Η σχέση σας έχει αρχίσει να είναι βαρετή;

Η δημιουργία νέων φίλων από κοινού βοηθάει στο να δει κανείς τον άλλον με θετικό φως...   Συνήθως, όταν μπαίνουμε σε μια σχέση, έχουμε τους δικούς μας φίλους, αλλά όπως φαίνεται, τα ζευγάρια επωφελούνται από τις κοινές παρέες. Μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Personal Relationships δείχνει ότι η φιλίες μεταξύ ζευγαριών κάνουν καλό σε όλα τα μέλη της τετράδας.   Σε δύο πειράματα που έγιναν σε 150 ζευγάρια οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο ένωσαν μερικά ζευγάρια ανά δύο και τους έδωσαν δραστηριότητες που οδηγούν στη «γρήγορη φιλία», μια διαδικασία που εξηγείται εδώ αναλυτικά.   Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, μια σειρά ερωτήσεων που γίνονται όλο και πιο προσωπικές, ξεκινούν από το «πώς φαντάζεσαι μια ιδανική μέρα» και φτάνουν σε ερωτήσεις όπως «αν μπορούσες να γυρίσεις πίσω στο χρόνο και να αλλάξεις μια από τις εμπειρίες σου, ποια θα ήταν και γιατί;» Αυτή η σειρά ερωτήσεων έχει αποδειχτεί ότι δημιουργεί αισθήματα φιλίας μεταξύ αγνώστων μέσα σε μια ώρα.   Άλλα ζευγάρια συνδέθηκαν ανά δύο και τους δόθηκαν επιφανειακές, ευγενικές ερωτήσεις όπως «πότε ήταν η τελευταία φορά που περπάτησες περισσότερο από μια ώρα;» Στο τέλος όλοι οι συμμετέχοντες προσδιόρισαν τα αισθήματα που είχαν απέναντι στο άλλο τους μισό, και τα ζευγάρια που συμμετείχαν στην ομάδα «γρήγοροι φίλοι» δήλωσαν ότι αισθάνονται πιο κοντά ο ένας στον άλλον σε σχέση με την ομάδα που ασχολήθηκε με small talk. Η δημιουργία νέων φίλων από κοινού βοηθάει στο να δει κανείς τον άλλον με θετικό φως. Αυτό είναι το συμπέρασμα των ερευνητών, οι οποίοι καταλήγουν στο «η δημιουργία νέων φίλων είναι ένας ακόμη τρόπος για την αναζωογόνηση της αγάπης και του πάθους μεταξύ των ζευγαριών.»

Πηγή: www.lifo.gr

Εμείς και Εμείς!

Θεοδώρα Ατζεμιάν.

Υπάρχουν στιγμές, που τα χείλη μένουν σφαλιστά, παρόλο που θέλουν να πουν πολλά. Οι σκέψεις στήνουν χορό, δένονται μέσα σου, σε τυλίγουν, κάνουν φιγούρες, προετοιμάζονται να βγουν σαν ηθοποιοί, πάνω στη σκηνή. Φτιάχνουν διαλόγους, ετοιμάζονται να δεχτούν απαντήσεις, σκέφτονται πως να ξεφύγουν, από τυχόν δυσάρεστες κουβέντες…..αλλά τα χείλη, παραμένουν δεμένα. Λες και αόρατη κλωστή τα έχει δέσει, και δεν μπορείς να τα κουνήσεις, ….μα ο νους τρέχει, αρμενίζει…..περνάει τον ορίζοντα. Δραπετεύει σε μέρη άγνωστα, και εκεί θέλει να μείνει. Κάτω απ” το ανέκφραστο πρόσωπο, ένας ολόκληρος στρατός, φτιαγμένος από εσένα, παλεύει να σε κρατήσει. Στρατιώτες του εγώ σου, πολεμάνε να κρατήσουν τα όνειρα, και τις σκέψεις σου. Τις αξίες σου τα πιστεύω σου.

Άγρυπνοι φρουροί της συνείδησης, κρατάνε τους πυρσούς αναμμένους, ώστε να μην πέσει, το σκοτάδι μέσα σου. Τους τροφοδοτείς, αλλά γίνονται άπληστοι, θέλουν όλο και παραπάνω….μέσα μας, δεν υπάρχει το μέτρον άριστον….υπάρχει το πολύ….και όσο περισσότερο πολύ, τόσο καλύτερα. Έτσι ξεκινάει η μάχη…..χωρίς να το καταλάβεις….αλλά βρίσκεσαι να πολεμάς, και ακόμα δεν το νιώθεις. Η ζωή δεν σε κατανοεί….φέρεται σαν πανούργα γυναίκα, σε ρίχνει, σε μια άνιση μάχη κατάκτησης. Είναι το θηλυκό, η Εύα που έφαγε το μήλο.   

Τώρα πια έχεις χάσει πολύτιμα στοιχεία, και όσο περνάει ο καιρός,  ενώ πιστεύεις πως κερδίζεις, στην πραγματικότητα, βάζεις ενέχυρο την ανθρωπιά σου. Οι στρατιώτες που ρίχτηκαν στη μάχη, καταλήγουν πιόνια…. άμορφα, άοσμα, όπως και ο κάτοχος, που τα φιλοξενεί. Δεν είναι πια ένα σώμα…αλλά δυο. Έμαθε να ξεχωρίζει το μέσα του, να χωρίζεται, τα λόγια, που ήθελε κάποτε να πει,θα βγάλουν στην επιφάνεια την αδυναμία….και κανείς πλέον, δε την συγχωρεί. Έτσι η μάσκα, γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι μας. Τυπικές φιγούρες, δήθεν δυνατών, κυκλοφορούν δίπλα μας….αλλά φτάνει μόνο ένα μικρό κυματάκι, μια πνοή ανέμου λίγο πιο δυνατή …και τότε θα δεις, τα Ηράκλεια σώματα, να τρέμουν.

Κάθε που συναντάς έναν άνθρωπο, η πρώτη λέξη που λέει…. είναι για την δυναμικότητα του….για το πόσο καλά, μπορεί να χειριστεί τη ζωή του. Μιλάει με πάθος, και κόμποι σάλιου, εκτινάσσονται όπου βρούνε, στην προσπάθεια να πείσει και να πειστεί ακόμα μια φορά και ο ίδιος! Λέξεις και αποφθέγματα βαρύγδουπα….τίτλοι που συνοδεύουν, μικρά ανθρωπάκια, αλλά δεν είναι ικανές, να τους προστατεύσουν απ” τα ξαφνικό που φέρνει η ζωή. Μα όλοι, ακόμα και αυτοί, μιλούν για την ψυχή….την δύναμη της. Η αλήθεια είναι πως ενώ γεννηθήκαμε με αυτήν….προτιμούμε να μιλάμε, για τις ψυχές των άλλων. Η δική μας, είναι άλλη υπόθεση! Προτιμάμε να την έχουμε στο πάγο….να λέμε πως την διατηρούμε αμόλυντη, απ” το κακό του κόσμου. Χωρίς να καταλαβαίνουμε, το φόβο που έχουμε. Λέξεις, όπως στραπατσάρισε, χάλασε, δείξε, εμφάνισε, είναι για τους άλλους. Και ο κάθε άλλος, πάει στον άλλον. Στήνεται το γαϊτανάκι…..και παγωμένες ψυχές, στέκουν αθέατες κρυμμένες, καλά στο μέσα των ανθρώπων. Δεν θα χορέψουν….δεν θα τις αφήσουν να ζεσταθούν, δεν θα νιώσουν τη κάψα απ” την ένταση.

Δύστυχα πλάσματα, που ενώ ορκίζονται, πως πάλεψαν για τα καλύτερα, έχασαν την ζωή! Μην τους το πεις…..δεν πρόκειται να το καταλάβουν! Αλλά και εσύ…..άραγε το καταλαβαίνεις; Εσύ εγώ… όλοι….παλεύουμε….με τον μικρό μας στρατό…..και τα όπλα μας. Περίστροφα καλογυαλισμένα,  οι λέξεις και οι πράξεις, πάνω  στα κεφάλια μας κάθε μέρα! Και οι σφαίρες…ακολουθούν την πορεία τους!

Θεοδώρα Ατζεμιάν

Συμβουλές για όσους φροντίζουν ασθενείς με Αλτσχάιμερ!

Αυξημένες απαιτήσεις αλλά και ιδιαιτερότητες έχει η φροντίδα ενός ασθενούς που πάσχει από Αλτσχαίμερ κυρίως όταν η ασθένεια βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο.

Στην χώρα  μας, οι περισσότεροι πάσχοντες φροντίζονται στο σπίτι από τα μέλη των οικογενειών τους (συζύγους, παιδιά, αδέλφια).

Πολλές φορές οι υψηλές απαιτήσεις φροντίδας των ανοϊκών ασθενών επιβαρύνουν την υγεία τους προκαλώντας τους σωματική αλλά και ψυχολογική κατάρευση.

Μετά τη διάγνωση της Νόσου Alzheimer

 Τώρα που ένα μέλος της οικογένειας ή κάποιος φίλος σας έχει διαγνωστεί με νόσο Alzheimer, είναι σημαντικό να μάθετε όσα μπορείτε για την ασθένεια και το πώς να φροντίσετε κάποιον που την έχει, ή να συμβουλέψετε κάποιον γνωστό ή φίλο σας που φροντίζει μια/έναν ανοϊκό.

Σχετικά με την ν. Αλτσχάιμερ

Το πλέον σύνηθες είναι να νιώθετε ότι δεν ξέρετε πώς να φροντίσετε έναν ασθενή με Αλτσχάιμερ. Αυτό είναι ένα κοινό συναίσθημα μεταξύ των φροντιστών των ατόμων με αυτήν την νόσο, διότι κάθε μέρα φέρνει διαφορετικές προκλήσεις και καινούργια προβλήματα. Μαθαίνοντας για την ασθένεια μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε και να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις αυτές. Εδώ είναι κάποιες πληροφορίες σχετικά με την νόσο:

Η νόσος Alzheimer είναι μια ασθένεια του εγκεφάλου. Προκαλεί εκτεταμένη καταστροφή των εγκεφαλικών κυττάρων και των λειτουργιών του οργάνου, όπου εδράζουν οι πνευματικές και ψυχικές λειτουργίες του ανθρώπου. Αυτό επηρεάζει την ικανότητα ενός ατόμου να θυμάται πράγματα και να σκέφτεται καθαρά.

Οι άνθρωποι με Αλτσχάιμερ λησμονούν εύκολα, κυρίως τα πρόσφατα γεγονότα, εύκολα μπερδεύονται και μπορούν να έχουν σοβαρές δυσκολίες συγκέντρωσης.

Μπορεί να έχουν πρόβλημα να φροντίσουν τον εαυτό τους, να κάνουν βασικά πράγματα, όπως να μαγειρέψουν, να ψωνίσουν, να επιμεληθούν την καθαριότητα τους και γενικώς πάσχουν στον τομέα της αυτοφροντίδας.

Η Νόσος Αλτσχάιμερ ποικίλλει ως προς τις εκδηλώσεις της, από άτομο σε άτομο. Σε μερικούς ασθενείς η εξέλιξη είναι ταχεία, σε σύγκριση με άλλους που είναι πιο βραδεία, αλλά και τα συμπτώματα μπορεί να διαφοροποιηθούν από ασθενή σε ασθενή.

Σε γενικές γραμμές, όμως, η νόσος Αλτσχάιμερ αναπτύσσεται αργά και γίνεται ολοένα και πιο σοβαρή με την πάροδο του χρόνου. Καθώς η νόσος επιδεινώνεται, οι άνθρωποι χρειάζονται ολοένα και περισσότερη βοήθεια.

Τελικώς, στα τελικά στάδια απαιτούν συνολική φροντίδα, λόγω πλήρους αδυναμίας τους να φροντίσουν τον εαυτό τους.

Η Νόσο του Αλτσχάιμερ έχει τρία βασικά στάδια: ήπια (μερικές φορές ονομάζεται πρώιμο στάδιο), μέτρια και σοβαρή (μερικές φορές ονομάζεται όψιμη ή τελική φάση). Κατανοώντας αυτά τα στάδια μπορεί να σας βοηθήσουν να φροντίζετε το αγαπημένο σας πρόσωπο εστιάζοντας κάθε φορά στις πραγματικές του ανάγκες.

Ήπια Νόσος Αλτσχάιμερ

Στην ήπια (συνήθως αρχική) φάση της νόσου του Alzheimer, οι άνθρωποι έχουν συχνά κάποια απώλεια μνήμης και μικρές αλλαγές στην προσωπικότητα. Μπορεί να έχουν πρόβλημα να θυμούνται πρόσφατα γεγονότα ή τα ονόματα των οικείων τους ή το όνομα των πραγμάτων. Μπορεί να μην είναι πλέον σε θέση να λύσουν απλά μαθηματικά προβλήματα ή να διαχειριστούν οικονομικά θέματα. Τα άτομα με ήπια νόσο Αλτσχάιμερ χάνουν σιγά-σιγά την ικανότητα τους να σχεδιάσουν και να οργανώσουν την καθημερινότητα τους.

Μέτρια Νόσος Αλτσχάιμερ

Στο μέτριο στάδιο της νόσου του Alzheimer, η απώλεια μνήμης και η σύγχυση γίνεται πιο εμφανής. Οι άνθρωποι έχουν περισσότερα προβλήματα οργάνωσης, προγραμματισμού, αλλά και να ακολουθήσουν οδηγίες. Μπορεί να χρειαστούν βοήθεια για να ντυθούν και είναι δυνατόν να αρχίσουν προβλήματα με την ουροδόχο κύστη και το έντερο, επειδή αδυνατούν να ερμηνεύσουν σωστά την βιολογική ανάγκη ούρησης ή αφόδευσης .

Οι άνθρωποι με μέτρια Alzheimer μπορεί να έχουν πρόβλημα στην αναγνώριση μελών της οικογένειας και των φίλων. Δεν μπορούν συχνά να αναγνωρίζουν πού βρίσκονται ή τι ημέρα ή έτος είναι. Μπορούν επίσης να αρχίσουν να περιπλανώνται άσκοπα, και έτσι δεν πρέπει να μένουν μόνα τους.

Οι αλλαγές στην προσωπικότητα μπορεί να γίνουν σοβαρές. Για παράδειγμα, οι ανοϊκοί μπορούν νιώσουν ότι απειλούνται ή να κατηγορούν τους άλλους για κλοπές, σχέδια εναντίον τους, συνωμοσίες κλπ.

Σοβαρή νόσος Alzheimer

Στο τελικό στάδιο της νόσου Alzheimer, οι άνθρωποι συνήθως χρειάζονται βοήθεια για όλες τις καθημερινές τους ανάγκες. Μπορεί να μην είναι σε θέση να περπατήσουν ή να σταθούν όρθιοι χωρίς βοήθεια. Μπορεί να μην είναι σε θέση να μιλήσουν και συχνά δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα μέλη της οικογένειας τους, ακόμα και της στενής. Μπορεί ακόμα να έχουν πρόβλημα στην κατάποση και να αρνούνται να φάνε.

Μιλώντας με την οικογένεια και τους φίλους

Όταν μαθαίνετε ότι κάποιος έχει τη νόσο του Αλτσχάιμερ, μπορεί να αναρωτιέστε πότε και πώς να ενημερώσετε την οικογένειά σας και τους φίλους σας. Μπορεί να ανησυχείτε για το πώς οι άλλοι θα αντιδράσουν ή πως θα φερθούν στον ίδιο τον πάσχοντα. Άλλα συχνά οι άλλοι έχουν την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με τον πάσχοντα, πολύ πριν ενημερωθούν επίσημα. Η νόσος Alzheimer είναι δύσκολο να παραμείνει μυστικό.

Όταν ο χρόνος σας φαίνεται ότι είναι πλέον ο κατάλληλος, να είστε ειλικρινής με την οικογένεια και τους φίλους σας. Χρησιμοποιήστε αυτό ως μια ευκαιρία για να τους εκπαιδεύσετε για το τι είναι και πως φροντίζουμε ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ. Μπορείτε επίσης να τους υποδείξετε τι να κάνουν για να βοηθήσουν.

Μπορείτε επίσης να βοηθήσετε την οικογένεια και τους φίλους σας να καταλάβουν πώς να αλληλεπιδρούν με το πρόσωπο που έχει Αλτσχάιμερ.

Να τους βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν το τι μπορούν να κάνουν ακόμα στην καθημερινότητα τους και ότι μπορούν ακόμα να έχουν επίγνωση για κάποια πράγματα.

Υποδείξτε τους πως να «συστήνονται». Για παράδειγμα: «Γεια σου Γιώργο, είμαι ο Γιάννης. Ήμασταν συνάδελφοι στην δουλειά»

Βοηθήστε τους να αποφεύγουν τη συνεχή διόρθωση του πάσχοντος, όταν αυτός ή αυτή κάνει ένα λάθος ή κάτι ξεχνάει.

Βοηθήστε τους να προγραμματίσουν δραστηριότητες διασκέδασης με τον πάσχοντα, όπως μετάβαση σε οικογενειακή συγκέντρωση ή επίσκεψη παλιούς φίλους.

Βοηθώντας τα παιδιά να κατανοήσουν την ν. Αλτσχάιμερ

Αν το άτομο με ν. Αλτσχάιμερ έχει μικρά παιδιά ή εγγόνια, πρέπει να τα βοηθήσετε να καταλάβουν τι συμβαίνει. Απαντήστε στις ερωτήσεις τους, απλά και ειλικρινά. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε σε ένα παιδί, «η γιαγιά έχει μια ασθένεια που καθιστά δύσκολο για εκείνη να θυμάται πράγματα, γεγονότα ή ακόμα και πρόσωπα».

Να ξέρετε ότι τα συναισθήματά τους, θλίψη και θυμός, είναι φυσιολογικά, μέχρι να εξοικειωθούν με την νέα κατάσταση.

Αν το παιδί ζει με κάποιον που έχει ν. Αλτσχάιμερ, μην περιμένετε από αυτό να «προσέχει» τον ασθενή. Διαχειριστείτε επίσης τον δικό σας χρόνο κατάλληλα, περάστε χρόνο με το παιδί, έτσι ώστε αυτό να μην αισθάνεται ότι όλη η προσοχή σας είναι στραμμένη στο άτομο με ν. Αλτσχάιμερ.

Οι δυσκολίες αυτές μπορεί να είναι λιγότερες σε παιδιά μικρότερης ηλικίας. Έτσι, συχνά θα τα δούμε να μην επηρεάζονται από την νόσο του ασθενή και να προσπαθούν να παίξουν μαζί του, συχνά με μεγάλη επιτυχία, κάτι που προφανώς είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους ασθενείς, που νιώθουν έτσι ότι μπορούν να επικοινωνήσουν και να προσφέρουν.

Στο τέλος αυτό λειτουργεί θεραπευτικά, κυρίως για τα ψυχολογικές συνέπειες που νιώθει ο ασθενής με Αλτσχάϊμερ εξαιτίας της επίγνωσης που έχει ειδικά στα πρώτα στάδια της Νόσου.

Η ενασχόληση με την νόσο Alzheimer προκαλεί πολλά συναισθήματα στους φροντιστές. Συχνά είναι η λύπη, ο θυμός, η απογοήτευση, το αίσθημα της ανεπάρκειας ή της ματαιότητας. Η σωστή ενημέρωση προσγειώνει τις προσδοκίες που έχουμε, ενώ συχνά μια συμβουλευτική ψυχολογική υποστήριξη των φροντιστών είναι απαραίτητη, για να αντιμετωπιστεί η εξουθένωση (burn out), που εντελώς φυσιολογικά αισθάνονται ότι έχουν.

Το πρώτο και σημαντικό είναι η απενεχοποίηση των φροντιστών για τα συναισθήματα τους, κυρίως τα αρνητικά. Και βέβαια η ψυχολογική στήριξη βοηθά ώστε να διαχειριστούν οι φροντιστές καλύτερα την καθημερινότητα και να είναι περισσότερο αποτελεσματικοί στο έργο τους, κάτι που έμμεσα βοηθά και τους ίδιους τους πάσχοντες.

www.iatropedia.gr

Εμμανουήλ Πολυζόπουλος

Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής

www.psychomed.gr 

mail: polem@otenet.gr

Φοίβος και Αθηνά

Ο Φοίβος είπε στην Αθηνά: «Πρέπει να είναι τεράστια δυστυχία να είσαι γεννημένος φτωχός.»

Η Αθηνά απάντησε: Όταν χαϊδεύεις το κουτάβι δεν το νοιάζει αν το χέρι είναι πλούσιο ή φτωχό, θέλει μόνο αγάπη.

Όταν η μάνα νανουρίζει το παιδί δεν το νοιάζει το χέρι που κουνά την κούνια αν είναι πλούσιο ή φτωχό, θέλει μόνο στοργή.

Όταν ο διψασμένος λαχταρά λίγο νερό δεν τον νοιάζει αν το χέρι που το δίνει είναι πλούσιο ή φτωχό, θέλει μόνο να ξεδιψάσει.

Όταν ο μαθητής κοιτά το χέρι του δάσκαλου που γράφει στον πίνακα δεν τον νοιάζει αν είναι πλούσιο ή φτωχό, θέλει μόνο να μάθει.

Όταν το δέντρο θέλει να δώσει καρπούς δεν το νοιάζει αν το χέρι που το ποτίζει είναι πλούσιο ή φτωχό, θέλει μόνο να ανθήσει.

Όταν το ελάφι σφαδάζει στο έδαφος δεν το νοιάζει αν το χέρι που έριξε το βόλι είναι πλούσιο ή φτωχό, θέλει μόνο να ζήσει.

Δυστυχία δεν είναι να είσαι φτωχός, δυστυχία είναι να μην είσαι άνθρωπος, είπε η Αθηνά και ο Φοίβος της πήρε το χέρι και πορεύτηκαν μαζί σε όλη την ζωή τους!.-

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος

Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος

TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σημ. Τα παραβολικά κείμενα μου κάποιοι τα μπερδεύουν με παραμύθια, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν έχουν καμία σχέση, η παραβολή είναι μια ανεπτυγμένη παροιμία, που αποτελεί αφήγηση "πλαστών" γεγονότων, τα οποία όμως είναι δυνατόν να συμβούν.

Αφιέρωμα: Βρεφονηπιακός Σταθμός του Γ.Ν.Θ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

 -Ο Βρεφονηπιακός Σταθμός του Γ.Ν.Θ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ σχεδιάστηκε και οικοδομήθηκε στον υπαίθριο χώρο του Νοσοκομείου σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Οι δαπάνες ανέγερσης και εξοπλισμού του, που ανέρχονται στο ποσό των € 500.000,00, καλύφθηκαν εξολοκλήρου από το Ίδρυμα ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ.

-Το ως άνω έργο αποτελεί πραγμάτωση υπόσχεσης του Ιδρύματος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ προς τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου, ώστε να λυθεί ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας, όσον αφορά τη φύλαξη και φροντίδα των παιδιών του κατά τη διάρκεια της εργασίας τους.

Ηλεκτρονική βιβλιογραφία: ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Εκπαίδευση εθελοντών νοσηλευτικής από τον ερυθρό σταυρό στο Αμύνταιου

Το Τοπικό Τμήμα Φλώρινας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού προτίθεται να υλοποιήσει νέο πρόγραμμα εκπαίδευσης Εθελοντών Νοσηλευτικής στην πόλη του Αμυνταίου, με την υποστήριξη του Δήμου Αμυνταίου.

Στο πρόγραμμα αυτό θα γίνονται δεκτοί άνδρες και γυναίκες που επιθυμούν να αποκτήσουν έγκυρες γνώσεις και να καταστούν πολύτιμοι συνεργάτες υγείας και φροντίδας μέσα στο σπίτι, στην οικογένεια, στην γειτονιά, σε Δομές Υγείας, στην Έκτακτη Ανάγκη και στην κοινωνία ευρύτερα.

Αναγκαίες προϋποθέσεις είναι το Απολυτήριο Λυκείου, ηλικία από 18 έως 65 ετών, και διάθεση για εθελοντική προσφορά.

Η εκπαίδευση παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ. Περιλαμβάνει μαθήματα Νοσηλευτικής και Πρώτων Βοηθειών (θεωρητικά και πρακτικά), Στοιχεία Ανατομίας – Φυσιολογίας – Χειρουργικής - Παθολογίας, Διαιτολογίας, Φυσιοθεραπείας και Ψυχολογίας καθώς και πρακτική άσκηση στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα της περιοχής μας. Αναλυτικές πληροφορίες στην ιστοσελίδα redcrossflorina.blogspot.gr.  

Οι ενδιαφερόμενοι–ες μπορούν να απευθύνονται επίσης για πληροφορίες και προεγγραφές στο τηλέφωνο 2385350596 (γραφείο ΕΕΣ στη Φλώρινα) κάθε Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη 9-12πμ ή με mail  redcross.flo@gmail.com

Η αδελφική σχέση

Γεωργία Κανελλοπούλου – Ψυχολόγος.

Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αδέρφια. Αν και έχω έναν μόνο αδερφό είμαι απόλυτα ικανοποιημένη.

Οι αδελφικές σχέσεις είναι πολύ σημαντικές για τη ζωή και την διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου. Γι’αυτό, άλλωστε θα έχετε παρατηρήσει ότι άτομα που δεν έχουν αδέρφια προσπαθούν να συνάψουν αυτή την αδερφική σχέση με άλλα πρόσωπα( ξαδέρφια, φίλους ακόμη και κατοικίδια).

Οι αδελφικές σχέσεις βέβαια, παρά τα πολλαπλά οφέλη στη ζωή του ατόμου, δεν είναι πάντα αρμονικές και εύκολες. Παρόλο που η σχέση υπάρχει ως δεδομένη λόγω συγγένειας εξ’αίματος, δεν σημαίνει ότι δε θέλει αγάπη για να καλλιεργηθεί. Τα αδέλφια έχουν πολλούς λόγους να μην ταιριάζουν, να μη τα βρίσκουν, να μαλώνουν και να διαφωνούν, αλλά έχουν ένα και μοναδικό λόγο να ξεπερνάνε τα πάντα : είναι αδέρφια.

Η αδελφική σχέση είναι σαν το καλό κρασί. Όσο ωριμάζουν και μεγαλώνουν τα αδέλφια, τόσο πιο πολύ καλυτερεύει και η μεταξύ τους σχέση. Όσο είναι μικρά έχουν πολλούς λόγους να τσακώνονται, κυρίως ασήμαντους όπως ‘’μου έφαγε το φαγητό’’, με αποκάλεσε χοντρή’’. Όσο μεγαλώνουν οι κόντρες γίνονται όλο και πιο συχνές και για σημαντικότερους λόγους (σ’αυτό συμβάλλει και η εφηβεία).

Τα χρόνια περνούν και η απόσταση ανάμεσα στα αδέλφια αντί να μεγαλώνει, μικραίνει. Οι συγκρούσεις περιορίζονται κατακόρυφα. Οι ζωές τους αρχίζουν να συγκλίνουν. Πλέον έχουν περισσότερα κοινά να τους ενώνουν. Κοινές ανησυχίες, κοινά προβλήματα, ίσως και κοινά ενδιαφέροντα. Σε έναν κόσμο όπου την πρώτη θέση κατέχει η ιδιοτέλεια και το συμφέρον, τα αδέλφια είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουν την ανιδιοτελή μας σχέση και να μας δίνουν δύναμη όπου χρειαστεί.

Με τα αδέρφια μας δεν χρειάζεται να επικοινωνούμε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είμαστε αδέλφια σημαίνει κοιταζόμαστε στα μάτια πρόσωπο με πρόσωπο, βγάζουμε τον πραγματικό μας εαυτό, χωρίς να χρειάζεται να υποκρινόμαστε. Είναι ένα ιερό κεφάλαιο στη ζωή μας καθώς μας φέρνουν πιο κοντά στους δημιουργούς μας. Είναι η οικογένειά μας.
Παραλείπουμε συχνά να μιλήσουμε για την αδελφική σχέση και δίνουμε προβάδισμα στη μητέρα και στον πατέρα. Είναι όμως εξίσου σημαντική αυτή η σχέση. Σίγουρα, όπως δεν υπάρχει ιδανικός πατέρας και μητέρα, έτσι δεν υπάρχει και ιδανικός αδερφός/αδερφή.

Πρέπει να αποδεχτούμε ότι η ζήλια και οι συγκρούσεις η αποδοχή και η αγάπη θα εμφανίζονται συχνά ανάμεσα στα αδέλφια. Μέσα όμως, από τις διαφορές και την αντιπαλότητα, αναδεικνύεται η μοναδικότητα του καθενός και φτάνουμε στη συμφιλίωση.

Ας βρούμε, λοιπόν, λόγους να αγαπάμε και να βρισκόμαστε λίγο παραπάνω με τα αδέλφια μας. Ας δώσουμε σημασία σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν. Ας θυμηθούμε και ας ξεφυλλίσουμε παρέα το άλμπουμ της παιδικής μας ηλικίας. Τα αδέλφια έχουν βάλει το δικό τους κομμάτι στο παζλ της ζωή μας. Ας τα αγαπάμε λίγο παραπάνω!

Με αδέρφια ή χωρίς, πρωτότοκος ή δευτερότοκος, ένα έχει σημασία…

Να ζούμε την παιδική μας ηλικία στο έπακρο και να κρατάμε την παιδική μας αθωότητα για μία ζωή!

“Κάθε πρώτος ζηλεύει το δεύτερο, τον παρείσακτο. Ο δεύτερος ζηλεύει τον πρώτο που ήρθε στον κόσμο. Το μοναχοπαίδι υποφέρει που είναι το μοναδικό παιδί της μητέρας του. Σε μια πολύτεκνη οικογένεια δεν είναι εύκολο να βρεις τη θέση σου. Δεν υπάρχει λύση. Όμως υπάρχει κάτι ακόμη χειρότερο: να σου έχουν κλέψει την παιδική ηλικία”

Ψήφισμα του 3ου Γυμνασίου Φλώρινας

Στην θλιβερή αναγγελία του θανάτου της Κεραμιτσή Μαρίας μητέρας  του καθηγητή του 3ου Γυμνασίου Φλώρινας κ. Κεραμιτσή Ηλία, ο σύλλογος εκπαιδευτικών του σχολείου συνήλθε εκτάκτως και αποφάσισε τα εξής:
Να εκφράσει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.
Να πραγματοποιηθεί δωρεά εις μνήμην της εκλιπούσης αντί στεφάνου.
Να παρευρεθούν τα μέλη του συλλόγου στη νεκρώσιμο ακολουθία. 

Ο Παπαδιαμάντης μιλάει για την χρεοκοπία

Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων;

Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια.

Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος,

ανάθεμά τους.

Κάψιμο θέλουν όλοι τους!

Τότε σ’ εξεθέωναν οι προεστοί κ’ οι «γυφτοχαρατζήδες»,

τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ’ οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα,

τους έταζαν «φούρνους με καρβέλια», δώσαντες αυτοίς ουχί

πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους

είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ’ τη

σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι

λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, ον ήθελαν παρουσιάσουν.

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν,

την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την

εις τους νόμους απείθειαν.

Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων,

στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρα-

σίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…

Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν,

θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ’

επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών,

η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις

του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρό-

νημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της

χρεοκοπίας.

-Από την εφημερίδα Ακρόπολη το 1896

Παιδιά με ηθικό iq

Σε μια εποχή που εστιάζει στα επιτεύγματα και τις επιδόσεις, τα παιδιά χρειάζονται να μάθουν να προσφέρουν, να μοιράζονται και να συμπάσχουν. Χωρίς γονεϊκά κηρύγματα με βαρετά ηθικά διδάγματα. «Ποιός ενδιαφέρεται σήμερα να μεγαλώσει ηθικά παιδιά;».

Το ερώτημα το λαθράκουσα από μια παρέα γονέων στην παιδική χαρά. Έμεινε εκεί να αιωρείται ανάμεσα στην αμμοδόχο και τις κούνιες. Το ίδιο απόγευμα, την ώρα που διάβαζα στα παιδιά μου την αγαπημένη (μου) σειρά παιδικών βιβλίων – «Ο μικρός φιλόσοφος» (εκδ. Μεταίχμιο) – το ερώτημα σαν να επανήλθε. Φυσικά, δεν έδωσα απάντηση. Άλλωστε, στο «ηθικός» κάθε γονιός προσδίδει το νόημα που θέλει.

Όπως έγραφε προ καιρού στους «New York Times» o Ανταμ Γκραντ, καθηγητής μάνατζμεντ και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, παρότι οι δυτικοί γονείς δείχνουμε μια κάποια εμμονή με τις επιδόσεις των παιδιών μας (θυμάμαι έναν γνωστό που ολοφυρόταν επειδή η κόρη του δεν κατόρθωσε να πάρει το Proficiency στην Α΄ Γυμνασίου), η επιτυχία δεν είναι τελικά το Νο 1 στις προτεραιότητες που έχουμε για το μεγάλωμά τους. Ανθρωποι από 50 χώρες που μετείχαν σε πρόσφατη έρευνα για το ποιες είναι οι βασικές αρχές στη ζωή τους, περιέργως δεν προέταξαν τα επιτεύγματα αλλά το ουσιαστικό ενδιαφέρον για τους άλλους, αυτό που λέμε «ενσυναίσθηση». Στο άρθρο του αυτό («Raising a Moral Child»), το οποίο προκάλεσε, είναι η αλήθεια, μεγάλο διαδικτυακό κουσκούς, ο Γκραντ υπογραμμίζει ότι η «ηθική ανάπτυξη» του παιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση (αρκεί μια ματιά στις στρατιές ηθικά υπανάπτυκτων ενηλίκων). Εδώ δεν επαρκούν τα εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα, ούτε τα ηθικοπλαστικά γονεϊκά κηρύγματα. Ούτε καν οι μύθοι του Αισώπου. Εδώ μιλούν οι πράξεις.

Σε ένα παλαιό κλασικό πείραμα, ο διαβόητος καναδός ψυχολόγος Τζέι Φίλιπ Ράστον κάλεσε 140 παιδιά (δημοτικού και γυμνασίου) να παίξουν με ένα παιχνίδι, το οποίο στη συνέχεια καλούνταν είτε να κρατήσουν είτε να χαρίσουν σε ένα μη προνομιούχο παιδί. Στο πρώτο μέρος του πειράματος διαφορετικές ομάδες παιδιών παρακολούθησαν έναν δάσκαλο να παίζει το παιχνίδι. Σε κάποιες ομάδες παιδιών ο δάσκαλος εξήρε τη γενναιόδωρη συμπεριφορά, σε κάποιες άλλες πάλι σιωπούσε εντελώς. Μπροστά σε κάποιες ομάδες, ο δάσκαλος χάριζε το παιχνίδι στο φτωχό παιδί, μπροστά σε κάποιες άλλες κρατούσε το παιχνίδι για τον εαυτό του. Τα αποτελέσματα του πειράματος ήταν πραγματικά εντυπωσιακά. Η επίδραση του ενήλικου ήταν βεβαίως καταλυτική στη συμπεριφορά των ανηλίκων. Πιο γενναιόδωρη ομάδα αποδείχθηκε όμως εκείνη με τα παιδιά που απλώς είδαν τον δάσκαλο να χαρίζει το παιχνίδι. Χωρίς συμβουλές. Πρωτίστως, χωρίς την κουραστική παρλάτα: «Είναι σημαντικό να μοιράζεσαι με τους άλλους και ιδιαίτερα με εκείνους που έχουν ανάγκη…».

Ομως τo ηθικό IQ του παιδιού δεν βρίσκεται πάντα ψηλά στη γονεϊκή ατζέντα. «Δίνοντας προτεραιότητα στην ευτυχία των παιδιών μας, συχνά αποφεύγουμε να τα “στριμώξουμε” όταν δεν πάρουν την ευθύνη που τους αναλογεί απέναντι στους συνομηλίκους τους» θα γράψει ο Ρίτσαρντ Βάισμπουρντ, παιδοψυχολόγος και ειδικός σε θέματα εκπαίδευσης στο Harvard Graduate School of Education (HGSE), στο βιβλίο του «The Parents We Mean to Βe» (2009). Είναι, π.χ., ένας αμερικανός έφηβος που έχει πια βαρεθεί την ποδοσφαιρική ομάδα στην οποία παίζει και θέλει να ξεκινήσει βόλεϊ. Η μητέρα του τον προτρέπει να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί. Ο πατέρας του, πάλι, προσπαθεί να τον αποτρέψει, το ποδόσφαιρο είναι καλό για το CV του στο κολέγιο. Και οι δύο γονείς ενδιαφέρονται για το παιδί, αλλά κανείς δεν ασχολείται με το «ηθικά» προφανές: Πώς θα επηρεάσει η ξαφνική αποχώρηση του παιδιού τους την υπόλοιπη ποδοσφαιρική ομάδα; Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Βάισμπουρντ, που εδώ και χρόνια ανατέμνει το ζήτημα της ηθικής στην ανατροφή των παιδιών, μεγάλωσε με έναν πατέρα (μεσίτη στο επάγγελμα) που αγαπούσε να φέρνει «τροφή για σκέψη» στο μεσημεριανό τραπέζι. Είχε μάλιστα αδυναμία στα κλασικά ηθικά αινίγματα. Ανάμεσά τους το «δίλημμα του Χάινζ»: πρέπει ο αφοσιωμένος σύζυγος να κλέψει το πανάκριβο φάρμακο που αδυνατεί να πληρώσει αλλά που θα σώσει τη ζωή της βαριά άρρωστης γυναίκας του;».

«Ολα έχουν ένα ηθικό δίδαγμα, αρκεί να μπορέσεις να το βρεις» γράφει ο Λιούις Κάρολ στην «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων». Στην εποχή της βιομηχανοποιημένης παιδικής ηλικίας, με τη σύγχρονη οικογένεια να λειτουργεί σαν εταιρεία που παράγει «τέλεια παιδιά», το ηθικό δίδαγμα είναι ότι οι γονείς επιβάλλεται να δώσουν στα παιδιά τους όχι κηρύγματα περί ηθικής αλλά ηθικό σθένος.

ΠΗΓΗ: BHmagazino

Η πολλή αγάπη σκοτώνει

Φωτεινή Τέντη.

«Κανείς δεν πέθανε από πολλή αγάπη». 

Έτσι της έλεγαν πάντα και τη μπούκωναν τόνους αγάπης, να την καταπίνει ολημερίς και να μην τολμάει να πει «Όχι άλλη, έσκασα! Δεν μπορώ, ανακατεύομαι, θέλω να την κάνω εμετό την αγάπη σας, να την αποβάλλω από τον οργανισμό μου, γιατί μου φέρνει ασφυξία!».

«Κανείς δεν πέθανε από πολλή αγάπη».

«Ξέρω πολλούς που σάπισαν σαν παραποτισμένα λουλούδια» ήθελε να τους απαντήσει, αλλά δεν τολμούσε.

Φοβόταν. Οι σημαντικοί γύρω της, οι γεννήτορες και τροφοί της αγάπης, την κρατούσαν φυλακισμένη με τις μαύρες κλωστές της ενοχής.

Είναι απλώς κλωστές, μα όσοι είναι δεμένοι μ’ αυτές τις νομίζουν αγκαθωτά σύρματα που θα τους σκίσουν το δέρμα αν δοκιμάσουν να τις σπάσουν. Και δεν δοκιμάζουν.

Άλλωστε, πώς ήταν δυνατόν να λύσει τα δεσμά, να γίνει αυτόνομη; Πώς να εγκαταλείψει αυτούς που τόσα της πρόσφεραν; Να μην τους τα ανταποδώσει; Ήταν τόσο καλοί, τόσο δοτικοί, αν έφευγε θα ήταν αχάριστη.

«Ποιον θα βρεις να σε αγαπάει τόσο; Εμείς θυσιαζόμαστε για σένα».

Έτσι της είπαν.

«Ποιον θα βρεις να σε αγαπάει τόσο; Κανέναν! Μόνο με εμάς είσαι ασφαλής».

Ήταν όλοι τους μέσα της. Μιλούσαν με το στόμα της κι εκείνη νόμιζε ότι ήταν δικά της λόγια.

Την πότιζαν «αγάπη». Της ζητούσαν να ζήσει τα δικά τους όνειρα.

Κι εκείνη βγήκε στον κόσμο, με τα χέρια χωμένα στο σεντούκι της ψυχής της, να τραβάει πληρωμές για ό,τι αγάπη της έδιναν.

«Για τα γλυκά λόγια που μου είπες, πάρε λίγη από την υποταγή μου. Για το θαυμασμό που μου έδειξες, σε πληρώνω με το κορμί μου. Για τη δουλειά που μου πρόσφερες, σ’ εξοφλώ με τον αυτοσεβασμό μου».

Κι έδινε, έδινε, έδινε, ώσπου στράγγιξε και περιφερόταν με την αναιμική ψυχή της ετοιμοθάνατη.

Να, όμως! Εκεί λίγο πριν το τέλος, το ένστικτο που κρατάει ζωντανά τα πλάσματα πάνω στον πλανήτη, αυτό της επιβίωσης, φώναξε πιο δυνατά από τις φωνές όσων κυβερνούσαν μέσα της.

«Μην αφήσεις ξανά κανέναν να σε ‘αγαπήσει’ έτσι» της κραύγασε. «Τις ρίζες σου, θα τις ποτίζεις πρώτα εσύ και μετά οι άλλοι. Την τροφή σου θα τη μαγειρεύεις πρώτα εσύ και μετά οι άλλοι. Πρώτα θα σ’ αγαπάς, και μετά θ’ αγαπάς και θα σ’ αγαπούν. Αλλιώς, μια ζωή θα ξεπληρώνεις. Θυμήσου...την αγάπη τους…την ξερνούσες!».

Δεν είναι εύκολο για μια χρεοκοπημένη ψυχή να μάθει να ζει χωρίς δάνεια και χρέη, να μάθει να τρέφεται και να μην την τρέφουν, να αγαπιέται γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που πληρώνει. Παίρνει καιρό.

Η ηρωίδα της ιστορίας μας ακόμα μαθαίνει. Ακόμα ακούει τις φωνές εκείνων μέσα της. Μα τώρα είναι σιγανές, αδύναμες και η δικιά της τόσο δυνατή, που τις σκεπάζει όλες.

Η ηρωίδα της ιστορίας μας, έμαθε πως η αληθινή αγάπη δεν φέρνει ασφυξία, αλλά απελευθερώνει.

Αυτήν προσφέρει στον εαυτό της, αυτήν και στους γύρω της, αυτή ζητάει και να της προσφέρουν.

Οτιδήποτε άλλο δεν είναι αγάπη, είναι αφανισμός.

ΠΗΓΗ: www.eyedoll.gr

Μην καταδικάζεις την κόρη σου!

Μήπως άθελά σας υποσκάπτετε με δηλώσεις σας το μέλλον της κόρης σας και τον τρόπο που αξιολογεί τον εαυτό της;

Η γυναίκα πρέπει να είναι όμορφη και ο άνδρας να βγάζει λεφτά.

Η γυναίκα αγαπά το ροζ, λατρεύει να ψωνίζει και είναι καλύτερη στις θεωρητικές επιστήμες.

Ο άνδρας προτιμά τα σκούρα χρώματα, μισεί τη βόλτα στα μαγαζιά και είναι διάνοια στα μαθηματικά.

Οι παραπάνω και πολλές ακόμα κοινωνικές παραδοχές, πολλές φορές κάνουν τα παιδιά να υιοθετούν απόψεις σχετικά με το φύλο τους, που ίσως στην πραγματικότητα να μην ισχύουν.

Για παράδειγμα, εάν λες σε ένα αγόρι ότι τα καταφέρνει στα μαθηματικά, θα προσπαθήσει επιπλέον να τα καταφέρει, ώστε να εκπληρώσει την προφητεία για το φύλο του.

Αντίθετα, εάν λες σε ένα κορίτσι ότι δεν τα καταφέρνει στα μαθηματικά γιατί τα κορίτσια είναι περισσότερο των θεωρητικών μαθημάτων, ίσως να οδηγηθεί σε αποτυχία επειδή θα ενστερνιστεί μια «πανάρχαια αποδεδειγμένη αλήθεια». 

Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς αλλά μια έρευνα, που διεξήχθη για να αποδείξει ότι είναι τελικά πολύ εύκολο να πείσεις ένα παιδί να πιστέψει ότι κάτι δεν κάνει καλά.

Οι επιστήμονες έτρεξαν δύο πειράματα για να επιβεβαιώσουν τις υποψίες τους.

Χώρισαν παιδιά ηλικίας από 4 έως 7 χρονών σε δύο ομάδες και τα έβαλλαν να λύσουν το ίδιο «πρόβλημα».

Παρατήρησαν πως η απόδοση των παιδιών χειροτέρεψε όταν τους είπαν ότι η άλλη ομάδα παιδιών τα κατάφερνε καλύτερα.

Και να λοιπόν, που τίθεται το ερώτημα εάν τελικά ευθυνόμαστε εμείς, ως γονείς, που οι γυναίκες αμείβονται λιγότερο από έναν άνδρα για την ίδια εργασία, που μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει Ελληνίδα γυναίκα πρωθυπουργός ή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που το διάστημα έχει γεμίσει άνδρες και που σπάνια πίσω από το τιμόνι ενός αγωνιστικού της Formula1 κάθεται γυναίκα πιλότος.

Τι λάθη μπορεί να κάνουμε που να καταδικάζουν τα κορίτσια μας να αποδέχονται ότι λόγω φύλου αξίζουν λιγότερα από τους άνδρες σε συγκεκριμένους τομείς;

Βρήκαμε 6 πολύ σημαντικά!

«Τα κορίτσια είναι καλά και ευγενικά»

Ναι, φυσικά ένα κορίτσι σπάνια θα γυρίσει στα 18 να πει «Δεν μας χ…ς, ρε μάνα» αλλά αυτό δεν είναι ένα γονιδιακό ιδίωμα.

Τα κορίτσια δέχονται extra πακέτα διδαχής στους καλούς τρόπους τόσο που συχνά αυτό το «να είσαι καλή και ευγενική» γίνεται στο μυαλό τους «να γίνεσαι χαλί να σε πατήσουν».

Έτσι, για να είναι αρεστές και επιτυχημένες γυναίκες, θα πρέπει να αποφεύγουν τους καβγάδες, να μην ταράζουν τους άλλους, να μην προκαλούν την καθεστηκυία τάξη, να μην υψώνουν την φωνή πάνω από «το απαλό αεράκι» κτλ.

Τι μαθαίνουν, όμως, έτσι; Μαθαίνουν να μη διαπραγματεύονται μεγαλύτερο μισθό, προκειμένου να μην προσβάλλουν τον εργοδότη, να μην αντιδρούν εκρηκτικά όταν τις αδικούν γιατί είναι ντροπή ή να μην υψώνουν τη φωνή για να μην κακοχαρακτηριστούν. Ουπς!

Εάν δεν θέλετε λοιπόν, να συμβεί το παραπάνω στην κόρη σας, παράλληλα με τους καλούς τρόπους (είναι δίχως άλλο απαραίτητοι σε κάθε πετυχημένο άνθρωπο) διδάξτε την να έχει άποψη, να μη φοβάται να την υποστηρίξει και να την υποστηρίζει φωναχτά.

Έτσι δεν θα μετατραπεί σε ένα πειθήνιο ον, που θα κατεβάζει το κεφάλι κάθε φορά που διαφωνε

«Τα κορίτσια αγαπούν τη Barbie.

Δεν φταίει συγκεκριμένα η Barbie. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε; Μην ξεχνάμε πως η Barbie είναι γυναίκα και έχει πάει στο φεγγάρι, έχει σώσει δυο-τρεις φορές τον κόσμο, έχει γίνει πολιτικός, πυροσβέστης, ναυαγοσώστης […] και άρα θα μπορούσε να αποτελεί ένα καλό γυναικείο δυναμικό πρότυπο.

Ωστόσο, δίνοντας στην κόρη σας μόνο ροζ παιχνίδια τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής της, την κάνετε να πιστεύει πως το ροζ είναι το αγαπημένο της χρώμα, ενώ τη μαθαίνετε να προτιμά τα φυλετικά παιχνίδια, ακόμα κι αν δεν έχει γενετική προδιάθεση για αυτά.

Μελέτη του 2009 βρήκε ότι το 31% των «κοριτσίστικων» παιχνιδιών έχουν να κάνουν με την εμφάνιση (π.χ. πλαστικό μακιγιάζ, φορέματα, χτενίσματα, μαγειρική κτλ).

Αντίθετα, τα «αγορίστικα» παιχνίδια παροτρύνουν τις ανακαλύψεις, τις αναζητήσεις, τον ανταγωνισμό, την κίνηση, την επίλυση προβλημάτων και κατά συνέπεια, αναπτύσσουν ταλέντα που στον κόσμο των μεγάλων σχετίζονται με τις καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Μήπως να το ξανασκεφτείτε, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα πάτε σε κατάστημα παιχνιδιών;

«Είσαι όμορφη»

Η συνηθέστερη φιλοφρόνηση σε ένα κορίτσι είναι το «είσαι όμορφη» γιατί πράγματι είναι μια κούκλα, ειδικά όταν της φοράτε πολύχρωμα φορεματάκια και κορδέλες με λουλουδάκια.

Ωστόσο, έχει και άλλα χαρακτηριστικά που ίσως ξεχνάτε να τονίσετε.

Μπορεί, λόγου χάρη, να είναι καλή στις κατασκευές, να έχει χιούμορ, να έχει ρυθμό και να τραγουδάει εκπληκτικά.

Με το να υπερτονίζετε την αξία της εμφάνισης στον κόσμο της εικόνας, την κάνετε να πιστεύει ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν μπροστά στον καθρέφτη.

Δώστε λοιπόν έμφαση και σε άλλα θετικά χαρακτηριστικά της (ακαδημαϊκά, αθλητικά, καλλιτεχνικά κτλ.) για να κατανοήσει ότι έχει μεγαλύτερη αξία από αυτήν που της δίνει απλά και μόνο το χαριτωμένο της μουτράκι.

SOS Tip: Συνεχίστε να την κομπλιμεντάρετε για την ομορφιά της για να αυξήσετε την αυτοπεποίθησή της, αλλά συνοδεύετε κάθε φιλοφρόνηση με δύο ακόμα χαρακτηριστικά της που δεν σχετίζονται με την εικόνα της.

«Είσαι η μικρή μου πριγκίπισσα»

Ωχ, Θεούλη μου, πώς άραγε να αποφύγεις την κοινωνικά κατασκευασμένη εικόνα της ροζ πριγκίπισσας που στέκει καλή και όμορφη περιμένοντας τον πρίγκιπα να τη γλιτώσει από τα βάσανά της; Δύσκολα!

...Μιας και οι αβοήθητες πριγκίπισσες (βλέπε Χιονάτη, Ωραία Κοιμωμένη, Σταχτοπούτα κτλ.) που αναμένουν τη σωτηρία του πρίγκιπα με το λευκό άλογο είναι παντού για να διδάξουν την παθητικότητα και την αναμονή ενός άντρα για την ολοκλήρωση τους.

Σκεφτείτε το, την επόμενη φορά που θα την αποκαλέσετε πριγκίπισσα και θα της αγοράσετε αξεσουάρ με στέμμα.

Ωστόσο, οι πραγματικές πριγκίπισσες στην ουσία γαλουχούνται για να είναι ολοκληρωμένες από μόνες τους.

Φοιτούν σε καλά Πανεπιστήμια, διδάσκονται ξένες γλώσσες, αποκτούν διπλωματικές δεξιότητες, ασκούν φιλανθρωπικό έργο κ.ο.κ.

Εάν, λοιπόν, θέλετε να έχετε μπροστά σας μια πραγματική μικρή πριγκίπισσα, δείξτε της αυτήν την πλευρά και επαναπροσδιορίστε το νόημα του όρου για να περάσετε σωστά μηνύματα.

SOS Tip: Πηγαίνετε την κόρη σας να δει την παιδική ταινία "Brave" στην οποία μία πριγκίπισσα αναλαμβάνει να σώσει μόνη της το βασίλειό της, χωρίς την βοήθεια κανενός άνδρα.

Ακόμα, ξαναδείτε το "Tangled", στο οποίο η πρωταγωνίστρια δεν χρειάζεται την βοήθεια κανενός πρίγκιπα και αδιαφορεί πλήρως όταν της κόβουν την υπέροχη, κατάξανθη κώμη της.

Αν πάλι η κόρη σας έχει ήδη παθιαστεί με τις κλασικές πριγκιπικές ιστορίες, μπορείτε να της τονίσετε όλα αυτά που η κάθε ηρωίδα μπορεί να κάνει από μόνη της. (π.χ. η Πεντάμορφη λατρεύει το διάβασμα, η Άριελ τραγουδάει καταπληκτικά).

«Οι βαριές δουλειές είναι για τον μπαμπά».

Παραχωρώντας τις βαριές δουλειές στον άντρα του σπιτιού, ουσιαστικά της δείχνετε ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να καταφέρει ό,τι και ένας άνδρας.

Παρόλ’ αυτά, είναι σίγουρο πως εάν βάζατε το μυαλό σας να δουλέψει και την πόρτα που τρίζει θα φτιάχνατε, και το καζανάκι θα σταματούσε να τρέχει.

Καταρρίψτε τα φυλετικά στερεότυπα και δώστε το καλό παράδειγμα αναλαμβάνοντας εργασίες που χρειάζονται σωματική εργασία.

Ακόμα, αναθέστε που και που στα αρσενικά του σπιτιού εργασίες που δεν σχετίζονται στερεοτυπικά με το φύλο τους, όπως να πλύνουν πιάτα ή βάλλουν σκούπα.

«Κοίτα μια χοντρή!».

Η υγιεινή διατροφή και η άσκηση είναι σημαντική για την υγεία και έχει άμεσα αποτελέσματα και στην εικόνα κάθε ανθρώπου.

Κριτικάροντας όμως τη σωματική κατάσταση άλλων γυναικών, δεν επιβάλλετε τα παραπάνω. Αντίθετα, περνάτε το μήνυμα ότι για να είναι μια γυναίκα επιτυχημένη, οφείλει το σώμα της να έχει μια συγκεκριμένη μορφή.

Το ίδιο συμβαίνει και με το να κάνετε συνεχώς δίαιτα προκειμένου να καταφέρετε να αδυνατίσετε. 

Προσπαθήστε να δείτε το σώμα σας με τον τρόπο που θα θέλατε και η κόρη σας να βλέπει το δικό της.

Ακόμα, προσπαθήστε να της δώσετε παραδείγματα επιτυχημένων γυναικών, που δεν πληρούν τα στάνταρ της διεθνούς βιομηχανίας μόδας και όμως, νιώθουν καλά με το σώμα τους.

Για παράδειγμα, η Salma Hayek είπε σε συνέντευξή της:

«Έχω βαριά προφορά, είμαι δυσλεκτική, κοντή και στρουμπουλή...Είμαι στρουμπουλή γιατί λατρεύω το φαγητό και το κρασί. Δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη μόδα, αλλά είναι το καλύτερο για τη διάθεσή μου. Είμαι χαρούμενη γιατί τρώω. Είμαι 48 χρονών. Δε θα κάνω botox και ξέρετε γιατί; Γιατί τρώω. Τρώω λιπαρά, τρώω λαχανικά, τα τρώω όλα. Αν ασκείσαι πολύ και δεν τρως, τότε αυτό έχει συνέπειες στο δέρμα σου. Όλα αρχίζουν και γερνάνε. Αν δεν τρως υδατάνθρακες καθυστερείς το μεταβολισμό σου και δείχνει δυστυχισμένος. Η αλήθεια είναι ότι δε με νοιάζει να είμαι η πιο όμορφη και η πιο αδύνατη. Μπορώ να είμαι χαρούμενη με την ομορφιά των άλλων. Μάθε να χαίρεσαι για τους άλλους, και θα είσαι πάντα ευτυχής».

ΠΗΓΗ: http://www.eyedoll.gr/

Αυτά είναι τα 25 σημάδια ότι σε απατά

Αν τελευταία υποπτεύεσαι ότι ο φίλος σου έχει «λερωμένη» τη φωλιά του, τότε πιθανότατα την έχει! Εμπιστεύσου το…προαίσθημά σου – αλλά εάν αμφιβάλλεις, δες αν υποκύπτει σε κάποια από τις παρακάτω ανοησίες.

1. Δεν σου λέει εξ’ αρχής αν θέλει σχέση ή όχι. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να σου μιλάει και να ασχολείται μαζί σου, σα να πηγαίνει προς το σοβαρό. Το αφήνεις να περάσει πολύ απλά γιατί είναι γλυκούλης, φαίνεται αληθινός, σου δίνει σημασία και έχεις την ελπίδα ότι θα αλλάξει και θα συνειδητοποιήσει ότι εσύ είσαι η μία και μοναδική.

2. Βάζει το κινητό του σε κατάσταση πτήσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να δεις εισερχόμενα μηνύματα πχ όταν ζητάς να δεις τις φωτογραφίες που μόλις βγάλατε.

3. Είναι άντρας με κοτσίδα. Αυτό από μόνο του δεείχνει ότι είναι παιχνιδιάρης.

4. Παίρνει πάντα το κινητό του μαζί του ακόμα και στη τουαλέτα.

5. Έχει περισσότερες φίλες ακόμα και από σένα, παρά φίλους.

6. Βγαίνετε πολύ μαζί αλλά ακόμα να γνωρίσεις όλους του τους φίλους. «Τυχαίνει» να είναι πάντα απασχολημένοι.

7. Η μπαταρία στο κινητό του εξαντλείται πιο γρήγορα από ότι σε ένα μέσο άνθρωπο, με αποτέλεσμα να χάνεται τακτικά για πολλές ώρες.

8. Σου δίνει σημασία τόσο όσο πρέπει ώστε να σ’ έχει γύρω του, όχι όμως την απαραίτητη ώστε να πάτε παρακάτω στη σχέση σας.

9. Πάντα έχει μια δικαιολογία για να μη συναντηθείτε. Όπως ότι δεν ξέρει τι ώρα θα τελειώσει απ’ τη δουλειά ή απλά έχει πάλι κανονίσει με τα φιλαράκια.

10. Κάθε φορά που γκρινιάζεις για κάτι (όπως το ότι δεν σου στέλνει πολλά μηνύματα) ρίχνει το φταίξιμο σε σένα, κατηγορώντας εσένα ότι είσαι κολλημένη και παράλογη.

11. Δεν κάνει πια το πρώτο βήμα στο σεξ.

12. Δεν ξέρεις ποτέ που ακριβώς βρίσκεται.

13. Δεν δηλώνει προς τα έξω ότι είναι σε σχέση. Μήπως είναι καιρός να πάει στο καλό;

14. Γενικά δεν είναι θερμός στην επικοινωνία σας και αργεί πολύ να σου απαντήσει. Πιθανότατα θα φταίει που ταυτόχρονα μιλάει με άλλες οπότε του παίρνει κάποιο χρόνο παραπάνω να απαντήσει και σε σένα…

15. Άλλοτε είναι δεκτικός σε μελλοντικά κοινά σας πλάνα, άλλοτε πάλι είναι διστακτικός – δέχεται να έρθει στο γάμο του ξαδέρφου σου αλλά φέρεται περίεργα όταν βάζεις το όνομά του στην ευχετήρια κάρτα.

16. Όλο και απομακρύνεται από εσένα και το μαζί.

17. Δεν μπορεί να δεσμευτεί – ούτε από σένα ούτε από μελλοντικά πλάνα, ακόμα και από το πιο απλό – όπως το να κανονίσετε τι θα κάνετε το Σάββατο.

18. Μερικές φορές λέει ψέματα για άσχετα ή ασήμαντα πράγματα, όταν δεν συντρέχει και τόσο σοβαρός λόγος.

19. Στο Instagram ακολουθεί πολλές κοπέλες.

20. Πολλοί αριθμοί στο κινητό του δεν είναι αποθηκευμένοι με όνομα. Πιθανότατα αυτοί οι αριθμοί να συνδέονται με κοπέλες που φλερτάρουν μαζί του. Μπορεί και σίγουρα…!

21. Δεν σου έχει γνωρίσει την οικογένεια του. Έστω ότι σου γνώρισε τη μαμά του, πιθανότατα να μην της έχει καν εξηγήσει τι σκοπούς έχει απέναντι σου, άλλωστε η συνάντησή σας διήρκεσε μόλις μια ώρα.

22. Βρίσκεις υπενθυμίσεις στο κινητό του με την ένδειξη «Έκανες έλεγχο του κινητού σήμερα;»

23. Έχει τα μηνύματά του κινητού ταυτόχρονα αποθηκευμένα στο iPad σε ειδικό φάκελο με όνομα «Φάκελος Οικονομικών». Καθόλου προκλητικό.

24. Δεν κάνει check in στα ocial media οπότε δεν ξέρεις που βρίσκεται.

25. Εάν εξηγώντας στο σύντροφό σου ήρεμα και ειλικρινά ότι πιστεύεις ότι κάτι δε πάει καλά με αυτόν και εσάς και ότι κάποια πράγματα σου προκαλούν αμηχανία, αυτός αντιδράσει επιθετικά και σε κάνει να νιώσεις τρελή ή παράλογη είναι γιατί είναι σε άρνηση. Σε μια υγιή σχέση πρέπει και οι δύο να μιλάνε και να νοιάζονται για τα αισθήματα του άλλου, προσπαθώντας να λύσουν ένα θέμα με δομημένο και υγιή τρόπο.

ΠΗΓΗ: http://totasaki.gr/

2η Αιμοδοσία ΠΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑ

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23/9/2017 στα αποδυτήρια του ΔΑΚ Φλώρινας η 2η Αιμοδοσία του συλλόγου αιμοδοτών του ΠΑΣ. Η προσέλευση του κόσμου δεν είχε την έκταση της 1ης προσπάθειας αλλά είναι σημαντική η αναπλήρωση των φιαλών που έχουν ήδη διατεθεί αυτό το 4μηνο στο γενικό σύνολο.

Αίμα έδωσαν μέλη της διοίκησης και προπονητές του συλλόγου, γονείς ποδοσφαιριστών και φίλοι της ομάδας ενώ άξιο αναφοράς είναι η προσφορά αίματος από τον αντίπαλο του ΠΑΣ Φλώρινα την προηγούμενη εβδομάδα τερματοφύλακα του Αρμενοχωρίου Κώνστα.
Οι αιμοδότες του ΠΑΣ Φλώρινα που δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στο ΔΑΚ το Σάββατο ή που απορρίφθηκαν για διάφορους λόγους μπορούν καθημερινά να δίνουν ΑΙΜΑ στο ΓΕΝ. Νοσοκομείο Φλώρινας για να ενισχύσουν την προσπάθεια του συλλόγου.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Αποκαλυπτήρια Μνημείου Ειδικού Φρουρού Ευστάθιου Λαζαρίδη

 ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ  - ΕΔΡΑ ΑΙΓΑΛΕΩ

ΘΗΒΩΝ & ΑΡΚΑΔΙΟΥ 3  –  ΤΗΛ/ΦΑΞ : 210-5900181

ΘΕΜΑ: «Αποκαλυπτήρια Μνημείου Ειδικού Φρουρού Ευστάθιου Λαζαρίδη».

Τελετή αποκαλυπτηρίων μνημείου Ειδικού Φρουρού Ευστάθιου Λαζαρίδη (δωρεά του Ομίλου Φίλων Ελληνικής Αστυνομίας) πραγματοποιήθηκε την 24 Σεπτεμβρίου 2017 στο Τσοτύλι Δήμου Βοϊου Κοζάνης.

Στην επιμνημόσυνη δέηση και στο τρισάγιο που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της τελετής, χοροστάτησε ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος

Σύντομους χαιρετισμούς και ομιλίες απηύθυναν o πρόεδρος του Ομίλου κ. Ιωάννης Μαθιουδάκης, ο ΓΕ.Π.Α.Δ. Δυτ. Μακεδονίας ταξίαρχος κ. Παναγιώτης Ντζιοβάρας ως εκπρόσωπος του αρχηγού, οι βουλευτές κ.κ. Δημήτριος Δημητριάδης, Ιωάννης Θεοφύλακτος, Σταύρος Καλαφάτης, ο αντιπεριφερειάρχης οικονομικών Δυτ.Μακεδονίας κ. Ηλίας Κάτανας, ο Δήμαρχος Βοϊου κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, ο επίτιμος επιτελάρχης αρχηγείου ΕΛ.ΑΣ. αντιστρατηγος ε.α. κ. Στεφανος Σκότης, ο εκπρόσωπος της ΠΟΑΞΙΑ κ. Θεοδωρος Κεραμάς, ο πρόεδρος της ένωσης αστυνομικών υπαλλήλων Κοζάνης κ. Ζήσης Λιάκος, ο πρόεδρος της ένωσης Ειδικών Φρουρών Κρήτης κ. Χρήστος Τσανακτσίδης, ο πρόεδρος της ενωσης Ειδικών φρουρών Κεντρ. Μακεδονίας κ. Λάζαρος Πουρσαίτίδης, ο εκπρόσωπος της πανελληνιας ομοσπονδίας συνοριακών φυλάκων κ. Ιωάννης Τοτονίδης, ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών κ. Εμμανουήλ Ζαχαριουδάκης, ο πρόεδρος της ένωσης αποστράτων σωμάτων ασφαλείας Κοζάνης, κ. Κωνσταντίνος Μπουγάτσιας, η σύζυγος και ο πατέρας του Στάθη.

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έκανε ο πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Ελληνικής Αστυνομίας κ. Ιωάννης Μαθιουδάκης, ο Δήμαρχος Βοίου κ.Δημήτριος Λαμπρόπουλος, ο πατέρας και η σύζυγος μαζι με την δεκάχρονη κόρη του αδικοχαμένου Αστυνομικού, στη συνέχεια ο πρόεδρος του Ομίλου παρέδωσε τη σημαία στην κόρη του Στάθη.

Στο μνημείο κατέθεσαν στεφάνια ο ΓΕ.Π.Α.Δ. Δυτ. Μακεδονίας ταξίαρχος κ. Παναγιώτης Ντζιοβάρας ως εκπρόσωπος του αρχηγού, οι βουλευτές κ.κ. Δημήτριος Δημητριάδης, Ιωάννης Θεοφύλακτος, Σταύρος Καλαφάτης, ο αντιπεριφερειάρχης οικονομικών Δυτ. Μακεδονίας κ. Ηλίας Κάτανας, ο Δήμαρχος Βοϊου κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, ο επίτιμος επιτελάρχης αρχηγείου ΕΛ.ΑΣ. αντιστρατηγος ε.α. κ. Στεφανος Σκότης, ο εκπρόσωπος της ΠΟΑΞΙΑ κ. Θεοδωρος Κεραμάς, ο πρόεδρος της ένωσης αστυνομικών υπαλλήλων Κοζάνης κ. Ζήσης Λιάκος,  ο πρόεδρος της ένωσης Ειδικών Φρουρών Κρήτης κ. Τσανακτσίδης Χρήστος,  ο πρόεδρος της ένωσης Ειδικών Φρουρών Κεντρικής Μακεδονίας κ. Λάζαρος Πουρσαϊτίδης, ο εκπρόσωπος της πανελλήνιας ομοσπονδίας συνοριακών φυλάκων κύριος Ιωάννης Τοτονίδης, ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών κ. Εμμανουήλ Ζαχαριουδάκης, ο πρόεδρος της ένωσης αποστράτων σωμάτων ασφαλείας Κοζάνης κ. Κωνσταντίνος Μπουγάτσιας, ο πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Ελληνικής Αστυνομίας κ. Ιωάννης Μαθιουδάκης, επίσης εναπόθεσαν ανθοδέσμη  η σύζυγος και ο πατέρας του Στάθη Λαζαρίδη.

Μετά το πέρας της εκδήλωσης ακολούθησε παραδοσιακό κέρασμα. 

Ο Όμιλος Φίλων Ελληνικής Αστυνομίας Δυτικής Αττικής και η οικογένεια του πεσόντος στο καθήκον Ειδικού Φρουρού Ευστάθιου Λαζαρίδη ευχαριστούν το Δήμαρχο Βοϊου κ. Δημήτριο Λαμπρόπουλο για την παραχώρηση του χώρου όπου κατασκευάστηκε το μνημείο καθώς και την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Κοζάνης για την συμβολή της.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρων είχε και η ομιλία του προέδρου του Ομίλου:

Η ημέρα αυτή για μένα είναι ιδιαίτερα φορτισμένη πρώτον, διότι έλκω την καταγωγή μου από το νομό Ρεθύμνου, και υπενθυμίζω ότι ο Ειδικός Φρουρός Στάθης Λαζαρίδης, την μνήμη του οποίου τιμούμε σήμερα, τραυματίσθηκε σοβαρά το Νοέμβρη του 2007 στα Ζωνιανά Ρεθύμνου, κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης.

Δεύτερον, διότι ο Όμιλος Φίλων Ελληνικής Αστυνομίας Δυτικής Αττικής συμπαρίσταται από την πρώτη στιγμή στην οικογένεια Λαζαρίδη. 

Ο Όμιλός μας, στηρίζει κάθε πρωτοβουλία που συμβάλλει στην αναγνώριση του έργου και της προσφοράς της Ελληνικής Αστυνομίας στη διαμόρφωση πραγματικών συνθηκών ασφαλείας.

Ο οφειλόμενος φόρος τιμής στους ήρωες Αστυνομικούς είναι αυτονόητος εκ μέρους όλης της ελληνικής κοινωνίας. Και αποκτά ιδιαίτερη αξία και καθολική αποδοχή όταν συνοδεύεται από ουσιαστικά μέτρα στήριξης του αστυνομικού λειτουργήματος και εκσυγχρονισμού της υλικοτεχνικής υποδομής.

Ως πρόεδρος ενός Ομίλου που αριθμεί πλέον των δυόμισι χιλιάδων μελών, αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και υπερηφάνεια που αυτό το σεμνό μνημείο δεσπόζει μπροστά μας, για να θυμίζει σε όλους τη θυσία του Ειδικού Φρουρού Στάθη Λαζαρίδη αλλά και τη θυσία τόσων άλλων Αστυνομικών στο βωμό του καθήκοντος.

Με την ανέγερση του μνημείου, ο Όμιλός μας αποτίει ελάχιστο φόρο τιμής στους Αστυνομικούς που με κόστος ζωής μοχθούν καθημερινά, για την εξασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και τη διαφύλαξη των νόμιμων συμφερόντων των πολιτών, αγωνιζόμενοι για μια ευνομούμενη Πολιτεία.

Το μνημείο αυτό έγινε για να θυμίζει το δύσκολο έργο που έχουν να φέρουν σε πέρας οι Αστυνομικοί και τον φόρο αίματος που πληρώνουν κατά την εκτέλεση του, προκειμένου να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους, υπηρετώντας τον Έλληνα πολίτη.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα είναι πολλές, ποικιλόμορφες και υπολογίσιμες. Ο Έλληνας Αστυνομικός έχει σημαντική αποστολή στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Ο αγώνας που δίνει είναι καθημερινός. Πρόκειται για έναν αγώνα υπό αντίξοες συνθήκες και σε ένα περιβάλλον που δεν είναι πάντα φιλικό. Έναν αγώνα που δυστυχώς έχει ολοένα και περισσότερο κόστος σε αίμα και πόνο. Το τίμημα είναι βαρύ και αποτιμάται κάθε χρόνο σε νεκρούς και τραυματίες, θύματα του καθήκοντος.

Η Ελληνική Αστυνομία για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις που απειλούν την κοινωνία μας, έχει κατ’ εξοχήν ανάγκη από την ηθική συμπαράσταση όλων μας. Να νιώθουν δηλαδή, οι άνδρες και οι γυναίκες αστυνομικοί ότι δεν είναι μόνοι τους. Να αισθάνονται ότι η κοινωνία, αναγνωρίζει την προσφορά τους και στηρίζει το έργο τους. Να αισθάνονται περήφανοι για το έργο που προσφέρουν στην ελληνική κοινωνία.

Ο Όμιλος Φίλων Αστυνομίας Δυτικής Αττικής, βρίσκεται από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του κοντά –ηθικά και υλικά- στα θύματα της εγκληματικής βίας, προσφέροντας το «στέφανο τιμής» στους αστυνομικούς εκείνους που διακρίθηκαν, είτε με την αυτοθυσία που επέδειξαν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, είτε με την αποτελεσματικότητα της δράσης τους.

Τιμώντας τους αστυνομικούς αυτούς, είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι εκφράζουμε το κοινωνικό αίσθημα, γιατί ζούμε και εργαζόμαστε σε μια κοινωνία όπου ο αγώνας για την επιβίωση κερδίζεται με κόπους και θυσίες. Δεν είμαστε έξω από την κοινωνία. Αποτελούμε μέλη του πιο σκληρά δοκιμασμένου πυρήνα της και έχουμε απόλυτη επίγνωση, του πως σκέπτεται και αισθάνεται ο εργαζόμενος λαός. Γνωρίζουμε λοιπόν, πως οι εργαζόμενοι συμπολίτες μας συστρατεύονται με το προσωπικό του Αστυνομικού Σώματος για ένα καλύτερο αύριο.

Για το λόγο αυτό, βρισκόμαστε κοντά του, ηθικά και υλικά, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Μπορεί οι υλικές μας δυνατότητες να είναι περιορισμένες, η ψυχή μας όμως, ευγνωμονεί απεριόριστα αυτούς που αγρυπνούν για την εξασφάλιση των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. 

Το μνημείο αυτό αποτελεί την ελάχιστη υποχρέωσή μας ως πολιτών, στη μνήμη του Ειδικού Φρουρού Στάθη Λαζαρίδη και όλων των πεσόντων Αστυνομικών στο βωμό του καθήκοντος.

Θέλω να ευχαριστήσω το Δήμαρχο κύριο Δημήτρη Λαμπρόπουλο για την  παραχώρηση του χώρου κατασκευής του Μνημείου, τον γενικό περιφερειακό αστυνομικό διευθυντή δυτικής Μακεδονίας ταξίαρχο κύριο Παναγιώτη Ντζιοβάρα, την Διεύθυνση Αστυνομίας Κοζάνης και την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Κοζάνης για τη συμβολή τους στην σημερινή τελετή.

Επίσης ευχαριστώ όλους εσάς που μας τιμάται με την παρουσία σας.

Θα κλείσω την ομιλία μου με  δύο μαντινάδες:

Πάντα τιμούμε Ήρωες και στήνουμε Μνημεία 

σ’ αυτούς που στο καθήκον τους γεννήκανε θυσία

Αθάνατε αείμνηστε Ήρωα Λαζαρίδη 

Όλη η Κοζάνη πάντοτε Θα σ’ έχει για στολίδι.

Αιωνία του η μνήμη!

Πρόσκληση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του ΓΕΛ Αμυνταίου

Καλούνται οι γονείς και οι κηδεμόνες των μαθητών του ΓΕΛ Αμυνταίου σε συγκέντρωση-συνάντηση την 27-09-2017 ημέρα
Τετάρτη και ώρα 6:30μ.μ.

Η συνάντηση θα γίνει στο Γυμναστήριο του Σχολείου και θα συζητηθούν θέματα που αφορούν τη λειτουργία του σχολείου.

Θα γίνει ενημέρωση για την πορεία των έργων που έγιναν και γίνονται στο κτήριο, καθώς και τον σχεδιασμό και προγραμματισμό και άλλων παρεμβάσεων για την παραπέρα βελτίωσή του.

Επίσης γίνεται γνωστό, μετά δε και τη λήξη της θητείας του Δ.Σ. του συλλόγου, καλείσθε όσοι επιθυμείτε, να δηλώσετε συμμετοχή για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. του Συλλόγου, για να υλοποιηθούν όσα έχουν προγραμματιστεί, βεβαίως με την στήριξη και συμμετοχή της νέας Διευθύντριας του Σχολείου, κας Ζούλα Ευαγγελίας.

Η συμμετοχή σας στην παραπάνω συγκέντρωση-συνάντηση της 27-09-2017 κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία.

Έρευνα: Τα 9 στάδια της μετάβασης στον άλλο κόσμο!!!

Ο Raymond Moody, είναι ο άνθρωπος που πρώτος ανακάλυψε και έκανε εκτενή έρευνα στον τομέα των επιθανάτιων εμπειριών.

Μίλησε για τις επιθανάτιες εμπειρίες (NDE) , τον Πλάτωνα, τα 9 στάδια του ταξιδιού στον άλλον κόσμο και για το πώς είναι η ζωη μετά τη ζωη!

Ο.Τ.: Σύμφωνα με την ερευνα σας υπάρχουν εννιά στοιχεία τα οποία είναι κοινά σε όλες τις επιθανάτιες εμπειρίες. Θα ήθελα να μας εξηγήσετε αυτά τα στάδια και να μας περιγράψετε τι συμβαίνει στο κάθε ένα.

Το πρώτο στάδιο σύμφωνα με τους ασθενείς μας που έχουν έρθει κοντά στο θάνατο είναι πως όταν σταμάτησε να χτυπά η καρδιά τους….
εγκατέλειψαν το φυσικό τους σώμα, ανυψώθηκαν, και έβλεπαν πλέον το σώμα τους να κείτεται στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ή στο δωμάτιο του νοσοκομείου.Στο δεύτερο στάδιο όπως έδειξε η ερευνα, περιγράφουν πως διασχίζουν ένα στενόμακρο τούνελ, και φτάνουν στην άκρη του ακολουθώντας ένα απίστευτο φως που τους γεννά όμορφα συναισθήματα.Και μέσα σε αυτό το φως, που είναι ό,τι πιο φωτεινό έχουν δει ποτέ, φτάνουν στο τρίτο στάδιο και βλέπουν τα πνεύματα συγγενών και φίλων τους που δεν είναι στη ζωή, αλλά έχουν πάει εκεί προκειμένου να τους συναντήσουν.

Ακολουθεί το τέταρτο στάδιο, όπου βρίσκουν τον εαυτό τους μέσα σε μία φαντασμαγορία. Όταν όμως καλούνται να περιγράψουν ό,τι συμβαίνει εκεί με μία χρονική συνέχεια, τότε λένε ότι ο χρόνος παύει να ισχύει έτσι όπως τον καταλαβαίνω εγώ και εσείς, αλλά είναι σαν να συμβαίνουν όλα μέσα σε μια στιγμή.

Στο πέμπτο στάδιο, σύμφωνα με την ερευνα, περνά από μπροστά τους ολόκληρη η ζωη τους, με κάθε λεπτομέρεια, σαν να μην υπάρχει χρόνος. Στο έκτο στάδιο, ενώ εξελίσσεται η ανασκόπησης της ζωης τους, νιώθουν ότι τους συνοδεύει κάποια οντότητα η οποία έχει τη μορφή φωτός.

Από τους ανθρώπους που πήρα συνεντεύξεις και που ήταν χριστιανοί στο θρήσκευμα, στην πλειοψηφία τους είπαν πως αναγνώρισαν σε αυτό το φως τον Χριστό, και αυτό γιατί ήταν μία παρουσία απόλυτης αγάπης και συμπόνιας που τους βοήθησε να κάνουν ανασκόπηση της ζωης τους και να δουν όλα αυτά που είχαν κάνει, σαν να γίνονταν από ένα διαφορετικό άτομο.
Αφηγούνται πως όταν ξαναβιώνουν αυτά τα γεγονότα τα βλέπουν από μία εντελώς διαφορετική προοπτική από αυτή που είχαν ενώ τα βίωναν στη ζωη τους, με αποτέλεσμα πλέον να νιώθουν την επιρροή ή τις συνέπειες που είχαν αυτές οι πράξεις τους στη ζωη των συνανθρώπων τους.

Αν για παράδειγμα σε αυτή την ανασκόπηση κάποιος δει τον εαυτό του να κάνει κακό ή κάτι επίπονο σε κάποιον συνάνθρωπό του, τότε και ο ίδιος νιώθει τα άσχημα συναισθήματα που βίωναν οι άλλοι εξαιτίας των πράξεών του. Ή στην άλλη περίπτωση, αν δουν τον εαυτό τους να κάνει μία καλή πράξη, τότε νιώθουν τα καλά συναισθήματα που είχαν προκαλέσει στη ζωή των συνανθρώπων τους.

Έπειτα, φτάνουμε στο έβδομο στάδιο , όπου πρέπει να επιστρέψουν. Από εδώ και πέρα έχουμε δύο στάδια: ορισμένοι ισχυρίζονται πως δεν έχουν ιδέα για το πώς επέστρεψαν! Στο όγδοο στάδιο δηλαδή, τη μία στιγμή βρίσκονταν μέσα σε αυτό το φως, και την άλλη στιγμή βρίσκονταν μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου μέσα στο φυσικό τους σώμα!
Άλλοι υποστηρίζουν πως στο ένατο στάδιο πλέον αυτή η αχτίδα φωτός τους λέει ότι δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα τους και πρέπει να επιστρέψουν γιατί έχουν κάτι σημαντικό να ολοκληρώσουν.”

Ο.Τ.: Κατά την ερευνα μου εχω πάρει αρκετές συνεντεύξεις από ανθρώπους που βρέθηκαν σε αυτό το κρίσιμο σημείο για το οποίο συζητάμε, βρέθηκαν δηλαδή κυριολεκτικά μεταξύ ζωης και θανάτου, και πολλοί από αυτούς μου είπαν ότι ήθελαν να παραμείνουν εκεί που βρίσκονταν, και παρά το γεγονός ότι υπήρχε κάποιος που τους πίεζε να γυρίσουν πίσω, εκείνοι αρνούνταν πεισματικά να επιστρέψουν.

“Σωστά! Πολλοί από αυτούς που επέστρεψαν υποστηρίζουν ακριβώς αυτό: ότι σαφώς θα προτιμούσαν για τους ίδιους να είχαν μείνει σε αυτό το φως, αλλά συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να γυρίσουν πίσω. Στις περισσότερες δε περιπτώσεις, ο λόγος ήταν για να φροντίσουν τα μικρά παιδιά τους.

Όταν πια επιστρέφουν, πλέον εμείς είμαστε θέση να κατανοήσουμε πώς επηρέασε τη ζωή τους στη συνέχεια αυτή η εμπειρία. Για παράδειγμα, μας λένε πως ό,τι και αν ήταν αυτό που «κυνηγούσαν» προηγουμένως, γνώση (αυτό είναι που «κυνηγάω» εγώ), φήμη, δύναμη, χρήματα ή οτιδήποτε άλλο, μετά από αυτή την εμπειρία συνειδητοποιούν πως το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε ως άνθρωποι ενώ είμαστε στη ζωή, είναι να μάθουμε πώς να αγαπούμε. Πώς να αγαπούμε τους άλλους έτσι όπως αγαπούμε τον εαυτό μας.

Παράλληλα, μας αναφέρουν πως μετά από αυτή την εμπειρία, ο θάνατος πλέον δεν τους προκαλεί καθόλου φόβο. Και αυτό γιατί η συγκεκριμένη εμπειρία για τους ίδιους αποτελεί πειστήριο ότι αυτό που αποκαλούμε θάνατο: είναι απλώς μία μετάβαση σε μία άλλη κατάσταση. Και φυσικά αυτό ακριβώς μας είπε και ο Πλάτωνας πριν από 2.300 χρόνια.”

ΠΗΓΗ: http://totasaki.gr/

Η τελευταία πεταλούδα

-Ένας βαθύπλουτος ευγενής αφιέρωσε όλη την ζωή του στο να κυνηγά πεταλούδες, ταξίδεψε σε όλα τα μέρη του κόσμου εκεί που πετούσαν οι ομορφότερες και σπάνιες, τις θαύμαζε με τις ώρες δεν χόρταινε να τις κοιτά!

-Από ένα σημείο και μετά ο θαυμασμός του μετατράπηκε σε πλεονασμό τις αιχμαλώτιζε και τις έκλεινε στην έκθεση του, εκεί καλούσε τους φίλους για να τις δουν, στο πρόσωπο του σχηματιζόταν απερίγραπτη ικανοποίηση όταν τις κοίταζαν με θαυμασμό.

-Μια μέρα ένας πολυταξιδεμένος φίλος είπε: Δεν είδα πουθενά τόσες πολλές όμορφες πεταλούδες σαν αυτές, μα δεν έχεις την πολυτιμότερη, υπάρχουν μόνο δυο σε όλο τον κόσμο!

-Από εκείνη την μέρα και μετά ο ευγενής μαράζωνε, έπρεπε να βρει τουλάχιστον την μια! να την κάνει δική του, έτσι άρχισε να ταξιδεύει και πάλι από τον βορά ως τον νότο και από την ανατολή ως την δύση.

-Σε λίγους μήνες την βρήκε μέσα σε ένα τροπικό δάσος, η ομορφιά της ήταν απερίγραπτη, ελκυστική, φανταστική!... άπλωσε την απόχη και την αιχμαλώτισε έβγαλε από το πέτο μια ασημένια καρφίτσα και την κάρφωσε στην καρδιά για να την κρεμάσει στο χρυσό κάδρο που έφτιαξε για αυτήν.

-Το ταίρι της την έψαχνε, ήταν Άνοιξη η εποχή της αναπαραγωγής έπρεπε να ζευγαρώσει, μάταια όμως… ο άνθρωπος για άλλη μια φορά σκότωσε ότι περισσότερο αγαπάει.-

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος

Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος

TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σε θέλω και ξημερώματα

Δήμητρα Καφρομάνη.

Δεν θέλω άλλες νύχτες, μ΄ακούς; Δεν θέλω φώτα αναμμένα και κλεισμένα παράθυρα.

Δεν θέλω σκιές από τις λάμπες του δρόμου που παραμορφώνουν τις εικόνες, ούτε ρολόγια που αναβοσβήνουν το Μετά Μεσημβρίας.

Δεν αντέχω άλλο τις ώρες της μέρας που περνάνε τόσο αργά χωρίς την παρουσία σου. Που γεμίζουν από υποχρεώσεις αλλιώτικες και όχι από στιγμές, μαζί με σένα.

Δεν αντέχω να ζω για τη νύχτα, όταν η μέρα είναι η αγαπημένη μου.

Είναι δύσκολο το σκοτάδι την ώρα που φεύγεις, μ΄ακούς;

Βαριά δουλειά να γυρίζω το κλειδί της πόρτας πίσω σου και να βάζω τα κλειδιά στο τραπεζάκι. Και εκείνη η τρεχάλα στο παράθυρο μπας και προλάβω να δω τη σκιά σου που ξεμακραίνει, μού προκαλεί πάντα έναν ακαθόριστο βήχα.

Είναι άδειο και σιωπηλό μετά το σπίτι. Και μαζί με τη νύχτα, δεν αντέχεται.

Άγριο και σκληρό το μαξιλάρι. Μεγάλο το κρεβάτι, άχαροι οι ήχοι της νύχτας που μπαίνουν μόνοι τους από το ανοιχτό πατζούρι.

Και είναι και εκείνα τα μάτια μου, που δεν κλείνουν, που δεν ηρεμούν. Τα χέρια μου που δεν έχουν κάτι να αγγίξουν.

Και εκείνα τα πόδια μου, που δεν μπλέκονται πουθενά πάνω στα σεντόνια.

Κι όταν ξυπνάω στη μέση της νύχτας, με πιάνει τρέλα που δεν ξέρω αν για να σε ονειρευτώ, πρέπει να κλείσω ξανά τα μάτια μου ή να τα ανοίξω τελείως.

Θέλω ξημερώματα, μ΄ακούς;

Θέλω να μπορώ να βλέπω το σώμα σου με το πρώτο φως της ημέρας. Με εκείνο το γκρίζο χρώμα που σχηματίζεται όταν ο κόσμος αφήνει τη νύχτα και καλωσορίζει τον ήλιο.

Να σηκώνω τα σκεπάσματα και να βγαίνει η ζέστη από την αγάπη μας με την μορφή της μυρωδιάς, της άλλης όψης του αέρα.

Θέλω να βγάλω από τη θήκη της εκείνη την από καιρό αγορασμένη οδοντόβουρτσα και να τη βάλω στο ποτηράκι του μπάνιου. Με ευλάβεια. Με φροντίδα.

Θέλω να μυρίζω την οδοντόκρεμα στο στόμα σου και την πρώτη γουλιά από τον καφέ σου. Γιατί ο δικός μου, είναι πικρός όταν πίνεται μονάχος του. Ούτε η ζάχαρη δεν έχει όρεξη πια να τον γλυκάνει.

Θέλω ανακατεμένα μαλλιά και ξυπόλυτα πόδια. Ρούχα χαλαρά και βαριά πατήματα.

Θέλω τα χέρια σου στο τραπέζι του μπαλκονιού και τα πόδια σου στα πλακάκια παγωμένα.

Τα τρίματα από τα κουλουράκια και τις βρεγμένες χαρτοπετσέτες από τα ποτήρια του νερού.

Θέλω την πρώτη καλημέρα δική μου. Με λόγια, με πράξεις, με αγγίγματα, με αισθήσεις.

Θέλω να πλένω τα φλιτζάνια και να φτιάχνεις τα ριχτάρια στον καναπέ.

Να φτιάχνω τα μαλλιά μου στο μπάνιο και να φοράς την κολόνια σου για να τη μυρίζω.

Να μου κουμπώνεις το κολιέ και να σου στρώνω το πουκάμισο.

Να σε βλέπω να δένεις τα κορδόνια των παπουτσιών σου και να με βλέπεις να βάζω τις γόβες μου.

Να γυρνάμε πίσω δυο φορές, για να τσεκάρουμε αν έχουμε πάρει τα κλειδιά μας.

Να κλειδώνω την πόρτα και να πατάς το κουμπί του ασανσέρ.

Να κατεβάζω τα σκουπίδια και να βγάζεις το αυτοκίνητο από το γκαράζ.

Θέλω φως στη ζωή μου και όχι σκοτάδια πια.

Θέλω ξημερώματα μαζί σου, μ΄ακούς;

ΠΗΓΗ: http://www.eyedoll.gr/

Σε φλερτάρει ο φίλος της φίλη σου; Τι να κάνεις

Δεν είναι η ιδέα σου, όχι. Ο σύντροφός της καλύτερής σου φίλης σε φλερτάρει κανονικά. Και κάπου εδώ έχεις αρχίσει να αγχώνεσαι. Τι μπορείς να κάνεις; Τι πρέπει να κάνεις; Ποιος είναι ο σωστός χειρισμός μιας τέτοιας κατάστασης;
Να πιάσεις τη φίλη σου και να της εξηγήσεις πόσο “μπιπ” είναι το αγόρι της ή να προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις την κατάσταση χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα στο ζευγάρι;
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη νομίζω πως είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος να απαντήσει έτσι ώστε να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες....
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
1. Εξέτασε τη συμπεριφορά σου, μήπως καταλάθος έστειλες μηνύματα που παρανοήθηκαν.
Τσέκαρε τα πάντα, ξεσκόνισε τη μνήμη σου. Η οικειότητα μερικές φορές δημιουργεί παρεξηγήσεις.
2. Δείξε με τη στάση και τη συμπεριφορά σου ότι το ενδιαφέρον του σε αφήνει παγερά αδιάφορη. Μην τον ενθαρρύνεις, Άρχισε να προσέχεις τις κινήσεις σου και κράτησε μια σταθερή στάση απέναντί του.
3. Αν επιμένει, άρχισε να απομακρύνεσαι από το ζευγάρι ακόμη κι αν αυτό γίνει αντιληπτό και παραξενέψει τη φίλη σου. Μπορείς να βρεις αρκετές δικαιολογίες... αρκεί να πάρεις απόσταση από το θέμα.
4. Αν συνεχίσει, αν επιμένει, τότε του μιλάς ξεκάθαρα και τον βάζεις στη θέση του, επιπλήττοντάς τον κιόλας για τη συμπεριφορά του που δεν τιμά τη σχέση με τη φίλη σου. Φρόντισε να είσαι σαφής, κοφτή, αυστηρή.
5. Αν τίποτα από τα παραπάνω δεν αποδώσει, τότε καλό είναι να μιλήσεις στη φίλη σου με ειλικρίνεια, εξηγώντας όλα αυτά που έχεις κάνει μέχρι στιγμής, έτσι ώστε να καταλάβει ότι δεν πατάει σε γερό σανίδι με τον σύντροφο που έχει επιλέξει και να πάρει τις αποφάσεις της που βέβαια αφορούν αποκλειστικά την ίδια και τη σχέση της.

ΠΗΓΗ: ourlife