοιπων Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Για αναφορές περιστατικών διαδικτυακής παρενόχλησης – παιδοφιλίας ή παιδικής πορνογραφίας, μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στην ειδική τηλεφωνική γραμμή καταγγελιών 11012 (λειτουργεί όλο το 24ωρο) ή και μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail) στη διεύθυνση 11012@hellenicpolice.gr
Οποιαδήποτε πληροφορία ή καταγγελία ελέγχεται από εξειδικευμένο αστυνομικό προσωπικό, προκειμένου να διερευνηθεί και να διαλευκανθεί η υπόθεση.

Έφηβοι και piercing. Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς

Το piercing και η εφηβεία, είναι δύο λέξεις που πηγαίνουν πακέτο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όπως με τα ρούχα, τα χτενίσματα και το make up, τρυπώντας οι έφηβοι διάφορα σημεία του σώματος τους προσπαθούν να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους και να βρουν τρόπο να την εκφράσουν. Αν το έφηβο παιδί σας έχει εκφράσει την επιθυμία να κάνει piercing, υπάρχουν μερικά πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζετε.
Το piercing είναι ασφαλές αν γίνει με τον σωστό τρόπο και ακολουθηθούν οι παρακάτω κανόνες ασφαλείας.
•  Πρέπει να γίνεται σε χώρους απολυμασμένους από εξειδικευμένο προσωπικό
•  Πρέπει να χρησιμοποιούνται αποστειρωμένα εργαλεία
•  Το κόσμημα που θα τοποθετηθεί πρέπει να είναι από το κατάλληλο υλικό και σε σωστό μέγεθος.
•  Μετά το τρύπημα θα πρέπει να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες που θα δοθούν στο παιδί.

Piercing στη γλώσσα και την μύτη
Το τρύπημα της γλώσσας και της μύτης είναι πλέον πολύ διαδεδομένα στους εφήβους. Οι περισσότεροι γονείς σοκάρονται και ανησυχούν για τους κινδύνους μολύνσεων που μπορεί να υπάρχουν. Ωστόσο η μύτη και η γλώσσα σπανίως παρουσιάζουν μολύνσεις ύστερα από piercing κι αυτό γιατί ο οργανισμός έχει εκπληκτικά γρήγορες διαδικασίες ίασης αυτών των δύο σημείων του σώματος. Η τρύπα στη γλώσσα θα κλείσει μέσα σε 6-8 εβδομάδες αν αφαιρεθεί το σκουλαρίκι σε αντίθεση με το αυτί που μπορεί να μην κλείσει και ποτέ.

Stretching- Η νέα τάση
Δεν είναι ακόμα πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος. Τρύπες στο αυτί τόσο μεγάλες που μπορείς να δεις από μέσα. Οι έφηβοι καταφεύγουν σ’ αυτό το είδος τρυπήματος όταν θέλουν να κάνουν την μεγάλη διαφορά στις παρέες τους και να εκφράσουν τα «επαναστατικά» τους πιστεύω. Μέσα από αυτές τις τρύπες βάζουν κυλίνδρους, σφήνες ή πάρα πολλά κρεμαστά σκουλαρίκια μαζί.
Πως γίνεται
Σε τρύπα που πρόκειται να «ξεχειλώσει», τοποθετείται ένας όλο και μεγαλύτερος κύλινδρος. Οι κύλινδροι αυτοί έχουν νούμερα και ο χρήστης δεν πρέπει να βιάζεται και να «πηδάει» νούμερα επιτρέποντας στο δέρμα να ανακτήσει την ελαστικότητά του. Σε αντίθεση περίπτωση μπορεί ο λοβός να ανοίξει στα δύο κάνοντας το αποτέλεσμα εξαιρετικά αντιαισθητικό και μη αναστρέψιμο.
Σε περίπτωση που το παιδί σας θελήσει να μπει σε αυτή τη διαδικασία, θα είναι καλό, με μεγάλες δόσεις ψυχραιμίας, να προσπαθήσετε να του εξηγήσετε ότι πρόκειται για μια μακριά και επίμονη διαδικασία και να το ενημερώσετε για τους κινδύνους που αναφέραμε πιο πάνω.
Πως επανέρχεται
Αν το stretching έχει γίνει με τον σωστό τρόπο, όταν το κόσμημα αφαιρείται μένει μια μικρή τρύπα. Αν ωστόσο το παιδί έχει προχωρήσει σε stretching μεγάλου διαμετρήματος τότε ο μόνος τρόπος να επανέλθει το αυτί είναι με πλαστική χειρουργική. Αυτό συμβαίνει συνήθως με το πέρασμα της «επαναστατικής» φάσης του εφήβου και ιδιαίτερα όταν -μετά τις σπουδές- θα χρειαστεί να βγει στην αγορά εργασίας.
Μην τρυπήσετε ποτέ!
Οι σωστοί επαγγελματίες του piercing δεν αναλαμβάνουν να πραγματοποιήσουν piercing σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος καθώς οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Κάτι ξέρουν… Μην επιτρέψετε λοιπόν στο παιδί σας ποτέ να τρυπήσει:
•   Στο πρόσωπο: βλέφαρα, χείλη, πιγούνι, μάγουλα, γλώσσα στο κάτω μέρος της, σταφυλή
•   Στο σώμα: προεξέχων ομφαλός, μικρές ή ανεστραμμένες θηλές, στο στέρνο, κάτω από την κλείδα
•   Στα γεννητικά όργανα: Κλειτορίδα, ουρήθρα, εσωτερικό του πέους.
•   Στο υπόλοιπο σώμα: Πρωκτός, ανάμεσα στα δάχτυλα χεριών και ποδιών, τένοντες και κόκαλα.

Πόσα παγωτά πρέπει να τρώει ένα παιδί;

Το παγωτό δεν μπορεί να αντικαταστήσει το γάλα.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η επιθυμία των παιδιών για παγωτό αυξάνεται. Αυτό το τόσο απολαυστικό και δροσερό γλυκό, συχνά, αποτελεί αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε παιδιά και γονείς.

Το παγωτό είναι ένα ιδιαίτερα θρεπτικό γλύκισμα. Τα συνήθη υλικά για την παρασκευή του είναι: γάλα, αυγά, κακάο, βούτυρο, κρέμα γάλακτος, χυμοί φρούτων, γλυκαντικές ουσίες, γαλακτωματοποιητές, σταθεροποιητές, χρώματα και αρώματα.

Επιπρόσθετα χρησιμοποιούνται: σιρόπι σοκολάτας, σιρόπι καραμέλας, σιρόπι φρούτων, κομμάτια σοκολάτας, ξηροί καρποί, κομμάτια φρούτων.Το γεγονός ότι το γάλα αποτελεί το βασικό συστατικό του παγωτού, του προσδίδει ιδιαίτερη θρεπτική αξία. Έτσι, το παγωτό, εκτός από εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, υδατανθράκων και λιποδιαλυτών βιταμινών, αποτελεί και σημαντική πηγή ασβεστίου.

Η διασφάλιση της επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι υψίστης σημασίας. Τα θρεπτικό αυτό συστατικό είναι απαραίτητο, τόσο για τα οστά, όσο και για το δόντια. Οι γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης των παιδιών απαιτούν το συνεχή εφοδιασμό του παιδικού οργανισμού με επαρκείς ποσότητες ασβεστίου. Την κυριότερη πηγή ασβεστίου αποτελούν τα γαλακτοκομικά. Γάλα, γιαούρτι και τυρί είναι σημαντικό να καταναλώνονται καθημερινά.

Αδιαμφισβήτητα, η κατανάλωση του παγωτού θα μπορούσε να συμβάλει στην προσπάθεια επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών το παιχνίδι αποτελεί τη μοναδική προτεραιότητα των παιδιών. Άμεσο αποτέλεσμα, να ξεχνιούνται και να μένουν ακόμη και χωρίς φαγητό κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το παγωτό λοιπόν, αποτελεί μία ευχάριστη, δελεαστική και θρεπτική λύση. Να θυμάστε όμως πως το παγωτό, δε μπορεί να αντικαταστήσει το γάλα, αφού το δεύτερο περιέχει σχεδόν το τριπλάσιο ασβέστιο. Επιπλέον, λόγω του υψηλού θερμιδικού του περιεχομένου, η κατανάλωσή του είναι καλό να περιορίζεται στις 1-2 φορές την εβδομάδα.

Ο ρόλος της οικογένειας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού

Της Αθανασίας Κουτσούκου

Ψυχολόγου- Παιδοψυχολόγου

Ειδικής Παιδαγωγού.

Οικογένεια …μια λέξη, που η σημασία της στη σύγχρονη κοινωνία, αμφισβητείται από πολλούς. Ένας θεσμός όμως, που δεν πρέπει να εξαφανιστεί. Οι ειδικοί έρχονται να στηρίξουν το ρόλο της και να προσδώσουν στην οικογένεια την αξία που θα πρέπει να έχει στην ανάπτυξη και διαμόρφωση του παιδιού και μέλους αυτής της κοινωνίας.

Αναλύοντας τον όρο ετυμολογικά, καταλήγουμε πως:

Οικογένεια είναι μια ομάδα ατόμων τα οποία ανήκουν στο ίδιο γένος, πράγμα το οποίο είναι απαραίτητο για την υγιή ψυχική ισορροπία του παιδιού. Εκτός του ότι όμως, τους ενώνει το ίδιο αίμα, τα άτομα αυτά συμμετέχουν συναισθηματικά και μοιράζονται μια κοινή ζωή και αναλαμβάνουν από κοινού τις πολλαπλές ευθύνες που συνεπάγεται αυτή ζωή.

Η οικογένεια είναι ο πρώτος χώρος στον οποίο το παιδί αναπτύσσεται σωματικά, πνευματικά και ψυχικά. Κάτι τέτοιο αυτομάτως κάνει το ρόλο της, πολύ βαρύ. Από μόνη της, είναι δύσκολο να καταφέρει να ανταπεξέλθει σε αυτό. Γι αυτό ακριβώς ακούμε, συνειδητοποιούμε και προσπαθούμε πάντα με αγάπη και σεβασμό προς το παιδί.

Να δούμε τώρα αναλυτικά τη συμβολή της, στα στάδια ανάπτυξης του παιδιού.

Το Βρέφος στα δύο πρώτα του χρόνια δεν χρειάζεται μόνο τροφή. Είναι ακριβώς η ηλικία που διαμορφώνει τη λεγόμενη «συναισθηματική ασφάλεια». Αν η οικογένεια δεν καταφέρει να εξασφαλίσει αυτή την συναισθηματική ασφάλεια τώρα, θα μεγαλώσει ένα παιδί ανασφαλές, που δε θα είναι ποτέ σίγουρο για τον εαυτό του και θα απορεί πάντοτε αν οι άλλοι το αγαπούν. Αυτό εξασφαλίζεται κυρίως μέσα από τη διασφάλιση ενός ήρεμου περιβάλλοντος, χωρίς εντάσεις, όπου το βρέφος θα μπορεί να έχει το πρόγραμμά του, το χώρο του και εκφράζει τα συναισθήματά του. Η καλή βλεμματική επαφή με το βρέφος, η απαλή χροιά της φωνής και η ζεστασιά της αγκαλιάς είναι τα όπλα της οικογένειας.

Από 2 μέχρι και 5 χρόνων το νήπιο διαμορφώνει χαρακτήρα. Η οικογένεια συμβάλλει σε αυτό, με το να το μάθει να σέβεται, να υπακούει, να διεκδικεί με υγεία κάτι και όχι με υστερικά ξεσπάσματα. Η κοινή αντιμετώπιση από όλα τα μέλη της οικογένειας είναι ο μόνος τρόπος να το διδάξει αυτό. Όλοι ακολουθούν την ίδια γραμμή, με μόνο σκοπό να δείξουν στο παιδί μέχρι πού μπορεί να φτάσει και με ποιόν τρόπο οφείλει να προσπαθεί γι αυτό.

Στη συνέχεια το παιδί μπαίνει στη σχολική ηλικία. Εκεί το παιδί κοινωνικοποιείται απόλυτα. Μπαίνει στο πρόγραμμα του σχολείου, εντάσσεται σε ένα νέο, ολοκληρωμένο πλαίσιο, στο οποίο καθημερινά κρίνεται για τις επιδόσεις του. Ταυτόχρονα είναι και ο χώρος που το παιδί κάνει τον πρώτο του κύκλο γνωριμιών και φιλιών εκτός της οικογένειας. Η οικογένεια εδώ καλείται να παρέχει ένα ισορροπημένο πρόγραμμα στο σπίτι, με ηρεμία στο περιβάλλον. Το παιδί πρέπει να έχει το δικό του χώρο μελέτης και παιχνιδιού, να έχει ένα σταθερό πρόγραμμα εξωσχολικό, στο οποίο και θα καλύπτει τις υποχρεώσεις του στο σχολειό, αλλά και θα παίζει και θα ξεκουράζεται. Σωστή στήριξη και επιβράβευση για την προσπάθειά του από την οικογένεια. Όμως, όπου χρειάζεται μπαίνει πάντοτε και ο περιορισμός. Όταν κάτι δεν έγινε όπως έπρεπε ή παραμελήθηκε.

Προχωρώντας στην Εφηβεία, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ για την οικογένεια. Σε αυτή την τόσο κρίσιμη ηλικία, η οικογένεια οφείλει να ελέγχει απόλυτα τον τρόπο που διαχειρίζεται τον νέο έφηβο. Η στάση του ξεκινά από το να είναι αρνητική σε όλα, συνεχίζει να γίνεται απορριπτικός προς τους γονείς και να καταρρίπτει την αυθεντία τους και καταλήγει σε μια επαναστατικότητα προς όλα τα μέτωπα. Σε όλα αυτά που νιώθει ο έφηβος και στην πραγματικά μεγάλη εσωτερική του πάλη, καλείται η οικογένεια να γίνει ένας διαμεσολαβητής, ένας καλός ακροατής και όχι ένα ακόμη μέτωπο. Εκεί είναι που πρέπει να κατανοήσουμε πως πρέπει να βρισκόμαστε δίπλα του και όχι απέναντί του.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι στην κοινωνία που ζούμε τα προβλήματα έχουν από μόνα τους διογκωθεί. Πλέον η σύσταση της κοινωνίας και οι γρήγοροι ρυθμοί μας θέλουν πιο ανοιχτούς και ευαισθητοποιημένους στα διάφορα ζητήματα διαχείρισης των ανθρωπίνων σχέσεων. Ανοίγουμε λοιπόν όχι μόνο τα αυτιά του σώματός μας, αλλά και της ψυχής μας για να πλάσουμε ανθρώπους υγιείς και έτοιμους να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα.

Έξι πράγματα που πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι γονείς

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι η έλευση του πρώτου παιδιού αλλάζει πολλά πράγματα στη ζωή ενός ζευγαριού. Κι όσο κι εάν οι υποψήφιοι νέοι γονείς έχουν προετοιμαστεί διαβάζοντας σχετικά βιβλία, απευθυνόμενοι σε ειδικούς και κυρίως μιλώντας με φίλους και γνωστούς που είναι ήδη γονείς, η πραγματικότητα έρχεται να ξεπεράσει την όποια προεργασία!

Συγκεντρώσαμε λοιπόν 6 βασικά tips που θα μας βοηθήσουν να προσαρμοστούμε καλύτερα στην νέα πραγματικότητα που η έλευση του νέου μέλους της οικογένειας έρχεται να φέρει στη ζωή μας. Πιο συγκεκριμένα:

1. Ακούμε τις συμβουλές των άλλων αλλά κρατάμε πάντα ''μικρό καλάθι''.

Είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν κάτι να μας πουν για την αλλαγή που επέρχεται στη ζωή μας. Φίλοι, συγγενείς, απλοί γνωστοί, συνάδελφοι στο γραφείο. Όλοι έχουν από μια συμβουλή να δώσουν. Τους ακούμε (μερικές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά…) αλλά διατηρούμε μία κριτική στάση σε όσα ακούμε και κυρίως δεν αγχωνόμαστε. Άλλωστε, όλες οι απόψεις έχουν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό την υποκειμενικότητα – και πως θα γινόταν διαφορετικά. Σπάνια όμως 2 διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν με τον ίδιο τρόπο μία κατάσταση.

Έτσι είναι πολύ πιθανό να περιμένουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε ένα ''βουνό'' και να βρούμε τελικά ένα ''λοφάκι'''.

2. H σχέση μας με τον άνθρωπό μας παραμένει στο επίκεντρο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ερχομός του μωρού  αποτελεί το κέντρο του ενδιαφέροντός μας, ειδικά το πρώτο διάστημα, ωστόσο αυτό -σε καμμία περίπτωση- δεν πρέπει να μας κάνει να παραμελήσουμε τη σχέση μας με τον ή την σύντροφό μας.

Είναι σφάλμα να παραμελήσουμε τον άνθρωπό μας εξαιτίας της νέας αυτή πραγματικότητας στη ζωή μας. Όσο κι εάν ο μικρούλης αυτός ανθρωπάκος που ήλθε για να ολοκληρώσει την οικογενειακή μας χαρά, θα καταλαμβάνει αναπόφευκτα ένα μεγάλο κομμάτι του χρόνου μας, θα πρέπει πάντα οι γονείς να βρίσκουν τον απαραίτητο χρόνο για συζήτηση, ουσιαστική επικοινωνία αλλά και όλα αυτά τα όμορφα μικρά πράγματα που δίνουν χρώμα στη ζωή όπως μια μικρή ημερήσια απόδραση για δύο ή μια βραδυνή έξοδος για φαγητό.

3. Προσοχή στα υπερβολικά έξοδα.

Είναι βέβαιον ότι θέλουμε να κάνουμε πάντα το καλύτερο για τα παιδιά μας. Ωστόσο αυτό μας οδηγεί πολλές φορές σε υπερβολικά και άσκοπα έξοδα – κάτι που ειδικά αυτή την περίοδο  δεν ενδείκνυται. Ας έχουμε πάντα κατά νου ότι τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα και πολλά από τα πράγματα που θ' αγοράσουμε για ένα μωρό 1-2 μηνών, σε λίγο καιρό θα του είναι άχρηστα. Τι μπορούμε να κάνουμε;

Πρώτον να ζητήσουμε την εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν από αυτή τη φάση (εδώ χρειάζεται!) αλλά και ν' απευθυνθούμε σε φίλους και γνωστούς ζητώντας πράγματα που αγόρασαν για το παιδί τους όταν ήταν στην ηλικία του δικού μας και τώρα τους είναι άχρηστα – τουλάχιστον μέχρι το επόμενο! Έτσι π.χ. δεν χρειάζεται ν' αγοράσουμε μία καινούρια καλαθούνα (που στην πράξη θα τη χρειαστούμε για κάποιους μήνες) όταν κάποιος γνωστός μπορεί να έχει μία, σε αχρηστεία στη ντουλάπα του. 

4. Το άγχος δεν βοηθάει. 

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου γονιού είναι το έντονο άγχος – το οποίο βέβαια είναι απόλυτα κατανοητό. 

Γιατί το παιδί κλαίει δυνατά - μήπως είναι άρρωστο;

Τι μπορεί να είναι αυτός ο βηχάκος που του παρουσιάστηκε τελευταία;

Πως θα τα πάει με τη νταντά μια και η μαμά πρέπει να επιστρέψει στο γραφείο;

Αυτές κι ένα πλήθος άλλες ερωτήσεις συχνά μας ''πνίγουν'' δημιουργώντας ένα μεγάλο βάρος – δυσανάλογο της πραγματικότητας.

Ας θυμόμαστε λοιπόν πως για το βηχάκο υπάρχει ο γιατρός, ότι το κλάμα είναι φυσιολογικό (κι εάν είναι συνεχόμενο κι έντονο υπάρχει πάλι ο γιατρός) και πως εκατομμύρια παιδιά μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με γυναίκες που τα προσέχουν καθώς οι γονείς πρέπει να εργαστούν.

Και κυρίως ας θυμόμαστε πως δεν είμαστε αλάνθαστοι και κανείς δεν μας ζητάει κάτι τέτοιο. Ο νέος γονιός δεν μπορεί να τα ξέρει όλα, ούτε να τα μάθει σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα - η εμπειρία σιγά σιγά θα του δείξει το δρόμο.

5. Πρoσοχή στο internet.

Οι περισσότεροι γονείς έχουν την τάση να σερφάρουν στο διαδίκτυο αναζητώντας πληροφορίες για διάφορα ζητήματα που αφορούν τη νέα τους ιδιότητα ως γονείς. Και σε πολλές περιπτώσεις η επιλογή τους αυτή είναι εξαιρετικά χρήσιμη καθώς από το internet μπορούν να αντλήσουν ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών.

Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή στο που και τι ψάχνουν αλλά και μια κριτική ματιά καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να 'τρελαθούν'. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα σε θέματα που άπτονται της υγείας του παιδιού και που μόνο ο παιδίατρος μπορεί να τα αξιολογήσει. Μόλις λοιπόν δούμε ένα σύμπτωμα που μας ανησυχεί, η πρώτη κίνηση είναι να τηλεφωνήσουμε άμεσα στον παιδίατρό μας κι όχι να χαθούμε στις μηχανές αναζήτησης!   

6. Και η ζωή συνεχίζεται.

Τέλος, ας θυμόμαστε πάντα ότι παρά τις ανατροπές που θα φέρει στην καθημερινότητά μας το νέο μέλος της οικογένειας, η ζωή τραβάει τον δρόμο της κανονικότατα.  Με τις αγωνίες της, τα άγχη της αλλά και τις μεγάλες και μικρές χαρές της. Απλά η οικογένειά μας πλέον θα περιλαμβάνει τρία αντί για δύο άτομα!