Όπως προκύπτει από τα παραπάνω:
Μακεδονικό έθνος δεν
υπήρξε ποτέ, διότι μακεδονικό έθνος είναι το ελληνικό έθνος.
— Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ, διότι μακεδονική γλώσσα είναι η
ελληνική γλώσσα.
— Η ιδιότητα του Μακεδόνα αρμόζει μόνον σε Έλληνες Μακεδόνες, αφού η
ομιλούμενη γλώσσα δεν προδίδει εθνική πίστη.
Έτσι εύκολα αποδεικνύεται ένα «απατηλό παραμύθι» η σχετική
πολιτική προπαγάνδα, που ξεκίνησε από την Βουλγαρία ,κατά το πνεύμα
που χάραξε η Ρωσία, για τη δημιουργία σλαβικού τόξου, που να αρχίζει από τη
Ρωσία και να καταλήγει στην Αδριατική, εκμεταλλεύτηκε και συνέχισε, μετά τον
Αύγουστο του 1944, ο δικτάτορας- στρατάρχης και ηγέτης της
Γιουγκοσλαβίας Josip Broz “Tito”, που δυστυχώς επηρέασε και
παρέσυρε απλό κόσμο και, δύο γενιές τώρα, πάρα πολλοί
αβασάνιστα έχουν πιστέψει και πολλοί με έντονο φανατισμό.
Εξ άλλου, το ομιλούμενο γλωσσικό ιδίωμα, των παραμεθορίων, που έχει
υποστεί τόσες και βίαιες επεμβάσεις, κυρίως από την Βουλγαρία και
έχει εμπλουτιστεί από πληθώρα βουλγαρικών γλωσσικών στοιχείων, οι ιστορικές
ανακατατάξεις και οι επιμειξίες του λαού, που μεσολάβησαν
και επακολούθησαν, έχουν επιφέρει τόσες εκούσιες και ακούσιες μεταβολές, που
πλέον η γλώσσα δεν προσδιορίζει και ούτε αποκαλύπτει την εθνικότητα
του πολίτη ή την ιδιότητά του.
Συνεπώς στη Μακεδονία, οι ομιλούντες το γλωσσικό ιδίωμα των
παραμεθορίων, το εμπλουτισμένο πλέον με πληθώρα Βουλγαρικών γλωσσικών
στοιχείων, αφού το ομιλούμενο γλωσσικό ιδίωμα δεν αποκαλύπτει την
καταγωγή των πολιτών, αυτοί έλκουν καταγωγή, εάν μεν γνωρίζουν, έλκουν
καταγωγή από προγόνους που γνωρίζουν, άλλως το πιθανότερο είναι ότι έλκουν
καταγωγή από κάποια περιοχή της οροσειράς της Πίνδου ή της
Ηπείρου ή της Αιτωλοακαρνανίας και εάν θεωρούν και επιμένουν ότι
έχουν εξωελληνική καταγωγή, μπορεί να αναζητήσουν την καταγωγή τους
από Τούρκο -Ρομά ή από Σλαβομογγολικά φύλα ή από ομάδες μεταναστών,
κυρίως από Εβραίους ή από τους κατακτητές Τούρκους.
Η βουλγαρική προπαγάνδα, δύο αιώνες τώρα, με την βίαιη έντασή της, όπως
συνεχίστηκε από την προπαγάνδα του στρατάρχη Jozef Bros Tito,μετά τον
Αύγουστο του 1944, προϊόντος και του χρόνου, που επέφερε λήθη των
γεγονότων του παρελθόντος χρόνου, παρέσυρε μεγάλο αριθμό ομιλούντων το γλωσσικό
ιδίωμα των παραμεθορίων, το εμπλουτισμένο με πληθώρα βουλγαρικών γλωσσικών
στοιχείων και με την ευαισθησία που διέθεταν, πίστεψαν ότι είναι άλλης,
έξω-ελληνικής εθνικότητος, προσκολλώντας στην πίστη τους αυτή, την οποία άθελά
της, ενίσχυσε η ελληνική αντίθεση και με ευχαρίστηση δέχτηκε στις αγκάλες
της η ανθελληνική προπαγάνδα, χωρίς να αφήσει περιθώρια ήρεμης και νηφάλιας
σκέψεως και περισυλλογής.
Ηλικιωμένη γυναίκα, άνω των ενενήντα πέντε ετών, που μητρική γλώσσα είχε
το γλωσσικό ιδίωμα των παραμεθορίων το εμπλουτισμένο με πληθώρα
βουλγαρικών στοιχείων, που δεν γνώριζε την Ελληνική, πίστευε με όλη την ψυχή
της στα Ελληνικά ιδεώδη και αγνοούσε τους φιλοσκοπιανους, του
χωριού της.
Όταν την ρώτησα να μου πή τον λόγο, με ηρεμία μου εξήγησε ότι η καταγωγή
των προγόνων της είναι από ένα χωριό της Πίνδου, αλλά ανάμεσα σε αυτούς που
ομιλούν την γλώσσα αυτήν, γεννήθηκα και μεγάλωσα, αυτήν έμαθα και αυτήν ομιλώ
και αναφερόμενος στους φιλοσκοπιανούς συγχωριανούς της, μου είπε:
Άφησέ τους αυτούς, πήραν τα μυαλά τους αέρα, από εκεί είναι και αυτών η
καταγωγή, αλλά πήγαινε να τους τα πεις, θα σε φάνε.
«Ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζ»
Γεώργιος Μαντρατζής
Δικηγόρος
