Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής & Ανάγνωσης (1ος Κύκλος). Με την ποιήτρια και δοκιμιογράφο ΕΥΤΥΧΙΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΟΥΚΙΔΟΥ

Οκτώβριος 2019 – Μάιος 2020.

     Το λογοτεχνικό περιοδικό «Παρέμβαση» διοργανώνει τον1ο Κύκλο Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής και Ανάγνωσης,
με την ποιήτρια και δοκιμιογράφο Ευτυχία – Αλεξάνδρα Λουκίδου, που θα διαρκέσει από τον Οκτώβρη του 2019 μέχρι τον Μάιο του 2020.

     Με γνώμονα το πάθος για το βιβλίο και αποσκοπώντας στην συγγραφική πρόοδο και κατάρτιση των συμμετεχόντων, αλλά και στην ενημέρωση και επιμόρφωση αυτών που αγαπούν τη λογοτεχνία και το βιβλίο γενικότερα, ο 1ος ολοκληρωμένος κύκλος του Εργαστηρίου έχει ως στόχο να κατακτήσουν οι συμμετέχοντες τα μυστικά της γραφής καλλιεργώντας τους τρόπους έκφρασής τους και προσεγγίζοντας τη γραφή και την ανάγνωση με έναν τρόπο άμεσο και δημιουργικό.

     Το  Εργαστήρι αποβλέπει στην κινητοποίηση της προσωπικής φωνής του καθενός, ώστε μέσα από μια σειρά θεωρητικών και πρακτικών μεθόδων να κατακτηθεί η γλωσσική και μορφική ακρίβεια, αλλά και η συγκίνηση, αφού ένα κείμενο πρέπει και να λάμπει και να σημαίνει.

     Μέσα από το Εργαστήρι, όσοι ήδη γράφουν μπορούν να αναπτύξουν τις δεξιότητες, το ταλέντο και την τεχνική τους. Όσοι ξεκινούν τώρα, μπορούν να ξεκλειδώσουν τις συγγραφικές δυνατότητες που δε γνώριζαν πώς κατείχαν και μπορούν να αναδείξουν. Όλοι οι συμμετέχοντες μαθαίνουν πώς να γίνονται καλύτεροι αναγνώστες, κάτι που αποτελεί βασική προϋπόθεση της συγγραφής.

* Αξιοποιούμε τις πολλαπλές δυνατότητες της γλώσσας

* Μαθαίνουμε να απορρίπτουμε και να διορθώνουμε, να επεμβαίνουμε στο γραπτό

* Απογειώνουμε την έμπνευση

* Γνωρίζουμε ποιητές, ποιήτριες και συγγραφείς διαφορετικού ύφους και τεχνοτροπίας, γενιών και ρευμάτων

* Μελετάμε την νεοελληνική και την μεταφρασμένη λογοτεχνία

*  Αναλύουμε συγγραφικές τεχνικές μέσα από τη χρήση λογοτεχνικών ειδών

     Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται δύο φορές το μήνα στο «Πατάρι» του Συνεταιριστικού Βιβλιοπωλείου (Ρήγα Φεραίου 10) και κάθε μάθημα θα έχει τρίωρη διάρκεια.

- Με την ολοκλήρωση του 1ου κύκλου μαθημάτων, θα δοθεί ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ στους συμμετέχοντες.

- Προβλέπεται η ΕΚΔΟΣΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ με ποιήματα και πεζά των συμμετεχόντων που θα παρακολουθήσουν 2 κύκλους.

     Για πληροφορίες σχετικά με τις δηλώσεις συμμετοχής, τα μαθήματα, το κόστος, τις ώρες κ.α. μπορείτε να επικοινωνείτε στο τηλ. 6934812044, καθώς και στοparemvasiculture@yahoo.com

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου γεννήθηκε στο Μόναχο, κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. Διδάσκει δημιουργική γραφή στη Θεσσαλονίκη και στην Κύπρο. Παράλληλα με την ποίηση ασχολείται με το δοκίμιο, με δημοσιεύσεις σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει εκδώσει εφτά ποιητικές συλλογές: Λυπημένες μαργαρίτες (εκδ. Εγνατία, 1986), Το τρίπτυχο του φέγγους (1993), Εν τη ρύμη του νόστου (εκδ. Αρμός, 1999), Ν’ ανθίζουμε ως το τίποτα (εκδ. Καστανιώτη, 2004), Όροφος μείον ένα (εκδ. Καστανιώτη, 2008, β΄ έκδ. 2009), Το επιδόρπιο (εκδ. Κέδρος, 2012, γ΄ έκδ. 2013). Το επιδόρπιο ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο, Αφόρετα θαύματα (εκδ. Κέδρος, 2017). Έχει εκδώσει τα μελετήματα: Εν αναμονή (Συμμετοχή στον συλλογικό τόμο «Ακροατής Οριζόντων Προσεγγίσεις στην ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη»), (εκδ. Γαβριηλίδης 2004), Συρραπτική του Προσώπου - Επίσκεψη στην ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη (εκδ. Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, 2012), Πέραν της γραφής - Δοκίμια για την ποίηση (εκδ. Κέδρος, 2015). Υπό έκδοση: Πέραν της γραφής II, δοκίμια κριτικής (εκδ. Κέδρος), Στους πίσω κήπους μίας λέξης, δοκίμια κριτικής, (εκδ. Ρώμη). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, αλβανικά, βουλγαρικά και περιέχονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, όπου διετέλεσε Γεν. Γραμματέας, και του Κύκλου Ποιητών.

ΠΗΓΗ lexovitis.blogspot.com

Κομπάρσος της καρδιάς σου

Το θέατρο που παίζει η καρδιά σου
στο λέω θα 'χει τέλος τραγικό
δεν είμαι ο παλιάτσος της βραδιάς σου
και τέρμα της ψευτιάς το σκηνικό

Κομπάρσος της καρδιάς σου δεν θα γίνω
να παίζω κάθε ρόλο τελευταίο
δεν γίνεται αγάπη μου να μείνω
συγχώρα με που φεύγω μα δεν φταίω

Θα κλείσω την πρεμιέρα της βραδιάς σου
αγάπη μου με τούτο το φιλί
κι αν μ' είχε για παλιάτσο η καρδιά σου
λυπάμαι γιατί είν' αμαρτωλή

Κομπάρσος της καρδιάς σου δεν θα γίνω
να παίζω κάθε ρόλο τελευταίο
δεν γίνεται αγάπη μου να μείνω
συγχώρα με που φεύγω μα δεν φταίω...

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Πρώτη εκτέλεση: Λευτέρης Μυτιληναίος

«ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ»

Πικρό το βράδυ σκυθρωπό
αργεί να ξημερώσει
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει.

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.

Αυτό το βράδυ δεν μπορώ
γωνιά να βρω ν' αράξω
στο δρόμο τον ερημικό
να βγω και να φωνάξω.

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.

Στίχοι: Κώστας Κωτούλας.
Μουσική: Γιάννης Σπανός.
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα 1970.
Άλλες σοβαρές ερμηνείες: Δήμητρα Γαλάνη.

Έναρξη των τμημάτων του ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ της χρονιάς 2019-2020

Με πνίγει τούτη η σιωπή

Πικρό το βράδυ σκυθρωπό
αργεί να ξημερώσει
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει.

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.

Αυτό το βράδυ δεν μπορώ
γωνιά να βρω ν' αράξω
στο δρόμο τον ερημικό
να βγω και να φωνάξω.

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.

Στίχοι: Κώστας Κωτούλας.
Μουσική: Γιάννης Σπανός.
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα
Άλλες σοβαρές ερμηνείες: Δήμητρα Γαλάνη. 

«Όλα τα αόρατα παιδιά»

-Υπόθεση: Μια ταινία για όλα τα «αόρατα» παιδιά, σε κάθε γωνιά της Γης. Και για όλους εμάς, που μάθαμε τόσο εύκολα και τόσο καλά, να μη βλέπουμε, να μην ακούμε, να μη θυμόμαστε…

Επτά ιστορίες από διάφορες χώρες (εμπόλεμη Αφρική, Σερβία, ΗΠΑ, Βραζιλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Κίνα) με ήρωες «αόρατα» παιδιά, που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, είναι θύματα εκμετάλλευσης, βιώνουν τις κοινωνικές ανισότητες, επιβιώνουν σε εμπόλεμη ζώνη, θέλουν αλλά δεν μπορούν να παραμείνουν παιδιά. Καταξιωμένοι σκηνοθέτες από κάθε γωνιά του κόσμου, προσφέρουν τα δικά τους σχόλια και την προσωπική τους οπτική γωνία στο επείγον αυτό θέμα, ευελπιστώντας να ευαισθητοποιήσουν και να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη.

-Επτά μικρές ταινίες, που μας οδηγούν στις γειτονιές του πλανήτη. Ο Εμίρ Κουστουρίτσα, που εκπροσωπεί τη Σερβία και το Μαυροβούνιο με την ταινία «Blue Gipsy», στρέφει το ενδιαφέρον του σ’ ένα νεαρό αγόρι που αποφυλακίζεται από το αναμορφωτήριο για να ξαναβρεθεί σ’ έναν κόσμο που τον σπρώχνει στην παρανομία. Ο Σπάικ Λι, που εκπροσωπεί τις ΗΠΑ με την ταινία «Jesus, Children of America», εστιάζει σε μια νεαρή έφηβη που μαθαίνει ότι κατά τη γέννησή της «κληρονόμησε» από τη ναρκομανή μητέρα της τον ιό του AIDS. Ο Μεντί Σαρέφ, που εκπροσωπεί την Αφρική με την ταινία «Tanza», παρακολουθεί με το φακό του τα παιδιά-πολεμιστές της ηπείρου του, που σπαράσσεται από εμφυλίους. Δεν πήγαν ποτέ σχολείο ούτε ξέρουν τι πάει να πει δώρο. Η Κάτια Λουντ, που εκπροσωπεί τη Βραζιλία με την ταινία«Bilu & Joao», παρακολουθεί μία μέρα από τη ζωή δύο φτωχών παιδιών, δύο χαμινιών από τις φαβέλες, που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα στους δρόμους του Σάο Πάολο. Ο Ρίντλεϊ Σκοτ και η κόρη του Τζόρνταν, που εκπροσωπούν τη Μεγάλη Βρετανία με την ταινία «Jonathan», βάζουν έναν κουρασμένο και στα πρόθυρα της τρέλας φωτογράφο να ανακαλύπτει ξανά τη χαρά της ζωής μέσα από τα παιδιά. Ο Στέφανο Βενερούζο, που εκπροσωπεί την Ιταλία με την ταινία «Ciro», υπενθυμίζει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η παιδική ψυχή όταν αναπτύσσεται σε υποβαθμισμένες, τσιμεντένιες συνοικίες γεμάτες εγκληματικότητα και οργή. Τέλος, ο Τζον Γου, που εκπροσωπεί την Κίνα με την ταινία «Song Song & Little Mao», μιλάει για την ελπίδα μέσα από το παράδειγμα δύο μικρών κοριτσιών.

Μία τεράστια παραγωγή, με τη στήριξη της UNICEF, του UN World Food Programme και του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών. Οι παραγωγοί της ταινίας διέθεσαν μέρος των εσόδων στο ταμείο All the Invisible Children (UNICEF, Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού, Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας).

Και οι οκτώ σκηνοθέτες (οι οποίοι ανέλαβαν να «μιλήσουν» για τα παιδιά του κόσμου, που ταλαιπωρούνται και καταπιέζονται, υφίστανται σωματική και ψυχική βία, πεινούν, ζουν στα όρια της φτώχειας και της ανέχειας, εγκαταλείπονται, περιθωριοποιούνται, μαθαίνουν να ασκούν βία, γίνονται φορείς του AIDS, πεθαίνουν…), δούλεψαν χωρίς αμοιβή.

-Επίσης και οι τραγουδίστριες Τίνα Τάρνερ και Ελίζα προσφέρθηκαν εθελοντικά.

Σκηνοθεσία:  Εμίρ Κουστουρίτσα, Σπάικ Λι, Μεντί Σαρέφ, Κάτια Λουντ, Ρίντλεϊ και Τζόρνταν Σκοτ, Στέφανο Βενερούζο, Τζον Γου.

Παίζουν: Κέλι Μακντόναλντ, Ρόζι Πέρεζ, Ντέιβιντ Θιούλις,  Άνταμα Μπίλα, Έλις Ρουάμπα, Βέρα Φερνάντεζ, Μαρία Γκράτσια Κουτσινότα, Αντρέ Ρόγιο, Βλάνταν Μιλόγεβιτς, Χάνα Χόντσον κ.ά.

Διάρκεια: 118΄

Πριν γνωρίσω εσένα

Πριν γνωρίσω εσένα, όσο ζούσα μονάχη,
είχα ένα σαράκι κι ένα μόνο καημό.
Πριν γνωρίσω εσένα λαχταρούσα ένα ταίρι
να μου σφίξει το χέρι, να μου πει "σ' αγαπώ".

Ήρθες εσύ να γεμίσεις την άδεια ζωή μου,
μα πιο πολλοί έχουν γίνει κοντά σου οι καημοί μου
Τι να κάνω, τι να κάνω, να σε διώξω θα πεθάνω

Πριν γνωρίσω εσένα λαχταρούσα ένα ταίρι
να μου σφίξει το χέρι, να μου πει "σ' αγαπώ".

Ήρθες εσύ να γεμίσεις την άδεια ζωή μου,
μα πιο πολλοί έχουν γίνει κοντά σου οι καημοί μου
Τι να κάνω, τι να κάνω, να σε διώξω θα πεθάνω

Πριν γνωρίσω εσένα λαχταρούσα ένα ταίρι
να μου σφίξει το χέρι, να μου πει "σ' αγαπώ".

ΘΑΛΕΙΑ
Στίχοι: Κ.Ψυχογιός - Μουσική: Γ. Μανισαλής

Μιλάς κι εσύ

Μιλάς κι εσύ
που στα χέρια σου όλα τα έχεις...
Μιλάς κι εσύ
κι έναν πόνο μικρό δεν αντέχεις...
Μιλάς κι εσύ
που δεν είδες να φεύγουν τα τρένα
με χιλιάδες καημούς φορτωμένα...
Μιλάς κι εσύ
Να με παίρναν κι εμένα τα τρένα
κι ας μη γύριζα πίσω ξανά
από όλους μακριά κι από σένα
κι απ’αυτή τη ζωή που πονά...
Να με παίρναν κι εμένα τα τρένα
κι ας μη γύριζα πίσω ξανά
από όλους μακριά κι από σένα
κι απ’αυτή τη ζωή που πονά...
Μιλάς κι εσύ
και δε βλέπεις τι γίνεται γύρω...
Μιλάς κι εσύ
δεν υπάρχει γωνιά για να γείρω...
Μιλάς κι εσύ
κοίταξέ με στα μάτια και πες μου
από ποιον είναι αυτές οι πληγές μου...
Μιλάς κι εσύ
Να με παίρναν κι εμένα τα τρένα
κι ας μη γύριζα πίσω ξανά
από όλους μακριά κι από σένα
κι απ’αυτή τη ζωή που πονά...
Να με παίρναν κι εμένα τα τρένα
κι ας μη γύριζα πίσω ξανά
από όλους μακριά κι από σένα
κι απ’αυτή τη ζωή που πονά...
Από όλους μακριά κι από σένα
κι απ’αυτή τη ζωή που πονά...
Μιλάς κι εσύ...

Tolis Voskopoulos

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ε.Λ.Φ

Η Εύξεινος Λέσχη Φλώρινας σας ενημερώνει για την έναρξη των τμημάτων εκμάθησης παραδοσιακών Ποντιακών χορών: παιδικό, εφηβικό, ενηλίκων. Έναρξη  (παιδικό-εφηβικό) Σάββατο  21/09/2019 στις 11.00πμ και (ενηλίκων) Τετάρτη 25/09/2019 20.15μμ

Πληροφορίες  καθημερινά Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 10.00πμ έως τις 1.30μμ στην Εύξεινο Λέσχη Φλώρινας και στο τηλέφωνο 2385028328.

ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Τον έρωτα φαρμάκωσε η μιζέρια
Κομμάτιασε η φτώχεια την καρδιά
Δεν ήρθανε για μας τα καλοκαίρια
και έγινε η ζωή τόσο βαριά

Θα κλείσω τα μάτια
θ' απλώσω τα χέρια
μακριά από τη φτώχεια
μακριά απ΄τη μιζέρια
θα πάρω την στράτα
και εγώ τη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια
και όπου με βγάλει

Πού να βρεθεί ντροπή να με κρατήσει
στη λάσπη και στην ξύλινη σκεπή
τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει
τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή

Θα κλείσω τα μάτια
θ' απλώσω τα χέρια
μακρυά από τη φτώχεια
μακρυά απ΄τη μιζέρια
θα πάρω την στράτα
και εγώ τη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια
και όπου με βγάλει

Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Στο σπίτι μου χαράματα

Πάλι καρδιοχτύπια κι άλλες αγωνίες
καινούριους δρόμους περπατώ, καινούριες ιστορίες
Πάλι καρδιοχτύπια κι άλλες αγωνίες
καινούριους δρόμους περπατώ, καινούριες ιστορίες

Πάλι στο σπίτι μου χαράματα
πάλι με ζώνουν της αγάπης τα φαντάσματα
πάλι στο σπίτι μου χαράματα
Δεν έβαλα μυαλό τόσα που έχω πάθει
κι ακόμα ο τρελός κάνω τα ίδια λάθη

Και μαζί με σένα ξέρω τι θα γίνει
μιά πίκρα περισσότερη στο τέλος θα μου μείνει
Και μαζί με σένα ξέρω τι θα γίνει
μιά πίκρα περισσότερη στο τέλος θα μου μείνει

Πάλι στο σπίτι μου χαράματα
πάλι με ζώνουν της αγάπης τα φαντάσματα
πάλι στο σπίτι μου χαράματα
Δεν έβαλα μυαλό τόσα που έχω πάθει
κι ακόμα ο τρελός κάνω τα ίδια λάθη

Πάλι στο σπίτι μου χαράματα
πάλι με ζώνουν της αγάπης τα φαντάσματα
πάλι στο σπίτι μου χαράματα.

Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Κοινούσης 

Πρώτη εκτέλεση : Μιχάλης Μενιδιάτης

Nikola Tesla. Η ξεχασμένη διάνοια που έφερε τον 21ο αιώνα

Η εμφάνιση του ψηλόλιγνου, κομψού ανθρώπου που έσκαβε δεν θύμιζε σε τίποτα εργάτη. Ούτε το παρελθόν του ούτε η μορφωσή του ταίριαζαν με το επάγγελμά του. Ο ξεχωριστός αυτός άνθρωπος ήταν 31 ετών, γιος ενός Κροάτη ιερέα και διπλωματούχος μηχανικός. Το 1884 είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ με την ελπίδα μιας καλύτερης τύχης. Αυτό που αντιμετώπισε όμως ήταν η εξαπάτηση και η διπροσωπία. Τρία χρόνια αργότερα, είχε καταλήξει να σκάβει χαντάκια.Μετά από μερικούς μήνες από αυτή την άτυχη περίοδο της ζωής του, ο Nikola Tesla θα βρισκόταν στο κέντρο μιας τεχνολογικής επανάστασης που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο. Συνδυάζοντας την επιστημονική του διόραση και τη μόρφωσή του, κατάφερε  να χαρίσει σε εκατομμύρια ανθρώπους φως και ρεύμα. Οι ανακαλύψεις του είναι εξίσου σημαντικές με αυτές του Faraday. Η επίδρασή του στο σημερινό κόσμο είναι μεγαλύτερη ακόμη και από αυτή του Thomas Edison. Ένας σύγχρονος Προμηθέας οι ανακαλύψεις του οποίου ακόμη εμπνέουν τους ερευνητές.

-Ο άγνωστος Tesla

Παρά τη σημασία των ανακαλύψεών του όμως, λίγοι γνωρίζουν τον Tesla. Η τραγική ιστορία του, που περιγράφει το πώς κάποιος μπορεί να καταφέρει τόσα πολλά και σημαντικά και να πεθάνει τελικά μόνος και ξεχασμένος απ’όλους, υπενθυμίζει με τον πιο σκληρό τρόπο ότι η διάνοια δεν εγγυάται ούτε δόξα ούτε περιουσία.Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά για τον Tesla. Οι οιωνοί μίλησαν με τρομακτικό τρόπο τη βραδιά που γεννήθηκε, το έτος 1856. Ενώ η μητέρα του έδινε αγώνα για να τον φέρει στον κόσμο, μια βίαιη καταιγίδα είχε ξεσπάσει πάνω από το μικρό χωριό Smiljan στην Κροατία. Οι αστραπές που έπεφταν όταν γεννήθηκε ο Tesla, τα μεσάνυχτα της 10ης Ιουλίου 1856, έκαναν τη μαμή να αποκαλέσει το βρέφος «παιδί της καταιγίδας».

-Δυναμικά επιτεύγματα

Πράγματι, ο Tesla έδειξε από παιδί πως οι καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν τη βραδιά που γεννήθηκε δεν ήταν τυχαίες. Ο ηλεκτρισμός ασκούσε μια ακατανίκητη έλξη πάνω στο νεαρό Nikola. Έξυπνος και ικανός για περαιτέρω σπουδές, σπούδασε μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Graz στην Αυστρία. Εκεί, ο Tesla έκανε τα πρώτα του βήματα και εμπνεύστηκε για μεγαλύτερα επιτεύγματα. Αποφοιτώντας, είχε δημιουργήσει τη γεννήτρια εναλλασσόμενου ρεύματος.Για να προωθήσει το κατασκεύασμά του, ο Tesla μετακόμισε στο Παρίσι και εργάστηκε στην εταιρεία Continental Edison, το ευρωπαϊκό κομμάτι της αυτοκρατορίας του μεγάλου Αμερικανού εφευρέτη Thomas Edison. Ήξερε πως εκεί θα μπορούσε να αποδείξει τη σημασία της εφεύρεσής του, χρησιμοποιώντας τη για να βοηθήσει την εταιρεία του Edison να ολοκληρώσει το πρόγραμμα φωτισμού της πόλης του Στρασβούργου που είχε αναλάβει.

«Το μωρό της Καμπούλ»

Υπόθεση: Καμπούλ 2007. Η πόλη πασχίζει να συνέλθει έπειτα από 25 χρόνια πολέμου. Στο ταξί του Κάλεντ μπαίνει μια γυναίκα με το μωρό της. Το πρόσωπό της είναι κρυμμένο πίσω από την μπούργκα. Παζαρεύουν την τιμή, τα βρίσκουν, φτάνουν στον προορισμό της, πληρώνει, φεύγει. Ο επόμενος πελάτης, βρίσκει στο πίσω κάθισμα το μωρό, παρατημένο. Παρατάει ο Κάλεντ το ταξί και τρέχει να την προλάβει, με το μωρό στα χέρια. Εκείνη έχει χαθεί ανάμεσα στο πλήθος και στις μπουργκοφόρες συμπατριώτισσές της. Μένει σύξυλος μ’ ένα αρσενικό μωράκι έξι μηνών. Ρωτάει φίλους και γνωστούς τι πρέπει να κάνει. Πηγαίνει πίσω στο σημείο απ’ όπου την παρέλαβε. Μάταια. Πηγαίνει στην αστυνομία, σε ιδρύματα, στα τηλεοπτικά κανάλια. Μάταια. Η μάνα είναι εξαφανισμένη κι αυτός, ένας μεροκαματιάρης ταξιτζής με γυναίκα και τρεις κόρες, νιώθει υπεύθυνος γι’ αυτό το εξάμηνο αγοράκι.
Μια χαοτική, αστεία, περιπλάνηση σε μια πόλη που προσπαθεί να επιβιώσει, να συνεχίσει να ζει.

Σκηνοθεσία-σενάριο: Μπάρμακ Ακράμ

Παίζουν: Χατζί Γκουλ, Βαλερί Σατζ, Αμελί Γκλεν, Λένα Αλάμ

Μαρία Κάλλας. Τα πρώτα χρόνια

Η Μαρία Κάλλας (Νέα Υόρκη, 2 Δεκεμβρίου 1923 - Παρίσι 16 Σεπτεμβρίου 1977) υπήρξε κορυφαία υψίφωνος και η πλέον γνωστή παγκοσμίως ερμηνεύτρια όπερας και λυρικού θεάτρου

Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε ως Άννα Μαρία Καικιλία Σοφία Καλογεροπούλου στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς οι γονείς της, Ευαγγελία Δημητριάδη (από την Κωνσταντινούπολη) και Γιώργος Καλογερόπουλος (από τo Nεωχόριο Ιθώμηςστό Μελιγαλά Μεσσηνίας), είχαν μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. από την Αθήνα. Εκεί ο πατέρας της ανοίγει φαρμακείο και το 1929 αλλάζει το οικογενειακό επώνυμο από Καλογερόπουλος σε Callas. Τρία χρόνια αργότερα η Μαρία ξεκινά τα πρώτα μαθήματα πιάνου μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη. Σε ηλικία 11 ετών έλαβε το πρώτο βραβείο ως “σολίστ” σε διαγωνισμό παιδικών φωνών που είχε διοργανώσει ο ραδιοφωνικός σταθμός της Νέας Υόρκης W.O.R.

Στα 1937 έρχεται το διαζύγιο των γονιών της και η Μαρία ακολουθεί τη μητέρα της στην Αθήνα, όπου ήδη βρισκόταν η αδελφή της. Αρχικά, αν και μικρότερη από το ηλικιακό όριο εισαγωγής, εγγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο του Καλομοίρη με καθηγήτρια τη Μαρία Τριβέλλα ενώ ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών όπου δίδασκε η Ελβίρα ντε Ιντάλγκο (Elvira de Hidalgo) και η οποία θεωρείται ως η κατ’ εξοχήν δασκάλα της Κάλλας.

Στις 2 Απριλίου 1939 κάνει το σκηνικό της ντεμπούτο ως Σαντούζα σε μία μαθητική παράσταση της “Αγροτικής Ιπποσύνης” (Cavalleria Rusticana) του Πιέτρο Μασκάνι από το Ωδείο Αθηνών. Λίγο πριν το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου έρχεται η πρώτη συνεργασία της με την εταιρεία της Λυρικής Σκηνής Αθηνών και στις 21 Οκτωβρίου του 1940, ερμηνεύει τραγούδια από τον Έμπορο της Βενετίας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Βασιλικό Θέατρο. Η συνεργασία της με τη Λυρική Σκηνή θα συνεχιστεί και στις 21 Ιανουαρίου 1941 στην πρώτη της μελοδραματική εμφάνιση θα υποδυθεί τη Βεατρίκη στο έργο “Βοκκάκιος” του Φραντς φον Σουπέ στο κινηματοθέατρο Παλλάς

Στις 27 Αυγούστου του 1942 στο θερινό θέατρο Παρκ στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στην πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση σε όπερα, ερμηνεύει “Τόσκα” του Τζιάκομο Πουτσίνι. Την ίδια χρονιά συμμετείχε σε συναυλία της Λυρικής στη Θεσσαλονίκη.

Στις 19 Φεβρουαρίου ερμηνεύει τη Σμαράγδα στον “Πρωτομάστορα” του Μανώλη Καλομοίρη, και εννέα μέρες αργότερα συμμετέχει σε μεγάλη συναυλία για τα συσσίτια της Νέας Σμύρνης στον κινηματογράφο Σπόρτινγκ. Στις 12 Δεκεμβρίου ερμηνεύει άριες του Μπετόβεν και του Ροσίνι σε συναυλία υπέρ των φυματικών.

ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

 Ολοκληρώθηκαν με μεγάλη επιτυχία οι πρώτοι Αγώνες Τοξοβολίας Ανοιχτού Χώρου όλων των κατηγοριών και όλων των τόξων, “LYNX 2019”, οι οποίοι πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή, 01 Σεπτεμβρίου 2019 στο ΔΑΚ Φλώρινας. Οι αγώνες αυτοί που συνδιοργανώθηκαν από την Ελληνική Ομοσπονδία Τοξοβολίας, τη Σκοπευτική Αθλητική Λέσχη Φλώρινας- ΣΑΛΦ, την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, τον Δήμο Φλώρινας και τα Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Α.Ε., αποτελούν την αρχή των αγώνων  “LYNX”, όπου στόχος μας είναι η καθιέρωσή τους ως ετήσιο αθλητικό δρώμενο στην πόλη μας.

Οι άρτια διοργανωμένοι αγώνες άφησαν μόνο θετικές εντυπώσεις στους αθλητές από όλη τη χώρα που έλαβαν μέρος και τους συνοδούς τους που τους παρακολούθησαν, γεμίζοντάς μας με διάθεση, κουράγιο και αισιοδοξία να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας για την ακόμα μεγαλύτερη ανάδειξη του αθλήματος της τοξοβολίας στην περιοχή μας.

Συνολικά στον αγώνα “LYNX 2019” αγωνίστηκαν 82 αθλητές και αθλήτριες στο ολυμπιακό τόξο (Recurve), στο σύνθετο (Compound), στο Instinctive Bow, στο αναπτυξιακό ολυμπιακό (Recurve), στο Bare Bow, στο Traditional Bow και στο Long Bow, υπό την εποπτεία πιστοποιημένων κριτών από την Ελληνική Ομοσπονδία Τοξοβολίας.

Η συμμετοχή των Φλωρινιωτών ήταν ικανοποιητική,  αφού αρκετοί συμπολίτες μας, μας τίμησαν με την παρουσία τους δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη τους για το άθλημα της τοξοβολίας που μετά από 30 χρόνια επιστρέφει και πάλι δυναμικά στην πόλη της Φλώρινας.

Η χαρά της ΣΑΛΦ, είναι ακόμα μεγαλύτερη αφού εκπροσωπήθηκε από 15 αθλητές από τους οποίους τρεις κατάφεραν να διακριθούν και να ανέβουν στο βάθρο. Έτσι, θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στους:

Ελένη Τσώτσου, για την κατάκτηση της 1ης θέσης στην κατηγορία Tradiotional Bow γυναικών.

Σωτήρης ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ επίσης για την 1η θέση Tradiotional Bow ανδρών.

Αχιλλέας ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ για την 2η Βάλε θέση στην κατηγορία Ολυμπιακού τόξου Παίδων και

Ηλία Αλέξανδρο επίσης για την 2η θέση στην κατηγορία Παμπαίδων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι αθλητές της ΣΑΛΦ που αγωνίστηκαν έφεραν υψηλές επιδόσεις στις κατηγορίες που αγωνίστηκαν. 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Σκοπευτικής Αθλητικής Λέσχης Φλώρινας, αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει θερμά, όλους όσοι συνέβαλαν στη διοργάνωση των αγώνων “LYNX 2019”, και συγκεκριμένα:

Τους Χορηγούς επικοινωνίας για την προβολή των αγώνων.

Τους Χορηγούς των αγώνων που συνέβαλαν για την κάλυψη των προβλεπόμενων δαπανών.

Τους αθλητές και τους φίλους της ΣΑΛΦ που αφιλοκερδώς συνέβαλαν στη διοργάνωση και το στήσιμο των αγώνων.

Τους αθλητές της ΣΑΛΦ.

Τον κόσμο της Φλώρινας που μας στήριξε και δημιούργησε ένα ευχάριστο περιβάλλον για όσους διέμειναν στην περιοχή μας, δείχνοντας έμπρακτα τη φιλοξενία της περιοχή μας.

Ήτανε όνειρο, έγινε πράξη. Η τοξοβολία επέστρεψε δυναμικά στη Φλώρινα και πιστεύουμε ότι με τη βοήθεια όλων σας θα καταφέρουμε ακόμα περισσότερα. Με την βοήθεια του Θεού ραντεβού του χρόνου στο  “LYNX 2020”!!!

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος

Σταύρος Στάιος

Οι ΣΑΡΙΣΕΣ στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Φλώρινας

 Το Σάββατο 31/9/2019 οι «ΣΑΡΙΣΕΣ» συμμετείχαν στις ετήσιες καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Φλώρινας. Διοργάνωσαν σε χώρο του Νέου Πάρκου αγώνες επίδειξης από τους αθλητές του συλλόγου και ελεύθερο παιχνίδι για τα μικρά παιδιά που βρίσκονταν στο χώρο.

Τα τρία τραπέζια που στήθηκαν κέντρισαν το ενδιαφέρον του κόσμου και πλήθος μικρών και μεγάλων ήρθε για να παρακολουθήσει και να δοκιμάσει τις ικανότητές του στο πινγκ πονγκ. Την εκδήλωση υποστήριξε ηχητικά και δημοσιογραφικά το Ράδιο Φλώρινα το οποίο ευχαριστούμε θερμά.

Ευχαριστούμε το Δήμο Φλώρινας για την πρόσκληση και υποστήριξη της εκδήλωσης.

Αυτό που μας ικανοποίησε και μας χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν το χαμόγελο των παιδιών και τα θετικά σχόλια των γονέων. Μας γεμίζουν δύναμη για περισσότερη προσπάθεια και αγώνα.  

Το Δ.Σ.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Σε ένα απομονωμένο σχολείο, στην Αλγερία του 1954, ένας δάσκαλος προσπαθεί να μείνει ανεπηρέαστος από τις εξεγέρσεις, όμως σύντομα θα βρεθεί με την αποστολή να μεταφέρει έναν ντόπιο χωρικό σε γειτονική πόλη, ώστε να δικαστεί (και πιθανότατα να εκτελεστεί) για ανθρωποκτονία. Στην πορεία, μοιραία, θα αναγκαστεί να πάρει μερικές σημαντικές αποφάσεις και για τον ίδιο του τον εαυτό.

Σκηνοθεσία: Nταβίντ Ελχοφέν.

Σενάριο: Nταβίντ Ελχοφέν, Αντουάν Λακομπλέζ (βασισμένο στο διήγημα «Η φιλοξενία», από το βιβλίο «Η εξορία και το βασίλειο» του Αλμπέρ Καμί).

Διεύθυνση φωτογραφίας: Γκιγιόμ Ντεφοντέν.

Μοντάζ: Ζουλιέτ Γουέλφινγκ.

Μουσική: Νικ Κέιβ, Γουόρεν Έλις.

Παίζουν: Βίγκο Μόρτενσεν, Ρεντά Κατέμπ, Τζεμέλ Μπαρέκ, Βενσάν Μαρτέν, Άντζελα Μολίνα, Νικολά Ζιρό, Ζαν-Ζερόμ Εσπόζιτο.

Διάρκεια: 93΄

Sigmund Freud - Ο άνθρωπος που ανακάλυψε το ασυνείδητο

Ο Κοπέρνικος  συγκλόνισε την ανθρωπότητα όταν δήλωσε ευθαρσώς πως η Γη δεν βρίσκεται στο κέντρο του ηλιακού συστήματος. Τρείς αιώνες αργότερα, ο Κάρολος Δαρβίνος αποκάλυψε πως ο άνθρωπος έχει τόση σχέση με το Θείο όσο και ένας πίθηκος, ο οποίος είναι και ο πρόγονός του.

Και το 1671, ένας χαρισματικός καθηγητής 61 ετών τόλμησε να μπει στην παρέα αυτών των ανθρώπων που έχουν συγκλονίσει τον κόσμο, επιμένοντας πως ο άνθρωπος δεν ελέγχει καν το μυαλό του. Επρόκειτο για μια πραγματικά σημαντική δήλωση από έναν άνθρωπο οι θεωρίες του οποίου ακόμη και σήμερα, 60 χρόνια μετά το θάνατό του,  αποτελούν αντικείμενο έμπνευσης, διαμάχης, ακόμη και έκρηξης οργής. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Sigmund Freud.

Πατέρας της ψυχανάλυσης, ο Freud ισχυρίστηκε πως ανακάλυψε τι είναι αυτό που μας κάνει πραγματικά να είμαστε αυτό που είμαστε και βρήκε τα κατάλληλα μέσα για να αποκαλύψει τον τρόπο που λειτουργεί η ψυχή μας. Στην πορεία του χρόνου, διατύπωσε ιδέες που επηρέασαν τη σύγχρονη σκέψη: το «εγώ», οι φροϋδικές παραδρομές της γλώσσας, το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα και το ασυνείδητο.

Φρήντριχ Νίτσε. Ο άνθρωπος που σκεφτόταν επικίνδυνα

Ο Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα, ένας από τους σύγχρονους στοχαστές με τη μεγαλύτερη ακτινοβολία, γεννήθηκε το 1844 στο Ρένκεν της Πρωσικής Σαξονίας και πέθανε το 1900 στη Βαϊμάρη.

Οι προσπάθειές του να ανακαλύψει τα ελατήρια που βρίσκονται κάτω από την παραδοσιακή θρησκεία, την ηθική και τη φιλοσοφία της Δύσης άκσησαν βαθιά επίδραση σε γενεές θεολόγων, φιλοσόφων, ψυχολόγων, ποιητών, μυθηστοριογράφων και δραματουργών.

Αναλογίστηκε τις συνέπειες του θριάμβου της εκκοσμίκευσης του Διαφωτισμού, εκπεφρασμένες με την παρατήρησή του ότι «ο Θεός πέθανε», κατά έναν τρόπο που προσδιόρισε τα θέματα καθημερινής συζήτησης των πιο διάσημων διανοουμένων της Ευρώπης, μετά το θάνατό του το 1900.Αν και ήταν σφοδρός πολέμιος του εθνικισμού, του αντισημιτισμού και της πολιτικής ισχύος, εν τούτοις οι φασίστες επικαλέστηκαν αργότερα το όνομά του για να προωθήσουν εκείνα ακριβώς τα πράγματα που απεχθανόταν.

Το 1850 η οικογένεια του μετακόμισε στο Νάουμπουργκ, στις όχθες του ποταμού Ζάαλε, όπου ο Νίτσε πήγε σε ιδιωτικό προπαρασκευαστικό σχολείο, το Ντομγκυμνάζιουμ. Το 1858 κέρδισε μια υποτροφία για την Σούλπφορτα, ένα από τα σπουδαιότερα προτεσταντικά οικοτροφεία της Γερμανίας. Εκεί διέπρεψε, έλαβε πρώτης τάξεως κλασική μόρφωση και, όταν το 1864 αποφοίτησε, πήγε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης για να σπουδάσει Θεολογία και Κλασική Φιλολογία.

 Παρά τις προσπάθειές του να λάβει μέρος στην πανεπιστημιακή ζωή, τα δύο εξάμηνά του στην Βόννη υπήρξαν αποτυχία, που οφειλόταν κυρίως στους καβγάδες μεταξύ των δύο σπουδαιότερων καθηγητών της Κλασικής Φιλολογίας, του Ότο Γιαν και του Φρήντριχ Βίλχελμ Ριτσλ.

Ο Νίτσε αναζήτησε καταφύγιο στη μουσική συνθέτοντας μερικά κομμάτια, επηρεασμένος πολύ από τον Ρόμπερτ Σούμαν, τον Γερμανό Ρομαντικό συνθέτη. Το 1865 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας μαζί με τον Ριτσλ, που είχε δεχθεί θέση εκεί.

Ο Νίτσε σημείωσε μεγάλες προόδους υπό την εποπτεία του Ριτσλ. Υπήρξε ο μόνος φοιτητής που δημοσίευσε ποτέ άρθρο στο περιοδικό του Ριτσλ Ράινισες Μουζέουμ.

Στα χρόνια των σπουδών του στη Λειψία, ο Νίτσε ανακάλυψε τη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ, γνώρισε το μεγάλο μουσικό δραματουργό Ρίχαρντ Βάγκνερ και άρχισε τη φιλία του, μια φιλία που κράτησε ως το τέλος της ζωής του, με τον κλασικιστή Έρβιν Ρόντε, συγγραφέα της Ψυχής.

Όταν το 1869 έμεινε κενή μία έδρα Κλασικής Φιλολογίας στη Βασιλεία της Ελβετίας, ο Ριτσλ πρότεινε τον Νίτσε, εκθειάζοντας τον με τα πιο ενθουσιώδη λόγια. Δεν είχε ολοκληρώσει ούτε τη διδακτορική ούτε τη συμπληρωματική διατριβή που ήταν απαραίτητες για την απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου στη Γερμανία.

Εν τούτοις, ο Ριτσλ διαβεβαίωσε το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας ότι στα 40 χρόνια που δίδασκε δεν είχε συναντήσει ποτέ κάποιον σαν τον Νίτσε, με τόσο απεριόριστα χαρίσματα.

Το 1869 το Πανεπιστήμιο της Λειψίας του απένειμε τον τίτλο του διδάκτορα χωρίς εξετάσεις ή διατριβή, με βάση τα δημοσιεύματά του, και το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας τον εξέλεξε έκτακτο καθηγητή της Κλασικής Φιλολογίας. Τον επόμενο χρόνο ο Νίτσε έγινε Ελβετός υπήκοος και

προήχθη σε τακτικό καθηγητή.

Κατά τα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Βασιλεία ωρίμασε η αμφίθυμη φιλία του με τον Βάγκνερ και συνήθιζε να επισκέπτεται με κάθε ευκαιρία τον Ρίχαρντ και τη σύζυγό του. Ο Βάγκνερ εκτιμούσε τον Νίτσε ως λαμπρό ακαδημαϊκό κήρυκα νέων ιδεών, εκείνος όμως δεν μπόρεσε τελικά να ανεχθεί τα χριστιανικά θέματα –όπως στον Παρσιφάλ- που χρησιμοποιούσε όλο και πιο συχνά ο Βάγκνερ, σε συνδυασμό με τον σωβινισμό και τον αντισημιτισμό του. Το 1878 η ρήξη ανάμεσα στους δύο άνδρες ήταν πλέον οριστική.

Πέρα από τα βιβλία που ο Νίτσε έγραψε ανάμεσα στο 1879 και το 1889, η ζωή του στην περίοδο αυτή δεν παρουσιάζει κάποιο ουσιαστικό ενδιαφέρον. Βαριά άρρωστος, σχεδόν τυφλός, υποφέροντας από ασταμάτητους πόνους, ζούσε σε οικοτροφεία της Ελβετίας, της Γαλλικής Ριβιέρας και της Ιταλίας, έχοντας πολύ αραιή επικοινωνία με ανθρώπους.

Ο τελευταίος χρόνος της διανοητικής διάυγειας του Νίτσε, το 1888, υπήρξε περίοδος σε υπέρτατο βαθμό παραγωγική. Έγραψε και εξέδωσε το Η περίπτωση Βάγκνερ. Επίσης, έγραψε μία σύνοψη του φιλοσοφικού του συστήματος και τα έργα Το λυκόφως των ειδώλων, Ο Αντίχριστος, Νίτσε εναντίον Βάγκνερ και Ίδε ο Άνθρωπος, ένα διαλογισμό γύρω από τα έργα του και την προσωπική του αξία. Το Λυκόφως των ειδώλων κυκλοφόρησε το 1889, Ο Αντίχριστος και το Νίτσε εναντίον Βάγκνερ είδαν το φως μόλις το 1895.

Τα έργα του Νίτσε διακρίνονται σε τρεις με ακρίβεια προσδιορισμένες περιόδους. Στα έργα της πρώτης περιόδου κυριαρχεί η ρομαντική αντίληψη με επιδράσεις του Σοπενχάουερ και του Βάγκνερ.

Τα έργα της δεύτερης περιόδου ανακλούν την παράδοση των Γάλλων αφοριστών. Τα έργα αυτά, στα οποία ο Νίτσε πλέκει το εγκώμιο της λογικής και της επιστήμης και πειραματίζεται με τα φιλολογικά είδη, εκφράζουν την χειραφέτησή του από τον νεανικό του ρομαντισμό και της επιδράσεις του Σοπενχάουερ και του Βάγκνερ.

Στα έργα της ωριμότητάς του ο Νίτσε ασχολήθηκε με το πρόβλημα της καταγωγής και της λειτουργίας των αξιών στην ανθρώπινη ζωή. Εφόσον, κατά τον Νίτσε, η ζωή παρά το γεγονός ότι ούτε διαθέτει ούτε στερείται αξίας εγγενών, αποτελεί πάντοτε αντικείμενο κριτικών εκτιμήσεων, τότε οι εκτιμήσεις αυτές δεν μπορούν να αναγνωστούν παρά ως συμπτώματα της κατάστασης εκείνου ο οποίος διατυπώνει τις εκτιμήσεις.

Κατά συνέπεια, ο Νίτσε προχώρησε σε μία κατά βάθος ανάλυση και εκτίμηση των θεμελιωδών πολιτιστικών αξιών της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της ηθικής της Δύσης και κατέληξε να τις χαρακτηρίσει ως εκφράσεις του ασκητικού ιδεώδους.

Με τον όρο «μηδενισμό» ο Νίτσε περιέγραφε τον υποβιβασμό των υψηλών αξιών, τις οποίες είχε θέσει με αξιωματικό τρόπο το ασκητικό ιδεώδες.

Πίστευε ότι η εποχή που ζούσε ήταν μία εποχή παθητικού μηδενισμού, δηλαδή μία εποχή η οποία δεν είχε αντιληφθεί ότι τα θεωρούμενα από τη θρησκεία και τη φιλοσοφία ως απόλυτα είχαν αποσυντεθεί με την εμφάνιση του θετικισμού του 19ου αιώνα.

Και η επικράτηση της επίγνωσης έλλειψης νοήματος σήμαινε τον θρίαμβο του μηδενισμού: «Ο Θεός είναι νεκρός».

Ο Νίτσε κάποτε έγραψε ότι μερικοί άνθρωποι γέννιουνται μετά το θάνατό τους και αυτό ασφαλώς ισχύει στην περίπτωσή του. Η ιστορία της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της ψυχολογίας του

20ου αιώνα δεν νοείται χωρίς αυτόν.

ΠΟΙΗΣΗ & ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΒΕΡΓΟΥ

Παρουσιάζεται την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019 η ποιητική συλλογή της Μαρίας Σέκιου με τίτλο Το σύνορο βλέμμα στον υπόγειο χώρο του Αρχοντικού Βέργου.

Τέσσερις άνθρωποι προσέγγισαν το βιβλίο με διαφορετικό τρόπο, σε μια προσπάθεια συνύπαρξης ποίησης και εικαστικών τεχνών.

Οι στίχοι συγκατοίκησαν με εικόνες, με ήχους. Οι λέξεις αλληλεπίδρασαν με αντικείμενα, με επιφάνειες, με ευτελή υλικά.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, αναδείχθηκε ένας νέος τόπος, οικείος, κοινός, γεμάτος δονήσεις ψυχής και γέννημα σκέψης.

Δημιουργική ομάδα

Λίλη Αμανατίδου

Αθηνά Κιορπελίδου

Μάρκος Ντέμκας

Μαρία Σέκιου

Διάρκεια έκθεσης: 6,7,8 και 13,14,15 Σεπτεμβρίου

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 20:30 – 22:00 μ.μ.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη και θα γίνεται από τον αύλειο χώρο του Αρχοντικού.

Ευχαριστούμε τους

Δήμο Καστοριάς – Αντιδημαρχία Πολιτισμού

Ναζιρόπουλο Γιάννη

Σπασμένο Ρόδι

Κώστα Λάκη

Τόμη Αναγνώστου

Γιώργο Διαμαντόπουλο

Νίκο Τζαβέλλα

Γιάννη Ηλιάδη.