Μαμά, γιατί δουλεύεις τόσο πολύ;

Τα πορίσματα πρόσφατης έκθεσης που έγινε στις ΗΠΑ από την CareerBuilder είναι αποκαλυπτικά. Το 34% των γυναικών στηρίζουν, αποκλειστικά εκείνες, οικονομικά την οικογένεια. Το ποσοστό είναι πολύ κοντά στο 39% των ανδρών που δηλώνουν ότι εκείνοι συνεισφέρουν τα μόνα εισοδήματα του νοικοκυριού. Πλέον, οι γυναίκες αντιστοιχούν σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% του εργατικού δυναμικού τις ΗΠΑ. Και όπως εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς, τα στοιχεία αυτά αλλάζουν τα πάντα στη δομή της σύγχρονης οικογένειας. Το 28% των γυναικών που μετείχαν στη συγκεκριμένη έρευνα, δηλώνουν ότι τα ίδια τους τα παιδιά τους ζήτησαν να δουλεύουν λιγότερο. Ορισμένες, αναφέρουν ότι μπορούν να ακολουθούν ευέλικτο ωράριο εργασίας. Αρκετές, όμως, (34%) αναφέρει ότι δεν πήρε όλη την άδεια μητρότητας, επειδή ένιωσαν πίεση από το ανταγωνιστικό περιβάλλον εργασίας, ενώ το 28% αναφέρει ότι περνά λιγότερες από δύο ώρες με τα παιδιά κατά τις εργάσιμες ημέρες.

«Η δυναμική των νοικοκυριών αλλάζει με τα χρόνια, με τις γυναίκες να ανασχηματίζουν τους παραδοσιακούς ρόλους. Ενώ πολλές γυναίκες καταφέρουν με επιτυχία να ισορροπούν καριέρα και οικογένεια, η αναζήτηση για περισσότερο ποιοτικό χρόνο στο σπίτι θα είναι πάντα στο μυαλό τους».

Αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ, όπου σε πολλές περιπτώσεις το ζητούμενο για τις γυναίκες είναι η προσωπική ολοκλήρωση και επιβεβαίωση μέσω της καριέρας. Στην Ελλάδα της κρίσης όμως, η κατάσταση είναι ακόμη πιο αμείλικτη, καθώς οι περισσότερες γυναίκες αναγκάζονται να δουλεύουν, απλούστατα επειδή τα εισοδήματα του συζύγου, είτε δεν επαρκούν πλέον είτε είναι… ανύπαρκτα.

Αντί λοιπόν, να αναλωθούμε σε μία ακόμη ατέρμονη συζήτηση περί ισορροπίας μεταξύ καριέρας και οικογένειας, θα πάρουμε την εργαζόμενη μητέρα ως δεδομένο και θα προτείνουμε πρακτικές λύσεις για την καθημερινότητα που ίσως βελτιώσουν τον τρόπο ζωής και τις σχέσεις στην οικογένεια.

-Πάνω από όλα η οργάνωση

Είναι ίσως το πιο κρίσιμο σημείο. Κάθε λεπτό της ημέρας έχει σημασία. Τα πάντα στο σπίτι (από τα κλειδιά του αυτοκινήτου, μέχρι την τσάντα του σχολείου) χρειάζεται να τοποθετούνται πάντα σε προκαθορισμένο σημείο, με θρησκευτική ευλάβεια, για να μην χάνετε χρόνος (και να μην σπάνε τα νεύρα σας, τα δύσκολα και αγχωτικά πρωινά). Η ίδια αρχή, όμως, χρειάζεται να εφαρμόζεται και στη δουλειά. Ο απαιτητικός φόρτος εργασίας, τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και οι προθεσμίες είναι δυσβάσταχτα για όλους. Χρειάζεται λοιπόν μία ιεράρχηση. Ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες ανάγκες και πώς ανταποκρίνονται οι καθημερινές εργασίες σε αυτές; Τα μεγάλα έργα καλό είναι να τμηματοποιούνται σε μικρότερα, με συγκεκριμένες προθεσμίες, αξιολογήσεις και, βεβαίως, με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ανάθεση εργασιών σε άλλους. Tip: Τόσο στο σπίτι όσο και στη δουλειά, καλό είναι να υπάρχει μεγάλο ημερολόγιο με όλες τις εργασίες, όχι μόνο της κάθε ημέρας, αλλά τουλάχιστον της κάθε εβδομάδας. Έτσι, τόσο εσείς όσο και κάθε μέλος της οικογένειας και της εργασιακής σας ομάδας, γνωρίζουν εκ των προτέρων τις εργασίες που τους έχουν ανατεθεί.

-Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται

Πολλές γυναίκες ανακαλύπτουν ότι το πιο παραγωγικό τμήμα της ημέρας είναι το πρωί. Όταν τα παιδιά ακόμη κοιμούνται ή οι συνάδελφοι δεν έχουν φτάσει ακόμη στο γραφείο. Αν ξεκινήσετε τη μέρα σας μία ώρα νωρίτερα, θα ανακαλύψετε κι εσείς ότι θα βρείτε χρόνο, χωρίς περισπασμούς και διακοπές, για σημαντικές ή αναπόφευκτες εργασίες. Είτε πρόκειται για το πλυντήριο του σπιτιού, τον έλεγχο όλων των email ή για μία σύντομη επίσκεψη στο γυμναστήριο (που είναι απολύτως απαραίτητη για την υγεία), τα πρωινά είναι η λύση.

-Ποιότητα και όχι ποσότητα

Όλες οι εργαζόμενες μητέρες ανησυχούν ότι δεν περνούν αρκετό χρόνο με τα παιδιά τους. Οι τύψεις είναι αμείλικτες και το ερώτημα των παιδιών «γιατί πρέπει να πας πάλι στη δουλειά μαμά;» είναι σκληρό. Το ζητούμενο είναι ακόμη και τη λίγη ώρα που έχετε με τα παιδιά σας, να είστε απολύτως αφοσιωμένες σε αυτά. Και πάλι, η ίδια αρχή πρέπει να εφαρμόζεται και στην εργασία. Για να ολοκληρώνεται μία εργασία γρήγορα και σωστά, πρέπει να τη διενεργείτε με απόλυτη συγκέντρωση και αφοσίωση.

-Προλάβετε καταστάσεις

Όλες οι μητέρες γνωρίζουν ότι υπάρχουν στιγμές απόγνωσης. Όταν η προθεσμία για την παρουσίαση λήγει, το ψυγείο στο σπίτι είναι άδειο και το παιδί άρρωστο. Ο μόνος τρόπος να περιορίσετε τέτοιου είδους καταστάσεις είναι με τον προγραμματισμό. Καταγράψτε ενέργειες που γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (από το σούπερ μάρκετ μέχρι το service του αυτοκινήτου ή το ποδόσφαιρο του γιου σας) και προσπαθήστε να τις εντάξετε στο πρόγραμμά σας εκ των προτέρων... Ενδεχομένως, ο προγραμματισμός σας να πρέπει να προχωρήσει αρκετούς μήνες μπροστά.

-Δεν είναι ντροπή να ζητήσετε βοήθεια

Ο σύζυγος μπορεί να βοηθήσει σε πολλά. Ακόμη και τα παιδιά, μετά από κάποια ηλικία, μπορούν να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού. Και στο χώρο εργασίας, μην φοβάστε να ζητήσετε βοήθεια. Το μέλημα του διευθυντή σας είναι να βγαίνει η δουλειά.

-Μειώστε τις αποστάσεις

Καθημερινά χάνουμε τόσο χρόνο στο αυτοκίνητο ή τα μέσα συγκοινωνίας. Χρόνο που θα μπορούσατε να περνάτε με την οικογένειά σας. Προσπαθήστε να μην μετακινήστε κατά τη διάρκεια των ωρών αιχμής. Επειδή δεν μπορείτε βεβαίως να μετακομίσετε έτσι εύκολα, αναζητήστε κοντά στο σπίτι σας χώρους όπου μπορείτε να εργαστείτε για λίγες ώρες χωρίς περισπασμούς. Μία ήσυχη καφετέρια με wi fi ή η δημοτική βιβλιοθήκη μπορεί να είναι κατάλληλα σημεία.

-Βάλτε προτεραιότητες

Ότι και να κάνετε, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν ημέρες που το πρόγραμμα θα χαλάσει, με έκτακτες ανάγκες στη δουλειά αλλά και στο σπίτι. Και είναι εξίσου βέβαιο, ότι δεν μπορείτε να είστε παντού ταυτόχρονα. Ο σύζυγός σας, αλλά και τα παιδιά σας θα πρέπει να το κατανοήσουν αυτό. Μην νιώθετε τύψεις για τις αποφάσεις σας και μην εξουθενώνεστε για να τα προλάβετε όλα. Δεν έχει κανένα νόημα.

Ο άντρας επιβάλλεται να είναι μεγαλύτερος από τη γυναίκα

Μπορεί ο γάμος να αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης, υπάρχει όμως ένας βασικός κανόνας: ο άντρας να είναι μεγαλύτερος από τη γυναίκα. Σύμφωνα με νέα μελέτη, ο γάμος με νεαρότερο άνδρα «κλέβει» χρόνια από μια γυναίκα, ενώ ο γάμος με νεαρότερη γυναίκα «προσθέτει» χρόνια στον άνδρα.
Σύμφωνα με την έρευνα, που έκαναν γερμανοί ειδικοί, γυναίκες που είναι από επτά έως εννέα χρόνια μεγαλύτερες από το σύζυγό τους έχουν 20% υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας. Στον αντίποδα, όταν στο ζευγάρι η γυναίκα είναι μικρότερη, τα χρόνια ζωής του άνδρα αυξάνουν σημαντικά.
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του γερμανικού Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών «MaxPlanck» και βασίστηκε στην ανάλυση ιατρικών αρχείων περίπου δύο εκατομμυρίων ζευγαριών από τη Δανία.
Η ανάλυση κατέδειξε ότι ένας άνδρας που είναι μικρότερος κατά επτά έως εννέα χρόνια από τη γυναίκα του, έχει 11% μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης, σε σχέση κάποιον που έχει ίδια ηλικία με τη σύζυγό του.

Σύμφωνα με τον Sven Drefalhl, υπέυθυνο της μελέτης, παραμένει ασαφές γιατί υπάρχει αυτή η ανισότητα στη διαφορετική επίπτωση που έχει στα δύο φύλα η «ψαλίδα» στη διαφορά ηλικίας μεταξύ των συζύγων.
Μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι με τις διαφορετικές φιλίες που αναπτύσσουν άνδρες και γυναίκες στη διάρκεια της ζωής τους, οι οποίες φέρονται να έχουν ψυχολογικά οφέλη.
Μία άλλη εικασία που έκαναν οι ειδικοί, είναι ότι τα ζευγάρια στα οποία ο άνδρας είναι πολύ πιο νέος, παραβιάζουν τα κοινωνικά ήθη και συνεπώς υφίστανται υποσυνείδητα κοινωνικές «κυρώσεις» ως τίμημα, με την μορφή αυξημένου στρες στη ζωή τους, που πλήττει κυρίως τις γυναίκες και συρικνώνει το προσδόκιμο επιβίωσης τους.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Demography.
Πηγή:tanea.gr

Βιολογικά “προγραμματισμένες” για υπερφαγία οι γυναίκες

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, οι γυναίκες μπορεί να είναι βιολογικά «προγραμματισμένες» για υπερφαγία.
Πειράματα σε αρουραίους έδειξαν ότι τα θηλυκά έχουν περισσότερες πιθανότητες από τα αρσενικά να τρώνε ανεξέλεγκτα, γεγονός το οποίο αποτελεί ισχυρή ένδειξη πως η βιολογία παίζει ρόλο στις διατροφικές διαταραχές. Οι γυναίκες έχουν τέσσερις έως 10 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να εκδηλώσουν κάποια διατροφική διαταραχή.
Η έρευνα αυτή είναι η πρώτη που τεκμηριώνει διαφορές μεταξύ των φύλων στα ποσοστά της υπερφαγίας στα ζώα – και οι ερευνητές λένε πως το εύρημα αυτό έχει επιπτώσεις στους ανθρώπους.
Η υπερφαγία είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα πολλών διατροφικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της νευρογενούς βουλιμίας και του υποτύπου της νευρογενούς ανορεξίας που χαρακτηρίζεται από υπερφαγία/εμετό, λένε οι ερευνητές.
Φαγητό και επιβράβευση
Όπως εξήγησε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Κέλι Κλαμπ, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο, οι περισσότερες θεωρίες για τους λόγους για τους οποίους οι διατροφικές διαταραχές είναι πολύ συνηθέστερες στις γυναίκες, επικεντρώνονται στις αυξημένες ψυχολογικές πιέσεις που δέχονται οι γυναίκες και στην διαφορετική κουλτούρα.
Ωστόσο, η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι ρόλο παίζουν και βιολογικοί παράγοντες, διότι οι θηλυκοί αρουραίοι δεν υφίστανται τέτοιου είδους πιέσεις (όπως, λ.χ., η πίεση για να είναι αδύνατες).
Η όλη έρευνα πραγματοποιήθηκε με 30 θηλυκούς και 30 αρσενικούς αρουραίους. Οι ερευνητές τους παρακολουθούσαν επί δύο εβδομάδες, αλλάζοντας περιοδικά την διατροφή τους ώστε να περιέχει ζαχαρόπαστα με γεύση βανίλιας. Όπως γράφουν στην διαδικτυακή έκδοση της «Διεθνούς Επιθεώρησης Διατροφικών Διαταραχών» (IJED), η συχνότητα της ροπής στην υπερφαγία ήταν εξαπλάσια στα θηλυκά ζώα.
Η δρ Κλαμπ εκτιμά ότι η αυξημένη τάση των θηλυκών αρουραίων προς υπερφαγία σχετίζεται με την διαμόρφωση του φυσικού συστήματος επιβράβευσης που έχουν στον εγκέφαλό τους ή με τον βαθμό που κάποιος αρέσκεται και αναζητά την επιβράβευση. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι κοινοί σε ανθρώπους και ζώα. Οι ερευνητές εξετάζουν τώρα τα ζώα για να διαπιστώσουν εάν ο εγκέφαλος των θηλυκών είναι πιο ευαίσθητος σε ερεθίσματα που διεγείρουν τα κέντρα της επιβράβευσης, όπως τα τρόφιμα με πολλά λίπη και αλάτι.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποια βιολογική διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, την οποία πρέπει να διερευνήσουμε για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς των διατροφικών διαταραχών και να βρούμε έτσι αποτελεσματικότερες θεραπείες», κατέληξε η δρ Κλαμπ.

Έρευνα - σοκ: 1 στα 4 δεκάχρονα καπνίζει!

Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία έρευνας, που δείχνουν ότι το 16% των εφήβων στην Ελλάδα, ηλικίας 13 έως 15 ετών, είναι συστηματικοί καπνιστές, ενώ 1 στα 4 παιδιά ηλικίας 10 ετών έχει δοκιμάσει τσιγάρο!

Ανήλικα παιδιά, που δεν έχουν πάει ακόμα στο Γυμνάσιο, έχουν εμπειρίες ενηλίκων, που μπορεί να αποβούν καταστροφικές για την ζωή τους.
Όπως διαπιστώθηκε σε άλλη έρευνα που παρουσίασε η παιδίατρος της ΕΣΔΥ, Αν. Μπαρμπούνη, ο μέσος όρος ηλικίας, που οι νέοι κάνουν σεξ έχει πέσει στα 15,5 χρόνια, ενώ μέχρι τα 18 οι ερωτικοί σύντροφοι είναι κατά μέσο όρο δύο και για αγόρια και για κορίτσια.
Η κατάσταση είναι δραματική, αφού σε αυτά έρχεται να προστεθεί η αύξηση των νέων κρουσμάτων HIV μεταξύ των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών, η κατακόρυφη άνοδος στα περιστατικά μεσήλικων με κατάθλιψη και η θλιβερή πρωτιά της παχυσαρκίας των νέων.

Πηγή: Star.gr

Ψάχνουν και οι άνδρες τα κινητά των γυναικών;

Ειρήνη Καλαϊτζίδου, Σύμβουλος Στρες, επιστημονική συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Μια νέα έρευνα σε 2000 Αμερικάνους αποκάλυψε ότι το 37%  των γυναικών δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να ψάξουν το κινητό του συντρόφου τους! Ένα στα τρία άτομα δεν αισθάνεται καμία ενοχή με αυτή τη πράξη! Ψάχνουμε μόνο τα κινητά ή και τα ηλεκτρονικά μηνύματα; Ψάχνουν μονάχα οι γυναίκες ή και οι άνδρες;
Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση έδειξε επίσης ότι και το 29% των ανδρών αισθάνεται το ίδιο άνετα στο να «κατασκοπεύσει» το κινητό της συντρόφου του! Υπάρχει και αιτιολόγηση στην συγκεκριμένη πράξη και των δύο φύλων : Η υποψία κακής συμπεριφοράς.
Η «υποκλοπή» όμως δεν σταματάει στα κινητά τηλέφωνα αλλά συνεχίζει στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή το προφίλ σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Στις μέρες μας με το διαδίκτυο, την κοινωνική δικτύωση και την άμεση σύνδεση σε αυτά μέσω των «έξυπνων» κινητών η τάση για να απιστήσει το άτομο γίνεται ευκολότερη!
Σύμφωνα με τους ειδικούς το διαδίκτυο καθιστά επίσης ευκολότερο στους ανθρώπους να συναντηθούν και να προχωρήσουν σε σεξουαλικές σχέσεις γρηγορότερα από ό, τι παλαιότερα!
Ενώ οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο δίκαιες στη σχέση είναι και πιο καχύποπτες και πιστεύουν ότι η παρακολούθηση είναι ο μόνος τρόπος για να σιγουρευτούν για τον σύντροφό τους!
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι νεότεροι άνθρωποι είναι πιο καχύποπτοι με το 36% των ατόμων ηλικίας 18- 34 θεωρούν την «κατασκοπεία του κινητού» ως κάτι φυσιολογικό ενώ στις ηλικίες 55 και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 26%.
Ωστόσο με το να ψάχνουμε τα ηλεκτρονικά μηνύματα ή το κινητό του συντρόφου μας μπορεί στη συνέχεια να αναδυθούν βαθύτερα ζητήματα εμπιστοσύνης στη σχέση μας.
Είναι αρκετά τα άτομα που υποψιάζονται ότι ο/η σύντροφός τους φλερτάρει μέσω του διαδικτύου… Ίσως θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι λειτουργεί βοηθητικά σε κάποιον που θέλει να απιστήσει…. Θα ήταν όμως άδικο να κατηγορήσουμε την τεχνολογία για την απιστία!

Έχει αυξηθεί η χρήση αλκοόλ και στις γυναίκες

Συγγραφέας: Χαρά Νομικού, κλινικός ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος

Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες  για τον αλκοολισμό εστίαζαν το ενδιαφέρον τους περισσότερο στους άντρες. Πρόσφατες έρευνες όμως απέδειξαν ότι έχει  αυξηθεί η χρήση αλκοόλ και στις γυναίκες.

Αυτές οι μελέτες αποκάλυψαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην ανδρική και γυναικεία χρήση του αλκοόλ.

Πράγματι οι έρευνες που έγιναν στο γενικό πληθυσμό έδειξαν  ότι  οι άντρες έχουν το προβάδισμα. Παρόλα αυτά η χρήση αλκοόλ από τις γυναίκες αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Η χρήση αλκοόλ από γυναίκες αυξήθηκε και στην χώρα μας, κυρίως στην περιοχή των Αθηνών. Τα στοιχεία της έρευνας στην Ελλάδα δείχνουν ηλικίες γυναικών 18- 24 ετών να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά κατανάλωσης.

Η κατάχρηση αλκοόλ από γυναίκες συνδέεται άμεσα με πολλά οργανικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Η συμπεριφορά ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, τον ρόλο που έχει η κάθε γυναίκα στη ζωή και την οικογενειακή της κατάσταση.  Αυτό που είναι σημαντικό να αναφερθεί είναι ότι οι γυναίκες μέσης ηλικίας (35-49) παρουσιάζουν μεγαλύτερη εξάρτηση από το αλκοόλ σε σχέση με νεώτερες γυναίκες.

Γιατί οι γυναίκες πίνουν αλκοόλ;

Είναι όμως εύλογο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες πίνουν. Έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις ως προς την αιτιολογία του γιατί κάποιος  πίνει.

Οι μελέτες της Γενετικής υποθέτουν ότι ίσως υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για να γίνει κανείς αλκοολικός. Από Ψυχαναλυτικής άποψης το αλκοόλ μπορεί να θεωρηθεί ότι παίρνει τη θέση ενός  συντρόφου. Το μπουκάλι και το άτομο γίνονται δύο σύντροφοι σε σχέση, όπου το μπουκάλι δεν απορρίπτει, ούτε προδίδει και προπαντός δεν αντιστέκεται.

Στις γυναίκες η χρήση αλκοόλ είναι ένας άλλος τρόπος να αντιληφθούν το σώμα τους,  τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους. Αυτοκαταστροφικές προσωπικότητες, ένδειξη αδυναμίας ή ανάγκη για εξουσία ;

Οι περισσότερες ψυχολογικές θεωρίες υποστηρίζουν επίσης  την προΰπαρξη  ψυχολογικών  προβλημάτων και συσχετίζουν τον αλκοολισμό με την οικογενειακή  δυσλειτουργικότητα, την παιδική κακοποίηση, την πρώιμη πρόσδεση. Έχουν επίσης βρεθεί να σχετίζονται με τον αλκοολισμό   παράγοντες όπως  η προσωπικότητα, το στρες, το είδος των συντροφικών ή συζυγικών σχέσεων, η κατάθλιψη κα.

Συμπτώματα Εξάρτησης από το αλκοόλ

	*	Σφοδρή επιθυμία να πιει κανείς .
	*	Έλλειψη Ελέγχου: Ανικανότητα να τεθούν όρια στο πόσο θα πιει
	*	Φυσική Εξάρτηση: ναυτία,  εφίδρωση, τρεμούλα και άγχος εμφανίζονται όταν σταματά κανείς την χρήση αλκοόλ μετά από μια περίοδο κατάχρησης.
	*	Ανεκτικότητα: Η ανάγκη να πίνει κανείς όλο και περισσότερο προκειμένου να νιώσει «ανεβασμένος»
	*	Μοναχική χρήση αλκοόλ
	*	Κρατά  κρυφό το ότι πίνει

Συμπτώματα κατάχρησης του αλκοόλ

	*	Πιστεύει ότι δεν πίνει πολύ
	*	Ενοχλείται όταν γίνεται κριτική επειδή πίνει
	*	Νιώθει ενοχές επειδή πίνει
	*	Ένα ποτό το πρωί για να νιώσει καλύτερα από το άγχος  ή να στυλωθεί

Αν απαντήσατε σε πάνω από ένα Ναι  ζητήστε βοήθεια, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και έναν εξειδικευμένο ψυχολόγο.

Δρ Χαρά Γ. Νομικου & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

κλινικός ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος

Διδάκτωρ-ψυχοπαθολογίας παν/μιου ii «le mirail»Post DOC. cerpptoulouse- FRANCE

Τι μπορεί να πάθεις από βαρεμάρα;

Επιστήμονες βρήκαν ότι είναι πράγματι δυνατό κάποιος να πεθάνει από βαρεμάρα, καθώς έρευνα έδειξε ότι αυτοί που ζουν βαρετή ζωή έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν νέοι.

Οι άνθρωποι που παραπονούνται για «υψηλά επίπεδα» πλήξης στη ζωή τους έχουν διπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο, από ό,τι αυτοί που βρίσκουν τη ζωή τους διασκεδαστική, σύμφωνα με ερευνητές του University College London.

Από περισσότερους από 7.000 δημοσίους υπαλλήλους που παρακολουθήθηκαν επί 25 έτη, αυτοί που δήλωσαν ότι βαριούνται είχαν σχεδόν 40% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν έως το τέλος της μελέτης από αυτούς που δεν είχαν αίσθημα πλήξης.

Οι άνθρωποι που βαριούνται έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσφύγουν σε ανθυγιεινές συνήθειες, όπως το αλκοόλ και το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο επιβίωσής τους, δηλώνουν οι επιστήμονες.

Ειδικοί από το Τμήμα Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College London μελέτησαν τις απαντήσεις 7.524 δημοσίων υπαλλήλων, ηλικίας 35 έως 55 ετών, οι οποίοι ερωτήθηκαν σχετικά με τα επίπεδα πλήξης τους στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια οι ερευνητές εξέτασαν πόσοι από αυτούς είχαν πεθάνει έως τον προηγούμενο Απρίλιο.

Η αρχική έρευνα έδειξε ότι ένας στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους είχε αίσθημα πλήξης τον προηγούμενο μήνα - οι γυναίκες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να βαριούνται από ό,τι οι άνδρες. Οι νεότεροι υπάλληλοι και αυτοί με πιο ταπεινά καθήκοντα είχαν επίσης μεγαλύτερη τάση να βαριούνται.

Ο Martin Shipley, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύεται στο International Journal of Epidemiology, δήλωσε: «Τα ευρήματα για την καρδιοπάθεια δείχνουν ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία που τη συνδέουν με την πλήξη».

«Είναι σημαντικό οι άνθρωποι που έχουν ανιαρή δουλειά να βρίσκουν ενδιαφέροντα εκτός εργασίας για να μη βαριούνται, αντί να στρέφονται στο ποτό ή το κάπνισμα» πρόσθεσε ο κ. Shipley.

Ο ψυχολόγος Graham Price δηλώνει ότι οι άνθρωποι που βαριούνται θα πρέπει να ανεβάζουν τη διάθεσή τους ενδιαφερόμενοι περισσότερο για τις ανάγκες των άλλων.

«Αντί να σκέφτονται μόνο το 'εγώ', θα πρέπει να σκέφτονται τι μπορούν να κάνουν για την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τους συναδέλφους τους, ακόμη και το αφεντικό τους» συνιστά ο κ. Price.

Πηγή:Telegraph

Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους

Άρης Σιφονιός.

Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους που επισκέπτονται ασθενείς στο σπίτι για ήπια συμπτώματα, οδηγούν πολλές φορές τους ασθενείς στο νοσοκομείο και εξελίσσονται σε πολύ βαρύτερα περιστατικά.

Εξετάζοντας στοιχεία από δύο νοσοκομεία ο Hardeep Singh, Επικεφαλής στο Τμήμα Πολιτική της Υγείας και Ποιότητας Προγραμμάτων, του  Medical Center στο Houston εντόπισε 190 περιπτώσεις ασθενών που επιδεινώθηκε η υγεία τους μετά από την επίσκεψη παθολόγου στο σπίτι. Από τους ασθενείς που χρειάσθηκε να νοσηλευθούν στους 68  είχε γίνει λανθασμένη διάγνωση για ασθένειες  οι οποίες θεωρούνται συνήθεις, όπως πνευμονία,  οξεία νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνος ουρολοίμωξη πυελονεφρίτιδα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, οι ασθενείς αρχικά δεν είχαν συμπτώματα που οδηγούσαν άμεσα στην διάγνωση της ασθένειας τους, ή τουλάχιστον δεν τα περιέγραφαν στους παθολόγους. Εξάλλου βήχας, στομαχόπονος, δύσπνοια είναι συχνές ενοχλήσεις και αποτελούν συμπτώματα για πολλές και διαφορετικές ασθένειες.

Σχεδόν στο 80% των λανθασμένων διαγνώσεων οι γιατροί δεν παρακολούθησαν περαιτέρω τον ασθενή και ερμήνευσαν εσφαλμένα τα αποτελέσματα των κλινικών ερευνών. Πολλές φορές τα λάθη σχετίζονται με την ανεπαρκή περιγραφή των συμπτωμάτων του ασθενή, ή με ελλιπή εκ μέρους του παθολόγου κατανόηση της νόσου.

Το ένα τρίτο των ασθενών που πριν νοσηλευθούν είχαν εξετασθεί από γιατρό στο σπίτι περιέγραφαν κατά την εξέταση συμπτώματα που δεν είχαν να κάνουν με την πραγματική ασθένεια τους και οι γιατροί κάνοντας το λάθος να δώσουν περισσότερη βαρύτητα στις εκτιμήσεις των ασθενών τους, οδηγούνταν στη διάγνωση διαφορετικής ασθένειας από αυτή που έπασχε.

Σύμφωνα πάντως με τον David Newman-Toker Johns του Hopkins University School of Medicine οι λανθασμένες εκτιμήσεις οφείλονται περισσότερο, στο ότι η πολυπλοκότητα της ιατρικής διάγνωσης αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα καθήκοντα για το ανθρώπινο μυαλό παρά σε λάθη και γκάφες των γιατρών.

Η "καλύτερη" ηλικία της γυναίκας για το σεξ

Επειδή η ηλικία παίζει ρόλο, μάθαμε και αυτό! Οι γυναίκες είναι σεξουαλικά περισσότερο ενεργές και απολαμβάνουν το σεξ, από τα 31 μέχρι τα 45 τους! Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν επιστήμονες από το πανεπιστημιακό κέντρο Χακενσακ του Νιου Τζέρσι στις ΗΠΑ, ύστερα από έρευνα που έκαναν σε περισσότερες από 500 γυναίκες.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι οι γυναίκες μέσης αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, δεν έχουν ταμπού, είναι δραστήριες σεξουαλικά, λειτουργούν πολύ με τη φαντασία τους ενώ γνωρίζουν το κορμί τους και τι τους ικανοποιεί και τι όχι. Οι καλύτερες δε επιδόσεις τους είναι ανάμεσα στα 14 χρόνια από 31 μέχρι 45.
Επιπλέον, η απόλαυση που νιώθει στο σεξ η ομάδα των γυναικών 31-45, αγγίζει το 87%.
Το ποσοστό απόλαυσης στην προηγούμενη ηλικιακή ομάδα 18 – 30 φτάνει το 80% (δηλαδή 2 στις 10 δεν ικανοποιούνται), ενώ αίσθηση για την σεξουαλική δραστηριότητα και την απόλαυση που νιώθουν, προκαλεί η ηλικιακή ομάδα 46 – 54. Το ποσοστό εκεί αγγίζει το 75%

Βρήκαν τα γονίδια που καθορίζουν το μέγεθος του στήθους

Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν επτά γενετικούς δείκτες οι οποίοι σχετίζονται με το μέγεθος του στήθους των γυναικών.

Αν και είναι γνωστό πως το μέγεθος του στήθους είναι εν μέρει κληρονομούμενο χαρακηριστικό, η νέα έρευνα είναι η πρώτη που εντοπίζει συγκεκριμένους γενετικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με τις διαφορές σε αυτό.

Επιπλέον, δύο από τους δείκτες που εντόπισαν έχουν σχετισθεί σε προγενέστερες μελέτες με τον κίνδυνο εκδηλώσεως καρκίνου του μαστού.

Αυτό υποδηλώνει ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος του μαστού διαθέτουν ορισμένους κοινούς, βιολογικούς μηχανισμούς, κατά τον δρα Νίκολας Έρικσον, από την εταιρεία γενετικών τεστ 23andMe που πραγματοποίησε την έρευνα.

«Η ύπαρξη αυτών των κοινών μηχανισμών δεν παρέχει αρκετές αποδείξεις ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος σε αυτό συσχετίζονται», διευκρίνισε. «Αυτό που κάνει είναι ότι προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ του ρόλου που παίζει η δομή του στήθους στον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού».

Η έρευνα του δρος Έρικσον και των συνεργατών του επικεντρώθηκε στην ανάλυση 16.175 δειγμάτων από γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής.

Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για το μέγεθος των στηθόδεσμών τους.

Αν και η πυκνότητα των μαστών αποτελεί έναν τεκμηριωμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του μαστού (όσο πιο πυκνός ο μαστικός ιστός, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος), είναι λιγότερο ξεκάθαρη η πιθανή συσχέτιση του μεγέθους του στήθους με τον καρκίνο.

Υπάρχουν κάποιες μελέτες που έχουν δείξει ότι το μεγάλος στήθος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στις αδύνατες γυναίκες, αλλά τα ευρήματά τους δεν θεωρούνται οριστικά.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 30ης Ιουνίου της επιθεώρησης «BMC Medical Genetics».

Μεταδοτική η παχυσαρκία

Εσείς μπορεί να θέλετε να αδυνατίσετε, οι φίλοι σας όμως τί λένε γι΄αυτό;
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Loyola, στην Καλιφόρνια, ανακάλυψαν ότι περισσότερες πιθανότητες να αδυνατίσει ή έστω να παχύνει με πολύ αργό ρυθμό έχει κάποιος όταν οι φίλοι του είναι πιο αδύνατοι από τον ίδιο.

Όταν, όμως, οι φίλοι του είναι πιο γεμάτοι, έχει περισσότερες πιθανότητες να... παχύνει.
Γι’ αυτό και οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντέιβιντ Σόχαμ, επίκουρο καθηγητή Προληπτικής Ιατρικής και Επιδημιολογίας στο Loyola, εκτιμούν ότι η παχυσαρκία ιδίως στους νέους ανθρώπους, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα, καθώς θεωρείται κατά κάποιο τρόπο «μεταδοτική».
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από δύο μεγάλες μελέτες στις οποίες είχαν συμμετάσχει μαθητές λυκείου, από ένα αγροτικό και ένα αστικό λύκειο των ΗΠΑ, συνολικά 1.775 μαθητές.
Οι μαθητές είχαν απαντήσει σε ειδικά ερωτηματολόγια για τον τρόπο ζωής τους την σχολική περίοδο 1994-1995 και εν συνεχεία ένα χρόνο αργότερα. Επιπλέον, το σωματικό βάρος τους είχε καθοριστεί με βάση τον δείκτη μάζας σώματος.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως ο κύκλος των φίλων κάθε μαθητή επηρέαζε σημαντικά τις πιθανότητές του να καταφέρει να αδυνατίσει.
Στην πραγματικότητα, όσοι μαθητές ήταν λίγο υπέρβαροι και είχαν αδύνατους φίλους, είχαν 40% πιθανότητες να αδυνατίσουν στο μέλλον. Όσοι όμως είχαν πολύ υπέρβαρους ή/και παχύσαρκους φίλους είχαν μόλις 15% πιθανότητες να αδυνατίσουν.
Αν και η συλλογή των στοιχείων έγινε σε μια εποχή που τα κρούσματα παχυσαρκίας ήταν σαφώς λιγότερα και ο κοινωνικός ιστός πολύ πιο «δεμένος», τα νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν αυτά των προγενέστερων μελετών.
«Είναι σαφές ότι για να μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε την παχυσαρκία, πρέπει πλέον να λαμβάνουμε υπ’ όψιν και τον κοινωνικό ιστό κάθε ατόμου», είπε ο δρ Σόχαμ.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS One». 

Οι γυναίκες λένε ψέματα

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sex Research οι γυναίκες λένε ψέματα. Ψυχολόγοι πραγματοποίησαν μελέτη για να μπορέσουν να λύσουν ένα φυλετικό παράδοξο: πώς είναι δυνατόν οι άνδρες να αναφέρουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από τις γυναίκες, ενώ οι αριθμοί θα έπρεπε στατιστικά να είναι ίσοι;

Η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες δεν έχουν την τάση να αυξάνουν τον αριθμό των κατακτήσεών τους, όπως πιστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Αντίθετα, οι γυναίκες τείνουν να αναφέρουν λιγότερους συντρόφους από ό,τι είχαν στην πραγματικότητα.

Ο Τέρι Φίσερ του Πανεπιστημίου του Οχάιο και η Μισέλ Αλεξάντερ του Πανεπιστημίου του Μέιν υπέβαλαν στο πείραμα 200 ανύπανδρους, ετεροφυλόφιλους φοιτητές και των δύο φύλων. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο αριθμός σεξουαλικών συντρόφων που ανέφεραν οι γυναίκες σχεδόν διπλασιάστηκε, όταν οι ερευνητές τις συνέδεσαν σε έναν (ψεύτικο) ανιχνευτή ψεύδους!

Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού New Scientist, μια ομάδα φοιτητών συμπλήρωσε ανώνυμα ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε στους σεξουαλικούς συντρόφους, χωρίς την παρουσία επιτηρητών.

Οι φοιτητές της δεύτερης ομάδας συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αφότου οι ερευνητές τους ενημέρωσαν ότι θα ήλεγχαν τις απαντήσεις.

Και οι υπόλοιποι φοιτητές κλήθηκαν να δηλώσουν με πόσους συντρόφους είχαν επαφές, ενώ ήταν συνδεδεμένοι με ηλεκτρόδια σε έναν ψεύτικο ανιχνευτή ψεύδους.

Οι γυναίκες που έδωσαν ανώνυμες απαντήσεις ανέφεραν 2,6 συντρόφους κατά μέσο όρο. Οι γυναίκες που γνώριζαν ότι οι ερευνητές θα ήλεγχαν τις απαντήσεις ανέφεραν 3,4 συντρόφους κατά μέσο όρο, ενώ οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι τυχόν ψέμματα θα γίνονταν αντιληπτά ανέφεραν 4,4 συντρόφους κατά μέσο όρο!

Οι απαντήσεις των ανδρών, από την άλλη, δεν παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις. Η ομάδα του ανιχνευτή ψεύδους ανέφερε κατά μέσο όρο 4 συντρόφους, ενώ η δεύτερη ομάδα 3,7 συντρόφους.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε κοινωνικά αίτια. Οι γυναίκες διστάζουν να παραδεχθούν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, φοβούμενες, ίσως, ότι θα χαρακτηριστούν ανήθικες.

Αντισυλληπτικό χάπι.

Οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικό χάπι, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα.

Το αντισυλληπτικό χάπι, μειώνει στο αίμα των γυναικών την ελεύθερη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη ανήκει στα ανδρογόνα και στις γυναίκες διαμορφώνει τη σεξουαλική συμπεριφορά. Στις γυναίκες η τεστοστερόνη παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι, η παραγωγή ανδρογόνων από τις ωοθήκες, μειώνεται. Αντίθετα, αυξάνεται η σύνθεση από το συκώτι μιας άλλης πρωτεΐνης που ονομάζεται SHBG (sex hormone binding globulin). Πρόκειται για πρωτεΐνη που δεσμεύει την τεστοστερόνη. Το αποτέλεσμα των δύο αυτών βιολογικών επιδράσεων των αντισυλληπτικών χαπιών, είναι μειωμένη ελεύθερη τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών.

Η μείωση της ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα των γυναικών, οδηγεί σε μειωμένη ερωτική ορμή. Ακόμη και 1 χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης του χαπιού, η τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών παραμένει μειωμένη. Το γεγονός αυτό σημαίνει μείωση της ερωτικής επιθυμίας, της δυνατότητας διέγερσης και λίπανσης του κόλπου ακόμη και μετά από τη διακοπή του χαπιού για 1 χρόνο.

Τα σημαντικά αυτά νέα ευρήματα, προέκυψαν από έρευνα σε 124 προεμμηνοπαυσικές γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 32 ετών. Όλες οι γυναίκες είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους υγείας. Στις γυναίκες αυτές υπήρχαν εκείνες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικά χάπια, αυτές που λάμβαναν τα χάπια για περισσότερο από 6 μήνες και σταμάτησαν και τέλος οι γυναίκες που το λάμβαναν για περισσότερο από 6 μήνες αλλά συνέχιζαν να το παίρνουν. Οι ερευνητές έκαναν αναλύσεις αίματος στις γυναίκες των ομάδων αυτών για να μετρήσουν τις σεξουαλικές ορμόνες. Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια όπως επίσης και σε αυτές που βρίσκονταν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG ήταν ψηλά. Στις γυναίκες που συνέχιζαν να παίρνουν το χάπι, τα επίπεδα της SHBG, που όπως έχουμε δει μειώνει την ερωτική ορμή λόγω δέσμευσης της τεστοστερόνης, ήταν 4 φορές ψηλότερα από ότι στις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικό χάπι. Ακόμη και σε γυναίκες που σταματούσαν τη λήψη του χαπιού, τα επίπεδα της SHBG, παρέμεναν ψηλότερα (περίπου διπλάσια στους 11 μήνες από τη διακοπή) σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ποτέ πάρει το χάπι. Είναι γεγονός ότι έστω και λίγο αυξημένα να είναι τα επίπεδα της SHBG, η σεξουαλική ορμή των γυναικών, μειώνεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει μετά την πάροδο 1 έτους από τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού.

Δεν είναι γνωστό εάν η μείωση της ερωτικής διάθεσης των γυναικών που έπαιρναν το χάπι, θα είναι επηρεασμένη μόνιμα ή όχι και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα θα υπάρχει μείωση. Το αντισυλληπτικό χάπι, είναι η πλέον δημοφιλής αντισυλληπτική μέθοδος. Η χρήση του είναι εύκολη και η αποτελεσματικότητα του εξαιρετική. Υπάρχει για περισσότερο από 40 χρόνια και σήμερα πέραν των 100 εκατομμυρίων γυναικών παγκόσμια το χρησιμοποιούν. Είναι βέβαιο ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών που σχετίζονται με το χάπι χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση. Έρευνες μέχρι σήμερα, έδειξαν ορισμένες αρνητικές επιδράσεις των αντισυλληπτικών χαπιών στη σεξουαλική ζωή των γυναικών όπως μείωση της σεξουαλικής ορμής και διέγερσης, καταστολή των γυναικείων ερωτικών πρωτοβουλιών, μειωμένη συχνότητα συνουσίας και μείωση της απόλαυσης του σεξ. Παράλληλα με τις αρνητικές επιδράσεις του χαπιού στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών λόγω μείωσης της ελεύθερης τεστοστερόνης, είναι αναγκαίο να γίνει περισσότερη διερεύνηση των επιπτώσεων στο μεταβολισμό και στην πνευματική υγεία. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί που χορηγούν σε γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, να τις ενημερώνουν πλήρως για τις πιθανές παρενέργειες τους στον τομέα της σεξουαλικής υγείας, όπως η μείωση της ερωτικής επιθυμίας και διέγερσης, η μείωση της λίπανσης του κόλπου και η αύξηση του πόνου κατά τη συνουσία. Επίσης εάν γυναίκες παρουσιάζονται στο γιατρό τους με αυτού του είδους τα προβλήματα, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να είναι σε θέση ο γιατρός να καταλαβαίνει εάν πρόκειται για διαταραχές που οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους ή εάν πρόκειται για παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών.

Ο Καφές

Οι άνθρωποι που πίνουν μεγάλες ποσότητες καφέ κάθε μέρα δεν έχουν
αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Είναι μάλιστα πιθανόν ότι ο καφές, τους
προστατεύει και μειώνει τον κίνδυνο θανάτου αυξάνοντας έτσι τη διάρκεια
της ζωής τους.
Οι άνδρες και γυναίκες που πίνουν συστηματικά και μακροχρόνια έως 6
φλιτζάνια καφέ την ημέρα, δεν παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
Στην πραγματικότητα η κατανάλωση του καφέ με καφεΐνη ή χωρίς καφεΐνη
(ντεκαφεϊνέ), συσχετίζεται με λιγότερες πιθανότητες θανάτου λόγω
καρδιακής πάθησης.
Παλαιότερες έρευνες έδειξαν ότι ο καφές είχε τόσο θετικές όσο και
αρνητικές επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων. Τα τελευταία χρόνια όμως
νέες έρευνες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που πίνουν συστηματικά καφέ
παρουσιάζουν χαμηλότερο κίνδυνο προσβολής από διαβήτη τύπου 2, καρδιακή
πάθηση και διάφορους τύπους καρκίνου.
Οι ευεργετικές δράσεις του καφέ φαίνεται να οφείλονται σε διάφορες
φυτοχημικές ουσίες που περιέχει ανεξάρτητα από την καφεΐνη. Οι θετικές
επιδράσεις αφορούν στη ρύθμιση της φλεγμονής, στη λειτουργία του
ενδοθηλίου των αρτηριών και στην ευαισθησία των κυττάρων του οργανισμού
στην ινσουλίνη.
Για να ρίξουν φως στο ζήτημα της σχέσης του καφέ με την ανθρώπινη υγεία,
γιατροί από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και της Μαδρίτης,
παρακολούθησαν 41.736 μεσήλικες άνδρες και 84.214 μεσήλικες γυναίκες που
συμμετείχαν σε μακροχρόνιες επιδημιολογικές έρευνες επαγγελματιών της
υγείας (άνδρες) και νοσηλευτών (γυναίκες). Για να συμπεριληφθούν αρχικά
στις εν λόγω έρευνες, οι άνδρες και γυναίκες έπρεπε να μην είχαν καρκίνο
ή νόσο της καρδίας.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, συμπλήρωναν ερωτηματολόγια κάθε 2 έως 4
χρόνια. Απαντούσαν σε ερωτήσεις και έδιναν πληροφορίες μεταξύ άλλων για
το πόσο συχνά έπιναν καφέ, το είδος καφέ που κατανάλωναν, εάν κάπνιζαν ή
όχι, τις διατροφικές τους συνήθειες και τέλος για την κατάσταση της
υγείας τους.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση που υπήρχε μεταξύ της κατανάλωσης καφέ
και της συχνότητας θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, τους θανάτους λόγω
πάθησης της καρδίας ή λόγω καρκίνου.
Η διάρκεια παρακολούθησης ήταν για τους άνδρες από το 1986 έως το 2004,
δηλαδή 18 χρόνια. Για τις γυναίκες ήταν από το 1980 έως το 2004, δηλαδή
24 χρόνια.
Στην ανάλυση των συγκριτικών αποτελεσμάτων που προέκυψαν, οι ερευνητές
έκαναν της αναγκαίες διορθώσεις λόγω άλλων παραγόντων που επηρεάζουν την
εκδήλωση νόσων και τη θνησιμότητα όπως ο δείκτης μάζας σώματος
(παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος σώματος), το κάπνισμα, τη διατροφή και
ειδικές παθήσεις.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι άνθρωποι που έπιναν περισσότερο καφέ, είχαν
λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.
Οι γυναίκες που έπιναν 2 έως 3 φλιτζάνια καφέ ημερησίως, είχαν 25%
χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιακή πάθηση σε σύγκριση με άτομα που
δεν έπιναν καφέ. Παρουσίαζαν επίσης 18% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από
οποιαδήποτε άλλη αιτία θανάτου εκτός από καρκίνο και καρδιοπάθεια.
Στους άνδρες για τα ίδια επίπεδα κατανάλωσης καφέ, καταγράφηκε θετική
επίδραση αλλά δεν ήταν σε επίπεδα για να είναι στατιστικά σημαντική.
Ο κυριότερος λόγος της χαμηλότερης θνησιμότητας που καταγράφηκε ήταν οι
λιγότεροι θάνατοι λόγω καρδιακών παθήσεων στους συμμετέχοντες που έπιναν
περισσότερο καφέ.
Οι Αμερικανοί και Ισπανοί ερευνητές δεν βρήκαν στους μεγάλους
καταναλωτές καφέ, λιγότερους θανάτους λόγω καρκίνου.
Οι συσχετισμοί που βρέθηκαν δεν φαίνεται να έχουν σχέση με την καφεΐνη
αλλά με άλλα συστατικά του καφέ. Ο λόγος είναι ότι ο χαμηλότερος
κίνδυνος θανάτου υπήρχε τόσο στους ανθρώπους που έπιναν καφέ με καφεΐνη
όσο και σε αυτούς που κατανάλωναν καφέ ντεκαφεϊνέ. 

Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ενδιαφέροντα. Ωστόσο επισημαίνεται
ότι ο σχεδιασμός της έρευνας και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε δεν
επιτρέπουν με βεβαιότητα να δηλωθεί ότι είναι πράγματι ο καφές που
μειώνει τον κίνδυνο θανάτου. Δεν αποκλείεται να υπάρχει κάτι άλλο στους
καταναλωτές του καφέ που τους προστατεύει έστω και λίγο από καρδιακές
παθήσεις και πρόωρο θάνατο.
Ακόμη ένας άλλος περιορισμός της αξίας της έρευνας, είναι το γεγονός ότι
ήταν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες που δήλωναν πόσο καφέ έπιναν. Τα
προβλήματα μνήμης και η υποκειμενικότητα σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί
να επηρεάζουν την ορθότητα των πληροφοριών που παρέχονται. 
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι δύο αυτές μεγάλες και πολύχρονες επιδημιολογικές
εργασίες, μας δείχνουν ότι η μεγάλη κατανάλωση καφέ, τουλάχιστον δεν
αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου σε γυναίκες και σε άνδρες. Είναι μάλιστα
πιθανόν ότι ευεργετούμαστε από κάποιο βαθμό προστασίας της υγείας μας,
ιδιαίτερα από καρδιοπάθειες.

Κοινωνικό φαινόμενο η σεξουαλική παρενόχληση, τι λέει ο νόμος.

Των ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΜΑΥΡΑΚΗ - ΕΥΑΣ ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ.
Αρχικά ήταν ένα επίμονο βλέμμα. Μετά τα περιττά αγγίγματα. Οι προτάσεις για φαγητό έγιναν όλο και πιο συχνές. Η άνεση και η οικειότητα του άλλου προσώπου άρχισε να σας φέρνει σε δύσκολη θέση. Ξεκίνησαν και τα σεξουαλικά υπονοούμενα. Δεν αντέχετε πλέον να βρίσκεστε στον χώρο εργασίας σας. Θα περιμένετε να δείτε πώς θα εξελιχθεί;
Η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που τις τελευταίες δεκαετίες συνεχώς διογκώνεται, ωστόσο οι υποθέσεις που φτάνουν στα δικαστήρια δεν είναι ανάλογες των περιστατικών που σημειώνονται, καθώς πολλά από τα θύματα διστάζουν να το καταγγείλουν.
Έρευνες που έχουν διεξαχθεί σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδεικνύουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι γυναικεία υπόθεση....
Το 35% των εργαζόμενων γυναικών έχουν υπάρξει τουλάχιστον μια φορά θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό τους χώρο. Το αντίστοιχο ποσοστό στους άνδρες φτάνει το 10%. Πολλά περιστατικά σημειώνονται και μεταξύ ομοφυλοφίλων, τα οποία ωστόσο δεν γίνονται γνωστά λόγω του ότι τα θύματα φοβούνται τον ενδεχόμενο διασυρμό.
Παράλληλα, σε έρευνα που έγινε στην Ελλάδα από το Κέντρο Ερευνών για θέματα Ισότητας, το ποσοστό των ατόμων που έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ανέρχεται στο 10%.
Σε όποιο φύλο και αν ανήκει το άτομο που παρενοχλείται, η πίεση που δέχεται είναι τόσο μεγάλη που αυτό έχει σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία του. Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο οι άνθρωποι αυτοί να νιώθουν ότι οι ίδιοι ευθύνονται για την άσχημη κατάσταση που βιώνουν και γι’ αυτό οδηγούνται ακόμα και στην παραίτηση. Από την άλλη μερικοί αναγκάζονται να αποσιωπήσουν την παραβατική συμπεριφορά, ειδικά όταν αυτή προέρχεται από προϊστάμενό τους, για να μην απολυθούν. Σύμφωνα με τους ειδικούς η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να θεωρηθεί ένας «ιός» που… μολύνει τον εργασιακό χώρο, ενώ υποχρέωση του κάθε εργοδότη είναι να εξασφαλίσει ένα υγιές περιβάλλον για τους εργαζόμενους.
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ
Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο (ν.3896/2010) σεξουαλική παρενόχληση είναι «οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης λεκτικής, μη λεκτικής ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα με σκοπό την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός προσώπου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος».
Επιπλέον η σεξουαλική παρενόχληση εξομοιώνεται με διάκριση λόγω φύλου, που αφορά στον ίδιο βαθμό άνδρες και γυναίκες, και απαγορεύεται στον εργασιακό χώρο αλλά και κατά την αναζήτηση εργασίας.
Μπορεί να εκδηλώνεται με πράξεις όπως π.χ. περιττά αγγίγματα στο σώμα ή και με λέξεις, όπως π.χ. ανεπιθύμητες ερωτικές και ανήθικες προτάσεις.
Η παρενόχληση μπορεί να εκδηλώνεται επίσης και με αισχρές χειρονομίες, καθώς και με συμπεριφορά που δυσφημεί, γελοιοποιεί ή είναι ενοχλητική για τo εργαζόμενο άτομο.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο που ισχύει από το 2006, όταν μια υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης δικάζεται σε αστικό επίπεδο, με σκοπό δηλαδή τη χρηματική αποζημίωση του θύματος, ο κατηγορούμενος είναι αυτός που καλείται να αποδείξει ότι δεν έκανε την παράνομη πράξη. Του ανήκει δηλαδή αυτό που οι νομικοί ονομάζουν «ειδικό βάρος απόδειξης». Αντίθετα στα ποινικά δικαστήρια αυτός που καταγγέλλει το περιστατικό καλείται να αποδείξει ότι ο καταγγελλόμενος έκανε την παραβατική πράξη.
Σχετικά με αυτό ο δικηγόρος- εργατολόγος Γιάννης Καρούζος δήλωσε στον «Α.Τ.»: «Για πρώτη φορά στα χρονικά εισάγεται ένα τεκμήριο αστικής ενοχής του θύτη, ακριβώς γιατί ο νομοθέτης ήξερε ότι αυτού του είδους οι παραβατικές συμπεριφορές αναπτύσσονται μεταξύ των δύο και όχι παρουσία τρίτων προσώπων. Άρα κατά τεκμήριο το άτομο που δέχεται τη σεξουαλική παρενόχληση είναι θύμα. Αυτό βέβαια δεν ισχύει στο ποινικό δίκαιο καθώς εκεί ισχύει ότι καθένας είναι αθώος μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο».
Από τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, εφαρμόζονται οι σχετικές με την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, την ασέλγεια διά καταχρήσεως εξουσίας, την πρόκληση σκανδάλου, την εξύβριση και την εκβίαση.
Ωστόσο ο νέος νόμος για πολλούς δικηγόρους δεν ορίζει σαφώς το τι είναι και τι όχι σεξουαλική παρενόχληση. «Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν προσδιορίζεται περιγραφικά η παραβατική συμπεριφορά. Έτσι ο δικαστής διατηρεί ένα δικαίωμα απόλυτου κριτηρίου να προσδιορίζει μια συμπεριφορά ως σεξουαλική παρενόχληση» τόνισε ο κ. Καρούζος.
Από την άλλη παρατηρείται το φαινόμενο των ψευδών κατηγοριών, όπου τα «θύματα» αποσκοπούν στο να κερδίσουν κάτι από τα πρόσωπα που κατηγορούν για σεξουαλική παρενόχληση ή ακόμη και για λόγους εκδίκησης. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει συχνά, καθώς όπως υποστηρίζει ο εργατολόγος «είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας μπορεί να εκτεθούν και να διασυρθούν και οι ίδιοι».
Αξίζει να σημειωθεί ότι «τα δικαστήρια έχουν την τάση να προστατεύουν το θύμα και να τάσσονται υπέρ του και γι’ αυτό δεν πρέπει να διστάζουν να προβούν σε καταγγελία» κατέληξε ο κ. Καρούζος.
Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΔΡΕΣ
«Η σεξουαλική παρενόχληση δεν έχει να κάνει με το σεξ αυτό, καθ’ αυτό» επισημαίνει στον «Α.Τ.» η ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια κ. Σωτηρία Μακαρώνη και προσθέτει ότι: «Ουσιαστικά ο δράστης επιθυμεί να επιδείξει τη δύναμη και την υπεροχή του σε βάρος του θύματος χωρίς απαραίτητα να υπάρχει σεξουαλικό ή ακόμα και ρομαντικό ενδιαφέρον».
Στις περισσότερες περιπτώσεις ανώτερα στελέχη παρενοχλούν σεξουαλικά υφιστάμενούς του, ωστόσο το φαινόμενο παρατηρείται και μεταξύ ομότιμων. Έτσι σύμφωνα με την ειδικό η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να προέρχεται και από συνάδελφο, πελάτη ή άλλα πρόσωπα στο χώρο εργασίας.
Πάντως, σύμφωνα με μελέτες, η συντριπτική πλειοψηφία των δραστών είναι άνδρες. Αυτό σύμφωνα με την κ. Σ. Μακαρώνη έγκειται στο ότι οι άνδρες παραδοσιακά κατέχουν ανώτερες ιεραρχικά θέσεις.
Ωστόσο υπάρχουν και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου που μπορούν να το κατατάξουν στην κατηγορία του «θύματος» ή του «θύτη».
Ειδικότερα άτομα που εμφανίζονται πιο ευάλωτα και παθητικά ή είναι μικρότερα σε ηλικία και νεοεισερχόμενα στον εργασιακό χώρο έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης. Επίσης το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και η έλλειψη αυτοεκτίμησης καθιστούν κάποιον το… εύκολο θύμα.
«Την ίδια στιγμή οι νέες, άγαμες ή διαζευγμένες γυναίκες καθώς και οι εργαζόμενες σε μη παραδοσιακές για το φύλο τους εργασίες, είναι δυσανάλογα «εκτεθειμένες» στον κίνδυνο σε σχέση με τις υπόλοιπες γυναίκες.
«Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που όταν οι δράστες κατηγορηθούν, «θυματοποιούν» τον εαυτό τους και ρίχνουν την ευθύνη στο θύμα» εξήγησε η κ. Μακαρώνη.
ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ
Κάποιος που έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης μπορεί βέβαια να απευθυνθεί από την αρχή σε ένα δικηγόρο και να υποβάλει μια αναφορά.
Επίσης αν εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα μπορεί να καταφύγει στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ).
Επιπλέον μπορεί κάποιος να απευθυνθεί και στον Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος επιλαμβάνεται και υποθέσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Η σεξουαλική παρενόχληση δεν έχει φύλο
Παρόλο που το μεγαλύτερο ποσοστό των σεξουαλικών παρενοχλήσεων σημειώνονται από άντρες προς γυναίκες, αξιοσημείωτη είναι η αύξηση των περιστατικών μεταξύ ομοφυλοφίλων. Μάλιστα όσο αφορά στις σχέσεις του ιδίου φύλου συνήθως η σεξουαλική παρενόχληση γίνεται με τρόπο άμεσο και επιθετικό, ενώ συχνά συνοδεύεται και με απειλές.
«Έφτασαν τέτοιες περιπτώσεις στο γραφείο μου. Οι δύο αφορούσαν άντρες από τον καλλιτεχνικό χώρο που ουσιαστικά απειλήθηκαν πως αν δεν ενδώσουν στις σεξουαλικές επιθυμίες του θύτη, δεν θα συμμετάσχουν σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική εργασία. Μια άλλη περίπτωση αφορά σε υπάλληλο τράπεζας που παρενοχλούνταν σεξουαλικά από διευθυντικό στέλεχος. Αυτές οι περιπτώσεις σπάνια φτάνουν στα δικαστήρια γιατί αφενός θα διασυρόταν ο καταγγέλλων και αφετέρου επειδή συνήθως δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία» υπογράμμισε ο κ. Καρούζος.
Όλο και περισσότεροι είναι τα τελευταία χρόνια και οι άντρες που παρενοχλούνται σεξουαλικά από γυναίκες στο χώρο εργασίας. Η διαφορά είναι ότι οι άνδρες θα καταγγείλουν πιο δύσκολα το γεγονός γιατί φοβούνται ότι θα θεωρηθούν λιγότερο άντρες ή ότι θα γίνουν αντικείμενο χλευασμού από τους συναδέλφους» τόνισε η κ. Μακαρώνη.

Περισσότερες γυναίκες γεννιούνται στα θερμά κλίματα.

Οι κάτοικοι των τροπικών γεννούν περισσότερα κορίτσια συγκριτικά με αυτούς που μένουν σε άλλα σημεία του πλανήτη.

Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ερευνήτρια Dr Kristen Navara στο Biology Letters, αυτό μπορεί να οφείλεται στο υψηλότερες θερμοκρασίες ή στις μεγαλύτερες μέρες. Υποστηρίζει ότι το κλίμα μπορεί να διαφοροποιεί τη συχνότητα των αποβολών και την ποιότητα του σπέρματος. Είναι πιθανόν, όμως, να εξηγείται από κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα στην ύπαρξη περισσότερων γυναικών κοντά στον ισημερινό.

Οι ειδικοί γνωρίζουν ήδη ότι η αναλογία γέννησης αγοριών και κοριτσιών ποικίλλει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Η διαφοροποίηση ερμηνεύεται εν μέρει από τις κοινωνικές δομές – π.χ., στην Κίνα προτιμώνται τα αγόρια, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ποσοστό αμβλώσεων όταν το αγέννητο μωρό είναι κορίτσι.

Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι φυσικές διεργασίες. Η έρευνα υποδεικνύει ότι το θηλυκό έμβρυο είναι λιγότερο ευπαθές απ’ ό,τι το αρσενικό, ενώ είναι πιο ευαίσθητο στις περιβαλλοντικές επιδράσεις κατά τη διάρκεια της κύησης. Σε περιπτώσεις εξαιρετικής πίεσης από το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών πολέμου, η συχνότητα γέννησης κοριτσιών υπερβαίνει αυτή των αγοριών.

Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι το γεωγραφικό πλάτος μπορεί να παίζει ρόλο. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πιθανότητες αυξάνονται υπέρ των αγοριών όσο κατευθύνεται κανείς προς τον Νότο – τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων όταν διερευνώνται απομονωμένες περιοχές, εξαιτίας της μεγάλης ευρύτητας των διακυμάνσεων στον πολιτισμό, την κοινωνία και την οικονομία.

Η Dr Navara από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας μελέτησε την αναλογία των δύο φύλων σε 202 χώρες κατά τη διάρκεια μίας δεκαετίας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών και των ηπείρων.

Κατά μέσο όρο παγκοσμίως, γεννιούνται λίγο περισσότερα αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια, με 106 άντρες να αντιστοιχούν σε 100 γυναίκες (ποσοστό γέννησης 51,5%). «Η μόνη χώρα στον κόσμο που γεννά περισσότερα θηλυκά απ’ ό,τι αρσενικά είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία», διαπιστώνει η καθηγήτρια.

Στην έρευνά της, η Dr Navara βρήκε ότι τα κράτη γύρω από τον ισημερινό γεννούν σημαντικά μικρότερο ποσοστό αγοριών ετησίως σε σύγκριση με τις χώρες που βρίσκονται σε εύκρατα και υποαρκτικά γεωγραφικά πλάτη: 51,1% και 51,3% αντιστοίχως. Αυτό το μοτίβο μένει σταθερό παρά «την τεράστια ηπειρωτική ποικιλία στον τρόπο ζωής και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση».

Σύμφωνα με τον Dr Bill James από το University College του Λονδίνου, ειδικό στη μελέτη των δύο φύλων, αν και οι διαφορές που εντοπίστηκαν είναι στατιστικά σημαντικές, δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο όσο άλλοι παράγοντες που έχουν σχετιστεί με τα ποσοστά γέννησης ανά φύλο.

«Γενικά, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα κορίτσια απ’ ό,τι αγόρια, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που φέρουν τον ιό της ηπατίτιδας Β, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που παθαίνουν προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη».

Υποστηρίζει ότι υπάρχουν εξελικτικές εξηγήσεις για τη διαφοροποίηση στην αναλογία των δύο φύλων. «Η θεωρία είναι ότι στα θηλαστικά, τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερη διακύμανση στην αναπαραγωγική τους επιτυχία. Κάποια έχουν πολλούς απογόνους και κάποια άλλα κανέναν, ενώ τα περισσότερα θηλυκά έχουν τουλάχιστον έναν απόγονο. Επομένως, συμφέρει τις αναπαραγωγικά υγιείς γυναίκες στις καλές εποχές να έχουν αγόρια γιατί μπορούν να τους αποφέρουν περισσότερα εγγόνια. Αλλά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και είναι λιγότερο αναπαραγωγικά υγιείς, είναι καλύτερο να γεννούν κορίτσια επειδή με αυτόν τον τρόπο θα έχουν τουλάχιστον ένα εγγόνι».

Η σεξουαλική νοημοσύνη

Σύμφωνα με δύο Aμερικανούς ψυχολόγους, για να αντλείς έντονη ερωτική ικανοποίηση δεν αρκεί να "τα δίνεις όλα". Πρέπει να βάζεις και το μυαλό σου να δουλεύει, για να μαντεύεις τι αρέσει στον άλλο και να προβλέπεις τις κινήσεις του.

"Το πιο μεγάλο και ισχυρό σεξουαλικό όργανο βρίσκεται ανάμεσα στ' αφτιά μας", αποφάνθηκε ο Tζον Mάνεϊ, νευροενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο Tζον Xόπκινς της Bαλτιμόρης (HΠA). Ο εγκέφαλος δεν είναι μόνο η έδρα των διευθυντηρίων που πυροδοτούν τη σεξουαλική επιθυμία και κατόπιν κατευθύνουν μέσω μιας θύελλας ορμονών την εξέλιξη της σεξουαλικής επαφής. Παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία φαντασιώσεων οι οποίες συμβάλλουν στο να αναπτυχθεί η έλξη, αλλά κυρίως υπαγορεύει στον επίδοξο εραστή ποια συμπεριφορά είναι η πιο κατάλληλη να υιοθετήσει στις διάφορες φάσεις της ερωτοτροπίας και της ερωτικής συνεύρεσης. "Πρόκειται για ένα άλλο είδος νοημοσύνης, τη λεγόμενη σεξουαλική. Όταν λέμε ότι ένας άντρας και μια γυναίκα διαθέτουν σεξουαλική νοημοσύνη δεν εννοούμε μόνο ότι γνωρίζουν καλά πώς λειτουργούν τα γεννητικά τους όργανα, αλλά επίσης ότι γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους και μπορούν να διαισθανθούν με ποιον τρόπο η συμπεριφορά τους θα επηρεάσει συναισθηματικά το σύντροφό τους", υποστηρίζει ο Mάικλ Mάιλμπερν, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Mασαχουσέτης στη Bοστόνη και συγγραφέας, μαζί με το συνάδελφό του Σίιρ Kόνραντ, του βιβλίου με τίτλο Sexual Intelligence. Σ' αυτό καταρρίπτονται πολλοί από τους μύθους που έχουν κυριαρχήσει στο δυτικό πολιτισμό γύρω από το σεξ.

Οι δύο συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η σεξουαλική νοημοσύνη μπορεί να μετρηθεί μέσω ενός δείκτη - ένα είδος νοητικού πηλίκου, το οποίο ονομάστηκε ερωτικό IQ- ο οποίος εξάγεται βάσει κάποιων τεστ, όπως αυτό που δημοσιεύουμε. Όσο μεγαλώνει αυτός ο δείκτης, δηλαδή το ερωτικό IQ, τόσο αυξάνει η ικανοποίηση που αντλείται από το σεξ και μειώνονται οι σεξουαλικές διαταραχές όπως η έλλειψη στύσης. Σεξουαλική νοημοσύνη σημαίνει να κάνεις στον ερωτικό τομέα τις επιλογές που σου ταιριάζουν περισσότερο. O μύθος του Λατίνου εραστή ωθεί πολλούς νέους να ρίχνονται στο κυνήγι των ερωτικών κατακτήσεων, χωρίς αυτό να προσφέρει πάντα την αναμενόμενη ικανοποίηση. Σε περιπτώσεις αποτυχίας φέρνει ακόμα και τα αντίθετα αποτελέσματα, γιατί σε κάνει να νιώθεις ανεπαρκής. Μερικές φορές αυτή η αίσθηση μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην ανικανότητα. Πώς συμπεριφέρεται ένα άτομο με αναπτυγμένη σεξουαλική νοημοσύνη; Γνωρίζει τις βαθύτερες επιθυμίες του κι έχει την ικανότητα να τις υλοποιεί. Πριν ξεκινήσει μια σχέση αναρωτιέται αν αυτή η νέα εμπειρία διαθέτει τα στοιχεία που δυνητικά θα το κάνουν ευτυχισμένο κι αν το αίσθημα που θα δημιουργηθεί με το νέο ερωτικό σύντροφο δε θα συγκρούεται με τις προσωπικές του ανάγκες ή τις ανάγκες των αγαπημένων του προσώπων. Γνωρίζει ότι καλή σεξουαλική ζωή δε σημαίνει να επιδίδεσαι καθημερινά σε πολύωρες και πολλαπλές ερωτικές περιπτύξεις. Επίσης ότι το να κάνεις έρωτα με ιδιαίτερα γοητευτικά άτομα δεν εξασφαλίζει περισσότερους οργασμούς. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι δύο ψυχολόγοι, "η Σάρον Στόουν στο κρεβάτι δεν είναι καλύτερη από τις άλλες". Mε λίγα λόγια, όσοι διαθέτουν σεξουαλική νοημοσύνη δεν αφήνουν έξω από την κρεβατοκάμαρα το μυαλό τους και την κοινή λογική. Aυτό δε σημαίνει ότι παύουν να εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους. Απεναντίας, ξέρουν πώς να τη χρησιμοποιούν καλύτερα σε κάθε στάδιο της σχέσης: στο πρώτο πλησίασμα, στο φλερτ, στο ζευγάρωμα. Kαι ξέρουν πολύ καλά πώς να δημιουργούν ευκαιρίες.

Υπάρχει κι ένας άλλος τύπος συμπεριφοράς που υποδηλώνει υψηλό δείκτη σεξουαλικής νοημοσύνης. Στην αύξηση της ικανοποίησης βοηθάει συχνά το να δημιουργεί κάποιος σεξουαλικές φαντασιώσεις με πρωταγωνιστή τον ερωτικό του σύντροφο στη διάρκεια της μέρας, και μάλιστα σε μέρη άσχετα με τον οικείο τόπο των ερωτικών συναντήσεων όπως στο λεωφορείο, στο γραφείο ή στο σούπερ μάρκετ. Μ' αυτό τον τρόπο, όπως υποστηρίζουν αρκετοί σεξολόγοι, διατηρείται ακμαία η επιθυμία και δημιουργείται μια διάθεση γλυκιάς ανυπομονησίας για την επόμενη συνεύρεση, ώστε όταν αυτή συμβεί να είναι ήδη "ζεσταμένος". Η συμβολή των ερωτικών φαντασιώσεων στην αναζωπύρωση της σεξουαλικής επιθυμίας επιβεβαιώθηκε πρόσφατα κι από άλλες ειδικές μελέτες. Αυτές κατέδειξαν ότι τουλάχιστον το 1% των γυναικών φτάνουν σε οργασμό αποκλειστικά και μόνο μέσω των φαντασιώσεων. Σε έρευνα που διενεργήθηκε τον προηγούμενο χρόνο στο Πανεπιστήμιο Pάτγκερς του Nιου Tζέρσεϋ (HΠA) συμμετείχαν δέκα γυναίκες μ' αυτή την ικανότητα. Με τη βοήθεια αισθητήρων που μετρούν τις μυϊκές συσπάσεις αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά από φυσιολογικής άποψης ανάμεσα σ' έναν οργασμό που προκαλείται με φυσικό τρόπο -με αυνανισμό- και σ' έναν εγκεφαλικό. Μια άλλη έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Bερμόντ, με τη συμμετοχή 349 ατόμων ηλικίας 18-90 ετών, κατέδειξε ότι το 98% των αντρών και το 80% των γυναικών χρησιμοποιούν τις φαντασιώσεις ως αφροδισιακό κατά τη διάρκεια της συνουσίας, έστω και αν μόνο το 50% των αντρών και το 25% των γυναικών τις διηγούνται κατόπιν στο σύντροφό τους. "Χωρίς υπερβολή, πρωταγωνιστής στον ανθρώπινο οργασμό είναι ο εγκέφαλος. Oι έρευνες καταδεικνύουν ότι όσοι δε χρησιμοποιούν τη φαντασία τους στο σεξ παρουσιάζουν μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας", εξηγεί ο κ. Γιώργος Βυνάκος, διευθυντής του τμήματος σεξοθεραπείας του Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου. "Η ερωτική επιθυμία είναι η καλλιέργεια των ερωτικών μας σκέψεων. Τελικά το μυαλό μας πάει όπου το πάμε". Και προσθέτει: "Οι ερωτικές σκέψεις και φαντασιώσεις, ασχέτως περιεχομένου, είναι πάντα θετικές, ειδικά όταν τις μοιράζονται οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Αν και η υλοποίηση ορισμένων απ' αυτές ίσως θεωρηθεί διαστροφή".

Αποτελεί λοιπόν ένδειξη υψηλού δείκτη ερωτικής νοημοσύνης η μη καταστολή των φαντασιώσεων, καθώς μέσα απ' αυτές μαθαίνει κάποιος να αναγνωρίζει ποιοι μηχανισμοί της φαντασίας είναι οι πλέον διεγερτικοί. Eίναι σαν να εξασκείται σ' ένα είδος νοητικού αυτοερωτισμού. Aυτό το είδος φαντασιώσεων έχει τη δύναμη ακόμα και να εξαλείφει τον πόνο. Σε πείραμα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Tζον Xόπκινς ζητήθηκε από σαράντα φοιτητές να βουτήξουν το χέρι τους μέσα σ' ένα μπολ με παγωμένο νερό. Την ίδια στιγμή στους είκοσι απ' αυτούς ζητήθηκε να επινοήσουν μια ερωτική φαντασίωση και στους υπόλοιπους είκοσι να σκεφτούν τις σπουδές τους. Οι φοιτητές που έκαναν πονηρές σκέψεις κράτησαν το χέρι τους βουτηγμένο στο παγωμένο νερό για διπλάσιο χρόνο από εκείνους που σκέφτονταν τις σπουδές τους - μία ακόμα απόδειξη της τεράστιας επιρροής του εγκεφάλου στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Είναι τόσο καθοριστικός ο ρόλος του οργάνου που έχουμε "ανάμεσα στ' αφτιά μας", ώστε ακόμα και η δομή του έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά μας. Έχει παρατηρηθεί ότι θυμόμαστε καλύτερα τις σεξουαλικές φαντασιώσεις αν μας τις ψιθυρίσουν στο αριστερό αφτί, το οποίο βρίσκεται κοντύτερα στο εγκεφαλικό ημισφαίριο που ελέγχει τα συναισθήματα. Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Τέξας έκαναν το εξής πείραμα: Σε μια ομάδα εξήντα εθελοντών έβαλαν να ακούσουν φράσεις καθημερινές και άλλες με σεξουαλικά υπονοούμενα, ορισμένες από το δεξί αφτί και ορισμένες από το αριστερό. Κατόπιν τους ρώτησαν ποιες θυμούνταν. Από τις απαντήσεις τους διαπίστωσαν ότι είχαν ξεχάσει τις κοινότοπες φράσεις, θυμούνταν εκείνες με ερωτικό περιεχόμενο και όσες τους είχαν εντυπωθεί ήταν αυτές που είχαν ακούσει από το αριστερό αφτί.

Σύμφωνα με τους δύο Αμερικανούς ψυχολόγους, μεγαλύτερες επιτυχίες με το άλλο φύλο έχουν όσοι χρησιμοποιούν τη νοημοσύνη τους για να ερμηνεύσουν τα μηνύματα ενθάρρυνσης που εκπέμπουν οι πιθανοί παρτενέρ. Σ' αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν αφού μελέτησαν προσεκτικά την ανθρώπινη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της ερωτοτροπίας. Όταν η γυναίκα επιθυμεί να γνωρίσει καλύτερα έναν άντρα δαγκώνει το κάτω χείλος, φτιάχνει με το χέρι τα μαλλιά της αποκαλύπτοντας το λαιμό της (ερωτογενής ζώνη) ή στριφογυρίζει το δαχτυλίδι της γύρω από το δάχτυλό της, σημάδι που οι ψυχολόγοι ερμηνεύουν ως μεταμφιεσμένο τρόπο για να πει "Θέλω να σου μιλήσω". Όταν το ενδιαφέρον είναι ιδιαίτερα έντονο η γυναίκα εκπέμπει τα λεγόμενα υπερθηλυκά μηνύματα: Προσποιείται ότι κοιτάζει το ρολόι της και διπλώνει τον καρπό με τέτοιο τρόπο, ώστε το χέρι να σχηματίζει με το μπράτσο οξεία γωνία ή κάθεται με σταυρωμένα τα πόδια έχοντας το πάνω πόδι τυλιγμένο γύρω από το κάτω. Όλες αυτές οι κινήσεις είναι τυπικά θηλυκές και πιο εύκολες για μια γυναίκα παρά για έναν άντρα λόγω της γυναικείας ανατομίας. Προβάλλοντας τον καρπό και τις γάμπες της κατ' αυτό τον τρόπο είναι σαν να λέει "Κοίτα πόσο γυναίκα είμαι", ανάβοντας ουσιαστικά το πράσινο φως στον άντρα. Και οι άντρες έχουν κώδικες για να δείχνουν την ερωτική τους εγρήγορση, τους οποίους οι γυναίκες πρέπει να μάθουν να ερμηνεύουν: Χαλαρώνουν τη γραβάτα, βγάζουν το σακάκι ή το μπουφάν κοιτάζοντας τη γυναίκα που θα ήθελαν να γνωρίσουν καλύτερα, βγάζουν τα γυαλιά ενόσω της μιλούν ή σταυρώνουν τα πόδια προς τη μεριά της - το ίδιο κάνουν και οι γυναίκες. Για να προβάλουν τον ανδρισμό τους μπορεί να χρησιμοποιήσουν φαλλικά σύμβολα, ένα τυλιγμένο περιοδικό ή ένα όρθιο στυλό, ή να επιδείξουν τους μυς τους προσποιούμενοι τους αδιάφορους. Πρόκειται για μια ακολουθία κινήσεων που μολονότι διαφέρει στα δύο φύλα, όπως διαφέρει και ο τρόπος με τον οποίο κοιτάζουν, ωστόσο εξυπηρετεί την ίδια ακριβώς σκοπιμότητα: δίνει στον άλλο να καταλάβει τις ερωτικές μας προθέσεις και κυρίως να τον πείσει ότι είμαστε ακίνδυνοι.

Όταν φτάνει η πολυπόθητη στιγμή του πρώτου ραντεβού υπάρχουν πολλά σημάδια από τα οποία μπορεί κάποιος να μάθει να εντοπίζει αν θέλει να βελτιώσει το ερωτικό IQ του. Πρώτα πρώτα είναι η στάση του σώματος του άλλου. Αν γέρνει προς τα εμπρός ή αν ξαφνικά οι χειρονομίες του μένουν μετέωρες σημαίνει ότι είναι καταγοητευμένος. Αν η στάση του σώματός του "αντιγράφει" τη στάση του συνομιλητή του -αν η γυναίκα στηρίζει το κεφάλι στο χέρι της κάνει το ίδιο και ο άντρας ή αν ο άντρας χτυπάει ρυθμικά τα δάχτυλά του κάνει το ίδιο και η γυναίκα- είναι σαν να στέλνει στον άλλο το μήνυμα ότι αισθάνεται άνετα μαζί του κι ότι περνάει καλά. Η αποστολή αυτού του μηνύματος συντονισμού ανάμεσα στους δύο υποψήφιους παρτενέρ συνήθως συμπίπτει με την έναρξη του φλερτ. Το κατά πόσο η στιγμή είναι κατάλληλη γι' αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος και με τη βοήθεια ενός απλού τεστ. Παίρνουμε ένα αντικείμενο -κατά προτίμηση ένα ποτήρι- και το σπρώχνουμε προς το σώμα του άλλου ώστε να εισχωρήσει στο προσωπικό του πεδίο - στο μισό του τραπεζιού που του ανήκει. Αν αυτή η εισβολή δεν τον πανικοβάλλει -δε μείνει για πολλή ώρα με το βλέμμα καρφωμένο στο ποτήρι-, αυτό σημαίνει ότι είναι διατεθειμένος να μοιραστεί τον προσωπικό του χώρο κι ότι επιτρέπει στον άλλο να τον πλησιάσει και ίσως να τον αγκαλιάσει από τη μέση. Έχει αρχίσει ήδη να αναπτύσσεται μια σχέση μεταξύ τους. Ένα από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων με σεξουαλική νοημοσύνη είναι ότι δε βιάζονται αλλά προχωρούν σταδιακά, αφήνοντας πάντα στον άλλο τη δυνατότητα ακόμα και να αλλάξει γνώμη την τελευταία στιγμή. Οι ερωτικές σχέσεις είναι ένα παιχνίδι αποδοχής και αποκλεισμού που γίνεται πιο ενδιαφέρον όταν και οι δύο πλευρές έχουν την ευχέρεια να αποκαλύψουν το βαθύτερο εαυτό τους και να καταλάβουν τον άλλο πριν του δοθούν.

Η σεξουαλική διαίσθηση δεν πρέπει να εφησυχάζει ακόμα κι όταν η σχέση σταθεροποιηθεί. Οι Κόνραντ και Μίλμπερν υποστηρίζουν ότι μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η σεξουαλική ευτυχία. Υπάρχουν ορισμένα σωματικά "συμπτώματα" που υποδηλώνουν την επιθυμία του άλλου να κάνει έρωτα. Το να μπορείς να τα αναγνωρίζεις σε καθιστά ικανό να κάνεις τον άλλο περισσότερο ευτυχισμένο.

Πράγματι, η σεξουαλική διέγερση εκδηλώνεται σωματικά με πολλούς τρόπους. Αυξάνει o μυϊκός τόνος (το στήθος φουσκώνει, οι γάμπες σκληραίνουν), στις γυναίκες το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σηκώνεται και τεντώνει, αυξάνει η σιελόρροια αντρών και γυναικών καθώς και η θερμοκρασία του σώματος -το αντιλαμβάνεται κάποιος αν βρεθεί αρκετά κοντά στ σύντροφό του-, οπότε παρατηρείται εφίδρωση. Ακόμα και μετά τη συνουσία το σώμα μπορεί να αντανακλά το βαθμό ικανοποίησης που επιτεύχθηκε.

Σε πολλές γυναίκες όλος ο θώρακας μέχρι το λαιμό κοκκινίζει. Το φαινόμενο αποκαλείται "mottling" και οφείλεται στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, αλλά μόνο αν έχουν φτάσει σε οργασμό.

Νέος τρόπος ανίχνευσης του ψέματος

Είναι πολύ δύσκολο σήμερα με τις μεθόδους που υπάρχουν να γίνει αντιληπτό εάν κάποιος λέει ψέματα.

Όμως οι ανάγκες για μια μέθοδο, που να μπορεί αντικειμενικά να αναγνωρίζει αυτούς οι οποίοι ψεύδονται, είναι όσο ποτέ άλλοτε πιεστικές αν λάβουμε υπ' όψη τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει πάρει η διεθνής τρομοκρατία. Σίγουρα στα αεροδρόμια εάν υπήρχε μια αξιόπιστη μέθοδος που να αναγνωρίζει αυτούς που ψεύδονται, τότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα μπορούσαν να αναγνωρισθούν ευκολότερα. Μια νέα μέθοδος έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα η οποία έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Βασίζεται στη φυσιολογική διαπίστωση ότι αυτοί που ψεύδονται, έχουν μια αύξηση της ροής του αίματος γύρω από τα μάτια, με έξαψη και κοκκίνισμα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από την κανονική όραση. Όμως τα φαινόμενα αυτά που συνοδεύονται και από αύξηση της τοπικής θερμότητας, μπορούν να ανιχνευθούν από μια ειδική υπερευαίσθητη θερμική φωτογραφική μηχανή η οποία μπορεί να απεικονίζει τις αλλαγές που γίνονται γύρω από τα μάτια. Η ανακάλυψη αυτή όπως επίσης και η κατασκευή ενός συστήματος που ανιχνεύει και απεικονίζει τις ευαίσθητες και ανεπαίσθητες αλλαγές γύρω από τα μάτια, έγινε από γιατρούς και ερευνητές της διεθνούς φήμης Mayo Clinic, Rochester,Minnesota.
Σε μια κλινική μελέτη, οι γιατροί δοκίμασαν την αξιοπιστία της μεθόδου τους σε 20 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι εθελοντικά προσφέρθηκαν να διαπράξουν εικονικά εγκλήματα και κλοπές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης των "υπόπτων" που ακολουθούσε φάνηκε ότι αυτοί που ήσαν ένοχοι είχαν αυξημένη θερμότητα γύρω από τα μάτια τους όταν έλεγαν ψέματα. ΟΙ αθώοι όταν μιλούσαν και έλεγαν την αλήθεια δεν είχαν αύξηση της θερμότητας γύρω απότα μάτια και έμεναν κρύοι στην περιοχή αυτή.  Η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης του ψεύδους, κατάφερε να κάνει τη σωστή διάκριση μεταξύ αθώων και ενόχων σε 80% των περιπτώσεων. Μέχρι σήμερα η κυριότερη επιστημονική μέθοδος που υπάρχει για την αναγνώριση του ψέματος είναι η πολυγραφική μέθοδος (το γνωστό τεστ αλήθειας).  Η μέθοδος αυτή βασίζεται στην αύξηση του παλμού της καρδίας, της αναπνοής και του ιδρώτα που παρατηρούνται σε αυτούς που ψεύδονται. Το ποσοστό επιτυχίας της πολυγραφικής μεθόδου είναι παρόμοιο με αυτό της θερμικής μεθόδου. Το μεγάλο πλεονέκτημα της νέας μεθόδου είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιείται εξ' αποστάσεως και γίνεται στιγμιαία. Η θερμική απεικόνιση των αλλαγών γύρω από τα μάτια μπορεί να γίνεται χωρίς τα άτομα που ελέγχονται να το γνωρίζουν. 

Σε αντίθεση για το τεστ αλήθειας με τον πολυγράφο, χρειάζεται η συνεργασία του ατόμου που ελέγχεται. Επίσης η ερμηνεία του πολυγραφικού τεστ είναι χρονοβόρα και χρειάζεται εξειδικευμένες γνώσεις για την ερμηνεία των δεδομένων.
Η ομάδα των γιατρών που έκαναν την έρευνα, πιστεύουν ότι η μέθοδος της θερμικής αναγνώρισης αυτών που ψεύδονται, θα μπορούσε να έχει εφαρμογές για τον έλεγχο των επιβατών στα αεροδρόμια, λίγο πριν να εισέλθουν στα αεροπλάνα. Για παράδειγμα η θερμοευαίσθητη φωτογραφική μηχανή θα μπορούσε να ελέγχει το πρόσωπό και τα μάτια τους, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και να καταγράφει την αντίδραση τους όταν θα υποβάλλονται σε ερωτήσεις που αφορούν το εάν μεταφέρουν όπλα ή εάν έχουν ετοιμάσει μόνοι τους τις αποσκευές τους.Αναμφίβολα χρειάζονται περαιτέρω έρευνες που να αξιολογούν τα ενδιαφέροντα καισημαντικά ευρήματα της θερμικής μεθόδου. Η νέα αυτή τεχνολογία σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο παράγοντα πιθανόν να μπορεί να αναγνωρίζει καλύτερα αυτούς που με το ψέμα και το δόλο διέπραξαν ή πρόκειται να διαπράξουν εγκλήματα και τρομοκρατικά κτυπήματα.

Οι επιδόσεις στο σεξ αγχώνουν και τις γυναίκες

Ένας ακόμη μύθος καταρρέει, αφού σύμφωνα με νέα έρευνα δεν είναι μόνο οι άνδρες εκείνοι που αγχώνονται για το αν είναι καλοί στο σεξ.
Αντιθέτως και οι γυναίκες έχουν άγχος για το εάν έχουν καλές επιδόσεις στο σεξ, και φυσικά οι Ελληνίδες δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση.
Έρευνα που πραγματοποίησε το κέντρο σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας του Αριστοτελείου πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος των γυναικών που παρουσιάζουν σεξουαλική δυσλειτουργία αγχώνονται για το αν θα αποδώσουν.
Πολλές μάλιστα αιτίες σεξουαλικών προβλημάτων των γυναικών αποδίδονται ακριβώς σε αυτήν την αγωνία. Ειδικότερα το 68% των γυναικών που παρουσιάζουν προβλήματα οργασμού δήλωσαν πως έχουν άγχος απόδοσης.
Επίσης το 54% των γυναικών που έχουν επώδυνη επαφή εμφανίζουν επίσης το ανάλογο άγχος. Ενώ ένα ποσοστό 24% που έχει μειωμένη σεξουαλική επιθυμία αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με την απόδοση.
Πάντως εντυπωσιακό είναι ότι η πλειοψηφία των εκπρόσωπων του ωραίου φύλου δηλαδή το 95,2% βρίσκονταν σε σταθερή σχέση και παρ’ αυτά είχαν άγχος.
Ωστόσο οι περισσότερες δηλαδή το 79% είχαν στρες και γενικότερα στη ζωή τους ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών είναι 63,9%.

Γάμο θέλω, τώρα τον θέλω! Γιατί;

«Ασπίδα» εναντίον της κατάθλιψης και του άγχους, για τις γυναίκες αποδεικνύεται ο γάμος. Ίσως λοιπόν αυτό να αποτελεί και την απάντηση γιατί οι γυναίκες είναι εκείνες που βιάζονται ή είναι και πιο απαιτητικές στο θέμα αυτό.
Η σύγχρονη γυναίκα άλλωστε που δεν έχει καταφέρει να παντρευτεί κινδυνεύει περισσότερο να εμφανίσει ψυχολογικά προβλήματα όπως αποδεικνύουν μελέτες ειδικών. Ειδικότερα σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα, το άγχος και η κατάθλιψη, χτυπούν ευκολότερα την πόρτα της ανύπαντρης γυναίκας αφού οι άγαμες παρουσιάζουν τα δύο αυτά συμπτώματα σε ποσοστά 35% και 26% αντίστοιχα, ενώ τα ποσοστά για τις έγγαμες είναι 16% και 13%.
Το άγχος της αποκατάστασης σε συνδυασμό ίσως με πιεστικές και απαιτητικές καριέρες μπορούν να ενοχοποιηθούν για το αποτέλεσμα, εξηγούν οι ειδικοί, ενώ η καθυστέρηση της μητρότητας συνδέεται σε αρκετές περιπτώσεις με την εμφάνιση του άγχους.

Οι ανύπαντρες γυναίκες καλούνται να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα μόνες τους, ενώ είναι συναισθηματικά ακάλυπτες, πράγμα που τις οδηγεί ευκολότερα στην κατάθλιψη, στην κόπωση την ψυχολογική και την σωματική καθώς και στην εμφάνιση ψυχοσωματικών εκδηλώσεων όπως πονοκέφαλοι, προβλήματα με το στομάχι τους, διαταραχές σίτισης και άλλα.

Σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε η Κλινικός Ψυχολόγος, και διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Τουλούζης, Χαρά Νομικού και βασίστηκε σε στοιχεία ατόμων και ζευγαριών που ζήτησαν ψυχολογική βοήθεια, οι περισσότερες έγγαμες γυναίκες φαίνεται να προστατεύονται από την κατάθλιψη και το στρες.
Αυτό συμφωνεί και με τα αποτελέσματα που προκύπτουν από ανάλογες διεθνείς έρευνες σύμφωνα με τις οποίες ο γάμος φαίνεται πως δίνει ασφάλεια στις περισσότερες από αυτές, καθώς και την ευκαιρία να μοιράζονται τις ευθύνες και τα προβλήματα με τους συντρόφους τους.