Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.
Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου
Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 


Οι εργαζόμενοι και η κατάθλιψη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.
Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου
Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 


Δευτέρα 12 Αυγούστου 2019

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών όσον αφορά στο πως επηρεάζουν οι κοινωνικές σχέσεις την κατάθλιψη.
Στις γυναίκες ο κίνδυνος σοβαρής κατάθλιψης αυξάνεται δραματικά όταν οι κοινωνικές σχέσεις και η υποστήριξη που παρέχουν μειώνονται.
Αντίθετα στους άνδρες λιγότερες κοινωνικές σχέσεις και υποστήριξη, δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για κατάθλιψη.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τάση να αναπτύσσουν μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα σχέσεων. Παράλληλα είναι γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Στις γυναίκες το αίσθημα αυτοεκτίμησης ισχυροποιείται από τον αριθμό και την ποιότητα των κοινωνικών τους σχέσεων.
Όταν νιώθουν ότι οι σχέσεις τους είναι φτωχής ποιότητας, ο συναισθηματικός τους κόσμος επηρεάζεται αρνητικά, σε πολύ ψηλό βαθμό.

Ενώ στις γυναίκες η ποιότητα των σχέσεων έχει τεράστια σημασία στην καλή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη, στους άνδρες υπερισχύει το ποσοστό επιτυχιών.

Στους άνδρες το αίσθημα αυτό εκτίμησης ισχυροποιείται από την αντίληψη που έχουν για τα κατορθώματα τους στον επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων για την ψυχική τους υγεία, δεν έχει τη σημασία που έχει στις γυναίκες.

Τα πιο πάνω ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγαν γιατροί από τη Βιργινία σε 1.057 ζεύγη διδύμων διαφορετικού φύλου.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους τους. Αξιολογήθηκε η αντίληψη που είχαν για την προσοχή, τη βοήθεια και την αγάπη που ελάμβαναν από τα άτομα του περιβάλλοντος τους.
Η αξιολόγηση έγινε δύο φορές με ένα χρόνο διαφορά. Ενώ οι γυναίκες είχαν συνολικά μεγαλύτερα υποστηρικτικά δίκτυα κοινωνικών σχέσεων, οι άνδρες φάνηκε ότι ελάμβαναν την περισσότερη υποστήριξη από τις συζύγους τους και τις δίδυμες αδελφές τους.
Οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τις αγαπούσαν περισσότερο και ότι νοιάζονταν για αυτές, είχαν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από κατάθλιψη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους παράγοντες που οδηγούν στην κατάθλιψη άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό του πληθυσμού που παρουσιάζει κατάθλιψη ανέρχεται κάθε χρόνο στο 10% περίπου.
Η κατάθλιψη επηρεάζει την κανονική λειτουργία του ατόμου και προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στα άτομα της οικογένειας του ή σε αυτούς που νοιάζονται για αυτόν.
Οι σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν παραμείνουν χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση. Ευτυχώς υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, φαρμακευτικές και ψυχοκοινωνικές, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι περισσότεροι ασθενείς με κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η νόσος αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία.
Εάν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος ή κάποιο άτομο του περιβάλλοντος του, υποφέρει από κατάθλιψη, είναι σημαντικό να αναζητείται η βοήθεια εξειδικευμένων γιατρών για να γίνεται η διάγνωση.
Μπορεί έτσι να μειωθεί ο πόνος και η δυστυχία που αισθάνονται οι ασθενείς με κατάθλιψη και ακόμη να διασωθούν πολλά συμπεριλαμβανομένης κάποτε και της ζωής ορισμένων ασθενών.

Κατάθλιψη, κοινωνικές σχέσεις, άνδρες και γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών όσον αφορά στο πως επηρεάζουν οι κοινωνικές σχέσεις την κατάθλιψη.
Στις γυναίκες ο κίνδυνος σοβαρής κατάθλιψης αυξάνεται δραματικά όταν οι κοινωνικές σχέσεις και η υποστήριξη που παρέχουν μειώνονται.
Αντίθετα στους άνδρες λιγότερες κοινωνικές σχέσεις και υποστήριξη, δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για κατάθλιψη.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τάση να αναπτύσσουν μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα σχέσεων. Παράλληλα είναι γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Στις γυναίκες το αίσθημα αυτοεκτίμησης ισχυροποιείται από τον αριθμό και την ποιότητα των κοινωνικών τους σχέσεων.
Όταν νιώθουν ότι οι σχέσεις τους είναι φτωχής ποιότητας, ο συναισθηματικός τους κόσμος επηρεάζεται αρνητικά, σε πολύ ψηλό βαθμό.

Ενώ στις γυναίκες η ποιότητα των σχέσεων έχει τεράστια σημασία στην καλή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη, στους άνδρες υπερισχύει το ποσοστό επιτυχιών.

Στους άνδρες το αίσθημα αυτό εκτίμησης ισχυροποιείται από την αντίληψη που έχουν για τα κατορθώματα τους στον επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων για την ψυχική τους υγεία, δεν έχει τη σημασία που έχει στις γυναίκες.

Τα πιο πάνω ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγαν γιατροί από τη Βιργινία σε 1.057 ζεύγη διδύμων διαφορετικού φύλου.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους τους. Αξιολογήθηκε η αντίληψη που είχαν για την προσοχή, τη βοήθεια και την αγάπη που ελάμβαναν από τα άτομα του περιβάλλοντος τους.
Η αξιολόγηση έγινε δύο φορές με ένα χρόνο διαφορά. Ενώ οι γυναίκες είχαν συνολικά μεγαλύτερα υποστηρικτικά δίκτυα κοινωνικών σχέσεων, οι άνδρες φάνηκε ότι ελάμβαναν την περισσότερη υποστήριξη από τις συζύγους τους και τις δίδυμες αδελφές τους.
Οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τις αγαπούσαν περισσότερο και ότι νοιάζονταν για αυτές, είχαν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από κατάθλιψη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους παράγοντες που οδηγούν στην κατάθλιψη άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό του πληθυσμού που παρουσιάζει κατάθλιψη ανέρχεται κάθε χρόνο στο 10% περίπου.
Η κατάθλιψη επηρεάζει την κανονική λειτουργία του ατόμου και προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στα άτομα της οικογένειας του ή σε αυτούς που νοιάζονται για αυτόν.
Οι σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν παραμείνουν χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση. Ευτυχώς υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, φαρμακευτικές και ψυχοκοινωνικές, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι περισσότεροι ασθενείς με κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η νόσος αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία.
Εάν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος ή κάποιο άτομο του περιβάλλοντος του, υποφέρει από κατάθλιψη, είναι σημαντικό να αναζητείται η βοήθεια εξειδικευμένων γιατρών για να γίνεται η διάγνωση.
Μπορεί έτσι να μειωθεί ο πόνος και η δυστυχία που αισθάνονται οι ασθενείς με κατάθλιψη και ακόμη να διασωθούν πολλά συμπεριλαμβανομένης κάποτε και της ζωής ορισμένων ασθενών.

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης του ασθενούς από το γιατρό ή τη νοσοκόμα στο ιατρείο, είναι δυνατόν, σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, να μην αντιπροσωπεύει την πραγματική πίεση του ασθενούς.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μπορεί να ανέρχεται και μέχρι το 30% του συνόλου, εκδηλώνει στο ιατρείο το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.
Οι ασθενείς αυτοί για ψυχολογικούς και νευρολογικούς λόγους όταν βρίσκονται στο ιατρείο, η πίεση τους αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πίεση τους αυξάνεται εκείνη τη στιγμή και οδηγεί το γιατρό στο να τοποθετήσει τη διάγνωση της ψηλής πίεσης.
Στην πραγματικότητα όμως τέτοιοι ασθενείς δεν έχουν κατά τη διάρκεια του 24ώρου ψηλή πίεση που να χρειάζεται φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα που δημιουργείται από την κατάσταση αυτή είναι ότι οι ασθενείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες που τους δίνονται. Διότι απλά κάθε φορά που θα είναι στο ιατρείο θα παρουσιάσουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας και έτσι θα θεωρηθούν ότι πάσχουν από ανθεκτική πίεση.
Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνονται στους ασθενείς αυτούς αλλαγές ή και προσθήκες νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση μιας "ανθεκτικής" ψηλής πίεσης που στην ουσία δεν είναι πραγματική ή μόνιμη.
Ο καλύτερος τρόπος για τη διερεύνηση των ασθενών αυτών είναι η μέτρηση επί 24ώρου βάσεως της πίεσης του ασθενούς στο οικείο του περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση ενός ειδικού μηχανήματος το οποίο αυτόματα, κάθε 30 ή 60 λεπτά, μετρά την πίεση του ασθενούς.
Οι μετρήσεις μπορούν να γίνονται όταν ο ασθενής κάνει τις συνήθεις δραστηριότητες του ή όταν κοιμάται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί ο μέσος όρος της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες για ένα συγκεκριμένο ασθενή. Η μέτρηση αυτή είναι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικής κατάστασης του ασθενούς.
Έρευνες έδειξαν ότι η πίεση που μετριέται στο ιατρείο από το γιατρό μπορεί να είναι από 10% έως 20% ψηλότερες από το μέσο όρο που μετριέται με τη μέθοδο των 24 ωρών στο σπίτι του ασθενούς.

Η μέθοδος των 24 ωρών για τη μέτρηση της πίεσης επιτρέπει στο να αναγνωρίζονται ποιοι ασθενείς έχουν πραγματικό πρόβλημα και χρειάζονται επιθετική θεραπεία.
Επίσης επιτρέπει στο να μην υποβάλλονται σε αχρείαστες θεραπείες άτομα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.

Τα δεδομένα αυτά προέκυψαν από κλινική έρευνα που έγινε σε 1.963 ασθενείς στο Βέλγιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη χρήση της μέτρησης του μέσου όρου της πίεσης των 24 ωρών, οι γιατροί κατάφεραν να αναγνωρίσουν καλύτερα τους ασθενείς που κινδύνευαν περισσότερο από τις γνωστές επιπλοκές της ψηλής πίεσης που απειλούν τη ζωή. Η μέθοδος έδωσε καλύτερα αποτελέσματα παρά με μόνο τη μέτρηση στο ιατρείο.
Οι γιατροί διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που είχαν μέσο όρο συστολικής πίεσης κατά το 24ωρο, ίσο ή ψηλότερο από 135 mmHg, είχαν 75% ψηλότερο κίνδυνο να υποστούν μια από τις κλασσικές επιπλοκές της ψηλής πίεσης (καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο).
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία της μεθόδου μέτρησης επί 24ώρου βάσης της πίεσης στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει την αποφυγή χορήγησης θεραπείας σε ασθενείς που δεν τη χρειάζονται και παράλληλα αναγνωρίζει τους ασθενείς εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο και που χρειάζονται μια πιο επιθετική θεραπεία.


Μέτρηση πίεσης στο σπίτι: Ποια είναι τα πλεονεκτήματα;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης του ασθενούς από το γιατρό ή τη νοσοκόμα στο ιατρείο, είναι δυνατόν, σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, να μην αντιπροσωπεύει την πραγματική πίεση του ασθενούς.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μπορεί να ανέρχεται και μέχρι το 30% του συνόλου, εκδηλώνει στο ιατρείο το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.
Οι ασθενείς αυτοί για ψυχολογικούς και νευρολογικούς λόγους όταν βρίσκονται στο ιατρείο, η πίεση τους αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πίεση τους αυξάνεται εκείνη τη στιγμή και οδηγεί το γιατρό στο να τοποθετήσει τη διάγνωση της ψηλής πίεσης.
Στην πραγματικότητα όμως τέτοιοι ασθενείς δεν έχουν κατά τη διάρκεια του 24ώρου ψηλή πίεση που να χρειάζεται φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα που δημιουργείται από την κατάσταση αυτή είναι ότι οι ασθενείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες που τους δίνονται. Διότι απλά κάθε φορά που θα είναι στο ιατρείο θα παρουσιάσουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας και έτσι θα θεωρηθούν ότι πάσχουν από ανθεκτική πίεση.
Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνονται στους ασθενείς αυτούς αλλαγές ή και προσθήκες νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση μιας "ανθεκτικής" ψηλής πίεσης που στην ουσία δεν είναι πραγματική ή μόνιμη.
Ο καλύτερος τρόπος για τη διερεύνηση των ασθενών αυτών είναι η μέτρηση επί 24ώρου βάσεως της πίεσης του ασθενούς στο οικείο του περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση ενός ειδικού μηχανήματος το οποίο αυτόματα, κάθε 30 ή 60 λεπτά, μετρά την πίεση του ασθενούς.
Οι μετρήσεις μπορούν να γίνονται όταν ο ασθενής κάνει τις συνήθεις δραστηριότητες του ή όταν κοιμάται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί ο μέσος όρος της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες για ένα συγκεκριμένο ασθενή. Η μέτρηση αυτή είναι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικής κατάστασης του ασθενούς.
Έρευνες έδειξαν ότι η πίεση που μετριέται στο ιατρείο από το γιατρό μπορεί να είναι από 10% έως 20% ψηλότερες από το μέσο όρο που μετριέται με τη μέθοδο των 24 ωρών στο σπίτι του ασθενούς.

Η μέθοδος των 24 ωρών για τη μέτρηση της πίεσης επιτρέπει στο να αναγνωρίζονται ποιοι ασθενείς έχουν πραγματικό πρόβλημα και χρειάζονται επιθετική θεραπεία.
Επίσης επιτρέπει στο να μην υποβάλλονται σε αχρείαστες θεραπείες άτομα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.

Τα δεδομένα αυτά προέκυψαν από κλινική έρευνα που έγινε σε 1.963 ασθενείς στο Βέλγιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη χρήση της μέτρησης του μέσου όρου της πίεσης των 24 ωρών, οι γιατροί κατάφεραν να αναγνωρίσουν καλύτερα τους ασθενείς που κινδύνευαν περισσότερο από τις γνωστές επιπλοκές της ψηλής πίεσης που απειλούν τη ζωή. Η μέθοδος έδωσε καλύτερα αποτελέσματα παρά με μόνο τη μέτρηση στο ιατρείο.
Οι γιατροί διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που είχαν μέσο όρο συστολικής πίεσης κατά το 24ωρο, ίσο ή ψηλότερο από 135 mmHg, είχαν 75% ψηλότερο κίνδυνο να υποστούν μια από τις κλασσικές επιπλοκές της ψηλής πίεσης (καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο).
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία της μεθόδου μέτρησης επί 24ώρου βάσης της πίεσης στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει την αποφυγή χορήγησης θεραπείας σε ασθενείς που δεν τη χρειάζονται και παράλληλα αναγνωρίζει τους ασθενείς εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο και που χρειάζονται μια πιο επιθετική θεραπεία.


Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 208 αγόρια και κορίτσια
ηλικίας από 12 έως 17 ετών, διαπιστώθηκε ότι οι έφηβοι που ανησυχούν για την εμφάνισή τους, έχουν μεγάλες πιθανότητες να παρουσιάσουν ψυχικές διαταραχές. Σύμφωνα με τους ερευνητές το 33% των παιδιών που έλαβαν μέρος στη μελέτη έπασχαν από διάφορες διαταραχές που τους προκαλούσε το άγχος της εμφάνισής τους, οι οποίες ήταν ικανές να επηρεάσουν ολόκληρη τη ζωή τους και να τους προκαλέσουν κατάθλιψη.
Σε 14 από τα 208 άτομα διαγνώσθηκε η διαταραχή της εικόνας του σώματος, σύμφωνα με την οποία ο ασθενής ασχολείται συνεχώς με ένα υπαρκτό ή ακόμα και φανταστικό ελάττωμα του σώματός του.
Σε 8 άτομα διαγνώστηκε ανορεξία και βουλιμικές τάσεις και 46 απ αυτούς είχα εμμονές με το σχήμα και το βάρος του σώματός τους, απ τους οποίους λιγότεροι από το ¼ ήταν υπέρβαροι.
Στην ίδια κατηγορία...
Υπόθεση Εφηβεία
Όταν τα παιδιά αρχίζουν να μπαίνουν στην εφηβεία συμβαίνουν διάφορες αλλαγές τόσο στο σώμα τους, όσο και στην ψυχολογία τους. Είναι η εποχή που αναζητούν τη δική τους ταυτότητα και ψάχνουν λίγο χρόνο και χώρο για τον εαυτό τους.
Κοινωνική ένταξη : Η επιρροή της «παρέας»
Ως γονιός καταλαβαίνετε την ανάγκη του εφήβου να ανήκει σε μια ομάδα. Αυτό που σας ανησυχεί όμως είναι μάλλον η επιρροή που θα του ασκήσει...
Σεξουαλική Ανάπτυξη
Θυμηθείτε πώς ήταν τα πράγματα στην περίοδο της δικής σας εφηβείας. Μήπως ήταν πριν από τη λεγόμενη «σεξουαλική επανάσταση», όταν η διάκριση ανάμεσα στη «σωστή» και τη «λάθος» συμπεριφορά ήταν πιο σαφής, όταν τα «καλά κορίτσια» είχαν πιο οριοθετημένη συμπεριφορά και τα αγόρια ήταν περισσότερο «κύριοι»;

Οι Νέοι αγχώνονται για την Εμφάνιση τους

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 208 αγόρια και κορίτσια
ηλικίας από 12 έως 17 ετών, διαπιστώθηκε ότι οι έφηβοι που ανησυχούν για την εμφάνισή τους, έχουν μεγάλες πιθανότητες να παρουσιάσουν ψυχικές διαταραχές. Σύμφωνα με τους ερευνητές το 33% των παιδιών που έλαβαν μέρος στη μελέτη έπασχαν από διάφορες διαταραχές που τους προκαλούσε το άγχος της εμφάνισής τους, οι οποίες ήταν ικανές να επηρεάσουν ολόκληρη τη ζωή τους και να τους προκαλέσουν κατάθλιψη.
Σε 14 από τα 208 άτομα διαγνώσθηκε η διαταραχή της εικόνας του σώματος, σύμφωνα με την οποία ο ασθενής ασχολείται συνεχώς με ένα υπαρκτό ή ακόμα και φανταστικό ελάττωμα του σώματός του.
Σε 8 άτομα διαγνώστηκε ανορεξία και βουλιμικές τάσεις και 46 απ αυτούς είχα εμμονές με το σχήμα και το βάρος του σώματός τους, απ τους οποίους λιγότεροι από το ¼ ήταν υπέρβαροι.
Στην ίδια κατηγορία...
Υπόθεση Εφηβεία
Όταν τα παιδιά αρχίζουν να μπαίνουν στην εφηβεία συμβαίνουν διάφορες αλλαγές τόσο στο σώμα τους, όσο και στην ψυχολογία τους. Είναι η εποχή που αναζητούν τη δική τους ταυτότητα και ψάχνουν λίγο χρόνο και χώρο για τον εαυτό τους.
Κοινωνική ένταξη : Η επιρροή της «παρέας»
Ως γονιός καταλαβαίνετε την ανάγκη του εφήβου να ανήκει σε μια ομάδα. Αυτό που σας ανησυχεί όμως είναι μάλλον η επιρροή που θα του ασκήσει...
Σεξουαλική Ανάπτυξη
Θυμηθείτε πώς ήταν τα πράγματα στην περίοδο της δικής σας εφηβείας. Μήπως ήταν πριν από τη λεγόμενη «σεξουαλική επανάσταση», όταν η διάκριση ανάμεσα στη «σωστή» και τη «λάθος» συμπεριφορά ήταν πιο σαφής, όταν τα «καλά κορίτσια» είχαν πιο οριοθετημένη συμπεριφορά και τα αγόρια ήταν περισσότερο «κύριοι»;

Κυριακή 11 Αυγούστου 2019

Μαρία Λασσιθιωτάκη
Ψυχολόγος.
Σεξουαλική σχέση για μια βραδιά; Δεν είναι εντελώς ασυνήθιστο αλλά ούτε και συνηθισμένο. Οι περισσότερες γυναίκες, σε αντίθεση με τους άνδρες, δεν είναι εξοικειωμένες με αυτού του είδους τη σεξουαλική εμπειρία, επειδή είναι διαφορετικές βιολογικά και κοινωνικά. Μάλιστα, για πολλές γυναίκες μπορεί να καταγραφεί εκ των υστέρων και ως τραυματικό γεγονός, αποδίδοντάς το στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα μιας καλοκαιρινής βραδιάς ή στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ στο παραλιακό μπαράκι.
Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα έχει καταγραφεί ως παραβίαση των ορίων του σώματος και διαχείριση του φόβου που προκύπτει από αυτό το γεγονός, και συντελείται συνήθως μέσα από μια ακαταμάχητη ψυχική και πνευματική ένταση , με συνεργό την αντίληψη, τη φαντασία, τα όνειρα και τις προσδοκίες για το μέλλον. Γι αυτό το λόγο οι ερωτικές σχέσεις χαρακτηρίζονται ως δυναμικές και εξελικτικές.
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά του ανθρώπου από τα υπόλοιπα θηλαστικά. Κατά τα κοινώς αποδεκτά πρότυπα, δυο άνθρωποι βρίσκονται σεξουαλικά , αφού πρώτα έχουν διαθέσει χρόνο για να γνωριστούν και να ταιριάξουν σε ικανοποιητικό βαθμό, ψυχικά και πνευματικά, να αποκτήσουν αμοιβαιότητα και οικειότητα, χωρίς ενοχές, φόβους και ντροπές, ακόμα και για τις ατέλειες του σώματος. Η σεξουαλική επαφή, σ' αυτές τις περιπτώσεις επισφραγίζει την ύπαρξη της σχέσης.
Ο ερωτισμός μιας βραδιάς μπορεί να οδηγήσει να ενδώσει μια γυναίκα στις απαιτήσεις της σεξουαλικής της επιθυμίας και να παραμερίσει προσωρινά το άγχος και την ανησυχία από ένα άγνωστο σεξουαλικό σύντροφο.
Έντονες λοιπόν οι αντιθέσεις στις σχέσεις μιας βραδιάς, δείχνουν να προκαλούν μερικές φορές κάποιους ανθρώπους να απολαύσουν την επιθυμία χωρίς περιστροφές, κανόνες , απαγορεύσεις και αναστολές και να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ανασφάλειας και ψυχικής αβεβαιότητας, που- σε αντίθεση- προσφέρει το συναισθηματικό δέσιμο. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με μαρτυρίες γυναικών, μερικές φορές συνυπάρχει η τρυφερότητα και η ζεστασιά, χωρίς φυσικά διάρκεια.
Οι σεξουαλικές αναζητήσεις μιας βραδιάς απέχουν κατά πολύ από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον έρωτα, χωρίς να σημαίνει ότι είναι καλές ή κακές , απλά είναι διαφορετικές.

Σχέσεις μιας νύχτας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μαρία Λασσιθιωτάκη
Ψυχολόγος.
Σεξουαλική σχέση για μια βραδιά; Δεν είναι εντελώς ασυνήθιστο αλλά ούτε και συνηθισμένο. Οι περισσότερες γυναίκες, σε αντίθεση με τους άνδρες, δεν είναι εξοικειωμένες με αυτού του είδους τη σεξουαλική εμπειρία, επειδή είναι διαφορετικές βιολογικά και κοινωνικά. Μάλιστα, για πολλές γυναίκες μπορεί να καταγραφεί εκ των υστέρων και ως τραυματικό γεγονός, αποδίδοντάς το στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα μιας καλοκαιρινής βραδιάς ή στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ στο παραλιακό μπαράκι.
Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα έχει καταγραφεί ως παραβίαση των ορίων του σώματος και διαχείριση του φόβου που προκύπτει από αυτό το γεγονός, και συντελείται συνήθως μέσα από μια ακαταμάχητη ψυχική και πνευματική ένταση , με συνεργό την αντίληψη, τη φαντασία, τα όνειρα και τις προσδοκίες για το μέλλον. Γι αυτό το λόγο οι ερωτικές σχέσεις χαρακτηρίζονται ως δυναμικές και εξελικτικές.
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά του ανθρώπου από τα υπόλοιπα θηλαστικά. Κατά τα κοινώς αποδεκτά πρότυπα, δυο άνθρωποι βρίσκονται σεξουαλικά , αφού πρώτα έχουν διαθέσει χρόνο για να γνωριστούν και να ταιριάξουν σε ικανοποιητικό βαθμό, ψυχικά και πνευματικά, να αποκτήσουν αμοιβαιότητα και οικειότητα, χωρίς ενοχές, φόβους και ντροπές, ακόμα και για τις ατέλειες του σώματος. Η σεξουαλική επαφή, σ' αυτές τις περιπτώσεις επισφραγίζει την ύπαρξη της σχέσης.
Ο ερωτισμός μιας βραδιάς μπορεί να οδηγήσει να ενδώσει μια γυναίκα στις απαιτήσεις της σεξουαλικής της επιθυμίας και να παραμερίσει προσωρινά το άγχος και την ανησυχία από ένα άγνωστο σεξουαλικό σύντροφο.
Έντονες λοιπόν οι αντιθέσεις στις σχέσεις μιας βραδιάς, δείχνουν να προκαλούν μερικές φορές κάποιους ανθρώπους να απολαύσουν την επιθυμία χωρίς περιστροφές, κανόνες , απαγορεύσεις και αναστολές και να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ανασφάλειας και ψυχικής αβεβαιότητας, που- σε αντίθεση- προσφέρει το συναισθηματικό δέσιμο. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με μαρτυρίες γυναικών, μερικές φορές συνυπάρχει η τρυφερότητα και η ζεστασιά, χωρίς φυσικά διάρκεια.
Οι σεξουαλικές αναζητήσεις μιας βραδιάς απέχουν κατά πολύ από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον έρωτα, χωρίς να σημαίνει ότι είναι καλές ή κακές , απλά είναι διαφορετικές.

Σάββατο 10 Αυγούστου 2019

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών όσον αφορά στο πως επηρεάζουν οι κοινωνικές σχέσεις την κατάθλιψη.
Στις γυναίκες ο κίνδυνος σοβαρής κατάθλιψης αυξάνεται δραματικά όταν οι κοινωνικές σχέσεις και η υποστήριξη που παρέχουν μειώνονται.
Αντίθετα στους άνδρες λιγότερες κοινωνικές σχέσεις και υποστήριξη, δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για κατάθλιψη.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τάση να αναπτύσσουν μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα σχέσεων. Παράλληλα είναι γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Στις γυναίκες το αίσθημα αυτοεκτίμησης ισχυροποιείται από τον αριθμό και την ποιότητα των κοινωνικών τους σχέσεων.
Όταν νιώθουν ότι οι σχέσεις τους είναι φτωχής ποιότητας, ο συναισθηματικός τους κόσμος επηρεάζεται αρνητικά, σε πολύ ψηλό βαθμό.

Ενώ στις γυναίκες η ποιότητα των σχέσεων έχει τεράστια σημασία στην καλή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη, στους άνδρες υπερισχύει το ποσοστό επιτυχιών.

Στους άνδρες το αίσθημα αυτό εκτίμησης ισχυροποιείται από την αντίληψη που έχουν για τα κατορθώματα τους στον επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων για την ψυχική τους υγεία, δεν έχει τη σημασία που έχει στις γυναίκες.

Τα πιο πάνω ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγαν γιατροί από τη Βιργινία σε 1.057 ζεύγη διδύμων διαφορετικού φύλου.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους τους. Αξιολογήθηκε η αντίληψη που είχαν για την προσοχή, τη βοήθεια και την αγάπη που ελάμβαναν από τα άτομα του περιβάλλοντος τους.
Η αξιολόγηση έγινε δύο φορές με ένα χρόνο διαφορά. Ενώ οι γυναίκες είχαν συνολικά μεγαλύτερα υποστηρικτικά δίκτυα κοινωνικών σχέσεων, οι άνδρες φάνηκε ότι ελάμβαναν την περισσότερη υποστήριξη από τις συζύγους τους και τις δίδυμες αδελφές τους.
Οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τις αγαπούσαν περισσότερο και ότι νοιάζονταν για αυτές, είχαν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από κατάθλιψη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους παράγοντες που οδηγούν στην κατάθλιψη άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό του πληθυσμού που παρουσιάζει κατάθλιψη ανέρχεται κάθε χρόνο στο 10% περίπου.
Η κατάθλιψη επηρεάζει την κανονική λειτουργία του ατόμου και προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στα άτομα της οικογένειας του ή σε αυτούς που νοιάζονται για αυτόν.
Οι σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν παραμείνουν χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση. Ευτυχώς υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, φαρμακευτικές και ψυχοκοινωνικές, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι περισσότεροι ασθενείς με κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η νόσος αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία.
Εάν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος ή κάποιο άτομο του περιβάλλοντος του, υποφέρει από κατάθλιψη, είναι σημαντικό να αναζητείται η βοήθεια εξειδικευμένων γιατρών για να γίνεται η διάγνωση.
Μπορεί έτσι να μειωθεί ο πόνος και η δυστυχία που αισθάνονται οι ασθενείς με κατάθλιψη και ακόμη να διασωθούν πολλά συμπεριλαμβανομένης κάποτε και της ζωής ορισμένων ασθενών.

Κοινωνικές σχέσεις, άνδρες και γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών όσον αφορά στο πως επηρεάζουν οι κοινωνικές σχέσεις την κατάθλιψη.
Στις γυναίκες ο κίνδυνος σοβαρής κατάθλιψης αυξάνεται δραματικά όταν οι κοινωνικές σχέσεις και η υποστήριξη που παρέχουν μειώνονται.
Αντίθετα στους άνδρες λιγότερες κοινωνικές σχέσεις και υποστήριξη, δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για κατάθλιψη.
Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες έχουν τάση να αναπτύσσουν μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα σχέσεων. Παράλληλα είναι γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Στις γυναίκες το αίσθημα αυτοεκτίμησης ισχυροποιείται από τον αριθμό και την ποιότητα των κοινωνικών τους σχέσεων.
Όταν νιώθουν ότι οι σχέσεις τους είναι φτωχής ποιότητας, ο συναισθηματικός τους κόσμος επηρεάζεται αρνητικά, σε πολύ ψηλό βαθμό.

Ενώ στις γυναίκες η ποιότητα των σχέσεων έχει τεράστια σημασία στην καλή ψυχική υγεία και την κατάθλιψη, στους άνδρες υπερισχύει το ποσοστό επιτυχιών.

Στους άνδρες το αίσθημα αυτό εκτίμησης ισχυροποιείται από την αντίληψη που έχουν για τα κατορθώματα τους στον επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων για την ψυχική τους υγεία, δεν έχει τη σημασία που έχει στις γυναίκες.

Τα πιο πάνω ενδιαφέροντα συμπεράσματα προέκυψαν από μεγάλη έρευνα που διεξήγαγαν γιατροί από τη Βιργινία σε 1.057 ζεύγη διδύμων διαφορετικού φύλου.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους τους. Αξιολογήθηκε η αντίληψη που είχαν για την προσοχή, τη βοήθεια και την αγάπη που ελάμβαναν από τα άτομα του περιβάλλοντος τους.
Η αξιολόγηση έγινε δύο φορές με ένα χρόνο διαφορά. Ενώ οι γυναίκες είχαν συνολικά μεγαλύτερα υποστηρικτικά δίκτυα κοινωνικών σχέσεων, οι άνδρες φάνηκε ότι ελάμβαναν την περισσότερη υποστήριξη από τις συζύγους τους και τις δίδυμες αδελφές τους.
Οι γυναίκες που ένιωθαν ότι τις αγαπούσαν περισσότερο και ότι νοιάζονταν για αυτές, είχαν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από κατάθλιψη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους παράγοντες που οδηγούν στην κατάθλιψη άνδρες και γυναίκες. Το ποσοστό του πληθυσμού που παρουσιάζει κατάθλιψη ανέρχεται κάθε χρόνο στο 10% περίπου.
Η κατάθλιψη επηρεάζει την κανονική λειτουργία του ατόμου και προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στα άτομα της οικογένειας του ή σε αυτούς που νοιάζονται για αυτόν.
Οι σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν παραμείνουν χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση. Ευτυχώς υπάρχουν σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες, φαρμακευτικές και ψυχοκοινωνικές, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι περισσότεροι ασθενείς με κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια και θεραπεία. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η νόσος αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί με επιτυχία.
Εάν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος ή κάποιο άτομο του περιβάλλοντος του, υποφέρει από κατάθλιψη, είναι σημαντικό να αναζητείται η βοήθεια εξειδικευμένων γιατρών για να γίνεται η διάγνωση.
Μπορεί έτσι να μειωθεί ο πόνος και η δυστυχία που αισθάνονται οι ασθενείς με κατάθλιψη και ακόμη να διασωθούν πολλά συμπεριλαμβανομένης κάποτε και της ζωής ορισμένων ασθενών.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2019

Δεν είναι λοιπόν «φαντάσματα», αλλά υπαρκτές σωματικές διαταραχές. Οι περισσότεροι από εμάς, κάποιες στιγμές στη ζωή μας, ανατρέξαμε σε γιατρούς για ένα απλό ενόχλημα, κι ενώ κάναμε ένα σωρό εξετάσεις και αποκλείσαμε όλες τις εκδοχές, τελικά ακούσαμε το γιατρό μας να μας λέει ότι "είναι ψυχολογικό". Η άμεση απάντηση του ασθενούς είναι «...μα τι λέτε γιατρέ μου, τρελός είμαι;» Είναι γεγονός ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο ψυχολογικός παράγοντας στη ζωή μας. Οι άνθρωποι, ακόμα και σήμερα, φοβούνται να εκφράσουν φόβους ή αδυναμίες τους σε ειδικούς, ενώ ξέρουν ότι αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι της γιατρειάς τους.Τα σωματικά συμπτώματα, λοιπόν, που δεν προκαλούνται από οργανικά ή παθολογικά αίτια ονομάζονται ψυχοσωματικά. Μια περίπτωση τέτοιων συγκρούσεων, σχετίζεται με όσα θέλει να κάνει κάποιος, αλλά δεν μπορεί ή δεν πρέπει για διάφορους λόγους. Νιώθει καταπίεση, άγχος και στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει την θέλησή του την καταπνίγει, την «ξεχνάει», ή πείθει τον εαυτό του πως την έχει ξεπεράσει. Τότε έρχεται το σύμπτωμα και χτυπάει συναγερμό. Μπορεί να συναίσθημα να μην το ακούμε, αλλά το σώμα το ακούμε. Έτσι, λοιπόν το σύμπτωμα, μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει κάποια «εκκρεμότητα» που την έχουμε ξεχάσει, κάνει φανερό το συναίσθημά μας. Έτσι, δεν μπορούμε να το «ξεχάσουμε» πάλι. Είναι εκεί, το βλέπουμε, εξωτερικεύεται στο σώμα μας.
Ένα πολύ απλό παράδειγμα: έχουμε θυμώσει με τον καλύτερο φίλο μας για την επιπόλαια συμπεριφορά του στην σχέση μας, συμπεριφορά που μας υποβαθμίζει και καταπιέζει. Νιώθουμε ανήμποροι να του κάνουμε παρατήρηση και κάθε φορά που συναντιόμαστε βιώνουμε άγχος, δυσαρέσκεια. Έχουμε πειστεί πως δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε συζητώντας μαζί του. ‘Αφού δεν μπορώ να του μιλήσω, ας το ξεχάσω, ίσως είναι και στην φαντασία μου, θα περάσει’, σκεφτόμαστε και όντως το ξεχνάμε. Όμως, κάθε φορά που βρισκόμαστε με το φίλο μας μας πονάει πολύ το κεφάλι, το στομάχι κλπ. Αναρωτιόμαστε για την έντονη σωματική ενόχληση και πηγαίνουμε στον γιατρό. Το μυαλό μας μπορεί να ξέχασε τα αρνητικά συναισθήματα που βιώναμε, το σώμα μας όχι. Χτυπάει καμπανάκια για να μας το θυμίζει, για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Επίσης , το ψυχοσωματικό σύμπτωμα μπορεί, να εξυπηρετεί ένα σκοπό, να διευκολύνει. Για παράδειγμα, μια γυναίκα εμφανίζει πολύ συχνά συμπτώματα πονοκεφάλου, για να αποφύγει τη σεξουαλική επαφή με τον άντρα της ή ένας υποψήφιος φοιτητής μπορεί να πεθαίνει συχνές κρίσεις πανικού, γιατί δυσκολεύεται (εκείνος ή η οικογένεια) να φύγει από το πατρικό σπίτι.
Οι ψυχολογικές συγκρούσεις πραγματώνονται συνήθως στο ασυνείδητο του ατόμου με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τις ελέγξουμε, να τις χειριστούμε. Γι’ αυτό άλλωστε είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε τις ψυχοσωματικές ενοχλήσεις μας. Ας σκεφτούμε πως η εκδήλωσή τους είναι μια ‘φωνή βοήθειας’ που κραυγάζει η ψυχή μας. Μόνο έτσι, θα την ακούγαμε.
Πιθανά Ψυχοσωματικά Συμπτώματα
Πόνος σε κάποιο σημείο του σώματος (θώρακα, στομάχι, κεφάλι κλπ ), υψηλή χοληστερίνη, δερματοπάθειες (ακμή, έκζεμα, ψωρίαση κλπ), αϋπνία, εφίδρωση, ξηροστομία, σιελόρροια, ταχυκαρδία, τσιμπήματα στο στήθος, "φτερουγίσματα" στην καρδιά, ταχύπνοια, υπεραερισμός, δυσκαταποσία (δυσκολία στην κατάποση), σφίξιμο των δοντιών (ιδίως τη νύκτα), αίσθημα σφιξίματος στο στομάχι, σπαστική κολίτιδα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (αέρια στο έντερο, συχνά δυσκοιλιότητα ή διάρροια και επιτακτική ανάγκη προς αφόδευση), αναγωγές του γαστρικού περιεχομένου, καούρα, σφίξιμο στο στομάχι, σεξουαλικά προβλήματα (στον άνδρα δυσκολία στύσης, στη γυναίκα δυσπαρευνία δηλαδή πόνος κατά την συνουσία και ανοργασμικότητα), οσφυαλγία, το σύνδρομο χρόνιας κοπώσεως, συχνουρία, πονοκέφαλος, ζαλάδες, αιμωδίες (μυρμηγκιάσματα), μειωμένη αισθητικότητα και ιδίως αίσθηση της αφής, υπερθερμία, προβλήματα μνήμης (αιτία είναι η διάσπαση προσοχής από το άγχος που δημιουργεί προβλήματα στην αποθήκευση και στην ανάκληση των αποθηκευμένων στην μνήμη πληροφοριών), σχετικά μειωμένη ικανότητα επούλωσης των τραυμάτων, ανορεξία, αυξημένη όρεξη, βουλιμία, νυκτερινή ενούρηση σε παιδιά και εφήβους, μυοσκελετικές παθήσεις κ.λ.π...
Τριανταφυλλιά Χαρίλα
Ψυχολόγος


Οι ψυχοσωματικές ασθένειες δεν είναι λιγότερο αληθινές από τις κοινές ασθένειες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δεν είναι λοιπόν «φαντάσματα», αλλά υπαρκτές σωματικές διαταραχές. Οι περισσότεροι από εμάς, κάποιες στιγμές στη ζωή μας, ανατρέξαμε σε γιατρούς για ένα απλό ενόχλημα, κι ενώ κάναμε ένα σωρό εξετάσεις και αποκλείσαμε όλες τις εκδοχές, τελικά ακούσαμε το γιατρό μας να μας λέει ότι "είναι ψυχολογικό". Η άμεση απάντηση του ασθενούς είναι «...μα τι λέτε γιατρέ μου, τρελός είμαι;» Είναι γεγονός ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο ψυχολογικός παράγοντας στη ζωή μας. Οι άνθρωποι, ακόμα και σήμερα, φοβούνται να εκφράσουν φόβους ή αδυναμίες τους σε ειδικούς, ενώ ξέρουν ότι αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι της γιατρειάς τους.Τα σωματικά συμπτώματα, λοιπόν, που δεν προκαλούνται από οργανικά ή παθολογικά αίτια ονομάζονται ψυχοσωματικά. Μια περίπτωση τέτοιων συγκρούσεων, σχετίζεται με όσα θέλει να κάνει κάποιος, αλλά δεν μπορεί ή δεν πρέπει για διάφορους λόγους. Νιώθει καταπίεση, άγχος και στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει την θέλησή του την καταπνίγει, την «ξεχνάει», ή πείθει τον εαυτό του πως την έχει ξεπεράσει. Τότε έρχεται το σύμπτωμα και χτυπάει συναγερμό. Μπορεί να συναίσθημα να μην το ακούμε, αλλά το σώμα το ακούμε. Έτσι, λοιπόν το σύμπτωμα, μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει κάποια «εκκρεμότητα» που την έχουμε ξεχάσει, κάνει φανερό το συναίσθημά μας. Έτσι, δεν μπορούμε να το «ξεχάσουμε» πάλι. Είναι εκεί, το βλέπουμε, εξωτερικεύεται στο σώμα μας.
Ένα πολύ απλό παράδειγμα: έχουμε θυμώσει με τον καλύτερο φίλο μας για την επιπόλαια συμπεριφορά του στην σχέση μας, συμπεριφορά που μας υποβαθμίζει και καταπιέζει. Νιώθουμε ανήμποροι να του κάνουμε παρατήρηση και κάθε φορά που συναντιόμαστε βιώνουμε άγχος, δυσαρέσκεια. Έχουμε πειστεί πως δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε συζητώντας μαζί του. ‘Αφού δεν μπορώ να του μιλήσω, ας το ξεχάσω, ίσως είναι και στην φαντασία μου, θα περάσει’, σκεφτόμαστε και όντως το ξεχνάμε. Όμως, κάθε φορά που βρισκόμαστε με το φίλο μας μας πονάει πολύ το κεφάλι, το στομάχι κλπ. Αναρωτιόμαστε για την έντονη σωματική ενόχληση και πηγαίνουμε στον γιατρό. Το μυαλό μας μπορεί να ξέχασε τα αρνητικά συναισθήματα που βιώναμε, το σώμα μας όχι. Χτυπάει καμπανάκια για να μας το θυμίζει, για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Επίσης , το ψυχοσωματικό σύμπτωμα μπορεί, να εξυπηρετεί ένα σκοπό, να διευκολύνει. Για παράδειγμα, μια γυναίκα εμφανίζει πολύ συχνά συμπτώματα πονοκεφάλου, για να αποφύγει τη σεξουαλική επαφή με τον άντρα της ή ένας υποψήφιος φοιτητής μπορεί να πεθαίνει συχνές κρίσεις πανικού, γιατί δυσκολεύεται (εκείνος ή η οικογένεια) να φύγει από το πατρικό σπίτι.
Οι ψυχολογικές συγκρούσεις πραγματώνονται συνήθως στο ασυνείδητο του ατόμου με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τις ελέγξουμε, να τις χειριστούμε. Γι’ αυτό άλλωστε είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε τις ψυχοσωματικές ενοχλήσεις μας. Ας σκεφτούμε πως η εκδήλωσή τους είναι μια ‘φωνή βοήθειας’ που κραυγάζει η ψυχή μας. Μόνο έτσι, θα την ακούγαμε.
Πιθανά Ψυχοσωματικά Συμπτώματα
Πόνος σε κάποιο σημείο του σώματος (θώρακα, στομάχι, κεφάλι κλπ ), υψηλή χοληστερίνη, δερματοπάθειες (ακμή, έκζεμα, ψωρίαση κλπ), αϋπνία, εφίδρωση, ξηροστομία, σιελόρροια, ταχυκαρδία, τσιμπήματα στο στήθος, "φτερουγίσματα" στην καρδιά, ταχύπνοια, υπεραερισμός, δυσκαταποσία (δυσκολία στην κατάποση), σφίξιμο των δοντιών (ιδίως τη νύκτα), αίσθημα σφιξίματος στο στομάχι, σπαστική κολίτιδα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (αέρια στο έντερο, συχνά δυσκοιλιότητα ή διάρροια και επιτακτική ανάγκη προς αφόδευση), αναγωγές του γαστρικού περιεχομένου, καούρα, σφίξιμο στο στομάχι, σεξουαλικά προβλήματα (στον άνδρα δυσκολία στύσης, στη γυναίκα δυσπαρευνία δηλαδή πόνος κατά την συνουσία και ανοργασμικότητα), οσφυαλγία, το σύνδρομο χρόνιας κοπώσεως, συχνουρία, πονοκέφαλος, ζαλάδες, αιμωδίες (μυρμηγκιάσματα), μειωμένη αισθητικότητα και ιδίως αίσθηση της αφής, υπερθερμία, προβλήματα μνήμης (αιτία είναι η διάσπαση προσοχής από το άγχος που δημιουργεί προβλήματα στην αποθήκευση και στην ανάκληση των αποθηκευμένων στην μνήμη πληροφοριών), σχετικά μειωμένη ικανότητα επούλωσης των τραυμάτων, ανορεξία, αυξημένη όρεξη, βουλιμία, νυκτερινή ενούρηση σε παιδιά και εφήβους, μυοσκελετικές παθήσεις κ.λ.π...
Τριανταφυλλιά Χαρίλα
Ψυχολόγος


Τρίτη 6 Αυγούστου 2019

Οι συναισθηματικές καταστάσεις που επηρεάζουν και κατευθύνουν την ανθρώπινη συμπεριφορά, έχουν τεράστια επίδραση τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και στην πολιτική και στις διεθνείς σχέσεις.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην ουσία, οι άνθρωποι κυβερνώνται από τα συναισθήματα τους.
Στη διεθνή πολιτική, όταν συμβαίνουν πολύ σοβαρά γεγονότα όπως για παράδειγμα η επίθεση κατά των δίδυμων πύργων της Νέας Υόρκης στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, είναι δυνατόν οι κυβερνήσεις λόγω των έντονων συναισθηματικών καταστάσεων που δημιουργούνται από ανάλογες κρίσεις, να λαμβάνουν αποφάσεις και να προχωρούν σε πράξεις χωρίς να δίνεται η δέουσα προσοχή για τις μακροχρόνιες συνέπειες των ενεργειών τους.
Τα έντονα συναισθήματα μπορούν να υποσκάπτουν την ικανότητα των ανθρώπων να κάνουν ορθολογιστική ανάλυση και να λαμβάνουν λογικές αποφάσεις. Αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ανάγκη λήψης αποφάσεων με πολύ προσεκτικό τρόπο.
Σε ζητήματα πολιτικής που απασχολούν πολύ σοβαρά το κοινό και οι άνθρωποι αισθάνονται θυμό, φόβο ή άλλες έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, ευνοείται η λήψη αποφάσεων με χαρακτήρα συμβολικό που ικανοποιούν περισσότερο τα ένστικτα παρά η λήψη πιο σύνθετων αποφάσεων με περισσότερο ουσιώδη χαρακτήρα που σε τελευταία ανάλυση μπορούν να είναι αποτελεσματικότερες.
Οι πόλεμοι είναι το τυπικό παράδειγμα όπου τα άμεσα συναισθήματα και τα πάθη κυριαρχούν εις βάρος της προσεκτικής ορθολογιστικής ανάλυσης των μακροχρόνιων συνεπειών.

Πόσο επηρεάζονται οι αποφάσεις μας από τα συναισθήματα;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι συναισθηματικές καταστάσεις που επηρεάζουν και κατευθύνουν την ανθρώπινη συμπεριφορά, έχουν τεράστια επίδραση τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και στην πολιτική και στις διεθνείς σχέσεις.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην ουσία, οι άνθρωποι κυβερνώνται από τα συναισθήματα τους.
Στη διεθνή πολιτική, όταν συμβαίνουν πολύ σοβαρά γεγονότα όπως για παράδειγμα η επίθεση κατά των δίδυμων πύργων της Νέας Υόρκης στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, είναι δυνατόν οι κυβερνήσεις λόγω των έντονων συναισθηματικών καταστάσεων που δημιουργούνται από ανάλογες κρίσεις, να λαμβάνουν αποφάσεις και να προχωρούν σε πράξεις χωρίς να δίνεται η δέουσα προσοχή για τις μακροχρόνιες συνέπειες των ενεργειών τους.
Τα έντονα συναισθήματα μπορούν να υποσκάπτουν την ικανότητα των ανθρώπων να κάνουν ορθολογιστική ανάλυση και να λαμβάνουν λογικές αποφάσεις. Αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ανάγκη λήψης αποφάσεων με πολύ προσεκτικό τρόπο.
Σε ζητήματα πολιτικής που απασχολούν πολύ σοβαρά το κοινό και οι άνθρωποι αισθάνονται θυμό, φόβο ή άλλες έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, ευνοείται η λήψη αποφάσεων με χαρακτήρα συμβολικό που ικανοποιούν περισσότερο τα ένστικτα παρά η λήψη πιο σύνθετων αποφάσεων με περισσότερο ουσιώδη χαρακτήρα που σε τελευταία ανάλυση μπορούν να είναι αποτελεσματικότερες.
Οι πόλεμοι είναι το τυπικό παράδειγμα όπου τα άμεσα συναισθήματα και τα πάθη κυριαρχούν εις βάρος της προσεκτικής ορθολογιστικής ανάλυσης των μακροχρόνιων συνεπειών.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2019

Όλοι βιώνουν άγχος αλλά αυτό που αλλάζει είναι τα επίπεδά του
Η εκδήλωση και το μέγεθος του άγχους μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Ίσως έχετε ταχυκαρδία λίγο πριν μία σημαντική παρουσίαση ή τα χέρια σας ιδρώνουν υπερβολικά όταν καλείστε να κοινωνικοποιηθείτε. Όλοι βιώνουν άγχος αλλά αυτό που αλλάζει είναι τα επίπεδά του. Εάν νιώθετε ότι σας κατακλύζει και σας συμβαίνει αρκετές φορές μέσα στην ημέρα, μπορείτε να κάνετε κάποια μικρά καθημερινά τρικ για να το περιορίσετε.
Συγκεντρωθείτε στην αναπνοή σας. Όταν το άγχος πλησιάζει, σας ενημερώνει με ένταση, πιο γρήγορους χτύπους και αύξηση της σωματικής θερμοκρασίας. Ο καλύτερος άμεσος τρόπος διαχείρισης είναι να επιβραδύνετε την αναπνοή σας. Η αναπνοή μέσα από την κοιλιά ενεργοποιεί το πνευμονογαστρικό νεύρο που ξεκινά από τον εγκέφαλο και καταλήγει στο έντερο παίζοντας χαλαρωτικό ρόλο στο νευρικό σας σύστημα. Αναπνεύστε αργά και βαθιά για λίγα λεπτά.
Σκεφτείτε κύματα του ωκεανού. Για την ακρίβεια, φανταστείτε ότι το άγχος είναι ένα μεγάλο κύμα, μέσα στο οποίο βουτάτε. Πείτε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να το κάνετε και ότι το αφήνετε να φύγει από πάνω σας χωρίς να το πολεμάτε. Όσο περισσότερο αγχώνεστε για το άγχος, τόσο περισσότερο σας κατακλύζει.
Σπάστε τις μεγάλες ευθύνες σε μικρότερες. Αντί να βουτήξετε κατευθείαν στα βαθιά και σε πράγματα που σας προκαλούν μεγάλο άγχος, σπάστε τα σε διάρκεια και μέγεθος, κάνοντας κάθε φορά αυτό που μπορείτε, ακόμα και αν σας φαίνεται λίγο.
Αφήστε τον απογευματινό καφέ. Ο πρωινός καφές μπορεί να είναι απαραίτητος για τους περισσότερους από εμάς αλλά μην ξεχνάτε ότι η καφεΐνη δεν ωφελεί όσους νιώθουν έντονο άγχος. Μείνετε σε έναν ή δύο καφέδες την ημέρα και παρατηρήστε εάν υπάρχει αλλαγή στο πώς νιώθετε.
Γράψτε αυτά που νιώθετε. Μπορείτε να μεταφέρετε στο χαρτί αυτά που νιώθετε και να τα στείλετε στον εαυτό σας ή να τα πετάξετε.
Απομακρυνθείτε από ένα αγχωτικό περιβάλλον. Αντί να επιτρέψετε στην κατάσταση να σας προκαλέσει τεράστιο άγχος, απομακρυνθείτε έστω και για λίγα λεπτά ώστε να αποσυμπιεστείτε.
Αγκαλιάστε το κατοικίδιό σας. Έρευνες δείχνουν ότι η αλληλεπίδραση με το αγαπημένο μας ζωάκι μειώνει το άγχος, την πίεση και τα επίπεδα της κορτιζόλης, που είναι η ορμόνη του άγχους.
Πλέξτε. Μία θεωρία λέει ότι όταν χειριζόμαστε βελόνες και κλωστή, κρατάμε μακριά τις πολύπλοκες σκέψεις. Σε έρευνες που έχουν γίνει, το 74% που πλέκει έχει δηλώσει ότι νιώθει άνεση και χαλάρωση ενώ το 53% νιώθει ικανοποίηση και την αίσθηση της επιτυχίας.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Τα απλά τρικ που μειώνουν το υπερβολικό άγχος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όλοι βιώνουν άγχος αλλά αυτό που αλλάζει είναι τα επίπεδά του
Η εκδήλωση και το μέγεθος του άγχους μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Ίσως έχετε ταχυκαρδία λίγο πριν μία σημαντική παρουσίαση ή τα χέρια σας ιδρώνουν υπερβολικά όταν καλείστε να κοινωνικοποιηθείτε. Όλοι βιώνουν άγχος αλλά αυτό που αλλάζει είναι τα επίπεδά του. Εάν νιώθετε ότι σας κατακλύζει και σας συμβαίνει αρκετές φορές μέσα στην ημέρα, μπορείτε να κάνετε κάποια μικρά καθημερινά τρικ για να το περιορίσετε.
Συγκεντρωθείτε στην αναπνοή σας. Όταν το άγχος πλησιάζει, σας ενημερώνει με ένταση, πιο γρήγορους χτύπους και αύξηση της σωματικής θερμοκρασίας. Ο καλύτερος άμεσος τρόπος διαχείρισης είναι να επιβραδύνετε την αναπνοή σας. Η αναπνοή μέσα από την κοιλιά ενεργοποιεί το πνευμονογαστρικό νεύρο που ξεκινά από τον εγκέφαλο και καταλήγει στο έντερο παίζοντας χαλαρωτικό ρόλο στο νευρικό σας σύστημα. Αναπνεύστε αργά και βαθιά για λίγα λεπτά.
Σκεφτείτε κύματα του ωκεανού. Για την ακρίβεια, φανταστείτε ότι το άγχος είναι ένα μεγάλο κύμα, μέσα στο οποίο βουτάτε. Πείτε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να το κάνετε και ότι το αφήνετε να φύγει από πάνω σας χωρίς να το πολεμάτε. Όσο περισσότερο αγχώνεστε για το άγχος, τόσο περισσότερο σας κατακλύζει.
Σπάστε τις μεγάλες ευθύνες σε μικρότερες. Αντί να βουτήξετε κατευθείαν στα βαθιά και σε πράγματα που σας προκαλούν μεγάλο άγχος, σπάστε τα σε διάρκεια και μέγεθος, κάνοντας κάθε φορά αυτό που μπορείτε, ακόμα και αν σας φαίνεται λίγο.
Αφήστε τον απογευματινό καφέ. Ο πρωινός καφές μπορεί να είναι απαραίτητος για τους περισσότερους από εμάς αλλά μην ξεχνάτε ότι η καφεΐνη δεν ωφελεί όσους νιώθουν έντονο άγχος. Μείνετε σε έναν ή δύο καφέδες την ημέρα και παρατηρήστε εάν υπάρχει αλλαγή στο πώς νιώθετε.
Γράψτε αυτά που νιώθετε. Μπορείτε να μεταφέρετε στο χαρτί αυτά που νιώθετε και να τα στείλετε στον εαυτό σας ή να τα πετάξετε.
Απομακρυνθείτε από ένα αγχωτικό περιβάλλον. Αντί να επιτρέψετε στην κατάσταση να σας προκαλέσει τεράστιο άγχος, απομακρυνθείτε έστω και για λίγα λεπτά ώστε να αποσυμπιεστείτε.
Αγκαλιάστε το κατοικίδιό σας. Έρευνες δείχνουν ότι η αλληλεπίδραση με το αγαπημένο μας ζωάκι μειώνει το άγχος, την πίεση και τα επίπεδα της κορτιζόλης, που είναι η ορμόνη του άγχους.
Πλέξτε. Μία θεωρία λέει ότι όταν χειριζόμαστε βελόνες και κλωστή, κρατάμε μακριά τις πολύπλοκες σκέψεις. Σε έρευνες που έχουν γίνει, το 74% που πλέκει έχει δηλώσει ότι νιώθει άνεση και χαλάρωση ενώ το 53% νιώθει ικανοποίηση και την αίσθηση της επιτυχίας.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Ακόμα και στις πιο καλές σχέσεις, αν ο ένας σύντροφος έχει έντονο άγχος, αυτό μπορεί να στραγγίξει την ενέργεια και να επηρεάσει αρνητικά την εμπιστοσύνη και την οικειότητα.
Παρατηρείτε ότι ο σύντροφός σας δεν βγαίνει εύκολα από το σπίτι και ανησυχεί πολύ. Ακόμα και στις πιο καλές σχέσεις, αν ο ένας σύντροφος έχει έντονο άγχος, αυτό μπορεί να στραγγίξει την ενέργεια και να επηρεάσει αρνητικά την εμπιστοσύνη και την οικειότητα. Όταν καταλάβετε πόσο το άγχος αλλάζει τη συμπεριφορά και τις σκέψεις ενός ανθρώπου, θα αντιμετωπίσετε καλύτερα αυτήν την κατάσταση και θα μπορέσετε να λειτουργήσετε περισσότερο σαν ομάδα.
Δεν είστε στην ίδια σελίδα. Μπορεί να νιώσετε ότι μιλάτε διαφορετική γλώσσα και δεν μπορείτε να βρείτε κοινούς τόπους.
Ο σύντροφός σας αποφεύγει συγκεκριμένα μέρη ή καταστάσεις. Η αποφυγή είναι στοιχείο κλειδί του άγχους. Αν το σούπερ μάρκετ πατάει τα κουμπιά του άγχους του, ίσως θα πρέπει να το αναλάβετε εσείς.
Το ‘είμαι κουρασμένος’ σημαίνει στην πραγματικότητα ‘φοβάμαι’. Αν χρησιμοποιεί συνέχεια αυτήν τη φράση, τότε είναι μάλλον δικαιολογία. Οι άνθρωποι με κοινωνικό άγχος ανησυχούν ότι θα πουν κάτι ντροπιαστικό, επομένως το αποφεύγουν εντελώς.
Το άγχος έχει σωματικό αντίπαλο. Οι κρίσεις πανικού μπορούν να γίνουν απίστευτα τρομακτικές γιατί τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της καρδιακής προσβολής. Δώστε του χρόνο και χώρο μέχρι να πάρει βαθιές αναπνοές.
Βλέπετε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Πολλοί από τους ανθρώπους που βιώνουν έντονο άγχος, δεν αποκαλύπτουν όλα όσα τους απασχολούν, ακόμα και όταν πρόκειται για τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους.
Βοηθά η δική σας ηρεμία. Όταν ο σύντροφός σας αγχώνεται, το τελευταίο που χρειάζεται είναι να πάθετε ακριβώς το ίδιο. Αν παραμείνετε ήρεμη και δείξετε κατανόηση, αυτό θα αποτρέψει την κορύφωση του άγχους.
Βρείτε έναν τρόπο να συνδεθείτε. Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του σκεπτόμενη το πώς έχετε βιώσει εσείς το άγχος. Μέσα από την ενσυναίσθηση, θα μπορέσετε να τον ακούσετε και να συνδεθείτε.
Είναι οκ να δείξετε εκτίμηση και υποστήριξη. Δεν χρειάζεται να τον διευκολύνετε στα πάντα ώστε να μην αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες του. Μπορείτε όμως να του δείχνετε πόσο πολύ πιστεύετε σε εκείνον και τις δυνατότητές του.
Ίσως χρειάζεται επαγγελματική βοήθεια. Όλοι έχουμε στιγμές άγχους, αλλά όταν αυτό δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα και τις σχέσεις, τότε ήρθε η ώρα να ζητήσουμε βοήθεια γιατί μάλλον πρόκειται για διαταραχή άγχους.
Να ξέρετε πότε να μένετε εκτός. Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε, αλλά υπάρχει και ένα όριο. Και μπορείτε να ενημερώσετε το σύντροφό σας για το πότε καταλαβαίνετε, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε κάτι παραπάνω.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr


10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε αν ο σύντροφός σας έχει άγχος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ακόμα και στις πιο καλές σχέσεις, αν ο ένας σύντροφος έχει έντονο άγχος, αυτό μπορεί να στραγγίξει την ενέργεια και να επηρεάσει αρνητικά την εμπιστοσύνη και την οικειότητα.
Παρατηρείτε ότι ο σύντροφός σας δεν βγαίνει εύκολα από το σπίτι και ανησυχεί πολύ. Ακόμα και στις πιο καλές σχέσεις, αν ο ένας σύντροφος έχει έντονο άγχος, αυτό μπορεί να στραγγίξει την ενέργεια και να επηρεάσει αρνητικά την εμπιστοσύνη και την οικειότητα. Όταν καταλάβετε πόσο το άγχος αλλάζει τη συμπεριφορά και τις σκέψεις ενός ανθρώπου, θα αντιμετωπίσετε καλύτερα αυτήν την κατάσταση και θα μπορέσετε να λειτουργήσετε περισσότερο σαν ομάδα.
Δεν είστε στην ίδια σελίδα. Μπορεί να νιώσετε ότι μιλάτε διαφορετική γλώσσα και δεν μπορείτε να βρείτε κοινούς τόπους.
Ο σύντροφός σας αποφεύγει συγκεκριμένα μέρη ή καταστάσεις. Η αποφυγή είναι στοιχείο κλειδί του άγχους. Αν το σούπερ μάρκετ πατάει τα κουμπιά του άγχους του, ίσως θα πρέπει να το αναλάβετε εσείς.
Το ‘είμαι κουρασμένος’ σημαίνει στην πραγματικότητα ‘φοβάμαι’. Αν χρησιμοποιεί συνέχεια αυτήν τη φράση, τότε είναι μάλλον δικαιολογία. Οι άνθρωποι με κοινωνικό άγχος ανησυχούν ότι θα πουν κάτι ντροπιαστικό, επομένως το αποφεύγουν εντελώς.
Το άγχος έχει σωματικό αντίπαλο. Οι κρίσεις πανικού μπορούν να γίνουν απίστευτα τρομακτικές γιατί τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της καρδιακής προσβολής. Δώστε του χρόνο και χώρο μέχρι να πάρει βαθιές αναπνοές.
Βλέπετε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Πολλοί από τους ανθρώπους που βιώνουν έντονο άγχος, δεν αποκαλύπτουν όλα όσα τους απασχολούν, ακόμα και όταν πρόκειται για τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους.
Βοηθά η δική σας ηρεμία. Όταν ο σύντροφός σας αγχώνεται, το τελευταίο που χρειάζεται είναι να πάθετε ακριβώς το ίδιο. Αν παραμείνετε ήρεμη και δείξετε κατανόηση, αυτό θα αποτρέψει την κορύφωση του άγχους.
Βρείτε έναν τρόπο να συνδεθείτε. Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του σκεπτόμενη το πώς έχετε βιώσει εσείς το άγχος. Μέσα από την ενσυναίσθηση, θα μπορέσετε να τον ακούσετε και να συνδεθείτε.
Είναι οκ να δείξετε εκτίμηση και υποστήριξη. Δεν χρειάζεται να τον διευκολύνετε στα πάντα ώστε να μην αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες του. Μπορείτε όμως να του δείχνετε πόσο πολύ πιστεύετε σε εκείνον και τις δυνατότητές του.
Ίσως χρειάζεται επαγγελματική βοήθεια. Όλοι έχουμε στιγμές άγχους, αλλά όταν αυτό δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα και τις σχέσεις, τότε ήρθε η ώρα να ζητήσουμε βοήθεια γιατί μάλλον πρόκειται για διαταραχή άγχους.
Να ξέρετε πότε να μένετε εκτός. Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε, αλλά υπάρχει και ένα όριο. Και μπορείτε να ενημερώσετε το σύντροφό σας για το πότε καταλαβαίνετε, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε κάτι παραπάνω.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr


Σάββατο 27 Ιουλίου 2019

Έρευνες αποδεικνύουν ότι η κατάπτωση ενός παιδιού εξαιτίας της λεκτικής πειθαρχίας είναι πολύ πιο μεγάλη από όσο φαντάζονταν οι γονείς.
Τα προβλήματα που σχετίζονται με τη σωματική τιμωρία είναι λίγο πολύ γνωστά, αλλά ακόμα και οι φωνές μπορούν να δημιουργήσουν εξίσου σοβαρό θέμα, αντίστοιχο της βίας. Έρευνες εξάλλου αποδεικνύουν ότι η κατάπτωση ενός παιδιού εξαιτίας της λεκτικής πειθαρχίας είναι πολύ πιο μεγάλη από όσο φαντάζονταν οι γονείς.
Ένας φαύλος κύκλος. Οι φωνές ξεκινούν σταδιακά όσο το παιδί φέρεται άσχημα. Οι φωνές δημιουργούν ακόμα πιο κακή συμπεριφορά, οι γονείς αυξάνουν τον τόνο στη φωνή τους και γίνονται ακόμα πιο επικριτικοί. Και όλο αυτό βγαίνει εκτός ελέγχου κάποια στιγμή. Η σκληρή λεκτική πειθαρχία ορίζεται ως ψυχολογικός εξαναγκασμός με πρόθεση να προκαλέσει συναισθηματικό πόνο στο παιδί. Ο αρχικός σκοπός είναι η διόρθωση ή ο έλεγχος της συμπεριφοράς του. Για να το πούμε πιο απλά, φωνάζουμε στα παιδιά μας για να τα κάνουμε να σταματήσουν αυτά που δεν μας αρέσουν και καταλήγουμε να τα κάνουμε να νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους. Οι επιθετικές φωνές κάνουν τα παιδιά να νιώθουν απόρριψη, ότι δεν αγαπιούνται από τους γονείς τους και δημιουργούν μία ανάλογη εικόνα για τις σχέσεις και την οικογένεια.
Ένα πρόβλημα που προκύπτει συνήθως είναι ότι σε κάποιες οικογένειες μπορεί να υπάρχει ο συνδυασμός του σκληρού αλλά και θετικού μεγαλώματος. Θετικό μεγάλωμα σημαίνει ότι οι γονείς εκφράζουν ζεστασιά, άνεση και τρυφερότητα ενώ ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές τους ανάγκες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η σκληρότητα μέσα από φωνές και κριτική, όταν το παιδί κάνει κάτι με το οποίο οι γονείς διαφωνούν.
Κατεστραμμένη εμπιστοσύνη. Η σκληρή λεκτική πειθαρχία, όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά χειροτερεύει τα πράγματα και δημιουργεί μακροπρόθεσμα ψυχολογικά προβλήματα. Όσο τρυφερά και αν φέρεστε μετά τη λεκτική βία, το παιδί αδυνατεί να σας εμπιστευτεί. Οι γονείς πρέπει να μάθουν να επικοινωνούν αυτό που θέλουν σε επίπεδο ισότητας και να εξηγούν τις ανησυχίες τους.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr


Γιατί δεν βοηθούν οι φωνές στα παιδιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Έρευνες αποδεικνύουν ότι η κατάπτωση ενός παιδιού εξαιτίας της λεκτικής πειθαρχίας είναι πολύ πιο μεγάλη από όσο φαντάζονταν οι γονείς.
Τα προβλήματα που σχετίζονται με τη σωματική τιμωρία είναι λίγο πολύ γνωστά, αλλά ακόμα και οι φωνές μπορούν να δημιουργήσουν εξίσου σοβαρό θέμα, αντίστοιχο της βίας. Έρευνες εξάλλου αποδεικνύουν ότι η κατάπτωση ενός παιδιού εξαιτίας της λεκτικής πειθαρχίας είναι πολύ πιο μεγάλη από όσο φαντάζονταν οι γονείς.
Ένας φαύλος κύκλος. Οι φωνές ξεκινούν σταδιακά όσο το παιδί φέρεται άσχημα. Οι φωνές δημιουργούν ακόμα πιο κακή συμπεριφορά, οι γονείς αυξάνουν τον τόνο στη φωνή τους και γίνονται ακόμα πιο επικριτικοί. Και όλο αυτό βγαίνει εκτός ελέγχου κάποια στιγμή. Η σκληρή λεκτική πειθαρχία ορίζεται ως ψυχολογικός εξαναγκασμός με πρόθεση να προκαλέσει συναισθηματικό πόνο στο παιδί. Ο αρχικός σκοπός είναι η διόρθωση ή ο έλεγχος της συμπεριφοράς του. Για να το πούμε πιο απλά, φωνάζουμε στα παιδιά μας για να τα κάνουμε να σταματήσουν αυτά που δεν μας αρέσουν και καταλήγουμε να τα κάνουμε να νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους. Οι επιθετικές φωνές κάνουν τα παιδιά να νιώθουν απόρριψη, ότι δεν αγαπιούνται από τους γονείς τους και δημιουργούν μία ανάλογη εικόνα για τις σχέσεις και την οικογένεια.
Ένα πρόβλημα που προκύπτει συνήθως είναι ότι σε κάποιες οικογένειες μπορεί να υπάρχει ο συνδυασμός του σκληρού αλλά και θετικού μεγαλώματος. Θετικό μεγάλωμα σημαίνει ότι οι γονείς εκφράζουν ζεστασιά, άνεση και τρυφερότητα ενώ ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές τους ανάγκες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η σκληρότητα μέσα από φωνές και κριτική, όταν το παιδί κάνει κάτι με το οποίο οι γονείς διαφωνούν.
Κατεστραμμένη εμπιστοσύνη. Η σκληρή λεκτική πειθαρχία, όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά χειροτερεύει τα πράγματα και δημιουργεί μακροπρόθεσμα ψυχολογικά προβλήματα. Όσο τρυφερά και αν φέρεστε μετά τη λεκτική βία, το παιδί αδυνατεί να σας εμπιστευτεί. Οι γονείς πρέπει να μάθουν να επικοινωνούν αυτό που θέλουν σε επίπεδο ισότητας και να εξηγούν τις ανησυχίες τους.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr


Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

Όσο και να δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε ή να το παραδεχτούμε, πολύ συχνά οι άνθρωποι με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή αδιαφορούν για την άποψη μας. Το γεγονός αυτό αποκτά ιδιαίτερες διαστάσεις όταν αφορά τον προϊστάμενο, το αφεντικό, ή κάποιον με ιδιαίτερη σημασία στη ζωή μας.
Επομένως, η αναζήτηση τρόπων ανάδειξης ή επιβολής της άποψής μας στις περιπτώσεις αυτές, αποδεικνύεται καθοριστική για την επαγγελματική ή κοινωνική μας προβολή και επιτυχία.
Ακριβώς γι΄ αυτό θα σας υποδείξω ορισμένες τεχνικές και μεθόδους ικανές να δώσουν στις απόψεις σας το αναγκαίο κύρος και σε εσάς τη δυνατότητα επιρροής στους άλλους, προκειμένου να επιτυγχάνεται τους στόχους σας.
 \2 απλοί τρόποι για τη στήριξη των απόψεων σας είναι οι εξής:
Όταν θέλεις να προτείνεις κάτι και να το λάβει σοβαρά υπόψιν του ο άλλος, αντί να πεις “πιστεύω ότι … “, επικαλέσου την βοήθεια της αυθεντίας. Πες δηλαδή “οι ειδικοί πιστεύουν ότι … “ .
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr

Πώς να επηρεάσεις κάποιον υποσυνείδητα και να καταφέρεις αυτό που θες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όσο και να δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε ή να το παραδεχτούμε, πολύ συχνά οι άνθρωποι με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή αδιαφορούν για την άποψη μας. Το γεγονός αυτό αποκτά ιδιαίτερες διαστάσεις όταν αφορά τον προϊστάμενο, το αφεντικό, ή κάποιον με ιδιαίτερη σημασία στη ζωή μας.
Επομένως, η αναζήτηση τρόπων ανάδειξης ή επιβολής της άποψής μας στις περιπτώσεις αυτές, αποδεικνύεται καθοριστική για την επαγγελματική ή κοινωνική μας προβολή και επιτυχία.
Ακριβώς γι΄ αυτό θα σας υποδείξω ορισμένες τεχνικές και μεθόδους ικανές να δώσουν στις απόψεις σας το αναγκαίο κύρος και σε εσάς τη δυνατότητα επιρροής στους άλλους, προκειμένου να επιτυγχάνεται τους στόχους σας.
 \2 απλοί τρόποι για τη στήριξη των απόψεων σας είναι οι εξής:
Όταν θέλεις να προτείνεις κάτι και να το λάβει σοβαρά υπόψιν του ο άλλος, αντί να πεις “πιστεύω ότι … “, επικαλέσου την βοήθεια της αυθεντίας. Πες δηλαδή “οι ειδικοί πιστεύουν ότι … “ .
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr

Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

Τις πρώτες ημέρες και εβδομάδες μετά τη γέννηση του μωρού, η νέα μαμά νιώθει διάφορα συναισθήματα.
Μπορεί να νιώσει χαρά, ενθουσιασμό, λατρεία αλλά μπορεί να νιώσει σε κάποιες περιπτώσεις λίπη και στενοχώρια. Η λύπη και το κλάμα μετά τον τοκετό συνήθως είναι γνωστά και ως «baby blues». Τα συμπτώματα των baby blues ωστόσο περνούν μέσα σε μία ή δύο εβδομάδες. Αυτός ο τύπος λύπης οφείλεται στην δραματική αλλαγή των ορμονών μετά από τη γέννηση του μωρού.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr


Επιλόχειος κατάθλιψη: Οδηγός αντιμετώπισης

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τις πρώτες ημέρες και εβδομάδες μετά τη γέννηση του μωρού, η νέα μαμά νιώθει διάφορα συναισθήματα.
Μπορεί να νιώσει χαρά, ενθουσιασμό, λατρεία αλλά μπορεί να νιώσει σε κάποιες περιπτώσεις λίπη και στενοχώρια. Η λύπη και το κλάμα μετά τον τοκετό συνήθως είναι γνωστά και ως «baby blues». Τα συμπτώματα των baby blues ωστόσο περνούν μέσα σε μία ή δύο εβδομάδες. Αυτός ο τύπος λύπης οφείλεται στην δραματική αλλαγή των ορμονών μετά από τη γέννηση του μωρού.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr


Κυριακή 21 Ιουλίου 2019

Έρχονται στιγμές που νιώθεις τόσο μόνη σε αυτό τον τεράστιο πλανήτη και δεν ξέρεις το λόγο. 
Οι λόγοι συνήθως είναι πολλοί και αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλο. Μάθε ποιοι είναι, για να μπορείς να τους αναγνωρίζεις και διάβασε τα ελπιδοφόρα quotes που ακολουθούν, για να πάρεις θάρρος και να αντιμετωπίσεις πιο ελπιδοφόρα τη ζωή.
Διαβάστε περισσότερα στο: teen.queen.gr

Όλοι οι λόγοι που νιώθεις μοναξιά και τα κατάλληλα quotes για να το ξεπεράσεις

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Έρχονται στιγμές που νιώθεις τόσο μόνη σε αυτό τον τεράστιο πλανήτη και δεν ξέρεις το λόγο. 
Οι λόγοι συνήθως είναι πολλοί και αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλο. Μάθε ποιοι είναι, για να μπορείς να τους αναγνωρίζεις και διάβασε τα ελπιδοφόρα quotes που ακολουθούν, για να πάρεις θάρρος και να αντιμετωπίσεις πιο ελπιδοφόρα τη ζωή.
Διαβάστε περισσότερα στο: teen.queen.gr

Νεαρή έφηβη, μάθε να προσέχεις τον εαυτό σου και την ψυχική σου υγεία!
Μιλάμε σήμερα για την ψυχική υγεία και για το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να θωρακίσεις τον εαυτό σου ψυχολογικά, ώστε να αντιμετωπίσεις τη ζωή και όλες τις πιθανές αντιξοότητες. Με αφορμή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, χρειάζεται να ξέρεις νεαρή έφηβη ότι οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές και μάλιστα οι μισές από αυτές ξεκινούν γύρω στα 14 χρόνια. «Τόσο νωρίς;» μπορεί να σκεφτείς!
Και όμως, όσο και αν το νιώθεις άδικο, εφόσον κατά κάποιο τρόπο δεν έχεις καν ολοκληρώσει την ψυχοσυναισθηματική σου ωρίμανση, είναι μία πραγματικότητα.
Διαβάστε περισσότερα στο Teen.Queen.gr

Εσύ πόσο φροντίζεις την υγεία της ψυχής σου;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Νεαρή έφηβη, μάθε να προσέχεις τον εαυτό σου και την ψυχική σου υγεία!
Μιλάμε σήμερα για την ψυχική υγεία και για το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να θωρακίσεις τον εαυτό σου ψυχολογικά, ώστε να αντιμετωπίσεις τη ζωή και όλες τις πιθανές αντιξοότητες. Με αφορμή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, χρειάζεται να ξέρεις νεαρή έφηβη ότι οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές και μάλιστα οι μισές από αυτές ξεκινούν γύρω στα 14 χρόνια. «Τόσο νωρίς;» μπορεί να σκεφτείς!
Και όμως, όσο και αν το νιώθεις άδικο, εφόσον κατά κάποιο τρόπο δεν έχεις καν ολοκληρώσει την ψυχοσυναισθηματική σου ωρίμανση, είναι μία πραγματικότητα.
Διαβάστε περισσότερα στο Teen.Queen.gr

Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Επηρεάζει και με ποιο τρόπο η εγκυμοσύνη τη μνήμη της γυναίκας;
Έχετε παρατηρήσει αλλαγές στη μνήμη σας τώρα που είστε έγκυος; Ξεχνάτε εύκολα ή θυμάστε τα πάντα με ακρίβεια;
Σύμφωνα με μελέτες επιστημόνων η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση!
Η εγκυμοσύνη και γενικά η μητρότητα μπορεί να επηρεάσει θετικά τη διαύγεια μια γυναίκας και να την κάνει πιο έξυπνη, η εξυπνάδα όμως αυτή αφορά συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις. Η ιδιαίτερη αυτή ευφυΐα έχει να κάνει αποκλειστικά με ό,τι αφορά τη μητρότητα, την εγκυμοσύνη ή ακόμα και τον τοκετό.. Ασφαλώς σε αυτό συμβάλλουν και κάποια έμφυτα χαρακτηριστικά που έχουμε.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr


Η μνήμη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης: Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό της;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Επηρεάζει και με ποιο τρόπο η εγκυμοσύνη τη μνήμη της γυναίκας;
Έχετε παρατηρήσει αλλαγές στη μνήμη σας τώρα που είστε έγκυος; Ξεχνάτε εύκολα ή θυμάστε τα πάντα με ακρίβεια;
Σύμφωνα με μελέτες επιστημόνων η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση!
Η εγκυμοσύνη και γενικά η μητρότητα μπορεί να επηρεάσει θετικά τη διαύγεια μια γυναίκας και να την κάνει πιο έξυπνη, η εξυπνάδα όμως αυτή αφορά συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις. Η ιδιαίτερη αυτή ευφυΐα έχει να κάνει αποκλειστικά με ό,τι αφορά τη μητρότητα, την εγκυμοσύνη ή ακόμα και τον τοκετό.. Ασφαλώς σε αυτό συμβάλλουν και κάποια έμφυτα χαρακτηριστικά που έχουμε.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr


Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019

Νεαρή έφηβη, μάθε να προσέχεις τον εαυτό σου και την ψυχική σου υγεία!
Μιλάμε σήμερα για την ψυχική υγεία και για το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να θωρακίσεις τον εαυτό σου ψυχολογικά, ώστε να αντιμετωπίσεις τη ζωή και όλες τις πιθανές αντιξοότητες. Με αφορμή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, χρειάζεται να ξέρεις νεαρή έφηβη ότι οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές και μάλιστα οι μισές από αυτές ξεκινούν γύρω στα 14 χρόνια. «Τόσο νωρίς;» μπορεί να σκεφτείς!
Και όμως, όσο και αν το νιώθεις άδικο, εφόσον κατά κάποιο τρόπο δεν έχεις καν ολοκληρώσει την ψυχοσυναισθηματική σου ωρίμανση, είναι μία πραγματικότητα.
Διαβάστε περισσότερα στο Teen.Queen.gr


Εσύ πόσο φροντίζεις την υγεία της ψυχής σου;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Νεαρή έφηβη, μάθε να προσέχεις τον εαυτό σου και την ψυχική σου υγεία!
Μιλάμε σήμερα για την ψυχική υγεία και για το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να θωρακίσεις τον εαυτό σου ψυχολογικά, ώστε να αντιμετωπίσεις τη ζωή και όλες τις πιθανές αντιξοότητες. Με αφορμή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, χρειάζεται να ξέρεις νεαρή έφηβη ότι οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές και μάλιστα οι μισές από αυτές ξεκινούν γύρω στα 14 χρόνια. «Τόσο νωρίς;» μπορεί να σκεφτείς!
Και όμως, όσο και αν το νιώθεις άδικο, εφόσον κατά κάποιο τρόπο δεν έχεις καν ολοκληρώσει την ψυχοσυναισθηματική σου ωρίμανση, είναι μία πραγματικότητα.
Διαβάστε περισσότερα στο Teen.Queen.gr


Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Γιατί όλα τελικά είναι στο μυαλό
Η ζωή και η μοίρα τα έφερε έτσι, που η σχέση σας έλαβε τέλος. Τι να κάνουμε φίλη μου, αυτά συμβαίνουν. Όπως βέβαια γίνεται σχεδόν πάντα, η μετά-χωρισμού εποχή είναι ζοφερή και σκοτεινή, γεγονός που σημαίνει ότι εσύ είσαι ένα κινούμενο χάλι. Επειδή όμως η ζωή έτσι δεν μπορεί να συνεχιστεί, και επειδή είσαι υπέροχη και αρκετά φανταστική για να κάθεσαι να μιζεριάζεις, σου έχω 5 υπέροχους τρόπους για να μπορέσεις να τον ξεπεράσεις. Γιατί μια ζωή την έχουμε.
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr

5 τρόποι για να ξεπεράσεις ένα χωρισμό σωστά και αποτελεσματικά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Γιατί όλα τελικά είναι στο μυαλό
Η ζωή και η μοίρα τα έφερε έτσι, που η σχέση σας έλαβε τέλος. Τι να κάνουμε φίλη μου, αυτά συμβαίνουν. Όπως βέβαια γίνεται σχεδόν πάντα, η μετά-χωρισμού εποχή είναι ζοφερή και σκοτεινή, γεγονός που σημαίνει ότι εσύ είσαι ένα κινούμενο χάλι. Επειδή όμως η ζωή έτσι δεν μπορεί να συνεχιστεί, και επειδή είσαι υπέροχη και αρκετά φανταστική για να κάθεσαι να μιζεριάζεις, σου έχω 5 υπέροχους τρόπους για να μπορέσεις να τον ξεπεράσεις. Γιατί μια ζωή την έχουμε.
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Δεν το λέμε εμείς αλλά μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδοψυχιατρικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής.
Η έρευνα αναφέρει πως η αυστηρότητα των γονιών κάνει τα παιδιά αντικοινωνικά και επιθετικά!
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Pennsylvania και το Πανεπιστήμιο του Michigan, ανέλυσαν 227 ζευγάρια δίδυμων παιδιών και εξέτασαν τις διαφορές τους με βάση το στιλ που οι γονείς τους τα μεγαλώνουν και συνέκριναν τις εμπειρίες τους έτσι ώστε να διαπιστώσουν αν οι διαφορές τους προκύπτουν από το πως μεγαλώνουν.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr

Αυστηροί γονείς... αντικοινωνικά παιδιά!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δεν το λέμε εμείς αλλά μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδοψυχιατρικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής.
Η έρευνα αναφέρει πως η αυστηρότητα των γονιών κάνει τα παιδιά αντικοινωνικά και επιθετικά!
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Pennsylvania και το Πανεπιστήμιο του Michigan, ανέλυσαν 227 ζευγάρια δίδυμων παιδιών και εξέτασαν τις διαφορές τους με βάση το στιλ που οι γονείς τους τα μεγαλώνουν και συνέκριναν τις εμπειρίες τους έτσι ώστε να διαπιστώσουν αν οι διαφορές τους προκύπτουν από το πως μεγαλώνουν.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2019


Γυναίκες παραμορφωμένες από τις αισθητικές παρεμβάσεις στο πρόσωπο ή το σώμα τους στην αέναη προσπάθειά τους να μοιάσουν με την κούκλα των παιδικών τους χρόνων, που δεν καταλαβαίνουν καν ότι έχουν παραμορφωθεί και πιστεύουν ότι είναι όμορφες, το πιο πιθανό είναι να πάσχουν από το Barbie doll Syndrom ή Σύνδρομο Μπάρμπı. 
Πρόκειται για ένα σύνδρομο το οποίο όμως εκτός από τους ψυχιάτρους απασχολεί και τους πλαστικούς χειρουργούς από τους οποίους οι ασθενείς αυτές ζητούν επίμονα διάφορες αισθητικές παρεμβάσεις. Για το Σύνδρομο Μπάρμπι, σε ποιες περιπτώσεις οι γυναίκες που ζητούν αισθητικές παρεμβάσεις χρήζουν ψυχιατρικής αντιμετώπισης και πως μπορούν να χειριστούν αυτά τα περιστατικά οι γιατροί που κάνουν τέτοιες παρεμβάσεις, μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων το μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής, πλαστικός χειρουργός Ιωάννης Λύρας.
«Το Barbie doll Syndrome ή Σύνδρομο Μπάρμπι είναι ένα ψυχιατρικό σύνδρομο το οποίο έχει έρθει τώρα στην επιστημονική συζήτηση τόσο της ψυχιατρικής όσο και της πλαστικής χειρουργικής. Έχει να κάνει με την αέναη προσπάθεια γυναικών που μεγάλωσαν έχοντας την κούκλα Barbie σαν παιχνίδι τους και οι οποίες θέλουν να παραμείνουν όπως εκείνη κούκλα που είχανε στα παιδικά τους χρόνια.
Μην ξεχνάμε ότι η Μπάρμπι ως κούκλα, είναι ένα προϊόν 59 ετών. Υπάρχουν γυναίκες 59 ετών, 55 ετών ή 50 ετών που έχουν μεγαλώσει έχοντας αυτή την κούκλα ως αγαπημένο παιχνίδι τους. Η ομορφιά της κούκλας αυτής είναι το ζητούμενο ανεξαρτήτως ηλικίας, κάτι που δεν είναι εφικτό. Η προσπάθεια λοιπόν να μοιάσουν σε αυτή την κούκλα ή να παραμείνουν σαν αυτή την κούκλα για πάντα τις φέρνει στον πλαστικό χειρουργό ζητώντας τόσες πολλές υπηρεσίες που σε κάποια στιγμή αυτό γίνεται εμμονή» εξηγεί ο κ. Λύρας.
Στο ερώτημα πόσο δεοντολογικό είναι να κάνει ένας γιατρός τέτοιες παρεμβάσεις και πως μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις ασθενείς όταν επιμένουν, ο κ. Λύρας, απαντά:
«Όσοι επαγγελματίες υποκύπτουν στα θέλω της γυναίκας που έρχεται και τους ζητάει τέτοιες παρεμβάσεις ουσιαστικά δρουν σε βάρος της επιστημονικής τους ομάδας, αν αυτοί είναι πλαστικοί χειρουργοί, ή άλλης ειδικότητας. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι, δεν είναι οι πλαστικοί χειρουργοί που διαχειρίζονται τα περισσότερα περιστατικά, αλλά οι δερματολόγοι και οι γιατροί άλλων ειδικοτήτων, που έχουν αρχίσει, μέσω διήμερων ή τριήμερων μικρών σεμιναρίων, να αποκτούν γνώσεις πολύ ατελείς τις οποίες εφαρμόζουν σε γυναίκες που πηγαίνουν στα ιατρεία τους για φθηνότερες υπηρεσίες. Δεν θέλω να βάλω βέβαια επαγγελματικό θέμα σε αυτή ιστορία, ούτε δεοντολογικό. Αλλά, από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει και τρόπος να ελέγξεις τα κριτήρια αισθητικής του κάθε ανθρώπου, γιατί και οι επαγγελματίες έχουν μια δικιά τους αισθητική, είναι άνθρωποι και έχουν υποκειμενικότητα.
Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μία χρυσή τομή που έχει να κάνει με την κοινή λογική και την οποία πρέπει να ακολουθήσει ο κάθε επαγγελματίας. Όταν έρχονται γυναίκες και ζητούν διάφορες παρεμβάσεις οι γιατροί να τους ζητούν να φέρουν τις φωτογραφίες του νιότης τους, από την εποχή που ήταν 30- 35 ετών, που είχαν την πρώτη ωριμότητα αλλά είναι ακόμα νέες και να ρωτήσουν αυτές τις γυναίκες "είναι αυτό που θέλεις από τις υπηρεσίες μου;" Αν εκείνες πουν "Όχι, θέλω να γίνω κάτι άλλο (Μπάρμπι)", τότε έχουν ψυχιατρικό περιστατικό μπροστά τους στο οποίο πρέπει να αρνηθούν τις υπηρεσίες για το καλό της ασθενούς».
Το κακό στις περιπτώσεις αυτών των γυναικών είναι ότι δεν καταλαβαίνουν ότι παραμορφώνονται και εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος, επισημαίνει ο κ. Λύρας. «Αυτό που είναι εντυπωσιακό στις γυναίκες που έχουν το Σύνδρομο Μπάρμπι είναι ότι δεν καταλαβαίνουν ότι είναι παραμορφωμένες. Αντίθετα είναι πολύ ικανοποιημένες με αυτό το αποτέλεσμα των πολλών αισθητικών παρεμβάσεων και γι’ αυτό το επιζητούν περισσότερο. Γι’ αυτό λέω ότι αυτό το Σύνδρομο ανήκει στη σφαίρα της ψυχιατρικής. Δεν έχεις να κάνεις με φυσιολογικά άτομα, αλλά με άτομα που μοιάζουν με αυτά τα οποία πάσχουν από νευρική ανορεξία και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι πολύ αδύνατα, ή από το σύνδρομο της δυσμορφοφοβίας, το οποίο είναι ένα άλλο σύνδρομο που οι ρίζες, επίσης, βρίσκονται στην παιδική ηλικία, διότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν μία διαταραγμένη αισθητική. Δεν βλέπουν το ίδιο πράγμα που βλέπουμε εμείς. Αυτοί βλέπουν κάτι όμορφο εμείς βλέπουμε κάτι αφύσικο», προθέτει ο κ. Λύρας.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Το σύνδρομο της κούκλας Barbie ανησυχεί τους γιατρούς

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with

Γυναίκες παραμορφωμένες από τις αισθητικές παρεμβάσεις στο πρόσωπο ή το σώμα τους στην αέναη προσπάθειά τους να μοιάσουν με την κούκλα των παιδικών τους χρόνων, που δεν καταλαβαίνουν καν ότι έχουν παραμορφωθεί και πιστεύουν ότι είναι όμορφες, το πιο πιθανό είναι να πάσχουν από το Barbie doll Syndrom ή Σύνδρομο Μπάρμπı. 
Πρόκειται για ένα σύνδρομο το οποίο όμως εκτός από τους ψυχιάτρους απασχολεί και τους πλαστικούς χειρουργούς από τους οποίους οι ασθενείς αυτές ζητούν επίμονα διάφορες αισθητικές παρεμβάσεις. Για το Σύνδρομο Μπάρμπι, σε ποιες περιπτώσεις οι γυναίκες που ζητούν αισθητικές παρεμβάσεις χρήζουν ψυχιατρικής αντιμετώπισης και πως μπορούν να χειριστούν αυτά τα περιστατικά οι γιατροί που κάνουν τέτοιες παρεμβάσεις, μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων το μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής, πλαστικός χειρουργός Ιωάννης Λύρας.
«Το Barbie doll Syndrome ή Σύνδρομο Μπάρμπι είναι ένα ψυχιατρικό σύνδρομο το οποίο έχει έρθει τώρα στην επιστημονική συζήτηση τόσο της ψυχιατρικής όσο και της πλαστικής χειρουργικής. Έχει να κάνει με την αέναη προσπάθεια γυναικών που μεγάλωσαν έχοντας την κούκλα Barbie σαν παιχνίδι τους και οι οποίες θέλουν να παραμείνουν όπως εκείνη κούκλα που είχανε στα παιδικά τους χρόνια.
Μην ξεχνάμε ότι η Μπάρμπι ως κούκλα, είναι ένα προϊόν 59 ετών. Υπάρχουν γυναίκες 59 ετών, 55 ετών ή 50 ετών που έχουν μεγαλώσει έχοντας αυτή την κούκλα ως αγαπημένο παιχνίδι τους. Η ομορφιά της κούκλας αυτής είναι το ζητούμενο ανεξαρτήτως ηλικίας, κάτι που δεν είναι εφικτό. Η προσπάθεια λοιπόν να μοιάσουν σε αυτή την κούκλα ή να παραμείνουν σαν αυτή την κούκλα για πάντα τις φέρνει στον πλαστικό χειρουργό ζητώντας τόσες πολλές υπηρεσίες που σε κάποια στιγμή αυτό γίνεται εμμονή» εξηγεί ο κ. Λύρας.
Στο ερώτημα πόσο δεοντολογικό είναι να κάνει ένας γιατρός τέτοιες παρεμβάσεις και πως μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις ασθενείς όταν επιμένουν, ο κ. Λύρας, απαντά:
«Όσοι επαγγελματίες υποκύπτουν στα θέλω της γυναίκας που έρχεται και τους ζητάει τέτοιες παρεμβάσεις ουσιαστικά δρουν σε βάρος της επιστημονικής τους ομάδας, αν αυτοί είναι πλαστικοί χειρουργοί, ή άλλης ειδικότητας. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι, δεν είναι οι πλαστικοί χειρουργοί που διαχειρίζονται τα περισσότερα περιστατικά, αλλά οι δερματολόγοι και οι γιατροί άλλων ειδικοτήτων, που έχουν αρχίσει, μέσω διήμερων ή τριήμερων μικρών σεμιναρίων, να αποκτούν γνώσεις πολύ ατελείς τις οποίες εφαρμόζουν σε γυναίκες που πηγαίνουν στα ιατρεία τους για φθηνότερες υπηρεσίες. Δεν θέλω να βάλω βέβαια επαγγελματικό θέμα σε αυτή ιστορία, ούτε δεοντολογικό. Αλλά, από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει και τρόπος να ελέγξεις τα κριτήρια αισθητικής του κάθε ανθρώπου, γιατί και οι επαγγελματίες έχουν μια δικιά τους αισθητική, είναι άνθρωποι και έχουν υποκειμενικότητα.
Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μία χρυσή τομή που έχει να κάνει με την κοινή λογική και την οποία πρέπει να ακολουθήσει ο κάθε επαγγελματίας. Όταν έρχονται γυναίκες και ζητούν διάφορες παρεμβάσεις οι γιατροί να τους ζητούν να φέρουν τις φωτογραφίες του νιότης τους, από την εποχή που ήταν 30- 35 ετών, που είχαν την πρώτη ωριμότητα αλλά είναι ακόμα νέες και να ρωτήσουν αυτές τις γυναίκες "είναι αυτό που θέλεις από τις υπηρεσίες μου;" Αν εκείνες πουν "Όχι, θέλω να γίνω κάτι άλλο (Μπάρμπι)", τότε έχουν ψυχιατρικό περιστατικό μπροστά τους στο οποίο πρέπει να αρνηθούν τις υπηρεσίες για το καλό της ασθενούς».
Το κακό στις περιπτώσεις αυτών των γυναικών είναι ότι δεν καταλαβαίνουν ότι παραμορφώνονται και εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος, επισημαίνει ο κ. Λύρας. «Αυτό που είναι εντυπωσιακό στις γυναίκες που έχουν το Σύνδρομο Μπάρμπι είναι ότι δεν καταλαβαίνουν ότι είναι παραμορφωμένες. Αντίθετα είναι πολύ ικανοποιημένες με αυτό το αποτέλεσμα των πολλών αισθητικών παρεμβάσεων και γι’ αυτό το επιζητούν περισσότερο. Γι’ αυτό λέω ότι αυτό το Σύνδρομο ανήκει στη σφαίρα της ψυχιατρικής. Δεν έχεις να κάνεις με φυσιολογικά άτομα, αλλά με άτομα που μοιάζουν με αυτά τα οποία πάσχουν από νευρική ανορεξία και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι πολύ αδύνατα, ή από το σύνδρομο της δυσμορφοφοβίας, το οποίο είναι ένα άλλο σύνδρομο που οι ρίζες, επίσης, βρίσκονται στην παιδική ηλικία, διότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν μία διαταραγμένη αισθητική. Δεν βλέπουν το ίδιο πράγμα που βλέπουμε εμείς. Αυτοί βλέπουν κάτι όμορφο εμείς βλέπουμε κάτι αφύσικο», προθέτει ο κ. Λύρας.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)