Κάθε ιστορία που δεν ειπώθηκε, κάθε δάκρυ που κύλησε σιωπηλά, κάθε
γιαγιά που κράτησε τη μνήμη ζωντανή με ένα τραγούδι ή μια προσευχή, είναι
μαρτυρία ενός εγκλήματος που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Ζητούμε
δικαίωση,αναγνώριση, σεβασμό, και πάνω απ’ όλα μια ειλικρινή συγγνώμη από τον θύτη.
Οι λαοί πρέπει να θυμούνται. Έχουν και καθήκον να μιλάνε.Ακολουθώντας
αυτήν την αρχή, οφείλουμε όλοι οι Έλληνες να
διηγούμαστε τον πόνο της
προσφυγιάς, του ξεριζωμού και της θυσίας των παλικαριών του Πόντου και παράλληλα
να διδάσκουμε στα παιδιά μας την ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού. Για να τιμούνε και να τιμούμε τους προγόνους μας.
Γιατί η μνήμη κρατά ζωντανούς τους αθώους. Γιατί η μνήμη του Πόντου δεν
είναι παρελθόν... Είναι η φλόγα που φωτίζει την ψυχή ενός λαού που δεν λύγισε,
δεν ξέχασε και δεν θα σιωπήσει ποτέ».
Από το Γραφείο Τύπου
